Σχεδιασμός σαλόνι και παιδικό δωμάτιο σε ένα δωμάτιο - παραδείγματα εσωτερικών χώρων
Η εμφάνιση ενός παιδιού στην οικογένεια δεν είναι μόνο χαρά, αλλά και πρόσθετες ανησυχίες. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό από τις οικογένειες των οποίων ο χώρος διαβίωσης δεν επιτρέπει τη διάθεση ξεχωριστού χώρου για το μωρό. Για να οργανώσετε το χώρο του παιδιού για χαλάρωση, παιχνίδια και μελέτη, μπορείτε να διαιρέσετε το δωμάτιο σε δύο ζώνες και να σχεδιάσετε ένα σαλόνι και ένα παιδικό δωμάτιο σε ένα δωμάτιο. Τέτοιες τεχνικές σχεδιασμού είναι κατάλληλες σε νεόδμητα κτίρια με ελεύθερο σχεδιασμό, όπου αρχικά υπάρχουν μόνο υποστηρικτικές κατασκευές. Και σε διαμερίσματα μιας μικρής περιοχής, μπορείτε να σχεδιάσετε αμέσως το υπνοδωμάτιο και το χώρο εργασίας του παιδιού στο ίδιο δωμάτιο με το καθιστικό.
Πριν προχωρήσετε στην τοποθέτηση ενός χώρου σε ένα καθιστικό και ένα βρεφονηπιακό σταθμό, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η επέκτασή του ώστε να περιλαμβάνει παρακείμενα δωμάτια - μπαλκόνι, αποθήκη κλπ. Η χρήση «κρυφών αποθεμάτων» μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν δημιουργούνται χώροι για παιδιά και ενήλικες σε ένα δωμάτιο. Καθορίζοντας το τμήμα που θα διατεθεί στο νηπιαγωγείο, είναι καλύτερο να δοθεί το παράθυρο στο παιδί. Μετά από όλα, το αναδυόμενο νεαρό σώμα απαιτεί καλό φωτισμό, καθαρό αέρα. Κοντά στο παράθυρο μπορείτε να τοποθετήσετε ένα παχνί ή χώρο εργασίας. Για να δημιουργηθούν πλήρεις ζώνες για παράλληλη δαπάνη χρόνου από ενήλικες και παιδιά, υπάρχουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στον προγραμματισμό:
φυσική;
οπτική.
Στην πρώτη περίπτωση, η πραγματική κατανομή των ζωνών πραγματοποιείται με τη βοήθεια νεόκτιστων χωρισμάτων, επίπλων και άλλων φυσικών "φραγμών".
Ένα ιδανικό δωμάτιο για φυσική ζώνη θα ήταν ένα δωμάτιο με δύο ή περισσότερα παράθυρα που βρίσκονται κατά μήκος ενός ή δύο τοίχων. Στην περίπτωση αυτή, κάθε μία από τις ζώνες θα έχει φυσική πηγή φωτός.
Με την οπτική ζωνοποίηση χρησιμοποιούνται τεχνικές σχεδίασης - έμφαση στο στυλ σχεδίασης, χρώματος, φωτισμού, δομών οροφής.
Φυσική ζώνη
Εάν η περιοχή του δωματίου επιτρέπει, είναι καλύτερο να διαχωρίσετε φυσικά τις περιοχές των παιδιών και των ενηλίκων. Αυτό θα επιτρέψει στο παιδί να νιώσει τον κύριο του χώρου του και οι φιλοξενούμενοι δεν θα παρεμβαίνουν σε αυτόν.
Σχεδιασμός διαμερισμάτων
Η λειτουργία διαχωρισμού μπορεί να εκτελεστεί είτε από μια πλήρως ανεπτυγμένη σταθερή κατασκευή κατασκευασμένη από αφρώδες (αέριο) σκυρόδεμα, γυάλινες πλάκες, είτε συναρμολογημένη από γυψοσανίδα, κόντρα πλακέ, μοριοσανίδες, ξύλο, πλαστικό. Αν δεν υπάρχει παράθυρο σε ένα από τα κλειστά μέρη, τότε είναι καλύτερο να δημιουργήσετε ένα διαχωριστικό με γυάλινα ένθετα έτσι ώστε να μπαίνει φυσικό φως.
