Εάν ένα παιδί έχει το δικό του ξεχωριστό δωμάτιο, τότε αυτό είναι βολικό για τον ίδιο και για τους γονείς του. Συνήθως μια νέα οικογένεια οργανώνει το σπίτι τους με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι άνετο για δύο. Τα παιδιά δεν εμφανίζονται καθόλου αμέσως μετά την έναρξη μιας κοινής ζωής. Για το λόγο αυτό, τα δωμάτιά τους είναι συνήθως διακοσμημένα σε μια βιασύνη, και η θέση τους δεν είναι απαραίτητη. Διαρρύθμιση των παιδικών δωματίων στις σοφίτες (οικιστικές σοφίτες), σε μικροσκοπικά "ντουλάπια" κοντά σε μπαλκόνια ή δωμάτια δημιουργημένα τεχνητά από μεγάλα δωμάτια, εγκαθιστώντας ένα διαμέρισμα. Η τελευταία επιλογή συνήθως περιλαμβάνει τη διαίρεση του κουτιού με το σωστό τετράγωνο σχήμα σε δύο στενότερες μικρότερες περιοχές. Το πιο οξύ πρόβλημα της τοποθέτησης μιας ξεχωριστής ζώνης για ένα παιδί αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των Χρουστσόφ, αφού ένα μικρό διαμέρισμα δεν τους επιτρέπει να μετακινούνται ειδικά με επισκευές και αναδιαμόρφωση. Ο σχεδιασμός ενός στενού παιδικού δωματίου μπορεί να αναπτυχθεί ανεξάρτητα.Ωστόσο, για να μην πάρετε μια άβολη επιλογή, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη ορισμένες αποχρώσεις κατά την εργασία που θα σας βοηθήσουν να κρύψετε το μήκος του δωματίου και να αυξήσετε οπτικά το πλάτος του. Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου μελέτης λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός, το φύλο και η ηλικία των μικρών κατοίκων του δωματίου:
Μωρό;
Ένα παιδί είναι μαθητής: ένα αγόρι ή ένα κορίτσι.
Δύο παιδιά (ένα φύλο ή διαφορετικό).
Έφηβος: Αγόρι, κορίτσι
Το στυλ σχεδιασμού και τα χαρακτηριστικά του θα εξαρτηθούν από αυτές τις αποχρώσεις. Για παράδειγμα, τα υπνοδωμάτια για μωρά σχεδιάζονται με έμφαση στην άνεση της μητέρας, που θα φροντίσει γι 'αυτόν. Για τους μαθητές, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ύπαρξη ενός άνετου χώρου μάθησης και σε εφηβικούς χώρους θεωρούνται με τη γεύση του κατοίκου τους. Σε δωμάτια όπου ζουν δύο ετεροφυλόφιλα παιδιά, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την κατάλληλη χωροθέτηση του χώρου.
Κατά την οργάνωση ενός στενού παιδικού δωματίου, σε ένα διαμέρισμα με έλλειψη τ.μ. Πρέπει να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες πτυχές του εσωτερικού σχεδιασμού:
Το χρωματικό σχέδιο. Με τη βοήθεια των αποχρώσεων και των αποχρώσεων, μπορείτε να δημιουργήσετε όχι μόνο άνεση στο νηπιαγωγείο, αλλά και να προσθέσετε επιπλέον μέτρα στους σωστούς χώρους.
Υλικά φινιρίσματος. Οι αντιθέσεις τους εξαρτώνται από το δωμάτιο.
Φωτισμός πολλαπλών επιπέδων. Χρησιμοποιώντας τεχνητό φως, δημιουργούν αυστηρούς, σύγχρονους εσωτερικούς χώρους, αλλά μπορούν επίσης να δώσουν έμφαση στην περιοχή προφοράς της αίθουσας και ταυτόχρονα να «σκουρύνουν» τους χώρους όπου τα μειονεκτήματα κρύβονται.
Έπιπλα Η αντίληψη του νηπιαγωγείου εξαρτάται από τη διάταξη αυτών των εσωτερικών αντικειμένων: ως ένα ενιαίο χώρο ή «τομέας» δωμάτιο, από το οποίο «πέφτουν» τα κομμάτια.
Διακόσμηση Με τη βοήθεια όμορφων μικρών αντικειμένων, το εσωτερικό είναι "γυαλισμένο", όπως η επεξεργασία ακριβής πέτρας.Μόνο μερικές δύσκολες κινήσεις ενός άπειρου κοσμηματοπώρου και η λάμψη των ανομοιόμορφων άκρων θα χαλάσει την αισθητική εμφάνιση του κοσμήματος.
Σε δωμάτια μη τυποποιημένων μεγεθών, τα πολυλειτουργικά έπιπλα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο. Σας επιτρέπει να εξοικονομήσετε χώρο και να ταιριάζει στη διαθέσιμη περιοχή πιο "χρήσιμα" στοιχεία.
