Οι ταξιδιώτες και οι απλώς λάτρεις των ορεινών δρόμων χρησιμοποιούνται για να βλέπουν τοίχους αντιστήριξης - δομές που προστατεύουν από την καταστροφή του εδάφους και την άφιξή του στο δρόμο. Το γκρίζο πέτρινο φράγμα κάτω από τις πράσινες πλαγιές έχει γίνει ένα γνωστό μέρος του φυσικού τοπίου. Πάνω από μισό αιώνα πριν, εμφανίστηκαν μερικές ποικιλίες σκηνών. Σήμερα, σε ιδιωτικά κτήματα, υπάρχουν και φράκτες κυρίως με διακοσμητική σημασία και κατάλληλη επένδυση. Οι διαφορές υψομέτρου χρησιμοποιούνται τώρα ενεργά στον σχεδιασμό του τοπίου. Αφήνονται στην αρχική τους μορφή, κρυμμένα ή με κάποιο τρόπο τονίζονται. Οι δομές συγκράτησης συναρμολογούνται από δώδεκα διαφορετικά υλικά και με ριζικά διαφορετικές τεχνολογίες. Χρησιμοποιήστε γεωυφάσματα, μεταλλικά πλέγματα, στήλες σωρού. Οι συμβατικές δομές τοίχων τοποθετούνται σε στρώσεις ή σε ένα μπλοκ. Ως αποτέλεσμα, οι δρόμοι προστατεύονται από κατολισθήσεις και το έδαφος βελτιώνεται σε ιδιωτικά κτήματα.
Με απλή έννοια, οι τοίχοι αντιστήριξης χωρίζονται σε ενισχυτικά και διακοσμητικά. Η διαφορά μεταξύ των ειδών συνίσταται σε διαφορετικούς βαθμούς στρες και κρούσης. Ο σχεδιασμός σίγουρα περιλαμβάνει υπόγεια, υπόγεια μέρη και προστατευτικές επικοινωνίες. Το έδαφος και το ίδιο το τείχος πιέζουν το θεμέλιο. Το τμήμα εδάφους (σώμα) καλύπτει επίσης το ύψος από το εξωτερικό. Γίνεται ομαλή και πλάγια. Ένας προστατευτικός ρόλος διαδραματίζεται με αποστράγγιση και αποστράγγιση. Αυτές οι επικοινωνίες αφαιρούν το νερό και την υγρασία που συσσωρεύονται υπερβολικά στα εσωτερικά.
Οι επιφάνειες συγκράτησης εκτελούν 4 λειτουργίες: χωροθέτηση, ενίσχυση, προστασία και διακόσμηση. Ο πρώτος περιλαμβάνει τον διαχωρισμό ανώμαλων επιφανειών από το υπόλοιπο έδαφος. Ενίσχυση σημαίνει τοποθέτηση του εδάφους και αποφυγή απόρριψης. Επιπλέον - αυτή είναι η προστασία της ακεραιότητας των κτιρίων. Η διακοσμητικότητα εκφράζεται από τις ιδιότητες της επένδυσης, μια ποικιλία σχημάτων και ύψους.
Χαρακτηριστικά σχεδιασμού
Η σχεδίαση πρέπει να βασίζεται:
Σχέδια του σχεδίου.
Έκθεση έρευνας μηχανικού.
Το τεχνολογικό καθήκον.
Τα SNiPs και τα πρότυπα υποχρεώνουν τους οικοδόμους να λαμβάνουν υπόψη τους περιβαλλοντικούς παράγοντες και τις ιδιότητες των υλικών. Αυτό είναι το επιθυμητό επίπεδο αντοχής στο νερό, οι αλλαγές στα φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά των εδαφών, η μετάδοση οριζόντιων φορτίων,τη δυνατότητα χρήσης δομών διαχωρισμού και αγκύρωσης. Τα πρότυπα έχουν συστάσεις για μέτρα και εποικοδομητικές λύσεις που αποσκοπούν στη μείωση της πίεσης στο φράκτη. Συμπεριλαμβανομένης της χρήσης γεωυφασμάτων και στοιχείων εκφόρτωσης. Για τον προσδιορισμό της πλευρικής πίεσης του εδάφους λαμβάνονται υπόψη τα εξωτερικά φορτία και η επίδραση επί της συστοιχίας. Συμπεριλαμβανομένων των κοντινών κτιρίων, των θεμελίων τους, των δομικών μηχανισμών και των φορτίων από το οδόστρωμα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η κλίση των όψεων στην κάθετο και η μετατόπιση των ορίων των γεωτεχνικών-γεωλογικών αντικειμένων από τον οριζόντιο άξονα. Το έργο υπολογίζει τα χαρακτηριστικά παραμόρφωσης του τοίχου και την αντοχή στη διασταύρωση του φράχτη και του εδάφους.
Τι καθορίζει τη δύναμη του τοίχου αντιστήριξης
Η αντοχή σχετίζεται άμεσα με τη σταθερότητα και την ικανότητα να αντέχει την πίεση. Μια μεγάλη μάζα εδάφους ενεργεί στον τοίχο, αλλά ταυτόχρονα κινείται αργά ως αποτέλεσμα των γεωλογικών διαδικασιών. Κατά την κατασκευή ενός εμποδίου, λαμβάνεται υπόψη το δικό του βάρος, η εγγύτητα των σιδηροδρομικών γραμμών και η σεισμική δραστηριότητα. Επιπλέον, τα φαινόμενα που συνδέονται με την επίδραση των ροών του νερού: το ύψος των υπόγειων υδάτων, την πιθανότητα διάβρωσης από τη βροχή, οίδημα του εδάφους το χειμώνα. Ένα στοιχείο συγκράτησης ύψους 2 μέτρων και άνω ρυθμίζεται λαμβάνοντας υπόψη την τυπική ένταση του ανέμου στην περιοχή. Η αντοχή εξαρτάται άμεσα από το πάχος του τοίχου. Ο τελευταίος δείκτης προσαρμόζεται στον τύπο και την στάθμη του εδάφους, το ύψος του φράγματος. Όσο υψηλότερες είναι οι παράμετροι του ύψους ανακούφισης και του ίδιου του τοίχου, η απαλότητα του εδάφους, τόσο μεγαλύτερο είναι το απαιτούμενο πάχος. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να προκαλέσει ρωγμές.
Χαρακτηριστικά της στήριξης των τοίχων
Η τεχνολογία κατασκευών περιλαμβάνει σύνθετες πτυχές. Οι υπολογισμοί βασίζονται στα κριτήρια αντοχής, αξιοπιστίας και επιθυμητής διάρκειας ζωής. Στις συμπαγείς τοποθεσίες, επιτρέπεται η αυτο-κατασκευή. Στην περίπτωση αυτή ισχύουν άλλοι περιορισμοί και κανονισμοί. Κατασκευάζουν ένα τοίχο με τα χέρια τους, ανάλογα με τη σταθερότητα του εδάφους.Αμμώδης βλάστηση, χαλίκι, θρυμματισμένη πέτρα και πηλός είναι αποδεκτές επιλογές. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η ανεξάρτητη ενίσχυση του εδάφους στην πλαγιά απαγορεύεται αυστηρά. Οι τοίχοι ανεγέρθηκαν σε υπόστρωμα με πάγωμα σε απόσταση ενάμισι μέτρων από την επιφάνεια. Η αυτόνομη συσκευή έχει ένα όριο 1,4 m ανά ύψος για το τμήμα εδάφους του φράγματος. Οι υπολογισμοί για δομές διαστάσεων εκτελούνται από επαγγελματίες: ο προσδιορισμός των παραμέτρων περιπλέκεται με την αύξηση του ύψους του φράκτη πάνω από τον προαναφερθέντα δείκτη. Οι κανόνες επιτρέπουν ένα επίπεδο υπόγειων ροών σε βάθος τουλάχιστον 1 μέτρου, ιδανικά από 1,5.
Ίδρυση του ιδρύματος
Η βάση σχηματίζεται κάτω από τα τοιχώματα άνω των 30 cm. Το βάθος της θεμελίωσης αυξάνεται καθώς το έδαφος χαλαρώνει. Μία βάση με αναλογία 1: 4 σε σχέση με το τμήμα εδάφους χύνεται σε ένα πυκνό υπόστρωμα. Το ένα τρίτο του φράχτη τοποθετείται σε μεσαία μαλακά εδάφη. Σε χαλαρό και ασταθές έδαφος κάτω από το θεμέλιο πρέπει να αφήσετε το ήμισυ του συνολικού ύψους. Οι πιο αξιόπιστες επιλογές βάσης περιλαμβάνουν τη θρυμματισμένη πέτρα ή το χαλίκι και την άμμο που συμπιέζονται με τσιμέντο ή πηλό. Το διάλυμα χύνεται στον προετοιμασμένο ξυλότυπο με βάση την αρχή μιας βάσης λωρίδας. Η συσκευή ενός κανονικού τοίχου αντιστήριξης παρέχει μια ισχυρή βάση και τον ίδιο φράκτη. Το κτίριο προστατεύεται από την εσωτερική καταστροφή από ένα στρώμα στεγάνωσης. Μέτρα για την εξουδετέρωση της επίδρασης της υγρασίας περιλαμβάνουν την οργάνωση αποχετεύσεων και αποστράγγισης. Η διαδρομή αποστράγγισης πρέπει να προγραμματιστεί εκ των προτέρων.
