Νερό πάτωμα - ένα είδος θερμού δαπέδου, μαζί με ηλεκτρικό. Η ευρεία κατανομή του εξηγείται από την επιθυμία για άνεση, επειδή το περπάτημα σε μια ζεστή επιφάνεια είναι πολύ πιο ευχάριστο. Μερικές φορές είναι απλώς μια αναγκαιότητα, για παράδειγμα, εάν η επίστρωση είναι πολύ κρύα λόγω των χαρακτηριστικών των υλικών. Ο σχεδιασμός έχει δομή με τη μορφή καμπύλου σωλήνα για ζεστό νερό. Ένα τέτοιο σύστημα θέρμανσης μειώνει την ανάγκη για γενική θέρμανση. Η θερμοκρασία μπορεί να ρυθμιστεί σε ένα ευρύ φάσμα, έτσι ώστε σε περίπτωση θερμότητας, για παράδειγμα, είναι δυνατόν να γίνει το πάτωμα ελαφρώς ζεστό, και όχι να το απενεργοποιήσετε τελείως. Το χειμώνα, η ζεστή επιφάνεια δεν αντιμετωπίζει τη λειτουργία της θέρμανσης του δωματίου, και ήδη στη μέση του δωματίου ο αέρας δεν θα ζεσταθεί. Λόγω ορισμένων μειονεκτημάτων και λειτουργικών χαρακτηριστικών, οι ιδιωτικές κατοικίες έχουν γίνει η κύρια επιλογή για την τοποθέτηση ενός θερμαινόμενου δαπέδου με νερό. Η θέρμανση αυτή είναι πολύ χρήσιμη για οικογένειες με μικρά παιδιά.Επιπλέον, έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό σε λουτρά, μπάνια και σε κουζίνες.
Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του δαπέδου νερού είναι ένας καμπύλος σωλήνας μέσω του οποίου ρέει το ζεστό νερό. Στην περίπτωση αυτή, η θερμοκρασία επικάλυψης εξαρτάται επίσης από τη θερμική αγωγιμότητα των υλικών. Σε κτίρια πολλαπλών μονάδων, η εγκατάσταση μιας τέτοιας θέρμανσης είναι δύσκολη λόγω του κινδύνου διαρροών. Τα συστήματα θέρμανσης δεν μπορούν να ενσωματωθούν σε βοηθητικά προγράμματα κεντρικής θέρμανσης και ζεστού νερού. Είναι δυνατή η κατασκευή ενός σχεδίου στο διαμέρισμα εάν υπάρχει ένας αυτόνομος λέβητας αερίου και αν το ίδιο το περίβλημα βρίσκεται στο ισόγειο και τα επίπεδα που ακολουθούν δεν καταλαμβάνονται από κατοικημένες εγκαταστάσεις. Ο λέβητας συνιστάται να αντικατασταθεί με ένα ειδικό για το δάπεδο του νερού. Σε κτίρια διαμερισμάτων, ο σχεδιασμός για την ενδοδαπέδια θέρμανση πρέπει να περιέχει ένα "πλωτό στρώμα" σκυροδέματος. Εάν τα δάπεδα είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με τις παλαιές τεχνολογίες, τότε δεν θα είναι δυνατή η διευθέτηση της θέρμανσης εκεί. Σε σπίτια με μη θερμαινόμενο υπόγειο θα απαιτείται πρόσθετη θερμομόνωση της βάσης του δαπέδου.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Τα δάπεδα θερμαινόμενα με νερό χρησιμοποιούν ενέργεια αποτελεσματικά. Η ενδοδαπέδια θέρμανση αυξάνει την άνεση και διασφαλίζει ομοιόμορφη κατανομή της θερμότητας.Η θέση κάτω από το πάτωμα είναι μια ασφαλής επιλογή, καθώς η πιθανότητα ζημιάς στο σύστημα είναι χαμηλή και οι ίδιοι οι κάτοικοι θα προστατεύονται από τραυματισμούς και εγκαύματα. Η κρυφή θέρμανση συνδυάζεται με υλικά επένδυσης ευκολότερα από άλλες επιλογές. Η συσκευή είναι καλυμμένη με πλακάκια, φύλλα αλουμινίου ή λινέλαιο. Πριν από τη φινίρισμα, ελέγξτε τη χημική σύνθεση των υλικών. Η σύνδεση δαπέδου νερού είναι δυνατή τόσο στο κεντρικό σύστημα θέρμανσης όσο και σε ξεχωριστό. Η ενδοδαπέδια θέρμανση έχει αρκετά μειονεκτήματα. Στην κεντρική θέρμανση σημειώνονται πτώσεις πίεσης. Η ίδια η εγκατάσταση απαιτεί πολύ χρόνο λόγω εγκατάστασης πολλαπλών επιπέδων. Για να αποφευχθούν οι διαρροές, θα πρέπει να ανοίξετε την επικάλυψη και να βλάψετε την εμφάνισή της.
Το δάπεδο του νερού δεν είναι σε θέση να διατηρήσει την επιθυμητή θερμοκρασία σε όλο το δωμάτιο!
Πού να χρησιμοποιήσετε: απαιτήσεις δωματίου
Είναι δυνατή η εγκατάσταση δαπέδου με ζεστό νερό σε χώρους με εργασίες γύψου. Υποχρεωτική παρουσία παραθύρων και φύλλων πόρτας. Πρέπει να προετοιμάζονται αποχέτευση, ηλεκτρικές επικοινωνίες, σημεία σύνδεσης με νερό. Το σύστημα θέρμανσης είναι τοποθετημένο σε μια καθαρή, επίπεδη επιφάνεια. Η λειτουργία της βασικής στεγάνωσης θα πρέπει να ελέγχεται πριν από την έναρξη της εργασίας. Προετοιμασία και σήμανση του επιπέδου του δαπέδου. Η εγκατάσταση ενός συστήματος νερού δεν θα προκαλέσει δυσκολίες σε σπίτια με αυτόνομη θέρμανση. Ένα δωμάτιο σε ένα κτίριο διαμερισμάτων θα είναι εξοπλισμένο με ζεστό δάπεδο μόνο μετά από κατάλληλη εξέταση. Θα απαιτηθεί συμπέρασμα σχετικά με τις ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στις επικοινωνίες του κτιρίου. Θα χρειαστεί καλωδίωση δαπέδου και μετρητή θερμότητας για το διαμέρισμα. Στο ισόγειο υπάρχει ένα δάπεδο με ζεστό νερό που συνδέεται στον πίσω ανυψωτήρα.
Παροχή νερού
Εξαρτάται από τα υλικά εκτέλεσης. Ωστόσο, όλα τα δάπεδα νερού έχουν παρόμοια συστήματα επικοινωνίας. Κατά κανόνα, αποτελούνται από διάφορους κλάδους - περιγράμματα.Συγκεντρώνονται σε έναν πίνακα ελέγχου, όπου ελέγχουν. Κάθε κύκλωμα αποτελείται από ένα τμήμα κατά μήκος του οποίου εισέρχεται νερό στο δωμάτιο και ένα τμήμα της "επιστροφής". Στο πάτωμα, το σύστημα είναι διατεταγμένο σε διάφορα επίπεδα. Οι βασικές απαιτήσεις ποικίλουν ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο υλικό. Για να ενισχυθεί η επίδραση του συστήματος, το κύκλωμα ολοκληρώνεται με θερμαντήρα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις ψυχρές περιοχές. Οι σωλήνες είναι στερεωμένοι σε ενισχυμένο πλέγμα ή σε σύστημα στροβιλισμού. Στη συνέχεια, βάλτε μια επίστρωση. Αν είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα, τότε τοποθετείται μια ταινία αποσβεστήρα γύρω από την περίμετρο του δωματίου. Τοποθετήστε πάνω από ένα υπόστρωμα από χαρτόνι ή αφρώδες πολυαιθυλένιο. Το ανώτερο στρώμα, η τελική επικάλυψη είναι συνήθως από πολυστρωματικό υλικό, παρκέ ή κεραμίδι.
Τύποι σχεδίων με δάπεδο θερμού νερού
Ένα δάπεδο από ζεστό νερό αποτελείται από:
σκυρόδεμα ·
ένα δέντρο?
πολυστυρόλιο.
Οι προτεραιότητες πρέπει να ρυθμιστούν σωστά: λάβετε υπόψη το επιτρεπόμενο φορτίο και τις απαραίτητες θερμαντικές ιδιότητες. Το σκυρόδεμα διατηρεί και διανέμει καλύτερα θερμότητα, προστατεύει αξιόπιστα από μηχανικές βλάβες. Το ξηρό δάπεδο, με τη σειρά του, είναι ευκολότερο να κατασκευαστεί. Χαρακτηρίζεται από ένα υψηλότερο επίπεδο αισθητικής και καλύτερες ευκαιρίες επισκευής. Μια δομή πολυστυρενίου, για παράδειγμα, μπορεί να τοποθετηθεί πάνω σε βάση από σκυρόδεμα ή ξύλο. Το μικρό βάρος του υλικού το καθιστά πιο ευπροσάρμοστο από το σκυρόδεμα. Λόγω της ελαφρότητας, το πολυστυρένιο χρησιμοποιείται σε οποιοδήποτε τύπο σπιτιού: πλαίσιο, πάνελ, κλπ. Οι ξύλινες κατασκευές είναι σε ζήτηση μεταξύ των ιδιοκτητών ξύλινων κατοικιών με το ίδιο εσωτερικό. Τα ξύλινα συστήματα αποτελούνται από ένα κατώτατο στρώμα σανίδων και ένα τελικό επίχρισμα (συχνά με τη μορφή μεγάλων πλακών). Τα δάπεδα θερμού νερού από ξύλο είναι ανθεκτικά, φιλικά προς το περιβάλλον και καταλαμβάνουν λίγο χώρο.
Δομή σκυροδέματος
Ένα τέτοιο σύστημα περιλαμβάνει το κλείσιμο του σωλήνα με ελαφρύ ή βαρύ σκυρόδεμα. Αυτός ο τύπος υποδαπέδιας θέρμανσης δεν είναι κατάλληλος για χώρους με αδύναμη επικάλυψη και σοβαρές απαιτήσεις φορτίου.Η δομή του σκυροδέματος τοποθετείται στο σκληρό δάπεδο του πρώτου ορόφου (ελλείψει υπογείου), ενός μονόλιθου ή μιας επιφάνειας από τις πλάκες δαπέδου. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του σκυροδέματος είναι η ομοιόμορφη κατανομή της θερμότητας σε όλη την επιφάνεια. Η αδράνεια είναι χαρακτηριστική του υλικού: θερμαίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ταυτόχρονα δροσίζει αργά. Η διαδικασία εγκατάστασης θα είναι χρονοβόρα, καθώς εκτός από την επίστρωση, η πολυπλοκότητα της επιπλέουσας διάταξης σφραγίσεως είναι ημιδιακή ή υγρή. Ωστόσο, αυτό αντισταθμίζεται από την αξιοπιστία του σχεδιασμού. Η σωστή εγκατάσταση και η ακριβής πλήρωση μετά από αρκετούς ελέγχους θα παράσχουν στο σύστημα υψηλής ποιότητας προστασία από τη μηχανική καταπόνηση.
