Ο κλασικισμός είναι μια τάση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό, η γέννηση του οποίου χρονολογείται από τις αρχές του XVII αιώνα. Το στυλ παραμένει σχετικό στην Ευρώπη για σχεδόν δύο αιώνες. Σταδιακά, οι κύριες ιδέες του κλασικισμού εξαπλώθηκαν πέρα από τον Παλαιό Κόσμο στο Νέο, όπου οι αποικιοκράτες τους ένωσαν με τοπικά εθνοτικά μοτίβα, μετατρέποντάς τους σε αποικιακή κατεύθυνση. Το στυλ αναφέρεται στην ελίτ, οι πιο ακριβείς ορισμοί του θεωρούνται τα επιθέματα "βασιλικό", "παλάτι". Ο κλασικισμός είναι δύσκολο να μεταφραστεί σε ένα μοντέρνο εσωτερικό που βαρύνει τον λακωνισμό και τον ορθολογισμό. Πολυτέλεια, πολυπλοκότητα, ευημερία - τα κύρια χαρακτηριστικά της κατεύθυνσης, τα οποία στην εποχή της τεχνολογικής προόδου μπορεί να φανεί απελπιστικά ξεπερασμένη. Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα πώς να χρησιμοποιήσουμε σωστά τον κλασικισμό στη διακόσμηση ενός δωματίου, ώστε ο σχεδιασμός, έχοντας αναφορές στο παρελθόν, να έχει σημασία για τις ημέρες μας.
Πολλοί μπερδεύονται στις έννοιες του «κλασικισμού» και του «κλασικού στυλ». Στο μυαλό των σύγχρονων ανθρώπων, έχουν γίνει εδώ και καιρό δύο παράγωγα που έχουν συγχωνευθεί σε ένα. Όχι, πρόκειται για διαφορετικές ονομασίες με διαφορές. Το Classic είναι ένα πρότυπο, κάτι που σχετίζεται με την υψηλότερη κατηγορία. Σημαίνει ότι αντικείμενα στην τέχνη, το σχεδιασμό, την αρχιτεκτονική, τα οποία έχουν ήδη λάβει την υψηλότερη βαθμολογία, έχουν αξιολογηθεί. Τώρα θεωρούνται η ίδια η γραμμή στην οποία τα υπόλοιπα πρέπει να είναι ίσα. Τα κλασσικά έρχονται πραγματικά από το παρελθόν, αλλά έσπασε εντελώς τη σύνδεση με το χρόνο, πήρε μια χρυσή θέση πάνω από τη μόδα. Ο κλασικισμός θεωρείται στενότερη έννοια. Αυτή είναι μια κατεύθυνση που χαρακτηρίζεται από λογική και αυστηρή τάξη. Μερικά παραδείγματα κλασικισμού μπορεί να ανήκουν στα κλασικά. Οι ιδρυτές του στυλ αντλούσαν έμπνευση από την αρχαία αρχιτεκτονική, καθώς το θεωρούσαν υποδειγματικό. Εκείνη την εποχή, το μπαρόκ ήταν σε περίοδο παρακμής και αντικαταστάθηκε από μια άλλη, νεαρή κατεύθυνση - Ροκοκό, εξαιτίας της οποίας εμφανίστηκε μια κλασική εναλλακτική. Όπως πολλά στυλ, ο κλασικισμός προέρχεται από την αρχιτεκτονική των συγκροτημάτων ναών. Δύο μεγάλοι αρχιτέκτονες εκείνων των εποχών: ο Palladio και ο Scamozzi διατύπωσαν ένα αρμονικό σύστημα αρχών της κατεύθυνσης. Με την πάροδο του χρόνου, το στυλ άλλαξε, χάρη στην έρευνα των αρχιτεκτόνων που εμπνεύστηκαν από την αρχαία κουλτούρα. Αλλά κατόρθωσε να διατηρήσει τη χάρη του, η οποία ήταν αντίθετη με την υπερβολική συσσώρευση μπαρόκ και ροκοκό. Στον 18ο αιώνα, ο Ρόμδατ Αμάμ έγινε εξέχουσα προσωπικότητα στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό. Ο Σκωτσέζος ταξίδεψε στην Ιταλία και παρακολούθησε τις αρχαιολογικές ανασκαφές που εξέθεσαν τα νέα υπολείμματα του μεγάλου αρχαίου πολιτισμού.Ένας αρχιτέκτονας, ο Αδάμ έσυρε νέες ιδέες από την αρχαία αρχιτεκτονική και συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του κλασικισμού.
Ο πιο δημοφιλής προορισμός ήταν στη Γερμανία (Βερολίνο, Μόναχο), Ρωσία (Αγία Πετρούπολη), Πολωνία (Βαρσοβία), Σκωτία (Εδιμβούργο) και Γαλλία. Ο τελευταίος συνδυάζει επιδέξια τη "γλυκύτητα" του Ροκοκό με τη λογική του κλασικισμού. Τα περισσότερα παραδείγματα στυλ στην αρχιτεκτονική έχουν γίνει πρότυπα, δηλαδή τα κλασικά μνημεία: η Αψίδα του Θριάμβου (Carrusel), το μικρότερο γνωστό κτίσμα στη Ρώμη (Septimius Severus), η στήλη Vendome, το Πάνθεον (Saint-Genevieve), το Μάρμαρο, το Petrovsky, Ναυαρχείο (Αγία Πετρούπολη).
Η Αυτοκρατορία είναι ένα αυτοκρατορικό στυλ, το πνευματικό τέκνο του υψηλού κλασικισμού, του οποίου η ιστορία έγινε άλλο ένα γύρο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα. Στο εσωτερικό, η κατεύθυνση έδειξε αρκετά αδύναμη, αλλά αντανακλάται στα γλυπτά σύνολα (ειδικά στα μνημεία της στρατιωτικής ανδρείας).