Μια καλή λύση μπορεί να είναι ένα συνδυασμένο σχέδιο. Το κάτω μέρος θα είναι κωφό, και το επάνω μέρος θα είναι κατασκευασμένο από διαφανές υλικό (γυαλί, πλαστικό) ή θα έχει τη μορφή ράφια που είναι μερικώς γεμάτα. Αντί των βιβλίων στα ράφια, μπορείτε να κανονίσετε γλάστρες.Και αν επιλέξετε φυτά αναρρίχησης με μικρά φύλλα, τότε μέσα από τέτοια ράφια θα διεισδύσει όχι μόνο το φως, αλλά και ο αέρας θα φιλτραριστεί μερικώς.
Δεδομένου ότι τα παιδιά στα παιχνίδια τους μπορούν να χάσουν τον εαυτό τους, όλα τα γυάλινα ένθετα πρέπει να είναι κατασκευασμένα από ενισχυμένο γυαλί. Αυτό θα προστατεύσει τα νοικοκυριά και τους επισκέπτες από τραυματισμούς.
Πώς να κλείσετε το άνοιγμα
Η πόρτα του κλειστού μέρους δεν χρειάζεται να είναι αρθρωτή. Δεδομένου ότι και στα δύο δωμάτια θα υπάρχει πιθανώς έλλειψη χώρου, είναι προτιμότερο να εμποδίζετε το άνοιγμα με μια συρόμενη πόρτα ή ένα πτυσσόμενο "ακορντεόν". Αυτή η προσέγγιση θα εξοικονομήσει τετραγωνικά μέτρα, η έλλειψη των οποίων θα γίνει αισθητή σε ένα μικρό δωμάτιο. Εάν ένα φυτώριο είναι σχεδιασμένο για ένα μικρό παιδί, τότε ο σχεδιασμός της πόρτας πρέπει να είναι βολικός για τη λειτουργία του από το μωρό. Ο ευκολότερος τρόπος να κλείσετε το άνοιγμα θα είναι μια κουρτίνα. Το ύφασμα γι 'αυτήν μπορεί να συνδυαστεί με το γενικό σχέδιο του δωματίου. Για να γίνει η κουρτίνα στο σχεδιασμό του καθιστικού και του νηπιαγωγείου, μπορεί να γίνει διπλής όψης συνδυάζοντας δύο κομμάτια με διαφορετικά χρώματα. Είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον ένα από τα κομμάτια πρέπει να είναι κατασκευασμένο από πυκνό βαρύ ύφασμα έτσι ώστε τα σχέδια να μην είναι ημιδιαφανή και να επικαλύπτονται το ένα με το άλλο.
Οπτική ζώνη
Εάν κατά την ανάπτυξη της διάταξης του καθιστικού και του βρεφονηπιακού σταθμού σε ένα δωμάτιο το διαμέρισμα δεν επιτρέπει την περιοχή ή για άλλους λόγους, η χωροθέτηση μπορεί να πραγματοποιηθεί οπτικά, εφαρμόζοντας εφέ που είναι γνωστές στον αρχάριο σχεδιαστή.
Επίπεδα επίπλων
Το απλούστερο εργαλείο για την αποτελεσματική χωροθέτηση ενός δωματίου είναι τα έπιπλα. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι η απουσία ανάγκης για επισκευές. Επιπλέον, τα σύνορα μπορούν να μετατοπιστούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η εγκατάσταση του ντουλαπιού κάτω από την οροφή δεν είναι απαραίτητη σε αυτή την περίπτωση. Αυτό μπορεί να είναι ένα ράφι για βιβλία, φυτά ή μπιχλιμπίδια, μια μικρή παιδική ντουλάπα, ένα ντουλάπι με ένα ενυδρείο.
