Η ανθρώπινη ανάπτυξη διαρκεί όλη της τη ζωή. Η αλλαγή γενιάς συνοδεύεται από πρόοδο στην κοινωνία. Έτσι ο σχεδιασμός του σπιτιού αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Τα πολυώροφα πέτρινα κτίρια εμφανίστηκαν και οι στέγες από δέρματα ή τσαγιού αντικατέστησαν μέταλλο και σχιστόλιθο. Ο σχηματισμός νέων ιδεών στην αρχιτεκτονική οδήγησε στη χρήση του αττικού χώρου για οικιακές ανάγκες και κατέστησε δυνατή την επίλυση προβλημάτων κατοικίας.
Η Γαλλία έχει γίνει η πατρίδα των χώρων διαβίωσης κάτω από την οροφή. Και ο πρώτος αρχιτέκτονας που εξοπλίσαμε τα σαλόνια στην κορυφή του σπιτιού ήταν ο François Mansard. Η διάδοση των ιδεών του στο Παρίσι προωθήθηκε από τους νόμους εκείνης της εποχής, σύμφωνα με τους οποίους το ποσό του φόρου σε ένα σπίτι καθορίστηκε από τον αριθμό των ορόφων του. Στη νομοθεσία της εποχής εκείνης, η σοφίτα δεν θεωρήθηκε ως όροφος.
Μέρος του χώρου (οικιστική, μη οικιστική) που βρίσκεται στη σοφίτα που χρησιμοποιείται για οικιακές ανάγκες ονομάζεται σοφίτα. Η ιδέα προήλθε από το όνομα του αρχιτέκτονα. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως κατοικία για τους φτωχούς, με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε ένα στοιχείο ευημερίας, πολυτέλειας και σωστού οικιστικού σχεδιασμού.
Σύμφωνα με την ορολογία των κανονιστικών πράξεων της ΕΣΣΔ, και μετά τις χώρες της ΚΑΚ, η σοφίτα ορίζεται ως όροφος. Η έκτασή της θεωρείται σε συνολική έκταση, καταγράφεται στις ΔΔΠ, υπό τις προϋποθέσεις της καταλληλότητάς της για διαμονή καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους και της διαθεσιμότητας θέρμανσης. Ο σοφίτας πάτωμα έχει μια οροφή, η οποία είναι η οροφή του ίδιου του κτιρίου, έτσι ώστε η πρόσοψή του να βρίσκεται υπό γωνία.
Διακριτικά χαρακτηριστικά της σοφίτας από τον δεύτερο όροφο
Ο τυποποιημένος σχεδιασμός του δεύτερου ορόφου καθορίζεται από τα τοιχώματα που βρίσκονται κάθετα και τον παραλληλισμό μεταξύ των επιφανειών της οροφής και του δαπέδου. Στη σοφίτα δεν υπάρχουν άμεσες προσόψεις. Όταν συγκρίνουμε απλά δάπεδα με σοφίτες, διακρίνονται οι ακόλουθες διαφορές:
Η δομή της στέγης καθορίζει το ύψος των σοφίτων, το οποίο είναι διαφορετικό σε κάθε σημείο.
Ο κανονικός δεύτερος όροφος έχει το ίδιο τετράγωνο με τον προκάτοχό του. Στέγαση δωμάτια είναι λιγότερο χώρο?
Ένα διώροφο σπίτι φέρει ένα μεγάλο φορτίο στο έδαφος, αντίστοιχα, αυτό λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό του ιδρύματος.
Οι τοίχοι που βρίσκονται κάθετα στον δεύτερο όροφο πρέπει να είναι μεγαλύτεροι από ενάμιση μέτρα και εκείνοι κάτω από την οροφή πρέπει να είναι χαμηλότεροι.
Η σοφίτα είναι ανώτερη σε φωτισμό σε οποιοδήποτε άλλο δάπεδο, αυτό επιτυγχάνεται λόγω της κεκλιμένης ρύθμισης των ανοιγμάτων παραθύρων?
Η κλίση των τοίχων μειώνει επίσης την ποσότητα του αέρα στο δωμάτιο, λόγω της μείωσης του συνολικού τετραγωνισμού του.
Τα σπίτια με διαφορετικές παραλλαγές του δεύτερου ορόφου διαφέρουν ως προς την εμφάνιση.Το δάπεδο κάτω από την οροφή δίνει στο σπίτι μια πρωτότυπη εμφάνιση.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του σοφίτα
Η διάταξη και η ανακατασκευή του σπιτιού μας κάνει να εξετάσουμε τη δυνατότητα αύξησης του χώρου διαβίωσης με ελάχιστο κόστος. Αυτή η ιδέα σάς επιτρέπει να πραγματοποιήσετε την κατασκευή ή την υπερκατασκευή (σε υπάρχουσα δομή) της σοφίτας. Όταν επιλέγετε μια τέτοια επιλογή για να χρησιμοποιήσετε τον χώρο κάτω από την οροφή, ο ιδιοκτήτης αξιολογεί τα οφέλη που αποκομίζει από αυτή την εναλλακτική λύση και τι θα χάσει. Εξετάστε τα πλεονεκτήματα της επιλογής του τι δίνει:
Η δυνατότητα χρήσης παλαιών κτιρίων ως βάσης.
Αποκτήστε εξοικονόμηση σε δομικά υλικά εξαιτίας της έλλειψης τοίχων.
Η αύξηση του χρήσιμου χώρου διαβίωσης.
Βελτίωση της γενικής εμφάνισης του κτιρίου.
Χρησιμοποιήστε διαφορετικές ιδέες σχεδιασμού που σχετίζονται με την κλίση της οροφής.
Μείωση της απώλειας θερμότητας μέσω της οροφής.
Χρησιμοποιήστε ένα καλά φωτισμένο δωμάτιο.
Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Ταχεία θέρμανση του κτιρίου στο σύνολό του σε ζεστό καιρό.
Ανεπαρκής χρήση της χρήσιμης περιοχής.
Οι γωνιακές οροφές δημιουργούν δυσάρεστο χώρο στον τοίχο.
Σχεδιασμός και συσκευή
Το έργο είναι η βάση της κατασκευής. Η κατάρτιση τεκμηρίωσης απαιτεί ειδικές γνώσεις. Κατά το σχεδιασμό, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες που καθορίζουν την τελική εμφάνιση. Τέτοιες στιγμές περιλαμβάνουν την οπτική αντίληψη, τον χρήσιμο χώρο διαβίωσης, την κλίση της δομής και την αντοχή του στους καιρούς (απορροή νερού, ολίσθηση του χιονιού), πρόσβαση στις επικοινωνίες, αλληλογραφία των φέροντων τοίχων με μελλοντικά φορτία, επιλογή δομικών υλικών λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και πολλούς άλλους υπολογισμούς που σχετίζονται με την κατασκευή.
Σχεδιασμός - ένα σημαντικό σημείο στη δημιουργία της σοφίτας, το οποίο μπορεί να γίνει με βάση τη δομή της δομής. Εξετάστε τα στοιχεία που αποτελούν τη δομή:
Η συσκευή των δοκών. Ο πυλώνας ολόκληρης της οροφής είναι ο Mauerlat. Πρόκειται για μια δοκό που στερεώνεται στην κορυφή ενός φέροντος τοίχου. Τα δοκάρια είναι προσαρτημένα σε αυτό.Δημιουργούν ένα πλαίσιο και καθορίζουν τον τύπο της οροφής. Στην κορυφή των δοκών, τοποθετείται ένα κλουβί. Επιπλέον, η συσκευή περιλαμβάνει ράφια, μενταγιόν, crossbars, δάπεδα, άλλα στοιχεία.