Ξηρή κατασκευή
Το δάπεδο ξηρού νερού (δάπεδο) τοποθετείται σε περίπτωση που η ανύψωση του δαπέδου δεν προβλέπεται από το σχεδιαστικό διάλυμα. Η αδύναμη επικάλυψη είναι ένας άλλος λόγος για να επιλέξετε ένα τέτοιο πάτωμα. Η ξηρή δομή ζυγίζει 25-30 kg / m², η οποία είναι περίπου 10 φορές μικρότερη από το σκυρόδεμα με ύψος 50 mm. Μερικές φορές τοποθετείται ένα ξηρό δάπεδο λόγω της δυσκολίας παροχής σκυροδέματος στο αντικείμενο. Υπάρχουν πολλά οφέλη για ένα τέτοιο σχέδιο. Ως υλικό χρησιμοποιείται συνήθως πολυστυρένιο ή ξύλο και εφόσον δεν υπάρχει ανάγκη για ξήρανση, θα είναι δυνατή η αποθήκευση τουλάχιστον μερικών ημερών. Το ύψος του στρώματος σπάνια υπερβαίνει τα 60 mm και μερικές φορές είναι λίγο πάνω από 30 mm. Η συναρμολόγηση δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και χαρακτηρίζεται από απλότητα σε τεχνικούς όρους. Το πάτωμα ξηρού νερού αντέχει εύκολα τις υπερβολικές θερμοκρασίες, παρέχει υψηλής ποιότητας ηχομόνωση. Μεταξύ άλλων, το σύστημα μπορεί να εγκατασταθεί προσωρινά, με δυνατότητα αποσυναρμολόγησης και επανασυναρμολόγησης σε άλλο δωμάτιο.
Ελαφριά δομή ξύλου
Τα ξύλινα συστήματα είναι επίσης ράφι και αρθρωτά. Σε σχέδια του δεύτερου τύπου, ο σωλήνας τοποθετείται στις εγκοπές κοπής και όχι μεταξύ των πτερυγίων. Οι αυλακώσεις σχηματίζονται σε μοριοσανίδες. Η εγκατάσταση είναι δυνατή στην παλιά επίστρωση, αλλά είναι ακόμα καλύτερο να εγκαταστήσετε το σύστημα στα κούτσουρα. Η στερέωση της κλειδαριάς θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της επικάλυψης.Για να δημιουργηθεί ένα αρθρωτό σύστημα, χρειάζονται λιγότεροι υπολογισμοί, επομένως η εργασία γίνεται γρηγορότερα, αν και η ίδια η τεχνολογία είναι παρόμοια με τη συναρμολόγηση μίας δομής ράφι. Το τελευταίο στρώμα στήριξης είναι ένα πηχάκι κατασκευασμένο από κόντρα πλακέ, MDF, μοριοσανίδες ή σανίδες. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούνται στοιχεία με πάχος μεγαλύτερο από 2 cm και υγρασία μέχρι 10%. Η διαφορά μεταξύ του βήματος του σωλήνα θέρμανσης και του πλάτους των πτερυγίων πρέπει να είναι 20 mm. Πριν από την εγκατάσταση, η επιφάνεια του εδράνου πρέπει να καθαριστεί. Σε 1 m² είναι επιτρεπτό να μην υπάρχουν περισσότερες από δύο παρατυπίες.
Επιλέγοντας ένα σωλήνα για ένα δάπεδο με ζεστό νερό
Οι πιο σημαντικές πτυχές εξαρτώνται από το υλικό εκτέλεσης. Οι σωλήνες χαλκού μεταδίδουν θερμότητα. Γρήγορα θερμαίνονται και μεταφέρουν τη θερμική ενέργεια στο πάτωμα. Ωστόσο, η τιμή των προϊόντων αυτών είναι υψηλότερη από άλλα δικαιώματα στην αγορά. Τα προϊόντα πολυπροπυλενίου, όπως οι χαλκοσωλήνες, χρησιμοποιούνται μόνο όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες άλλες λύσεις. Και ο κύριος λόγος είναι η δύσκολη εγκατάσταση. Για να εγκαταστήσετε, θα χρειαστείτε πολλά εξαρτήματα διαφόρων σχημάτων και η σταθερότητα του συστήματος θα είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με άλλα υλικά. Οι σωλήνες από μέταλλο-πλαστικό έχουν καλή απόδοση με τα περισσότερα κριτήρια. Δεν φράζουν μέσα, γρήγορα ζεσταίνονται και είναι αρκετά ευέλικτα ώστε η στερέωση να μην προκαλεί προβλήματα. Ως σύνδεσμοι, με σπείρωμα ή εξαρτήματα πρέσας χρησιμοποιούνται. Πρόσφατα, οι διασταυρωμένοι σωλήνες πολυαιθυλενίου έχουν αποκτήσει δημοτικότητα. Η εγκατάσταση τους δεν απαιτεί ειδικές δεξιότητες. Το κύριο πλεονέκτημα του υλικού είναι η αυξημένη αντοχή.
Χαρακτηριστικά σχεδιασμού
Δεν θα πρέπει να διατίθενται περισσότερα από 90-100 μέτρα σωλήνα σε ένα κύκλωμα. Διαφορετικά, το νερό στην πορεία επιστροφής θα χάσει πάρα πολύ θερμότητα. Για ένα κύκλωμα, θεωρείται το βέλτιστο μήκος δείκτης 70-80 m. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερο είναι το μήκος, τόσο ισχυρότερη είναι η αντίσταση. Όλα τα θερμαινόμενα δωμάτια πρέπει να χωρίζονται σε κυκλώματα περίπου του ίδιου μήκους. Οι υπολογισμοί πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας έναν εξειδικευμένο υπολογιστή.Το βήμα του σωλήνα στα τοιχώματα επιλέγεται σύμφωνα με τη θερμοκρασία πίσω από αυτά τα τοιχώματα. Οι τυποποιημένες τιμές του διαστήματος είναι στο διάδρομο των 10-30 cm. Επιτρέπεται να υπερβείτε αυτό το πλαίσιο, αλλά αν ξεπεραστεί, θα εμφανιστούν εναλλασσόμενα τμήματα με αισθητά διαφορετικές θερμοκρασίες. Η απόσταση μικρότερη από 10 cm μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κάμψης σωλήνα. Θα χρειαστεί να εισαγάγετε στοιχεία όπως τον τύπο του δαπέδου, τη θερμοκρασία της παροχής νερού και τη θερμοκρασία της επεξεργασίας στην αριθμομηχανή δαπέδου ζεστού νερού.
Άλλες πληροφορίες για τον υπολογισμό σε μια αριθμομηχανή:
βήμα σωλήνων.
την ποικιλία του ·
πάχος στρώσης πάνω από το περίγραμμα.
Μέθοδοι σχεδίασης περιγράμματος
Οι σωλήνες της θερμαντικής κατασκευής διαφέρουν ως προς το σχήμα: μπορούν να λάβουν τη μορφή φιδιού, σαλιγκαριού κλπ. Η ποιότητα της διανομής θερμότητας στο δωμάτιο, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του δαπέδου, εξαρτάται από την εγκατάσταση του κυκλώματος. Ως αποτέλεσμα της κίνησης μέσω των σωλήνων, το υγρό κρυώνει, οπότε είναι σημαντικό να δημιουργηθεί τέλεια κυκλοφορία. Για τον ίδιο λόγο, το σύστημα τοποθετείται ξεκινώντας από τους τοίχους, μετακινώντας προς την έξοδο ή το κέντρο. Τις περισσότερες φορές υπάρχουν διαμορφώσεις με τη μορφή σκελετού, φιδιού και συνδυασμού σαλιγκαριού. Ο καμπύλος σωλήνας μπορεί να έχει μονές ή διπλές / τριπλές κάμψεις. Οι μορφές σχηματίζονται από ευθείες γραμμές κοντά σε τρείς τοίχους και μόνο δίπλα σε ένα κάνουν την μετάβαση στο επιθυμητό σχήμα. Αν μιλάμε για ένα φίδι, τότε μία από τις πλευρές θα είναι κυματιστή. Γραμμές επαναλαμβανόμενων στροφών σχηματίζονται, κατά κανόνα, κατά μήκος των διαγωνίων του δωματίου. Η παροχή νερού είναι διατεταγμένη έτσι ώστε σε κάθε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο κοντά στα τοιχώματα πηνία, η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 1 ° C υψηλότερη.
Θερμαντήρας - τύπος και πάχος
Το ιδανικό πάχος του μονωτικού στρώματος εξαρτάται από τη δομή του υλικού. Στην περίπτωση του ορυκτού μαλλιού, αρκεί 50 mm, αλλά η χαλαρή μόνωση θα χρειαστεί έως και 150 mm. Μια άλλη δημοφιλής επιλογή είναι η πολυστερίνη. Το ορυκτό μαλλί είναι καλό για την ικανότητά του να οργανώνει την ανταλλαγή υγρασίας εξίσου καλά και να διατηρεί τη θερμοκρασία σε σταθερό επίπεδο.Η υψηλή υγρασία από μόνη της αποτελεί πρόβλημα για το ορυκτό μαλλί. Ένα υλικό υπερκορεσμένο με υγρασία δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει σωστά τη μονωτική λειτουργία. Οι χαλαροί θερμαντήρες είναι ένα υλικό προϋπολογισμού. Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, δεν θα είναι δυνατή η διαμόρφωση επαρκούς στρώματος τέτοιας θερμικής προστασίας. Το πολυστυρένιο δεν είναι κατάλληλο σε ορισμένες περιπτώσεις, επειδή δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει ατμό. Η υγρασία που συσσωρεύεται στη μόνωση θα αποτελέσει μέσο για το καλούπι και το ωίδιο. Το στυροπρίονο δεν αποτελεί αποδεκτή επιλογή για ξύλινα δάπεδα.
