De houding van tijdgenoten ten opzichte van het interieur van het Sovjettijdperk kan niet eenduidig worden genoemd. Er zijn appartementen met sideboards, fauteuils, staande lampen uit de USSR-periode. Bij sommigen veroorzaken ze afwijzing, bij anderen warme nostalgische gevoelens.
Hoe je het Sovjet-interieur ook beoordeelt - dit is een enorm, veelzijdig verleden. De esthetiek is noodzakelijk voor een correct oordeel over het heden, net zoals de huidige gebouwen en het ontwerp na vijftig jaar zullen worden geëvalueerd, met dezelfde onvermijdelijke kritiek, de wens om alle attributen in de prullenbak of bewondering naar voren te brengen, de wens om te behouden, te herstellen of op zijn minst stileren ...
Geschiedenis en kenmerken van het Sovjet-interieur
Bij het aanbreken van de Sovjetmacht bestond het ontwerpberoep niet. Architecten uit die tijd stonden onder druk van dogma's en schema's, en het concept van ontwerp werd geschilderd in twee kleuren: kapitalistisch en socialistisch. De eerste was een absoluut negatieve houding.
Zelfs met westerse stijl, verhoudingen en vormen, waren ze aangepast aan de revolutionaire cultuur van die jaren, waarom het interieur niet schitterde met esthetiek, wat onhandig was, de belangrijkste vereiste voor ruimte en decor was functionaliteit en netheid. De belangrijkste focus van "artistieke ontwerpers" was gericht op de technische modernisering van producten, esthetische ontdekkingen kwamen later.
Tegen de jaren 60-80. een systeem van ontwerporganisaties ontwikkeld dat de promotie en ontwikkeling van deze sfeer bevorderde, die later een krachtige competitieve school werd, onder andere in de wereldcultuur.
Het interieur van de eerste decennia van de unie
Na de revolutie werden "burgerlijke" nesten geregeld, loafers en White Guards "gecondenseerd", zalen, eetkamers, woonkamers werden afgeschaft in Sovjet gemeenschappelijke appartementen. De nieuwe autoriteiten verlieten kantoren alleen voor degenen die ze nodig hadden om te werken - artsen, professoren en verantwoordelijke partijwerkers.
Aristocratische parketvloeren, vergulde lijsten, gebeeldhouwde stoelen grenzen aan de dorpspaden en krukken. De nieuwe eigenaren maakten het riool- en watertoevoersysteem snel onbruikbaar. De voordeur had veel knoppen met achternamen, toiletwanden waren versierd met toiletbrillen, afhankelijk van het aantal gezinnen dat woonde. De gedeelde keuken werd volgens het schema schoongemaakt. Elk van de huurders had hun eigen ideeën over netheid, dus de gemeenschappelijke ruimtes waren vol met insecten, schimmels en het beruchte woningprobleem begon op dat moment sterker te worden.
Aan het begin van de twintigste eeuw zijn ontwerp en architectuur onderworpen aan constructivisme, dicterende revolutionaire terughoudendheid, uiterste rationaliteit,praktisch in geometrie en kleuren, maar de rijkdom en rel van de binnenwereld.
40s interieur
In oorlogstijd kon de bevolking van het land niet nadenken over de stijl van hun huis. Velen waren blij een kinderbedje in de hut te hebben, in de bevrijde gebieden woonden hele gezinnen in kamers met een minimum aan zelfgemaakt meubilair, en soms alleen in dugouts. Degenen die terugkwamen in het midden van het decennium van evacuatie of van het front maakten hun appartementen niet altijd leeg; de meeste gezinnen woonden in gemeenschappelijke appartementen.
Er waren geen bijzondere franje, de inrichting van de kamers bestond uit metalen bedden op het rooster, een turnkey-kast, boekenkast, boekenplanken, een ronde tafel bedekt met een tafelkleed, een kast voor gerechten. De kamer was versierd met een leren bank met een plank, een spiegel, een tafellamp herkenbaar aan films op een massieve tafel, met een groene lampenkap.
Modieus textiel uit die tijd waren kanten servetten op alle horizontale oppervlakken, tapijten met herten aan de muur bij het bed, tule op de ramen.