Φράγμα ατμών. Προστατεύει τα στοιχεία στέγης από τη διείσδυση και την απορρόφηση των ατμών. Αποτελείται από μονοστρωματικές, πολυστρωματικές, αντανακλαστικές ταινίες.
Θέρμανση. Η τεχνολογία συνίσταται στην τοποθέτηση του υλικού μεταξύ των δοκών. Ως θερμαντήρας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε άλλη βάση εκτός από αυτές που απαγορεύονται για εγκατάσταση σε κτίρια κατοικιών.
Στεγανοποίηση του δωματίου. Υποχρεωτικό στοιχείο της οροφής. Προστατεύει τα τάφρους από την σήψη και τη μόνωση από το να βρέχει. Ως υλικό χρησιμοποιήθηκαν μεμβράνες μεμβράνης πολυμερούς ή διάτρητες μεμβράνες.
Να μην συγχέεται με μεμβράνες φραγμού ατμών, οι οποίες προστατεύουν μόνο από τους ατμούς που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Εξαερισμός. Η ανταλλαγή αέρα αποτελεί σημαντικό στοιχείο της οροφής. Το μικροκλίμα, καθώς και η εξάτμιση της υγρασίας από το μονωτικό στρώμα, εξαρτώνται από αυτό. Ανάλογα με το υλικό στέγης, επιλέγεται η απαιτούμενη απόσταση για τη ροή του αέρα.
Θέρμανση. Μπορείτε να δημιουργήσετε θέρμανση με διάφορους τρόπους. Το πιο ορθολογικό θα είναι να συνδεθεί με ένα υπάρχον σύστημα. Αλλά δεν έχει σημασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλεκτρικές συσκευές, εγκαταστήστε ένα τζάκι, εγκαταστήστε αυτόνομη θέρμανση, σχεδιασμένο μόνο για αυτό το συγκεκριμένο μέρος.
Τύποι, μεγέθη και σχήματα του σοφίτα
Η ύπαρξη αυστηρών κανονισμών διακρίνει τη σοφίτα από τη σοφίτα. Ελάχιστες τιμές ύψους από το δάπεδο καταγράφονται, καταρτίζονται πίνακες κλίσεων στέγης, ακόμη και οι περιοχές που υποδεικνύονται, ανάλογα με ορισμένες παραμέτρους. Αλλά όλες οι στέγες διαφέρουν ως προς τους τύπους συσκευών που μπορούν να συνδυαστούν. Εξετάστε τους υπάρχοντες τύπους στέγης.
Στερεώστε την οροφή
Σπάνια χρησιμοποιείται στην κατασκευή. Συνδέεται με το κύριο μειονέκτημα του - διατηρεί χαμηλά τη θερμότητα, επομένως χρειάζεται πρόσθετη μόνωση.Διαφέρει σε απλή εγκατάσταση σε σύγκριση με άλλους τύπους, λόγω της έλλειψης ράχης στο σχεδιασμό του.
Κατά το σχεδιασμό ενός σπιτιού με μια τέτοια στέγη, λαμβάνεται υπόψη η αιολική πλευρά και η κλίση της στέγης είναι τοποθετημένη προς την πλευρά της. Η όλη δομή συνδέεται με κούτσουρα (Mauerlat) που βρίσκονται σε τοίχους διαφορετικών υψών. Ένα σημαντικό σημείο ενός τέτοιου συστήματος είναι η γωνία κλίσης. Θα πρέπει να είναι πάνω από 40 βαθμούς. Για τον ακριβή προσδιορισμό της γωνίας, ο τύπος επίστρωσης, το άνοιγμα, τα φορτία που δημιουργούνται από τις βροχοπτώσεις (χιόνι) λαμβάνονται υπόψη. Ο τοίχος, που βρίσκεται στην πλαγιά, λαμβάνει το μέγιστο φορτίο, το οποίο επίσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό του έργου.
Gable
Μια κοινή έκδοση της οροφής. Πρόκειται για μια δομή αποτελούμενη από δύο κεκλιμένα επίπεδα που συνδέονται στην κορυφή με μια κορυφογραμμή. Ο μικρός αριθμός κλίσεων και ένα σημείο επαφής μειώνουν σημαντικά το κόστος κατασκευής, αυξάνοντας την αντοχή της δομής.
Ανάλογα με τη γωνία κλίσης των πλαγιών, οι στέγες χωρίζονται σε ελαφρώς κεκλιμένες (επίπεδη γωνία μικρότερη από 45 μοίρες), στάνταρ (ίσο με 45), με μέγιστο ύψος (60 μοίρες). Οι κλιματικές συνθήκες της περιοχής είναι το πρώτο κριτήριο για την επιλογή της ευκρίνειας της γωνίας.
Η θέση της κορυφογραμμής στο κέντρο ή η μετατόπιση από αυτήν καθιστά την οροφή συμμετρική και ασύμμετρη, αντίστοιχα. Τα δωμάτια χαρακτηρίζονται από τραπεζοειδή σχήματα, ωστόσο, εάν το πλάτος της δομής επιτρέπει, δημιουργούν τετράγωνα μοντέλα. Στην παραγωγή μιας τυπικής επίστρωσης δύο επιπέδων χρησιμοποιούνται δοκοί τύπου αιωρήματος. Αυτή η προβολή δεν περιλαμβάνει επιπλέον δοκούς. Τα τείχη χρησιμεύουν ως στήριγμα.
Διακεκομμένη γραμμή
Αυτό είναι ένα είδος κεκλιμένης οροφής. Στο σχεδιασμό του, τα επίπεδα έχουν πολλές διαφορετικές γωνίες κλίσης. Στην τυπική έκδοση, η ράμπα διαιρείται σε ένα ζεύγος τμημάτων που "σπάει" σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είναι η καλύτερη επιλογή για την κατασκευή της σοφίτας.Η δομή επιτρέπει την αποδοτικότερη χρήση του αττικού χώρου.
Η οροφή είναι χαρακτηριστική για σπίτια τετράγωνου σχήματος. Ένα χαρακτηριστικό μιας τέτοιας οροφής είναι ότι η γωνία του ανώτερου επιπέδου κλίσης είναι μικρή - μέχρι 30 μοίρες, και ο πυθμένας φτάνει τα 80. Αυτό σας επιτρέπει να κάνετε ψηλά ταβάνια που δίνουν την εντύπωση ενός πλήρους δωματίου. Η διαφορά έγκειται στο σύστημα δοκών, έχει μια συνδυασμένη δομή, συμπεριλαμβανομένων των δοκών κορυφογραμμής στην κορυφή (κρεμαστά) και τα στρώματα στις πλευρές. Ο σπασμένος σχεδιασμός μπορεί να είναι πολλαπλής κλίσης.
Τετράκλινο
Ο σχεδιασμός έχει περίπλοκη δομή. Έχει ανεγερθεί λιγότερο συχνά από άλλους τύπους. Επιλέγεται, αν είναι απαραίτητο, ότι το σπίτι έχει μια ιδιαίτερη εμφάνιση, διαφέρει από τα τυποποιημένα κτίρια. Η οικοδόμηση μιας τέτοιας οροφής με τα χέρια σας είναι προβληματική. Η φάση σχεδιασμού απαιτεί πολύπλοκους υπολογισμούς.