Η κατασκευή του τοίχου και η αύξηση της σταθερότητάς του
Η μέθοδος κατασκευής εξαρτάται από το υλικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το τμήμα επαφής της κλίσης ευθυγραμμίζεται. Η ανέγερση μιας πέτρινης κατασκευής πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μεγάλες πέτρες που συνδυάζουν τον τοίχο με το έδαφος στο επιθυμητό επίπεδο, γύρω από το οποίο είναι χτισμένο ένας φράκτης. Την ίδια στιγμή διατηρήστε την απόσταση για το στρώμα αποστράγγισης. Είναι οργανωμένο μέσω κενών. Οι ίδιες οι πέτρες συλλέγονται από μωσαϊκό και στερεώνονται με μίγμα τσιμέντου.Στο μεταξύ φυτεύονται φυτά με ινώδεις ρίζες. Θα ενισχύσουν τον τοίχο. Εκτός από αυτό, υπάρχουν περίπου δέκα επιπλέον μέθοδοι για την αύξηση της σταθερότητας. Πρώτον, η εσωτερική πλευρά του τοίχου ανεγείρεται σε γωνία προς το έδαφος. Οι ακατέργαστες άκρες στο εσωτερικό μειώνουν την πίεση. Κοίλοι κόκκοι στην αποχέτευση απομακρύνουν το υπερβολικό φορτίο. Οι εξωτερικές κονσόλες με επένδυση και οι περιοχές εκφόρτωσης στο εσωτερικό του κτιρίου αυξάνουν επίσης τη σταθερότητα.
Ορισμένες τεχνολογίες κατασκευής:
Mcwall
Terrames.
Πράσινα Terrames.
Οργανισμός αποστράγγισης
Υπάρχουν διαμήκεις, εγκάρσιες και συνδυασμένες επιλογές. Ο πρώτος τύπος διαρρύθμισης, που ονομάζεται επίσης υπόγεια, σημαίνει την τοποθέτηση κατά μήκος του φράκτη ενός αμιάντου-τσιμέντου, κεραμικού ή κυματοειδούς σωλήνα πάχους 10-15 cm. Είναι τυλιγμένο σε γεωυφασμένο υλικό που αντλεί νερό. Το υγρό εισέρχεται στο σωλήνα μέσω μικρών οπών, και "αφήνει" έξω από τη βεράντα. Μια εγκάρσια όψη της εξόδου είναι διατεταγμένη με την προσθήκη οπών σε κάθε δεύτερη ή τρίτη σειρά με διάμετρο εντός 10 cm. Η μέθοδος μπορεί να περιλαμβάνει εγκατάσταση σωλήνων υπό γωνία έτσι ώστε το νερό να φεύγει γρήγορα από το σημείο. Ένα σύστημα αποστράγγισης είναι, μεταξύ άλλων, προστασία από τις επιπτώσεις της βροχόπτωσης. Στη δομή προστίθεται μπλοκ γείσο με μικρή κλίση - προστατεύει από το νερό που εισέρχεται στο σύστημα και, κατά συνέπεια, από την καταστροφή του τοίχου κατά τους παγετούς. Η σωστή επιλογή μπορεί να γίνει μετά τη μελέτη των καιρικών χαρακτηριστικών της περιοχής.
Στραγγίστε μεταξύ τοίχου και εδάφους
Μετά την κατασκευή του τοίχου και μια παύση λίγων ημερών, πάνε σε αδράνεια για να γεμίσουν το κενό μεταξύ της πλαγιάς και του φράχτη. Χονδροειδές χώμα, χονδρόκοκκο άμμο, βότσαλο, χαλίκι χρησιμοποιούνται. Χρησιμοποιούνται επίσης μεγάλα σωματίδια: διάφορα απορρίμματα, θραύσματα από τούβλα. Το χαλίκι ασκεί σημαντική πίεση στη δομή, αλλά στο σύστημα αποστράγγισης είναι ένα επιπλέον στρώμα. Τα μείγματα εδάφους και αποστράγγισης τοποθετούνται σε στρώματα, σε κάθε στάδιο το σύστημα χτυπάει.Για έναν τοίχο αντιστήριξης, η άμμος, η αμμώδης αργίλου και το χονδρό έδαφος θεωρούνται οι καλύτερες επιλογές. Πάνω από το υλικό τοποθέτησης χρησιμοποιείται συνήθως φυτικό χώμα. Μετά τη συμπίεση του τελευταίου στρώματος του φράκτη, αφήνεται για μερικές εβδομάδες χωρίς φορτία. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, το ενισχυτικό υλικό θα λάβει το μεγαλύτερο μέρος των ιδιοτήτων. Είναι σημαντικό το προηγουμένως αφαιρεμένο στρώμα εδάφους με επαρκή συγκέντρωση χούμου να είναι στην κορυφή. Μόνο τότε αρχίζουν να εξοπλίζουν τη βεράντα.
Τα εδάφη με διαλυτές και οργανικές εγκλείσεις περίπου 5% της συνολικής μάζας δεν είναι κατάλληλα για την επίστρωση!
Η χρήση στεγανοποίησης
Η σκοπιμότητα της μόνωσης καθορίζεται από δύο κριτήρια: τον τύπο της επιφάνειας του υλικού και την ποικιλία του εδάφους. Σύμφωνα με την πρώτη παράμετρο, διακρίνονται πορώδεις και ομαλές κατασκευές. Το σφουγγάρι απορροφά γρήγορα την υγρασία, έχει μεγάλη διαπερατότητα στο νερό. Ταυτόχρονα, συχνά σχηματίζεται συμπύκνωση, η οποία οδηγεί σε μείωση της αντοχής. Με τη σειρά του, για ένα ξηρό τύπο εδάφους, ο ψεκασμός μιας επικάλυψης στεγανοποίησης ή μαστίχας είναι αρκετό. Η απομόνωση του υγρού χώματος οργανώνεται με ρολό. Συνήθως, οι ενώσεις στεγανοποίησης εφαρμόζονται με ενώσεις στεγανοποίησης σε φράγματα συγκράτησης. Αυτός ο τύπος προστασίας εφαρμόζεται σε ξηρό καιρό σε θερμαινόμενη επιφάνεια. Η επιλογή της στεγανοποίησης στεγάνωσης περιλαμβάνει τη χρήση υλικών κυλίνδρων για λειτουργίες στέγης και μαστίχες ως συνδετικά μέσα. Η μόνωση μεμβράνης είναι επικαλυμμένη Μπορείτε να παραγγείλετε επαγγελματική στεγάνωση.
Μερικές επιλογές για στεγανοποίηση:
στέγες στέγης?
υλικό στέγης.
Πώς να υπολογίσετε τοίχους αντιστήριξης διαφορετικών τύπων και σχεδίων
Ο υπολογισμός των φραγμών συγκράτησης και των θεμελίων τους πραγματοποιείται σύμφωνα με δύο ομάδες περιοριστικών καταστάσεων. Σύμφωνα με την πρώτη από αυτές, οι υπολογισμοί πραγματοποιούνται σε σχέση με 6 τύπους ελέγχων. Μιλάμε για την αντοχή των τοιχωμάτων στη διάτμηση, την περιστροφή και την ανατροπή, καθώς και τη φέρουσα ικανότητα και τη δύναμη της βάσης.Οι επιθεωρήσεις σχετίζονται επίσης με την αντοχή των κόμβων και των αρθρώσεων, τη σταθερότητα φιλτραρίσματος και έναν παρόμοιο δείκτη για τους αποστάτες. Οι υπολογισμοί για τη δεύτερη ομάδα περιλαμβάνουν δεδομένα σχετικά με την αντοχή στη ρωγμή και τη δύναμη της σύνδεσης "δομή στήριξης θεμελίων". Για τη στήριξη του τύπου "τοίχος σε έδαφος", ο υπολογισμός πραγματοποιείται κατά μήκος των τοίχων της τάφρου με θιξοτροπικό διάλυμα. Για περιφράξεις από ξεχωριστά τμήματα, οι υπολογισμοί γίνονται σύμφωνα με την παράμετρο της πίεσης του εδάφους μεταξύ των διαφόρων στοιχείων. Ο υπολογισμός των εύκαμπτων τοίχων με αποστάτες ή άγκυρες γίνεται με βάση μη γραμμικά πρότυπα επαφής ή αριθμητικές μεθόδους με μη γραμμικά μοντέλα συνεχών μέσων.