Για να διακρίνουν διακριτικά το εσωτερικό του σπιτιού από τον παιδικό σταθμό, οι σχεδιαστές προτείνουν έναν καναπέ, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οικογενειακές ταινίες. Μια μονάδα ραφιών με ράφια διαλογής θεωρείται ένα καλό εργαλείο για τον διαχωρισμό του χώρου διαβίωσης από τον παιδικό σταθμό, στον οποίο τοποθετούνται παιδικά βιβλία στη μία πλευρά και η βιβλιογραφία των μελών της οικογένειας ενηλίκων από την άλλη. Ταυτόχρονα, είτε το ύψος των ράφια πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη μορφή των βιβλίων, είτε τα ράφια πρέπει να είναι μερικώς γεμάτα. Αυτό γίνεται έτσι ώστε το φως από το παράθυρο να εισχωρεί στο σαλόνι.
Δομές τοίχου και οροφής
Για να δημιουργήσετε την ψευδαίσθηση δύο δωματίων σε ένα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διακοσμητικές κατασκευές στην οροφή και στους τοίχους. Πιο συχνά χρησιμοποιούνται κατασκευές γυψοσανίδας για αυτούς τους σκοπούς. Η πιο στοιχειώδης επιλογή είναι ένα τοξοειδές άνοιγμα. Αλλά πρέπει να γίνει με μέγιστη ακτίνα και ελάχιστο "κλεμμένο" χώρο. Μετά από όλα, το καθήκον ενός τέτοιου τόξου είναι να διαχωρίσει συμβολικά τις δύο ζώνες. Η πολυπλοκότητα της κατασκευής γυψοσανίδας περιορίζεται μόνο από τη φαντασία του συγγραφέα. Επομένως, το τόξο δεν είναι η μόνη επιλογή χωροταξικού σχεδιασμού. Από αυτό μπορείτε, για παράδειγμα, να κάνετε ένα διακοσμητικό ράφι. Επίσης, μια ξύλινη δοκός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο οροφής στο εσωτερικό. Δεν πρόκειται μόνο να διαιρέσει οπτικά τον χώρο σε ζώνες, αλλά θα αποτελέσει επίσης τη βάση για την κουρτίνα ή την κουρτίνα που χωρίζει τον παιδικό σταθμό και το σαλόνι.
Ζώνη χρωμάτων
Για να τονίσετε το όριο μεταξύ δύο λειτουργικά διαφορετικών ζωνών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό χρωμάτων. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλά χαρακτηριστικά:
βαθμός φωτισμού.
διαστάσεις.
γενική ιδέα σχεδιασμού.
Αν το δωμάτιο είναι μικρό, ο φωτισμός είναι αδύναμος και το παράθυρο βλέπει προς τη βόρεια πλευρά, τότε θα πρέπει να εγκαταλειφθούν τα σκούρα χρώματα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά. Σε γενικές γραμμές, για τους χώρους των παιδιών, οι σχεδιαστές προτείνουν το σχεδιασμό ελαφρών και ήρεμων τόνων από το "ζεστό" τμήμα του φάσματος:
ροδάκινο ·
κίτρινο
ανοικτό πορτοκαλί.
παστέλ?
σαλάτα.
Πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τα φωτεινά "συναρπαστικά" χρώματα - κόκκινο, πορτοκαλί. Αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το νευρικό σύστημα του παιδιού. Αν δεν δίνετε τη δέουσα προσοχή σε αυτή την απόχρωση, θα είναι δύσκολο για το παιδί να επικεντρωθεί στο εκπαιδευτικό υλικό και να το θυμάται. Το τμήμα "ενηλίκων" του δωματίου μπορεί να διακοσμηθεί σε μια σκοτεινότερη παλέτα. Και για να την αναβιώσετε, να επεκτείνετε οπτικά τα όρια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις κατοπτρικές επιφάνειες στις πόρτες μιας μεγάλης ντουλάπας.