Οι πλαγιές με τη μορφή ισοσκελών τριγώνων που αγγίζουν την κορυφή της δομής χαρακτηρίζουν την τετράπλευρη κάλυψη του σπιτιού. Τα γεωμετρικά σχήματα που βλέπουμε από πάνω χωρίζουν τις οροφές σε απόψεις. Με την παραλαβή του τετραγώνου, η οροφή ονομάζεται στέγη κεκλιμένη, ορθογώνιο - ισχίο, το οποίο, με τη σειρά του, χωρίζεται σε κλασικό και μισό ισχίο.
Τα πλεονεκτήματα των δομών περιλαμβάνουν τις αεροδυναμικές ιδιότητες, την προστασία των τοίχων από διάφορα είδη βροχοπτώσεων, τη δυνατότητα χρήσης τους σε παλαιά κτίρια. Και τα μειονεκτήματα είναι η μείωση του αττικού χώρου (που οφείλεται στην πολυπλοκότητα του σχεδιασμού), το υψηλό κόστος, η πολυπλοκότητα των τεχνικών υπολογισμών.
Με μπαλκόνι
Πολλά έργα έχουν μπαλκόνια ή loggias που σας επιτρέπουν να αυξήσετε τη λειτουργικότητα του χώρου της σοφίτας. Τα παραρτήματα έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, καθιστούν δυνατή την οργάνωση ενός χώρου ανάπαυσης στον καθαρό αέρα, σε περίπτωση κινδύνου πυρκαγιάς, χρησιμεύουν ως έξοδος εκκένωσης, ωστόσο απαιτούν σημαντικές επενδύσεις και μειώνουν τη θερμομόνωση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι σχεδίων με μπαλκόνι.Ο πιο δημοφιλής και περιζήτητος τύπος είναι μια επέκταση που βρίσκεται στην πλευρά του αετώματος. Βρίσκεται κάτω από την οροφή, η οποία δεν απαιτεί επιπλέον τέντες. Το μπαλκόνι μπορεί να βρίσκεται στο τμήμα στέγης, ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, απαιτείται η κατασκευή ξεχωριστών οροφών. Η τρίτη επέκταση είναι ένα μπαλκονόπορτα. Για την προστασία από τις καιρικές συνθήκες, το ανοιχτό μπαλκόνι είναι γυαλισμένο.
Παράθυρα για τη σοφίτα
Ο σχεδιασμός ενός σπιτιού με ένα ζωντανό σοφίτα συνοδεύεται από πολλές εργασίες. Η επιλογή και η ορθολογική τοποθέτηση των παραθύρων είναι ένα από αυτά. Η παρουσία των ανοιγμάτων παραθύρων όχι μόνο λύει το πρόβλημα του φωτισμού, αλλά και βελτιώνει τον συνολικό σχεδιασμό του κτιρίου. Όλα τα παράθυρα συστηματοποιούνται με συγκεκριμένες ιδιότητες: τη θέση σε σχέση με τη βάση της δομής, τη μέθοδο ανοίγματος, τον τύπο γυαλιού που χρησιμοποιείται, τις πρώτες ύλες του παραθύρου.
Τα παράθυρα μπορούν να τοποθετηθούν με δύο τρόπους, σε κεκλιμένες και κάθετες θέσεις. Το αέτωμα και η κούκος είναι θέσεις για την τοποθέτηση ευθέων δομών, οι ράμπες είναι για κεκλιμένες, με ένα επίπεδο μαζί τους. Τα γωνιακά ανοίγματα δίνουν στο δωμάτιο περισσότερη φωτεινότητα.
Τα Windows που έχουν σχεδιαστεί για εγκατάσταση στη σοφίτα κάνουν ελαφριά. Η πιο συνηθισμένη επιλογή είναι ένας θάλαμος, δύο θαλάμων χρησιμοποιούνται σπάνια. Στην πρώτη περίπτωση, ο σχεδιασμός αποτελείται από δύο φύλλα γυαλιού, στη δεύτερη από τα τρία. Τα γυαλιά χωρίζονται επίσης σε τύπους. Μπορούν να σκληρυνθούν, να έχουν μεταλλική επίστρωση, αποτελούνται από διάφορα στρώματα.
Χρησιμοποιήστε τη λαβή για να ανοίξετε το παράθυρο. Υπάρχουν μοντέλα με τηλεχειριστήριο. Η διαφορά έγκειται στη θέση του άξονα ανοίγματος, ο οποίος μπορεί να είναι οριζόντια και κάθετος. Οι πρώτες ύλες για τα πλαίσια παραθύρων είναι ξύλο, μέταλλο-πλαστικό και αλουμίνιο.
Υλικά που χρησιμοποιούνται για διακόσμηση
Το τελευταίο στάδιο των εργασιών κατασκευής ολοκληρώνεται, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά διαδοχικών ενεργειών σχετικών με το σχεδιασμό του δαπέδου, των τοίχων και της οροφής.Μπορείτε να προσκαλέσετε ειδικούς για αυτή τη δραστηριότητα, αλλά εάν το επιθυμείτε, μπορείτε να δείξετε τον εαυτό σας στην τάξη master. Για την τελική εργασία, συχνά επιλέγονται ορισμένα υλικά:
Επένδυση. Το υλικό είναι εύκολο στην εγκατάσταση, έχει θερμομονωτικές ιδιότητες. Οι πρώτες ύλες για την κατασκευή είναι πλαστικό, ξύλο, MDF. Η κλασική επιλογή είναι μια ξύλινη σανίδα. Έχει οικολογικές ιδιότητες και επιτρέπει στους τοίχους να "αναπνεύσουν". Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά του ξύλου, δηλαδή τη μικρή αντοχή στην υγρασία του και την ευαισθησία του σε ακραίες θερμοκρασίες, οπότε η οροφή πρέπει να είναι καλά μονωμένη.
Κόντρα πλακέ. Αυτό το δομικό υλικό μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει το φινίρισμα άλλων τύπων πρώτων υλών. Δεν απαιτεί τελική επίστρωση, χωρίς όψη τοίχων. Μπορείτε να κολλήσετε ταπετσαρία σε κόντρα πλακέ ή απλά να εφαρμόσετε ένα παλτό χρώματος. Το υλικό επιτυγχάνεται με την κόλληση των καπλαμάδων. Κόντρα πλακέ χωρίζεται σε τρεις τύπους: κτίριο, laminate, αδιάβροχο. Η επιλογή μιας τέτοιας επιλογής θα σας επιτρέψει να εξοικονομήσετε σημαντικά, ενώ θα έχετε υψηλής ποιότητας υλικά φινιρίσματος.
Αποκλείστε το σπίτι. Μιμείται ένα στρογγυλεμένο κορμό, το υλικό θα καταστήσει δυνατή τη δημιουργία μιας μοναδικής ατμόσφαιρας στο δωμάτιο. Η παρουσία ενός αυλακωτού αυλακιού διευκολύνει την εγκατάσταση αυτού του δομικού υλικού. Για εσωτερική διακόσμηση, η δοκός απελευθερώνεται λεπτότερα, αλλά ακόμα και έτσι, "τρώει" μέρος της χρήσιμης περιοχής.