Χαρακτηριστικά της κατασκευής του τοίχου στήριξης από διάφορα υλικά
Ιστορικά, η πέτρα που συνδέεται με λύσεις από σκυρόδεμα ήταν η πιο δημοφιλής επιλογή, αλλά έχουν εμφανιστεί όλο και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις:
στερεό τούβλο?
ένα δέντρο?
σωρούς
ελαστικά
γεωυφάσματα.
Η φυσική πέτρα είναι πιο οργανική από άλλα υλικά. Ρυθμίζεται με τη χρήση σύνθετων υλικών, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιούνται ογκόλιθοι για την πλήρωση μεταλλικών σχάρων. Ακολούθως αποκτώνται γκάζια - υποστηρίγματα με αυξημένη φέρουσα ικανότητα. Τα ξύλινα κτίρια συναρμολογούνται κάθετα ή οριζόντια. Η πρώτη τεχνική αφήνει περισσότερες αποφάσεις όσον αφορά την οργάνωση του χώρου, δεν απαιτεί την επιλογή των ίδιων στοιχείων. Τα κτίρια από τούβλα είναι κατασκευασμένα με έναν ορισμένο τύπο τοιχοποιίας, στο μισό, στο σύνολό τους κλπ. Κατασκευάζουν συνηθισμένες σειρές από τούβλα με θεμέλια. Οι τοίχοι από σκυρόδεμα είναι στερεοί και προκατασκευασμένοι. Είναι ενισχυμένα και ισοπεδωμένα με γύψο. Είναι πλακάκια ή πλακάκια λόγω της ομοιόμορφης εμφάνισης. Τα φτερά από ελαστικά μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα μεγέθη. Έχουν ανεγερθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Γεμίστε με ένα φτυάρι - άμμο, χαλίκι και χώμα.
Σκυρόδεμα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τοίχοι από σκυρόδεμα σχηματίζονται με χύσιμο. Πρώτον, σκάβουν μια τάφρο, το βάθος επιλέγεται σύμφωνα με το ύψος των προγραμματισμένων τοίχων και των χαρακτηριστικών εδάφους.Ο πυθμένας καλύπτεται με χαλίκια και ερείπια. Στη συνέχεια, σχηματίζουν ένα ενισχυτικό κλουβί: το σχήμα μπορεί να είναι αυθαίρετο. Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση του ξυλότυπου. Μετά από αυτούς τους χειρισμούς, προχωρούν στη χύτευση σκυροδέματος. Σε αυτό το στάδιο, παρέχονται σωλήνες για την αποστράγγιση του υγρού. Σε αυτή την περίπτωση, οι οπές γίνονται μετά από στερεοποίηση χρησιμοποιώντας γεωτρήσεις. Αφού στεγνώσει το σκυρόδεμα, αφαιρείται ο ξυλότυπος και οι τοίχοι είναι επικαλυμμένοι για εξομάλυνση. Στο μέλλον, προχωρούν στην ολοκλήρωση των εργασιών. Οι κατασκευές από σκυρόδεμα θεωρούνται μία από τις πιο ανθεκτικές. Ταυτόχρονα, η τοποθέτηση του φράκτη μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη χρήση προκατασκευασμένων συστημάτων οπλισμένου σκυροδέματος. Στη συνέχεια, καταφεύγουν σε κοπή με τροχούς διαμαντιών.
Στερεό τούβλο
Αυτό είναι ένα από τα πιο προϋπολογισμούς υλικό. Επιπλέον, τα τούβλα παραμένουν μετά την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων. Για την διακοσμητική επίστρωση, χρησιμοποιούνται θραύσματα αποβλήτων, καθώς και παλιά και σπασμένα στοιχεία. Το τούβλο είναι το καλύτερο υλικό για την συγκράτηση δομών με σύνθετη γεωμετρία, για παράδειγμα, με προεξοχές, εσοχές, γωνίες, στρογγυλοποιήσεις. Η τεχνολογία τοιχοποιίας δεν διαφέρει από την συμβατική κατασκευή. Ταυτόχρονα, για τα χαμηλά εμπόδια επιλέγουν να τοποθετήσουν το μισό τούβλο. Οι οχυρώσεις πάνω από 1 μέτρο κατασκευάζονται με συσκευές σε πλήρη τούβλο, επιπλέον με ενίσχυση οπλισμού. Το ίδρυμα είναι εξοπλισμένο με αποχέτευση και αποστράγγιση χαλικιών. Ένα ενισχυμένο σύστημα αποστράγγισης γίνεται πίσω από τον τοίχο, αφού το τούβλο δεν ανέχεται καλά την υγρασία. Η κατασκευή συνήθως τελειώνει με διακοσμητικά πλακάκια. Οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν οποιεσδήποτε υφές και χρώματα.
Κατασκευασμένο από φυσική πέτρα
Κλασική, αξιόπιστη και κομψή έκδοση του τείχους. Ο πέτρινος φράκτης συνδυάζεται οργανικά με οποιοδήποτε χρωματικό σχέδιο. Το υψηλό κόστος του υλικού μπορεί να αντισταθμιστεί από τα δικά του υλικά. Συλλέγονται στα βουνά και σε λίγες μέρες βρίσκουν ένα επαρκές ποσό για ένα μεγάλο φράχτη. Οι τοίχοι είναι χτισμένοι από στρογγυλεμένους ογκόλιθους, ορθογώνια πέτρινα τεμάχια, αιχμηρά θραύσματα πετρωμάτων.Σε κανονικούς κήπους, ασβεστολιθικά ή ψαμμίτες χρησιμοποιούνται συχνά σε ομαλές σειρές. Οι ογκόλιθοι διαφόρων μεγεθών στοιβάζονται για να προσομοιώσουν τη φυσική συσσώρευση. Η κατασκευή αρχίζει με το σκάψιμο μιας τάφρου, γεμίζοντας το θεμέλιο και οργανώνοντας την αποστράγγιση. Η βάση είναι ενισχυμένη με σύρμα, οπλισμό και απορρίμματα μεταλλικών κατασκευών. Χαμηλά τοιχώματα ανεγέρθηκαν πάνω σε πέτρες μισοβυμωμένες στο έδαφος. Τα κενά είναι μερικές φορές γεμάτα με χώμα με σπόρους φυτών. Σε απόκρημνες πλαγιές, οι πέτρες συγκρατούνται μαζί με κονίαμα τσιμέντου.
Το Gabion μπορεί να κατασκευαστεί από φυσική πέτρα - τότε το υλικό θα στερεωθεί σε μια ισχυρή μεταλλική σχάρα.
Από ξύλο
Μέθοδος κατασκευής με μεσαίες τιμές. Οι τοίχοι με οριζόντια τοιχοποιία ανεγέρθηκαν από απολύτως λείο, αποξηραμένο ξύλο. Συνήθως από κούτσουρα, αλλά χρησιμοποιούν επίσης και ράβδους - λαμβάνονται ολόκληρα, αφού τα κολλημένα υπό την επίδραση της βροχής μπορούν να αποκολληθούν. Είναι δυνατή η κάθετη και οριζόντια εγκατάσταση. Στη δεύτερη περίπτωση, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, είναι απαραίτητο να επιλέγουμε στοιχεία με το ίδιο μήκος και πάχος. Συνδέονται με εγκάρσια μέλη, σφιγκτήρες και εξαρτήματα. Κάθετη τοιχοποιία - ταχύτερη, πιο βολική και οικονομικότερη. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξυλεία με διαφορετικές διαστάσεις. Μερικές φορές τα εμπόδια ανεβαίνουν από κορμούς που κόβονται κατευθείαν στη χώρα ή κάπου κοντά. Για παράδειγμα, από παλιά κορμούς ή νεκρά δέντρα. Για τα χαμηλά τοιχώματα των 40-90 cm, λαμβάνονται επίσης θραύσματα από τους άνισους κορμούς οπωροφόρων δέντρων. Στα τμήματα περιέλιξης έχουν τοποθετηθεί κάθετοι φράκτες.