Βασικά χαρακτηριστικά
Ο κλασσικισμός έχει μια σειρά εσωτερικών χαρακτηριστικών που επιτρέπουν με μια ματιά να διαπιστωθεί αν ένα σχέδιο ανήκει σε μια συγκεκριμένη στυλιστική ομάδα. Αυτά περιλαμβάνουν:
Κουρτίνες από φυσικά, πολυτελή υφάσματα (κυρίως μετάξι). Συνήθως διακοσμούνται με ένα διακριτικό, συγκρατημένο, αλλά όχι λιγότερο πλούσιο πρότυπο.
Χαριτωμένος στόκος, ζωγραφική στους τοίχους, ταπετσαρίες, αντί για έργα ζωγραφικής.
Μεγάλα, στενά παράθυρα. Στους σύγχρονους εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιούνται πανοραμικά μοντέλα που σας επιτρέπουν να βγείτε από το σπίτι στη βεράντα ή από το διαμέρισμα στο μπαλκόνι με τζάμι. Τυφλούν τους με βαρύ κουρτίνες στα άγκιστρα. Το πυκνό ύφασμα συνδυάζεται καλύτερα με ψηλά ταβάνια, οπότε ο κλασικισμός είναι ιδανικός για ευρύχωρα δωμάτια "παλάτι".
Αντίκες κιονοστοιχίες με κεφαλαία, ζωφόρους, γκρεμούς, πρίζες, μαιάνδρους, καθρέφτες, πολυεπίπεδες πολυέλαιοι από ακριβά κρύσταλλα ως την κύρια διακόσμηση του δωματίου.
Έπιπλα από ένα ακριβό μασίφ ξύλο.
Ο κλασσικισμός χαρακτηρίζεται από πληθώρα πολυτελών, πλούσιων λεπτομερειών, αλλά στερούνται αίσθησης προτίμησης, δεν φαίνονται πολύ πιασάρικα και λαμπερά. Ίσως ο λόγος για αυτό ήταν η αρχή της συμμετρίας, η οποία χρησιμοποιείται σε όλους τους εσωτερικούς χώρους και κάνει την πολυτέλεια ισορροπημένη.
Οι στήλες στον κλασικισμό έχαναν την πραγματική τους λειτουργία και έγιναν μόνο ντεκόρ. Δεν ανήκουν στις δομές στήριξης, όπως στο αρχαίο στυλ, επομένως είναι κατασκευασμένες κυρίως από ελαφρά υλικά.
Το χρωματικό σχήμα που χρησιμοποιείται στο στυλ
Σε εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιείται απαλά το λευκό ή μία από τις επιλογές σκίασής του. Η δοσολογία εξαρτάται από τη λειτουργία και τις διαστάσεις του δωματίου. Σε μεγαλύτερα δωμάτια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκούρους τόνους κανέλας: πλούσια καρυδιά, μαόνι, πλούσια σοκολάτα, μαλακό χρώμα άμμου. Σε μικρά δωμάτια θα πρέπει να παραμείνετε σε μπεζ, κρέμα ή καφέ με γάλα, το οποίο εδώ και πολύ καιρό είναι κλασικό. Χρησιμοποιούνται επίσης μαλακές αποχρώσεις ροζ, πράσινου, μπλε, κίτρινου και λιγότερο συχνά - λιλά. Κατά κανόνα συνδυάζονται τρία χρώματα: ένα ανοιχτό φόντο (λευκό, γάλα, μαργαριτάρι, ελεφαντόδοντο), μια παστέλ βάση από υπερχείλιση παρόμοιων αποχρώσεων (συνήθως καφέ) και σχετικά φωτεινό προφορά.
Μην συνιστούμε την επιλογή φαινομενικών χρωμάτων προφορά. Η φωτεινότητα στην κατανόηση του ανθρώπου της εποχής του κλασικισμού είναι πολύ διαφορετική από τις πλούσιες, νέον αποχρώσεις που συνηθίζουν οι σύγχρονοι μας.
Υφάσματα και Διακόσμηση
Η διακόσμηση και τα έπιπλα είναι κατασκευασμένα από φυσικά υλικά. Αν χρειάζεστε μια ακριβή μίμηση των εσωτερικών χώρων της εποχής του κλασικισμού, τότε αποκτήστε χειροποίητα αντικείμενα. Οι καμπύλες, σύνθετες γραμμές που χαρακτηρίζουν το Μπαρόκ και το Ροκόκο αντικαθίστανται από απλή "αμεσότητα" και ομαλότητα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα κάτοπτρα και τις ανακλαστικές επιφάνειες. Η "λάμψη" πολλών βολβών σε μαζικούς πολυελαίους υπογραμμίζει την αξιοπρέπεια του διαμερίσματος. Μερικώς σκαλισμένα σε ξύλινες επιφάνειες, αποκλειστικά και μόνο για να προσθέσετε κομψότητα στο ντεκόρ.Οι ταπετσαρίες (χαλιά με υφαντά σχέδια), ζωγραφικοί πίνακες σε μαζικά επιχρυσωμένα πλαίσια κρέμονται στους τοίχους. Ένα υποχρεωτικό στοιχείο στο σαλόνι και το υπνοδωμάτιο θεωρείται τζάκι. Στα ράφια βάζουμε βάζα, πορσελάνη και μικρό γλυπτό. Τα έπιπλα και η διακόσμηση είναι διακοσμημένα με ένθετα από σπάνιο ξύλο, επιχρύσωση, ασήμι, ορείχαλκο, μετάξι, βελούδινο βαθύ χρώμα, ένθετο. Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά φυσικά. Το πιο ελαφρύ, πιο πολυτελές και ευρέως διαδεδομένο σε κλασικισμό υλικό είναι μετάξι. Το μαργαριτάρι υπερχείλισης στην επιφάνεια του θα κάνει την ατμόσφαιρα συγκρατημένη, αλλά απίστευτα κομψή. Το μετάξι ακολουθείται από βελούδο, σατέν, μουσελίνα και καμπρίκο.