Het interieur van de geselecteerde huizen werd aangevuld met trofeemeubels, schilderen, brons. Het luxe item was geschilderd keramiek, kristal, tapijten. In veel huizen werd het "Stalin Empire" getraceerd in stucwerk, indrukwekkende eiken meubels versierd met gebeeldhouwde details.
Het interieur van de jaren 50-60
De propaganda van traditionele Sovjetwaarden handelde niet alleen in literatuur en schilderkunst. De ambities en imperiale reikwijdte van het leiderschap van het land van de jaren 50 werden weerspiegeld in huizen in neoklassieke stijl in aanbouw in de hoofdstraten, met dikke muren, hoge plafonds, gemaakt van goede materialen. Structuren zoals hoogbouw in Moskou, met alle communicatie, ruime kamers, inclusief bedienden, zijn in veel steden te vinden.
Binnenlandse beslissingen van appartementen hingen af van de status van eigenaren. Op de vloer - parket of plank, muren met behang, op het plafond - een lampenkap of kroonluchter met lagen "opknoping", afhankelijk van het inkomen van het gezin.In sommige families verscheen, naast de grammofoon, een tv, waar alle buren kwamen kijken. Thee met drogers werd achter een samovar gedronken, terwijl alleen een selecte telefoon beschikbaar was.
Het begin van de jaren 60 is het tijdperk van individuele huisvesting. Kleine modelappartementen worden geleidelijk gevuld met kleur, etniciteit, hippies en modernisme komen in de mode. Buizenradio's, radio-sets verschijnen, de tv wordt het centrum van de avondattractie.
Eén kamer combineerde de functies van een slaapkamer, een woonkamer en een eetkamer, meubels waren respectievelijk een bank gedurende de dag, een bed 's nachts, een kledingkast of dressoir fungeerde als een afbakening van de ruimte. In het interieur ontstonden koptelefoons van hout en multiplex, hoge poten gaven ze lichtheid, collecties glaswerk en glas werden getoond achter glazen gevels. Klaptafels, keukenmeubels waren populair. Fauteuils op houten frames hadden een ietwat ascetisch uiterlijk, maar ze waren niet inferieur in kwaliteit aan hun buitenlandse tegenhangers.
Jaren 70 interieur
Een typisch appartement uit de jaren '70 is Brezhnevka, een meer perfecte versie van Chroesjtsjov, waar de woonkamer was uitgerust met een bank met een paar fauteuils, een salontafel, een dressoir maakte plaats voor een muur. Het achtervolgen van geïmporteerde headsets en tapijten, het overwinnen van vele maanden wachtrijen, sets van kristal werden een kwestie van trots, dansen op feestjes werd begeleid door begeleiding van een spoelbandrecorder.
De overgrote meerderheid van de burgers repareerde appartementen met hun eigen handen. Ontwerpers werkten alleen aan meubels of decoratieve kunst. Het interieur van een enkele woning was volledig op het geweten van de eigenaar, uitgerust in overeenstemming met zijn smaak en mogelijkheden.
De inkomsten waren aanzienlijk hoger dan de vraag, wat het algemene tekort aan alles verklaart: voedsel, kleding, meubels. De armoede van Sovjet-mensen was absoluut niet de reden voor hun bescheiden leven.
Kleurengamma
Een onderscheidend kenmerk van het Sovjetontwerp was dat het vooral de industriële, openbare sfeer diende. Het is de moeite waard om de metro, de sfeer van culturele huizen of overheidsgebouwen te herinneren. Typische appartementen van gewone burgers werden onderscheiden door een gewone whitewash met een licht kleurenpalet.
Vaak waren de 'panelen' (een deel van de muur tot ongeveer schouderhoogte) geschilderd onderdrukkend groen of blauw. De vloer was traditioneel bruin, met rode of rode tinten, het plafond was wit, binnendeuren, radiatoren en kozijnen binnen waren bedekt met witte olieverf.
Degenen die hun behuizing comfortabeler willen maken, hebben er individueel voor gezorgd om moderne, heldere stoffen "eruit te krijgen" voor het versieren van raamopeningen, onafhankelijk naaien van tafelkleden, hoezen voor bankkussens. Bij gebrek aan hoogwaardig behang voerden ze een "grappige" whitewash uit met behulp van stencils en geïmproviseerde kleurstoffen. De buren konden vertellen hoe ze het plafond of de muren moesten schilderen met een stofzuiger met wateremulsie, die in de schaduw stond met blauw of groen. Het bleek een heel praktische schoonheid te zijn.