Η επιλογή της μονάδας συλλογής-συλλογής
Ένα σημαντικό στοιχείο του συστήματος θέρμανσης. Όλοι οι βρόχοι και τα κλαδιά συγκλίνουν εδώ. Υπάρχει ένα μίγμα ζεστού και κρύου ρεύματος σε μια προκαθορισμένη θερμοκρασία. Στη μονάδα ανάμειξης συλλέκτη (πίνακα διανομής) υπάρχουν βαλβίδες για τη ρύθμιση της ποσότητας νερού στα κυκλώματα και, κατά συνέπεια, της θερμοκρασίας, καθώς και του ίδιου δείκτη σε ολόκληρο το σύστημα. Για να κάνετε τη σωστή επιλογή, θα πρέπει να εξετάσετε 3 κύριες αποχρώσεις. Ο αριθμός των βαλβίδων πρέπει να αντιστοιχεί στον αριθμό των γραμμών εισόδου και εξόδου νερού. Πέντε βαλβίδες του συστήματος νερού θα χρειαστούν 10 βαλβίδες. Η δεύτερη πτυχή είναι η διαχείριση. Προτιμώνται οι ρυθμιζόμενες βαλβίδες. Παρέχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν ξεχωριστά τους κλάδους. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο επειδή τα δωμάτια χρειάζονται διαφορετικές θερμοκρασίες, αλλά και λόγω της άνισης κατανομής της θερμότητας μεταξύ τους, ειδικά σε διαφορετικές αποστάσεις από το χώρο. Συνιστάται να έχετε ένα σύστημα με βαλβίδα για την εξάλειψη των φυσαλίδων αέρα.
Υπολογισμοί και κατάλληλη κατανομή σωλήνων
Όσον αφορά τη διάμετρο των σωλήνων, οι πιο διαδεδομένες είναι οι επιλογές των 2 εκατοστών. Η μέγιστη απόσταση μεταξύ των στροφών είναι 30 cm, το ελάχιστο είναι 10. Συγχρόνως, συνιστάται να παρατηρήσετε το ίδιο διάστημα μεταξύ του σωλήνα και των τοίχων - 20 cm. Κοντά στους τοίχους με παράθυρα, η απόσταση μεταξύ των σειρών γίνεται μικρότερη.Η τοποθέτηση ξεκινάει από την πλευρά ενός μικρού τοίχου και γι 'αυτό χρειάζονται περίπου 15 σωλήνες για να δημιουργηθεί μια άμεση βάση του σωλήνα. Η απόσταση από τον συλλέκτη έως τις στροφές του αγωγού δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 40 εκ. Κάθε κύκλωμα του συστήματος θέρμανσης μέσα στα δωμάτια θα πρέπει να έχει μήκος 40 μ. Αλλά κατά προτίμηση όχι μεγαλύτερο από 100. Σε μεγάλους χώρους δεν πρέπει να επενδύσετε σε αυτόν τον δείκτη αλλά απλά να σχηματίσετε 2 ή περισσότερα κυκλώματα, ιδανικά του ίδιου μήκους. Η υπέρβαση του ορίου των 100 m είναι ακόμη επιτρεπτή: Το 120 m θεωρείται το μέγιστο για σωλήνες πολυαιθυλενίου διασταυρωμένου συνδέσμου 18 mm, 125 m για πλαστικούς σωλήνες διαμέτρου 2 cm.
Επιλογή λέβητα θέρμανσης και αντλίας
Τύποι λεβήτων για θέρμανση νερού δαπέδου:
στερεό καύσιμο ·
ντίζελ ·
σφαιρίδια.
Όσο για τους λέβητες, θα πρέπει να επιλέγεται το μοντέλο μακριάς καύσης. Τα προβλήματα θέρμανσης μπορούν να αποφευχθούν με επιλογές με χωρητικότητα buffer. Οι λέβητες ντίζελ είναι συνήθως πιο ακριβοί, αλλά από την άποψη της απόδοσης δεν είναι καλύτεροι από τα στερεά καύσιμα. Τα μοντέλα pellet είναι ελαφρώς κατώτερα από άλλα σε ισχύ. Η χρήση ενός δαπέδου νερού χωρίς αντλία είναι μια κακή απόφαση, επειδή μια ελάχιστη απόκλιση από τους κανόνες μπορεί να οδηγήσει σε διαρροές. Μια εξαίρεση είναι δυνατή σε περίπτωση λειτουργίας με παροχή ζεστού νερού ή κεντρικής θέρμανσης. Η επιλογή της αντλίας βρίσκεται μεταξύ υγρού και ξηρού μοντέλου. Η πρώτη επιλογή χαρακτηρίζεται από επαφή με το ψυκτικό μέσο. Είναι κατάλληλο για ιδιωτικά κτήματα, αλλά έχει σχεδιαστεί μόνο για σύντομα περιγράμματα. Οι αντλίες ξηρού τύπου είναι πολύ θορυβώδεις, αλλά έχουν υψηλή απόδοση και χρησιμοποιούνται σε μεγάλα πολυώροφα κτίρια.
Μεταξύ όλων των τύπων λέβητων, η λιγότερο δικαιολογημένη επιλογή είναι το ντίζελ.
Αυτόματη συναρμολόγηση δαπέδου με ζεστό νερό
Το έργο περιλαμβάνει διάφορα στάδια:
Προετοιμασία δαπέδου.
Τοποθέτηση θερμομόνωσης (μόνωση).
Εγκατάσταση ενισχυτικού πλέγματος.
Εγκατάσταση του αγωγού.
Υδραυλικές δοκιμές.
Γεμίζοντας επιχρίσματα.
Εκκινήστε το σύστημα θέρμανσης.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να προετοιμάσετε το πάτωμα.Η βάση από σκυρόδεμα πρέπει να χειρίζεται πιο προσεκτικά, καθώς και η βάση για γέμισμα με σκυρόδεμα. Μια σημαντική πτυχή είναι η συσκευή θερμομόνωσης. Η ποιότητα της μόνωσης εξαρτάται άμεσα από την τιμή της. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να θυσιάσετε υπερβολικά το ύψος του δωματίου για χάρη ενός παχύ στρώμα θερμομόνωσης. Ένα μεταλλικό πλέγμα είναι εγκατεστημένο κάτω από το σωλήνα ή το δάπεδο, αλλά συμβαίνει ότι χρησιμοποιούν δύο στρώματα ή κανένα. Η βασική απόφαση πρέπει να ληφθεί στο επόμενο στάδιο - όσον αφορά τη διαμόρφωση του σωλήνα. Βασικά επιλέξτε μεταξύ του "σαλιγκαριού" και του "φιδιού". Δεν έχει νόημα να κάνουμε μια εικόνα συμμετρική, επειδή τμήματα του δωματίου απαιτούν διαφορετικές ποσότητες θερμότητας. Ο σωλήνας συλλέγεται, λυγίζει, στοιβάζεται και σταθεροποιείται. Μπορούν να υπάρχουν πολλά κυκλώματα σε ένα δωμάτιο. Η προετοιμασία του δαπέδου του νερού ολοκληρώνεται με την τοποθέτηση της επίστρωσης. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σκυρόδεμα, λιγότερο συχνά - πολυστυρένιο και άλλα υλικά. Στο τέλος, παραμένει να τεθεί το σύστημα σε κατάσταση λειτουργίας, αλλά οι πρώτοι έλεγχοι πραγματοποιούνται πριν από την εγκατάσταση των φάρων και την πλήρωση της επίστρωσης.
Προετοιμασία δαπέδου
Εάν η βάση είναι σκυρόδετη, τότε καθαρίζεται από ενίσχυση και προσκρούσεις. Η θερμομόνωση του φύλλου τοποθετείται στην κορυφή. Μπορείτε να ενισχύσετε την επίδρασή του λόγω των πυκνών πάνελ πολυστυρενίου, με την τοποθέτηση κάτω από το φύλλο. Αυτή η σφραγίδα δεν γίνεται εάν είναι σημαντικό να αποφευχθεί η απώλεια ύψους σε ένα δωμάτιο. Τα ειδικά υλικά στεγάνωσης ή η συνηθισμένη πλαστική μεμβράνη παίζουν το ρόλο της στεγανοποίησης για ένα σύστημα νερού πίτας. Τα ρολά περιτυλίγονται με περιθώριο περίπου 20 εκατοστών. Στο πάτωμα γύρω από την περίμετρο κολλημένη (ή σταθερή) ταινία απόσβεσης. Μπορεί να αποκοπεί από τη θερμομόνωση. Έτοιμα υποστρώματα πωλούνται επίσης στην αγορά, τα οποία αντικαθιστούν το φύλλο, ενισχύουν τα εξαρτήματα ματιών και σωληνώσεων. Η τεχνολογία των θερμών ξύλινων δαπέδων χρησιμοποιείται κυρίως στον δεύτερο όροφο και πάνω. Η προετοιμασία του δαπέδου δεν είναι ιδιαίτερα διαφορετική: δεν πρέπει να υπάρχουν συντρίμμια και περισσότερες από δύο μικρές ανωμαλίες ανά 1 m². Χρησιμοποιείται μια ειδική ξύλινη βάση με κανάλια.
Μόνωση
Το κύριο καθήκον είναι η στερέωση των αρθρώσεων με ειδική κολλητική ταινία. Συνήθως χρησιμοποιείτε αφρώδη μόνωση, αφρό ή κάποιο άλλο υλικό. Σε αυτή την περίπτωση, το βέλτιστο πάχος είναι 5 εκ. Όταν τοποθετηθεί, αυτός ο δείκτης αυξάνεται συνήθως στα 10 εκ. Για να διατηρηθεί η πρόσθετη θερμότητα, τοποθετείται στην κορυφή ένας ανακλαστήρας θερμότητας από την μεμβράνη. Χρησιμοποιήστε αλουμινόχαρτο, αφρώδες ελαστικό, penofol. Η δομή του δαπέδου περιλαμβάνει διαφορετικά επίπεδα. Η πρώτη μπορεί να είναι μια συγκεκριμένη βάση. Τοποθετήστε στην κορυφή, για παράδειγμα, διογκωμένο πολυστυρόλιο. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το σωλήνα του συστήματος θέρμανσης. Έξι μέτρα μήκος θα κοστίσει σχετικά ανέξοδα, περίπου 200 ρούβλια. Στην κορυφή της σωληνοειδούς συσκευής τοποθετείται σκυρόδεμα. Στο τέλος, επισυνάπτεται η επίστρωση φινιρίσματος. Τυπικά τελειώματα για δάπεδα νερού είναι laminate και κεραμίδι.
Εγκατάσταση σωληνώσεων
Μετά το σχηματισμό της βάσης και τη μόνωση, μπορείτε να κάνετε τη συναρμολόγηση και την εγκατάσταση του σωλήνα. Ανάλογα με τη μορφή του δωματίου και τις επιθυμίες των ιδιοκτητών, επιλέγεται ο τύπος του σχεδίου (σαλιγκάρι, φίδι) και η συγκεκριμένη επιλογή του, το πιο βολικό για το δωμάτιο. Οι περισσότεροι τεχνίτες θεωρούν μια σπείρα με μια ομόκεντρη δομή ως την πιο οικουμενική λύση. Κατά την τοποθέτηση λάβετε υπόψη το πάχος του δαπέδου, τα τοιχώματα και τη διάμετρο του σωλήνα. Το βέλτιστο μήκος του σωλήνα ανά δωμάτιο είναι περίπου 80-100 μ. Από την πλευρά του δρόμου, οι σειρές συνήθως είναι πιο πυκνές. Ως υλικό χρησιμοποιούνται ακόμη και συνηθισμένοι σωλήνες νερού. Η σύνδεση των σωλήνων σε μία γίνεται με προσαρμογείς. Εάν χρησιμοποιούνται μεταλλικά πλαστικά, η μεταλλική επιφάνεια αφαιρείται τρία εκατοστά από την αρχή του σωλήνα. Η σύνδεση με τη θερμομόνωση πραγματοποιείται με την τοποθέτηση κόμβων. Τα τελευταία όχι μόνο διευκολύνουν την εγκατάσταση, αλλά και εξασφαλίζουν την σωστή τοποθέτηση.