Διαχωρισμός του παιδικού τμήματος του δωματίου με ράφι από την αίθουσα
Το βάθρο ως εργαλείο ζωνών
Ένα ασυνήθιστο, αλλά αποτελεσματικό και λειτουργικό εργαλείο για την τοποθέτηση του παιδικού τμήματος στο δωμάτιο είναι η κατασκευή του βάθρου. Συνήθως συναρμολογείται σε ξύλινο ή διάτρητο μεταλλικό πλαίσιο από πλαστικοποιημένο μοριοσανίδα, OSB.
Θα πρέπει να παρέχεται ένας μικρός φράκτης κατά μήκος της άκρης του βάθρου για να αποτρέψει το παιδί από το να πέσει και να τραυματιστεί.
Η εγκατάσταση του βάθρου μπορεί να χτυπηθεί χρησιμοποιώντας το μύθο του παιχνιδιού, σχεδιάζοντάς το ανάλογα. Για παράδειγμα, για ένα κορίτσι να κάνει ένα κάστρο όπου ζει μια νεράιδα πριγκίπισσα. Και για το αγόρι, μπορείτε να το κανονίσετε ως πειρατικό πλοίο. Όλες αυτές οι ιδέες θα ληφθούν με ενθουσιασμό από μικρά μέλη της οικογένειας.
Η τοποθέτηση του βάθρου θα δώσει την ευκαιρία όχι μόνο να διατεθεί μια ξεχωριστή ζώνη για το παιδί αλλά και να αποθηκευτούν τέτοια πολύτιμα τετραγωνικά μέτρα. Πράγματι, κάτω από αυτή την πλατφόρμα, μπορείτε να τοποθετήσετε συρτάρια για την αποθήκευση πραγμάτων ή ένα κρεβάτι προς τα έξω. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτά τα στοιχεία επίπλων θα είναι "μεταμφιεσμένα", και το βράδυ μπορούν να προταθούν για χρήση. Υπάρχουν λοιπόν πολλές ιδέες για τον τρόπο εξοπλισμού δύο διαφορετικών ζωνών στο συνδυασμένο δωμάτιο, όπως ένα καθιστικό και ένα νηπιαγωγείο με χώρο ύπνου, εργασίας και παιγνιδιού. Και οι δυνατότητες περιορίζονται από τη φαντασία του σχεδιαστή και τις οικονομικές δυνατότητες των πελατών. Και τα αποτελέσματα θα ευχαριστήσουν τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες.
Η εμφάνιση ενός παιδιού στην οικογένεια δεν είναι μόνο χαρά, αλλά και πρόσθετες ανησυχίες. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό από τις οικογένειες των οποίων ο χώρος διαβίωσης δεν επιτρέπει τη διάθεση ξεχωριστού χώρου για το μωρό. Για να οργανώσετε το χώρο του παιδιού για χαλάρωση, παιχνίδια και μελέτη, μπορείτε να διαιρέσετε το δωμάτιο σε δύο ζώνες και να σχεδιάσετε ένα σαλόνι και ένα παιδικό δωμάτιο σε ένα δωμάτιο.
Τέτοιες τεχνικές σχεδιασμού είναι κατάλληλες σε νεόδμητα κτίρια με ελεύθερο σχεδιασμό, όπου αρχικά υπάρχουν μόνο υποστηρικτικές κατασκευές. Και σε διαμερίσματα μιας μικρής περιοχής, μπορείτε να σχεδιάσετε αμέσως το υπνοδωμάτιο και το χώρο εργασίας του παιδιού στο ίδιο δωμάτιο με το καθιστικό.
