Ο χώρος κάτω από τη στέγη σαν ζωντανός χώρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία τον 17ο αιώνα. Δημοφιλή σπίτια με μια σοφίτα οροφής Francois Mansart, προς τιμήν του ονόμασαν. Οι Παριζιάνους εκτιμούσαν αμέσως την ιδέα, ιδιαίτερα την ευκαιρία να παρακάμψουν τον κοινοτικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο το κράτος απέσυρε αμοιβές για κάθε όροφο, που δεν ήταν η σοφίτα. Σταδιακά, η σοφίτα μόδας εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, ειδικά οι κάτοικοι της Ευρώπης και της Αμερικής άρεσε αυτό το είδος της αρχιτεκτονικής.
Μέχρι τη σοβιετική εποχή, τέτοιες υπερκατασκευές δεν είχαν ζητηθεί · κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της υπερδύναμης αναπτύχθηκαν οι SNiPs και GOSTs για να εξοπλίσουν τέτοιες δομές, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως μόνο πρόσφατα. Ταυτόχρονα, οι εμπειρογνώμονες επιχειρηματολογούν για τη σκοπιμότητά τους, κάποιοι υποστηρίζουν, άλλοι τους διαψεύδουν, αποδεικνύουν ότι οι εξοικονομήσεις στην κατασκευή είναι ασήμαντες, αν όχι εντελώς απούσες και η έννοια της ομορφιάς είναι καθαρά ατομική.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των σοφίτες στέγης
Η σοφίτα και η σοφίτα έχουν παρόμοια εμφάνιση, αλλά η εφαρμογή ενός ονόματος σε άλλο είναι λάθος. Πρώτον, είναι ένα θερμαινόμενο δωμάτιο, δεύτερον, είναι οικιστικό, τρίτον, εισάγεται στο έργο, καταχωρημένο ως λειτουργικό μέρος του σπιτιού, στο οποίο συνδέονται όλες οι απαραίτητες επικοινωνίες. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι η οροφή συγχρόνως χρησιμεύει ως οροφή, οροφή και τοίχοι.
Η κύρια διαφορά μεταξύ του σοφίτου και του χώρου της σοφίτας είναι το ελάχιστο ύψος τοιχώματος ενός και μισού μέτρου, αυτό προκύπτει από τους ορισμούς αυτού του σχεδίου σε ρυθμιστικά έγγραφα, για παράδειγμα SNiP 2.08.02-89 Προσάρτημα 2, SP 118.13330.2012 Παράρτημα Β, SNiP 31-01-2003, από άλλες πηγές.
Τα κύρια πλεονεκτήματα μιας τέτοιας δομής περιλαμβάνουν:
Αισθητικές ιδιότητες και σχεδιασμός. Η χρήση μιας υψηλότερης, εποικοδομητικής οροφής, εξοπλισμένης με παράθυρα, δίνει στο κτήριο μια τελική εμφάνιση, την κάνει πρωτότυπο.
Εξοικονόμηση οικοδομικών υλικών. Το βάρος της δομής είναι πολύ μικρότερο από ένα πλήρες πάτωμα, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη να δημιουργηθεί ενισχυμένη βάση.
Η δυνατότητα ολοκλήρωσης. Εάν υπάρχει μια καλή βάση, μπορείτε να μετατρέψετε την τελική δομή, να αυξήσει το χώρο διαβίωσης της λόγω της σοφίτας.
Ταχύτητα κατασκευής. Σε σύγκριση με διώροφα κτίρια, η κατασκευή στέγης στη στέγη απαιτεί λιγότερο χρόνο.
Μέγιστη χρήση της περιοχής. Σας επιτρέπει να χρησιμοποιείτε κενό, μη εκμεταλλεύσιμο χώρο.
Μεγάλη θέα. Τη νύχτα, μπορείτε να παρατηρήσετε τον ουρανό, την ημέρα η κίνηση των σύννεφων.
Ο σχεδιασμός δεν είναι χωρίς τα μειονεκτήματά του, δεδομένου ότι οι προγραμματιστές εγκαταλείπουν μερικές φορές τα σχέδιά τους για τον εξοπλισμό του:
Περικοπές οροφής. Μειώνοντας τη χρησιμοποιούμενη περιοχή, είναι δύσκολο να προσεγγίσετε έναν χαμηλό τοίχο, απαιτούνται ειδικά έπιπλα για την τοποθέτηση του εσωτερικού χώρου.
Ηχομόνωση. Ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε τα καλύτερα υλικά, δεν θα είναι δυνατόν να απομονώσετε εντελώς τον ήχο από πτώσεις βροχής, χαλάζι, φυσώντας στον άνεμο.
Κόστος θέρμανσης. Σε σύγκριση με το συνηθισμένο πάτωμα, οι απώλειες θερμότητας εδώ αυξάνονται κατά 30-40%, πράγμα που απαιτεί μεγάλο κόστος θέρμανσης το χειμώνα.
Διατηρησιμότητα. Το κέικ στέγης καλύπτεται με μια επίστρωση στην κορυφή, με ένα στρώμα μόνωσης και φινίρισμα στο κάτω μέρος. Για να ελέγξετε την κατάσταση της οροφής, θα πρέπει να αποσυναρμολογήσετε την επένδυση.
Περιορισμένη επιλογή δομικών υλικών. Το δέντρο, το οποίο είναι μέρος του συστήματος δοκών, αλλάζει τα χαρακτηριστικά του σε όλη την περίοδο λειτουργίας, αντίστοιχα, δεν αποκλείονται ορισμένες μετατοπίσεις που μεταδίδονται για διακόσμηση.
Θέρμανση και στεγανοποίηση. Για μια άνετη και άνετη διαμονή, είναι απαραίτητο να εκτελέσετε πολύπλοκες εργασίες στη μόνωση και την προστασία από την υγρασία.
Εκλεπτυσμένη συσκευή. Είναι προβληματικό να κάνετε σωστά όλους τους υπολογισμούς, να δημιουργήσετε ένα σχέδιο με τα χέρια σας, θα χρειαστεί η βοήθεια ειδικών.
Απαιτήσεις οικοδόμησης
Κάθε κατασκευή αρχίζει με την προετοιμασία του έργου, η οποία λαμβάνει υπόψη όλες τις απαιτήσεις των υφιστάμενων κανονιστικών εγγράφων. Η σοφίτα δεν αποτελεί εξαίρεση. Κατά τον προγραμματισμό, θα πρέπει να τηρείτε τις διατάξεις που ορίζονται στο SNiP 2.08.01-89, SNiP 21-01-97, SNiP 23-05-95, και συγκεκριμένα:
είναι απαραίτητο να διατηρηθεί ένα ελάχιστο ύψος οροφής με διαφορετικές κλίσεις.
λαμβάνει υπόψη τις διατάξεις για τη διανομή του χώρου διαβίωσης, τις καθορισμένες ελάχιστες τιμές για την επιφάνεια των δωματίων,
διάταξη της πτήσης των σκαλοπατιών.
αυστηρή τήρηση των κανόνων και κανόνων πυρασφάλειας ·
παρέχοντας φυσικό φως στο δωμάτιο.
ασφαλής καλωδίωση όλων των επικοινωνιών που συνδέουν τη σοφίτα με το υπόλοιπο σπίτι.
συμμόρφωση με τους κανονισμούς ασφαλείας κατά τη διάρκεια της εργασίας.
Κατά το σχεδιασμό ενός νέου σπιτιού, όλα τα πρότυπα είναι εύκολο να ληφθούν υπόψη, αλλά κατά την ανακατασκευή ενός υπάρχοντος κτιρίου κατοικιών, δεν είναι πάντοτε δυνατόν να δημιουργηθεί ένας χώρος στέγης. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν η βάση δεν είναι αρκετά ισχυρή, η οποία δεν μπορεί να αντέξει πρόσθετα φορτία και επίσης αν για κάποιο λόγο δεν είναι δυνατό να φτάσει το ύψος της οροφής στο υψηλότερο σημείο τουλάχιστον 2,5 m.
Σύστημα ραφιών: χαρακτηριστικά, ποικιλίες και σχεδιασμός
Το σύστημα δοκών μπορεί να ονομαστεί ο σκελετός οποιασδήποτε κεκλιμένης οροφής, είναι ένα πλαίσιο για τοποθέτηση και συγκράτηση δομικών υλικών που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση μιας πίτας στέγης. Για τη σοφίτα, λειτουργεί ακόμα ως τοίχος και πάτωμα. Αντοχή, αξιοπιστία, αισθητική και στυλιστική κατεύθυνση, η ζωή ολόκληρης της συσκευής εξαρτάται από αυτήν. Με βάση τα δομικά χαρακτηριστικά, μεταξύ όλων των δομών, διακρίνονται δύο βασικοί τύποι:
Κρέμεται.
Το τριχωτό.
Κάθε μεμονωμένος τύπος χαρακτηρίζεται από τα δικά του χαρακτηριστικά που είναι μοναδικά σε αυτό. Η επιλογή ενός συγκεκριμένου μοντέλου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν:
διαστάσεις του κτιρίου.
βάρος στέγης, μόνωση, υλικό φινιρίσματος.
την παρουσία εσωτερικών διαμερισμάτων κεφαλαίου ·
γεωμετρικά σχήματα της οροφής.
επιλογή του επιλεγμένου δομικού υλικού για τα ίδια τα δοκάρια.
κλιματική ζώνη, ατμοσφαιρικά φορτία υπό μορφή χιονιού, βροχής, ανέμων,
οικονομικές δυνατότητες του δημιουργού.
Κρέμεται
Ο ορισμός μιας ποικιλίας ενός συστήματος πραγματοποιείται στο στάδιο του σχεδιασμού ενός κτιρίου. Ωστόσο, δεν είναι δύσκολο να γίνει μια επιλογή, η δομή κρέμονται θα αποτελέσει μια μη αμφισβητούμενη επιλογή για δομές στις οποίες δεν παρέχονται εσωτερικά κεφαλικά τοιχώματα-χωρίσματα. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι βασίζονται αποκλειστικά σε δύο αντίθετα εξωτερικά φέροντα χωρίσματα.
Είναι καλύτερα να εγκαταστήσετε τις κατασκευές σε ένα σπίτι, η απόσταση μεταξύ των πλευρικών τοιχωμάτων δεν υπερβαίνει τα 6 μ. Στην περίπτωση αυτή, κατασκευάζεται το απλούστερο δοκάρι, το οποίο αποτελείται από δύο δοκούς που συνδέονται από πάνω σε μια συγκεκριμένη γωνία. Κάτω οριζόντια, ενισχύεται από εισπνοές που αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια. Για τους σκοπούς αυτούς, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μεταλλικές ράβδους προφίλ, οι οποίες ονομάζονται βαριές. Μια τέτοια συσκευή μπορεί να μειώσει το φορτίο αποστάτη στα σημεία αναφοράς.