Μπορείτε να κάνετε τον εαυτό σας ένα χαλί τοίχου ή μια μινιατούρα εικόνα τον εαυτό σας αν είστε λάτρης του κέντημα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να πάρετε ένα στεφάνι, μια βελόνα με ένα ευρύ μάτι, ένα συνηθισμένο καμβά και ένα νήμα mouline, διπλωμένο αρκετές φορές. Η εικόνα είναι κεντημένη με μια ραφή καμβά, η οποία είναι μια διαγώνια "μισή" του κλασικού σταυρού.
Φωτισμός
Η έμφαση στο εσωτερικό είναι στον κεντρικό φωτισμό, που παρουσιάζεται από ένα μεγαλοπρεπή πολυέλαιος οροφής. Έχει συνήθως τέτοιες εντυπωσιακές διαστάσεις και γίνεται τόσο κομψά ώστε να γίνει ένα από τα κύρια διακοσμητικά στοιχεία του δωματίου. Ως συμπλήρωμα χρησιμοποιούνται τοπικοί λαμπτήρες επιτραπέζιου φωτισμού και απλίκες. Είναι συνήθως διακοσμημένα με κρύσταλλο, γυαλί ή διαφανή πέτρα (σε πολυτελείς εκδόσεις). Η χρήση των αποχρώσεων υφάσματος επιτρέπεται επίσης. Στον νεοκλασικισμό, οι λευκοί προβολείς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν έμφαση στις νίκες λεπτομέρειες.
Υλικά και μέθοδοι διακόσμησης
Οι τοίχοι ζωγραφίζονται με μεταγενέστερη ζωγραφική ή ταπετσαρία. Ταυτόχρονα, είναι προτιμότερο να επιλέγετε τα υφασμάτινα που αντιστοιχούν περισσότερο στην εποχή. Από τις αποχρώσεις προτιμώνται ελαφριές αποχρώσεις και το στολίδι δεν πρέπει να είναι πολύ διακοσμημένο. Εναλλακτικά, οι τοίχοι μπορούν να επικαλυφθούν με μετάξι ή να επικαλυφθούν με ξύλινη επένδυση.Επιπλέον, η επιφάνεια είναι διακοσμημένη με κολόνες ή "κόλπα" - πύλες. Η αρχική λύση θα είναι η ζωγραφική με γρασίδι, η οποία γίνεται με χρώματα διαφορετικών τόνων στο ίδιο χρώμα (συνήθως γκρι). Σε μια παρόμοια τεχνική, όχι μόνο οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι, αλλά και το ανώτατο όριο. Για το δάπεδο επιλέξτε παρκέ. Εάν ο προϋπολογισμός επιτρέπει, τότε μπορείτε να αγοράσετε μια πολυτελής έκδοση με ένα μοναδικό μοτίβο με στοιβάζονται μονάδες από φυσικό ξύλο. Στην κουζίνα, στην τραπεζαρία, μπάνιο, το δάπεδο μπορεί να καλυφθεί με κεραμικά πλακίδια, επεκτάσιμη πηλό ή μωσαϊκό. Το ανώτατο όριο επιλέγει το αδιαφανές τέντωμα ή το τελείωμα με γύψο. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σατέν ή μεταξωτό ύφασμα για κουρτίνες. Στη διακόσμηση του δαπέδου το μάρμαρο χρησιμοποιείται μερικές φορές ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις με ένα διακριτικό σχέδιο. Οι ψηλοί τοίχοι δεν μπορούν να διακοσμηθούν πλήρως με φυσική πέτρα λόγω του βάρους τους.
Στον νεοκλασικισμό («εκσυγχρονισμένο» στυλ), η χρήση ενός πολυστρωματικού υλικού είναι επιτρεπτή, αφού τέτοιοι εσωτερικοί χώροι δεν απαιτούν αυθεντικότητα.
Κλασικισμός στο εσωτερικό
Ο κλασικισμός μπορεί να ενσωματωθεί σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού ή σε συνδυασμό με άλλες περιοχές που είναι παρόμοιες στο πνεύμα. Αυτά περιλαμβάνουν το ροκοκό, το μπαρόκ, την αυτοκρατορία, τα κλασικά (με την ευρεία έννοια), το αποικιακό στυλ. Οι δύο πρώτες επιλογές θα αντιπαραβληθούν με τον περιορισμό της κύριας κατεύθυνσης, και οι υπόλοιπες θα ταιριάζουν με την αρχή της αναλογίας. Ο νεοκλασικισμός συνδυάζεται καλά με ένα άλλο εκσυγχρονισμένο στυλ - νεοκλασικισμός.
Διάδρομος και διάδρομος
Στο σχεδιασμό του διαδρόμου, κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται αποχρώσεις (γάλα, λευκό, κρέμα, μπεζ). Δεδομένου ότι ο διάδρομος έχει συνήθως επιμηκυμένο σχήμα, μπορεί να επεκταθεί οπτικά χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό απλής διακόσμησης στο κάτω μέρος και ταπετσαρία ύφασμα στην κορυφή των τοίχων. Τα όρια των δύο υφών επισημαίνονται σκόπιμα. Μια σύγχρονη συρόμενη ντουλάπα θα ρίχνει οργανικά στο εσωτερικό εάν οι προσόψεις της είναι διακοσμημένες με γυψομάρμαρο ή γλυπτική. Οι επιφάνειες καθρέφτη των θυρών θα προσθέτουν όγκο στο δωμάτιο.Για να μπορούν να παίξουν φωτεινό δωμάτιο σε έντονο φως, χρησιμοποιούν ζευγαρωμένες απλίκες τοποθετημένες συμμετρικά σε αντίθετους τοίχους.