Tapijten in het binnenland van Sovjetflats
Tapijten hielpen het gezinsleven zelfstandiger te maken. Eerst werden ze geverfd, pluche herten en katten keken vanaf de muren. In rijkere Brezjnev-tijden werden wollen tapijten met patronen aan de muren gehangen, ze bedekten de vloer zelfs onder meubels. Dit item was een indicator van welvaart, stond bekend als een goed cadeau voor de pasgetrouwden, was geërfd.
Er was speciale vraag naar producten uit Turkmenistan, Azerbeidzjan, Armenië met een roodbruin kleurengamma. Hoewel bij het kopen niemand bijzonder schadelijk was, kochten ze wat op dit moment "weggegooid" werd. In het weekend werden de werven aangekondigd met karakteristieke geluiden: de eigenaren ontdoen zich van stof met behulp van kloppers. In de winter wachtten ze op sneeuw om een kardinale reiniging te maken. De achterkant van de tapijten die aan de muur hingen, was ingewreven met geparfumeerde zeep van een mot die natuurlijkheid waardeerde, maar een vijand van een lange levensduur was.
Kenmerken van meubels
Het is niet nodig om over een dergelijke stijl te praten met betrekking tot Sovjet-appartementen. Ze werden naar behoefte ingericht. Vooral in de keukens waren objecten vaak nog pre-revolutionair. Zware kasten, buffetten verhuisden massaal naar de prullenbak met de komst van het tijdperk van kleine appartementen.
De eerste decennia van Sovjetmacht werden niet gekenmerkt door een speciale presenteerbaarheid van het interieur. Hier ontmoette sierlijke ouderwetse items, beschilderde artel krukken, zelfgemaakte tafels en boekenplanken. Al deze diversiteit bevond zich rond de omtrek van de kamers, de tafel in het midden.
Het Sovjetrijke huis was ingericht met objecten van een gefineerd massief in de geest van art deco. Typisch "vierkant" meubilair van kleine appartementen werd multifunctioneel, bevatte een kast voor linnen, servies en boeken, een ladekast, een secretaresse. Een speciale chic gepolijste sideboards met ceremoniële sets van diensten en kristal. Een van de muren, of op zijn minst een deel ervan, was ingelijst in volumes van complete werken, de piano. Een noodzakelijk kenmerk was een kaptafel, een klok aan de muur, foto's achter het glas van de "muur".
Ontwerp van een modern appartement in Sovjetstijl
Nu wil niet iedereen van de "oude" boekenkast of het dressoir afkomen. Na een kleine reparatie worden deze items opnieuw waardige elementen van het interieur. Ongecompliceerde vormen zijn weer in de trend en de bewaarde elementen van het Sovjetdecor verhogen de waarde van het appartement. Zelfs overtuigd minimalisten laten stucwerk op het plafond achter, het zal zijn rol spelen als een retro-accent en Sovjetlampen worden de meest modieuze kunstobjecten.
Een modern appartement moet de Sovjetstijl niet in alle details herhalen. De eenvoud en beknoptheid van de situatie weerspiegelen verschillende karakteristieke elementen. Anders zullen de kamers muze ademen, geen comfort.
hal
Als de vloer "visgraat" -parket is, laat het op sommige plaatsen zelfs vervagen of barsten, het kan worden hersteld. Schrapen kost veel goedkoper dan de nieuwe coating.De muren zijn bedekt met kleurrijk behang, kenmerkend voor die tijd.
Modieuze bekleding van een oude stoel transformeert het onherkenbaar, benadrukt de continuïteit van het gezin. Deze dingen passen heel goed bij modern meubilair. Het kanten tafelkleed is gebleekt, er zijn laconieke moderne schalen op geplaatst.
In een dynamisch eclectisch interieur, een buitengewone art-deco of een nieuwe klassieker ligt de nadruk op een vintage tapijt, geen Ikea geeft zoveel energie aan het huis. Oma's ding zal de Scandinavische landelijke stijl benadrukken, zal het interieur van het stadsloft verzachten.