Μπουκάλια που βρίσκονται στη βάση των δοκών χρησιμεύουν ως το ανώτατο όριο του κάτω ορόφου, το σοφίτα. Με την αύξηση του πλάτους μεταξύ των διαμερισμάτων στα 9 μ., Προστίθενται στο αγρόκτημα ένα ακροφύσιο και ένα κολάρο, μέχρι 14 μέτρα - μια πρόσθετη συσκευή με αντηρίδες και σκουλαρίκια. Κατά την επιλογή αυτού του συστήματος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολόκληρο το φορτίο πέφτει μόνο σε δύο υποπολλαπλασιαστικά στοιχεία, οπότε πρέπει να μειώσετε το βάρος της οροφής λόγω δομικών υλικών κατασκευής στέγης.
Ποπ
Αυτός ο τύπος δομής τοποθετείται σε κτίρια με εσωτερικούς φέροντες τοίχους. Σε σύγκριση με την προηγούμενη έκδοση, η συσκευή και η εγκατάσταση αυτού του τύπου είναι πολύ απλούστερη. Σε αυτή την περίπτωση, η κατανομή φορτίου εμφανίζεται ομοιόμορφα σε όλες τις υποστηρίξεις. Το σύστημα αποτελείται από ένα Mauerlat (ράβδους που βρίσκονται στο ανώτερο άκρο των εξωτερικών φερόντων τοίχων), ένα οριζόντιο χείλος, μια διαδρομή ράχης στερεωμένη σε κατακόρυφες αντηρίδες, δοκοί, δοκοί και πηχάκια.
Το εναέριο σύστημα χρησιμοποιείται συχνότερα στην κατασκευή κτιρίων κατοικιών. Μπορεί να έχει διαφορετικά σχέδια, μεταξύ των οποίων υπάρχουν:
Χωρίς ραβδιά χωρίς ραβδώσεις. Χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη αυστηρής και ελεύθερης στερέωσης. Διακρίνονται σε τρία υποείδη:
το κάτω μέρος των δοκών επισυνάπτεται αυστηρά, η κορυφή είναι ελεύθερη.
ο πυθμένας του ποδιού στεφάνης στερεώνεται στα συρόμενα στοιχεία, η κορυφή είναι σφιχτή.
κάτω - ολίσθηση, πάνω - σταθερά πιεσμένο πάνω στην κορυφογραμμή με ράβδους.
Χωρίσματα διαχωριστήρων χωρίς οπίσθια. Αυτή είναι η μεσαία επιλογή ανάμεσα στην οροφή και την κρεμαστή συσκευή, όπου η κορυφογραμμή δεν εκτελεί πλήρως τις λειτουργίες της.
Ράφτες με αντηρίδες. Αυτά είναι και τα δύο είδη που συζητήθηκαν παραπάνω, με στοιχεία συγκράτησης που υποστηρίζουν τα πόδια του υφαδιού.
Με δοκούς. Σε αυτό το σχήμα, το πατίνι είναι εντελώς απούσα. Αυτή η επιλογή είναι κατάλληλη για κτίρια με δύο φέροντες χωρίσματα που βρίσκονται μέσα.
Υλικά για την κατασκευή δοκών
Για την κατασκευή του συστήματος δοκών, ο αριθμός των υλικών που χρησιμοποιούνται στην εργασία είναι περιορισμένος. Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε μέταλλο και ξύλο, συνδυάζοντας και τα δύο είδη πρώτων υλών. Βρίσκονται επίσης δομές από οπλισμένο σκυρόδεμα, αλλά δεν χρησιμοποιούνται στην κατασκευή προαστιακών κτιρίων. Οι περισσότεροι προγραμματιστές προτιμούν το φυσικό ξύλο. Είναι πιο εύκολο να εργαστείτε, είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον προϊόν.
Τα ξύλινα δοκάρια μπορούν να ονομαστούν με ασφάλεια μια κλασική εμφάνιση. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται στερεά κορμούς, σανίδες, κολλημένες δοκοί. Όταν επιλέγετε, συνιστάται να δώσετε προσοχή στην ποιότητα του ξύλου, καθώς και στο γεγονός ότι τα κωνοφόρα είδη αποκόπηκαν το χειμώνα, φυλλοβόλα το καλοκαίρι. Οι ειδικοί συστήνουν την αγορά των ακόλουθων ειδών: δρυς, δρυς, πεύκο, ερυθρελάτης. Οι δύο πρώτοι τύποι είναι οι πιο ανθεκτικοί, αλλά δύσκολοι στη διαδικασία.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο είναι η ποιότητα του δέντρου. Για Mauerlat, κρεβάτι, πατινάζ, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε βελανιδιά ή λειμώνες ανώτερης ποιότητας.Ράφια πόδια, ράφια μπορούν να γίνουν από κωνοφόρων επιλογών, τόσο πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, και ακόμη και το τρίτο είναι κατάλληλο για struts. Κατά τον υπολογισμό των δομικών υλικών ενός τυποποιημένου συστήματος, το 75% συνήθως κατανέμεται σε ξύλο πρώτης κατηγορίας, το 25% στο δεύτερο.
Όλα τα ξύλινα ακατέργαστα τεμάχια χωρίζονται σε τρεις κύριους τύπους: πρώτες, ημι-στεγνές, ξηρές. Οι ειδικοί προτείνουν να επιλέξετε μόνο την τελευταία επιλογή για εργασίες εγκατάστασης, οι οποίες θα βοηθήσουν στην αποφυγή μεταγενέστερης παραμόρφωσης των εξαρτημάτων.
Επίσης, για την κατασκευή μιας ιδιωτικής δομής, χρησιμοποιείται μέταλλο. Τις περισσότερες φορές καταφεύγουν σε αυτήν, εάν είναι αναγκαίο, για να οργανώσουν μια επικάλυψη μήκους 10 μέτρων ή περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση, η ξύλινη δοκός αντικαθίσταται από ένα σωλήνα προφίλ. Η σύνδεση των στοιχείων πραγματοποιείται με συγκόλληση. Υπάρχουν συνδυασμένες επιλογές όταν το κρεβάτι, το Mauerlat, η κορυφογραμμή, οι ράφια είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα είναι κατασκευασμένα από ξύλο.
Μονωτικά δομικά στοιχεία στέγης
Η δομή κάθε στέγης είναι διαφορετική, εξαρτάται από το σκοπό του χώρου της στέγης. Πρώτα απ 'όλα, η εποχικότητα της σοφίτας λαμβάνεται υπόψη. Το πιο ολοκληρωμένο κέικ στέγης κατασκευάζεται όταν ο χώρος θα χρησιμοποιηθεί συνεχώς. Περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
Εσωτερικό φινίρισμα: γυψοσανίδα, επένδυση, μπλοκ, MDF, πολυστρωματικό κόντρα πλακέ, πάνελ από PVC, άλλα υλικά.
Κάθε ένα από αυτά τα στρώματα είναι πολύ σημαντικό, χωρίς αυτά είναι αδύνατο να εξοπλίσει ένα δωμάτιο άνετο για τη ζωή, να διακοσμήσει το εσωτερικό, να κάνει μια όμορφη εξωτερική επένδυση. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι τοποθετημένα στο σύστημα δοκών, το οποίο αποτελείται από: Mauerlat, ράγες, ράφια υποστήριξης, σανίδες, πάγκοι, κρεμάστρες, δοκάρια, δοκοί.
Τεχνολογία τοποθέτησης
Είναι αρκετά δύσκολο για έναν άπειρο προγραμματιστή που δεν γνωρίζει όλες τις αποχρώσεις να προετοιμάσει ένα έργο, να σχεδιάσει ένα σχέδιο, υποδεικνύοντας όλα τα απαραίτητα. Ακόμα και έμπειροι αρχιτέκτονες και οικοδόμοι που είναι εξοικειωμένοι με μια τέτοια κατασκευή μπορεί να κάνουν λάθος. Η παραβίαση της τεχνολογίας, η παραμικρή ανακρίβεια στην οργάνωση του συστήματος εξαερισμού, η υδροηλεκτρική, η θερμομόνωση, θα οδηγήσουν σε ανεπανόρθωτες συνέπειες, θα οδηγήσουν σε δαπανηρές επισκευές.
Έχοντας αποφασίσει αποφασιστικά να οικοδομήσουμε μια κατοικία με στέγη, θα πρέπει αρχικά να εξοικειωθείτε με τα κανονιστικά έγγραφα, να μελετήσετε τα χαρακτηριστικά σχεδίασης τέτοιων δομών, να σχεδιάσετε σωστά, να κάνετε έναν υπολογισμό του συστήματος δοκών, να επιλέξετε τα καταλληλότερα υλικά για εργασία και επίσης να δείτε τα έτοιμα παραδείγματα. Αν δεν είστε απόλυτα σίγουροι για τις δικές σας γνώσεις και δεξιότητες, είναι καλύτερο να ζητήσετε βοήθεια από ειδικούς που είτε θα κάνουν τη δουλειά τους είτε θα βοηθήσουν τον ιδιοκτήτη με συμβουλές.
Προετοιμασία έργου
Οποιεσδήποτε σοβαρές κατασκευαστικές δραστηριότητες αρχίζουν με σχεδιασμό. Αυτό το ζήτημα πρέπει να λαμβάνεται υπεύθυνα, εξαρτώνται από την ισχύ, τη λειτουργικότητα, την αισθητική και την ανθεκτικότητα της δομής. Κατά την κατάρτιση του σχεδίου, είναι απαραίτητο να βασιστούμε στους ισχύοντες κανόνες και κανόνες, δηλαδή: SNiP 2.08.02-89, SP 20.13330.2016 (SNiP 2.01.07-85), SNiP 23-05-95, SNiP 21-01-97, SP 70.13330 .2012. Με αυτά τα έγγραφα, συνθέτουν ένα έργο που περιλαμβάνει:
Το σχήμα του συστήματος δοκών με την απεικόνιση όλων των στοιχείων.
Διάταξη υδροηλεκτρικής, ατμο-θερμικής μόνωσης.
Σχέδιο που δείχνει την τοποθέτηση των υλικών στέγης.
Τύπος εσωτερικής διακόσμησης.
Γενικό σχέδιο κέικ στέγης με ένδειξη της κλίσης της πλαγιάς, το ύψος της οροφής.
Σκίτσο με τη διάταξη των παραθύρων για να παρέχει φυσικό φως.
Επικοινωνίες αποχέτευσης, σωληνώσεις και σωληνώσεις.
Η εσωτερική διάταξη του χώρου.
Υπολογισμός του συστήματος δοκών
Κατά το σχεδιασμό του σοφίτα, είναι πολύ σημαντικό να μην κάνετε λάθη. Είναι απαραίτητο να υπολογιστεί σωστά το σύστημα δοκών, το οποίο εξαρτάται από τον τύπο δομής που χρησιμοποιείται στην εργασία των υλικών, συμπεριλαμβανομένου του φινιρίσματος. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να κάνετε τους απαραίτητους υπολογισμούς χρησιμοποιώντας ειδικά προγράμματα, μεταφορτώντας τα online, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά έργα. Τέτοιες ενέργειες μπορούν να γίνουν με τα χέρια σας, γι 'αυτό πρέπει να λάβετε υπόψη τα ακόλουθα σημεία:
καθορισμός του τύπου δομής: κρέμονται, στρωματοποιημένα.