Περιεχόμενα
Πιθανές επιλογές ζωνισμού
Πριν προχωρήσετε στην τοποθέτηση ενός χώρου σε ένα καθιστικό και ένα βρεφονηπιακό σταθμό, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η επέκτασή του ώστε να περιλαμβάνει παρακείμενα δωμάτια - μπαλκόνι, αποθήκη κλπ. Η χρήση «κρυφών αποθεμάτων» μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν δημιουργούνται χώροι για παιδιά και ενήλικες σε ένα δωμάτιο.
Καθορίζοντας το τμήμα που θα διατεθεί στο νηπιαγωγείο, είναι καλύτερο να δοθεί το παράθυρο στο παιδί. Μετά από όλα, το αναδυόμενο νεαρό σώμα απαιτεί καλό φωτισμό, καθαρό αέρα. Κοντά στο παράθυρο μπορείτε να τοποθετήσετε ένα παχνί ή χώρο εργασίας.
Για να δημιουργηθούν πλήρεις ζώνες για παράλληλη δαπάνη χρόνου από ενήλικες και παιδιά, υπάρχουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στον προγραμματισμό:
Στην πρώτη περίπτωση, η πραγματική κατανομή των ζωνών πραγματοποιείται με τη βοήθεια νεόκτιστων χωρισμάτων, επίπλων και άλλων φυσικών "φραγμών".
Με την οπτική ζωνοποίηση χρησιμοποιούνται τεχνικές σχεδίασης - έμφαση στο στυλ σχεδίασης, χρώματος, φωτισμού, δομών οροφής.
Φυσική ζώνη
Εάν η περιοχή του δωματίου επιτρέπει, είναι καλύτερο να διαχωρίσετε φυσικά τις περιοχές των παιδιών και των ενηλίκων. Αυτό θα επιτρέψει στο παιδί να νιώσει τον κύριο του χώρου του και οι φιλοξενούμενοι δεν θα παρεμβαίνουν σε αυτόν.
Σχεδιασμός διαμερισμάτων
Η λειτουργία διαχωρισμού μπορεί να εκτελεστεί είτε από μια πλήρως ανεπτυγμένη σταθερή κατασκευή κατασκευασμένη από αφρώδες (αέριο) σκυρόδεμα, γυάλινες πλάκες, είτε συναρμολογημένη από γυψοσανίδα, κόντρα πλακέ, μοριοσανίδες, ξύλο, πλαστικό.
Αν δεν υπάρχει παράθυρο σε ένα από τα κλειστά μέρη, τότε είναι καλύτερο να δημιουργήσετε ένα διαχωριστικό με γυάλινα ένθετα έτσι ώστε να μπαίνει φυσικό φως.
Μια καλή λύση μπορεί να είναι ένα συνδυασμένο σχέδιο. Το κάτω μέρος θα είναι κωφό, και το επάνω μέρος θα είναι κατασκευασμένο από διαφανές υλικό (γυαλί, πλαστικό) ή θα έχει τη μορφή ράφια που είναι μερικώς γεμάτα. Αντί των βιβλίων στα ράφια, μπορείτε να κανονίσετε γλάστρες.Και αν επιλέξετε φυτά αναρρίχησης με μικρά φύλλα, τότε μέσα από τέτοια ράφια θα διεισδύσει όχι μόνο το φως, αλλά και ο αέρας θα φιλτραριστεί μερικώς.
Πώς να κλείσετε το άνοιγμα
Η πόρτα του κλειστού μέρους δεν χρειάζεται να είναι αρθρωτή. Δεδομένου ότι και στα δύο δωμάτια θα υπάρχει πιθανώς έλλειψη χώρου, είναι προτιμότερο να εμποδίζετε το άνοιγμα με μια συρόμενη πόρτα ή ένα πτυσσόμενο "ακορντεόν". Αυτή η προσέγγιση θα εξοικονομήσει τετραγωνικά μέτρα, η έλλειψη των οποίων θα γίνει αισθητή σε ένα μικρό δωμάτιο.