Zeldzame porseleinen beeldjes, theeservies van de Leningrad Porcelain Factory maken de stijl compleet.
slaapkamer
Een goede achtergrond voor zeldzaam meubilair is een muur geschild tot een baksteen en bedekt met een speciale vernis, waar een collage van familiefoto's, moderne posters, een spiegel uit de collectie van een grootmoeder wordt geplaatst.
Op de ladekast en nachtkastjes werken ze de vernislaag bij of schilderen ze, de handgrepen op de laden en deuren worden vervangen door nieuwe. De oude muur wordt getransformeerd in een kast, waardoor extra planken worden verwijderd, deuren worden vervangen, hangers worden gebouwd. Een sprei met een ornament wordt op het bed gegooid.
Van het Sovjet-tapijt kunt u zich een soort podium voorstellen dat van onder het bed zal gluren. Bonte vierkanten van hetzelfde tapijt vervullen de rol van een cape voor een stoel of stoel.
De keuken
Vintage elementen zijn het meest geschikt in de keuken, waar dankzij hen thuiscomfort verschijnt. Een gemakkelijke manier om oude meubels te veranderen, huishoudelijke apparaten is om ze opnieuw te schilderen in felle kleuren. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat de verf gelijkmatig ligt.
Houten Sovjet-stoelen passen in het interieur door ze in rijke kleuren te schilderen. Ze zien er goed uit in de omgeving van de keuken, als er meerdere zijn.
Het oude dressoir of wandelement wordt volledig getransformeerd door gelakte gevels te vervangen door geverfd of gelijmd met een speciale film, gekleurd behang, versierd met decoupage.
Shabby houten krukken zijn geplakt of geschilderd met imitatie patchwork-techniek.
Hal / gang
De mezzanines van de oude muur worden omgezet in een bank met laden voor schoenen. De stijl wordt ondersteund door thematische campagneposters, beeldjes uit de verzameling van de grootmoeder ergens in de buurt van de spiegel, een grote ficus, de tong van de schoonmoeder in een badkuip.
In de vrije hoek zetten ze een gestileerde hanger met hoorns, en aan de voet is er een koffer met memorabele stickers uit de tijd van de USSR. Als de grootte van de ingang het toelaat, zullen ze hier een soort museum organiseren, dat de muren bezet met wimpels en portretten van leiders, en een gratis plank met bekers die doen denken aan eerdere sportrecords.
badkamer
Een verplicht kenmerk van een retrobadkamer is een ovaal lettertype op de poten. Natuurlijk geen acryl, maar koper of messing, met een stationaire gieter.
De vierkante tegel, die alleen het gebied omringt waar contact met water is, ziet er schattig en netjes uit in deze stijl van kleine omvang. Muren zonder tegels worden met behang beplakt of klinken metselwerk, sanitair is kunstmatig verouderd.
Deze kamer zal er meer woonachtig en gezellig uitzien met een volumineuze plafondkroonluchter, het gebruik van een spiegel in een eenvoudig houten frame, helder textiel en antiek zullen authenticiteit toevoegen.
conclusie
De Sovjet-ruimte was vrij gesloten, wat de esthetiek van alle culturele trends beïnvloedde. Maar globale ideeën drongen nog steeds door in de kunstenaars, in combinatie met hun talenten ontvingen ze nieuwe ontwikkeling. De USSR produceerde goed meubilair, serviesgoed en keramiek. Veel modellen kunnen worden herkend als kunstwerken, hun ergonomie was zeer doordacht.
Moderne interieurs met onverwachte antieke details werken in de geest van retro-futurisme, gericht op de toekomst, maar tegelijkertijd zijn het mooie citaten uit het verleden. Ze ademen gemakkelijk, leven comfortabel dankzij een combinatie van nieuwe trends en elementen van het oude.
Het Sovjet-interieur zal interessant zijn voor diegenen die nostalgisch zijn naar het verleden of geen serieuze financiële middelen willen gebruiken om een appartement in te richten.
Een vergelijkbare stijl onderscheidt elke kamer van het dagelijkse leven, vult met de specifieke geest van het land, een bepaalde familie.
De houding van tijdgenoten ten opzichte van het interieur van het Sovjettijdperk kan niet eenduidig worden genoemd. Er zijn appartementen met sideboards, fauteuils, staande lampen uit de USSR-periode. Bij sommigen veroorzaken ze afwijzing, bij anderen warme nostalgische gevoelens.
Hoe je het Sovjet-interieur ook beoordeelt - dit is een enorm, veelzijdig verleden. De esthetiek is noodzakelijk voor een correct oordeel over het heden, net zoals de huidige gebouwen en het ontwerp na vijftig jaar zullen worden geëvalueerd, met dezelfde onvermijdelijke kritiek, de wens om alle attributen in de prullenbak of bewondering naar voren te brengen, de wens om te behouden, te herstellen of op zijn minst stileren ...
inhoud
Geschiedenis en kenmerken van het Sovjet-interieur
Bij het aanbreken van de Sovjetmacht bestond het ontwerpberoep niet. Architecten uit die tijd stonden onder druk van dogma's en schema's, en het concept van ontwerp werd geschilderd in twee kleuren: kapitalistisch en socialistisch. De eerste was een absoluut negatieve houding.
Zelfs met westerse stijl, verhoudingen en vormen, waren ze aangepast aan de revolutionaire cultuur van die jaren, waarom het interieur niet schitterde met esthetiek, wat onhandig was, de belangrijkste vereiste voor ruimte en decor was functionaliteit en netheid. De belangrijkste focus van "artistieke ontwerpers" was gericht op de technische modernisering van producten, esthetische ontdekkingen kwamen later.
Tegen de jaren 60-80. een systeem van ontwerporganisaties ontwikkeld dat de promotie en ontwikkeling van deze sfeer bevorderde, die later een krachtige competitieve school werd, onder andere in de wereldcultuur.
Het interieur van de eerste decennia van de unie
Na de revolutie werden "burgerlijke" nesten geregeld, loafers en White Guards "gecondenseerd", zalen, eetkamers, woonkamers werden afgeschaft in Sovjet gemeenschappelijke appartementen. De nieuwe autoriteiten verlieten kantoren alleen voor degenen die ze nodig hadden om te werken - artsen, professoren en verantwoordelijke partijwerkers.
Aristocratische parketvloeren, vergulde lijsten, gebeeldhouwde stoelen grenzen aan de dorpspaden en krukken. De nieuwe eigenaren maakten het riool- en watertoevoersysteem snel onbruikbaar. De voordeur had veel knoppen met achternamen, toiletwanden waren versierd met toiletbrillen, afhankelijk van het aantal gezinnen dat woonde. De gedeelde keuken werd volgens het schema schoongemaakt. Elk van de huurders had hun eigen ideeën over netheid, dus de gemeenschappelijke ruimtes waren vol met insecten, schimmels en het beruchte woningprobleem begon op dat moment sterker te worden.
Aan het begin van de twintigste eeuw zijn ontwerp en architectuur onderworpen aan constructivisme, dicterende revolutionaire terughoudendheid, uiterste rationaliteit,praktisch in geometrie en kleuren, maar de rijkdom en rel van de binnenwereld.
40s interieur
In oorlogstijd kon de bevolking van het land niet nadenken over de stijl van hun huis. Velen waren blij een kinderbedje in de hut te hebben, in de bevrijde gebieden woonden hele gezinnen in kamers met een minimum aan zelfgemaakt meubilair, en soms alleen in dugouts. Degenen die terugkwamen in het midden van het decennium van evacuatie of van het front maakten hun appartementen niet altijd leeg; de meeste gezinnen woonden in gemeenschappelijke appartementen.
Er waren geen bijzondere franje, de inrichting van de kamers bestond uit metalen bedden op het rooster, een turnkey-kast, boekenkast, boekenplanken, een ronde tafel bedekt met een tafelkleed, een kast voor gerechten. De kamer was versierd met een leren bank met een plank, een spiegel, een tafellamp herkenbaar aan films op een massieve tafel, met een groene lampenkap.
Modieus textiel uit die tijd waren kanten servetten op alle horizontale oppervlakken, tapijten met herten aan de muur bij het bed, tule op de ramen.
Het interieur van de geselecteerde huizen werd aangevuld met trofeemeubels, schilderen, brons. Het luxe item was geschilderd keramiek, kristal, tapijten. In veel huizen werd het "Stalin Empire" getraceerd in stucwerk, indrukwekkende eiken meubels versierd met gebeeldhouwde details.
Het interieur van de jaren 50-60
De propaganda van traditionele Sovjetwaarden handelde niet alleen in literatuur en schilderkunst. De ambities en imperiale reikwijdte van het leiderschap van het land van de jaren 50 werden weerspiegeld in huizen in neoklassieke stijl in aanbouw in de hoofdstraten, met dikke muren, hoge plafonds, gemaakt van goede materialen. Structuren zoals hoogbouw in Moskou, met alle communicatie, ruime kamers, inclusief bedienden, zijn in veel steden te vinden.
Binnenlandse beslissingen van appartementen hingen af van de status van eigenaren. Op de vloer - parket of plank, muren met behang, op het plafond - een lampenkap of kroonluchter met lagen "opknoping", afhankelijk van het inkomen van het gezin.In sommige families verscheen, naast de grammofoon, een tv, waar alle buren kwamen kijken. Thee met drogers werd achter een samovar gedronken, terwijl alleen een selecte telefoon beschikbaar was.
Het begin van de jaren 60 is het tijdperk van individuele huisvesting. Kleine modelappartementen worden geleidelijk gevuld met kleur, etniciteit, hippies en modernisme komen in de mode. Buizenradio's, radio-sets verschijnen, de tv wordt het centrum van de avondattractie.
Eén kamer combineerde de functies van een slaapkamer, een woonkamer en een eetkamer, meubels waren respectievelijk een bank gedurende de dag, een bed 's nachts, een kledingkast of dressoir fungeerde als een afbakening van de ruimte. In het interieur ontstonden koptelefoons van hout en multiplex, hoge poten gaven ze lichtheid, collecties glaswerk en glas werden getoond achter glazen gevels. Klaptafels, keukenmeubels waren populair. Fauteuils op houten frames hadden een ietwat ascetisch uiterlijk, maar ze waren niet inferieur in kwaliteit aan hun buitenlandse tegenhangers.
Jaren 70 interieur
Een typisch appartement uit de jaren '70 is Brezhnevka, een meer perfecte versie van Chroesjtsjov, waar de woonkamer was uitgerust met een bank met een paar fauteuils, een salontafel, een dressoir maakte plaats voor een muur. Het achtervolgen van geïmporteerde headsets en tapijten, het overwinnen van vele maanden wachtrijen, sets van kristal werden een kwestie van trots, dansen op feestjes werd begeleid door begeleiding van een spoelbandrecorder.
De overgrote meerderheid van de burgers repareerde appartementen met hun eigen handen. Ontwerpers werkten alleen aan meubels of decoratieve kunst. Het interieur van een enkele woning was volledig op het geweten van de eigenaar, uitgerust in overeenstemming met zijn smaak en mogelijkheden.
De inkomsten waren aanzienlijk hoger dan de vraag, wat het algemene tekort aan alles verklaart: voedsel, kleding, meubels. De armoede van Sovjet-mensen was absoluut niet de reden voor hun bescheiden leven.
Kleurengamma
Een onderscheidend kenmerk van het Sovjetontwerp was dat het vooral de industriële, openbare sfeer diende. Het is de moeite waard om de metro, de sfeer van culturele huizen of overheidsgebouwen te herinneren. Typische appartementen van gewone burgers werden onderscheiden door een gewone whitewash met een licht kleurenpalet.
Vaak waren de 'panelen' (een deel van de muur tot ongeveer schouderhoogte) geschilderd onderdrukkend groen of blauw. De vloer was traditioneel bruin, met rode of rode tinten, het plafond was wit, binnendeuren, radiatoren en kozijnen binnen waren bedekt met witte olieverf.
Degenen die hun behuizing comfortabeler willen maken, hebben er individueel voor gezorgd om moderne, heldere stoffen "eruit te krijgen" voor het versieren van raamopeningen, onafhankelijk naaien van tafelkleden, hoezen voor bankkussens. Bij gebrek aan hoogwaardig behang voerden ze een "grappige" whitewash uit met behulp van stencils en geïmproviseerde kleurstoffen. De buren konden vertellen hoe ze het plafond of de muren moesten schilderen met een stofzuiger met wateremulsie, die in de schaduw stond met blauw of groen. Het bleek een heel praktische schoonheid te zijn.