Φωτεινοί τοίχοι και δάπεδα - το καλύτερο φινίρισμα για ένα στενό δωμάτιο
Τα ελαφρά δάπεδα και οι τοίχοι είναι ίσως η ευκολότερη και πιο βολική επιλογή για μια οπτική αύξηση του χώρου. Οι παστέλ αποχρώσεις μπορούν να προσθέσουν "αέρα" στο φυτώριο και να τονίσουν την ακρίβεια του φινιρίσματος. Εκείνοι που θέλουν να βάλουν μερικές φωτεινές πινελιές στην παλέτα του δωματίου συνιστάται να χρησιμοποιούν ταπετσαρία με μικρά σχέδια σε "μικρούς" τοίχους. Είναι προτιμότερο να αρνείται κανείς από ογκώδη, μεγάλα εκτυπώματα, καθώς δεν θα φέρει τίποτα παρά ένα επιπλέον "φορτίο" στο εσωτερικό. Εάν θέλετε να δημιουργήσετε ένα σχέδιο που θα φαίνεται αυστηρό και συγκρατημένο, τότε θα καταφύγετε σε ασπρόμαυρα χρώματα στη διακόσμηση. Το σκοτάδι είναι αποδεκτό για χρήση με "σύντομα" τοιχώματα στην περιοχή των πλακών πτύχωσης ή για ένα ζευγάρι οριζόντιων λωρίδων. Οι έμπειροι σχεδιαστές συμβουλεύουν να αποφύγουν τις υπερβολικές επιλογές, όπου η κρεβατοκάμαρα σχεδιάζεται σε "βαριές", αντιθέσεις αποχρώσεις. Τέτοιες επιλογές μπορούν να έχουν μόνο πειραματικό χαρακτήρα και σε μακρινούς χώρους που είναι ικανοί να χτυπήσουν ένα τέτοιο χρωματικό σχέδιο δεν θα λειτουργούν πάντα ακόμη και για τους επαγγελματίες.
Πώς να σχεδιάσετε μια διάταξη επίπλων
Το πιο συνηθισμένο λάθος στο σχεδιασμό των μεγάλων δωματίων είναι η παράλληλη τοποθέτηση επίπλων σε δύο "σειρές" σε κάθε τοίχο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταφύγετε σε κάτι τέτοιο, καθώς δύο πρόσθετα "μαθήματα εμπόδιο" θα τεντώσουν ακόμα περισσότερο και θα περιορίσουν το δωμάτιο. Τα έπιπλα θα πρέπει να "συντρίψουν" τον παιδικό σταθμό σε διάφορους τομείς. Θεωρούνται οπτικά ως ξεχωριστές ζώνες. Εάν η ρύθμιση γίνει σωστά, τότε η υποσυνείδητη "εικόνα" ενός στενού και άβολα χώρου θα καταστραφεί.Θα αντικατασταθεί από μια εικόνα ενός τακτοποιημένου δωματίου, σαν να συναρμολογείται από πολλές τετραγωνικές πλατφόρμες. Συνήθως υπάρχουν δύο συμβατικές ζώνες: ξεκούραση και μελέτη. Αν το παιδί διαθέτει επίσης μπαλκόνι, προσθέστε ξεχωριστή παιδική χαρά για παιχνίδια. Ο χώρος εργασίας χρειάζεται περισσότερο φυσικό φως, αλλά το κάθισμα παραθύρου είναι συχνά το πιο ήρεμο και το κρεβάτι ήδη ισχυρίζεται ότι είναι. Πώς να βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση; Οργανικά "εξοπλίζουν" και τις δύο ζώνες, αφήνοντας μια πλατφόρμα μπροστά από την πόρτα για τη γωνιά του παιχνιδιού.
Εάν ένα παιδί είναι διαιρεμένο από ένα αγόρι και ένα κορίτσι, τότε η οριοθέτηση των "κτημάτων" τους είναι απαραίτητη. Ένας διαχωριστής μπορεί να είναι ένα διαβαθμισμένο ράφι με βιβλία και παιχνίδια, μια κινητή οθόνη ή κουρτίνα.
Το κρεβάτι πρέπει να είναι λειτουργικό
Στη λέξη "κρεβάτι" στο μυαλό πολλών, η φαντασία αντλεί ένα ευρύχωρο, ευρύ κρεβάτι ύπνου, ίσως ακόμη και με ένα θόλο κάτω από μια χιονοστιβάδα μαλακών μαξιλαριών σε μια τακτοποιημένη κουβέρτα. Στα στενά παιδικά δωμάτια, αυτή η φαντασία θα πρέπει να τσαλακωθεί και να πεταχτεί, αφού το πραγματικό μέρος για να χαλαρώσετε πρέπει να είναι συμπαγές. Είναι επιθυμητό να εκτελεί επιπλέον περισσότερες λειτουργίες. Σε απλές εκδόσεις, ένας πτυσσόμενος καναπές ή καναπές, σχεδιασμένος για ένα άτομο, μπορεί να λειτουργήσει ως κρεβάτι. Η ευκολία του κιτ είναι προφανής: ακόμη και όταν διπλώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, το παιδί θα έχει πάντα την ευκαιρία να καθίσει ή να ξαπλώνει. Για ένα σύντομο διάλειμμα, δεν χρειάζεται να ισιώσετε πλήρως το κρεβάτι. Εάν υπάρχουν δύο παιδιά σε ένα δωμάτιο, τότε βεβαίως χρησιμοποιούν μοντέλα δύο επιπέδων. Μία από τις ποικιλίες του τελευταίου είναι η "σοφίτα". Σε αυτό, το κρεβάτι βρίσκεται στην κορυφή, και το κάτω μέρος του είναι ένας συνδυασμός ενός βολικού χώρου εργασίας και τμήματα για την αποθήκευση των πραγμάτων. Ορισμένα κρεβάτια μπορούν να διπλωθούν πλήρως σε μια συμπαγή ενότητα, η οποία είναι συνήθως διακοσμημένη με μικρά αρθρωτά ράφια. Κατά τη διάρκεια της ημέρας καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο και σας επιτρέπει να μετακινείτε ελεύθερα γύρω από ένα στενό δωμάτιο.