γνωρίζουν το μήκος και το πλάτος του κτιρίου.
για να εκτιμήσετε το επίπεδο της εποχικής κατακρήμνισης, γι 'αυτό αρκεί να οδηγείτε σε ένα ερώτημα σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης: χάρτης βροχοπτώσεων "συγκεκριμένη περιοχή", η γωνία της οροφής θα εξαρτηθεί από αυτή την παράμετρο.
καθορισμός του φορτίου ανέμου (κατ 'αναλογία με την προηγούμενη επιλογή).
απόσταση μεταξύ των τμημάτων.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο δεν επιλύουν πλήρως το πρόβλημα. Τα αποτελέσματα που λαμβάνονται είναι δύσκολο να επαληθευθούν από μόνοι τους, για να επαληθευτεί η αξιοπιστία τους. Μόνο έμπειροι μηχανικοί μπορούν να κάνουν τους υπολογισμούς. Μπορείτε να το δοκιμάσετε μόνοι σας, αλλά για να υπολογίσετε τις παραμέτρους θα πρέπει να εξοικειωθείτε με τις ακριβείς μεθόδους, για παράδειγμα, με το SNiP II-25-80, TKP 45-5.05-146-2009.
Κατασκευή πλαισίων
Για λόγους σαφήνειας, σκεφτείτε ένα μικρό συνεργείο για την εγκατάσταση κεκλιμένης οροφής. Η όλη διαδικασία βήμα προς βήμα έχει ως εξής:
Ένα ruberoid κυλίεται στο ακραίο τμήμα των φερόντων τοίχων.
Μια ξυλεία είναι εγκατεστημένη σε ολόκληρη την περίμετρο της δομής, η οποία είναι μια Mauerlat, και είναι στερεωμένη στο διαμέρισμα με τη βοήθεια των αγκυρών.
Οι αλληλοεπικαλυπτόμενες δοκοί που αποτελούνται από τρεις σανίδες χτυπούν προς τα κάτω, δύο εκ των οποίων έχουν πλάτος ίση με την ίδια παράμετρο του κτιρίου και μία από αυτές είναι 1 μέτρο ευρύτερη, προεξέχει 0,5 μέτρα σε κάθε πλευρά των τοίχων.
Τα κατεστραμμένα κορμούς τοποθετούνται κατά μήκος του διαστήματος με ένα διάμηκες 0,5 m, και στις δύο πλευρές συνδέονται με το Mauerlat χρησιμοποιώντας βίδες και μεταλλικές γωνίες.
Στο επίπεδο Mauerlat, οι δοκοί στήριξης κατά μήκος των δύο χωρισμάτων τοποθετούνται και στερεώνονται στις δοκούς δαπέδου σε ένα επίπεδο αυστηρά κάθετο. Στοιχεία που βρίσκονται σε παράλληλα χωρίσματα, με τα ανώτερα άκρα συνδεδεμένα με μια σανίδα.
Οι προεξέχουσες σανίδες από τις δοκούς δαπέδου που χρησιμοποιούν τα άγκιστρα συνδέονται με τα ανώτερα άκρα των δοκών στήριξης υπό συγκεκριμένη γωνία, χρησιμοποιούνται μεταλλικές πλάκες για στερέωση.
Στεγάνωση τοποθετείται στην κορυφή των δοκών, στην κορυφή του οποίου υπάρχει ένας πάγκος και μια σανίδα.
Από την κορυφή στο κέντρο της δομής, τοποθετείται ένα πατινάζ στο επιθυμητό ύψος για να εξασφαλιστεί μια κατάλληλη γωνία κλίσης.
Τα δοκάρια είναι εγκατεστημένα, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους κατά μήκος της διαδρομής της κορυφογραμμής.
Στη συνέχεια, εκτελέστε τα βήματα που περιγράφονται στην παράγραφο 7.
Προχωρήστε στο σχηματισμό του μετωπικού τμήματος. Για να το κάνετε αυτό, ρυθμίστε τα άκρα σταθερά στη μία πλευρά στην πλησιέστερη ακτίνα δαπέδου, στη μέση προς το μπροστινό Mauerlat. Η απόσταση μεταξύ τους και της προεξοχής έξω από τον τοίχο είναι 0,5 μ.
Οι ανυψωτήρες είναι εξοπλισμένοι με μπροστινούς αντηρίδες, λαμβάνοντας υπόψη το σχεδιαζόμενο μέσον του παραθύρου.
Το επόμενο βήμα θα καλύπτει το πλαίσιο με υλικά στέγης.
Θέρμανση και φράγμα ατμών
Μετά την εγκατάσταση του συστήματος δοκών, του εξωτερικού κιβωτίου και του αντίθετου κλουβιού, συνεχίζουν να ζεσταίνουν τη δομή. Οι ειδικοί συστήνουν τη χρήση ορυκτοβάμβακα, το οποίο πηγαίνει καλά με ξύλο, διαρροές υγρασία, και επιτρέπει το ξύλο να αναπνεύσει. Επίσης, για αυτούς τους σκοπούς χρησιμοποιούνται πλάκες από πολυστυρόλιο, αφρό πολυουρεθάνης, ecowool. Το πάχος της στρώσης κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 20-25 cm, αλλά μερικές φορές φθάνει τα 30 cm.Η διαδικασία εγκατάστασης της μόνωσης έχει ως εξής:
Αντιστοιχεί στα τμήματα μεγέθους που έχουν αποκοπεί από το υλικό που επιλέχθηκε για εργασία.
Η μόνωση εγκαθίσταται μεταξύ των δοκών.
Εάν το πλάτος των σκελών δεν είναι αρκετό, υπάρχει ένα αντι-πλέγμα γεμάτο πάνω, τοποθετείται το δεύτερο επίπεδο θερμομονωτικών υλικών.
Το ορυκτό μαλλί καλύπτεται από φράγμα υδρατμών στην κορυφή. Γι 'αυτό, χρησιμοποιούνται μονοστρωματικές, πολυστρωματικές, ανακλαστικές μεμβράνες.
Στην κορυφή της δομής που προκύπτει, το καφάσι είναι καρφωμένο.
Εκτελέστε την εσωτερική διακόσμηση γυψοσανίδας, MDF, PVC, άλλα δομικά υλικά.
Εγκατάσταση του κιβωτίου
Η πίτα στέγης έχει ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα. Ο πάγκος και το κιβώτιο είναι πολύ σημαντικά στοιχεία του συνολικού σχεδιασμού. Το πρώτο στοιχείο είναι μια αρκετά λεπτή αντίθετη ράγες, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την παροχή της οροφής με εξαερισμό, η δεύτερη είναι η βάση για τη στερέωση του υλικού κατασκευής στέγης και φινιρίσματος.
Οι εξωτερικές εργασίες εγκατάστασης ξεκινούν μετά την τοποθέτηση ενός στρώματος στεγανοποίησης στα δοκάρια. Η τοποθέτηση αντίθετων ράβδων δεν προκαλεί δυσκολίες, συνδέονται με το ίδιο βήμα με τα δοκάρια. Το πλέγμα είναι στερεωμένο στην κορυφή. Ανάλογα με το δομικό υλικό που χρησιμοποιείται για την κάλυψή του, διατίθεται με δύο τρόπους:
Στερεά. Οι πίνακες τοποθετούνται κοντά ο ένας στον άλλο. Αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται για ασφαλτικά πλακίδια, κυματοειδές χαρτόνι.
Αρκετά. Η απόσταση μεταξύ των ράβδων είναι 50 - 60 cm. Κατάλληλη για σχιστόλιθο και κεραμίδι.
Επιλογές τερματισμού
Κατά την επιλογή ενός κατάλληλου υλικού στέγης, λαμβάνονται υπόψη πολλά σημεία: αισθητική, λειτουργική. Από τη μια πλευρά, είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση στον σχεδιασμό του κτιρίου, το στυλ του, από την άλλη πλευρά, για την παροχή αξιόπιστης προστασίας του κέικ στέγης από την ατμοσφαιρική βροχόπτωση. Λαμβάνει επίσης υπόψη το βάρος της επίστρωσης, την αντοχή της. Οι κατασκευαστές οικοδομικών υλικών παράγουν πολλές διαφορετικές επιλογές που ικανοποιούν διαφορετικές απαιτήσεις των πελατών, μεταξύ των οποίων:
Μεταλλικά και κυματοειδές χαρτόνι.Στην πραγματικότητα, είναι ένα χαλύβδινο φύλλο με διαφορετική υφή, καλυμμένο με διάφορα πρόσθετα στρώματα: ψευδάργυρο, αντιδιαβρωτικό, αστάρι, πολυμερές, προστατευτικό. Αυτό το υλικό είναι σε ζήτηση για τη διακόσμηση των ιδιωτικών σπιτιών με σοφίτα.
Μαλακή οροφή. Για εργασία, χρησιμοποιήστε εύκαμπτα πλακάκια (έρπητα ζωστήρα), επικαλύψεις ρολών, μεμβράνες. Αυτά τα δομικά υλικά παίρνουν εύκολα το επιθυμητό σχήμα, δεν υπόκεινται σε διάβρωση. Η διάρκεια ζωής φτάνει τα 50 χρόνια.
Οροφή χαλκού. Αυτή είναι η πιο ακριβή επιλογή όλων. Η διάρκεια ζωής του είναι 150-200 χρόνια. Δεν χρειάζεται επισκευή και συντήρηση.
Φυσικά (κεραμικά, τσιμεντοειδής) πλακίδια. Αυτό το υλικό θερμαίνεται μάλλον αργά και δροσίζει, γεγονός που εξασφαλίζει τη διατήρηση της θερμότητας το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι. Χαρακτηρίζεται από καλή ηχομόνωση.
Ποικιλίες σοφίτες στέγες
Οι κύριες μορφές σοφίτας διαφέρουν μεταξύ τους σε χαρακτηριστικά σχεδιασμού. Μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες - μονοβάθμια και δύο επίπεδα. Τα πρώτα συνδυάζονται με οροφή οποιουδήποτε τύπου (σπασμένα, κεκλιμένα), τα τελευταία τοποθετούνται σε μικτά υποστηρίγματα, σχεδιασμένα για δωμάτια σε διαφορετικά επίπεδα.