Χρήση γκαμπόν
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα τοιχώματα του γκαζόν. Είναι κατασκευασμένα με τη μορφή μεταλλικού πλαισίου με πολύ κενό χώρο μέσα. Πρόκειται για πλέγμα με βήμα 5-10 cm, αντίστοιχα, για πέτρες με διάμετρο 7-12 cm. Το πλέγμα είναι κατασκευασμένο από χαλύβδινο σύρμα. Τα γειτονικά μπλοκ είναι σταθερά συνδεδεμένα. Η αξιοπιστία των οχυρώσεων εξαρτάται άμεσα από τη μάζα των λίθων.Η ικανότητα συγκράτησης του εδάφους στην κλίση των συρματοκιβωτίων είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή ενός συμβατικού τοίχου συγκράτησης. Η τοποθέτηση θα είναι απλή σε τεχνικούς όρους, επειδή δεν χρειάζονται ενισχυτικά στρώματα και θεμέλια. Ένα θετικό σημείο είναι η δυνατότητα εγκατάστασης πολλαπλών επιπέδων. Ταυτόχρονα, απαιτούνται περισσότερες φυσικές πρώτες ύλες. Τα γκαμπόνια έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ορεινές περιοχές, ειδικά κατά μήκος ποταμών. Υψηλοί φράχτες τοποθετούνται σε χώρους όπου παρατηρούνται βράχια. Την τελευταία δεκαετία, τα σχέδια έχουν κερδίσει δημοτικότητα στο σχεδιασμό του τοπίου. Εμφανίστηκαν σχηματισμένες επιλογές που δεν πληρούν τη λειτουργία ενός τοίχου.
Τα συστήματα καθίστανται ισχυρότερα με την πάροδο του χρόνου, επειδή τα κενά μεταξύ των λίθων γεμίζουν με χώμα και φυτά.
Από τα ελαστικά
Μία από τις λιγότερο χρονοβόρες και φθηνότερες επιλογές. Επιπλέον, στις υπηρεσίες ελαστικών, τα ελαστικά μερικές φορές δίνουν μακριά για τίποτα. Τα ελαστικά αντιμετωπίζονται με πυρίμαχα προϊόντα και εγκαθίστανται μακριά από οικιστικά κτίρια. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, τα παλιά ελαστικά τοποθετούνται σε σειρές σε στήλες. Οι πασσάλοι άγκυρας οδηγούνται στο κέντρο του καθενός. Στη συνέχεια τα ελαστικά γεμίζουν πυκνά με άμμο και χαλίκι, συχνά με χώμα. Οι σειρές είναι βιδωμένες. Το περίφραξη των ελαστικών είναι επίσης ανεγερμένο με τη μέθοδο τοποθέτησης. Ένα πλαϊνό τοίχωμα κόβεται στα ελαστικά. Η πρώτη σειρά είναι γεμάτη με μείγμα άμμου και χαλικιού στην κορυφή. Ισχυρό υλικό σε φύλλα τοποθετείται πάνω του. Όσο βαρύτερο είναι το στρώμα, τόσο πιο αξιόπιστο θα είναι το τείχος. Μεταγενέστερες σειρές τοποθετούνται σύμφωνα με την ίδια αρχή, κάπως παρόμοια με την τοιχοποιία. Στη συνέχεια το τείχος στερεώνεται με πασσάλους αγκύρωσης από το εξωτερικό - χωρίς αυτές, ολόκληρη η δομή μπορεί να μετακινηθεί.
Από πασσάλους φύλλων
Ο σχεδιασμός θα αποτελείται από μια συνεχή σειρά. Οτιδήποτε επιλέγεται ως υλικό: οπλισμένο σκυρόδεμα, ξύλο, μέταλλο και ακόμη πλαστικό. Οι πλευρικές επιφάνειες των πασσάλων είναι εξοπλισμένες με μπροστινές και οπίσθιες κλειδαριές σύνδεσης. Πρώτον, ένας σωρός με μπροστινή σύνδεση οδηγείται στο έδαφος. Μετά από αυτό, ένα στοιχείο με μια πίσω κλειδαριά είναι τοποθετημένο, προς την κατεύθυνση αυτής της βάσης.Και τα δύο μέρη ενώνονται και προστίθενται πυκνότητες χρησιμοποιώντας ένα συνδετικό υλικό. Αποτρέπει επίσης τη διαμήκη μετατόπιση των κολώνων μεταξύ τους. Κατά μήκος της πεζοδρομικής ζώνης, το ύψος του φράγματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 m. Για περιφράξεις, σχηματίζονται συστήματα αποστράγγισης για την εκροή αλεσμένων και ατμοσφαιρικών υδάτων. Κάνουν κανάλια και αυλάκια με χαλίκι και θρυμματισμένη πέτρα. Η στεγανοποίηση είναι διατεταγμένη με δύο στρώματα θερμού άσφαλτο, ένα επιπλέον δευτερόλεπτο - σε περίπτωση που υπάρχουν ενώσεις στο έδαφος με μια επιθετική αντίδραση στις συνθέσεις της πίσσας.
Θωρακισμένη υποστήριξη
Χρησιμοποιείται ως εναλλακτική λύση σε ένα πέτρινο ή ξύλινο τοίχο. Η δομή σχηματίζεται γεμίζοντας τον ιστό του γεωυφάσματος με το έδαφος. Τώρα τα τοιχώματα συγκράτησης συναρμολογούνται με την προσθήκη μιγμάτων γης και χαλικιών σε γεωτρύπανα λυγαριάς. Ειδικά υφάσματα με φυσικό υλικό πλήρωσης τοποθετούνται σε διάφορα επίπεδα. Ο φράκτης στερεώνεται με μεταλλικά άγκυρα και για την αξιοπιστία και την προστασία από την μετατόπιση αυξάνεται ο αριθμός των εξαρτημάτων. Πάνω από τη δομή συγκράτησης έχει τελειώσει με πλάκες. Οι θωρακισμένες κατασκευές είναι επωφελείς σε ζώνες επιρρεπείς σε σεισμό, επειδή η απόδοση των γεωσφραγίδων με ανομοιογενή διαμόρφωση είναι υψηλότερη από εκείνη των άκαμπτων δομών. Το σύστημα πλέγματος βοηθά το έδαφος να αντέξει τα βαριά φορτία και να διατηρήσει την ακεραιότητα σε περιοχές με μέγιστη απότομη κλίση. Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα για οριζόντια ενίσχυση έχουν όλες τις σημαντικές ιδιότητες:
Υψηλή αντοχή εφελκυσμού.
Ισχυρή λαβή.
Χαμηλό επίπεδο παραμόρφωσης.
Τοίχος συγκράτησης στον εξωραϊσμό
Σε αυτή την περιοχή του σχεδιασμού, οι φράχτες με λειτουργία συγκράτησης λειτουργούν ως κεντρικό στοιχείο: στην τέχνη του τοπίου, χρησιμοποιούνται διαφορές ύψους και ομαδοποιημένες μορφές. Τα τοιχώματα συγκράτησης συνδυάζονται με μονοπάτια, αλπικές διαφάνειες και παρτέρια. Με τα παρτέρια δημιουργούν ένα είδος "κρεμασμένων κήπων". Υποστηρίγματα ύψους 50-70 cm εκτελούν επίσης την κύρια λειτουργία.Δομές άνω του 1 m εγκαθίστανται κυρίως για να συγκρατούν το έδαφος ή να υπογραμμίζουν τα υψηλά φορτία της γης. Στο σχεδιασμό τοπίου, τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των τοίχων είναι πέτρα, μέταλλα, τσιμέντο και πλαστικό. Ταυτόχρονα, οι δομές ενίσχυσης είναι πλήρεις, συμπαγείς ή είναι κατασκευασμένες από γκαζόν. Τα τελευταία είναι μεταλλικά πλέγματα γεμάτα με μεγάλες πέτρες. Στο φόντο του πράσινου γρασιδιού, των φυτών και των λουλουδιών, τα προϊόντα αυτά φαίνονται βιολογικά. Επιπλέον, έχετε καλή εξοικονόμηση χρημάτων.
Συμπέρασμα
Οι φράχτες συγκράτησης είναι ενισχυτικοί και διακοσμητικοί. Οι τοίχοι χρησιμοποιούνται για λόγους ασφαλείας: προστατεύουν από κατολισθήσεις και μειώνουν την κλίμακα πιθανής ζημιάς. Όποιος δεν θέλει να αγοράσει ένα site ανακούφισης θα πρέπει να σκεφτεί για το σχεδιαστικό στοιχείο. Εξάλλου, οι προβλήτες όχι μόνο βελτιώνουν το έδαφος, με τη βοήθειά τους σχηματίζουν επίπεδα και ομαλές μεταβάσεις, ακόμη και πεζοδρόμια. Πριν από την κατασκευή δομών, μελετούν το έδαφος, οι εξωτερικοί παράγοντες από την άποψη του φορτίου και της πίεσης, λαμβάνουν υπόψη την ποσότητα των βροχοπτώσεων. Οι τοίχοι είναι χτισμένοι από φυσική πέτρα, ξύλο, τούβλο, σκυρόδεμα, πασσάλους και ελαστικά. Ειδικά σχέδια κατασκευάζονται από γεωυφάσματα, μεταλλικά πλαίσια. Σε ψηλούς φράχτες, έχει τοποθετηθεί ένα θεμέλιο, συνήθως ένα θεμέλιο. Στη συνέχεια το κύριο τμήμα του τοίχου ανεγέρθηκε, αφήνοντας ένα ενδιάμεσο στρώμα. Στο τέλος της εργασίας, εγκαθιστούν ένα σύστημα αποστράγγισης, αποστράγγισης και εγκαθιστούν στεγάνωση.