Σαλόνι
Τα τείχη του καθιστικού είναι διακοσμημένα με ταπετσαρία με λουλούδια στολίδια. Παρόλο που ο «ιστορικός» κλασικισμός δεν χαρακτηρίζεται από συνδυασμό υφής υλικών, στη σύγχρονη εκδοχή είναι δυνατό να συνδυάσουμε το κουρτίνα με γύψο, βαμμένα κομμάτια ή ξύλινα ένθετα. Η αρχική λύση θα είναι η εναλλαγή των ζωγραφιών από τις απλίκες γύρω από την περίμετρο του δωματίου. Η κύρια σύνθεση αποτελείται από έναν καναπέ, ένα ζευγάρι πολυθρόνες, έναν οθωμανικό ή καναπέ και ένα τραπεζάκι του καφέ από ξύλο. Το χρώμα των επιφανειών του τελευταίου επιλέγεται με δύο τόνους ελαφρύτερους ή πιο σκούρους από την ταπετσαρία. Το δωμάτιο θα πρέπει να διαθέτει τζάκι με καθρέφτη πάνω από το ράφι. Εάν δεν είναι δυνατό να δημιουργήσετε γνήσια, χρησιμοποιήστε βιολογικά και ηλεκτρικά ανάλογα "διαμερίσματος".
Κουζίνες
Ένα κλασικό πλακάκι χρησιμοποιείται για να τελειώσει το κλασικό πάτωμα της κουζίνας, μιμούμενο ξύλινο παρκέ. Η σκιά επιλέγεται φυσικά από πλούσια καφέ περιοχή. Το σετ κουζίνας υπακούει επίσης στις αρχές της συμμετρίας και πρέπει να έχει πανομοιότυπα συστήματα αποθήκευσης και στις δύο πλευρές του "κέντρου" (συνήθως στη σόμπα). Οι πρόσοψεις επίπλων είναι διακοσμημένες με γύψινη χύτευση, διακοσμητικά καλούπια, περιγράμματα και γείσα, "πύλες" με επιχρύσωση. Δεν συνιστούν να χρησιμοποιείτε ταπετσαρίες στην κουζίνα, οπότε είναι καλύτερο να χρωματίσετε ή να επικολλήσετε τους τοίχους με μια ποικιλία βινυλίου που μιμείται ένα κλωστοϋφαντουργικό μοτίβο (με "ίνες"). Η τραπεζαρία είναι διακοσμημένη με ένα ελαφρύ λευκό τραπέζι και τις ίδιες καρέκλες "αέρα" με ταπετσαρίες μαργαριταριού από μετάξι.
Υπνοδωμάτια
Το κέντρο της κρεβατοκάμαρας είναι ένα κρεβάτι, στο κλασικισμό έχασε ένα θόλο, το οποίο κάλυπτε τον ύπνο από τον έξω κόσμο. Αλλά στην πολυτελή ταπετσαρία, διακοσμητικά μαξιλάρια και καλύμματα με πλούσιο πρότυπο, δεν μπορείτε να σώσετε. Αν οι διαστάσεις της κρεβατοκάμαρας επιτρέπουν, τότε το "θηλυκό" μισό είναι εξοπλισμένο με μπουτόν. Σε ιδιωτικά σπίτια μπορεί να διατεθεί ένα μικρό παρακείμενο δωμάτιο.Και στις δύο πλευρές του πολυτελούς κρεβατιού βάζουμε δύο κομοδίνα, παρατηρώντας τον κανόνα της συμμετρίας. Στους πρόποδες του καλύμματος μπορεί να εγκατασταθεί ή ένας πάγκος επικαλυμμένος με ακριβό μετάξι. Τα ψηλά, στενά παράθυρα είναι τυλιγμένα με βαριές κουρτίνες από αποχρώσεις του φωτός. Είναι καλύτερο να ζωγραφίζει τους τοίχους, και στο κεφαλάρι να τοποθετήσει ζωγραφική έμφασης ή ταπισερί.
Στον νεοκλασικισμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έπιπλα ταπετσαρισμένα σε γνήσιο δέρμα αντί για ύφασμα.
Μπάνιο
Το μπάνιο διαθέτει κεραμικούς τοίχους και δάπεδο. Σε πειραματικές εκδόσεις, η πράσινη παλέτα και οι διαβαθμίσεις της θεωρούνται ως βάση για την παλέτα χρωμάτων. Στους τοίχους και στο δάπεδο δίνεται ένα απαλό χρώμα ελιάς. Ο νεροχύτης τοποθετείται σε ένα φιστίκι-χρωματισμένο ντουλάπι διακοσμημένο με ασημένια ή επιχρυσωμένα καλούπια. Στον τοίχο κρέμεται ένας οβάλ καθρέφτης σε ένα απλό πλαίσιο. Τέσσερις ζευγαρές με δύο λαμπτήρες είναι εγκατεστημένες και στις δύο πλευρές του. Μια διακοσμητική προσθήκη θα είναι η ζωγραφική: ένα λουλουδάτο στολίδι με λευκές και πράσινες αποχρώσεις που κρέμεται πάνω από τον καθρέφτη και τελειώνει στο επίπεδο των βλεφαρίδων. Το μπάνιο επιλέγεται σε κλασικό σχήμα με καμπύλα πόδια. Τους κλείνουν με φιστίκι-χρωματιστές κουρτίνες με ένα διακριτικό στολίδι. Έτσι ώστε το εσωτερικό να μην φαίνεται πολύ "πράσινο", συμπληρώνεται από έπιπλα κατασκευασμένα σε συνδυασμούς σκούρου καφέ και γάλακτος.
Γραφείο
Τα έπιπλα αντίκες ρέουν οργανικά στο εσωτερικό του γραφείου. Ένα παλιό, βαρύ γραφείο, γραφείο, γραφείο ή γραμματεία θα δώσει άνεση, ευκολία και ομορφιά. Τα έπιπλα αυτά είναι κατασκευασμένα από συμπαγές ξύλο σε σκούρα χρώματα. Για την κατάσταση δεν φαινόταν πολύ ζοφερή, για την ταπετσαρία των τοίχων χρησιμοποιώντας υφάσματα από ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις με ουδέτερο μοτίβο. Ένα ογκώδες τραπέζι θα ταιριάζει με μια πολυτελή πολυθρόνα με δερμάτινη ταπετσαρία. Ένα απαιτούμενο χαρακτηριστικό του υπουργικού συμβουλίου είναι μια βιβλιοθήκη. Εάν το μέγεθος του δωματίου επιτρέπει, τότε για να διαθέτει μια ξεχωριστή "γωνιά" με έναν οθωμανικό και ένα τραπέζι.Δεδομένου ότι τα ανώτατα όρια είναι ψηλά στα δωμάτια "παλάτι", μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεγάλες ντουλάπες με μια κινητή σκάλα, την οποία ανεβαίνουν για να φτάσουν στα ψηλότερα ράφια. Η αρχική προσθήκη θα είναι απλίκες σε ένα υπόστρωμα καθρέφτη, παρόμοιο σε σχήμα με κηροπήγια.