Ενίσχυση της εγκατάστασης ματιών
Το ενισχυτικό πλέγμα χρησιμοποιείται για στερέωση υψηλής ποιότητας σε σωλήνες. Το στρώμα ενίσχυσης τοποθετείται πάνω από τη μόνωση, όλα τα τμήματα στερεώνονται με σύρμα.Τα κύτταρα σχηματίζονται σύμφωνα με το προγραμματισμένο βήμα του αγωγού. Ο ίδιος ο σωλήνας εγκαθίσταται στη σχάρα. Για την προστασία από διάφορα φορτία, ένα άλλο ενισχυτικό πλέγμα τοποθετείται στο κύκλωμα. Ενισχύει επίσης το σκυρόδεμα, αποτρέποντας τη διάσπαση και τη διατήρηση της στερεότητας του. Εάν το κονίαμα αναμειχθεί με σκυρόδεμα υψηλής ποιότητας, τότε δεν απαιτείται μεταλλικό πλέγμα. Μερικές φορές μπορεί ακόμη και να αντικατασταθεί, για παράδειγμα, με ίνες. Θεωρητικά, μπορείτε να κάνετε χωρίς ενισχυτικό πλέγμα κάτω από τον αγωγό, αλλά στη συνέχεια χρειάζεστε κλιπ, και κατά την τοποθέτηση των φάρων στο πάτωμα θα είναι δυσάρεστο να περπατήσετε. Εάν υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο τραχύ πάτωμα, τότε είτε ισοπέδωσε με σκυρόδεμα είτε δημιουργούνται αρμοί διαστολής.
Η ενίσχυση πρέπει να πραγματοποιείται σε θερμοκρασία όχι χαμηλότερη των + 20 ° C.
Συναρμολόγηση συστήματος και υδραυλικές δοκιμές
Πριν την έκχυση του στυπιοθλίπτη, το σύστημα δοκιμάζεται - πρεσαριστά. Πρώτον, ο αγωγός δαπέδου είναι γεμάτος με νερό, και στη συνέχεια το υπόλοιπο του συστήματος θέρμανσης, συμπεριλαμβανομένου ενός τμήματος με θερμαντικά σώματα και ένα λέβητα. Υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές επαλήθευσης - χρησιμοποιώντας αέρα ή αντιψυκτικό. Στη δεύτερη περίπτωση, όλο το νερό πρέπει να αποστραγγιστεί από το σύστημα. Πριν γεμίσετε το σύστημα νερού, ανοίξτε όλες τις βρύσες και τις βαλβίδες, οι οποίες είναι τοποθετημένες σε τέτοια θέση για μετάβαση σε κατάσταση λειτουργίας: αυτόματοι αεραγωγοί, τριφασική βαλβίδα, βαλβίδες κυκλώματος. Η πλήρωση ενός κλειστού συστήματος αρχίζει με το άνοιγμα των χτενών και των βαλβίδων. Θα ακούσετε την κίνηση του αέρα μέσω της αυτόματης γόμας. Όταν σταματήσει να απομακρύνεται μέσω των αεραγωγών, πρέπει να ενεργοποιήσετε την αντλία κυκλοφορίας. Όταν βγαίνει όλος ο αέρας από το σύστημα, οι μετρητές ροής και οι βαλβίδες κλείνουν και αντλούν ένα κύκλωμα μέχρι να εμφανιστεί ο ήχος των φυσαλίδων. Η πλήρωση του ανοικτού συστήματος πραγματοποιείται μέσω του σωλήνα αποστράγγισης στο κάτω μέρος της θερμαντικής δομής. Πριν από αυτό, το θερμό δάπεδο γεμίζει μέσω των βρύων στον συλλέκτη.
Εγκατάσταση φάρων
Οι φάροι χρησιμοποιούνται για πολλούς σκοπούς: για την επίστρωση και την ισοπέδωση του δαπέδου.Πρώτον, οι πείροι στερεώνονται σε απέναντι τοίχους κατά μήκος μιας προετοιμασμένης γραμμής του ανώτερου ορίου του σφραγίσματος. Ανάμεσά τους δημιουργούν μια ισχυρή δαντέλα. Στη συνέχεια, εκθέστε το μεταλλικό προφίλ έτσι ώστε η κορυφή του να ταιριάζει με το επίπεδο της δαντέλας. Οι φάροι βρίσκονται μισό μέτρο από τους τοίχους και σε απόσταση μικρότερη από αυτή που χρησιμοποιείται για την οριζοντίωση της επίστρωσης. Οι φάρους θα πρέπει να στερεώνονται σταθερά. Για το σκοπό αυτό, οι βίδες βιδώνονται στην επικάλυψη - κοντά στο προφίλ. Αυτός, με τη σειρά του, δεν πρέπει να κρεμάσει μεταξύ των συνδετήρων. Εάν είναι απαραίτητο, προσθέστε μερικές ακόμη υποστηρίξεις. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν πλέξιμο σύρμα - οι σιδηροτροχιές βιδώνονται στο υλικό, επιτυγχάνοντας την πιο άκαμπτη στερέωση. Για να μην παραμορφωθεί η επίστρωση, τοποθετείται ταινία σε όλους τους τοίχους κάτω.
Τσιμεντοκονίαμα
Επιτρέπεται να γεμίζετε το δάπεδο με κονίαμα μόνο αφού ελέγξετε τη σωστή λειτουργία του συστήματος θέρμανσης. Εάν, μετά από την αύξηση της πίεσης στους σωλήνες, δεν διαρρέουν και δεν επεκτείνονται σημαντικά, τότε θα πρέπει να αρχίσει να χύνεται. Είναι απαραίτητο να γεμίσετε το δάπεδο κάθε φορά, η εξαίρεση είναι εάν το δάπεδο τοποθετείται σε διάφορα επίπεδα στο δωμάτιο. Είναι επιθυμητό ο χώρος να είναι ζεστός και σε αρνητική θερμοκρασία, αυτή η εργασία δεν εκτελείται κατ 'αρχήν. Η πλήρωση ξεκινάει από τη μακρινή γωνία και τελειώνει κοντά στην έξοδο. Το μείγμα χύνεται μεταξύ των φάρων και ισοπέδωσε, χωρίς να φέρει το στρώμα πάνω από το επίπεδο των σημάτων. Για το ανώτερο σκυρόδεμα, συνιστάται να αφήσετε μια λωρίδα πλάτους έως 15 cm γύρω από την περίμετρο. Αυτό το κενό θα είναι μεταξύ του τοίχου και του σωλήνα. Το δάπεδο του νερού μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και πριν το στρώμα είναι εντελώς στεγνό, ωστόσο, μια τέτοια ανάγκη δεν θα προκύψει μέχρι να είναι έτοιμη η επιφάνεια.
Μερικές αποχρώσεις για τη βελτίωση της ποιότητας των επιχρισμάτων:
Για να αποφευχθεί η υπερβολική ποσότητα αέρα στον τοίχο, συνιστάται η κατασκευή μικρών οπών, επειδή κάτω από τη μάζα του διαλύματος είναι δύσκολο να σπάσουν τα κενά αέρα στην επιφάνεια.
Την πρώτη εβδομάδα μετά το ρίψιμο, η επιφάνεια υγραίνεται αρκετές φορές την ημέρα από το πιστόλι ψεκασμού, διαφορετικά το σκυρόδεμα θα στεγνώσει περισσότερο από το να σκληρύνει.
Εκκίνηση του συστήματος θέρμανσης
Πρώτον, ελέγξτε τη δυνατότητα κυκλοφορίας εντός του αγωγού και σε όλο το σύστημα. Στη συνέχεια, ο μοχλός της βαλβίδας ανάμιξης μεταφέρεται στη θέση που αντιστοιχεί στην ελάχιστη θερμοκρασία. Στη συνέχεια ξεκινάει η αντλία κυκλοφορίας της παροχής νερού δαπέδου. Ταυτόχρονα, η αντλία λέβητα (λέβητας) είναι απενεργοποιημένη. Σε χειροκίνητους αεραγωγούς, ο συσσωρευμένος αέρας απελευθερώνεται περιοδικά. Η κυκλοφορία πρέπει να γίνεται σε όλους τους κλάδους, επομένως ελέγχεται από μετρητές ροής. Το κύκλωμα μπορεί να τεντωθεί από τον συλλέκτη στο λουτρό στο επόμενο επίπεδο, έτσι ώστε όταν απουσιάζει η σύνδεση, η αφαίρεση του αέρα από αυτό γίνεται δύσκολη. Σε αυτή την περίπτωση, επικαλύψτε τους υπόλοιπους κλάδους και ενεργοποιήστε την αντλία στο μέγιστο. Χρήση και πίεση νερού. Η βαλβίδα τροφοδοσίας στον πίνακα ελέγχου είναι κλειστή και η βαλβίδα αποστράγγισης στο συγκρότημα επιστροφής ανοίγει απότομα. Όλος ο αέρας απομακρύνεται σταδιακά, μετά από τον οποίο αρχίζει το συντονισμένο σύστημα. Για θέρμανση, διαβάστε τις λεπτομερείς οδηγίες.
Συμπέρασμα
Ζεστά δάπεδα σε όλο το σπίτι θα κάνουν τη ζωή πιο άνετη. Και τώρα αυτό δεν είναι ένα χαρακτηριστικό της πολυτέλειας, αλλά μια συνηθισμένη λειτουργική συσκευή. Τα δάπεδα θερμού ύδατος "ανταγωνίζονται" με ηλεκτρικά και, όπως δείχνει η πρακτική, πολλοί άνθρωποι επιλέγουν την πρώτη επιλογή. Η θερμότητα από το σύστημα νερού κατανέμεται πιο ομοιόμορφα, αν και η διαδικασία ρύθμισης απαιτεί πολλή χειραγώγηση. Παρά τους περιορισμούς στα πολυκατοικιακά κτίρια, η εγκατάσταση ενός συστήματος νερού στη χώρα είναι ευκολότερη και πιο κερδοφόρα από μια ηλεκτρική. Τα σχέδια αποτελούνται από τρία βασικά υλικά: σκυρόδεμα, πολυστυρένιο ή ξύλο. Όσον αφορά την αισθητική, η τρίτη επιλογή είναι καλύτερη. Είναι ευκολότερο να συναρμολογήσετε μια δομή από σκυρόδεμα με τα δικά σας χέρια, αν δεν λάβετε υπόψη τις έτοιμες επιλογές από άλλα υλικά. Το τελευταίο δεν μπορεί πάντοτε να συνδυαστεί με τις παραμέτρους του δωματίου.Το σχήμα των αγωγών του συστήματος δαπέδου νερού, με τη σειρά του, επιλέγεται μόνο ατομικά. Εκτός από το σχηματισμό των ίδιων των περιγραμμάτων, πρέπει να επιλέξετε και να εγκαταστήσετε μια θερμάστρα, στρώση και τελειώματα.