Οι ταξιδιώτες και οι απλώς λάτρεις των ορεινών δρόμων χρησιμοποιούνται για να βλέπουν τοίχους αντιστήριξης - δομές που προστατεύουν από την καταστροφή του εδάφους και την άφιξή του στο δρόμο. Το γκρίζο πέτρινο φράγμα κάτω από τις πράσινες πλαγιές έχει γίνει ένα γνωστό μέρος του φυσικού τοπίου. Πάνω από μισό αιώνα πριν, εμφανίστηκαν μερικές ποικιλίες σκηνών. Σήμερα, σε ιδιωτικά κτήματα, υπάρχουν και φράκτες κυρίως με διακοσμητική σημασία και κατάλληλη επένδυση. Οι διαφορές υψομέτρου χρησιμοποιούνται τώρα ενεργά στον σχεδιασμό του τοπίου. Αφήνονται στην αρχική τους μορφή, κρυμμένα ή με κάποιο τρόπο τονίζονται. Οι δομές συγκράτησης συναρμολογούνται από δώδεκα διαφορετικά υλικά και με ριζικά διαφορετικές τεχνολογίες. Χρησιμοποιήστε γεωυφάσματα, μεταλλικά πλέγματα, στήλες σωρού. Οι συμβατικές δομές τοίχων τοποθετούνται σε στρώσεις ή σε ένα μπλοκ. Ως αποτέλεσμα, οι δρόμοι προστατεύονται από κατολισθήσεις και το έδαφος βελτιώνεται σε ιδιωτικά κτήματα.
Περιεχόμενα
Συσκευή και λειτουργία
Με απλή έννοια, οι τοίχοι αντιστήριξης χωρίζονται σε ενισχυτικά και διακοσμητικά. Η διαφορά μεταξύ των ειδών συνίσταται σε διαφορετικούς βαθμούς στρες και κρούσης. Ο σχεδιασμός σίγουρα περιλαμβάνει υπόγεια, υπόγεια μέρη και προστατευτικές επικοινωνίες. Το έδαφος και το ίδιο το τείχος πιέζουν το θεμέλιο. Το τμήμα εδάφους (σώμα) καλύπτει επίσης το ύψος από το εξωτερικό. Γίνεται ομαλή και πλάγια. Ένας προστατευτικός ρόλος διαδραματίζεται με αποστράγγιση και αποστράγγιση. Αυτές οι επικοινωνίες αφαιρούν το νερό και την υγρασία που συσσωρεύονται υπερβολικά στα εσωτερικά.
Οι επιφάνειες συγκράτησης εκτελούν 4 λειτουργίες: χωροθέτηση, ενίσχυση, προστασία και διακόσμηση. Ο πρώτος περιλαμβάνει τον διαχωρισμό ανώμαλων επιφανειών από το υπόλοιπο έδαφος. Ενίσχυση σημαίνει τοποθέτηση του εδάφους και αποφυγή απόρριψης. Επιπλέον - αυτή είναι η προστασία της ακεραιότητας των κτιρίων. Η διακοσμητικότητα εκφράζεται από τις ιδιότητες της επένδυσης, μια ποικιλία σχημάτων και ύψους.
Χαρακτηριστικά σχεδιασμού
Η σχεδίαση πρέπει να βασίζεται:
Τα SNiPs και τα πρότυπα υποχρεώνουν τους οικοδόμους να λαμβάνουν υπόψη τους περιβαλλοντικούς παράγοντες και τις ιδιότητες των υλικών. Αυτό είναι το επιθυμητό επίπεδο αντοχής στο νερό, οι αλλαγές στα φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά των εδαφών, η μετάδοση οριζόντιων φορτίων,τη δυνατότητα χρήσης δομών διαχωρισμού και αγκύρωσης. Τα πρότυπα έχουν συστάσεις για μέτρα και εποικοδομητικές λύσεις που αποσκοπούν στη μείωση της πίεσης στο φράκτη. Συμπεριλαμβανομένης της χρήσης γεωυφασμάτων και στοιχείων εκφόρτωσης. Για τον προσδιορισμό της πλευρικής πίεσης του εδάφους λαμβάνονται υπόψη τα εξωτερικά φορτία και η επίδραση επί της συστοιχίας. Συμπεριλαμβανομένων των κοντινών κτιρίων, των θεμελίων τους, των δομικών μηχανισμών και των φορτίων από το οδόστρωμα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η κλίση των όψεων στην κάθετο και η μετατόπιση των ορίων των γεωτεχνικών-γεωλογικών αντικειμένων από τον οριζόντιο άξονα. Το έργο υπολογίζει τα χαρακτηριστικά παραμόρφωσης του τοίχου και την αντοχή στη διασταύρωση του φράχτη και του εδάφους.
Τι καθορίζει τη δύναμη του τοίχου αντιστήριξης
Η αντοχή σχετίζεται άμεσα με τη σταθερότητα και την ικανότητα να αντέχει την πίεση. Μια μεγάλη μάζα εδάφους ενεργεί στον τοίχο, αλλά ταυτόχρονα κινείται αργά ως αποτέλεσμα των γεωλογικών διαδικασιών. Κατά την κατασκευή ενός εμποδίου, λαμβάνεται υπόψη το δικό του βάρος, η εγγύτητα των σιδηροδρομικών γραμμών και η σεισμική δραστηριότητα. Επιπλέον, τα φαινόμενα που συνδέονται με την επίδραση των ροών του νερού: το ύψος των υπόγειων υδάτων, την πιθανότητα διάβρωσης από τη βροχή, οίδημα του εδάφους το χειμώνα. Ένα στοιχείο συγκράτησης ύψους 2 μέτρων και άνω ρυθμίζεται λαμβάνοντας υπόψη την τυπική ένταση του ανέμου στην περιοχή. Η αντοχή εξαρτάται άμεσα από το πάχος του τοίχου. Ο τελευταίος δείκτης προσαρμόζεται στον τύπο και την στάθμη του εδάφους, το ύψος του φράγματος. Όσο υψηλότερες είναι οι παράμετροι του ύψους ανακούφισης και του ίδιου του τοίχου, η απαλότητα του εδάφους, τόσο μεγαλύτερο είναι το απαιτούμενο πάχος. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να προκαλέσει ρωγμές.
Χαρακτηριστικά της στήριξης των τοίχων
Η τεχνολογία κατασκευών περιλαμβάνει σύνθετες πτυχές. Οι υπολογισμοί βασίζονται στα κριτήρια αντοχής, αξιοπιστίας και επιθυμητής διάρκειας ζωής. Στις συμπαγείς τοποθεσίες, επιτρέπεται η αυτο-κατασκευή. Στην περίπτωση αυτή ισχύουν άλλοι περιορισμοί και κανονισμοί. Κατασκευάζουν ένα τοίχο με τα χέρια τους, ανάλογα με τη σταθερότητα του εδάφους.Αμμώδης βλάστηση, χαλίκι, θρυμματισμένη πέτρα και πηλός είναι αποδεκτές επιλογές. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η ανεξάρτητη ενίσχυση του εδάφους στην πλαγιά απαγορεύεται αυστηρά. Οι τοίχοι ανεγέρθηκαν σε υπόστρωμα με πάγωμα σε απόσταση ενάμισι μέτρων από την επιφάνεια. Η αυτόνομη συσκευή έχει ένα όριο 1,4 m ανά ύψος για το τμήμα εδάφους του φράγματος. Οι υπολογισμοί για δομές διαστάσεων εκτελούνται από επαγγελματίες: ο προσδιορισμός των παραμέτρων περιπλέκεται με την αύξηση του ύψους του φράκτη πάνω από τον προαναφερθέντα δείκτη. Οι κανόνες επιτρέπουν ένα επίπεδο υπόγειων ροών σε βάθος τουλάχιστον 1 μέτρου, ιδανικά από 1,5.