Συμπέρασμα
Η περιγραφή του κλασικισμού περιέχει αναφορές στη ζωγραφική, την ποίηση, την πεζογραφία, τη μουσική και τη γλυπτική. Η κατεύθυνση σε μια στιγμή αγκάλιασε εντελώς την ευρεία έννοια της «τέχνης» και άφησε ένα σημάδι σχεδόν σε κάθε θέση της. Τα περισσότερα από τα "απομεινάρια" του στυλ έχουν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση και έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα. Για να νιώσετε την "γεύση" της κατεύθυνσης, να δείτε προσωπικά την ατμόσφαιρα των εσωτερικών χώρων, να εκτιμήσετε τη γοητεία και την εντυπωσιακότητά της, μπορείτε να επισκεφθείτε τη ρωσική Βόρεια Παλμύρα, όπου βρίσκονται τα περισσότερα παραδείγματα ρωσικού κλασικισμού - ένα ξεχωριστό κλάδο στυλ.
Ο κλασικισμός είναι μια τάση στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό, η γέννηση του οποίου χρονολογείται από τις αρχές του XVII αιώνα. Το στυλ παραμένει σχετικό στην Ευρώπη για σχεδόν δύο αιώνες. Σταδιακά, οι κύριες ιδέες του κλασικισμού εξαπλώθηκαν πέρα από τον Παλαιό Κόσμο στο Νέο, όπου οι αποικιοκράτες τους ένωσαν με τοπικά εθνοτικά μοτίβα, μετατρέποντάς τους σε αποικιακή κατεύθυνση. Το στυλ αναφέρεται στην ελίτ, οι πιο ακριβείς ορισμοί του θεωρούνται τα επιθέματα "βασιλικό", "παλάτι". Ο κλασικισμός είναι δύσκολο να μεταφραστεί σε ένα μοντέρνο εσωτερικό που βαρύνει τον λακωνισμό και τον ορθολογισμό. Πολυτέλεια, πολυπλοκότητα, ευημερία - τα κύρια χαρακτηριστικά της κατεύθυνσης, τα οποία στην εποχή της τεχνολογικής προόδου μπορεί να φανεί απελπιστικά ξεπερασμένη. Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα πώς να χρησιμοποιήσουμε σωστά τον κλασικισμό στη διακόσμηση ενός δωματίου, ώστε ο σχεδιασμός, έχοντας αναφορές στο παρελθόν, να έχει σημασία για τις ημέρες μας.
Περιεχόμενα
Ιστορικό στυλ
Πολλοί μπερδεύονται στις έννοιες του «κλασικισμού» και του «κλασικού στυλ». Στο μυαλό των σύγχρονων ανθρώπων, έχουν γίνει εδώ και καιρό δύο παράγωγα που έχουν συγχωνευθεί σε ένα. Όχι, πρόκειται για διαφορετικές ονομασίες με διαφορές. Το Classic είναι ένα πρότυπο, κάτι που σχετίζεται με την υψηλότερη κατηγορία. Σημαίνει ότι αντικείμενα στην τέχνη, το σχεδιασμό, την αρχιτεκτονική, τα οποία έχουν ήδη λάβει την υψηλότερη βαθμολογία, έχουν αξιολογηθεί. Τώρα θεωρούνται η ίδια η γραμμή στην οποία τα υπόλοιπα πρέπει να είναι ίσα. Τα κλασσικά έρχονται πραγματικά από το παρελθόν, αλλά έσπασε εντελώς τη σύνδεση με το χρόνο, πήρε μια χρυσή θέση πάνω από τη μόδα. Ο κλασικισμός θεωρείται στενότερη έννοια. Αυτή είναι μια κατεύθυνση που χαρακτηρίζεται από λογική και αυστηρή τάξη. Μερικά παραδείγματα κλασικισμού μπορεί να ανήκουν στα κλασικά. Οι ιδρυτές του στυλ αντλούσαν έμπνευση από την αρχαία αρχιτεκτονική, καθώς το θεωρούσαν υποδειγματικό. Εκείνη την εποχή, το μπαρόκ ήταν σε περίοδο παρακμής και αντικαταστάθηκε από μια άλλη, νεαρή κατεύθυνση - Ροκοκό, εξαιτίας της οποίας εμφανίστηκε μια κλασική εναλλακτική. Όπως πολλά στυλ, ο κλασικισμός προέρχεται από την αρχιτεκτονική των συγκροτημάτων ναών. Δύο μεγάλοι αρχιτέκτονες εκείνων των εποχών: ο Palladio και ο Scamozzi διατύπωσαν ένα αρμονικό σύστημα αρχών της κατεύθυνσης. Με την πάροδο του χρόνου, το στυλ άλλαξε, χάρη στην έρευνα των αρχιτεκτόνων που εμπνεύστηκαν από την αρχαία κουλτούρα. Αλλά κατόρθωσε να διατηρήσει τη χάρη του, η οποία ήταν αντίθετη με την υπερβολική συσσώρευση μπαρόκ και ροκοκό. Στον 18ο αιώνα, ο Ρόμδατ Αμάμ έγινε εξέχουσα προσωπικότητα στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό. Ο Σκωτσέζος ταξίδεψε στην Ιταλία και παρακολούθησε τις αρχαιολογικές ανασκαφές που εξέθεσαν τα νέα υπολείμματα του μεγάλου αρχαίου πολιτισμού.Ένας αρχιτέκτονας, ο Αδάμ έσυρε νέες ιδέες από την αρχαία αρχιτεκτονική και συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του κλασικισμού.