Γυψοσανίδα. Παγκόσμιο οικοδομικό υλικό. Επιτρέπει την ευθυγράμμιση των τοίχων χάρη στην επίπεδη επιφάνεια. Ακόμη και οι αρχάριοι μπορούν να δουλέψουν με αυτό. Το φύλλο γυψοσανίδας είναι ελαφρύ, είναι εύκολο να κοπεί, μπορεί να είναι επενδυμένο με οποιαδήποτε πολυπλοκότητα της επιφάνειας. Ωστόσο, η εγκατάσταση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της πρώτης ύλης. Τα φύλλα είναι εύθραυστα, απορροφούν γρήγορα την υγρασία και διογκώνονται, δεν προορίζονται να τοποθετηθούν στην επιφάνεια βαρέων αντικειμένων.
Εκτός από τα παραπάνω, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διακόσμηση πάνελ από PVC, τέντωμα οροφής, διακοσμητικό γύψο, πολυστρωματικό υλικό, τούβλο, ταπετσαρία και πολλά άλλα οικοδομικά υλικά.
Ζώνη χώρου
Η σήμανση των λειτουργικών ζωνών θα είναι χρήσιμη εάν η σοφίτα έχει μια μεγάλη περιοχή που μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολλά άτομα. Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη ζώνη:
χρήση επίπλων.
τη χρήση διακοσμητικών στοιχείων ·
εγκατάσταση ειδικών σχεδίων.
συνδυασμός διαφορετικών υλικών φινιρίσματος.
Κατά την εφαρμογή της οπτικής διαίρεσης του διαστήματος, καθοδηγούνται πάντοτε από ένα σύνολο κανόνων που ισχύουν για όλες τις μεθόδους ζωνισμού. Τα βασικά πρότυπα σήμανσης πρέπει να συμμορφώνονται με:
Η σκάλα πρέπει να είναι ουδέτερη σε σχέση με τους διαθέσιμους χώρους.
Το όριο του τμήματος δεν πρέπει να επηρεάζει το παράθυρο.
Μην χρησιμοποιείτε πρόσθετες κατασκευές σε μικρές περιοχές.
Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τη διαίρεση δεν πρέπει να εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία.
Το καθιστικό βρίσκεται στο πιο φωτισμένο μέρος.
Διαρρύθμιση και σχεδιασμός
Η σοφίτα είναι σε θέση να εξυπηρετήσει για διάφορους σκοπούς, μπορεί να φιλοξενήσει ένα γραφείο, μπάνιο, κρεβατοκάμαρα - η επιλογή είναι απεριόριστη. Όλα εξαρτώνται από τη φαντασία και τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη του αττικού χώρου. Η παρουσία τοιχωμάτων που βρίσκονται υπό γωνία είναι η κύρια γοητεία και η έλλειψη δομής.
Ο σχεδιασμός του χώρου της οροφής επηρεάζεται από το σχήμα της οροφής, από το οποίο εξαρτάται η γεωμετρία των χώρων. η θέση του κτιρίου με τη σοφίτα - διαμέρισμα, προαστιακό, εξοχική κατοικία.
Σαλόνι
Το εσωτερικό του δωματίου πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό. Καλωσορίζουν τους επισκέπτες εδώ ή απλά περάσουν μια βραδιά με τις οικογένειές τους. Υπάρχουν πολλά εσωτερικά στυλ, με τη βοήθειά σας μπορείτε να εξοπλίσετε από ένα μικρό δωμάτιο με χαμηλή οροφή σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εξετάστε την εφαρμογή ορισμένων από αυτά:
Σκανδιναβική. Το στυλ συνδυάζει τον μινιμαλισμό με τα οικολογικά θέματα. Δεν υπάρχει χώρος για πλαστικά, χρώματα, πολυμερή. Η έμφαση δίνεται σε καθαρά υλικά και απλές φόρμες. Τα υπερμεγέθη έπιπλα, ένα ψηλό ντουλάπι δεν επιτρέπονται.Διακρίνεται από ένα συνδυασμό σπανιότητας με τις σύγχρονες τάσεις. Το κύριο χρώμα είναι λευκό.
Σοφίτα Χρησιμοποιείται σε απεριόριστα, ευρύχωρα δωμάτια. Χαρακτηρίζεται από την απουσία χωρισμάτων, ακατέργαστης διακόσμησης των τοίχων. Λόγω της παρουσίας βιομηχανικών στοιχείων και της έλλειψης διακόσμησης, υπάρχει μίμηση του δωματίου, ως μη οικιστική ή εγκαταλελειμμένη.
Μινιμαλισμός Το εσωτερικό του δωματίου θα πρέπει να έχει ελάχιστες χρωματικές αποχρώσεις, αντικείμενα. Η αντιπαραβολή του ασπρόμαυρου είναι μια βασική απαίτηση του ύφους. Για ένα καθιστικό με έναν μινιμαλιστικό τρόπο, ένας καναπές, μια ντουλάπα είναι αρκετό, ακόμη και ένα ενιαίο ράφι είναι αρκετό. Οι κουρτίνες επιλέγονται επίσης σε αυτό το ύφος. Θα πρέπει να είναι αφανείς και να μην περιέχουν σχέδια.
Υπνοδωμάτιο
Για τη διευθέτηση του δωματίου, δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν ψηλά ταβάνια και μια απεριόριστη έκταση. Ένα κρεβάτι, ένας λαμπτήρας, ένα μαλακό χαλί, ένας πολυέλαιος και ένα κομοδίνα είναι το ελάχιστο σετ επίπλων που θα δημιουργήσει άνεση. Εάν το δωμάτιο δεν είναι στενό και υπάρχει ελεύθερος χώρος, τότε είναι καλό να βάλετε μια ντουλάπα.
Στο εσωτερικό και τη διακόσμηση της κρεβατοκάμαρας χρησιμοποιούν αποκλειστικά φυσικά υλικά που αντιπροσωπεύονται από ξύλο και ουδέτερο γυαλί. Όσον αφορά το χρώμα, προτιμώνται οι ελαφριές αποχρώσεις που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ηρεμίας.
Παιδικά δωμάτια και αίθουσες παιχνιδιών
Το γέλιο των παιδιών στο σπίτι είναι η μεγαλύτερη χαρά του κάθε γονέα. Το υπνοδωμάτιο του παιδιού έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Η σοφίτα για το μωρό θα γίνει το αγαπημένο του μέρος. Η διακόσμηση μιας κρεβατοκάμαρας για ένα παιδί είναι μια πολύ συναρπαστική διαδικασία.
Ο εξοπλισμός του παιδικού σταθμού είναι ο ίδιος με τη διάταξη οποιουδήποτε άλλου χώρου κάτω από την οροφή. Η κλίση του τοίχου μπορεί να ισοπεδωθεί με την τοποθέτηση μιας θέσης για την αποθήκευση των παιχνιδιών στην κάτω γωνία της σύγκλισης. Εκτελέστε το χωρισμό του χώρου, διαιρώντας το σε χώρους ανάπαυσης, αναψυχής, εκπαίδευσης. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει το κατάλληλο φόντο. Εάν υπάρχουν στηρίγματα που υποστηρίζουν τις δοκούς στη σοφίτα, πρέπει να είναι επενδυμένες με μαλακό υλικό.Όταν επιλέγετε έπιπλα, επικεντρωθείτε στην απουσία αιχμηρών γωνιών.