Ίδρυση του ιδρύματος
Η βάση σχηματίζεται κάτω από τα τοιχώματα άνω των 30 cm. Το βάθος της θεμελίωσης αυξάνεται καθώς το έδαφος χαλαρώνει. Μία βάση με αναλογία 1: 4 σε σχέση με το τμήμα εδάφους χύνεται σε ένα πυκνό υπόστρωμα. Το ένα τρίτο του φράχτη τοποθετείται σε μεσαία μαλακά εδάφη. Σε χαλαρό και ασταθές έδαφος κάτω από το θεμέλιο πρέπει να αφήσετε το ήμισυ του συνολικού ύψους. Οι πιο αξιόπιστες επιλογές βάσης περιλαμβάνουν τη θρυμματισμένη πέτρα ή το χαλίκι και την άμμο που συμπιέζονται με τσιμέντο ή πηλό. Το διάλυμα χύνεται στον προετοιμασμένο ξυλότυπο με βάση την αρχή μιας βάσης λωρίδας. Η συσκευή ενός κανονικού τοίχου αντιστήριξης παρέχει μια ισχυρή βάση και τον ίδιο φράκτη. Το κτίριο προστατεύεται από την εσωτερική καταστροφή από ένα στρώμα στεγάνωσης. Μέτρα για την εξουδετέρωση της επίδρασης της υγρασίας περιλαμβάνουν την οργάνωση αποχετεύσεων και αποστράγγισης. Η διαδρομή αποστράγγισης πρέπει να προγραμματιστεί εκ των προτέρων.
Η κατασκευή του τοίχου και η αύξηση της σταθερότητάς του
Η μέθοδος κατασκευής εξαρτάται από το υλικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το τμήμα επαφής της κλίσης ευθυγραμμίζεται. Η ανέγερση μιας πέτρινης κατασκευής πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μεγάλες πέτρες που συνδυάζουν τον τοίχο με το έδαφος στο επιθυμητό επίπεδο, γύρω από το οποίο είναι χτισμένο ένας φράκτης. Την ίδια στιγμή διατηρήστε την απόσταση για το στρώμα αποστράγγισης. Είναι οργανωμένο μέσω κενών. Οι ίδιες οι πέτρες συλλέγονται από μωσαϊκό και στερεώνονται με μίγμα τσιμέντου.Στο μεταξύ φυτεύονται φυτά με ινώδεις ρίζες. Θα ενισχύσουν τον τοίχο. Εκτός από αυτό, υπάρχουν περίπου δέκα επιπλέον μέθοδοι για την αύξηση της σταθερότητας. Πρώτον, η εσωτερική πλευρά του τοίχου ανεγείρεται σε γωνία προς το έδαφος. Οι ακατέργαστες άκρες στο εσωτερικό μειώνουν την πίεση. Κοίλοι κόκκοι στην αποχέτευση απομακρύνουν το υπερβολικό φορτίο. Οι εξωτερικές κονσόλες με επένδυση και οι περιοχές εκφόρτωσης στο εσωτερικό του κτιρίου αυξάνουν επίσης τη σταθερότητα.
Ορισμένες τεχνολογίες κατασκευής:
Οργανισμός αποστράγγισης
Υπάρχουν διαμήκεις, εγκάρσιες και συνδυασμένες επιλογές. Ο πρώτος τύπος διαρρύθμισης, που ονομάζεται επίσης υπόγεια, σημαίνει την τοποθέτηση κατά μήκος του φράκτη ενός αμιάντου-τσιμέντου, κεραμικού ή κυματοειδούς σωλήνα πάχους 10-15 cm. Είναι τυλιγμένο σε γεωυφασμένο υλικό που αντλεί νερό. Το υγρό εισέρχεται στο σωλήνα μέσω μικρών οπών, και "αφήνει" έξω από τη βεράντα. Μια εγκάρσια όψη της εξόδου είναι διατεταγμένη με την προσθήκη οπών σε κάθε δεύτερη ή τρίτη σειρά με διάμετρο εντός 10 cm. Η μέθοδος μπορεί να περιλαμβάνει εγκατάσταση σωλήνων υπό γωνία έτσι ώστε το νερό να φεύγει γρήγορα από το σημείο. Ένα σύστημα αποστράγγισης είναι, μεταξύ άλλων, προστασία από τις επιπτώσεις της βροχόπτωσης. Στη δομή προστίθεται μπλοκ γείσο με μικρή κλίση - προστατεύει από το νερό που εισέρχεται στο σύστημα και, κατά συνέπεια, από την καταστροφή του τοίχου κατά τους παγετούς. Η σωστή επιλογή μπορεί να γίνει μετά τη μελέτη των καιρικών χαρακτηριστικών της περιοχής.
Στραγγίστε μεταξύ τοίχου και εδάφους
Μετά την κατασκευή του τοίχου και μια παύση λίγων ημερών, πάνε σε αδράνεια για να γεμίσουν το κενό μεταξύ της πλαγιάς και του φράχτη. Χονδροειδές χώμα, χονδρόκοκκο άμμο, βότσαλο, χαλίκι χρησιμοποιούνται. Χρησιμοποιούνται επίσης μεγάλα σωματίδια: διάφορα απορρίμματα, θραύσματα από τούβλα. Το χαλίκι ασκεί σημαντική πίεση στη δομή, αλλά στο σύστημα αποστράγγισης είναι ένα επιπλέον στρώμα. Τα μείγματα εδάφους και αποστράγγισης τοποθετούνται σε στρώματα, σε κάθε στάδιο το σύστημα χτυπάει.Για έναν τοίχο αντιστήριξης, η άμμος, η αμμώδης αργίλου και το χονδρό έδαφος θεωρούνται οι καλύτερες επιλογές. Πάνω από το υλικό τοποθέτησης χρησιμοποιείται συνήθως φυτικό χώμα. Μετά τη συμπίεση του τελευταίου στρώματος του φράκτη, αφήνεται για μερικές εβδομάδες χωρίς φορτία. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, το ενισχυτικό υλικό θα λάβει το μεγαλύτερο μέρος των ιδιοτήτων. Είναι σημαντικό το προηγουμένως αφαιρεμένο στρώμα εδάφους με επαρκή συγκέντρωση χούμου να είναι στην κορυφή. Μόνο τότε αρχίζουν να εξοπλίζουν τη βεράντα.
Η χρήση στεγανοποίησης
Η σκοπιμότητα της μόνωσης καθορίζεται από δύο κριτήρια: τον τύπο της επιφάνειας του υλικού και την ποικιλία του εδάφους. Σύμφωνα με την πρώτη παράμετρο, διακρίνονται πορώδεις και ομαλές κατασκευές. Το σφουγγάρι απορροφά γρήγορα την υγρασία, έχει μεγάλη διαπερατότητα στο νερό. Ταυτόχρονα, συχνά σχηματίζεται συμπύκνωση, η οποία οδηγεί σε μείωση της αντοχής. Με τη σειρά του, για ένα ξηρό τύπο εδάφους, ο ψεκασμός μιας επικάλυψης στεγανοποίησης ή μαστίχας είναι αρκετό. Η απομόνωση του υγρού χώματος οργανώνεται με ρολό. Συνήθως, οι ενώσεις στεγανοποίησης εφαρμόζονται με ενώσεις στεγανοποίησης σε φράγματα συγκράτησης. Αυτός ο τύπος προστασίας εφαρμόζεται σε ξηρό καιρό σε θερμαινόμενη επιφάνεια. Η επιλογή της στεγανοποίησης στεγάνωσης περιλαμβάνει τη χρήση υλικών κυλίνδρων για λειτουργίες στέγης και μαστίχες ως συνδετικά μέσα. Η μόνωση μεμβράνης είναι επικαλυμμένη Μπορείτε να παραγγείλετε επαγγελματική στεγάνωση.
Μερικές επιλογές για στεγανοποίηση:
Πώς να υπολογίσετε τοίχους αντιστήριξης διαφορετικών τύπων και σχεδίων
Ο υπολογισμός των φραγμών συγκράτησης και των θεμελίων τους πραγματοποιείται σύμφωνα με δύο ομάδες περιοριστικών καταστάσεων. Σύμφωνα με την πρώτη από αυτές, οι υπολογισμοί πραγματοποιούνται σε σχέση με 6 τύπους ελέγχων. Μιλάμε για την αντοχή των τοιχωμάτων στη διάτμηση, την περιστροφή και την ανατροπή, καθώς και τη φέρουσα ικανότητα και τη δύναμη της βάσης.Οι επιθεωρήσεις σχετίζονται επίσης με την αντοχή των κόμβων και των αρθρώσεων, τη σταθερότητα φιλτραρίσματος και έναν παρόμοιο δείκτη για τους αποστάτες. Οι υπολογισμοί για τη δεύτερη ομάδα περιλαμβάνουν δεδομένα σχετικά με την αντοχή στη ρωγμή και τη δύναμη της σύνδεσης "δομή στήριξης θεμελίων". Για τη στήριξη του τύπου "τοίχος σε έδαφος", ο υπολογισμός πραγματοποιείται κατά μήκος των τοίχων της τάφρου με θιξοτροπικό διάλυμα. Για περιφράξεις από ξεχωριστά τμήματα, οι υπολογισμοί γίνονται σύμφωνα με την παράμετρο της πίεσης του εδάφους μεταξύ των διαφόρων στοιχείων. Ο υπολογισμός των εύκαμπτων τοίχων με αποστάτες ή άγκυρες γίνεται με βάση μη γραμμικά πρότυπα επαφής ή αριθμητικές μεθόδους με μη γραμμικά μοντέλα συνεχών μέσων.