Μονή κλίση
Μια απλή διάταξη στέγης εξαιτίας της έλλειψης ράχης και των δυσκολιών με τη διάταξη της. Τέτοια σχέδια έχουν μια μη τυποποιημένη εμφάνιση. Το Mauerlat είναι τοποθετημένο σε αντίθετα τοιχώματα διαφορετικών υψών και οι δοκοί είναι σταθεροί, σχηματίζεται λοξότμητο με γωνία κλίσης 30-45 ° С. Είναι αδύνατο να γίνει μικρότερο, καθώς ενδέχεται να προκύψουν δυσκολίες με την εκροή χιονιού και νερού βροχής, γεγονός που θα οδηγήσει σε πρόσθετο φορτίο στα υποστηρίγματα.
Η κεκλιμένη οροφή επιτρέπει την εγκατάσταση μεγάλων παραθύρων στον ψηλό τοίχο του σοφίτα. Το απλό και χαμηλού κόστους σχέδιο έχει αρκετά σημαντικά μειονεκτήματα. Το δωμάτιο στην στενότερη πλευρά θα είναι ακατάλληλο για χρήση, θα υπάρξουν περιορισμοί στην επιλογή του σκοπού του. Πριν από την επιλογή αυτής της επιλογής για κατασκευή, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα της χρήσης του δωματίου.
Για την κατασκευή μιας οροφής υπόστεγο, θα απαιτηθούν αρκετά δοκάρια. Τοποθετούνται στους τοίχους σε διαστήματα 1 μέτρου.Ανάμεσα τους τοποθετείται μόνωση και υλικό στεγανοποίησης. Η σωστή εγκατάσταση αποτελεί εγγύηση για τη μείωση του κόστους της θερμότητας στο ελάχιστο.
Gable
Η πιο κοινή, οικονομική επιλογή στέγης. Είναι εύκολο στην εγκατάσταση και συντήρηση. Η παραδοσιακή μορφή είναι επίπεδη γέφυρα, κατάλληλη για μονόχωρη κατασκευή, μοιάζει με ένα κλασικό τρίγωνο.
Λόγω των χαρακτηριστικών του σχεδιασμού - η ύπαρξη πλαγιών και στις δύο πλευρές, υπάρχουν δυσκολίες στο σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου στο σαλόνι (είναι αδύνατο να κανονιστεί υψηλή επίπλωση, αίσθημα στενότητας). Η ορθολογική χρήση των γωνιών θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος, για παράδειγμα, για ένα κρεβάτι ή μια αλλαγή σχεδίου στο αρχικό στάδιο της κατασκευής - αυξάνοντας το σύστημα δοκών προς το επιθυμητό ύψος.
Διακεκομμένη γραμμή
Κάθε κλίση είναι κατασκευασμένη από δύο μέρη στερεωμένα μεταξύ τους σε μια ορισμένη γωνία. Ένα τέτοιο διάλειμμα σας επιτρέπει να κάνετε άνετη τη σοφίτα. Το ίδιο μέγεθος της βάσης του σπιτιού και της κεκλιμένης οροφής μπορεί να αυξήσει τον ζωτικό χώρο του σοφίτα κατά 50%, σε αντίθεση με μια απλή δομή του δομικού στοιχείου.
Χρήσιμες περιοχή αυξήσει τα κάτω μέρη, η απότομη κορυφή μειώνει το κόστος των υλικών στέγης. Τα ψηλά ταβάνια στα δωμάτια κάτω από μια τέτοια οροφή δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας και χώρου.
Η δομή της κεκλιμένης οροφής είναι σύνθετη, καθώς απαιτεί τη δημιουργία ενός τεράστιου σκελετού. Είναι πιο κατάλληλο για τετράγωνα σπίτια. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην κατάρτιση του σχεδίου. Η αντοχή και η αξιοπιστία μιας κεκλιμένης οροφής θα εξαρτηθεί από την ακρίβεια των υπολογισμών που έγιναν. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες:
Βάρος υλικού στέγης.
Φόρτιση στοιχείων μόνωσης.
Κιβώτιο βήμα, rafters?
Το βάρος της δικτυωτής δομής και του αντισταθμιστικού πλέγματος.
Γωνία κλίσης.
Το μήκος των πλαγιών από την κορυφογραμμή μέχρι τις μαρκίζες.
Πιθανά φορτία (εποχιακά, προσωρινά και άλλα).
Με απομακρυσμένες κονσόλες
Μια δημοφιλής επιλογή για μια οροφή mansard, παρά την πολυπλοκότητα του σχεδιασμού.Το κύριο πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα επέκτασης του χώρου με μετατόπιση στην άκρη μιας από τις πλευρές του δωματίου. Ο σχεδιασμός σας επιτρέπει να σπρώξετε τον εξωτερικό κατακόρυφο τοίχο έξω από την πρόσοψη και να κάνετε μεγάλα παράθυρα μέσα του.
Εκτός από τα πλεονεκτήματα, οι στέγες με απομακρυσμένες κονσόλες έχουν σημαντικά μειονεκτήματα - την πολυπλοκότητα της εγκατάστασης, το υψηλό κόστος των δομικών υλικών. Από τη μία πλευρά υπάρχει ένα μεγάλο αεροπλάνο και από την άλλη υπάρχουν ήδη δύο. Κάτω από ένα ευρύ χείλος, μπορείτε να φτιάξετε ένα carport ή βεράντα, μια σκεπαστή βεράντα.
Δύο επίπεδα
Σε σπίτια με υψηλή στέγη, πάνω από 5 μέτρα, είναι δυνατό να εξοπλιστεί μια πλατφόρμα πολλαπλών επιπέδων στη σοφίτα. Μπορούν να είναι δύο ξεχωριστά δωμάτια που συνδέονται με μια σκάλα, ένα μεγάλο στούντιο με βήματα, ένα αποδυτήριο από διάφορα διαμερίσματα.
Ξεχωριστά, ένα τέτοιο πρόσθετο δεν γίνεται. Τα δωμάτια δύο επιπέδων πρέπει να προγραμματίζονται εκ των προτέρων, ακόμη και στο στάδιο του σχεδιασμού, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα χαρακτηριστικά του ιδρύματος. Το σχήμα του συστήματος δοκών είναι περίπλοκο, αναπτύσσεται λαμβάνοντας υπόψη την ασύμμετρη διάταξη των πλαγιών.
Είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να γίνουν υπολογισμοί για το δεύτερο επίπεδο της σοφίτας, καθώς θα βασίζεται σε στήλες. Χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημα του πανοραμικού φωτισμού τέτοιων δομών, μπορείτε να δημιουργήσετε θερμοκήπια, θερμοκήπια στη σοφίτα.
Πολυστρωματική στέγη
Διαφέρει από τις τυπικές επιλογές από την παρουσία αρκετών αετώματα (3 ή περισσότερα). Η οροφή φαίνεται ευπαρουσίαστη και μαζική, χάρη σε πολλά τμήματα, ειδικά αν το τέρμα ταιριάζει με το αρχιτεκτονικό ύφος.
Το σύστημα πολλαπλών πλινθίων αποτελείται από ξεχωριστές πλαγιές συνδεδεμένες σε μία δομή. Το τμήμα του τοίχου ανάμεσα στις πλαγιές ονομάζεται λαβίδα. Οι συμβατικές στέγες μνημείων έχουν μόνο δύο από αυτές. Τα προϊόντα από διάφορα αετώματα μπορούν να είναι ποικίλης πολυπλοκότητας και γίνονται σε διαφορετικές παραλλαγές. Ο χώρος για μια επέκταση μπορεί να διατεθεί, το τμήμα ενός τοίχου για ένα πανοραμικό παράθυρο αυξάνεται.
Η εγκατάσταση μιας τέτοιας οροφής είναι περίπλοκη και δαπανηρή.Τα δομικά υλικά θα απαιτούν πολύ περισσότερα από την κατασκευή ενός τυποποιημένου συστήματος. Λόγω του μεγάλου έλεος και της πολύπλοκης διαμόρφωσης, παραμένουν μεγάλος αριθμός απορριμμάτων και υπολείμματα υλικών στέγης. Ωστόσο, οι αρνητικές αυτές πτυχές αντισταθμίζουν περισσότερο τα ακόλουθα πλεονεκτήματα των συστημάτων πολλαπλών λαβίδων:
Υψηλή φέρουσα ικανότητα.
Υψηλή αντοχή σε εξωτερικές επιδράσεις (ριπές ανέμου, χιονόπτωσης, φωτεινό ήλιο).
Ευκολία συντήρησης. Λόγω της μεγάλης κλίσης των πλαγιών, το βρόχινο νερό και τα σκουπίδια δεν παραμένουν σε αυτά.
Υψηλή πατινάζ. Μια ευκαιρία να εξοπλίσει τα καθιστικά κάτω από αυτό.
Τετράκλινο
Το σύστημα οροφής έχει τέσσερις κλίσεις. Μπορούν να είναι τα ίδια με την οροφή σκηνής, πανομοιότυπα με το ζευγάρι. Στην πρώτη περίπτωση, δεν θα είναι δυνατή η πρόσβαση στο φως της ημέρας μέσω των τυποποιημένων δομών παραθύρου · θα απαιτηθεί η τοποθέτηση ανοιγμάτων σοφίτας και λαμπτήρων για αεροπλάνα.
Ο σχεδιασμός οποιουδήποτε τύπου κεκλιμένης οροφής πρέπει να προσεγγίζεται υπεύθυνα. Τα σχέδια έχουν πολλές διασταυρώσεις, απαιτούν αξιόπιστους τοίχους, ένα στέρεο θεμέλιο. Ανάλογα με το σχεδιασμό του εξοχικού σπιτιού, τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του χώρου, επιλέξτε τον τύπο της στέγης του κεντρικού κτιρίου.
Hip
Μια τέτοια οροφή αποτελείται από δύο ζεύγη πλακών τραπεζοειδούς και τριγωνικού. Η κορυφογραμμή στο πάνω μέρος είναι 2 φορές μικρότερη ή 3/4 μικρότερη από την ίδια την κατοικία. Ο σχεδιασμός θα είναι ανθεκτικός και εξωτερικά ελκυστικός με σωστό σχεδιασμό και συμμόρφωση με ορισμένες απαιτήσεις για μεμβράνες και δοκούς.
Η οροφή ισχίου, ημι-ισχίου, έχει μια ενδιαφέρουσα δομή, η οποία επηρεάζει θετικά την αντίληψη της οροφής μέσα στο δωμάτιο. Φαίνεται ψηλότερο. Το πλεονέκτημα μιας οροφής ισχίου είναι το εξής:
Αυξάνει οπτικά τον εσωτερικό χώρο, αφήνοντας την θέα από την πρόσοψη αμετάβλητη.
Η δυνατότητα δημιουργίας πανοραμικού φωτισμού.
Αντοχή στους ανέμους λόγω του ειδικού σχήματος των ράμπων.
Ο σχεδιασμός υψηλής ακαμψίας είναι ανθεκτικός και ασφαλής.