Υπουργικό συμβούλιο
Cabinet - ένα ξεχωριστό δωμάτιο για την εκτέλεση εργασίας στο σπίτι. Ένα μέρος όπου κανείς δεν μπορεί να παρεμβαίνει στη δημιουργική διαδικασία. Είναι η σοφίτα που ικανοποιεί όλες αυτές τις απαιτήσεις, λόγω της απομόνωσής της από το υπόλοιπο σπίτι. Κλείνοντας την πόρτα, μπορείτε να εργαστείτε στον υπολογιστή, να διαβάσετε ένα βιβλίο, να δημιουργήσετε ένα έργο.
Τα έπιπλα στο γραφείο κατέχουν κεντρική θέση, καθώς δημιουργούν την ατμόσφαιρά της. Τυπικό τραπέζι, βιβλιοθήκη, καναπές, καρέκλα εργασίας. Σε αντίθεση με τα απλά δωμάτια, το σοφίτα βρίσκεται δίπλα στο παράθυρο. Είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε πολύ προσεκτικά την επιλογή όλων των στοιχείων επίπλων, κάθε λεπτομέρεια είναι σημαντική εδώ.
Μπάνιο
Η σοφίτα είναι πιο κατάλληλη για χαλάρωση, περνούν τον ελεύθερο χρόνο και, φαίνεται, το μπάνιο δεν έχει θέση εδώ. Αλλά ένα τέτοιο κτίριο έχει τις θετικές του πτυχές. Εάν υπάρχει αρκετός χώρος κάτω από τη στέγη, τότε μπορείτε να συνδυάσετε πολλά δωμάτια ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένου ενός μπάνιου. Η βασική απαίτηση ενός τέτοιου κτιρίου είναι η διαθεσιμότητα κατάλληλων επικοινωνιών.
Το περιορισμένο ύψος, τα κεκλιμένα τοιχώματα απαιτούν έναν ειδικό τρόπο για να επιλέξετε υδραυλικό εξοπλισμό. Αυτό ισχύει και για τα υλικά φινιρίσματος, πρέπει να είναι ανθεκτικά στην υγρασία. Συνιστάται να εξοπλιστεί ένα παράθυρο στο εσωτερικό του δωματίου, το οποίο θα αντισταθμίζει τον κλειστό χώρο. Πρέπει να υπάρχει ένας καθρέφτης, ένα στήριγμα για πετσέτες.
Επιλογή επίπλων
Το δωμάτιο καθορίζει τη ρύθμιση. Η επιλογή των επίπλων εξαρτάται από το σκοπό του δωματίου. Δεν μπορείτε να βάλετε ένα μπαρ στην μπανιέρα. Μετά από όλα, μια κουζίνα είναι κατάλληλη γι 'αυτήν, αλλά μάλλον ένα στούντιο. Το τρίκισμα και η ντουλάπα θα φαίνονται καλά στην κρεβατοκάμαρα ή στην αίθουσα. Εκτός από μια ορθολογική άποψη της τοποθέτησης, όταν επιλέγετε τα έπιπλα και τα αξεσουάρ τους, θα πρέπει να εξετάσετε τη μελλοντική τους συμβατότητα με το εσωτερικό του δωματίου. Η μη τυποποιημένη μορφή των δωματίων στη σοφίτα σας κάνει να σκεφτείτε πώς να το προμηθευτείτε καλύτερα.Εάν το κρεβάτι μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από τη λοξότμηση του τοίχου, τότε η ντουλάπα είναι καλύτερα τοποθετημένη κοντά στο αέτωμα.
Φωτισμός
Κατά τη δημιουργία ενός έργου για φωτισμό σοφίτας, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες: ο αριθμός των παραθύρων, η απόδοση τους υπολογίζεται, ακόμη και το υλικό επικάλυψης στέγης και ο τύπος κατασκευής λαμβάνονται υπόψη. Η απαιτούμενη ποσότητα φωτός υπολογίζεται στο σκοτάδι.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, φυσικό φωτισμό συμβαίνει, το βράδυ - σε συνδυασμό με τεχνητή, τη νύχτα - μόνο γενική, η οποία χωρίζεται σε ομοιόμορφη και τοπική. Τα τελευταία περιλαμβάνουν φορητούς λαμπτήρες, λαμπτήρες δαπέδου, απλίκες. Η ομοιόμορφη ένδειξη περιλαμβάνει όλους τους τύπους λαμπτήρων οροφής, από σωλήνες LED έως νέον.
Συμπέρασμα
Ο Francois Mansard, ο οποίος έφερε στη ζωή την ιδέα της δημιουργίας σοφίτας σαλόνι, μπορεί να ονομαστεί ένα κλασικό αρχιτεκτονικής. Τα δωμάτια κάτω από την οροφή έχουν γίνει δημοφιλή, χτίζονται τόσο σε σπίτια που βρίσκονται στην εξοχική κατοικία όσο και σε ξενώνες που είναι χτισμένοι σε δικά τους οικόπεδα. Πολλές ιδέες για τη χρήση της σοφίτας ενσωματώνονται. Επιτρέπει όχι μόνο την αύξηση του χρήσιμου χώρου του σπιτιού, αλλά και μια ιδιαίτερη εμφάνιση.
Η ανθρώπινη ανάπτυξη διαρκεί όλη της τη ζωή. Η αλλαγή γενιάς συνοδεύεται από πρόοδο στην κοινωνία. Έτσι ο σχεδιασμός του σπιτιού αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Τα πολυώροφα πέτρινα κτίρια εμφανίστηκαν και οι στέγες από δέρματα ή τσαγιού αντικατέστησαν μέταλλο και σχιστόλιθο. Ο σχηματισμός νέων ιδεών στην αρχιτεκτονική οδήγησε στη χρήση του αττικού χώρου για οικιακές ανάγκες και κατέστησε δυνατή την επίλυση προβλημάτων κατοικίας.
Περιεχόμενα
Στον όροφο - τι είναι αυτό
Η Γαλλία έχει γίνει η πατρίδα των χώρων διαβίωσης κάτω από την οροφή. Και ο πρώτος αρχιτέκτονας που εξοπλίσαμε τα σαλόνια στην κορυφή του σπιτιού ήταν ο François Mansard. Η διάδοση των ιδεών του στο Παρίσι προωθήθηκε από τους νόμους εκείνης της εποχής, σύμφωνα με τους οποίους το ποσό του φόρου σε ένα σπίτι καθορίστηκε από τον αριθμό των ορόφων του. Στη νομοθεσία της εποχής εκείνης, η σοφίτα δεν θεωρήθηκε ως όροφος.
Μέρος του χώρου (οικιστική, μη οικιστική) που βρίσκεται στη σοφίτα που χρησιμοποιείται για οικιακές ανάγκες ονομάζεται σοφίτα. Η ιδέα προήλθε από το όνομα του αρχιτέκτονα. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως κατοικία για τους φτωχούς, με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε ένα στοιχείο ευημερίας, πολυτέλειας και σωστού οικιστικού σχεδιασμού.
Σύμφωνα με την ορολογία των κανονιστικών πράξεων της ΕΣΣΔ, και μετά τις χώρες της ΚΑΚ, η σοφίτα ορίζεται ως όροφος. Η έκτασή της θεωρείται σε συνολική έκταση, καταγράφεται στις ΔΔΠ, υπό τις προϋποθέσεις της καταλληλότητάς της για διαμονή καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους και της διαθεσιμότητας θέρμανσης. Ο σοφίτας πάτωμα έχει μια οροφή, η οποία είναι η οροφή του ίδιου του κτιρίου, έτσι ώστε η πρόσοψή του να βρίσκεται υπό γωνία.