Ο πιο δημοφιλής προορισμός ήταν στη Γερμανία (Βερολίνο, Μόναχο), Ρωσία (Αγία Πετρούπολη), Πολωνία (Βαρσοβία), Σκωτία (Εδιμβούργο) και Γαλλία. Ο τελευταίος συνδυάζει επιδέξια τη "γλυκύτητα" του Ροκοκό με τη λογική του κλασικισμού. Τα περισσότερα παραδείγματα στυλ στην αρχιτεκτονική έχουν γίνει πρότυπα, δηλαδή τα κλασικά μνημεία: η Αψίδα του Θριάμβου (Carrusel), το μικρότερο γνωστό κτίσμα στη Ρώμη (Septimius Severus), η στήλη Vendome, το Πάνθεον (Saint-Genevieve), το Μάρμαρο, το Petrovsky, Ναυαρχείο (Αγία Πετρούπολη).
Βασικά χαρακτηριστικά
Ο κλασσικισμός έχει μια σειρά εσωτερικών χαρακτηριστικών που επιτρέπουν με μια ματιά να διαπιστωθεί αν ένα σχέδιο ανήκει σε μια συγκεκριμένη στυλιστική ομάδα. Αυτά περιλαμβάνουν:
Ο κλασσικισμός χαρακτηρίζεται από πληθώρα πολυτελών, πλούσιων λεπτομερειών, αλλά στερούνται αίσθησης προτίμησης, δεν φαίνονται πολύ πιασάρικα και λαμπερά. Ίσως ο λόγος για αυτό ήταν η αρχή της συμμετρίας, η οποία χρησιμοποιείται σε όλους τους εσωτερικούς χώρους και κάνει την πολυτέλεια ισορροπημένη.
Το χρωματικό σχήμα που χρησιμοποιείται στο στυλ
Σε εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιείται απαλά το λευκό ή μία από τις επιλογές σκίασής του. Η δοσολογία εξαρτάται από τη λειτουργία και τις διαστάσεις του δωματίου. Σε μεγαλύτερα δωμάτια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκούρους τόνους κανέλας: πλούσια καρυδιά, μαόνι, πλούσια σοκολάτα, μαλακό χρώμα άμμου. Σε μικρά δωμάτια θα πρέπει να παραμείνετε σε μπεζ, κρέμα ή καφέ με γάλα, το οποίο εδώ και πολύ καιρό είναι κλασικό. Χρησιμοποιούνται επίσης μαλακές αποχρώσεις ροζ, πράσινου, μπλε, κίτρινου και λιγότερο συχνά - λιλά. Κατά κανόνα συνδυάζονται τρία χρώματα: ένα ανοιχτό φόντο (λευκό, γάλα, μαργαριτάρι, ελεφαντόδοντο), μια παστέλ βάση από υπερχείλιση παρόμοιων αποχρώσεων (συνήθως καφέ) και σχετικά φωτεινό προφορά.
Υφάσματα και Διακόσμηση
Η διακόσμηση και τα έπιπλα είναι κατασκευασμένα από φυσικά υλικά. Αν χρειάζεστε μια ακριβή μίμηση των εσωτερικών χώρων της εποχής του κλασικισμού, τότε αποκτήστε χειροποίητα αντικείμενα. Οι καμπύλες, σύνθετες γραμμές που χαρακτηρίζουν το Μπαρόκ και το Ροκόκο αντικαθίστανται από απλή "αμεσότητα" και ομαλότητα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα κάτοπτρα και τις ανακλαστικές επιφάνειες. Η "λάμψη" πολλών βολβών σε μαζικούς πολυελαίους υπογραμμίζει την αξιοπρέπεια του διαμερίσματος. Μερικώς σκαλισμένα σε ξύλινες επιφάνειες, αποκλειστικά και μόνο για να προσθέσετε κομψότητα στο ντεκόρ.Οι ταπετσαρίες (χαλιά με υφαντά σχέδια), ζωγραφικοί πίνακες σε μαζικά επιχρυσωμένα πλαίσια κρέμονται στους τοίχους. Ένα υποχρεωτικό στοιχείο στο σαλόνι και το υπνοδωμάτιο θεωρείται τζάκι. Στα ράφια βάζουμε βάζα, πορσελάνη και μικρό γλυπτό. Τα έπιπλα και η διακόσμηση είναι διακοσμημένα με ένθετα από σπάνιο ξύλο, επιχρύσωση, ασήμι, ορείχαλκο, μετάξι, βελούδινο βαθύ χρώμα, ένθετο. Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά φυσικά. Το πιο ελαφρύ, πιο πολυτελές και ευρέως διαδεδομένο σε κλασικισμό υλικό είναι μετάξι. Το μαργαριτάρι υπερχείλισης στην επιφάνεια του θα κάνει την ατμόσφαιρα συγκρατημένη, αλλά απίστευτα κομψή. Το μετάξι ακολουθείται από βελούδο, σατέν, μουσελίνα και καμπρίκο.
Φωτισμός
Η έμφαση στο εσωτερικό είναι στον κεντρικό φωτισμό, που παρουσιάζεται από ένα μεγαλοπρεπή πολυέλαιος οροφής. Έχει συνήθως τέτοιες εντυπωσιακές διαστάσεις και γίνεται τόσο κομψά ώστε να γίνει ένα από τα κύρια διακοσμητικά στοιχεία του δωματίου. Ως συμπλήρωμα χρησιμοποιούνται τοπικοί λαμπτήρες επιτραπέζιου φωτισμού και απλίκες. Είναι συνήθως διακοσμημένα με κρύσταλλο, γυαλί ή διαφανή πέτρα (σε πολυτελείς εκδόσεις). Η χρήση των αποχρώσεων υφάσματος επιτρέπεται επίσης. Στον νεοκλασικισμό, οι λευκοί προβολείς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν έμφαση στις νίκες λεπτομέρειες.
Υλικά και μέθοδοι διακόσμησης
Οι τοίχοι ζωγραφίζονται με μεταγενέστερη ζωγραφική ή ταπετσαρία. Ταυτόχρονα, είναι προτιμότερο να επιλέγετε τα υφασμάτινα που αντιστοιχούν περισσότερο στην εποχή. Από τις αποχρώσεις προτιμώνται ελαφριές αποχρώσεις και το στολίδι δεν πρέπει να είναι πολύ διακοσμημένο. Εναλλακτικά, οι τοίχοι μπορούν να επικαλυφθούν με μετάξι ή να επικαλυφθούν με ξύλινη επένδυση.Επιπλέον, η επιφάνεια είναι διακοσμημένη με κολόνες ή "κόλπα" - πύλες. Η αρχική λύση θα είναι η ζωγραφική με γρασίδι, η οποία γίνεται με χρώματα διαφορετικών τόνων στο ίδιο χρώμα (συνήθως γκρι). Σε μια παρόμοια τεχνική, όχι μόνο οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι, αλλά και το ανώτατο όριο. Για το δάπεδο επιλέξτε παρκέ. Εάν ο προϋπολογισμός επιτρέπει, τότε μπορείτε να αγοράσετε μια πολυτελής έκδοση με ένα μοναδικό μοτίβο με στοιβάζονται μονάδες από φυσικό ξύλο. Στην κουζίνα, στην τραπεζαρία, μπάνιο, το δάπεδο μπορεί να καλυφθεί με κεραμικά πλακίδια, επεκτάσιμη πηλό ή μωσαϊκό. Το ανώτατο όριο επιλέγει το αδιαφανές τέντωμα ή το τελείωμα με γύψο. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σατέν ή μεταξωτό ύφασμα για κουρτίνες. Στη διακόσμηση του δαπέδου το μάρμαρο χρησιμοποιείται μερικές φορές ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις με ένα διακριτικό σχέδιο. Οι ψηλοί τοίχοι δεν μπορούν να διακοσμηθούν πλήρως με φυσική πέτρα λόγω του βάρους τους.
Κλασικισμός στο εσωτερικό
Ο κλασικισμός μπορεί να ενσωματωθεί σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού ή σε συνδυασμό με άλλες περιοχές που είναι παρόμοιες στο πνεύμα. Αυτά περιλαμβάνουν το ροκοκό, το μπαρόκ, την αυτοκρατορία, τα κλασικά (με την ευρεία έννοια), το αποικιακό στυλ. Οι δύο πρώτες επιλογές θα αντιπαραβληθούν με τον περιορισμό της κύριας κατεύθυνσης, και οι υπόλοιπες θα ταιριάζουν με την αρχή της αναλογίας. Ο νεοκλασικισμός συνδυάζεται καλά με ένα άλλο εκσυγχρονισμένο στυλ - νεοκλασικισμός.
Διάδρομος και διάδρομος
Στο σχεδιασμό του διαδρόμου, κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται αποχρώσεις (γάλα, λευκό, κρέμα, μπεζ). Δεδομένου ότι ο διάδρομος έχει συνήθως επιμηκυμένο σχήμα, μπορεί να επεκταθεί οπτικά χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό απλής διακόσμησης στο κάτω μέρος και ταπετσαρία ύφασμα στην κορυφή των τοίχων. Τα όρια των δύο υφών επισημαίνονται σκόπιμα. Μια σύγχρονη συρόμενη ντουλάπα θα ρίχνει οργανικά στο εσωτερικό εάν οι προσόψεις της είναι διακοσμημένες με γυψομάρμαρο ή γλυπτική. Οι επιφάνειες καθρέφτη των θυρών θα προσθέτουν όγκο στο δωμάτιο.Για να μπορούν να παίξουν φωτεινό δωμάτιο σε έντονο φως, χρησιμοποιούν ζευγαρωμένες απλίκες τοποθετημένες συμμετρικά σε αντίθετους τοίχους.
Σαλόνι
Τα τείχη του καθιστικού είναι διακοσμημένα με ταπετσαρία με λουλούδια στολίδια. Παρόλο που ο «ιστορικός» κλασικισμός δεν χαρακτηρίζεται από συνδυασμό υφής υλικών, στη σύγχρονη εκδοχή είναι δυνατό να συνδυάσουμε το κουρτίνα με γύψο, βαμμένα κομμάτια ή ξύλινα ένθετα. Η αρχική λύση θα είναι η εναλλαγή των ζωγραφιών από τις απλίκες γύρω από την περίμετρο του δωματίου. Η κύρια σύνθεση αποτελείται από έναν καναπέ, ένα ζευγάρι πολυθρόνες, έναν οθωμανικό ή καναπέ και ένα τραπεζάκι του καφέ από ξύλο. Το χρώμα των επιφανειών του τελευταίου επιλέγεται με δύο τόνους ελαφρύτερους ή πιο σκούρους από την ταπετσαρία. Το δωμάτιο θα πρέπει να διαθέτει τζάκι με καθρέφτη πάνω από το ράφι. Εάν δεν είναι δυνατό να δημιουργήσετε γνήσια, χρησιμοποιήστε βιολογικά και ηλεκτρικά ανάλογα "διαμερίσματος".
Κουζίνες
Ένα κλασικό πλακάκι χρησιμοποιείται για να τελειώσει το κλασικό πάτωμα της κουζίνας, μιμούμενο ξύλινο παρκέ. Η σκιά επιλέγεται φυσικά από πλούσια καφέ περιοχή. Το σετ κουζίνας υπακούει επίσης στις αρχές της συμμετρίας και πρέπει να έχει πανομοιότυπα συστήματα αποθήκευσης και στις δύο πλευρές του "κέντρου" (συνήθως στη σόμπα). Οι πρόσοψεις επίπλων είναι διακοσμημένες με γύψινη χύτευση, διακοσμητικά καλούπια, περιγράμματα και γείσα, "πύλες" με επιχρύσωση. Δεν συνιστούν να χρησιμοποιείτε ταπετσαρίες στην κουζίνα, οπότε είναι καλύτερο να χρωματίσετε ή να επικολλήσετε τους τοίχους με μια ποικιλία βινυλίου που μιμείται ένα κλωστοϋφαντουργικό μοτίβο (με "ίνες"). Η τραπεζαρία είναι διακοσμημένη με ένα ελαφρύ λευκό τραπέζι και τις ίδιες καρέκλες "αέρα" με ταπετσαρίες μαργαριταριού από μετάξι.