Εάν ένα φυτώριο είναι σχεδιασμένο για ένα μικρό παιδί, τότε ο σχεδιασμός της πόρτας πρέπει να είναι βολικός για τη λειτουργία του από το μωρό. Ο ευκολότερος τρόπος να κλείσετε το άνοιγμα θα είναι μια κουρτίνα. Το ύφασμα γι 'αυτήν μπορεί να συνδυαστεί με το γενικό σχέδιο του δωματίου. Για να γίνει η κουρτίνα στο σχεδιασμό του καθιστικού και του νηπιαγωγείου, μπορεί να γίνει διπλής όψης συνδυάζοντας δύο κομμάτια με διαφορετικά χρώματα. Είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον ένα από τα κομμάτια πρέπει να είναι κατασκευασμένο από πυκνό βαρύ ύφασμα έτσι ώστε τα σχέδια να μην είναι ημιδιαφανή και να επικαλύπτονται το ένα με το άλλο.
Οπτική ζώνη
Εάν κατά την ανάπτυξη της διάταξης του καθιστικού και του βρεφονηπιακού σταθμού σε ένα δωμάτιο το διαμέρισμα δεν επιτρέπει την περιοχή ή για άλλους λόγους, η χωροθέτηση μπορεί να πραγματοποιηθεί οπτικά, εφαρμόζοντας εφέ που είναι γνωστές στον αρχάριο σχεδιαστή.
Επίπεδα επίπλων
Το απλούστερο εργαλείο για την αποτελεσματική χωροθέτηση ενός δωματίου είναι τα έπιπλα. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι η απουσία ανάγκης για επισκευές. Επιπλέον, τα σύνορα μπορούν να μετατοπιστούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η εγκατάσταση του ντουλαπιού κάτω από την οροφή δεν είναι απαραίτητη σε αυτή την περίπτωση. Αυτό μπορεί να είναι ένα ράφι για βιβλία, φυτά ή μπιχλιμπίδια, μια μικρή παιδική ντουλάπα, ένα ντουλάπι με ένα ενυδρείο.
Για να διακρίνουν διακριτικά το εσωτερικό του σπιτιού από τον παιδικό σταθμό, οι σχεδιαστές προτείνουν έναν καναπέ, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οικογενειακές ταινίες.
Μια μονάδα ραφιών με ράφια διαλογής θεωρείται ένα καλό εργαλείο για τον διαχωρισμό του χώρου διαβίωσης από τον παιδικό σταθμό, στον οποίο τοποθετούνται παιδικά βιβλία στη μία πλευρά και η βιβλιογραφία των μελών της οικογένειας ενηλίκων από την άλλη. Ταυτόχρονα, είτε το ύψος των ράφια πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη μορφή των βιβλίων, είτε τα ράφια πρέπει να είναι μερικώς γεμάτα. Αυτό γίνεται έτσι ώστε το φως από το παράθυρο να εισχωρεί στο σαλόνι.
Δομές τοίχου και οροφής
Για να δημιουργήσετε την ψευδαίσθηση δύο δωματίων σε ένα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διακοσμητικές κατασκευές στην οροφή και στους τοίχους. Πιο συχνά χρησιμοποιούνται κατασκευές γυψοσανίδας για αυτούς τους σκοπούς. Η πιο στοιχειώδης επιλογή είναι ένα τοξοειδές άνοιγμα. Αλλά πρέπει να γίνει με μέγιστη ακτίνα και ελάχιστο "κλεμμένο" χώρο. Μετά από όλα, το καθήκον ενός τέτοιου τόξου είναι να διαχωρίσει συμβολικά τις δύο ζώνες.
Η πολυπλοκότητα της κατασκευής γυψοσανίδας περιορίζεται μόνο από τη φαντασία του συγγραφέα. Επομένως, το τόξο δεν είναι η μόνη επιλογή χωροταξικού σχεδιασμού. Από αυτό μπορείτε, για παράδειγμα, να κάνετε ένα διακοσμητικό ράφι.