Πάμε
Είναι χτισμένο πάνω σε ένα κτίριο με ισόπεδους φέροντες τοίχους, με τετραγωνικό θεμέλιο. Όλες οι ράμπες έχουν το ίδιο μέγεθος. Η κύρια διαφορά μεταξύ μιας τέτοιας στέγης είναι η πλήρης απουσία μιας κορυφογραμμής. Η λειτουργία του εκτελείται από την κεντρική υποστήριξη, στην κορυφή της οποίας τα δοκάρια είναι κλειστά. Η οροφή με κλίση εκτελείται σε διάφορες εκδόσεις, αλλά για όλους τους τύπους, θα πρέπει να υπάρχουν κλαδάκια, mauerlat, ψέματα, κάθετες strut, στέγες στέγης.
Η απουσία πτερυγίων μειώνει το κόστος σχεδιασμού της δομής, δεν υπάρχει ανάγκη φόρτωσης του θεμελίου. Η οροφή είναι θερμαινόμενη ομοιόμορφα και αφήνει να κρυώσει. Μεταξύ των ελλείψεων, μπορεί κανείς να διακρίνει ένα πολύπλοκο σύστημα δοκών. Οποιοσδήποτε κόμβος από ένα μεγάλο αριθμό στοιχείων μπορεί να χάσει σταθερότητα.
Ασύμμετρο
Μια πρωτότυπη, μη παραδοσιακή λύση έχει πολλά πλεονεκτήματα που συνδέονται όχι μόνο με εξωτερικά χαρακτηριστικά. Οι σωστά τοποθετημένες πλαγιές επιλύουν τα προβλήματα εξοικονόμησης ενέργειας, συμπαγούς και εξοικονόμησης οικοδομικών υλικών. Τέτοιες στέγες ανεγέρθηκαν πάνω από ατελή ανώτερα πατώματα και σοφίτες, η περιοχή της οποίας είναι μικρότερη από το πρώτο επίπεδο.
Κομψή, πρωτότυπη σχεδίαση είναι βολική και εύκολη στη σχεδίαση. Ένα τέτοιο σπίτι μπορεί να συνδεθεί με οποιαδήποτε ανακούφιση και σχεδιασμό τοπίου. Στο σοφίτα κάτω από μια ασύμμετρη στέγη είναι βολικό να εγκαταστήσετε τεχνολογικό εξοπλισμό - εξαερισμό, συστήματα θέρμανσης, ηλιακούς συλλέκτες. Οι παρακάτω τύποι στέγης είναι δημοφιλείς:
Απλή ασύμμετρη.
Εν μέρει σπασμένα.
Με πατίνι στο κέντρο.
Με τη μετατόπιση του πατίνι.
Με το κούκος
Μια μικρή άκρη στην σοφίτα - "cuckoo", έχει το δικό της αρχιτεκτονικό σύστημα. Το στοιχείο συνδυάζεται με την κύρια οροφή που καλύπτεται με την ίδια οροφή. Πριν να το συμπεριλάβετε στο έργο, θα πρέπει να βεβαιωθείτε για μια τέτοια ανάγκη, καθώς θα μειώσει τη δύναμη του συστήματος δοκών, μπορεί να προκαλέσει την είσοδο νερού στη σοφίτα.
Το "κούκος" στην οροφή δεν εκτελεί μόνο διακοσμητικές λειτουργίες.Ο σχεδιασμός επιτρέπει την προσθήκη ενός ή περισσοτέρων παραθύρων, αυξάνει την πρακτικότητα του δωματίου. Πρόσθετη περιοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιουσδήποτε οικιακούς σκοπούς. Μια τέτοια επέκταση μπορεί να γίνει με τα χέρια σας στις ακόλουθες παραλλαγές:
Τοξοειδές.
Hip
Με μία ή δύο πλαγιές.
Σε σχήμα L
Η ακολουθία της κατασκευής της οροφής σε σχήμα L θα διαφέρει ανάλογα με το πλάτος των σκελετών και την αντιστοιχία μεταξύ τους. Το σύστημα κατασκευής αποτελείται από δύο κεκλιμένες στέγες που συγκρούονται μεταξύ τους. Συνδέονται υπό γωνία 90 ° C στην πιο σύνθετη μονάδα.
Η οροφή του κτιρίου σε σχήμα L μπορεί να είναι ποικίλης πολυπλοκότητας. Τα ακραία τοιχώματα ενός απλού σχεδίου έχουν το ίδιο πλάτος, τα σύνθετα αετώματα έχουν διαφορετικές διαστάσεις. Η διαδικασία αποδέσμευσης σε αυτή την περίπτωση περιπλέκεται από τα διαφορετικά ύψη των πατίνων. Συχνά, τέτοιες στέγες είναι σπασμένες, με διαφορετικά ύψη των ημίσεων.
Η χρήση πάνελ SIP για την οροφή της σοφίτας
Ο σχηματισμός της οροφής πάνω από τη σοφίτα από τα πάνελ SIP είναι ο πιο βολικός τρόπος. Σύμφωνα με το σχέδιο που δημιουργήθηκε λαμβάνοντας υπόψη μια τέτοια τεχνική, η οροφή δεν χρειάζεται να είναι επιπλέον μονωμένη. Για εξωτερική διακόσμηση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε υλικό. Η οροφή θα είναι σε κάθε περίπτωση σταθερή και ομοιόμορφη.
Αν έχετε το σωστό εργαλείο και ορισμένες δεξιότητες, μπορείτε εύκολα να χτίσετε μια απλή στέγη ή μια πολύπλοκη διαμόρφωση με τα χέρια σας, με πολλά παράθυρα και πατίνια διαφορετικών μεγεθών. Μια ζεστή οροφή από πάνελ SIP μπορεί να βελτιώσει δραματικά τις συνθήκες διαβίωσης σε ένα υπάρχον κτίριο.
Κατά την εκπόνηση του έργου, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι πιθανές δυσκολίες στην κατασκευή της δομής. Η οροφή θα έχει πολλές αρθρώσεις, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς τη δύναμή της. Λόγω του μεγάλου αριθμού υπολειμμάτων κατασκευής, το οικονομικό κόστος θα αυξηθεί. Για να δημιουργήσετε πλαίσια υποστήριξης, θα χρειαστείτε περισσότερη ξυλεία και άλλο βοηθητικό υλικό.
Σχεδιασμός: Αττική εσωτερική διακόσμηση
Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν προϋπολογισμό, λειτουργικό εσωτερικό στη σοφίτα με τη βοήθεια διαφόρων υλικών. Πιο συχνά, οι τοίχοι είναι επενδυμένοι με γυψοσανίδα, επένδυση, κόντρα πλακέ. Ο μοντέρνος σχεδιασμός σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα δωμάτιο πάνω από το κυρίως σπίτι σε όλες τις αρχιτεκτονικές κατευθύνσεις.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός της σοφίτας θα εξαρτηθεί από το σκοπό του δωματίου. Αν το σπίτι είναι κατασκευασμένο από ξύλο, το ίδιο υλικό θα πρέπει να είναι και η εσωτερική διακόσμηση. Το οικολογικό στυλ είναι η πιο κερδοφόρα επιλογή. Μετατρέψτε μια απλή σοφίτα σε οποιοδήποτε δωμάτιο. Από τον τελευταίο όροφο θα πάρετε μια καλά φωτισμένη μελέτη, ένα ευρύχωρο γκαρνταρόμπα, μια αίθουσα χαλάρωσης, ένα παιδότοπο για παιδιά.
Η συνηθισμένη υψηλή επίπλωση για τη σοφίτα δεν θα λειτουργήσει. Θα πρέπει να είναι μόνο τα πιο απαραίτητα στοιχεία. Οι ογκώδεις καναπέδες θα φαίνονται γελοιοί σε ένα δωμάτιο με χαμηλά ταβάνια. Modular σχέδια, χαμηλή poufs θα φανεί καλό.
Συμπέρασμα
Η οροφή του mansard έχει τόσο πλεονεκτήματα όσο και μειονεκτήματα. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του έργου, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη όλες οι αποχρώσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί τελικά η αναγκαιότητά του. Απλά αναδιαμορφώνει τη σοφίτα δεν θα είναι αρκετό, πρέπει να επανασχεδιαστεί, να γίνει μια αξιόπιστη οροφή και θερμομόνωση.
Ο χώρος κάτω από τη στέγη σαν ζωντανός χώρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία τον 17ο αιώνα. Δημοφιλή σπίτια με μια σοφίτα οροφής Francois Mansart, προς τιμήν του ονόμασαν. Οι Παριζιάνους εκτιμούσαν αμέσως την ιδέα, ιδιαίτερα την ευκαιρία να παρακάμψουν τον κοινοτικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο το κράτος απέσυρε αμοιβές για κάθε όροφο, που δεν ήταν η σοφίτα. Σταδιακά, η σοφίτα μόδας εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, ειδικά οι κάτοικοι της Ευρώπης και της Αμερικής άρεσε αυτό το είδος της αρχιτεκτονικής.
Μέχρι τη σοβιετική εποχή, τέτοιες υπερκατασκευές δεν είχαν ζητηθεί · κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της υπερδύναμης αναπτύχθηκαν οι SNiPs και GOSTs για να εξοπλίσουν τέτοιες δομές, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως μόνο πρόσφατα. Ταυτόχρονα, οι εμπειρογνώμονες επιχειρηματολογούν για τη σκοπιμότητά τους, κάποιοι υποστηρίζουν, άλλοι τους διαψεύδουν, αποδεικνύουν ότι οι εξοικονομήσεις στην κατασκευή είναι ασήμαντες, αν όχι εντελώς απούσες και η έννοια της ομορφιάς είναι καθαρά ατομική.
Περιεχόμενα
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των σοφίτες στέγης
Η σοφίτα και η σοφίτα έχουν παρόμοια εμφάνιση, αλλά η εφαρμογή ενός ονόματος σε άλλο είναι λάθος. Πρώτον, είναι ένα θερμαινόμενο δωμάτιο, δεύτερον, είναι οικιστικό, τρίτον, εισάγεται στο έργο, καταχωρημένο ως λειτουργικό μέρος του σπιτιού, στο οποίο συνδέονται όλες οι απαραίτητες επικοινωνίες. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι η οροφή συγχρόνως χρησιμεύει ως οροφή, οροφή και τοίχοι.
Τα κύρια πλεονεκτήματα μιας τέτοιας δομής περιλαμβάνουν:
Ο σχεδιασμός δεν είναι χωρίς τα μειονεκτήματά του, δεδομένου ότι οι προγραμματιστές εγκαταλείπουν μερικές φορές τα σχέδιά τους για τον εξοπλισμό του:
Απαιτήσεις οικοδόμησης
Κάθε κατασκευή αρχίζει με την προετοιμασία του έργου, η οποία λαμβάνει υπόψη όλες τις απαιτήσεις των υφιστάμενων κανονιστικών εγγράφων. Η σοφίτα δεν αποτελεί εξαίρεση. Κατά τον προγραμματισμό, θα πρέπει να τηρείτε τις διατάξεις που ορίζονται στο SNiP 2.08.01-89, SNiP 21-01-97, SNiP 23-05-95, και συγκεκριμένα:
Κατά το σχεδιασμό ενός νέου σπιτιού, όλα τα πρότυπα είναι εύκολο να ληφθούν υπόψη, αλλά κατά την ανακατασκευή ενός υπάρχοντος κτιρίου κατοικιών, δεν είναι πάντοτε δυνατόν να δημιουργηθεί ένας χώρος στέγης. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν η βάση δεν είναι αρκετά ισχυρή, η οποία δεν μπορεί να αντέξει πρόσθετα φορτία και επίσης αν για κάποιο λόγο δεν είναι δυνατό να φτάσει το ύψος της οροφής στο υψηλότερο σημείο τουλάχιστον 2,5 m.