Για τα μωρά επιλέξτε καθολικές κούνιες με ένα μεταβαλλόμενο τραπέζι και ένα μέρος για την αποθήκευση πάνες και πάνες στο κιτ.
Επιλογή καμπίνας και πρόσθετη αποθήκευση
Είναι καλύτερο να αρνηθεί κανείς ένα πλήρες ντουλάπι, το οποίο θα πιέσει το δωμάτιο με τις διαστάσεις του. Σε ακραίες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ζευγάρια γωνιακών δομών που απαιτούν μικρό χώρο. Αν ένας από τους "κοντούς" τοίχους δεν έχει παράθυρο ή πόρτα, τότε είναι χτισμένο μέσα του ένα στενό ντύσιμο. Θα γίνει μια "κάρτα ατού" για την οπτική "σύντμηση" ενός στενού δωματίου. Οι χώροι αποθήκευσης οργανώνονται καλύτερα στα πιο απροσδόκητα σημεία: στα συρτάρια του διακοσμητικού βάθρου, κάτω από το κρεβάτι, σε ανοιχτά ράφια κάτω από την οροφή, σε ειδικά σχεδιασμένα κιβώτια. Συνήθως μικροσκοπικά ερμάρια ή συρταριέρες είναι ήδη ενσωματωμένα στο κιτ ύπνου. Ευτυχώς, στα παιδιά τα πράγματα είναι συνήθως λιγότερα από ό, τι στους ενήλικες, πράγμα που σας επιτρέπει να τα συσκευάσετε σε μικρά ράφια και κουτιά.
Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κλειστά μέρη για να αποθηκεύσετε πράγματα που βρίσκονται στο επίπεδο των ματιών και πάνω. Θα δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση των στενών και "σέρνοντας" τοίχων στους επισκέπτες.
Δημιουργήστε άνεση με μαλακό και ομοιόμορφο φως.
Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου μελέτης, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στον φωτισμό. Μην περιορίζετε τον εαυτό σας σε έναν πολυέλαιό οροφής. Σε ένα μακρύ δωμάτιο, το φως της δεν θα είναι αρκετό για μακρινές γωνίες, και οι αιχμηρές σκιές δεν θα φαίνονται ζεστές. Παραδοσιακά, οι συσκευές φωτισμού τοποθετούνται σε τρία επίπεδα:
Οροφή
Κεντρικός φωτισμός
Σε στενά φυτώρια, μπορείτε να απομακρυνθείτε από τον κανόνα και να τοποθετήσετε δύο συμμετρικούς πολυελαίους σε κάθε άκρο του δωματίου.
Διευθυντική
Φωτισμός χώρου εργασίας
Εκτελείται με τραπέζι, λαμπτήρες δαπέδου και απλίκες.
Σπασμένα ή "ζεστά"
Αυτός ο τύπος φωτισμού θα επηρεάσει τη "θερμοκρασία" στο δωμάτιο.
Με τη βοήθεια προβολέων, που βρίσκονται σε διαφορετικές περιοχές του νηπιαγωγείου, επιτυγχάνεται η επίδραση της οικιακής άνεσης. Το απαλό, διάχυτο φως θα εξομαλύνει σκληρές γραμμές και θα βοηθήσει να τονίσει την αξιοπρέπεια του εσωτερικού.
Οι πηγές φωτός δεν εγκαθίστανται μόνο σε ράφια και ντουλάπια, αλλά ενσωματώνονται επίσης στην οροφή "ανακούφιση", αν είναι κατασκευασμένα από γυψοσανίδα, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο πλαισίου.
Πώς να επεκτείνετε οπτικά ένα δωμάτιο
Προκειμένου να αποφευχθεί η σύλληψη του ματιού από τις αναλογίες του χώρου, οι στενοί τοίχοι γίνονται αντιληπτοί και εκείνοι που είναι περισσότερο διακοσμημένοι σε ουδέτερα χρώματα. Η επιλογή με την τοποθέτηση ορθογώνιου παιδικού δωματίου είναι σημαντική. Είναι χωρισμένο σε δύο (τρία) όμοια τετράγωνα πλατφόρμες: για ύπνο και για μάθηση (παιχνίδια). Ο χώρος αναψυχής βρίσκεται παραδοσιακά στο παράθυρο, καθώς η αφθονία του φυσικού φωτός θα την κάνει πιο άνετη. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη διακόσμηση, αν χρησιμοποιείται αποσπασματικό δάπεδο (σανίδα παρκέ, έλασμα) αντί για ένα συμπαγές καμβά (αυτοεπιπεδούμενο δάπεδο, λινέλαιο). Είναι απαραίτητο να το τοποθετήσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι ευρείες άκρες των ορθογώνιων ορθογώνων να βρίσκονται απέναντι από το φυτώριο. Αυτή η τεχνική σχεδίασης θα βοηθήσει στην επέκταση ενός στενού και μεγάλου δωματίου. Εάν το δωμάτιο του παιδιού είναι δίπλα στο μπαλκόνι ή την πλατφόρμα, τότε εξετάζεται η διάταξη του παιδικού σταθμού. Το παράθυρο και η πόρτα που χωρίζουν το επιπρόσθετο δωμάτιο αποσυναρμολογούνται, πράγμα που σας επιτρέπει να αφήσετε περισσότερο φυσικό φως στο δωμάτιο. Μετά από όλα, όπως γνωρίζετε, εξομαλύνει τις γωνίες και μαλακώνει τις ατέλειες με τη μορφή του δωματίου.
Διακόσμηση και επιλογή κουρτίνων
Χρησιμοποιώντας κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα (κουρτίνες, κουβέρτες, καλύμματα, μαξιλάρια), μπορείτε να "γυρίσετε" τον χώρο και να το επεκτείνετε με οριζόντιες ρίγες. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίθεση, τόσο πιο ενοχλητικό είναι το προκύπτον αποτέλεσμα. Οι κουρτίνες δίνουν προτεραιότητα σε ευάερες ρωμαϊκές επιλογές ή λακωνικά κλασικά. Η αφθονία του ντεκόρ σε τέτοιου είδους δωμάτια δεν είναι ευπρόσδεκτη, αν και δεν υπάρχει ούτε ένα παιδικό δωμάτιο που να έχει μια «ζωντανή» ατμόσφαιρα a priori χωρίς να το κάνει καθόλου. Στην αίθουσα κρέμεται μια γιρλάντα, ένα "οριζόντιο" κολάζ από φωτογραφίες ή ένας πίνακας τοποθετείται στον τοίχο προφοράς, το πάτωμα καλύπτεται με ένα μαλακό χαλί και σε μερικές περιοχές εγκαθίστανται λαμπτήρες με σκιές και πόδια από πρωτότυπα σχήματα.
Παιδιά για το αγόρι
Στο παιδικό δωμάτιο για ένα αγόρι οποιασδήποτε μορφής κυριαρχούν μπλε, μπλε, πράσινο και λευκό. Σε στενούς χώρους, οι τοίχοι με προφορά τελειώνουν με ταπετσαρία με ένα θεματικό μικρό μοτίβο: ρομπότ, αστροναύτες, αυτοκίνητα. Τα θαλάσσια και διαστημικά κίνητρα στο εσωτερικό θα φαίνονται πρωτότυπα. Η πρώτη λύση στυλ χρησιμοποιεί σχοινιά, μοντέλα πλοίων (ή επιλογές σε μπουκάλια), διακοσμητικά πηδάλια, πανιά και άλλα είδη εξοικείωσης με όλους τους εραστές των βιβλίων του Jules Verne, του Daniel Defoe και του Robert Stevenson. Στο χώρο του εσωτερικού χώρου χρησιμοποιούν χάρτες αστρικού ουρανού, τηλεσκόπια και φθορίζοντα χρώματα που δίνουν το φως τη νύχτα. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πανοράματα των «πόλεων» του Άρη, δανεισμένοι από τις περιγραφές του Ray Bradbury, εικόνες αστερισμών και άγνωστων γαλαξιών του Σύμπαντος.
Για ένα κορίτσι
Η παλέτα χρωμάτων για τα κορίτσια επιλέγεται από μαλακές αποχρώσεις (ροζ, λιλά, πράσινο), αποφεύγοντας εντελώς τις αντιθέσεις. Το λευκό και το γκρι θα σας βοηθήσουν να προσθέσετε χώρο στην κούνια σας. Η χρήση του floral στολίδια ή μικρές floral μοτίβα ενθαρρύνεται. Η αρχική προσθήκη θα είναι ένα υπέροχο σπίτι στο οποίο μπορείτε να παίξετε με τις κούκλες και να οργανώσετε "τρελά μέρη τσάι", όπως στο έργο του Lewis Carroll. Στα δωμάτια για κορίτσια, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διακόσμηση, αφού μπορεί να γίνει με τα χέρια σας με την κόρη σας, μετατρέποντας το σχέδιο του δωματίου σε μια συναρπαστική διαδικασία. Μαζί ράβαν καλύμματα, μαξιλαροθήκες και χαλιά χρησιμοποιώντας την τεχνική συνονθύλευμα, δημιουργούν κούκλες εσωτερικού χώρου, συλλέκτες ονείρων, δεμένες χαρτοπετσέτες και γλάστρες για φυτά εσωτερικού χώρου.
Για δύο παιδιά
Τα δωμάτια για δύο παιδιά είναι συνήθως διακοσμημένα με πολυλειτουργικά έπιπλα. Σε στενά δωμάτια, δυστυχώς, δεν συνιστάται η χρήση μιας "παράλληλης" διάταξης, δηλαδή, όταν δύο ξεχωριστά κρεβάτια στέκονται σε αντίθετους τοίχους. Αλλά κανείς δεν απαγορεύει να τα τοποθετήσετε κοντά σε ένα, χωρίζοντάς τα με ένα διαχωριστικό υπό όρους.Έτσι, κάθε παιδί θα έχει το δικό του προσωπικό χώρο, η ανάγκη του οποίου θα αυξηθεί μόνο με την ηλικία. Είναι επίσης καλύτερο να μετρήσετε τον χώρο εργασίας με μια διαίρεση σε δύο, έτσι ώστε τα παιδιά να μην αλληλεπιδρούν όταν συμμετέχουν σε διαφορετικά καθήκοντα (μελέτη και παιχνίδια).
Συμπέρασμα
Ένα παιδικό δωμάτιο είναι πάντα διακοσμημένο διαφορετικά από το υπόλοιπο δωμάτιο. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, στην οποία θα είναι άνετη όχι μόνο για τους γονείς, αλλά και για τους μικρούς κατοίκους. Πριν δημιουργήσετε ένα έργο, συνιστάται να συμβουλευτείτε το ίδιο το παιδί για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προτιμήσεις του. Αυτό θα βοηθήσει να συνθέσουμε τη σωστή στιλιστική εικόνα, η οποία θα βασίζεται στις επιθυμίες ενός μικρού προσώπου, διότι θα πρέπει να ζήσει σε αυτό, όχι στους ενήλικες.
Εάν ένα παιδί έχει το δικό του ξεχωριστό δωμάτιο, τότε αυτό είναι βολικό για τον ίδιο και για τους γονείς του. Συνήθως μια νέα οικογένεια οργανώνει το σπίτι τους με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι άνετο για δύο. Τα παιδιά δεν εμφανίζονται καθόλου αμέσως μετά την έναρξη μιας κοινής ζωής. Για το λόγο αυτό, τα δωμάτιά τους είναι συνήθως διακοσμημένα σε μια βιασύνη, και η θέση τους δεν είναι απαραίτητη. Διαρρύθμιση των παιδικών δωματίων στις σοφίτες (οικιστικές σοφίτες), σε μικροσκοπικά "ντουλάπια" κοντά σε μπαλκόνια ή δωμάτια δημιουργημένα τεχνητά από μεγάλα δωμάτια, εγκαθιστώντας ένα διαμέρισμα. Η τελευταία επιλογή συνήθως περιλαμβάνει τη διαίρεση του κουτιού με το σωστό τετράγωνο σχήμα σε δύο στενότερες μικρότερες περιοχές. Το πιο οξύ πρόβλημα της τοποθέτησης μιας ξεχωριστής ζώνης για ένα παιδί αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των Χρουστσόφ, αφού ένα μικρό διαμέρισμα δεν τους επιτρέπει να μετακινούνται ειδικά με επισκευές και αναδιαμόρφωση. Ο σχεδιασμός ενός στενού παιδικού δωματίου μπορεί να αναπτυχθεί ανεξάρτητα.Ωστόσο, για να μην πάρετε μια άβολη επιλογή, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη ορισμένες αποχρώσεις κατά την εργασία που θα σας βοηθήσουν να κρύψετε το μήκος του δωματίου και να αυξήσετε οπτικά το πλάτος του. Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου μελέτης λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός, το φύλο και η ηλικία των μικρών κατοίκων του δωματίου:
Το στυλ σχεδιασμού και τα χαρακτηριστικά του θα εξαρτηθούν από αυτές τις αποχρώσεις. Για παράδειγμα, τα υπνοδωμάτια για μωρά σχεδιάζονται με έμφαση στην άνεση της μητέρας, που θα φροντίσει γι 'αυτόν. Για τους μαθητές, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ύπαρξη ενός άνετου χώρου μάθησης και σε εφηβικούς χώρους θεωρούνται με τη γεύση του κατοίκου τους. Σε δωμάτια όπου ζουν δύο ετεροφυλόφιλα παιδιά, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την κατάλληλη χωροθέτηση του χώρου.
Περιεχόμενα
Βασικές συστάσεις διακόσμησης
Κατά την οργάνωση ενός στενού παιδικού δωματίου, σε ένα διαμέρισμα με έλλειψη τ.μ. Πρέπει να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες πτυχές του εσωτερικού σχεδιασμού:
Φωτεινοί τοίχοι και δάπεδα - το καλύτερο φινίρισμα για ένα στενό δωμάτιο
Τα ελαφρά δάπεδα και οι τοίχοι είναι ίσως η ευκολότερη και πιο βολική επιλογή για μια οπτική αύξηση του χώρου. Οι παστέλ αποχρώσεις μπορούν να προσθέσουν "αέρα" στο φυτώριο και να τονίσουν την ακρίβεια του φινιρίσματος. Εκείνοι που θέλουν να βάλουν μερικές φωτεινές πινελιές στην παλέτα του δωματίου συνιστάται να χρησιμοποιούν ταπετσαρία με μικρά σχέδια σε "μικρούς" τοίχους. Είναι προτιμότερο να αρνείται κανείς από ογκώδη, μεγάλα εκτυπώματα, καθώς δεν θα φέρει τίποτα παρά ένα επιπλέον "φορτίο" στο εσωτερικό. Εάν θέλετε να δημιουργήσετε ένα σχέδιο που θα φαίνεται αυστηρό και συγκρατημένο, τότε θα καταφύγετε σε ασπρόμαυρα χρώματα στη διακόσμηση. Το σκοτάδι είναι αποδεκτό για χρήση με "σύντομα" τοιχώματα στην περιοχή των πλακών πτύχωσης ή για ένα ζευγάρι οριζόντιων λωρίδων. Οι έμπειροι σχεδιαστές συμβουλεύουν να αποφύγουν τις υπερβολικές επιλογές, όπου η κρεβατοκάμαρα σχεδιάζεται σε "βαριές", αντιθέσεις αποχρώσεις. Τέτοιες επιλογές μπορούν να έχουν μόνο πειραματικό χαρακτήρα και σε μακρινούς χώρους που είναι ικανοί να χτυπήσουν ένα τέτοιο χρωματικό σχέδιο δεν θα λειτουργούν πάντα ακόμη και για τους επαγγελματίες.
Πώς να σχεδιάσετε μια διάταξη επίπλων
Το πιο συνηθισμένο λάθος στο σχεδιασμό των μεγάλων δωματίων είναι η παράλληλη τοποθέτηση επίπλων σε δύο "σειρές" σε κάθε τοίχο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταφύγετε σε κάτι τέτοιο, καθώς δύο πρόσθετα "μαθήματα εμπόδιο" θα τεντώσουν ακόμα περισσότερο και θα περιορίσουν το δωμάτιο. Τα έπιπλα θα πρέπει να "συντρίψουν" τον παιδικό σταθμό σε διάφορους τομείς. Θεωρούνται οπτικά ως ξεχωριστές ζώνες. Εάν η ρύθμιση γίνει σωστά, τότε η υποσυνείδητη "εικόνα" ενός στενού και άβολα χώρου θα καταστραφεί.Θα αντικατασταθεί από μια εικόνα ενός τακτοποιημένου δωματίου, σαν να συναρμολογείται από πολλές τετραγωνικές πλατφόρμες. Συνήθως υπάρχουν δύο συμβατικές ζώνες: ξεκούραση και μελέτη. Αν το παιδί διαθέτει επίσης μπαλκόνι, προσθέστε ξεχωριστή παιδική χαρά για παιχνίδια. Ο χώρος εργασίας χρειάζεται περισσότερο φυσικό φως, αλλά το κάθισμα παραθύρου είναι συχνά το πιο ήρεμο και το κρεβάτι ήδη ισχυρίζεται ότι είναι. Πώς να βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση; Οργανικά "εξοπλίζουν" και τις δύο ζώνες, αφήνοντας μια πλατφόρμα μπροστά από την πόρτα για τη γωνιά του παιχνιδιού.
Το κρεβάτι πρέπει να είναι λειτουργικό
Στη λέξη "κρεβάτι" στο μυαλό πολλών, η φαντασία αντλεί ένα ευρύχωρο, ευρύ κρεβάτι ύπνου, ίσως ακόμη και με ένα θόλο κάτω από μια χιονοστιβάδα μαλακών μαξιλαριών σε μια τακτοποιημένη κουβέρτα. Στα στενά παιδικά δωμάτια, αυτή η φαντασία θα πρέπει να τσαλακωθεί και να πεταχτεί, αφού το πραγματικό μέρος για να χαλαρώσετε πρέπει να είναι συμπαγές. Είναι επιθυμητό να εκτελεί επιπλέον περισσότερες λειτουργίες. Σε απλές εκδόσεις, ένας πτυσσόμενος καναπές ή καναπές, σχεδιασμένος για ένα άτομο, μπορεί να λειτουργήσει ως κρεβάτι. Η ευκολία του κιτ είναι προφανής: ακόμη και όταν διπλώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, το παιδί θα έχει πάντα την ευκαιρία να καθίσει ή να ξαπλώνει. Για ένα σύντομο διάλειμμα, δεν χρειάζεται να ισιώσετε πλήρως το κρεβάτι. Εάν υπάρχουν δύο παιδιά σε ένα δωμάτιο, τότε βεβαίως χρησιμοποιούν μοντέλα δύο επιπέδων. Μία από τις ποικιλίες του τελευταίου είναι η "σοφίτα". Σε αυτό, το κρεβάτι βρίσκεται στην κορυφή, και το κάτω μέρος του είναι ένας συνδυασμός ενός βολικού χώρου εργασίας και τμήματα για την αποθήκευση των πραγμάτων. Ορισμένα κρεβάτια μπορούν να διπλωθούν πλήρως σε μια συμπαγή ενότητα, η οποία είναι συνήθως διακοσμημένη με μικρά αρθρωτά ράφια. Κατά τη διάρκεια της ημέρας καταλαμβάνει ελάχιστο χώρο και σας επιτρέπει να μετακινείτε ελεύθερα γύρω από ένα στενό δωμάτιο.
Επιλογή καμπίνας και πρόσθετη αποθήκευση
Είναι καλύτερο να αρνηθεί κανείς ένα πλήρες ντουλάπι, το οποίο θα πιέσει το δωμάτιο με τις διαστάσεις του. Σε ακραίες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ζευγάρια γωνιακών δομών που απαιτούν μικρό χώρο. Αν ένας από τους "κοντούς" τοίχους δεν έχει παράθυρο ή πόρτα, τότε είναι χτισμένο μέσα του ένα στενό ντύσιμο. Θα γίνει μια "κάρτα ατού" για την οπτική "σύντμηση" ενός στενού δωματίου. Οι χώροι αποθήκευσης οργανώνονται καλύτερα στα πιο απροσδόκητα σημεία: στα συρτάρια του διακοσμητικού βάθρου, κάτω από το κρεβάτι, σε ανοιχτά ράφια κάτω από την οροφή, σε ειδικά σχεδιασμένα κιβώτια. Συνήθως μικροσκοπικά ερμάρια ή συρταριέρες είναι ήδη ενσωματωμένα στο κιτ ύπνου. Ευτυχώς, στα παιδιά τα πράγματα είναι συνήθως λιγότερα από ό, τι στους ενήλικες, πράγμα που σας επιτρέπει να τα συσκευάσετε σε μικρά ράφια και κουτιά.
Δημιουργήστε άνεση με μαλακό και ομοιόμορφο φως.
Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου μελέτης, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στον φωτισμό. Μην περιορίζετε τον εαυτό σας σε έναν πολυέλαιό οροφής. Σε ένα μακρύ δωμάτιο, το φως της δεν θα είναι αρκετό για μακρινές γωνίες, και οι αιχμηρές σκιές δεν θα φαίνονται ζεστές. Παραδοσιακά, οι συσκευές φωτισμού τοποθετούνται σε τρία επίπεδα:
Οι πηγές φωτός δεν εγκαθίστανται μόνο σε ράφια και ντουλάπια, αλλά ενσωματώνονται επίσης στην οροφή "ανακούφιση", αν είναι κατασκευασμένα από γυψοσανίδα, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο πλαισίου.
Πώς να επεκτείνετε οπτικά ένα δωμάτιο
Προκειμένου να αποφευχθεί η σύλληψη του ματιού από τις αναλογίες του χώρου, οι στενοί τοίχοι γίνονται αντιληπτοί και εκείνοι που είναι περισσότερο διακοσμημένοι σε ουδέτερα χρώματα. Η επιλογή με την τοποθέτηση ορθογώνιου παιδικού δωματίου είναι σημαντική. Είναι χωρισμένο σε δύο (τρία) όμοια τετράγωνα πλατφόρμες: για ύπνο και για μάθηση (παιχνίδια). Ο χώρος αναψυχής βρίσκεται παραδοσιακά στο παράθυρο, καθώς η αφθονία του φυσικού φωτός θα την κάνει πιο άνετη. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στη διακόσμηση, αν χρησιμοποιείται αποσπασματικό δάπεδο (σανίδα παρκέ, έλασμα) αντί για ένα συμπαγές καμβά (αυτοεπιπεδούμενο δάπεδο, λινέλαιο). Είναι απαραίτητο να το τοποθετήσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι ευρείες άκρες των ορθογώνιων ορθογώνων να βρίσκονται απέναντι από το φυτώριο. Αυτή η τεχνική σχεδίασης θα βοηθήσει στην επέκταση ενός στενού και μεγάλου δωματίου. Εάν το δωμάτιο του παιδιού είναι δίπλα στο μπαλκόνι ή την πλατφόρμα, τότε εξετάζεται η διάταξη του παιδικού σταθμού. Το παράθυρο και η πόρτα που χωρίζουν το επιπρόσθετο δωμάτιο αποσυναρμολογούνται, πράγμα που σας επιτρέπει να αφήσετε περισσότερο φυσικό φως στο δωμάτιο. Μετά από όλα, όπως γνωρίζετε, εξομαλύνει τις γωνίες και μαλακώνει τις ατέλειες με τη μορφή του δωματίου.