Επίσης, μια ξύλινη δοκός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο οροφής στο εσωτερικό. Δεν πρόκειται μόνο να διαιρέσει οπτικά τον χώρο σε ζώνες, αλλά θα αποτελέσει επίσης τη βάση για την κουρτίνα ή την κουρτίνα που χωρίζει τον παιδικό σταθμό και το σαλόνι.
Ζώνη χρωμάτων
Για να τονίσετε το όριο μεταξύ δύο λειτουργικά διαφορετικών ζωνών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό χρωμάτων. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλά χαρακτηριστικά:
Αν το δωμάτιο είναι μικρό, ο φωτισμός είναι αδύναμος και το παράθυρο βλέπει προς τη βόρεια πλευρά, τότε θα πρέπει να εγκαταλειφθούν τα σκούρα χρώματα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά.
Σε γενικές γραμμές, για τους χώρους των παιδιών, οι σχεδιαστές προτείνουν το σχεδιασμό ελαφρών και ήρεμων τόνων από το "ζεστό" τμήμα του φάσματος:
Πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τα φωτεινά "συναρπαστικά" χρώματα - κόκκινο, πορτοκαλί. Αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το νευρικό σύστημα του παιδιού. Αν δεν δίνετε τη δέουσα προσοχή σε αυτή την απόχρωση, θα είναι δύσκολο για το παιδί να επικεντρωθεί στο εκπαιδευτικό υλικό και να το θυμάται.
Το τμήμα "ενηλίκων" του δωματίου μπορεί να διακοσμηθεί σε μια σκοτεινότερη παλέτα. Και για να την αναβιώσετε, να επεκτείνετε οπτικά τα όρια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις κατοπτρικές επιφάνειες στις πόρτες μιας μεγάλης ντουλάπας.
Το βάθρο ως εργαλείο ζωνών
Ένα ασυνήθιστο, αλλά αποτελεσματικό και λειτουργικό εργαλείο για την τοποθέτηση του παιδικού τμήματος στο δωμάτιο είναι η κατασκευή του βάθρου. Συνήθως συναρμολογείται σε ξύλινο ή διάτρητο μεταλλικό πλαίσιο από πλαστικοποιημένο μοριοσανίδα, OSB.
Η εγκατάσταση του βάθρου μπορεί να χτυπηθεί χρησιμοποιώντας το μύθο του παιχνιδιού, σχεδιάζοντάς το ανάλογα. Για παράδειγμα, για ένα κορίτσι να κάνει ένα κάστρο όπου ζει μια νεράιδα πριγκίπισσα. Και για το αγόρι, μπορείτε να το κανονίσετε ως πειρατικό πλοίο. Όλες αυτές οι ιδέες θα ληφθούν με ενθουσιασμό από μικρά μέλη της οικογένειας.
Η τοποθέτηση του βάθρου θα δώσει την ευκαιρία όχι μόνο να διατεθεί μια ξεχωριστή ζώνη για το παιδί αλλά και να αποθηκευτούν τέτοια πολύτιμα τετραγωνικά μέτρα. Πράγματι, κάτω από αυτή την πλατφόρμα, μπορείτε να τοποθετήσετε συρτάρια για την αποθήκευση πραγμάτων ή ένα κρεβάτι προς τα έξω. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτά τα στοιχεία επίπλων θα είναι "μεταμφιεσμένα", και το βράδυ μπορούν να προταθούν για χρήση.
Υπάρχουν λοιπόν πολλές ιδέες για τον τρόπο εξοπλισμού δύο διαφορετικών ζωνών στο συνδυασμένο δωμάτιο, όπως ένα καθιστικό και ένα νηπιαγωγείο με χώρο ύπνου, εργασίας και παιγνιδιού. Και οι δυνατότητες περιορίζονται από τη φαντασία του σχεδιαστή και τις οικονομικές δυνατότητες των πελατών. Και τα αποτελέσματα θα ευχαριστήσουν τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες.