Το ύφος της αυτοκρατορίας του Στάλιν στην εσωτερική διακόσμηση
Stalians - η πιο δημοφιλής αρχιτεκτονική κατεύθυνση κατά τα 30-60 του εικοστού αιώνα. Σε αντίθεση με άλλα κατοικημένα κτίρια της εποχής του Στάλιν (στρατώνες, δίδυμα μονόχωρα κτίρια, σπίτια από τούβλα χωρίς ανέσεις), υπάρχει πλήρης παροχή νερού, λυμάτων, θέρμανσης και αρκετών ξεχωριστών δωματίων. Η σταλινική αυτοκρατορία στο εσωτερικό των σύγχρονων σπιτιών, διαμερίσματα είναι ζεστή, επίσημη, σχετική με αυτή τη μέρα.
Αυτό το στυλ προέρχεται από την ΕΣΣΔ στα μέσα της δεκαετίας του 30 του XX αιώνα. Αρχικά, η αυτοκρατορία είναι μια πομπώδης, μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική τάση που δημιουργήθηκε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Ναπολέοντα του Πρώτου.Τη δεκαετία του 30 του εικοστού αιώνα, τέτοιου είδους μεγαλοπρεπή, μνημειώδη κτίρια άρχισαν να χτίζονται στη Σοβιετική Ένωση, όταν η χώρα άρχισε να κυβερνάται από τον Ι. Στάλιν. Στη δεκαετία του 1950 άρχισαν να επικρίνουν αυστηρά αυτή την αρχιτεκτονική, θεωρώντας απαράδεκτο το πλεόνασμα του σοβιετικού λαού και μετά το θάνατο του Στάλιν όλα τα αρχικά έργα απλουστεύθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αποκλείοντας τη διακόσμηση στο μέγιστο, μειώνοντας αισθητά τη συνολική έκταση και το ύψος των οροφών σε ορισμένες περιοχές. Τα περισσότερα από τα μεγάλα διαμερίσματα δόθηκαν ως κοινόχρηστα διαμερίσματα, όπου ζούσαν πολλές οικογένειες ταυτόχρονα, χρησιμοποιώντας μια κοινόχρηστη κουζίνα και ένα μπάνιο.
Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του στυλ
Ένα στάνταρ διαμέρισμα - "stalin" αποτελείται από τρία έως πέντε, λιγότερο συχνά δύο ή έξι έως επτά ξεχωριστά δωμάτια, μια κουζίνα με εμβαδόν από επτά έως δεκαπέντε τετραγωνικά μέτρα, ένα τεράστιο σαλόνι, μια ευρύχωρη είσοδο. Τα διαμερίσματα ενός δωματίου χτίστηκαν εξαιρετικά σπάνια, ενώ στα διαμερίσματα τριών δωματίων υπήρχαν δύο δωμάτια δίπλα. Όλα τα δωμάτια έχουν οροφές άνω των τριών μέτρων, κατακόρυφα επιμήκη παράθυρα με θέα σε μία ή δύο πλευρές, σε μερικά σημεία υπάρχουν παράθυρα. Συνήθως, μια τέτοια κατοικία βρίσκεται στο "ιστορικό" κέντρο μιας μεγάλης πόλης - η θέα από τα παράθυρα ανοίγει αντίστοιχη.
Ο σχεδιασμός των διαμερισμάτων της εποχής του Στάλιν συνδύασε τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της Μπαρόκ και της Ναπολεόντειος αυτοκρατορίας, της νεο-γοτθικής και της αρτ ντεκό, του κλασικισμού και της νεωτερικότητας. Οι χοντροί τοίχοι των σπιτιών αυτής της εποχής ήταν φτιαγμένοι από κόκκινο ή λευκό τούβλο, άλλα μη εύφλεκτα υλικά και τα κτίρια είχαν τουλάχιστον δύο ορόφους, αφθονία χύτευσης από γυψομάρμαρο, πραγματικές στήλες. Οι πόρτες είναι επίσης αρκετά μεγάλες, συχνά διπλές, οι τοίχοι είναι διακοσμημένες με γείσα προφίλ και οι φαρδιές "μπροστινές" σκάλες είναι μοκέτες.
Με άλλο τρόπο, ο "Στάλιν" ονομάζονταν "διαμερίσματα πλήρους μήκους" ή "μεγάλα σπίτια της δεκαετίας του '50". Όχι μόνο οικιστικά κτίρια, αλλά και θέατρα, πολυκαταστήματα, σταθμούς του μετρό, αθλητικές εγκαταστάσεις και πανεπιστήμια διακοσμούσαν πολυτελώς και σε μεγάλη κλίμακα.Τα κτίρια των πόλεων ομαδοποιήθηκαν σε ολόκληρα σύνολα, κατόπιν οι αρχιτέκτονες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα επιτεύγματα της κατασκευής και της καλής τέχνης. Παντού η αρχή ενεργούσε - "τόσο το καλύτερο," η γιγαντομανία και η αισιοδοξία.
Χαρακτηριστικά της παλέτας χρωμάτων
Ο χρωματισμός των εσωτερικών χώρων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα είναι πολύ μέτριος, σχεδόν χωρίς φωτεινά χρώματα. Τα έπιπλα επιλέγονται κυρίως σε σκούρο χρώμα, οι τοίχοι είναι παστέλ αποχρώσεις, τα χαλιά είναι κόκκινα-καφέ, οι πόρτες μεταξύ των δωματίων είναι λευκές με πολύχρωμα τζάμια.
Οι πιο κατάλληλοι συνδυασμοί χρωμάτων:
Λευκά είδη με μαόνι.
γκρίζο αχάτης με τερακότα.
βάλτο με ξυλώδη πορτοκαλί
αντίκα γαλάζιο με μπεζ κόκκινο?
λεβάντα με σκούρο ορείχαλκο.
ανοιχτόχρυσο με καφέ σοκολάτα.
μπλε πράσινο με κάστορα?
προστατευτικό μπλε με ελαφριά κάστανο.
μουστάρδα με γκρι σιδήρου?
σμαράγδι με τούβλο?
καφέ-πορτοκαλί με χακί.
κοράλλι με κρεμώδη?
κίτρινη κρέμα με ιώδες μαύρο.
πικραλίδα με πράσινο opal;
ώχρα με ασημί ροζ.
Ακόμα και το μονόχρωμο εσωτερικό επιτρέπει την παρουσία φωτεινών τόνων χρώματος - κουρτίνες, μαξιλάρια, χαλιά, πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους.
Τι υλικά πρέπει να χρησιμοποιείτε κατά τη διακόσμηση των δωματίων
Τα υλικά φινιρίσματος χρησιμοποιούνται αποκλειστικά φυσικά:
Τα δάπεδα είναι συνήθως διατίθενται με παρκέ, που βρίσκεται "ψαροκόκαλο", αλλά δεν είναι κοινό σε ολόκληρο το διαμέρισμα, αλλά για κάθε δωμάτιο χωριστά. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πίνακες από γυψομάρμαρο, μισοί κίονες, αγκύλες, κιγκλιδώματα, γωνιακά εξαρτήματα, κορνίζες κλπ. Στο ανώτατο όριο υπάρχει μια υποδοχή από γυψομάρμαρο κάτω από τον πολυέλαιο, τα ίδια περίπλοκα κεραμίδια οροφής και άλλες παρόμοιες διακοσμήσεις.Οι πόρτες είναι κατασκευασμένες από ξύλο, κόντρα πλακέ, έχουν πάνελ, λαβές ζωγραφισμένες με χρυσό χρώμα, πλάκες με τρισδιάστατο νήμα. Ταιριάζουν με το χρώμα του δαπέδου ή είναι βαμμένα με λευκή βαφή πετρελαίου.
Τα δάπεδα στο μπάνιο και στην κουζίνα είναι διαμορφωμένα με κεραμικά πλακάκια, λιγότερο συχνά με φυσική πέτρα, κυρίως κόκκινο-καφέ χρώματα, ενώ επιτρέπονται οι τοίχοι με ελαφριά πλακάκια, πλούσια διακοσμημένα με λουλουδένια στολίδια, ένα στενό αντίθετο όριο.
Επιλογή επίπλων
Τα έπιπλα επιλέγονται πολυτελή, συμπαγή, τεράστια, κυρίως από φυσικό ξύλο (δρυς, καρυδιά, τριανταφυλλιά) και μέταλλο. Είναι συχνά βερνικωμένο, διακοσμημένο με ογκομετρικά γλυπτά, ψηφιδωτά. Πρόκειται για διαφάνειες με σκαλιστές "στέμματα", κομπολόγια με κυρτό σχήμα, στρογγυλά ή οβάλ τραπεζάκια, δερμάτινες καρέκλες και καναπέδες με ψηλές πλάτες, βαριές ξύλινες καρέκλες με κορδόνια, κρεβάτια με μπάλες ή κορυφές στις γωνίες. Η ξυλογλυπτική εδώ είναι ευπρόσδεκτη τόσο με τη μορφή σύνθετων βασικών ανάγλυφες όσο και με ένα απλό "γεωμετρικό". Είναι αποδεκτά τα επικεφαλής σχισμένα στοιχεία από πολύτιμο ξύλο. Εκτός από το φυσικό ή τεχνητό δέρμα, διάφορα υφάσματα χρησιμοποιούνται ως υλικό ταπετσαρίας - απλό ή με διακοσμητικά λουλουδιών.
Φωτισμός
Το κύριο φωτιστικό στοιχείο αυτής της εποχής είναι ένας πολυτελής πολυέλαιος κρυστάλλου που βρίσκεται στο μέσο της οροφής. Αργότερα, τέτοιου είδους σχέδια ήταν κατασκευασμένα από πλαστικό, τα οποία επηρέασαν σημαντικά την εμφάνιση και την ανθεκτικότητα της συσκευής. Οι ξεχωριστές ζώνες φωτίστηκαν από λαμπτήρες δαπέδου, συχνά με κλωστοϋφαντουργικές αποχρώσεις διακοσμημένες με floral μοτίβα και κρόσσια. Οι απλίκες τοίχου, συνήθως στυλιζαρισμένες ως φακοί, τοποθετήθηκαν σε χάλκινα σγουράκια πάνω από το τραπέζι της κουζίνας και το κρεβάτι. Ο χώρος εργασίας φωτίστηκε από επιτραπέζιο φωτιστικό με πρασινωπό αλεξίπτωτο, σε εύκαμπτη βάση. Στο νηπιαγωγείο, εκτός από το κύριο φως, υπήρχαν μικρά φώτα ημέρας που ήταν συνδεδεμένα, με πέτρινη ή πλαστική διακόσμηση.Στη σύγχρονη εποχή, ο σχεδιασμός συμπληρώνεται από οπίσθιο φωτισμό LED, ο οποίος, με μια κατάλληλη προσέγγιση, δεν παραβιάζει το κύριο ύφος καθόλου.
Η επιλογή των υφασμάτων για διακόσμηση παραθύρων
Τα κουρτίνες παραθύρων επιλέγονται πυκνά, βαριά, δημιουργώντας μια επίσημη ατμόσφαιρα. Έχουν πολλά στρώματα, έναν μεγάλο αριθμό πτυχώσεις, περιθώρια, βούρτσα. Οι κουρτίνες μαυρίσματος προτιμώνται στην κρεβατοκάμαρα, προστατεύοντας τον ύπνο από το ηλιακό φως του πρωινού, ενώ στην κουζίνα προτιμώνται βραχύτερα και ελαφρύτερα. Οι πόρτες είναι διακοσμημένες με τις ίδιες κουρτίνες με τα παράθυρα, δεμένα με χρυσά κορδόνια. Τα υφάσματα προτιμώνται φυσικά, απλά, ήρεμα χρώματα ή σε αντίθεση με το χρώμα των τοίχων. Είναι επιθυμητό οι κουρτίνες να συνδυαστούν σε χρώμα με καλύμματα, χαλιά και άλλα εσωτερικά υφάσματα.
Εάν υπάρχουν πολλά παράθυρα σε έναν τοίχο, είναι διακοσμημένα με μια κοινή κουρτίνα που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το τείχος εντελώς.
Παραδείγματα σχεδίου δωματίου
Η συνολική επιφάνεια του σταλινικού διαμερίσματος δύο δωματίων είναι περίπου 30 μέτρα, το διαμέρισμα τεσσάρων δωματίων είναι περίπου 60 μέτρα, το διαμέρισμα επτα δωματίων έχει επιφάνεια μέχρι 160 τετραγωνικά μέτρα. Όσο περισσότερα δωμάτια υπήρχαν, τόσο πιο ευρύχωρα καθένα από αυτά έγινε.
Ποιες ήταν οι διαθέσιμες διευκολύνσεις:
την κουζίνα?
ένα ή περισσότερα υπνοδωμάτια.
γραφείο ·
καθιστικό
μπανιέρα ή ντους;
τουαλέτα;
αίθουσα?
ντουλάπα.
Στην εποχή εκείνη δεν υπήρχαν αποδυτήρια - τα ρούχα φυλάσσονταν σε εντοιχισμένες ντουλάπες και κυλικεία. Για τα παιδικά υπνοδωμάτια, ειδικά έπιπλα, εκτός από το παχνί, δεν υπήρχαν καθόλου - για τους σκοπούς αυτούς επιλέχθηκαν τα μικρότερα δωμάτια, όπου έβαζαν ένα παχνί, ένα απλό ντουλάπι, ένα τραπέζι με καρέκλα, ένα συρτάρι με παιχνίδια και κρεμόταν ένα βιβλιοθήκη.
Τα διαμερίσματα της εποχής του σταλινικού είναι γεμάτα με ψηλές εντοιχισμένες ντουλάπες, στις οποίες στεγάζονται τα περισσότερα, επειδή στα δωμάτια παραμένει πολύ χώρος για βιβλία και διακοσμητικά στοιχεία.
Σαλόνι
Η περιοχή του σταλινικού καθιστικού είναι από 16 έως 30 τετραγωνικά μέτρα.Οι οροφές, εν μέρει οι τοίχοι είναι άφθονα διακοσμημένα με γυψομάρμαρο, στη μέση - πολυέλαιος πολυέλαιος κρύσταλλο. Κατά μήκος ενός από τους τοίχους υπάρχει ένας τοίχος του υπουργικού συμβουλίου, στον οποίο υπάρχουν πάντα παχιά βιβλία με τακτοποιημένες "ρίζες", ενώ στα τζάμια υπάρχουν όμορφα κεραμικά πιάτα, υπηρεσία τσαγιού για έξι έως δώδεκα άτομα και πολλά ειδώλια από πορσελάνη.
Η κύρια διακόσμηση του σαλόνι είναι μια τηλεόραση, είναι τοποθετημένο σε μια βάση με τέσσερις κώνους-κώνους ή μια κονσόλα τοίχου διακοσμημένη με γκάμα από γυψομάρμαρο. Στο κέντρο ενός από τα τείχη υπάρχουν ρολόγια δαπέδου ή κρεμαστά με μια μάχη, πλούσια διακοσμημένα με γλυπτά, σε πολλά άλλα υπάρχουν έργα ζωγραφικής στο πνεύμα ενός ακατέργαστου «σοβιετικού ρεαλισμού» διακοσμημένου με βαριά πλαίσια. Χωρίς αποτυχία, υπάρχει ένας καναπές καλυμμένος με πολυτελή κουρτίνες, που συμπληρώνεται από ένα ζευγάρι πολυθρόνες, ένα σκαλιστό τραπέζι. Όλα τα στοιχεία των επίπλων είναι συνδυασμένα μοκέτα μοτίβο, το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του δωματίου. Οι τοιχογραφίες που απεικονίζουν ένα αστικό τοπίο των μέσων του εικοστού αιώνα είναι επίσης αποδεκτές.
Αν είναι δυνατόν, πρέπει να τηρούνται οι αρχές της συμμετρίας σε σχέση με το κέντρο σύνθεσης του δωματίου - τζάκι, τηλεόραση, καναπές, εικόνα κ.λπ.
Η κουζίνα
Η κουζίνα της εποχής της σταλινικής αυτοκρατορίας έχει έκταση 7 έως 15 μέτρων. Η κουζίνα ως τέτοια συνήθως απουσιάζει, υπάρχει μόνο ένα πολύ ευρύχωρο ντουλάπι με σκεύη, τραπεζομάντιλα, ένα χαμηλό στρογγυλό ψυγείο. Η επιφάνεια εργασίας είναι από φυσική πέτρα ή δρυς, κάτω από την οποία τοποθετούνται συρτάρια, τμήματα για ασημικά, διάφορα σκεύη κουζίνας. Μερικές οικιακές συσκευές τοποθετούνται σε οριζόντιες επιφάνειες. Η τραπεζαρία είναι διακοσμημένη με τραπέζι που καλύπτεται με τραπεζομάντιλο, καρέκλες είναι επίσης ντυμένες με αφαιρούμενα καλύμματα. Σε εξέχοντα μέρη είναι τα κρυστάλλινα αγγεία για φρούτα, φυτεμένα φυτά με φυτά, λαμπάδες βαρέων μετάλλων.
Υπνοδωμάτιο
Η μέση επιφάνεια οποιουδήποτε από τα υπνοδωμάτια είναι περίπου εννέα μέτρα.Ένα μονόκλινο ή διπλό κρεβάτι βρίσκεται στο κέντρο ενός από τους τοίχους, το κεφαλάρι είναι διακοσμημένο με γυψοσανίδες, δίπλα σε ένα ή δύο κομοδίνα ή σε ένα σκαλιστό τραπέζι με θέα στο χρώμα των κουρτινών. Τα ράφια πάνω από το κρεβάτι είναι διακοσμημένα με ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε ξύλινα πλαίσια, μικρά ειδώλια από χαλκό ή χαλκό. Διαθέτει επίσης μια μικρή γυαλιστερή ντουλάπα δύο θυρών, η οποία στη συνέχεια κλειδώνεται με ένα κλειδί, λιγότερο συχνά ένα σφυρήλατο σίδερο, για την αποθήκευση λινό, διάφορα "ρούχα". Μπεζ και καφέ ριγέ ή floral ταπετσαρία θα συμπληρώσει το επιλεγμένο στυλ σας. Βεβαιωθείτε ότι βάζετε το χαλί στο πάτωμα, συμπληρώστε το προαιρετικά με τοίχο.
Εάν το δωμάτιο φαίνεται περιορισμένο, απέναντι από το παράθυρο υπάρχει ένας μεγάλος καθρέφτης, ο οποίος, αντανακλώντας το φως από το παράθυρο, επεκτείνει σημαντικά το χώρο.
Βιβλιοθήκη γραφείου
Πιστεύεται ότι όλοι διαβάζουν στην ΕΣΣΔ, επειδή υπήρχαν πολλά βιβλία σε κάθε οικογένεια. Μια μελέτη με ένα γραφείο συνδυάστηκε συνήθως με μια βιβλιοθήκη, η οποία ήταν μια σχάρα από συμπαγές ξύλο στο ανώτατο όριο. Κάποιες φορές έκρυψαν τις επιφάνειες όλων των τειχών και για να βγάλουν το σωστό βιβλίο από το ανώτερο ράφι, έπρεπε να χρησιμοποιήσεις ένα σκάλες ή μια ειδική ξύλινη βάση με δύο ή τρία σκαλοπάτια, επειδή το ύψος της οροφής ήταν συχνά περίπου τέσσερα μέτρα.
Στη σύγχρονη έκδοση των βιβλίων, μπορεί να υπάρχει λίγο λιγότερο, και το γραφείο αντικαθίσταται από έναν υπολογιστή. Στα ανοιχτά ράφια υπάρχουν τυποποιημένα γυψοσανίδες ή χάλκινα ειδώλια για εκείνη την εποχή. Στον τοίχο κρεμάστε έναν χάρτη της Σοβιετικής Ένωσης, μια κόκκινη σημαία ή ένα οικόσημο.
Διάδρομος
Αυτό το δωμάτιο έχει σχεδιαστεί όχι λιγότερο πολυτελώς από όλα τα άλλα. Στο πάτωμα υπάρχει παρκέ-έλατο ή πραγματικό μάρμαρο, στους τοίχους υπάρχουν ταπετσαρίες σε σκούρο μοτίβο σε συνδυασμό με ξύλινα πάνελ, στο ταβάνι υπάρχει στόκος και λάμπα. Από έπιπλα, σκαλιστό πέργκολα, ξύλινο τοίχο ή μεταλλική κρεμάστρα δαπέδου, ένας μικρός καναπές σε συνδυασμό με ένα ράφι για την εγκατάσταση ενός τηλεφώνου στο σπίτι είναι κατάλληλοι. Το χαλί θα πρέπει επίσης να "στο θέμα."
Στοιχεία της σταλινικής διακόσμησης, αξεσουάρ
Τα διακοσμητικά στοιχεία της σταλινικής αυτοκρατορίας είναι πολύ περίεργα - πεντάκτινα αστέρια, δρεπάνι και σφυρί, εικόνες αυτιών σιταριού δεμένα με κορδέλα, δάφνια δάφνης. Πρόκειται για ογκώδη γύψο ή σκαλισμένα πάνελ που απεικονίζουν τους απλούς εργαζόμενους, με την έκσταση των εργαζόμενων προς όφελος μιας μεγάλης χώρας. Σε ράφια, τραπέζια, άλλα εξέχοντα μέρη είναι χάλκινα, ξύλινα, πορσελάνικα ειδώλια ή γλυπτικές ομάδες ιδεολογικού προσανατολισμού. Υπάρχουν επίσης ανάγλυφα με λιοντάρια, καθώς και ένθετα με πίνακες κοινωνικά σημαντικών γεγονότων.
Συμπέρασμα
Το εσωτερικό στιλ του Στάλιν είναι ένα μοναδικό φαινόμενο της εποχής της Σοβιετικής Ένωσης, οι ηχώ της οποίας δείχνουν βιολογικά στις σύγχρονες εποχές, αν και οι μνημειώδεις αντικειμενικές κολώνες αντικαθίστανται από απομιμήσεις αφρού, μαύρες και μαύρες τηλεοράσεις από χρωματιστούς υγρούς κρυστάλλους και μασίφ ξύλινα μαρμάρινα ντουλάπια από MDF. Υψηλής ποιότητας στυλ είναι δυνατή στα σημερινά ευρύχωρα καινούργια κτίρια με τη βοήθεια πραγματικών ιστορικών επίπλων, ντεκόρ, κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που σώζονται από συλλέκτες από εκείνες τις εποχές ή από την κατάλληλη μίμηση τους, που έγιναν από τους σχεδιαστές των τέλους του 20ου αιώνα.
Stalians - η πιο δημοφιλής αρχιτεκτονική κατεύθυνση κατά τα 30-60 του εικοστού αιώνα. Σε αντίθεση με άλλα κατοικημένα κτίρια της εποχής του Στάλιν (στρατώνες, δίδυμα μονόχωρα κτίρια, σπίτια από τούβλα χωρίς ανέσεις), υπάρχει πλήρης παροχή νερού, λυμάτων, θέρμανσης και αρκετών ξεχωριστών δωματίων. Η σταλινική αυτοκρατορία στο εσωτερικό των σύγχρονων σπιτιών, διαμερίσματα είναι ζεστή, επίσημη, σχετική με αυτή τη μέρα.
Περιεχόμενα
Ιστορία στυλ
Αυτό το στυλ προέρχεται από την ΕΣΣΔ στα μέσα της δεκαετίας του 30 του XX αιώνα. Αρχικά, η αυτοκρατορία είναι μια πομπώδης, μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική τάση που δημιουργήθηκε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Ναπολέοντα του Πρώτου.Τη δεκαετία του 30 του εικοστού αιώνα, τέτοιου είδους μεγαλοπρεπή, μνημειώδη κτίρια άρχισαν να χτίζονται στη Σοβιετική Ένωση, όταν η χώρα άρχισε να κυβερνάται από τον Ι. Στάλιν. Στη δεκαετία του 1950 άρχισαν να επικρίνουν αυστηρά αυτή την αρχιτεκτονική, θεωρώντας απαράδεκτο το πλεόνασμα του σοβιετικού λαού και μετά το θάνατο του Στάλιν όλα τα αρχικά έργα απλουστεύθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αποκλείοντας τη διακόσμηση στο μέγιστο, μειώνοντας αισθητά τη συνολική έκταση και το ύψος των οροφών σε ορισμένες περιοχές. Τα περισσότερα από τα μεγάλα διαμερίσματα δόθηκαν ως κοινόχρηστα διαμερίσματα, όπου ζούσαν πολλές οικογένειες ταυτόχρονα, χρησιμοποιώντας μια κοινόχρηστη κουζίνα και ένα μπάνιο.
Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του στυλ
Ένα στάνταρ διαμέρισμα - "stalin" αποτελείται από τρία έως πέντε, λιγότερο συχνά δύο ή έξι έως επτά ξεχωριστά δωμάτια, μια κουζίνα με εμβαδόν από επτά έως δεκαπέντε τετραγωνικά μέτρα, ένα τεράστιο σαλόνι, μια ευρύχωρη είσοδο. Τα διαμερίσματα ενός δωματίου χτίστηκαν εξαιρετικά σπάνια, ενώ στα διαμερίσματα τριών δωματίων υπήρχαν δύο δωμάτια δίπλα. Όλα τα δωμάτια έχουν οροφές άνω των τριών μέτρων, κατακόρυφα επιμήκη παράθυρα με θέα σε μία ή δύο πλευρές, σε μερικά σημεία υπάρχουν παράθυρα. Συνήθως, μια τέτοια κατοικία βρίσκεται στο "ιστορικό" κέντρο μιας μεγάλης πόλης - η θέα από τα παράθυρα ανοίγει αντίστοιχη.
Ο σχεδιασμός των διαμερισμάτων της εποχής του Στάλιν συνδύασε τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της Μπαρόκ και της Ναπολεόντειος αυτοκρατορίας, της νεο-γοτθικής και της αρτ ντεκό, του κλασικισμού και της νεωτερικότητας. Οι χοντροί τοίχοι των σπιτιών αυτής της εποχής ήταν φτιαγμένοι από κόκκινο ή λευκό τούβλο, άλλα μη εύφλεκτα υλικά και τα κτίρια είχαν τουλάχιστον δύο ορόφους, αφθονία χύτευσης από γυψομάρμαρο, πραγματικές στήλες. Οι πόρτες είναι επίσης αρκετά μεγάλες, συχνά διπλές, οι τοίχοι είναι διακοσμημένες με γείσα προφίλ και οι φαρδιές "μπροστινές" σκάλες είναι μοκέτες.
Με άλλο τρόπο, ο "Στάλιν" ονομάζονταν "διαμερίσματα πλήρους μήκους" ή "μεγάλα σπίτια της δεκαετίας του '50". Όχι μόνο οικιστικά κτίρια, αλλά και θέατρα, πολυκαταστήματα, σταθμούς του μετρό, αθλητικές εγκαταστάσεις και πανεπιστήμια διακοσμούσαν πολυτελώς και σε μεγάλη κλίμακα.Τα κτίρια των πόλεων ομαδοποιήθηκαν σε ολόκληρα σύνολα, κατόπιν οι αρχιτέκτονες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα επιτεύγματα της κατασκευής και της καλής τέχνης. Παντού η αρχή ενεργούσε - "τόσο το καλύτερο," η γιγαντομανία και η αισιοδοξία.
Χαρακτηριστικά της παλέτας χρωμάτων
Ο χρωματισμός των εσωτερικών χώρων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα είναι πολύ μέτριος, σχεδόν χωρίς φωτεινά χρώματα. Τα έπιπλα επιλέγονται κυρίως σε σκούρο χρώμα, οι τοίχοι είναι παστέλ αποχρώσεις, τα χαλιά είναι κόκκινα-καφέ, οι πόρτες μεταξύ των δωματίων είναι λευκές με πολύχρωμα τζάμια.
Οι πιο κατάλληλοι συνδυασμοί χρωμάτων:
Τι υλικά πρέπει να χρησιμοποιείτε κατά τη διακόσμηση των δωματίων
Τα υλικά φινιρίσματος χρησιμοποιούνται αποκλειστικά φυσικά:
Τα δάπεδα είναι συνήθως διατίθενται με παρκέ, που βρίσκεται "ψαροκόκαλο", αλλά δεν είναι κοινό σε ολόκληρο το διαμέρισμα, αλλά για κάθε δωμάτιο χωριστά. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πίνακες από γυψομάρμαρο, μισοί κίονες, αγκύλες, κιγκλιδώματα, γωνιακά εξαρτήματα, κορνίζες κλπ. Στο ανώτατο όριο υπάρχει μια υποδοχή από γυψομάρμαρο κάτω από τον πολυέλαιο, τα ίδια περίπλοκα κεραμίδια οροφής και άλλες παρόμοιες διακοσμήσεις.Οι πόρτες είναι κατασκευασμένες από ξύλο, κόντρα πλακέ, έχουν πάνελ, λαβές ζωγραφισμένες με χρυσό χρώμα, πλάκες με τρισδιάστατο νήμα. Ταιριάζουν με το χρώμα του δαπέδου ή είναι βαμμένα με λευκή βαφή πετρελαίου.
Τα δάπεδα στο μπάνιο και στην κουζίνα είναι διαμορφωμένα με κεραμικά πλακάκια, λιγότερο συχνά με φυσική πέτρα, κυρίως κόκκινο-καφέ χρώματα, ενώ επιτρέπονται οι τοίχοι με ελαφριά πλακάκια, πλούσια διακοσμημένα με λουλουδένια στολίδια, ένα στενό αντίθετο όριο.
Επιλογή επίπλων
Τα έπιπλα επιλέγονται πολυτελή, συμπαγή, τεράστια, κυρίως από φυσικό ξύλο (δρυς, καρυδιά, τριανταφυλλιά) και μέταλλο. Είναι συχνά βερνικωμένο, διακοσμημένο με ογκομετρικά γλυπτά, ψηφιδωτά. Πρόκειται για διαφάνειες με σκαλιστές "στέμματα", κομπολόγια με κυρτό σχήμα, στρογγυλά ή οβάλ τραπεζάκια, δερμάτινες καρέκλες και καναπέδες με ψηλές πλάτες, βαριές ξύλινες καρέκλες με κορδόνια, κρεβάτια με μπάλες ή κορυφές στις γωνίες. Η ξυλογλυπτική εδώ είναι ευπρόσδεκτη τόσο με τη μορφή σύνθετων βασικών ανάγλυφες όσο και με ένα απλό "γεωμετρικό". Είναι αποδεκτά τα επικεφαλής σχισμένα στοιχεία από πολύτιμο ξύλο. Εκτός από το φυσικό ή τεχνητό δέρμα, διάφορα υφάσματα χρησιμοποιούνται ως υλικό ταπετσαρίας - απλό ή με διακοσμητικά λουλουδιών.
Φωτισμός
Το κύριο φωτιστικό στοιχείο αυτής της εποχής είναι ένας πολυτελής πολυέλαιος κρυστάλλου που βρίσκεται στο μέσο της οροφής. Αργότερα, τέτοιου είδους σχέδια ήταν κατασκευασμένα από πλαστικό, τα οποία επηρέασαν σημαντικά την εμφάνιση και την ανθεκτικότητα της συσκευής. Οι ξεχωριστές ζώνες φωτίστηκαν από λαμπτήρες δαπέδου, συχνά με κλωστοϋφαντουργικές αποχρώσεις διακοσμημένες με floral μοτίβα και κρόσσια. Οι απλίκες τοίχου, συνήθως στυλιζαρισμένες ως φακοί, τοποθετήθηκαν σε χάλκινα σγουράκια πάνω από το τραπέζι της κουζίνας και το κρεβάτι. Ο χώρος εργασίας φωτίστηκε από επιτραπέζιο φωτιστικό με πρασινωπό αλεξίπτωτο, σε εύκαμπτη βάση. Στο νηπιαγωγείο, εκτός από το κύριο φως, υπήρχαν μικρά φώτα ημέρας που ήταν συνδεδεμένα, με πέτρινη ή πλαστική διακόσμηση.Στη σύγχρονη εποχή, ο σχεδιασμός συμπληρώνεται από οπίσθιο φωτισμό LED, ο οποίος, με μια κατάλληλη προσέγγιση, δεν παραβιάζει το κύριο ύφος καθόλου.
Η επιλογή των υφασμάτων για διακόσμηση παραθύρων
Τα κουρτίνες παραθύρων επιλέγονται πυκνά, βαριά, δημιουργώντας μια επίσημη ατμόσφαιρα. Έχουν πολλά στρώματα, έναν μεγάλο αριθμό πτυχώσεις, περιθώρια, βούρτσα. Οι κουρτίνες μαυρίσματος προτιμώνται στην κρεβατοκάμαρα, προστατεύοντας τον ύπνο από το ηλιακό φως του πρωινού, ενώ στην κουζίνα προτιμώνται βραχύτερα και ελαφρύτερα. Οι πόρτες είναι διακοσμημένες με τις ίδιες κουρτίνες με τα παράθυρα, δεμένα με χρυσά κορδόνια. Τα υφάσματα προτιμώνται φυσικά, απλά, ήρεμα χρώματα ή σε αντίθεση με το χρώμα των τοίχων. Είναι επιθυμητό οι κουρτίνες να συνδυαστούν σε χρώμα με καλύμματα, χαλιά και άλλα εσωτερικά υφάσματα.
Παραδείγματα σχεδίου δωματίου
Η συνολική επιφάνεια του σταλινικού διαμερίσματος δύο δωματίων είναι περίπου 30 μέτρα, το διαμέρισμα τεσσάρων δωματίων είναι περίπου 60 μέτρα, το διαμέρισμα επτα δωματίων έχει επιφάνεια μέχρι 160 τετραγωνικά μέτρα. Όσο περισσότερα δωμάτια υπήρχαν, τόσο πιο ευρύχωρα καθένα από αυτά έγινε.
Ποιες ήταν οι διαθέσιμες διευκολύνσεις:
Στην εποχή εκείνη δεν υπήρχαν αποδυτήρια - τα ρούχα φυλάσσονταν σε εντοιχισμένες ντουλάπες και κυλικεία. Για τα παιδικά υπνοδωμάτια, ειδικά έπιπλα, εκτός από το παχνί, δεν υπήρχαν καθόλου - για τους σκοπούς αυτούς επιλέχθηκαν τα μικρότερα δωμάτια, όπου έβαζαν ένα παχνί, ένα απλό ντουλάπι, ένα τραπέζι με καρέκλα, ένα συρτάρι με παιχνίδια και κρεμόταν ένα βιβλιοθήκη.
Σαλόνι
Η περιοχή του σταλινικού καθιστικού είναι από 16 έως 30 τετραγωνικά μέτρα.Οι οροφές, εν μέρει οι τοίχοι είναι άφθονα διακοσμημένα με γυψομάρμαρο, στη μέση - πολυέλαιος πολυέλαιος κρύσταλλο. Κατά μήκος ενός από τους τοίχους υπάρχει ένας τοίχος του υπουργικού συμβουλίου, στον οποίο υπάρχουν πάντα παχιά βιβλία με τακτοποιημένες "ρίζες", ενώ στα τζάμια υπάρχουν όμορφα κεραμικά πιάτα, υπηρεσία τσαγιού για έξι έως δώδεκα άτομα και πολλά ειδώλια από πορσελάνη.
Η κύρια διακόσμηση του σαλόνι είναι μια τηλεόραση, είναι τοποθετημένο σε μια βάση με τέσσερις κώνους-κώνους ή μια κονσόλα τοίχου διακοσμημένη με γκάμα από γυψομάρμαρο. Στο κέντρο ενός από τα τείχη υπάρχουν ρολόγια δαπέδου ή κρεμαστά με μια μάχη, πλούσια διακοσμημένα με γλυπτά, σε πολλά άλλα υπάρχουν έργα ζωγραφικής στο πνεύμα ενός ακατέργαστου «σοβιετικού ρεαλισμού» διακοσμημένου με βαριά πλαίσια. Χωρίς αποτυχία, υπάρχει ένας καναπές καλυμμένος με πολυτελή κουρτίνες, που συμπληρώνεται από ένα ζευγάρι πολυθρόνες, ένα σκαλιστό τραπέζι. Όλα τα στοιχεία των επίπλων είναι συνδυασμένα μοκέτα μοτίβο, το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του δωματίου. Οι τοιχογραφίες που απεικονίζουν ένα αστικό τοπίο των μέσων του εικοστού αιώνα είναι επίσης αποδεκτές.
Η κουζίνα
Η κουζίνα της εποχής της σταλινικής αυτοκρατορίας έχει έκταση 7 έως 15 μέτρων. Η κουζίνα ως τέτοια συνήθως απουσιάζει, υπάρχει μόνο ένα πολύ ευρύχωρο ντουλάπι με σκεύη, τραπεζομάντιλα, ένα χαμηλό στρογγυλό ψυγείο. Η επιφάνεια εργασίας είναι από φυσική πέτρα ή δρυς, κάτω από την οποία τοποθετούνται συρτάρια, τμήματα για ασημικά, διάφορα σκεύη κουζίνας. Μερικές οικιακές συσκευές τοποθετούνται σε οριζόντιες επιφάνειες. Η τραπεζαρία είναι διακοσμημένη με τραπέζι που καλύπτεται με τραπεζομάντιλο, καρέκλες είναι επίσης ντυμένες με αφαιρούμενα καλύμματα. Σε εξέχοντα μέρη είναι τα κρυστάλλινα αγγεία για φρούτα, φυτεμένα φυτά με φυτά, λαμπάδες βαρέων μετάλλων.
Υπνοδωμάτιο
Η μέση επιφάνεια οποιουδήποτε από τα υπνοδωμάτια είναι περίπου εννέα μέτρα.Ένα μονόκλινο ή διπλό κρεβάτι βρίσκεται στο κέντρο ενός από τους τοίχους, το κεφαλάρι είναι διακοσμημένο με γυψοσανίδες, δίπλα σε ένα ή δύο κομοδίνα ή σε ένα σκαλιστό τραπέζι με θέα στο χρώμα των κουρτινών. Τα ράφια πάνω από το κρεβάτι είναι διακοσμημένα με ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε ξύλινα πλαίσια, μικρά ειδώλια από χαλκό ή χαλκό. Διαθέτει επίσης μια μικρή γυαλιστερή ντουλάπα δύο θυρών, η οποία στη συνέχεια κλειδώνεται με ένα κλειδί, λιγότερο συχνά ένα σφυρήλατο σίδερο, για την αποθήκευση λινό, διάφορα "ρούχα". Μπεζ και καφέ ριγέ ή floral ταπετσαρία θα συμπληρώσει το επιλεγμένο στυλ σας. Βεβαιωθείτε ότι βάζετε το χαλί στο πάτωμα, συμπληρώστε το προαιρετικά με τοίχο.
Βιβλιοθήκη γραφείου
Πιστεύεται ότι όλοι διαβάζουν στην ΕΣΣΔ, επειδή υπήρχαν πολλά βιβλία σε κάθε οικογένεια. Μια μελέτη με ένα γραφείο συνδυάστηκε συνήθως με μια βιβλιοθήκη, η οποία ήταν μια σχάρα από συμπαγές ξύλο στο ανώτατο όριο. Κάποιες φορές έκρυψαν τις επιφάνειες όλων των τειχών και για να βγάλουν το σωστό βιβλίο από το ανώτερο ράφι, έπρεπε να χρησιμοποιήσεις ένα σκάλες ή μια ειδική ξύλινη βάση με δύο ή τρία σκαλοπάτια, επειδή το ύψος της οροφής ήταν συχνά περίπου τέσσερα μέτρα.
Στη σύγχρονη έκδοση των βιβλίων, μπορεί να υπάρχει λίγο λιγότερο, και το γραφείο αντικαθίσταται από έναν υπολογιστή. Στα ανοιχτά ράφια υπάρχουν τυποποιημένα γυψοσανίδες ή χάλκινα ειδώλια για εκείνη την εποχή. Στον τοίχο κρεμάστε έναν χάρτη της Σοβιετικής Ένωσης, μια κόκκινη σημαία ή ένα οικόσημο.
Διάδρομος
Αυτό το δωμάτιο έχει σχεδιαστεί όχι λιγότερο πολυτελώς από όλα τα άλλα. Στο πάτωμα υπάρχει παρκέ-έλατο ή πραγματικό μάρμαρο, στους τοίχους υπάρχουν ταπετσαρίες σε σκούρο μοτίβο σε συνδυασμό με ξύλινα πάνελ, στο ταβάνι υπάρχει στόκος και λάμπα. Από έπιπλα, σκαλιστό πέργκολα, ξύλινο τοίχο ή μεταλλική κρεμάστρα δαπέδου, ένας μικρός καναπές σε συνδυασμό με ένα ράφι για την εγκατάσταση ενός τηλεφώνου στο σπίτι είναι κατάλληλοι. Το χαλί θα πρέπει επίσης να "στο θέμα."
Στοιχεία της σταλινικής διακόσμησης, αξεσουάρ
Τα διακοσμητικά στοιχεία της σταλινικής αυτοκρατορίας είναι πολύ περίεργα - πεντάκτινα αστέρια, δρεπάνι και σφυρί, εικόνες αυτιών σιταριού δεμένα με κορδέλα, δάφνια δάφνης. Πρόκειται για ογκώδη γύψο ή σκαλισμένα πάνελ που απεικονίζουν τους απλούς εργαζόμενους, με την έκσταση των εργαζόμενων προς όφελος μιας μεγάλης χώρας. Σε ράφια, τραπέζια, άλλα εξέχοντα μέρη είναι χάλκινα, ξύλινα, πορσελάνικα ειδώλια ή γλυπτικές ομάδες ιδεολογικού προσανατολισμού. Υπάρχουν επίσης ανάγλυφα με λιοντάρια, καθώς και ένθετα με πίνακες κοινωνικά σημαντικών γεγονότων.
Συμπέρασμα
Το εσωτερικό στιλ του Στάλιν είναι ένα μοναδικό φαινόμενο της εποχής της Σοβιετικής Ένωσης, οι ηχώ της οποίας δείχνουν βιολογικά στις σύγχρονες εποχές, αν και οι μνημειώδεις αντικειμενικές κολώνες αντικαθίστανται από απομιμήσεις αφρού, μαύρες και μαύρες τηλεοράσεις από χρωματιστούς υγρούς κρυστάλλους και μασίφ ξύλινα μαρμάρινα ντουλάπια από MDF. Υψηλής ποιότητας στυλ είναι δυνατή στα σημερινά ευρύχωρα καινούργια κτίρια με τη βοήθεια πραγματικών ιστορικών επίπλων, ντεκόρ, κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που σώζονται από συλλέκτες από εκείνες τις εποχές ή από την κατάλληλη μίμηση τους, που έγιναν από τους σχεδιαστές των τέλους του 20ου αιώνα.