Διακριτικά χαρακτηριστικά της σοφίτας από τον δεύτερο όροφο
Ο τυποποιημένος σχεδιασμός του δεύτερου ορόφου καθορίζεται από τα τοιχώματα που βρίσκονται κάθετα και τον παραλληλισμό μεταξύ των επιφανειών της οροφής και του δαπέδου. Στη σοφίτα δεν υπάρχουν άμεσες προσόψεις. Όταν συγκρίνουμε απλά δάπεδα με σοφίτες, διακρίνονται οι ακόλουθες διαφορές:
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του σοφίτα
Η διάταξη και η ανακατασκευή του σπιτιού μας κάνει να εξετάσουμε τη δυνατότητα αύξησης του χώρου διαβίωσης με ελάχιστο κόστος. Αυτή η ιδέα σάς επιτρέπει να πραγματοποιήσετε την κατασκευή ή την υπερκατασκευή (σε υπάρχουσα δομή) της σοφίτας. Όταν επιλέγετε μια τέτοια επιλογή για να χρησιμοποιήσετε τον χώρο κάτω από την οροφή, ο ιδιοκτήτης αξιολογεί τα οφέλη που αποκομίζει από αυτή την εναλλακτική λύση και τι θα χάσει. Εξετάστε τα πλεονεκτήματα της επιλογής του τι δίνει:
Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Σχεδιασμός και συσκευή
Το έργο είναι η βάση της κατασκευής. Η κατάρτιση τεκμηρίωσης απαιτεί ειδικές γνώσεις. Κατά το σχεδιασμό, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες που καθορίζουν την τελική εμφάνιση. Τέτοιες στιγμές περιλαμβάνουν την οπτική αντίληψη, τον χρήσιμο χώρο διαβίωσης, την κλίση της δομής και την αντοχή του στους καιρούς (απορροή νερού, ολίσθηση του χιονιού), πρόσβαση στις επικοινωνίες, αλληλογραφία των φέροντων τοίχων με μελλοντικά φορτία, επιλογή δομικών υλικών λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και πολλούς άλλους υπολογισμούς που σχετίζονται με την κατασκευή.
Σχεδιασμός - ένα σημαντικό σημείο στη δημιουργία της σοφίτας, το οποίο μπορεί να γίνει με βάση τη δομή της δομής. Εξετάστε τα στοιχεία που αποτελούν τη δομή:
Τύποι, μεγέθη και σχήματα του σοφίτα
Η ύπαρξη αυστηρών κανονισμών διακρίνει τη σοφίτα από τη σοφίτα. Ελάχιστες τιμές ύψους από το δάπεδο καταγράφονται, καταρτίζονται πίνακες κλίσεων στέγης, ακόμη και οι περιοχές που υποδεικνύονται, ανάλογα με ορισμένες παραμέτρους. Αλλά όλες οι στέγες διαφέρουν ως προς τους τύπους συσκευών που μπορούν να συνδυαστούν. Εξετάστε τους υπάρχοντες τύπους στέγης.
Στερεώστε την οροφή
Σπάνια χρησιμοποιείται στην κατασκευή. Συνδέεται με το κύριο μειονέκτημα του - διατηρεί χαμηλά τη θερμότητα, επομένως χρειάζεται πρόσθετη μόνωση.Διαφέρει σε απλή εγκατάσταση σε σύγκριση με άλλους τύπους, λόγω της έλλειψης ράχης στο σχεδιασμό του.
Κατά το σχεδιασμό ενός σπιτιού με μια τέτοια στέγη, λαμβάνεται υπόψη η αιολική πλευρά και η κλίση της στέγης είναι τοποθετημένη προς την πλευρά της. Η όλη δομή συνδέεται με κούτσουρα (Mauerlat) που βρίσκονται σε τοίχους διαφορετικών υψών. Ένα σημαντικό σημείο ενός τέτοιου συστήματος είναι η γωνία κλίσης. Θα πρέπει να είναι πάνω από 40 βαθμούς. Για τον ακριβή προσδιορισμό της γωνίας, ο τύπος επίστρωσης, το άνοιγμα, τα φορτία που δημιουργούνται από τις βροχοπτώσεις (χιόνι) λαμβάνονται υπόψη. Ο τοίχος, που βρίσκεται στην πλαγιά, λαμβάνει το μέγιστο φορτίο, το οποίο επίσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά το σχεδιασμό του έργου.
Gable
Μια κοινή έκδοση της οροφής. Πρόκειται για μια δομή αποτελούμενη από δύο κεκλιμένα επίπεδα που συνδέονται στην κορυφή με μια κορυφογραμμή. Ο μικρός αριθμός κλίσεων και ένα σημείο επαφής μειώνουν σημαντικά το κόστος κατασκευής, αυξάνοντας την αντοχή της δομής.
Ανάλογα με τη γωνία κλίσης των πλαγιών, οι στέγες χωρίζονται σε ελαφρώς κεκλιμένες (επίπεδη γωνία μικρότερη από 45 μοίρες), στάνταρ (ίσο με 45), με μέγιστο ύψος (60 μοίρες). Οι κλιματικές συνθήκες της περιοχής είναι το πρώτο κριτήριο για την επιλογή της ευκρίνειας της γωνίας.
Η θέση της κορυφογραμμής στο κέντρο ή η μετατόπιση από αυτήν καθιστά την οροφή συμμετρική και ασύμμετρη, αντίστοιχα. Τα δωμάτια χαρακτηρίζονται από τραπεζοειδή σχήματα, ωστόσο, εάν το πλάτος της δομής επιτρέπει, δημιουργούν τετράγωνα μοντέλα. Στην παραγωγή μιας τυπικής επίστρωσης δύο επιπέδων χρησιμοποιούνται δοκοί τύπου αιωρήματος. Αυτή η προβολή δεν περιλαμβάνει επιπλέον δοκούς. Τα τείχη χρησιμεύουν ως στήριγμα.
Διακεκομμένη γραμμή
Αυτό είναι ένα είδος κεκλιμένης οροφής. Στο σχεδιασμό του, τα επίπεδα έχουν πολλές διαφορετικές γωνίες κλίσης. Στην τυπική έκδοση, η ράμπα διαιρείται σε ένα ζεύγος τμημάτων που "σπάει" σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είναι η καλύτερη επιλογή για την κατασκευή της σοφίτας.Η δομή επιτρέπει την αποδοτικότερη χρήση του αττικού χώρου.
Η οροφή είναι χαρακτηριστική για σπίτια τετράγωνου σχήματος. Ένα χαρακτηριστικό μιας τέτοιας οροφής είναι ότι η γωνία του ανώτερου επιπέδου κλίσης είναι μικρή - μέχρι 30 μοίρες, και ο πυθμένας φτάνει τα 80. Αυτό σας επιτρέπει να κάνετε ψηλά ταβάνια που δίνουν την εντύπωση ενός πλήρους δωματίου. Η διαφορά έγκειται στο σύστημα δοκών, έχει μια συνδυασμένη δομή, συμπεριλαμβανομένων των δοκών κορυφογραμμής στην κορυφή (κρεμαστά) και τα στρώματα στις πλευρές. Ο σπασμένος σχεδιασμός μπορεί να είναι πολλαπλής κλίσης.