Νερό πάτωμα - ένα είδος θερμού δαπέδου, μαζί με ηλεκτρικό. Η ευρεία κατανομή του εξηγείται από την επιθυμία για άνεση, επειδή το περπάτημα σε μια ζεστή επιφάνεια είναι πολύ πιο ευχάριστο. Μερικές φορές είναι απλώς μια αναγκαιότητα, για παράδειγμα, εάν η επίστρωση είναι πολύ κρύα λόγω των χαρακτηριστικών των υλικών. Ο σχεδιασμός έχει δομή με τη μορφή καμπύλου σωλήνα για ζεστό νερό. Ένα τέτοιο σύστημα θέρμανσης μειώνει την ανάγκη για γενική θέρμανση. Η θερμοκρασία μπορεί να ρυθμιστεί σε ένα ευρύ φάσμα, έτσι ώστε σε περίπτωση θερμότητας, για παράδειγμα, είναι δυνατόν να γίνει το πάτωμα ελαφρώς ζεστό, και όχι να το απενεργοποιήσετε τελείως. Το χειμώνα, η ζεστή επιφάνεια δεν αντιμετωπίζει τη λειτουργία της θέρμανσης του δωματίου, και ήδη στη μέση του δωματίου ο αέρας δεν θα ζεσταθεί. Λόγω ορισμένων μειονεκτημάτων και λειτουργικών χαρακτηριστικών, οι ιδιωτικές κατοικίες έχουν γίνει η κύρια επιλογή για την τοποθέτηση ενός θερμαινόμενου δαπέδου με νερό. Η θέρμανση αυτή είναι πολύ χρήσιμη για οικογένειες με μικρά παιδιά.Επιπλέον, έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό σε λουτρά, μπάνια και σε κουζίνες.
Περιεχόμενα
Χαρακτηριστικά
Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του δαπέδου νερού είναι ένας καμπύλος σωλήνας μέσω του οποίου ρέει το ζεστό νερό. Στην περίπτωση αυτή, η θερμοκρασία επικάλυψης εξαρτάται επίσης από τη θερμική αγωγιμότητα των υλικών. Σε κτίρια πολλαπλών μονάδων, η εγκατάσταση μιας τέτοιας θέρμανσης είναι δύσκολη λόγω του κινδύνου διαρροών. Τα συστήματα θέρμανσης δεν μπορούν να ενσωματωθούν σε βοηθητικά προγράμματα κεντρικής θέρμανσης και ζεστού νερού. Είναι δυνατή η κατασκευή ενός σχεδίου στο διαμέρισμα εάν υπάρχει ένας αυτόνομος λέβητας αερίου και αν το ίδιο το περίβλημα βρίσκεται στο ισόγειο και τα επίπεδα που ακολουθούν δεν καταλαμβάνονται από κατοικημένες εγκαταστάσεις. Ο λέβητας συνιστάται να αντικατασταθεί με ένα ειδικό για το δάπεδο του νερού. Σε κτίρια διαμερισμάτων, ο σχεδιασμός για την ενδοδαπέδια θέρμανση πρέπει να περιέχει ένα "πλωτό στρώμα" σκυροδέματος. Εάν τα δάπεδα είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με τις παλαιές τεχνολογίες, τότε δεν θα είναι δυνατή η διευθέτηση της θέρμανσης εκεί. Σε σπίτια με μη θερμαινόμενο υπόγειο θα απαιτείται πρόσθετη θερμομόνωση της βάσης του δαπέδου.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Τα δάπεδα θερμαινόμενα με νερό χρησιμοποιούν ενέργεια αποτελεσματικά. Η ενδοδαπέδια θέρμανση αυξάνει την άνεση και διασφαλίζει ομοιόμορφη κατανομή της θερμότητας.Η θέση κάτω από το πάτωμα είναι μια ασφαλής επιλογή, καθώς η πιθανότητα ζημιάς στο σύστημα είναι χαμηλή και οι ίδιοι οι κάτοικοι θα προστατεύονται από τραυματισμούς και εγκαύματα. Η κρυφή θέρμανση συνδυάζεται με υλικά επένδυσης ευκολότερα από άλλες επιλογές. Η συσκευή είναι καλυμμένη με πλακάκια, φύλλα αλουμινίου ή λινέλαιο. Πριν από τη φινίρισμα, ελέγξτε τη χημική σύνθεση των υλικών. Η σύνδεση δαπέδου νερού είναι δυνατή τόσο στο κεντρικό σύστημα θέρμανσης όσο και σε ξεχωριστό. Η ενδοδαπέδια θέρμανση έχει αρκετά μειονεκτήματα. Στην κεντρική θέρμανση σημειώνονται πτώσεις πίεσης. Η ίδια η εγκατάσταση απαιτεί πολύ χρόνο λόγω εγκατάστασης πολλαπλών επιπέδων. Για να αποφευχθούν οι διαρροές, θα πρέπει να ανοίξετε την επικάλυψη και να βλάψετε την εμφάνισή της.
Πού να χρησιμοποιήσετε: απαιτήσεις δωματίου
Είναι δυνατή η εγκατάσταση δαπέδου με ζεστό νερό σε χώρους με εργασίες γύψου. Υποχρεωτική παρουσία παραθύρων και φύλλων πόρτας. Πρέπει να προετοιμάζονται αποχέτευση, ηλεκτρικές επικοινωνίες, σημεία σύνδεσης με νερό. Το σύστημα θέρμανσης είναι τοποθετημένο σε μια καθαρή, επίπεδη επιφάνεια. Η λειτουργία της βασικής στεγάνωσης θα πρέπει να ελέγχεται πριν από την έναρξη της εργασίας. Προετοιμασία και σήμανση του επιπέδου του δαπέδου. Η εγκατάσταση ενός συστήματος νερού δεν θα προκαλέσει δυσκολίες σε σπίτια με αυτόνομη θέρμανση. Ένα δωμάτιο σε ένα κτίριο διαμερισμάτων θα είναι εξοπλισμένο με ζεστό δάπεδο μόνο μετά από κατάλληλη εξέταση. Θα απαιτηθεί συμπέρασμα σχετικά με τις ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στις επικοινωνίες του κτιρίου. Θα χρειαστεί καλωδίωση δαπέδου και μετρητή θερμότητας για το διαμέρισμα. Στο ισόγειο υπάρχει ένα δάπεδο με ζεστό νερό που συνδέεται στον πίσω ανυψωτήρα.
Παροχή νερού
Εξαρτάται από τα υλικά εκτέλεσης. Ωστόσο, όλα τα δάπεδα νερού έχουν παρόμοια συστήματα επικοινωνίας. Κατά κανόνα, αποτελούνται από διάφορους κλάδους - περιγράμματα.Συγκεντρώνονται σε έναν πίνακα ελέγχου, όπου ελέγχουν. Κάθε κύκλωμα αποτελείται από ένα τμήμα κατά μήκος του οποίου εισέρχεται νερό στο δωμάτιο και ένα τμήμα της "επιστροφής". Στο πάτωμα, το σύστημα είναι διατεταγμένο σε διάφορα επίπεδα. Οι βασικές απαιτήσεις ποικίλουν ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο υλικό. Για να ενισχυθεί η επίδραση του συστήματος, το κύκλωμα ολοκληρώνεται με θερμαντήρα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις ψυχρές περιοχές. Οι σωλήνες είναι στερεωμένοι σε ενισχυμένο πλέγμα ή σε σύστημα στροβιλισμού. Στη συνέχεια, βάλτε μια επίστρωση. Αν είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα, τότε τοποθετείται μια ταινία αποσβεστήρα γύρω από την περίμετρο του δωματίου. Τοποθετήστε πάνω από ένα υπόστρωμα από χαρτόνι ή αφρώδες πολυαιθυλένιο. Το ανώτερο στρώμα, η τελική επικάλυψη είναι συνήθως από πολυστρωματικό υλικό, παρκέ ή κεραμίδι.
Τύποι σχεδίων με δάπεδο θερμού νερού
Ένα δάπεδο από ζεστό νερό αποτελείται από:
Οι προτεραιότητες πρέπει να ρυθμιστούν σωστά: λάβετε υπόψη το επιτρεπόμενο φορτίο και τις απαραίτητες θερμαντικές ιδιότητες. Το σκυρόδεμα διατηρεί και διανέμει καλύτερα θερμότητα, προστατεύει αξιόπιστα από μηχανικές βλάβες. Το ξηρό δάπεδο, με τη σειρά του, είναι ευκολότερο να κατασκευαστεί. Χαρακτηρίζεται από ένα υψηλότερο επίπεδο αισθητικής και καλύτερες ευκαιρίες επισκευής. Μια δομή πολυστυρενίου, για παράδειγμα, μπορεί να τοποθετηθεί πάνω σε βάση από σκυρόδεμα ή ξύλο. Το μικρό βάρος του υλικού το καθιστά πιο ευπροσάρμοστο από το σκυρόδεμα. Λόγω της ελαφρότητας, το πολυστυρένιο χρησιμοποιείται σε οποιοδήποτε τύπο σπιτιού: πλαίσιο, πάνελ, κλπ. Οι ξύλινες κατασκευές είναι σε ζήτηση μεταξύ των ιδιοκτητών ξύλινων κατοικιών με το ίδιο εσωτερικό. Τα ξύλινα συστήματα αποτελούνται από ένα κατώτατο στρώμα σανίδων και ένα τελικό επίχρισμα (συχνά με τη μορφή μεγάλων πλακών). Τα δάπεδα θερμού νερού από ξύλο είναι ανθεκτικά, φιλικά προς το περιβάλλον και καταλαμβάνουν λίγο χώρο.