Υπνοδωμάτια
Το κέντρο της κρεβατοκάμαρας είναι ένα κρεβάτι, στο κλασικισμό έχασε ένα θόλο, το οποίο κάλυπτε τον ύπνο από τον έξω κόσμο. Αλλά στην πολυτελή ταπετσαρία, διακοσμητικά μαξιλάρια και καλύμματα με πλούσιο πρότυπο, δεν μπορείτε να σώσετε. Αν οι διαστάσεις της κρεβατοκάμαρας επιτρέπουν, τότε το "θηλυκό" μισό είναι εξοπλισμένο με μπουτόν. Σε ιδιωτικά σπίτια μπορεί να διατεθεί ένα μικρό παρακείμενο δωμάτιο.Και στις δύο πλευρές του πολυτελούς κρεβατιού βάζουμε δύο κομοδίνα, παρατηρώντας τον κανόνα της συμμετρίας. Στους πρόποδες του καλύμματος μπορεί να εγκατασταθεί ή ένας πάγκος επικαλυμμένος με ακριβό μετάξι. Τα ψηλά, στενά παράθυρα είναι τυλιγμένα με βαριές κουρτίνες από αποχρώσεις του φωτός. Είναι καλύτερο να ζωγραφίζει τους τοίχους, και στο κεφαλάρι να τοποθετήσει ζωγραφική έμφασης ή ταπισερί.
Μπάνιο
Το μπάνιο διαθέτει κεραμικούς τοίχους και δάπεδο. Σε πειραματικές εκδόσεις, η πράσινη παλέτα και οι διαβαθμίσεις της θεωρούνται ως βάση για την παλέτα χρωμάτων. Στους τοίχους και στο δάπεδο δίνεται ένα απαλό χρώμα ελιάς. Ο νεροχύτης τοποθετείται σε ένα φιστίκι-χρωματισμένο ντουλάπι διακοσμημένο με ασημένια ή επιχρυσωμένα καλούπια. Στον τοίχο κρέμεται ένας οβάλ καθρέφτης σε ένα απλό πλαίσιο. Τέσσερις ζευγαρές με δύο λαμπτήρες είναι εγκατεστημένες και στις δύο πλευρές του. Μια διακοσμητική προσθήκη θα είναι η ζωγραφική: ένα λουλουδάτο στολίδι με λευκές και πράσινες αποχρώσεις που κρέμεται πάνω από τον καθρέφτη και τελειώνει στο επίπεδο των βλεφαρίδων. Το μπάνιο επιλέγεται σε κλασικό σχήμα με καμπύλα πόδια. Τους κλείνουν με φιστίκι-χρωματιστές κουρτίνες με ένα διακριτικό στολίδι. Έτσι ώστε το εσωτερικό να μην φαίνεται πολύ "πράσινο", συμπληρώνεται από έπιπλα κατασκευασμένα σε συνδυασμούς σκούρου καφέ και γάλακτος.
Γραφείο
Τα έπιπλα αντίκες ρέουν οργανικά στο εσωτερικό του γραφείου. Ένα παλιό, βαρύ γραφείο, γραφείο, γραφείο ή γραμματεία θα δώσει άνεση, ευκολία και ομορφιά. Τα έπιπλα αυτά είναι κατασκευασμένα από συμπαγές ξύλο σε σκούρα χρώματα. Για την κατάσταση δεν φαινόταν πολύ ζοφερή, για την ταπετσαρία των τοίχων χρησιμοποιώντας υφάσματα από ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις με ουδέτερο μοτίβο. Ένα ογκώδες τραπέζι θα ταιριάζει με μια πολυτελή πολυθρόνα με δερμάτινη ταπετσαρία. Ένα απαιτούμενο χαρακτηριστικό του υπουργικού συμβουλίου είναι μια βιβλιοθήκη. Εάν το μέγεθος του δωματίου επιτρέπει, τότε για να διαθέτει μια ξεχωριστή "γωνιά" με έναν οθωμανικό και ένα τραπέζι.Δεδομένου ότι τα ανώτατα όρια είναι ψηλά στα δωμάτια "παλάτι", μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεγάλες ντουλάπες με μια κινητή σκάλα, την οποία ανεβαίνουν για να φτάσουν στα ψηλότερα ράφια. Η αρχική προσθήκη θα είναι απλίκες σε ένα υπόστρωμα καθρέφτη, παρόμοιο σε σχήμα με κηροπήγια.
Συμπέρασμα
Η περιγραφή του κλασικισμού περιέχει αναφορές στη ζωγραφική, την ποίηση, την πεζογραφία, τη μουσική και τη γλυπτική. Η κατεύθυνση σε μια στιγμή αγκάλιασε εντελώς την ευρεία έννοια της «τέχνης» και άφησε ένα σημάδι σχεδόν σε κάθε θέση της. Τα περισσότερα από τα "απομεινάρια" του στυλ έχουν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση και έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα. Για να νιώσετε την "γεύση" της κατεύθυνσης, να δείτε προσωπικά την ατμόσφαιρα των εσωτερικών χώρων, να εκτιμήσετε τη γοητεία και την εντυπωσιακότητά της, μπορείτε να επισκεφθείτε τη ρωσική Βόρεια Παλμύρα, όπου βρίσκονται τα περισσότερα παραδείγματα ρωσικού κλασικισμού - ένα ξεχωριστό κλάδο στυλ.