Τετράκλινο
Ο σχεδιασμός έχει περίπλοκη δομή. Έχει ανεγερθεί λιγότερο συχνά από άλλους τύπους. Επιλέγεται, αν είναι απαραίτητο, ότι το σπίτι έχει μια ιδιαίτερη εμφάνιση, διαφέρει από τα τυποποιημένα κτίρια. Η οικοδόμηση μιας τέτοιας οροφής με τα χέρια σας είναι προβληματική. Η φάση σχεδιασμού απαιτεί πολύπλοκους υπολογισμούς.
Οι πλαγιές με τη μορφή ισοσκελών τριγώνων που αγγίζουν την κορυφή της δομής χαρακτηρίζουν την τετράπλευρη κάλυψη του σπιτιού. Τα γεωμετρικά σχήματα που βλέπουμε από πάνω χωρίζουν τις οροφές σε απόψεις. Με την παραλαβή του τετραγώνου, η οροφή ονομάζεται στέγη κεκλιμένη, ορθογώνιο - ισχίο, το οποίο, με τη σειρά του, χωρίζεται σε κλασικό και μισό ισχίο.
Τα πλεονεκτήματα των δομών περιλαμβάνουν τις αεροδυναμικές ιδιότητες, την προστασία των τοίχων από διάφορα είδη βροχοπτώσεων, τη δυνατότητα χρήσης τους σε παλαιά κτίρια. Και τα μειονεκτήματα είναι η μείωση του αττικού χώρου (που οφείλεται στην πολυπλοκότητα του σχεδιασμού), το υψηλό κόστος, η πολυπλοκότητα των τεχνικών υπολογισμών.
Με μπαλκόνι
Πολλά έργα έχουν μπαλκόνια ή loggias που σας επιτρέπουν να αυξήσετε τη λειτουργικότητα του χώρου της σοφίτας. Τα παραρτήματα έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, καθιστούν δυνατή την οργάνωση ενός χώρου ανάπαυσης στον καθαρό αέρα, σε περίπτωση κινδύνου πυρκαγιάς, χρησιμεύουν ως έξοδος εκκένωσης, ωστόσο απαιτούν σημαντικές επενδύσεις και μειώνουν τη θερμομόνωση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι σχεδίων με μπαλκόνι.Ο πιο δημοφιλής και περιζήτητος τύπος είναι μια επέκταση που βρίσκεται στην πλευρά του αετώματος. Βρίσκεται κάτω από την οροφή, η οποία δεν απαιτεί επιπλέον τέντες. Το μπαλκόνι μπορεί να βρίσκεται στο τμήμα στέγης, ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, απαιτείται η κατασκευή ξεχωριστών οροφών. Η τρίτη επέκταση είναι ένα μπαλκονόπορτα. Για την προστασία από τις καιρικές συνθήκες, το ανοιχτό μπαλκόνι είναι γυαλισμένο.
Παράθυρα για τη σοφίτα
Ο σχεδιασμός ενός σπιτιού με ένα ζωντανό σοφίτα συνοδεύεται από πολλές εργασίες. Η επιλογή και η ορθολογική τοποθέτηση των παραθύρων είναι ένα από αυτά. Η παρουσία των ανοιγμάτων παραθύρων όχι μόνο λύει το πρόβλημα του φωτισμού, αλλά και βελτιώνει τον συνολικό σχεδιασμό του κτιρίου. Όλα τα παράθυρα συστηματοποιούνται με συγκεκριμένες ιδιότητες: τη θέση σε σχέση με τη βάση της δομής, τη μέθοδο ανοίγματος, τον τύπο γυαλιού που χρησιμοποιείται, τις πρώτες ύλες του παραθύρου.
Τα παράθυρα μπορούν να τοποθετηθούν με δύο τρόπους, σε κεκλιμένες και κάθετες θέσεις. Το αέτωμα και η κούκος είναι θέσεις για την τοποθέτηση ευθέων δομών, οι ράμπες είναι για κεκλιμένες, με ένα επίπεδο μαζί τους. Τα γωνιακά ανοίγματα δίνουν στο δωμάτιο περισσότερη φωτεινότητα.
Τα Windows που έχουν σχεδιαστεί για εγκατάσταση στη σοφίτα κάνουν ελαφριά. Η πιο συνηθισμένη επιλογή είναι ένας θάλαμος, δύο θαλάμων χρησιμοποιούνται σπάνια. Στην πρώτη περίπτωση, ο σχεδιασμός αποτελείται από δύο φύλλα γυαλιού, στη δεύτερη από τα τρία. Τα γυαλιά χωρίζονται επίσης σε τύπους. Μπορούν να σκληρυνθούν, να έχουν μεταλλική επίστρωση, αποτελούνται από διάφορα στρώματα.
Χρησιμοποιήστε τη λαβή για να ανοίξετε το παράθυρο. Υπάρχουν μοντέλα με τηλεχειριστήριο. Η διαφορά έγκειται στη θέση του άξονα ανοίγματος, ο οποίος μπορεί να είναι οριζόντια και κάθετος. Οι πρώτες ύλες για τα πλαίσια παραθύρων είναι ξύλο, μέταλλο-πλαστικό και αλουμίνιο.
Υλικά που χρησιμοποιούνται για διακόσμηση
Το τελευταίο στάδιο των εργασιών κατασκευής ολοκληρώνεται, το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά διαδοχικών ενεργειών σχετικών με το σχεδιασμό του δαπέδου, των τοίχων και της οροφής.Μπορείτε να προσκαλέσετε ειδικούς για αυτή τη δραστηριότητα, αλλά εάν το επιθυμείτε, μπορείτε να δείξετε τον εαυτό σας στην τάξη master. Για την τελική εργασία, συχνά επιλέγονται ορισμένα υλικά:
Ζώνη χώρου
Η σήμανση των λειτουργικών ζωνών θα είναι χρήσιμη εάν η σοφίτα έχει μια μεγάλη περιοχή που μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολλά άτομα. Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη ζώνη:
Κατά την εφαρμογή της οπτικής διαίρεσης του διαστήματος, καθοδηγούνται πάντοτε από ένα σύνολο κανόνων που ισχύουν για όλες τις μεθόδους ζωνισμού. Τα βασικά πρότυπα σήμανσης πρέπει να συμμορφώνονται με:
Διαρρύθμιση και σχεδιασμός
Η σοφίτα είναι σε θέση να εξυπηρετήσει για διάφορους σκοπούς, μπορεί να φιλοξενήσει ένα γραφείο, μπάνιο, κρεβατοκάμαρα - η επιλογή είναι απεριόριστη. Όλα εξαρτώνται από τη φαντασία και τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη του αττικού χώρου. Η παρουσία τοιχωμάτων που βρίσκονται υπό γωνία είναι η κύρια γοητεία και η έλλειψη δομής.
Ο σχεδιασμός του χώρου της οροφής επηρεάζεται από το σχήμα της οροφής, από το οποίο εξαρτάται η γεωμετρία των χώρων. η θέση του κτιρίου με τη σοφίτα - διαμέρισμα, προαστιακό, εξοχική κατοικία.