Δομή σκυροδέματος
Ένα τέτοιο σύστημα περιλαμβάνει το κλείσιμο του σωλήνα με ελαφρύ ή βαρύ σκυρόδεμα. Αυτός ο τύπος υποδαπέδιας θέρμανσης δεν είναι κατάλληλος για χώρους με αδύναμη επικάλυψη και σοβαρές απαιτήσεις φορτίου.Η δομή του σκυροδέματος τοποθετείται στο σκληρό δάπεδο του πρώτου ορόφου (ελλείψει υπογείου), ενός μονόλιθου ή μιας επιφάνειας από τις πλάκες δαπέδου. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του σκυροδέματος είναι η ομοιόμορφη κατανομή της θερμότητας σε όλη την επιφάνεια. Η αδράνεια είναι χαρακτηριστική του υλικού: θερμαίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ταυτόχρονα δροσίζει αργά. Η διαδικασία εγκατάστασης θα είναι χρονοβόρα, καθώς εκτός από την επίστρωση, η πολυπλοκότητα της επιπλέουσας διάταξης σφραγίσεως είναι ημιδιακή ή υγρή. Ωστόσο, αυτό αντισταθμίζεται από την αξιοπιστία του σχεδιασμού. Η σωστή εγκατάσταση και η ακριβής πλήρωση μετά από αρκετούς ελέγχους θα παράσχουν στο σύστημα υψηλής ποιότητας προστασία από τη μηχανική καταπόνηση.
Ξηρή κατασκευή
Το δάπεδο ξηρού νερού (δάπεδο) τοποθετείται σε περίπτωση που η ανύψωση του δαπέδου δεν προβλέπεται από το σχεδιαστικό διάλυμα. Η αδύναμη επικάλυψη είναι ένας άλλος λόγος για να επιλέξετε ένα τέτοιο πάτωμα. Η ξηρή δομή ζυγίζει 25-30 kg / m², η οποία είναι περίπου 10 φορές μικρότερη από το σκυρόδεμα με ύψος 50 mm. Μερικές φορές τοποθετείται ένα ξηρό δάπεδο λόγω της δυσκολίας παροχής σκυροδέματος στο αντικείμενο. Υπάρχουν πολλά οφέλη για ένα τέτοιο σχέδιο. Ως υλικό χρησιμοποιείται συνήθως πολυστυρένιο ή ξύλο και εφόσον δεν υπάρχει ανάγκη για ξήρανση, θα είναι δυνατή η αποθήκευση τουλάχιστον μερικών ημερών. Το ύψος του στρώματος σπάνια υπερβαίνει τα 60 mm και μερικές φορές είναι λίγο πάνω από 30 mm. Η συναρμολόγηση δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και χαρακτηρίζεται από απλότητα σε τεχνικούς όρους. Το πάτωμα ξηρού νερού αντέχει εύκολα τις υπερβολικές θερμοκρασίες, παρέχει υψηλής ποιότητας ηχομόνωση. Μεταξύ άλλων, το σύστημα μπορεί να εγκατασταθεί προσωρινά, με δυνατότητα αποσυναρμολόγησης και επανασυναρμολόγησης σε άλλο δωμάτιο.
Ελαφριά δομή ξύλου
Τα ξύλινα συστήματα είναι επίσης ράφι και αρθρωτά. Σε σχέδια του δεύτερου τύπου, ο σωλήνας τοποθετείται στις εγκοπές κοπής και όχι μεταξύ των πτερυγίων. Οι αυλακώσεις σχηματίζονται σε μοριοσανίδες. Η εγκατάσταση είναι δυνατή στην παλιά επίστρωση, αλλά είναι ακόμα καλύτερο να εγκαταστήσετε το σύστημα στα κούτσουρα. Η στερέωση της κλειδαριάς θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της επικάλυψης.Για να δημιουργηθεί ένα αρθρωτό σύστημα, χρειάζονται λιγότεροι υπολογισμοί, επομένως η εργασία γίνεται γρηγορότερα, αν και η ίδια η τεχνολογία είναι παρόμοια με τη συναρμολόγηση μίας δομής ράφι. Το τελευταίο στρώμα στήριξης είναι ένα πηχάκι κατασκευασμένο από κόντρα πλακέ, MDF, μοριοσανίδες ή σανίδες. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούνται στοιχεία με πάχος μεγαλύτερο από 2 cm και υγρασία μέχρι 10%. Η διαφορά μεταξύ του βήματος του σωλήνα θέρμανσης και του πλάτους των πτερυγίων πρέπει να είναι 20 mm. Πριν από την εγκατάσταση, η επιφάνεια του εδράνου πρέπει να καθαριστεί. Σε 1 m² είναι επιτρεπτό να μην υπάρχουν περισσότερες από δύο παρατυπίες.
Επιλέγοντας ένα σωλήνα για ένα δάπεδο με ζεστό νερό
Οι πιο σημαντικές πτυχές εξαρτώνται από το υλικό εκτέλεσης. Οι σωλήνες χαλκού μεταδίδουν θερμότητα. Γρήγορα θερμαίνονται και μεταφέρουν τη θερμική ενέργεια στο πάτωμα. Ωστόσο, η τιμή των προϊόντων αυτών είναι υψηλότερη από άλλα δικαιώματα στην αγορά. Τα προϊόντα πολυπροπυλενίου, όπως οι χαλκοσωλήνες, χρησιμοποιούνται μόνο όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες άλλες λύσεις. Και ο κύριος λόγος είναι η δύσκολη εγκατάσταση. Για να εγκαταστήσετε, θα χρειαστείτε πολλά εξαρτήματα διαφόρων σχημάτων και η σταθερότητα του συστήματος θα είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με άλλα υλικά. Οι σωλήνες από μέταλλο-πλαστικό έχουν καλή απόδοση με τα περισσότερα κριτήρια. Δεν φράζουν μέσα, γρήγορα ζεσταίνονται και είναι αρκετά ευέλικτα ώστε η στερέωση να μην προκαλεί προβλήματα. Ως σύνδεσμοι, με σπείρωμα ή εξαρτήματα πρέσας χρησιμοποιούνται. Πρόσφατα, οι διασταυρωμένοι σωλήνες πολυαιθυλενίου έχουν αποκτήσει δημοτικότητα. Η εγκατάσταση τους δεν απαιτεί ειδικές δεξιότητες. Το κύριο πλεονέκτημα του υλικού είναι η αυξημένη αντοχή.
Χαρακτηριστικά σχεδιασμού
Δεν θα πρέπει να διατίθενται περισσότερα από 90-100 μέτρα σωλήνα σε ένα κύκλωμα. Διαφορετικά, το νερό στην πορεία επιστροφής θα χάσει πάρα πολύ θερμότητα. Για ένα κύκλωμα, θεωρείται το βέλτιστο μήκος δείκτης 70-80 m. Επιπλέον, όσο μεγαλύτερο είναι το μήκος, τόσο ισχυρότερη είναι η αντίσταση. Όλα τα θερμαινόμενα δωμάτια πρέπει να χωρίζονται σε κυκλώματα περίπου του ίδιου μήκους. Οι υπολογισμοί πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας έναν εξειδικευμένο υπολογιστή.Το βήμα του σωλήνα στα τοιχώματα επιλέγεται σύμφωνα με τη θερμοκρασία πίσω από αυτά τα τοιχώματα. Οι τυποποιημένες τιμές του διαστήματος είναι στο διάδρομο των 10-30 cm. Επιτρέπεται να υπερβείτε αυτό το πλαίσιο, αλλά αν ξεπεραστεί, θα εμφανιστούν εναλλασσόμενα τμήματα με αισθητά διαφορετικές θερμοκρασίες. Η απόσταση μικρότερη από 10 cm μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κάμψης σωλήνα. Θα χρειαστεί να εισαγάγετε στοιχεία όπως τον τύπο του δαπέδου, τη θερμοκρασία της παροχής νερού και τη θερμοκρασία της επεξεργασίας στην αριθμομηχανή δαπέδου ζεστού νερού.
Άλλες πληροφορίες για τον υπολογισμό σε μια αριθμομηχανή:
Μέθοδοι σχεδίασης περιγράμματος
Οι σωλήνες της θερμαντικής κατασκευής διαφέρουν ως προς το σχήμα: μπορούν να λάβουν τη μορφή φιδιού, σαλιγκαριού κλπ. Η ποιότητα της διανομής θερμότητας στο δωμάτιο, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του δαπέδου, εξαρτάται από την εγκατάσταση του κυκλώματος. Ως αποτέλεσμα της κίνησης μέσω των σωλήνων, το υγρό κρυώνει, οπότε είναι σημαντικό να δημιουργηθεί τέλεια κυκλοφορία. Για τον ίδιο λόγο, το σύστημα τοποθετείται ξεκινώντας από τους τοίχους, μετακινώντας προς την έξοδο ή το κέντρο. Τις περισσότερες φορές υπάρχουν διαμορφώσεις με τη μορφή σκελετού, φιδιού και συνδυασμού σαλιγκαριού. Ο καμπύλος σωλήνας μπορεί να έχει μονές ή διπλές / τριπλές κάμψεις. Οι μορφές σχηματίζονται από ευθείες γραμμές κοντά σε τρείς τοίχους και μόνο δίπλα σε ένα κάνουν την μετάβαση στο επιθυμητό σχήμα. Αν μιλάμε για ένα φίδι, τότε μία από τις πλευρές θα είναι κυματιστή. Γραμμές επαναλαμβανόμενων στροφών σχηματίζονται, κατά κανόνα, κατά μήκος των διαγωνίων του δωματίου. Η παροχή νερού είναι διατεταγμένη έτσι ώστε σε κάθε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο κοντά στα τοιχώματα πηνία, η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 1 ° C υψηλότερη.
Θερμαντήρας - τύπος και πάχος
Το ιδανικό πάχος του μονωτικού στρώματος εξαρτάται από τη δομή του υλικού. Στην περίπτωση του ορυκτού μαλλιού, αρκεί 50 mm, αλλά η χαλαρή μόνωση θα χρειαστεί έως και 150 mm. Μια άλλη δημοφιλής επιλογή είναι η πολυστερίνη. Το ορυκτό μαλλί είναι καλό για την ικανότητά του να οργανώνει την ανταλλαγή υγρασίας εξίσου καλά και να διατηρεί τη θερμοκρασία σε σταθερό επίπεδο.Η υψηλή υγρασία από μόνη της αποτελεί πρόβλημα για το ορυκτό μαλλί. Ένα υλικό υπερκορεσμένο με υγρασία δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει σωστά τη μονωτική λειτουργία. Οι χαλαροί θερμαντήρες είναι ένα υλικό προϋπολογισμού. Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, δεν θα είναι δυνατή η διαμόρφωση επαρκούς στρώματος τέτοιας θερμικής προστασίας. Το πολυστυρένιο δεν είναι κατάλληλο σε ορισμένες περιπτώσεις, επειδή δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει ατμό. Η υγρασία που συσσωρεύεται στη μόνωση θα αποτελέσει μέσο για το καλούπι και το ωίδιο. Το στυροπρίονο δεν αποτελεί αποδεκτή επιλογή για ξύλινα δάπεδα.
Η επιλογή της μονάδας συλλογής-συλλογής
Ένα σημαντικό στοιχείο του συστήματος θέρμανσης. Όλοι οι βρόχοι και τα κλαδιά συγκλίνουν εδώ. Υπάρχει ένα μίγμα ζεστού και κρύου ρεύματος σε μια προκαθορισμένη θερμοκρασία. Στη μονάδα ανάμειξης συλλέκτη (πίνακα διανομής) υπάρχουν βαλβίδες για τη ρύθμιση της ποσότητας νερού στα κυκλώματα και, κατά συνέπεια, της θερμοκρασίας, καθώς και του ίδιου δείκτη σε ολόκληρο το σύστημα. Για να κάνετε τη σωστή επιλογή, θα πρέπει να εξετάσετε 3 κύριες αποχρώσεις. Ο αριθμός των βαλβίδων πρέπει να αντιστοιχεί στον αριθμό των γραμμών εισόδου και εξόδου νερού. Πέντε βαλβίδες του συστήματος νερού θα χρειαστούν 10 βαλβίδες. Η δεύτερη πτυχή είναι η διαχείριση. Προτιμώνται οι ρυθμιζόμενες βαλβίδες. Παρέχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν ξεχωριστά τους κλάδους. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο επειδή τα δωμάτια χρειάζονται διαφορετικές θερμοκρασίες, αλλά και λόγω της άνισης κατανομής της θερμότητας μεταξύ τους, ειδικά σε διαφορετικές αποστάσεις από το χώρο. Συνιστάται να έχετε ένα σύστημα με βαλβίδα για την εξάλειψη των φυσαλίδων αέρα.
Υπολογισμοί και κατάλληλη κατανομή σωλήνων
Όσον αφορά τη διάμετρο των σωλήνων, οι πιο διαδεδομένες είναι οι επιλογές των 2 εκατοστών. Η μέγιστη απόσταση μεταξύ των στροφών είναι 30 cm, το ελάχιστο είναι 10. Συγχρόνως, συνιστάται να παρατηρήσετε το ίδιο διάστημα μεταξύ του σωλήνα και των τοίχων - 20 cm. Κοντά στους τοίχους με παράθυρα, η απόσταση μεταξύ των σειρών γίνεται μικρότερη.Η τοποθέτηση ξεκινάει από την πλευρά ενός μικρού τοίχου και γι 'αυτό χρειάζονται περίπου 15 σωλήνες για να δημιουργηθεί μια άμεση βάση του σωλήνα. Η απόσταση από τον συλλέκτη έως τις στροφές του αγωγού δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 40 εκ. Κάθε κύκλωμα του συστήματος θέρμανσης μέσα στα δωμάτια θα πρέπει να έχει μήκος 40 μ. Αλλά κατά προτίμηση όχι μεγαλύτερο από 100. Σε μεγάλους χώρους δεν πρέπει να επενδύσετε σε αυτόν τον δείκτη αλλά απλά να σχηματίσετε 2 ή περισσότερα κυκλώματα, ιδανικά του ίδιου μήκους. Η υπέρβαση του ορίου των 100 m είναι ακόμη επιτρεπτή: Το 120 m θεωρείται το μέγιστο για σωλήνες πολυαιθυλενίου διασταυρωμένου συνδέσμου 18 mm, 125 m για πλαστικούς σωλήνες διαμέτρου 2 cm.
Επιλογή λέβητα θέρμανσης και αντλίας
Τύποι λεβήτων για θέρμανση νερού δαπέδου:
Όσο για τους λέβητες, θα πρέπει να επιλέγεται το μοντέλο μακριάς καύσης. Τα προβλήματα θέρμανσης μπορούν να αποφευχθούν με επιλογές με χωρητικότητα buffer. Οι λέβητες ντίζελ είναι συνήθως πιο ακριβοί, αλλά από την άποψη της απόδοσης δεν είναι καλύτεροι από τα στερεά καύσιμα. Τα μοντέλα pellet είναι ελαφρώς κατώτερα από άλλα σε ισχύ. Η χρήση ενός δαπέδου νερού χωρίς αντλία είναι μια κακή απόφαση, επειδή μια ελάχιστη απόκλιση από τους κανόνες μπορεί να οδηγήσει σε διαρροές. Μια εξαίρεση είναι δυνατή σε περίπτωση λειτουργίας με παροχή ζεστού νερού ή κεντρικής θέρμανσης. Η επιλογή της αντλίας βρίσκεται μεταξύ υγρού και ξηρού μοντέλου. Η πρώτη επιλογή χαρακτηρίζεται από επαφή με το ψυκτικό μέσο. Είναι κατάλληλο για ιδιωτικά κτήματα, αλλά έχει σχεδιαστεί μόνο για σύντομα περιγράμματα. Οι αντλίες ξηρού τύπου είναι πολύ θορυβώδεις, αλλά έχουν υψηλή απόδοση και χρησιμοποιούνται σε μεγάλα πολυώροφα κτίρια.
Αυτόματη συναρμολόγηση δαπέδου με ζεστό νερό
Το έργο περιλαμβάνει διάφορα στάδια:
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να προετοιμάσετε το πάτωμα.Η βάση από σκυρόδεμα πρέπει να χειρίζεται πιο προσεκτικά, καθώς και η βάση για γέμισμα με σκυρόδεμα. Μια σημαντική πτυχή είναι η συσκευή θερμομόνωσης. Η ποιότητα της μόνωσης εξαρτάται άμεσα από την τιμή της. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να θυσιάσετε υπερβολικά το ύψος του δωματίου για χάρη ενός παχύ στρώμα θερμομόνωσης. Ένα μεταλλικό πλέγμα είναι εγκατεστημένο κάτω από το σωλήνα ή το δάπεδο, αλλά συμβαίνει ότι χρησιμοποιούν δύο στρώματα ή κανένα. Η βασική απόφαση πρέπει να ληφθεί στο επόμενο στάδιο - όσον αφορά τη διαμόρφωση του σωλήνα. Βασικά επιλέξτε μεταξύ του "σαλιγκαριού" και του "φιδιού". Δεν έχει νόημα να κάνουμε μια εικόνα συμμετρική, επειδή τμήματα του δωματίου απαιτούν διαφορετικές ποσότητες θερμότητας. Ο σωλήνας συλλέγεται, λυγίζει, στοιβάζεται και σταθεροποιείται. Μπορούν να υπάρχουν πολλά κυκλώματα σε ένα δωμάτιο. Η προετοιμασία του δαπέδου του νερού ολοκληρώνεται με την τοποθέτηση της επίστρωσης. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σκυρόδεμα, λιγότερο συχνά - πολυστυρένιο και άλλα υλικά. Στο τέλος, παραμένει να τεθεί το σύστημα σε κατάσταση λειτουργίας, αλλά οι πρώτοι έλεγχοι πραγματοποιούνται πριν από την εγκατάσταση των φάρων και την πλήρωση της επίστρωσης.
Προετοιμασία δαπέδου
Εάν η βάση είναι σκυρόδετη, τότε καθαρίζεται από ενίσχυση και προσκρούσεις. Η θερμομόνωση του φύλλου τοποθετείται στην κορυφή. Μπορείτε να ενισχύσετε την επίδρασή του λόγω των πυκνών πάνελ πολυστυρενίου, με την τοποθέτηση κάτω από το φύλλο. Αυτή η σφραγίδα δεν γίνεται εάν είναι σημαντικό να αποφευχθεί η απώλεια ύψους σε ένα δωμάτιο. Τα ειδικά υλικά στεγάνωσης ή η συνηθισμένη πλαστική μεμβράνη παίζουν το ρόλο της στεγανοποίησης για ένα σύστημα νερού πίτας. Τα ρολά περιτυλίγονται με περιθώριο περίπου 20 εκατοστών. Στο πάτωμα γύρω από την περίμετρο κολλημένη (ή σταθερή) ταινία απόσβεσης. Μπορεί να αποκοπεί από τη θερμομόνωση. Έτοιμα υποστρώματα πωλούνται επίσης στην αγορά, τα οποία αντικαθιστούν το φύλλο, ενισχύουν τα εξαρτήματα ματιών και σωληνώσεων. Η τεχνολογία των θερμών ξύλινων δαπέδων χρησιμοποιείται κυρίως στον δεύτερο όροφο και πάνω. Η προετοιμασία του δαπέδου δεν είναι ιδιαίτερα διαφορετική: δεν πρέπει να υπάρχουν συντρίμμια και περισσότερες από δύο μικρές ανωμαλίες ανά 1 m². Χρησιμοποιείται μια ειδική ξύλινη βάση με κανάλια.
Μόνωση
Το κύριο καθήκον είναι η στερέωση των αρθρώσεων με ειδική κολλητική ταινία. Συνήθως χρησιμοποιείτε αφρώδη μόνωση, αφρό ή κάποιο άλλο υλικό. Σε αυτή την περίπτωση, το βέλτιστο πάχος είναι 5 εκ. Όταν τοποθετηθεί, αυτός ο δείκτης αυξάνεται συνήθως στα 10 εκ. Για να διατηρηθεί η πρόσθετη θερμότητα, τοποθετείται στην κορυφή ένας ανακλαστήρας θερμότητας από την μεμβράνη. Χρησιμοποιήστε αλουμινόχαρτο, αφρώδες ελαστικό, penofol. Η δομή του δαπέδου περιλαμβάνει διαφορετικά επίπεδα. Η πρώτη μπορεί να είναι μια συγκεκριμένη βάση. Τοποθετήστε στην κορυφή, για παράδειγμα, διογκωμένο πολυστυρόλιο. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το σωλήνα του συστήματος θέρμανσης. Έξι μέτρα μήκος θα κοστίσει σχετικά ανέξοδα, περίπου 200 ρούβλια. Στην κορυφή της σωληνοειδούς συσκευής τοποθετείται σκυρόδεμα. Στο τέλος, επισυνάπτεται η επίστρωση φινιρίσματος. Τυπικά τελειώματα για δάπεδα νερού είναι laminate και κεραμίδι.
Εγκατάσταση σωληνώσεων
Μετά το σχηματισμό της βάσης και τη μόνωση, μπορείτε να κάνετε τη συναρμολόγηση και την εγκατάσταση του σωλήνα. Ανάλογα με τη μορφή του δωματίου και τις επιθυμίες των ιδιοκτητών, επιλέγεται ο τύπος του σχεδίου (σαλιγκάρι, φίδι) και η συγκεκριμένη επιλογή του, το πιο βολικό για το δωμάτιο. Οι περισσότεροι τεχνίτες θεωρούν μια σπείρα με μια ομόκεντρη δομή ως την πιο οικουμενική λύση. Κατά την τοποθέτηση λάβετε υπόψη το πάχος του δαπέδου, τα τοιχώματα και τη διάμετρο του σωλήνα. Το βέλτιστο μήκος του σωλήνα ανά δωμάτιο είναι περίπου 80-100 μ. Από την πλευρά του δρόμου, οι σειρές συνήθως είναι πιο πυκνές. Ως υλικό χρησιμοποιούνται ακόμη και συνηθισμένοι σωλήνες νερού. Η σύνδεση των σωλήνων σε μία γίνεται με προσαρμογείς. Εάν χρησιμοποιούνται μεταλλικά πλαστικά, η μεταλλική επιφάνεια αφαιρείται τρία εκατοστά από την αρχή του σωλήνα. Η σύνδεση με τη θερμομόνωση πραγματοποιείται με την τοποθέτηση κόμβων. Τα τελευταία όχι μόνο διευκολύνουν την εγκατάσταση, αλλά και εξασφαλίζουν την σωστή τοποθέτηση.
Ενίσχυση της εγκατάστασης ματιών
Το ενισχυτικό πλέγμα χρησιμοποιείται για στερέωση υψηλής ποιότητας σε σωλήνες. Το στρώμα ενίσχυσης τοποθετείται πάνω από τη μόνωση, όλα τα τμήματα στερεώνονται με σύρμα.Τα κύτταρα σχηματίζονται σύμφωνα με το προγραμματισμένο βήμα του αγωγού. Ο ίδιος ο σωλήνας εγκαθίσταται στη σχάρα. Για την προστασία από διάφορα φορτία, ένα άλλο ενισχυτικό πλέγμα τοποθετείται στο κύκλωμα. Ενισχύει επίσης το σκυρόδεμα, αποτρέποντας τη διάσπαση και τη διατήρηση της στερεότητας του. Εάν το κονίαμα αναμειχθεί με σκυρόδεμα υψηλής ποιότητας, τότε δεν απαιτείται μεταλλικό πλέγμα. Μερικές φορές μπορεί ακόμη και να αντικατασταθεί, για παράδειγμα, με ίνες. Θεωρητικά, μπορείτε να κάνετε χωρίς ενισχυτικό πλέγμα κάτω από τον αγωγό, αλλά στη συνέχεια χρειάζεστε κλιπ, και κατά την τοποθέτηση των φάρων στο πάτωμα θα είναι δυσάρεστο να περπατήσετε. Εάν υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο τραχύ πάτωμα, τότε είτε ισοπέδωσε με σκυρόδεμα είτε δημιουργούνται αρμοί διαστολής.
Συναρμολόγηση συστήματος και υδραυλικές δοκιμές
Πριν την έκχυση του στυπιοθλίπτη, το σύστημα δοκιμάζεται - πρεσαριστά. Πρώτον, ο αγωγός δαπέδου είναι γεμάτος με νερό, και στη συνέχεια το υπόλοιπο του συστήματος θέρμανσης, συμπεριλαμβανομένου ενός τμήματος με θερμαντικά σώματα και ένα λέβητα. Υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές επαλήθευσης - χρησιμοποιώντας αέρα ή αντιψυκτικό. Στη δεύτερη περίπτωση, όλο το νερό πρέπει να αποστραγγιστεί από το σύστημα. Πριν γεμίσετε το σύστημα νερού, ανοίξτε όλες τις βρύσες και τις βαλβίδες, οι οποίες είναι τοποθετημένες σε τέτοια θέση για μετάβαση σε κατάσταση λειτουργίας: αυτόματοι αεραγωγοί, τριφασική βαλβίδα, βαλβίδες κυκλώματος. Η πλήρωση ενός κλειστού συστήματος αρχίζει με το άνοιγμα των χτενών και των βαλβίδων. Θα ακούσετε την κίνηση του αέρα μέσω της αυτόματης γόμας. Όταν σταματήσει να απομακρύνεται μέσω των αεραγωγών, πρέπει να ενεργοποιήσετε την αντλία κυκλοφορίας. Όταν βγαίνει όλος ο αέρας από το σύστημα, οι μετρητές ροής και οι βαλβίδες κλείνουν και αντλούν ένα κύκλωμα μέχρι να εμφανιστεί ο ήχος των φυσαλίδων. Η πλήρωση του ανοικτού συστήματος πραγματοποιείται μέσω του σωλήνα αποστράγγισης στο κάτω μέρος της θερμαντικής δομής. Πριν από αυτό, το θερμό δάπεδο γεμίζει μέσω των βρύων στον συλλέκτη.
Εγκατάσταση φάρων
Οι φάροι χρησιμοποιούνται για πολλούς σκοπούς: για την επίστρωση και την ισοπέδωση του δαπέδου.Πρώτον, οι πείροι στερεώνονται σε απέναντι τοίχους κατά μήκος μιας προετοιμασμένης γραμμής του ανώτερου ορίου του σφραγίσματος. Ανάμεσά τους δημιουργούν μια ισχυρή δαντέλα. Στη συνέχεια, εκθέστε το μεταλλικό προφίλ έτσι ώστε η κορυφή του να ταιριάζει με το επίπεδο της δαντέλας. Οι φάροι βρίσκονται μισό μέτρο από τους τοίχους και σε απόσταση μικρότερη από αυτή που χρησιμοποιείται για την οριζοντίωση της επίστρωσης. Οι φάρους θα πρέπει να στερεώνονται σταθερά. Για το σκοπό αυτό, οι βίδες βιδώνονται στην επικάλυψη - κοντά στο προφίλ. Αυτός, με τη σειρά του, δεν πρέπει να κρεμάσει μεταξύ των συνδετήρων. Εάν είναι απαραίτητο, προσθέστε μερικές ακόμη υποστηρίξεις. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν πλέξιμο σύρμα - οι σιδηροτροχιές βιδώνονται στο υλικό, επιτυγχάνοντας την πιο άκαμπτη στερέωση. Για να μην παραμορφωθεί η επίστρωση, τοποθετείται ταινία σε όλους τους τοίχους κάτω.
Τσιμεντοκονίαμα
Επιτρέπεται να γεμίζετε το δάπεδο με κονίαμα μόνο αφού ελέγξετε τη σωστή λειτουργία του συστήματος θέρμανσης. Εάν, μετά από την αύξηση της πίεσης στους σωλήνες, δεν διαρρέουν και δεν επεκτείνονται σημαντικά, τότε θα πρέπει να αρχίσει να χύνεται. Είναι απαραίτητο να γεμίσετε το δάπεδο κάθε φορά, η εξαίρεση είναι εάν το δάπεδο τοποθετείται σε διάφορα επίπεδα στο δωμάτιο. Είναι επιθυμητό ο χώρος να είναι ζεστός και σε αρνητική θερμοκρασία, αυτή η εργασία δεν εκτελείται κατ 'αρχήν. Η πλήρωση ξεκινάει από τη μακρινή γωνία και τελειώνει κοντά στην έξοδο. Το μείγμα χύνεται μεταξύ των φάρων και ισοπέδωσε, χωρίς να φέρει το στρώμα πάνω από το επίπεδο των σημάτων. Για το ανώτερο σκυρόδεμα, συνιστάται να αφήσετε μια λωρίδα πλάτους έως 15 cm γύρω από την περίμετρο. Αυτό το κενό θα είναι μεταξύ του τοίχου και του σωλήνα. Το δάπεδο του νερού μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και πριν το στρώμα είναι εντελώς στεγνό, ωστόσο, μια τέτοια ανάγκη δεν θα προκύψει μέχρι να είναι έτοιμη η επιφάνεια.
Μερικές αποχρώσεις για τη βελτίωση της ποιότητας των επιχρισμάτων:
Εκκίνηση του συστήματος θέρμανσης
Πρώτον, ελέγξτε τη δυνατότητα κυκλοφορίας εντός του αγωγού και σε όλο το σύστημα. Στη συνέχεια, ο μοχλός της βαλβίδας ανάμιξης μεταφέρεται στη θέση που αντιστοιχεί στην ελάχιστη θερμοκρασία. Στη συνέχεια ξεκινάει η αντλία κυκλοφορίας της παροχής νερού δαπέδου. Ταυτόχρονα, η αντλία λέβητα (λέβητας) είναι απενεργοποιημένη. Σε χειροκίνητους αεραγωγούς, ο συσσωρευμένος αέρας απελευθερώνεται περιοδικά. Η κυκλοφορία πρέπει να γίνεται σε όλους τους κλάδους, επομένως ελέγχεται από μετρητές ροής. Το κύκλωμα μπορεί να τεντωθεί από τον συλλέκτη στο λουτρό στο επόμενο επίπεδο, έτσι ώστε όταν απουσιάζει η σύνδεση, η αφαίρεση του αέρα από αυτό γίνεται δύσκολη. Σε αυτή την περίπτωση, επικαλύψτε τους υπόλοιπους κλάδους και ενεργοποιήστε την αντλία στο μέγιστο. Χρήση και πίεση νερού. Η βαλβίδα τροφοδοσίας στον πίνακα ελέγχου είναι κλειστή και η βαλβίδα αποστράγγισης στο συγκρότημα επιστροφής ανοίγει απότομα. Όλος ο αέρας απομακρύνεται σταδιακά, μετά από τον οποίο αρχίζει το συντονισμένο σύστημα. Για θέρμανση, διαβάστε τις λεπτομερείς οδηγίες.
Συμπέρασμα
Ζεστά δάπεδα σε όλο το σπίτι θα κάνουν τη ζωή πιο άνετη. Και τώρα αυτό δεν είναι ένα χαρακτηριστικό της πολυτέλειας, αλλά μια συνηθισμένη λειτουργική συσκευή. Τα δάπεδα θερμού ύδατος "ανταγωνίζονται" με ηλεκτρικά και, όπως δείχνει η πρακτική, πολλοί άνθρωποι επιλέγουν την πρώτη επιλογή. Η θερμότητα από το σύστημα νερού κατανέμεται πιο ομοιόμορφα, αν και η διαδικασία ρύθμισης απαιτεί πολλή χειραγώγηση. Παρά τους περιορισμούς στα πολυκατοικιακά κτίρια, η εγκατάσταση ενός συστήματος νερού στη χώρα είναι ευκολότερη και πιο κερδοφόρα από μια ηλεκτρική. Τα σχέδια αποτελούνται από τρία βασικά υλικά: σκυρόδεμα, πολυστυρένιο ή ξύλο. Όσον αφορά την αισθητική, η τρίτη επιλογή είναι καλύτερη. Είναι ευκολότερο να συναρμολογήσετε μια δομή από σκυρόδεμα με τα δικά σας χέρια, αν δεν λάβετε υπόψη τις έτοιμες επιλογές από άλλα υλικά. Το τελευταίο δεν μπορεί πάντοτε να συνδυαστεί με τις παραμέτρους του δωματίου.Το σχήμα των αγωγών του συστήματος δαπέδου νερού, με τη σειρά του, επιλέγεται μόνο ατομικά. Εκτός από το σχηματισμό των ίδιων των περιγραμμάτων, πρέπει να επιλέξετε και να εγκαταστήσετε μια θερμάστρα, στρώση και τελειώματα.