Σύστημα ραφιών: χαρακτηριστικά, ποικιλίες και σχεδιασμός
Το σύστημα δοκών μπορεί να ονομαστεί ο σκελετός οποιασδήποτε κεκλιμένης οροφής, είναι ένα πλαίσιο για τοποθέτηση και συγκράτηση δομικών υλικών που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση μιας πίτας στέγης. Για τη σοφίτα, λειτουργεί ακόμα ως τοίχος και πάτωμα. Αντοχή, αξιοπιστία, αισθητική και στυλιστική κατεύθυνση, η ζωή ολόκληρης της συσκευής εξαρτάται από αυτήν. Με βάση τα δομικά χαρακτηριστικά, μεταξύ όλων των δομών, διακρίνονται δύο βασικοί τύποι:
Κάθε μεμονωμένος τύπος χαρακτηρίζεται από τα δικά του χαρακτηριστικά που είναι μοναδικά σε αυτό. Η επιλογή ενός συγκεκριμένου μοντέλου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν:
Κρέμεται
Ο ορισμός μιας ποικιλίας ενός συστήματος πραγματοποιείται στο στάδιο του σχεδιασμού ενός κτιρίου. Ωστόσο, δεν είναι δύσκολο να γίνει μια επιλογή, η δομή κρέμονται θα αποτελέσει μια μη αμφισβητούμενη επιλογή για δομές στις οποίες δεν παρέχονται εσωτερικά κεφαλικά τοιχώματα-χωρίσματα. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι βασίζονται αποκλειστικά σε δύο αντίθετα εξωτερικά φέροντα χωρίσματα.
Είναι καλύτερα να εγκαταστήσετε τις κατασκευές σε ένα σπίτι, η απόσταση μεταξύ των πλευρικών τοιχωμάτων δεν υπερβαίνει τα 6 μ. Στην περίπτωση αυτή, κατασκευάζεται το απλούστερο δοκάρι, το οποίο αποτελείται από δύο δοκούς που συνδέονται από πάνω σε μια συγκεκριμένη γωνία. Κάτω οριζόντια, ενισχύεται από εισπνοές που αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια. Για τους σκοπούς αυτούς, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μεταλλικές ράβδους προφίλ, οι οποίες ονομάζονται βαριές. Μια τέτοια συσκευή μπορεί να μειώσει το φορτίο αποστάτη στα σημεία αναφοράς.
Μπουκάλια που βρίσκονται στη βάση των δοκών χρησιμεύουν ως το ανώτατο όριο του κάτω ορόφου, το σοφίτα. Με την αύξηση του πλάτους μεταξύ των διαμερισμάτων στα 9 μ., Προστίθενται στο αγρόκτημα ένα ακροφύσιο και ένα κολάρο, μέχρι 14 μέτρα - μια πρόσθετη συσκευή με αντηρίδες και σκουλαρίκια. Κατά την επιλογή αυτού του συστήματος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολόκληρο το φορτίο πέφτει μόνο σε δύο υποπολλαπλασιαστικά στοιχεία, οπότε πρέπει να μειώσετε το βάρος της οροφής λόγω δομικών υλικών κατασκευής στέγης.
Ποπ
Αυτός ο τύπος δομής τοποθετείται σε κτίρια με εσωτερικούς φέροντες τοίχους. Σε σύγκριση με την προηγούμενη έκδοση, η συσκευή και η εγκατάσταση αυτού του τύπου είναι πολύ απλούστερη. Σε αυτή την περίπτωση, η κατανομή φορτίου εμφανίζεται ομοιόμορφα σε όλες τις υποστηρίξεις. Το σύστημα αποτελείται από ένα Mauerlat (ράβδους που βρίσκονται στο ανώτερο άκρο των εξωτερικών φερόντων τοίχων), ένα οριζόντιο χείλος, μια διαδρομή ράχης στερεωμένη σε κατακόρυφες αντηρίδες, δοκοί, δοκοί και πηχάκια.
Το εναέριο σύστημα χρησιμοποιείται συχνότερα στην κατασκευή κτιρίων κατοικιών. Μπορεί να έχει διαφορετικά σχέδια, μεταξύ των οποίων υπάρχουν:
Υλικά για την κατασκευή δοκών
Για την κατασκευή του συστήματος δοκών, ο αριθμός των υλικών που χρησιμοποιούνται στην εργασία είναι περιορισμένος. Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε μέταλλο και ξύλο, συνδυάζοντας και τα δύο είδη πρώτων υλών. Βρίσκονται επίσης δομές από οπλισμένο σκυρόδεμα, αλλά δεν χρησιμοποιούνται στην κατασκευή προαστιακών κτιρίων. Οι περισσότεροι προγραμματιστές προτιμούν το φυσικό ξύλο. Είναι πιο εύκολο να εργαστείτε, είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον προϊόν.
Τα ξύλινα δοκάρια μπορούν να ονομαστούν με ασφάλεια μια κλασική εμφάνιση. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται στερεά κορμούς, σανίδες, κολλημένες δοκοί. Όταν επιλέγετε, συνιστάται να δώσετε προσοχή στην ποιότητα του ξύλου, καθώς και στο γεγονός ότι τα κωνοφόρα είδη αποκόπηκαν το χειμώνα, φυλλοβόλα το καλοκαίρι. Οι ειδικοί συστήνουν την αγορά των ακόλουθων ειδών: δρυς, δρυς, πεύκο, ερυθρελάτης. Οι δύο πρώτοι τύποι είναι οι πιο ανθεκτικοί, αλλά δύσκολοι στη διαδικασία.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο είναι η ποιότητα του δέντρου. Για Mauerlat, κρεβάτι, πατινάζ, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε βελανιδιά ή λειμώνες ανώτερης ποιότητας.Ράφια πόδια, ράφια μπορούν να γίνουν από κωνοφόρων επιλογών, τόσο πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, και ακόμη και το τρίτο είναι κατάλληλο για struts. Κατά τον υπολογισμό των δομικών υλικών ενός τυποποιημένου συστήματος, το 75% συνήθως κατανέμεται σε ξύλο πρώτης κατηγορίας, το 25% στο δεύτερο.
Επίσης, για την κατασκευή μιας ιδιωτικής δομής, χρησιμοποιείται μέταλλο. Τις περισσότερες φορές καταφεύγουν σε αυτήν, εάν είναι αναγκαίο, για να οργανώσουν μια επικάλυψη μήκους 10 μέτρων ή περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση, η ξύλινη δοκός αντικαθίσταται από ένα σωλήνα προφίλ. Η σύνδεση των στοιχείων πραγματοποιείται με συγκόλληση. Υπάρχουν συνδυασμένες επιλογές όταν το κρεβάτι, το Mauerlat, η κορυφογραμμή, οι ράφια είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα είναι κατασκευασμένα από ξύλο.
Μονωτικά δομικά στοιχεία στέγης
Η δομή κάθε στέγης είναι διαφορετική, εξαρτάται από το σκοπό του χώρου της στέγης. Πρώτα απ 'όλα, η εποχικότητα της σοφίτας λαμβάνεται υπόψη. Το πιο ολοκληρωμένο κέικ στέγης κατασκευάζεται όταν ο χώρος θα χρησιμοποιηθεί συνεχώς. Περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
Κάθε ένα από αυτά τα στρώματα είναι πολύ σημαντικό, χωρίς αυτά είναι αδύνατο να εξοπλίσει ένα δωμάτιο άνετο για τη ζωή, να διακοσμήσει το εσωτερικό, να κάνει μια όμορφη εξωτερική επένδυση. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι τοποθετημένα στο σύστημα δοκών, το οποίο αποτελείται από: Mauerlat, ράγες, ράφια υποστήριξης, σανίδες, πάγκοι, κρεμάστρες, δοκάρια, δοκοί.
Τεχνολογία τοποθέτησης
Είναι αρκετά δύσκολο για έναν άπειρο προγραμματιστή που δεν γνωρίζει όλες τις αποχρώσεις να προετοιμάσει ένα έργο, να σχεδιάσει ένα σχέδιο, υποδεικνύοντας όλα τα απαραίτητα. Ακόμα και έμπειροι αρχιτέκτονες και οικοδόμοι που είναι εξοικειωμένοι με μια τέτοια κατασκευή μπορεί να κάνουν λάθος. Η παραβίαση της τεχνολογίας, η παραμικρή ανακρίβεια στην οργάνωση του συστήματος εξαερισμού, η υδροηλεκτρική, η θερμομόνωση, θα οδηγήσουν σε ανεπανόρθωτες συνέπειες, θα οδηγήσουν σε δαπανηρές επισκευές.
Έχοντας αποφασίσει αποφασιστικά να οικοδομήσουμε μια κατοικία με στέγη, θα πρέπει αρχικά να εξοικειωθείτε με τα κανονιστικά έγγραφα, να μελετήσετε τα χαρακτηριστικά σχεδίασης τέτοιων δομών, να σχεδιάσετε σωστά, να κάνετε έναν υπολογισμό του συστήματος δοκών, να επιλέξετε τα καταλληλότερα υλικά για εργασία και επίσης να δείτε τα έτοιμα παραδείγματα. Αν δεν είστε απόλυτα σίγουροι για τις δικές σας γνώσεις και δεξιότητες, είναι καλύτερο να ζητήσετε βοήθεια από ειδικούς που είτε θα κάνουν τη δουλειά τους είτε θα βοηθήσουν τον ιδιοκτήτη με συμβουλές.