Σαλόνι
Το εσωτερικό του δωματίου πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό. Καλωσορίζουν τους επισκέπτες εδώ ή απλά περάσουν μια βραδιά με τις οικογένειές τους. Υπάρχουν πολλά εσωτερικά στυλ, με τη βοήθειά σας μπορείτε να εξοπλίσετε από ένα μικρό δωμάτιο με χαμηλή οροφή σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εξετάστε την εφαρμογή ορισμένων από αυτά:
Υπνοδωμάτιο
Για τη διευθέτηση του δωματίου, δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν ψηλά ταβάνια και μια απεριόριστη έκταση. Ένα κρεβάτι, ένας λαμπτήρας, ένα μαλακό χαλί, ένας πολυέλαιος και ένα κομοδίνα είναι το ελάχιστο σετ επίπλων που θα δημιουργήσει άνεση. Εάν το δωμάτιο δεν είναι στενό και υπάρχει ελεύθερος χώρος, τότε είναι καλό να βάλετε μια ντουλάπα.
Στο εσωτερικό και τη διακόσμηση της κρεβατοκάμαρας χρησιμοποιούν αποκλειστικά φυσικά υλικά που αντιπροσωπεύονται από ξύλο και ουδέτερο γυαλί. Όσον αφορά το χρώμα, προτιμώνται οι ελαφριές αποχρώσεις που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ηρεμίας.
Παιδικά δωμάτια και αίθουσες παιχνιδιών
Το γέλιο των παιδιών στο σπίτι είναι η μεγαλύτερη χαρά του κάθε γονέα. Το υπνοδωμάτιο του παιδιού έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Η σοφίτα για το μωρό θα γίνει το αγαπημένο του μέρος. Η διακόσμηση μιας κρεβατοκάμαρας για ένα παιδί είναι μια πολύ συναρπαστική διαδικασία.
Ο εξοπλισμός του παιδικού σταθμού είναι ο ίδιος με τη διάταξη οποιουδήποτε άλλου χώρου κάτω από την οροφή. Η κλίση του τοίχου μπορεί να ισοπεδωθεί με την τοποθέτηση μιας θέσης για την αποθήκευση των παιχνιδιών στην κάτω γωνία της σύγκλισης. Εκτελέστε το χωρισμό του χώρου, διαιρώντας το σε χώρους ανάπαυσης, αναψυχής, εκπαίδευσης. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επιλέξει το κατάλληλο φόντο. Εάν υπάρχουν στηρίγματα που υποστηρίζουν τις δοκούς στη σοφίτα, πρέπει να είναι επενδυμένες με μαλακό υλικό.Όταν επιλέγετε έπιπλα, επικεντρωθείτε στην απουσία αιχμηρών γωνιών.
Υπουργικό συμβούλιο
Cabinet - ένα ξεχωριστό δωμάτιο για την εκτέλεση εργασίας στο σπίτι. Ένα μέρος όπου κανείς δεν μπορεί να παρεμβαίνει στη δημιουργική διαδικασία. Είναι η σοφίτα που ικανοποιεί όλες αυτές τις απαιτήσεις, λόγω της απομόνωσής της από το υπόλοιπο σπίτι. Κλείνοντας την πόρτα, μπορείτε να εργαστείτε στον υπολογιστή, να διαβάσετε ένα βιβλίο, να δημιουργήσετε ένα έργο.
Τα έπιπλα στο γραφείο κατέχουν κεντρική θέση, καθώς δημιουργούν την ατμόσφαιρά της. Τυπικό τραπέζι, βιβλιοθήκη, καναπές, καρέκλα εργασίας. Σε αντίθεση με τα απλά δωμάτια, το σοφίτα βρίσκεται δίπλα στο παράθυρο. Είναι απαραίτητο να προσεγγίσουμε πολύ προσεκτικά την επιλογή όλων των στοιχείων επίπλων, κάθε λεπτομέρεια είναι σημαντική εδώ.
Μπάνιο
Η σοφίτα είναι πιο κατάλληλη για χαλάρωση, περνούν τον ελεύθερο χρόνο και, φαίνεται, το μπάνιο δεν έχει θέση εδώ. Αλλά ένα τέτοιο κτίριο έχει τις θετικές του πτυχές. Εάν υπάρχει αρκετός χώρος κάτω από τη στέγη, τότε μπορείτε να συνδυάσετε πολλά δωμάτια ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένου ενός μπάνιου. Η βασική απαίτηση ενός τέτοιου κτιρίου είναι η διαθεσιμότητα κατάλληλων επικοινωνιών.
Το περιορισμένο ύψος, τα κεκλιμένα τοιχώματα απαιτούν έναν ειδικό τρόπο για να επιλέξετε υδραυλικό εξοπλισμό. Αυτό ισχύει και για τα υλικά φινιρίσματος, πρέπει να είναι ανθεκτικά στην υγρασία. Συνιστάται να εξοπλιστεί ένα παράθυρο στο εσωτερικό του δωματίου, το οποίο θα αντισταθμίζει τον κλειστό χώρο. Πρέπει να υπάρχει ένας καθρέφτης, ένα στήριγμα για πετσέτες.
Επιλογή επίπλων
Το δωμάτιο καθορίζει τη ρύθμιση. Η επιλογή των επίπλων εξαρτάται από το σκοπό του δωματίου. Δεν μπορείτε να βάλετε ένα μπαρ στην μπανιέρα. Μετά από όλα, μια κουζίνα είναι κατάλληλη γι 'αυτήν, αλλά μάλλον ένα στούντιο. Το τρίκισμα και η ντουλάπα θα φαίνονται καλά στην κρεβατοκάμαρα ή στην αίθουσα. Εκτός από μια ορθολογική άποψη της τοποθέτησης, όταν επιλέγετε τα έπιπλα και τα αξεσουάρ τους, θα πρέπει να εξετάσετε τη μελλοντική τους συμβατότητα με το εσωτερικό του δωματίου. Η μη τυποποιημένη μορφή των δωματίων στη σοφίτα σας κάνει να σκεφτείτε πώς να το προμηθευτείτε καλύτερα.Εάν το κρεβάτι μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από τη λοξότμηση του τοίχου, τότε η ντουλάπα είναι καλύτερα τοποθετημένη κοντά στο αέτωμα.
Φωτισμός
Κατά τη δημιουργία ενός έργου για φωτισμό σοφίτας, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες: ο αριθμός των παραθύρων, η απόδοση τους υπολογίζεται, ακόμη και το υλικό επικάλυψης στέγης και ο τύπος κατασκευής λαμβάνονται υπόψη. Η απαιτούμενη ποσότητα φωτός υπολογίζεται στο σκοτάδι.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, φυσικό φωτισμό συμβαίνει, το βράδυ - σε συνδυασμό με τεχνητή, τη νύχτα - μόνο γενική, η οποία χωρίζεται σε ομοιόμορφη και τοπική. Τα τελευταία περιλαμβάνουν φορητούς λαμπτήρες, λαμπτήρες δαπέδου, απλίκες. Η ομοιόμορφη ένδειξη περιλαμβάνει όλους τους τύπους λαμπτήρων οροφής, από σωλήνες LED έως νέον.
Συμπέρασμα
Ο Francois Mansard, ο οποίος έφερε στη ζωή την ιδέα της δημιουργίας σοφίτας σαλόνι, μπορεί να ονομαστεί ένα κλασικό αρχιτεκτονικής. Τα δωμάτια κάτω από την οροφή έχουν γίνει δημοφιλή, χτίζονται τόσο σε σπίτια που βρίσκονται στην εξοχική κατοικία όσο και σε ξενώνες που είναι χτισμένοι σε δικά τους οικόπεδα. Πολλές ιδέες για τη χρήση της σοφίτας ενσωματώνονται. Επιτρέπει όχι μόνο την αύξηση του χρήσιμου χώρου του σπιτιού, αλλά και μια ιδιαίτερη εμφάνιση.