Χαρακτηριστικά της κατασκευής του τοίχου στήριξης από διάφορα υλικά
Ιστορικά, η πέτρα που συνδέεται με λύσεις από σκυρόδεμα ήταν η πιο δημοφιλής επιλογή, αλλά έχουν εμφανιστεί όλο και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις:
Η φυσική πέτρα είναι πιο οργανική από άλλα υλικά. Ρυθμίζεται με τη χρήση σύνθετων υλικών, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιούνται ογκόλιθοι για την πλήρωση μεταλλικών σχάρων. Ακολούθως αποκτώνται γκάζια - υποστηρίγματα με αυξημένη φέρουσα ικανότητα. Τα ξύλινα κτίρια συναρμολογούνται κάθετα ή οριζόντια. Η πρώτη τεχνική αφήνει περισσότερες αποφάσεις όσον αφορά την οργάνωση του χώρου, δεν απαιτεί την επιλογή των ίδιων στοιχείων. Τα κτίρια από τούβλα είναι κατασκευασμένα με έναν ορισμένο τύπο τοιχοποιίας, στο μισό, στο σύνολό τους κλπ. Κατασκευάζουν συνηθισμένες σειρές από τούβλα με θεμέλια. Οι τοίχοι από σκυρόδεμα είναι στερεοί και προκατασκευασμένοι. Είναι ενισχυμένα και ισοπεδωμένα με γύψο. Είναι πλακάκια ή πλακάκια λόγω της ομοιόμορφης εμφάνισης. Τα φτερά από ελαστικά μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα μεγέθη. Έχουν ανεγερθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Γεμίστε με ένα φτυάρι - άμμο, χαλίκι και χώμα.
Σκυρόδεμα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τοίχοι από σκυρόδεμα σχηματίζονται με χύσιμο. Πρώτον, σκάβουν μια τάφρο, το βάθος επιλέγεται σύμφωνα με το ύψος των προγραμματισμένων τοίχων και των χαρακτηριστικών εδάφους.Ο πυθμένας καλύπτεται με χαλίκια και ερείπια. Στη συνέχεια, σχηματίζουν ένα ενισχυτικό κλουβί: το σχήμα μπορεί να είναι αυθαίρετο. Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση του ξυλότυπου. Μετά από αυτούς τους χειρισμούς, προχωρούν στη χύτευση σκυροδέματος. Σε αυτό το στάδιο, παρέχονται σωλήνες για την αποστράγγιση του υγρού. Σε αυτή την περίπτωση, οι οπές γίνονται μετά από στερεοποίηση χρησιμοποιώντας γεωτρήσεις. Αφού στεγνώσει το σκυρόδεμα, αφαιρείται ο ξυλότυπος και οι τοίχοι είναι επικαλυμμένοι για εξομάλυνση. Στο μέλλον, προχωρούν στην ολοκλήρωση των εργασιών. Οι κατασκευές από σκυρόδεμα θεωρούνται μία από τις πιο ανθεκτικές. Ταυτόχρονα, η τοποθέτηση του φράκτη μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη χρήση προκατασκευασμένων συστημάτων οπλισμένου σκυροδέματος. Στη συνέχεια, καταφεύγουν σε κοπή με τροχούς διαμαντιών.
Στερεό τούβλο
Αυτό είναι ένα από τα πιο προϋπολογισμούς υλικό. Επιπλέον, τα τούβλα παραμένουν μετά την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων. Για την διακοσμητική επίστρωση, χρησιμοποιούνται θραύσματα αποβλήτων, καθώς και παλιά και σπασμένα στοιχεία. Το τούβλο είναι το καλύτερο υλικό για την συγκράτηση δομών με σύνθετη γεωμετρία, για παράδειγμα, με προεξοχές, εσοχές, γωνίες, στρογγυλοποιήσεις. Η τεχνολογία τοιχοποιίας δεν διαφέρει από την συμβατική κατασκευή. Ταυτόχρονα, για τα χαμηλά εμπόδια επιλέγουν να τοποθετήσουν το μισό τούβλο. Οι οχυρώσεις πάνω από 1 μέτρο κατασκευάζονται με συσκευές σε πλήρη τούβλο, επιπλέον με ενίσχυση οπλισμού. Το ίδρυμα είναι εξοπλισμένο με αποχέτευση και αποστράγγιση χαλικιών. Ένα ενισχυμένο σύστημα αποστράγγισης γίνεται πίσω από τον τοίχο, αφού το τούβλο δεν ανέχεται καλά την υγρασία. Η κατασκευή συνήθως τελειώνει με διακοσμητικά πλακάκια. Οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν οποιεσδήποτε υφές και χρώματα.
Κατασκευασμένο από φυσική πέτρα
Κλασική, αξιόπιστη και κομψή έκδοση του τείχους. Ο πέτρινος φράκτης συνδυάζεται οργανικά με οποιοδήποτε χρωματικό σχέδιο. Το υψηλό κόστος του υλικού μπορεί να αντισταθμιστεί από τα δικά του υλικά. Συλλέγονται στα βουνά και σε λίγες μέρες βρίσκουν ένα επαρκές ποσό για ένα μεγάλο φράχτη. Οι τοίχοι είναι χτισμένοι από στρογγυλεμένους ογκόλιθους, ορθογώνια πέτρινα τεμάχια, αιχμηρά θραύσματα πετρωμάτων.Σε κανονικούς κήπους, ασβεστολιθικά ή ψαμμίτες χρησιμοποιούνται συχνά σε ομαλές σειρές. Οι ογκόλιθοι διαφόρων μεγεθών στοιβάζονται για να προσομοιώσουν τη φυσική συσσώρευση. Η κατασκευή αρχίζει με το σκάψιμο μιας τάφρου, γεμίζοντας το θεμέλιο και οργανώνοντας την αποστράγγιση. Η βάση είναι ενισχυμένη με σύρμα, οπλισμό και απορρίμματα μεταλλικών κατασκευών. Χαμηλά τοιχώματα ανεγέρθηκαν πάνω σε πέτρες μισοβυμωμένες στο έδαφος. Τα κενά είναι μερικές φορές γεμάτα με χώμα με σπόρους φυτών. Σε απόκρημνες πλαγιές, οι πέτρες συγκρατούνται μαζί με κονίαμα τσιμέντου.
Από ξύλο
Μέθοδος κατασκευής με μεσαίες τιμές. Οι τοίχοι με οριζόντια τοιχοποιία ανεγέρθηκαν από απολύτως λείο, αποξηραμένο ξύλο. Συνήθως από κούτσουρα, αλλά χρησιμοποιούν επίσης και ράβδους - λαμβάνονται ολόκληρα, αφού τα κολλημένα υπό την επίδραση της βροχής μπορούν να αποκολληθούν. Είναι δυνατή η κάθετη και οριζόντια εγκατάσταση. Στη δεύτερη περίπτωση, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, είναι απαραίτητο να επιλέγουμε στοιχεία με το ίδιο μήκος και πάχος. Συνδέονται με εγκάρσια μέλη, σφιγκτήρες και εξαρτήματα. Κάθετη τοιχοποιία - ταχύτερη, πιο βολική και οικονομικότερη. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξυλεία με διαφορετικές διαστάσεις. Μερικές φορές τα εμπόδια ανεβαίνουν από κορμούς που κόβονται κατευθείαν στη χώρα ή κάπου κοντά. Για παράδειγμα, από παλιά κορμούς ή νεκρά δέντρα. Για τα χαμηλά τοιχώματα των 40-90 cm, λαμβάνονται επίσης θραύσματα από τους άνισους κορμούς οπωροφόρων δέντρων. Στα τμήματα περιέλιξης έχουν τοποθετηθεί κάθετοι φράκτες.