Διακόσμηση και επιλογή κουρτίνων
Χρησιμοποιώντας κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα (κουρτίνες, κουβέρτες, καλύμματα, μαξιλάρια), μπορείτε να "γυρίσετε" τον χώρο και να το επεκτείνετε με οριζόντιες ρίγες. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίθεση, τόσο πιο ενοχλητικό είναι το προκύπτον αποτέλεσμα. Οι κουρτίνες δίνουν προτεραιότητα σε ευάερες ρωμαϊκές επιλογές ή λακωνικά κλασικά. Η αφθονία του ντεκόρ σε τέτοιου είδους δωμάτια δεν είναι ευπρόσδεκτη, αν και δεν υπάρχει ούτε ένα παιδικό δωμάτιο που να έχει μια «ζωντανή» ατμόσφαιρα a priori χωρίς να το κάνει καθόλου. Στην αίθουσα κρέμεται μια γιρλάντα, ένα "οριζόντιο" κολάζ από φωτογραφίες ή ένας πίνακας τοποθετείται στον τοίχο προφοράς, το πάτωμα καλύπτεται με ένα μαλακό χαλί και σε μερικές περιοχές εγκαθίστανται λαμπτήρες με σκιές και πόδια από πρωτότυπα σχήματα.
Παιδιά για το αγόρι
Στο παιδικό δωμάτιο για ένα αγόρι οποιασδήποτε μορφής κυριαρχούν μπλε, μπλε, πράσινο και λευκό. Σε στενούς χώρους, οι τοίχοι με προφορά τελειώνουν με ταπετσαρία με ένα θεματικό μικρό μοτίβο: ρομπότ, αστροναύτες, αυτοκίνητα. Τα θαλάσσια και διαστημικά κίνητρα στο εσωτερικό θα φαίνονται πρωτότυπα. Η πρώτη λύση στυλ χρησιμοποιεί σχοινιά, μοντέλα πλοίων (ή επιλογές σε μπουκάλια), διακοσμητικά πηδάλια, πανιά και άλλα είδη εξοικείωσης με όλους τους εραστές των βιβλίων του Jules Verne, του Daniel Defoe και του Robert Stevenson. Στο χώρο του εσωτερικού χώρου χρησιμοποιούν χάρτες αστρικού ουρανού, τηλεσκόπια και φθορίζοντα χρώματα που δίνουν το φως τη νύχτα. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πανοράματα των «πόλεων» του Άρη, δανεισμένοι από τις περιγραφές του Ray Bradbury, εικόνες αστερισμών και άγνωστων γαλαξιών του Σύμπαντος.
Για ένα κορίτσι
Η παλέτα χρωμάτων για τα κορίτσια επιλέγεται από μαλακές αποχρώσεις (ροζ, λιλά, πράσινο), αποφεύγοντας εντελώς τις αντιθέσεις. Το λευκό και το γκρι θα σας βοηθήσουν να προσθέσετε χώρο στην κούνια σας. Η χρήση του floral στολίδια ή μικρές floral μοτίβα ενθαρρύνεται. Η αρχική προσθήκη θα είναι ένα υπέροχο σπίτι στο οποίο μπορείτε να παίξετε με τις κούκλες και να οργανώσετε "τρελά μέρη τσάι", όπως στο έργο του Lewis Carroll. Στα δωμάτια για κορίτσια, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διακόσμηση, αφού μπορεί να γίνει με τα χέρια σας με την κόρη σας, μετατρέποντας το σχέδιο του δωματίου σε μια συναρπαστική διαδικασία. Μαζί ράβαν καλύμματα, μαξιλαροθήκες και χαλιά χρησιμοποιώντας την τεχνική συνονθύλευμα, δημιουργούν κούκλες εσωτερικού χώρου, συλλέκτες ονείρων, δεμένες χαρτοπετσέτες και γλάστρες για φυτά εσωτερικού χώρου.
Για δύο παιδιά
Τα δωμάτια για δύο παιδιά είναι συνήθως διακοσμημένα με πολυλειτουργικά έπιπλα. Σε στενά δωμάτια, δυστυχώς, δεν συνιστάται η χρήση μιας "παράλληλης" διάταξης, δηλαδή, όταν δύο ξεχωριστά κρεβάτια στέκονται σε αντίθετους τοίχους. Αλλά κανείς δεν απαγορεύει να τα τοποθετήσετε κοντά σε ένα, χωρίζοντάς τα με ένα διαχωριστικό υπό όρους.Έτσι, κάθε παιδί θα έχει το δικό του προσωπικό χώρο, η ανάγκη του οποίου θα αυξηθεί μόνο με την ηλικία. Είναι επίσης καλύτερο να μετρήσετε τον χώρο εργασίας με μια διαίρεση σε δύο, έτσι ώστε τα παιδιά να μην αλληλεπιδρούν όταν συμμετέχουν σε διαφορετικά καθήκοντα (μελέτη και παιχνίδια).
Συμπέρασμα
Ένα παιδικό δωμάτιο είναι πάντα διακοσμημένο διαφορετικά από το υπόλοιπο δωμάτιο. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, στην οποία θα είναι άνετη όχι μόνο για τους γονείς, αλλά και για τους μικρούς κατοίκους. Πριν δημιουργήσετε ένα έργο, συνιστάται να συμβουλευτείτε το ίδιο το παιδί για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις προτιμήσεις του. Αυτό θα βοηθήσει να συνθέσουμε τη σωστή στιλιστική εικόνα, η οποία θα βασίζεται στις επιθυμίες ενός μικρού προσώπου, διότι θα πρέπει να ζήσει σε αυτό, όχι στους ενήλικες.