Προετοιμασία έργου
Οποιεσδήποτε σοβαρές κατασκευαστικές δραστηριότητες αρχίζουν με σχεδιασμό. Αυτό το ζήτημα πρέπει να λαμβάνεται υπεύθυνα, εξαρτώνται από την ισχύ, τη λειτουργικότητα, την αισθητική και την ανθεκτικότητα της δομής. Κατά την κατάρτιση του σχεδίου, είναι απαραίτητο να βασιστούμε στους ισχύοντες κανόνες και κανόνες, δηλαδή: SNiP 2.08.02-89, SP 20.13330.2016 (SNiP 2.01.07-85), SNiP 23-05-95, SNiP 21-01-97, SP 70.13330 .2012. Με αυτά τα έγγραφα, συνθέτουν ένα έργο που περιλαμβάνει:
Υπολογισμός του συστήματος δοκών
Κατά το σχεδιασμό του σοφίτα, είναι πολύ σημαντικό να μην κάνετε λάθη. Είναι απαραίτητο να υπολογιστεί σωστά το σύστημα δοκών, το οποίο εξαρτάται από τον τύπο δομής που χρησιμοποιείται στην εργασία των υλικών, συμπεριλαμβανομένου του φινιρίσματος. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να κάνετε τους απαραίτητους υπολογισμούς χρησιμοποιώντας ειδικά προγράμματα, μεταφορτώντας τα online, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά έργα. Τέτοιες ενέργειες μπορούν να γίνουν με τα χέρια σας, γι 'αυτό πρέπει να λάβετε υπόψη τα ακόλουθα σημεία:
Κατασκευή πλαισίων
Για λόγους σαφήνειας, σκεφτείτε ένα μικρό συνεργείο για την εγκατάσταση κεκλιμένης οροφής. Η όλη διαδικασία βήμα προς βήμα έχει ως εξής:
Θέρμανση και φράγμα ατμών
Μετά την εγκατάσταση του συστήματος δοκών, του εξωτερικού κιβωτίου και του αντίθετου κλουβιού, συνεχίζουν να ζεσταίνουν τη δομή. Οι ειδικοί συστήνουν τη χρήση ορυκτοβάμβακα, το οποίο πηγαίνει καλά με ξύλο, διαρροές υγρασία, και επιτρέπει το ξύλο να αναπνεύσει. Επίσης, για αυτούς τους σκοπούς χρησιμοποιούνται πλάκες από πολυστυρόλιο, αφρό πολυουρεθάνης, ecowool. Το πάχος της στρώσης κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 20-25 cm, αλλά μερικές φορές φθάνει τα 30 cm.Η διαδικασία εγκατάστασης της μόνωσης έχει ως εξής:
Εγκατάσταση του κιβωτίου
Η πίτα στέγης έχει ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα. Ο πάγκος και το κιβώτιο είναι πολύ σημαντικά στοιχεία του συνολικού σχεδιασμού. Το πρώτο στοιχείο είναι μια αρκετά λεπτή αντίθετη ράγες, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την παροχή της οροφής με εξαερισμό, η δεύτερη είναι η βάση για τη στερέωση του υλικού κατασκευής στέγης και φινιρίσματος.
Οι εξωτερικές εργασίες εγκατάστασης ξεκινούν μετά την τοποθέτηση ενός στρώματος στεγανοποίησης στα δοκάρια. Η τοποθέτηση αντίθετων ράβδων δεν προκαλεί δυσκολίες, συνδέονται με το ίδιο βήμα με τα δοκάρια. Το πλέγμα είναι στερεωμένο στην κορυφή. Ανάλογα με το δομικό υλικό που χρησιμοποιείται για την κάλυψή του, διατίθεται με δύο τρόπους:
Επιλογές τερματισμού
Κατά την επιλογή ενός κατάλληλου υλικού στέγης, λαμβάνονται υπόψη πολλά σημεία: αισθητική, λειτουργική. Από τη μια πλευρά, είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση στον σχεδιασμό του κτιρίου, το στυλ του, από την άλλη πλευρά, για την παροχή αξιόπιστης προστασίας του κέικ στέγης από την ατμοσφαιρική βροχόπτωση. Λαμβάνει επίσης υπόψη το βάρος της επίστρωσης, την αντοχή της. Οι κατασκευαστές οικοδομικών υλικών παράγουν πολλές διαφορετικές επιλογές που ικανοποιούν διαφορετικές απαιτήσεις των πελατών, μεταξύ των οποίων:
Ποικιλίες σοφίτες στέγες
Οι κύριες μορφές σοφίτας διαφέρουν μεταξύ τους σε χαρακτηριστικά σχεδιασμού. Μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες - μονοβάθμια και δύο επίπεδα. Τα πρώτα συνδυάζονται με οροφή οποιουδήποτε τύπου (σπασμένα, κεκλιμένα), τα τελευταία τοποθετούνται σε μικτά υποστηρίγματα, σχεδιασμένα για δωμάτια σε διαφορετικά επίπεδα.
Μονή κλίση
Μια απλή διάταξη στέγης εξαιτίας της έλλειψης ράχης και των δυσκολιών με τη διάταξη της. Τέτοια σχέδια έχουν μια μη τυποποιημένη εμφάνιση. Το Mauerlat είναι τοποθετημένο σε αντίθετα τοιχώματα διαφορετικών υψών και οι δοκοί είναι σταθεροί, σχηματίζεται λοξότμητο με γωνία κλίσης 30-45 ° С. Είναι αδύνατο να γίνει μικρότερο, καθώς ενδέχεται να προκύψουν δυσκολίες με την εκροή χιονιού και νερού βροχής, γεγονός που θα οδηγήσει σε πρόσθετο φορτίο στα υποστηρίγματα.
Η κεκλιμένη οροφή επιτρέπει την εγκατάσταση μεγάλων παραθύρων στον ψηλό τοίχο του σοφίτα. Το απλό και χαμηλού κόστους σχέδιο έχει αρκετά σημαντικά μειονεκτήματα. Το δωμάτιο στην στενότερη πλευρά θα είναι ακατάλληλο για χρήση, θα υπάρξουν περιορισμοί στην επιλογή του σκοπού του. Πριν από την επιλογή αυτής της επιλογής για κατασκευή, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα της χρήσης του δωματίου.
Για την κατασκευή μιας οροφής υπόστεγο, θα απαιτηθούν αρκετά δοκάρια. Τοποθετούνται στους τοίχους σε διαστήματα 1 μέτρου.Ανάμεσα τους τοποθετείται μόνωση και υλικό στεγανοποίησης. Η σωστή εγκατάσταση αποτελεί εγγύηση για τη μείωση του κόστους της θερμότητας στο ελάχιστο.
Gable
Η πιο κοινή, οικονομική επιλογή στέγης. Είναι εύκολο στην εγκατάσταση και συντήρηση. Η παραδοσιακή μορφή είναι επίπεδη γέφυρα, κατάλληλη για μονόχωρη κατασκευή, μοιάζει με ένα κλασικό τρίγωνο.
Λόγω των χαρακτηριστικών του σχεδιασμού - η ύπαρξη πλαγιών και στις δύο πλευρές, υπάρχουν δυσκολίες στο σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου στο σαλόνι (είναι αδύνατο να κανονιστεί υψηλή επίπλωση, αίσθημα στενότητας). Η ορθολογική χρήση των γωνιών θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος, για παράδειγμα, για ένα κρεβάτι ή μια αλλαγή σχεδίου στο αρχικό στάδιο της κατασκευής - αυξάνοντας το σύστημα δοκών προς το επιθυμητό ύψος.
Διακεκομμένη γραμμή
Κάθε κλίση είναι κατασκευασμένη από δύο μέρη στερεωμένα μεταξύ τους σε μια ορισμένη γωνία. Ένα τέτοιο διάλειμμα σας επιτρέπει να κάνετε άνετη τη σοφίτα. Το ίδιο μέγεθος της βάσης του σπιτιού και της κεκλιμένης οροφής μπορεί να αυξήσει τον ζωτικό χώρο του σοφίτα κατά 50%, σε αντίθεση με μια απλή δομή του δομικού στοιχείου.
Χρήσιμες περιοχή αυξήσει τα κάτω μέρη, η απότομη κορυφή μειώνει το κόστος των υλικών στέγης. Τα ψηλά ταβάνια στα δωμάτια κάτω από μια τέτοια οροφή δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας και χώρου.
Η δομή της κεκλιμένης οροφής είναι σύνθετη, καθώς απαιτεί τη δημιουργία ενός τεράστιου σκελετού. Είναι πιο κατάλληλο για τετράγωνα σπίτια. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην κατάρτιση του σχεδίου. Η αντοχή και η αξιοπιστία μιας κεκλιμένης οροφής θα εξαρτηθεί από την ακρίβεια των υπολογισμών που έγιναν. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες:
Με απομακρυσμένες κονσόλες
Μια δημοφιλής επιλογή για μια οροφή mansard, παρά την πολυπλοκότητα του σχεδιασμού.Το κύριο πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα επέκτασης του χώρου με μετατόπιση στην άκρη μιας από τις πλευρές του δωματίου. Ο σχεδιασμός σας επιτρέπει να σπρώξετε τον εξωτερικό κατακόρυφο τοίχο έξω από την πρόσοψη και να κάνετε μεγάλα παράθυρα μέσα του.
Εκτός από τα πλεονεκτήματα, οι στέγες με απομακρυσμένες κονσόλες έχουν σημαντικά μειονεκτήματα - την πολυπλοκότητα της εγκατάστασης, το υψηλό κόστος των δομικών υλικών. Από τη μία πλευρά υπάρχει ένα μεγάλο αεροπλάνο και από την άλλη υπάρχουν ήδη δύο. Κάτω από ένα ευρύ χείλος, μπορείτε να φτιάξετε ένα carport ή βεράντα, μια σκεπαστή βεράντα.
Δύο επίπεδα
Σε σπίτια με υψηλή στέγη, πάνω από 5 μέτρα, είναι δυνατό να εξοπλιστεί μια πλατφόρμα πολλαπλών επιπέδων στη σοφίτα. Μπορούν να είναι δύο ξεχωριστά δωμάτια που συνδέονται με μια σκάλα, ένα μεγάλο στούντιο με βήματα, ένα αποδυτήριο από διάφορα διαμερίσματα.
Ξεχωριστά, ένα τέτοιο πρόσθετο δεν γίνεται. Τα δωμάτια δύο επιπέδων πρέπει να προγραμματίζονται εκ των προτέρων, ακόμη και στο στάδιο του σχεδιασμού, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα χαρακτηριστικά του ιδρύματος. Το σχήμα του συστήματος δοκών είναι περίπλοκο, αναπτύσσεται λαμβάνοντας υπόψη την ασύμμετρη διάταξη των πλαγιών.
Είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να γίνουν υπολογισμοί για το δεύτερο επίπεδο της σοφίτας, καθώς θα βασίζεται σε στήλες. Χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημα του πανοραμικού φωτισμού τέτοιων δομών, μπορείτε να δημιουργήσετε θερμοκήπια, θερμοκήπια στη σοφίτα.
Πολυστρωματική στέγη
Διαφέρει από τις τυπικές επιλογές από την παρουσία αρκετών αετώματα (3 ή περισσότερα). Η οροφή φαίνεται ευπαρουσίαστη και μαζική, χάρη σε πολλά τμήματα, ειδικά αν το τέρμα ταιριάζει με το αρχιτεκτονικό ύφος.