Χρήση γκαμπόν
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα τοιχώματα του γκαζόν. Είναι κατασκευασμένα με τη μορφή μεταλλικού πλαισίου με πολύ κενό χώρο μέσα. Πρόκειται για πλέγμα με βήμα 5-10 cm, αντίστοιχα, για πέτρες με διάμετρο 7-12 cm. Το πλέγμα είναι κατασκευασμένο από χαλύβδινο σύρμα. Τα γειτονικά μπλοκ είναι σταθερά συνδεδεμένα. Η αξιοπιστία των οχυρώσεων εξαρτάται άμεσα από τη μάζα των λίθων.Η ικανότητα συγκράτησης του εδάφους στην κλίση των συρματοκιβωτίων είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή ενός συμβατικού τοίχου συγκράτησης. Η τοποθέτηση θα είναι απλή σε τεχνικούς όρους, επειδή δεν χρειάζονται ενισχυτικά στρώματα και θεμέλια. Ένα θετικό σημείο είναι η δυνατότητα εγκατάστασης πολλαπλών επιπέδων. Ταυτόχρονα, απαιτούνται περισσότερες φυσικές πρώτες ύλες. Τα γκαμπόνια έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ορεινές περιοχές, ειδικά κατά μήκος ποταμών. Υψηλοί φράχτες τοποθετούνται σε χώρους όπου παρατηρούνται βράχια. Την τελευταία δεκαετία, τα σχέδια έχουν κερδίσει δημοτικότητα στο σχεδιασμό του τοπίου. Εμφανίστηκαν σχηματισμένες επιλογές που δεν πληρούν τη λειτουργία ενός τοίχου.
Από τα ελαστικά
Μία από τις λιγότερο χρονοβόρες και φθηνότερες επιλογές. Επιπλέον, στις υπηρεσίες ελαστικών, τα ελαστικά μερικές φορές δίνουν μακριά για τίποτα. Τα ελαστικά αντιμετωπίζονται με πυρίμαχα προϊόντα και εγκαθίστανται μακριά από οικιστικά κτίρια. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, τα παλιά ελαστικά τοποθετούνται σε σειρές σε στήλες. Οι πασσάλοι άγκυρας οδηγούνται στο κέντρο του καθενός. Στη συνέχεια τα ελαστικά γεμίζουν πυκνά με άμμο και χαλίκι, συχνά με χώμα. Οι σειρές είναι βιδωμένες. Το περίφραξη των ελαστικών είναι επίσης ανεγερμένο με τη μέθοδο τοποθέτησης. Ένα πλαϊνό τοίχωμα κόβεται στα ελαστικά. Η πρώτη σειρά είναι γεμάτη με μείγμα άμμου και χαλικιού στην κορυφή. Ισχυρό υλικό σε φύλλα τοποθετείται πάνω του. Όσο βαρύτερο είναι το στρώμα, τόσο πιο αξιόπιστο θα είναι το τείχος. Μεταγενέστερες σειρές τοποθετούνται σύμφωνα με την ίδια αρχή, κάπως παρόμοια με την τοιχοποιία. Στη συνέχεια το τείχος στερεώνεται με πασσάλους αγκύρωσης από το εξωτερικό - χωρίς αυτές, ολόκληρη η δομή μπορεί να μετακινηθεί.
Από πασσάλους φύλλων
Ο σχεδιασμός θα αποτελείται από μια συνεχή σειρά. Οτιδήποτε επιλέγεται ως υλικό: οπλισμένο σκυρόδεμα, ξύλο, μέταλλο και ακόμη πλαστικό. Οι πλευρικές επιφάνειες των πασσάλων είναι εξοπλισμένες με μπροστινές και οπίσθιες κλειδαριές σύνδεσης. Πρώτον, ένας σωρός με μπροστινή σύνδεση οδηγείται στο έδαφος. Μετά από αυτό, ένα στοιχείο με μια πίσω κλειδαριά είναι τοποθετημένο, προς την κατεύθυνση αυτής της βάσης.Και τα δύο μέρη ενώνονται και προστίθενται πυκνότητες χρησιμοποιώντας ένα συνδετικό υλικό. Αποτρέπει επίσης τη διαμήκη μετατόπιση των κολώνων μεταξύ τους. Κατά μήκος της πεζοδρομικής ζώνης, το ύψος του φράγματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 m. Για περιφράξεις, σχηματίζονται συστήματα αποστράγγισης για την εκροή αλεσμένων και ατμοσφαιρικών υδάτων. Κάνουν κανάλια και αυλάκια με χαλίκι και θρυμματισμένη πέτρα. Η στεγανοποίηση είναι διατεταγμένη με δύο στρώματα θερμού άσφαλτο, ένα επιπλέον δευτερόλεπτο - σε περίπτωση που υπάρχουν ενώσεις στο έδαφος με μια επιθετική αντίδραση στις συνθέσεις της πίσσας.
Θωρακισμένη υποστήριξη
Χρησιμοποιείται ως εναλλακτική λύση σε ένα πέτρινο ή ξύλινο τοίχο. Η δομή σχηματίζεται γεμίζοντας τον ιστό του γεωυφάσματος με το έδαφος. Τώρα τα τοιχώματα συγκράτησης συναρμολογούνται με την προσθήκη μιγμάτων γης και χαλικιών σε γεωτρύπανα λυγαριάς. Ειδικά υφάσματα με φυσικό υλικό πλήρωσης τοποθετούνται σε διάφορα επίπεδα. Ο φράκτης στερεώνεται με μεταλλικά άγκυρα και για την αξιοπιστία και την προστασία από την μετατόπιση αυξάνεται ο αριθμός των εξαρτημάτων. Πάνω από τη δομή συγκράτησης έχει τελειώσει με πλάκες. Οι θωρακισμένες κατασκευές είναι επωφελείς σε ζώνες επιρρεπείς σε σεισμό, επειδή η απόδοση των γεωσφραγίδων με ανομοιογενή διαμόρφωση είναι υψηλότερη από εκείνη των άκαμπτων δομών. Το σύστημα πλέγματος βοηθά το έδαφος να αντέξει τα βαριά φορτία και να διατηρήσει την ακεραιότητα σε περιοχές με μέγιστη απότομη κλίση. Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα για οριζόντια ενίσχυση έχουν όλες τις σημαντικές ιδιότητες:
Τοίχος συγκράτησης στον εξωραϊσμό
Σε αυτή την περιοχή του σχεδιασμού, οι φράχτες με λειτουργία συγκράτησης λειτουργούν ως κεντρικό στοιχείο: στην τέχνη του τοπίου, χρησιμοποιούνται διαφορές ύψους και ομαδοποιημένες μορφές. Τα τοιχώματα συγκράτησης συνδυάζονται με μονοπάτια, αλπικές διαφάνειες και παρτέρια. Με τα παρτέρια δημιουργούν ένα είδος "κρεμασμένων κήπων". Υποστηρίγματα ύψους 50-70 cm εκτελούν επίσης την κύρια λειτουργία.Δομές άνω του 1 m εγκαθίστανται κυρίως για να συγκρατούν το έδαφος ή να υπογραμμίζουν τα υψηλά φορτία της γης. Στο σχεδιασμό τοπίου, τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των τοίχων είναι πέτρα, μέταλλα, τσιμέντο και πλαστικό. Ταυτόχρονα, οι δομές ενίσχυσης είναι πλήρεις, συμπαγείς ή είναι κατασκευασμένες από γκαζόν. Τα τελευταία είναι μεταλλικά πλέγματα γεμάτα με μεγάλες πέτρες. Στο φόντο του πράσινου γρασιδιού, των φυτών και των λουλουδιών, τα προϊόντα αυτά φαίνονται βιολογικά. Επιπλέον, έχετε καλή εξοικονόμηση χρημάτων.
Συμπέρασμα
Οι φράχτες συγκράτησης είναι ενισχυτικοί και διακοσμητικοί. Οι τοίχοι χρησιμοποιούνται για λόγους ασφαλείας: προστατεύουν από κατολισθήσεις και μειώνουν την κλίμακα πιθανής ζημιάς. Όποιος δεν θέλει να αγοράσει ένα site ανακούφισης θα πρέπει να σκεφτεί για το σχεδιαστικό στοιχείο. Εξάλλου, οι προβλήτες όχι μόνο βελτιώνουν το έδαφος, με τη βοήθειά τους σχηματίζουν επίπεδα και ομαλές μεταβάσεις, ακόμη και πεζοδρόμια. Πριν από την κατασκευή δομών, μελετούν το έδαφος, οι εξωτερικοί παράγοντες από την άποψη του φορτίου και της πίεσης, λαμβάνουν υπόψη την ποσότητα των βροχοπτώσεων. Οι τοίχοι είναι χτισμένοι από φυσική πέτρα, ξύλο, τούβλο, σκυρόδεμα, πασσάλους και ελαστικά. Ειδικά σχέδια κατασκευάζονται από γεωυφάσματα, μεταλλικά πλαίσια. Σε ψηλούς φράχτες, έχει τοποθετηθεί ένα θεμέλιο, συνήθως ένα θεμέλιο. Στη συνέχεια το κύριο τμήμα του τοίχου ανεγέρθηκε, αφήνοντας ένα ενδιάμεσο στρώμα. Στο τέλος της εργασίας, εγκαθιστούν ένα σύστημα αποστράγγισης, αποστράγγισης και εγκαθιστούν στεγάνωση.