Το σύστημα πολλαπλών πλινθίων αποτελείται από ξεχωριστές πλαγιές συνδεδεμένες σε μία δομή. Το τμήμα του τοίχου ανάμεσα στις πλαγιές ονομάζεται λαβίδα. Οι συμβατικές στέγες μνημείων έχουν μόνο δύο από αυτές. Τα προϊόντα από διάφορα αετώματα μπορούν να είναι ποικίλης πολυπλοκότητας και γίνονται σε διαφορετικές παραλλαγές. Ο χώρος για μια επέκταση μπορεί να διατεθεί, το τμήμα ενός τοίχου για ένα πανοραμικό παράθυρο αυξάνεται.
Η εγκατάσταση μιας τέτοιας οροφής είναι περίπλοκη και δαπανηρή.Τα δομικά υλικά θα απαιτούν πολύ περισσότερα από την κατασκευή ενός τυποποιημένου συστήματος. Λόγω του μεγάλου έλεος και της πολύπλοκης διαμόρφωσης, παραμένουν μεγάλος αριθμός απορριμμάτων και υπολείμματα υλικών στέγης. Ωστόσο, οι αρνητικές αυτές πτυχές αντισταθμίζουν περισσότερο τα ακόλουθα πλεονεκτήματα των συστημάτων πολλαπλών λαβίδων:
Τετράκλινο
Το σύστημα οροφής έχει τέσσερις κλίσεις. Μπορούν να είναι τα ίδια με την οροφή σκηνής, πανομοιότυπα με το ζευγάρι. Στην πρώτη περίπτωση, δεν θα είναι δυνατή η πρόσβαση στο φως της ημέρας μέσω των τυποποιημένων δομών παραθύρου · θα απαιτηθεί η τοποθέτηση ανοιγμάτων σοφίτας και λαμπτήρων για αεροπλάνα.
Ο σχεδιασμός οποιουδήποτε τύπου κεκλιμένης οροφής πρέπει να προσεγγίζεται υπεύθυνα. Τα σχέδια έχουν πολλές διασταυρώσεις, απαιτούν αξιόπιστους τοίχους, ένα στέρεο θεμέλιο. Ανάλογα με το σχεδιασμό του εξοχικού σπιτιού, τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του χώρου, επιλέξτε τον τύπο της στέγης του κεντρικού κτιρίου.
Hip
Μια τέτοια οροφή αποτελείται από δύο ζεύγη πλακών τραπεζοειδούς και τριγωνικού. Η κορυφογραμμή στο πάνω μέρος είναι 2 φορές μικρότερη ή 3/4 μικρότερη από την ίδια την κατοικία. Ο σχεδιασμός θα είναι ανθεκτικός και εξωτερικά ελκυστικός με σωστό σχεδιασμό και συμμόρφωση με ορισμένες απαιτήσεις για μεμβράνες και δοκούς.
Η οροφή ισχίου, ημι-ισχίου, έχει μια ενδιαφέρουσα δομή, η οποία επηρεάζει θετικά την αντίληψη της οροφής μέσα στο δωμάτιο. Φαίνεται ψηλότερο. Το πλεονέκτημα μιας οροφής ισχίου είναι το εξής:
Πάμε
Είναι χτισμένο πάνω σε ένα κτίριο με ισόπεδους φέροντες τοίχους, με τετραγωνικό θεμέλιο. Όλες οι ράμπες έχουν το ίδιο μέγεθος. Η κύρια διαφορά μεταξύ μιας τέτοιας στέγης είναι η πλήρης απουσία μιας κορυφογραμμής. Η λειτουργία του εκτελείται από την κεντρική υποστήριξη, στην κορυφή της οποίας τα δοκάρια είναι κλειστά. Η οροφή με κλίση εκτελείται σε διάφορες εκδόσεις, αλλά για όλους τους τύπους, θα πρέπει να υπάρχουν κλαδάκια, mauerlat, ψέματα, κάθετες strut, στέγες στέγης.
Η απουσία πτερυγίων μειώνει το κόστος σχεδιασμού της δομής, δεν υπάρχει ανάγκη φόρτωσης του θεμελίου. Η οροφή είναι θερμαινόμενη ομοιόμορφα και αφήνει να κρυώσει. Μεταξύ των ελλείψεων, μπορεί κανείς να διακρίνει ένα πολύπλοκο σύστημα δοκών. Οποιοσδήποτε κόμβος από ένα μεγάλο αριθμό στοιχείων μπορεί να χάσει σταθερότητα.
Ασύμμετρο
Μια πρωτότυπη, μη παραδοσιακή λύση έχει πολλά πλεονεκτήματα που συνδέονται όχι μόνο με εξωτερικά χαρακτηριστικά. Οι σωστά τοποθετημένες πλαγιές επιλύουν τα προβλήματα εξοικονόμησης ενέργειας, συμπαγούς και εξοικονόμησης οικοδομικών υλικών. Τέτοιες στέγες ανεγέρθηκαν πάνω από ατελή ανώτερα πατώματα και σοφίτες, η περιοχή της οποίας είναι μικρότερη από το πρώτο επίπεδο.
Κομψή, πρωτότυπη σχεδίαση είναι βολική και εύκολη στη σχεδίαση. Ένα τέτοιο σπίτι μπορεί να συνδεθεί με οποιαδήποτε ανακούφιση και σχεδιασμό τοπίου. Στο σοφίτα κάτω από μια ασύμμετρη στέγη είναι βολικό να εγκαταστήσετε τεχνολογικό εξοπλισμό - εξαερισμό, συστήματα θέρμανσης, ηλιακούς συλλέκτες. Οι παρακάτω τύποι στέγης είναι δημοφιλείς:
Με το κούκος
Μια μικρή άκρη στην σοφίτα - "cuckoo", έχει το δικό της αρχιτεκτονικό σύστημα. Το στοιχείο συνδυάζεται με την κύρια οροφή που καλύπτεται με την ίδια οροφή. Πριν να το συμπεριλάβετε στο έργο, θα πρέπει να βεβαιωθείτε για μια τέτοια ανάγκη, καθώς θα μειώσει τη δύναμη του συστήματος δοκών, μπορεί να προκαλέσει την είσοδο νερού στη σοφίτα.
Το "κούκος" στην οροφή δεν εκτελεί μόνο διακοσμητικές λειτουργίες.Ο σχεδιασμός επιτρέπει την προσθήκη ενός ή περισσοτέρων παραθύρων, αυξάνει την πρακτικότητα του δωματίου. Πρόσθετη περιοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιουσδήποτε οικιακούς σκοπούς. Μια τέτοια επέκταση μπορεί να γίνει με τα χέρια σας στις ακόλουθες παραλλαγές:
Σε σχήμα L
Η ακολουθία της κατασκευής της οροφής σε σχήμα L θα διαφέρει ανάλογα με το πλάτος των σκελετών και την αντιστοιχία μεταξύ τους. Το σύστημα κατασκευής αποτελείται από δύο κεκλιμένες στέγες που συγκρούονται μεταξύ τους. Συνδέονται υπό γωνία 90 ° C στην πιο σύνθετη μονάδα.
Η οροφή του κτιρίου σε σχήμα L μπορεί να είναι ποικίλης πολυπλοκότητας. Τα ακραία τοιχώματα ενός απλού σχεδίου έχουν το ίδιο πλάτος, τα σύνθετα αετώματα έχουν διαφορετικές διαστάσεις. Η διαδικασία αποδέσμευσης σε αυτή την περίπτωση περιπλέκεται από τα διαφορετικά ύψη των πατίνων. Συχνά, τέτοιες στέγες είναι σπασμένες, με διαφορετικά ύψη των ημίσεων.
Η χρήση πάνελ SIP για την οροφή της σοφίτας
Ο σχηματισμός της οροφής πάνω από τη σοφίτα από τα πάνελ SIP είναι ο πιο βολικός τρόπος. Σύμφωνα με το σχέδιο που δημιουργήθηκε λαμβάνοντας υπόψη μια τέτοια τεχνική, η οροφή δεν χρειάζεται να είναι επιπλέον μονωμένη. Για εξωτερική διακόσμηση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε υλικό. Η οροφή θα είναι σε κάθε περίπτωση σταθερή και ομοιόμορφη.
Αν έχετε το σωστό εργαλείο και ορισμένες δεξιότητες, μπορείτε εύκολα να χτίσετε μια απλή στέγη ή μια πολύπλοκη διαμόρφωση με τα χέρια σας, με πολλά παράθυρα και πατίνια διαφορετικών μεγεθών. Μια ζεστή οροφή από πάνελ SIP μπορεί να βελτιώσει δραματικά τις συνθήκες διαβίωσης σε ένα υπάρχον κτίριο.
Κατά την εκπόνηση του έργου, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι πιθανές δυσκολίες στην κατασκευή της δομής. Η οροφή θα έχει πολλές αρθρώσεις, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς τη δύναμή της. Λόγω του μεγάλου αριθμού υπολειμμάτων κατασκευής, το οικονομικό κόστος θα αυξηθεί. Για να δημιουργήσετε πλαίσια υποστήριξης, θα χρειαστείτε περισσότερη ξυλεία και άλλο βοηθητικό υλικό.
Σχεδιασμός: Αττική εσωτερική διακόσμηση
Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν προϋπολογισμό, λειτουργικό εσωτερικό στη σοφίτα με τη βοήθεια διαφόρων υλικών. Πιο συχνά, οι τοίχοι είναι επενδυμένοι με γυψοσανίδα, επένδυση, κόντρα πλακέ. Ο μοντέρνος σχεδιασμός σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα δωμάτιο πάνω από το κυρίως σπίτι σε όλες τις αρχιτεκτονικές κατευθύνσεις.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός της σοφίτας θα εξαρτηθεί από το σκοπό του δωματίου. Αν το σπίτι είναι κατασκευασμένο από ξύλο, το ίδιο υλικό θα πρέπει να είναι και η εσωτερική διακόσμηση. Το οικολογικό στυλ είναι η πιο κερδοφόρα επιλογή. Μετατρέψτε μια απλή σοφίτα σε οποιοδήποτε δωμάτιο. Από τον τελευταίο όροφο θα πάρετε μια καλά φωτισμένη μελέτη, ένα ευρύχωρο γκαρνταρόμπα, μια αίθουσα χαλάρωσης, ένα παιδότοπο για παιδιά.
Η συνηθισμένη υψηλή επίπλωση για τη σοφίτα δεν θα λειτουργήσει. Θα πρέπει να είναι μόνο τα πιο απαραίτητα στοιχεία. Οι ογκώδεις καναπέδες θα φαίνονται γελοιοί σε ένα δωμάτιο με χαμηλά ταβάνια. Modular σχέδια, χαμηλή poufs θα φανεί καλό.
Συμπέρασμα
Η οροφή του mansard έχει τόσο πλεονεκτήματα όσο και μειονεκτήματα. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του έργου, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη όλες οι αποχρώσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί τελικά η αναγκαιότητά του. Απλά αναδιαμορφώνει τη σοφίτα δεν θα είναι αρκετό, πρέπει να επανασχεδιαστεί, να γίνει μια αξιόπιστη οροφή και θερμομόνωση.