Tapijten in het binnenland van Sovjetflats
Tapijten hielpen het gezinsleven zelfstandiger te maken. Eerst werden ze geverfd, pluche herten en katten keken vanaf de muren. In rijkere Brezjnev-tijden werden wollen tapijten met patronen aan de muren gehangen, ze bedekten de vloer zelfs onder meubels. Dit item was een indicator van welvaart, stond bekend als een goed cadeau voor de pasgetrouwden, was geërfd.
Er was speciale vraag naar producten uit Turkmenistan, Azerbeidzjan, Armenië met een roodbruin kleurengamma. Hoewel bij het kopen niemand bijzonder schadelijk was, kochten ze wat op dit moment "weggegooid" werd. In het weekend werden de werven aangekondigd met karakteristieke geluiden: de eigenaren ontdoen zich van stof met behulp van kloppers. In de winter wachtten ze op sneeuw om een kardinale reiniging te maken. De achterkant van de tapijten die aan de muur hingen, was ingewreven met geparfumeerde zeep van een mot die natuurlijkheid waardeerde, maar een vijand van een lange levensduur was.
Kenmerken van meubels
Het is niet nodig om over een dergelijke stijl te praten met betrekking tot Sovjet-appartementen. Ze werden naar behoefte ingericht. Vooral in de keukens waren objecten vaak nog pre-revolutionair. Zware kasten, buffetten verhuisden massaal naar de prullenbak met de komst van het tijdperk van kleine appartementen.
De eerste decennia van Sovjetmacht werden niet gekenmerkt door een speciale presenteerbaarheid van het interieur. Hier ontmoette sierlijke ouderwetse items, beschilderde artel krukken, zelfgemaakte tafels en boekenplanken. Al deze diversiteit bevond zich rond de omtrek van de kamers, de tafel in het midden.
Het Sovjetrijke huis was ingericht met objecten van een gefineerd massief in de geest van art deco. Typisch "vierkant" meubilair van kleine appartementen werd multifunctioneel, bevatte een kast voor linnen, servies en boeken, een ladekast, een secretaresse. Een speciale chic gepolijste sideboards met ceremoniële sets van diensten en kristal. Een van de muren, of op zijn minst een deel ervan, was ingelijst in volumes van complete werken, de piano. Een noodzakelijk kenmerk was een kaptafel, een klok aan de muur, foto's achter het glas van de "muur".
Ontwerp van een modern appartement in Sovjetstijl
Nu wil niet iedereen van de "oude" boekenkast of het dressoir afkomen. Na een kleine reparatie worden deze items opnieuw waardige elementen van het interieur. Ongecompliceerde vormen zijn weer in de trend en de bewaarde elementen van het Sovjetdecor verhogen de waarde van het appartement. Zelfs overtuigd minimalisten laten stucwerk op het plafond achter, het zal zijn rol spelen als een retro-accent en Sovjetlampen worden de meest modieuze kunstobjecten.
hal
Als de vloer "visgraat" -parket is, laat het op sommige plaatsen zelfs vervagen of barsten, het kan worden hersteld. Schrapen kost veel goedkoper dan de nieuwe coating.De muren zijn bedekt met kleurrijk behang, kenmerkend voor die tijd.
Modieuze bekleding van een oude stoel transformeert het onherkenbaar, benadrukt de continuïteit van het gezin. Deze dingen passen heel goed bij modern meubilair. Het kanten tafelkleed is gebleekt, er zijn laconieke moderne schalen op geplaatst.
In een dynamisch eclectisch interieur, een buitengewone art-deco of een nieuwe klassieker ligt de nadruk op een vintage tapijt, geen Ikea geeft zoveel energie aan het huis. Oma's ding zal de Scandinavische landelijke stijl benadrukken, zal het interieur van het stadsloft verzachten.
Zeldzame porseleinen beeldjes, theeservies van de Leningrad Porcelain Factory maken de stijl compleet.
slaapkamer
Een goede achtergrond voor zeldzaam meubilair is een muur geschild tot een baksteen en bedekt met een speciale vernis, waar een collage van familiefoto's, moderne posters, een spiegel uit de collectie van een grootmoeder wordt geplaatst.
Op de ladekast en nachtkastjes werken ze de vernislaag bij of schilderen ze, de handgrepen op de laden en deuren worden vervangen door nieuwe. De oude muur wordt getransformeerd in een kast, waardoor extra planken worden verwijderd, deuren worden vervangen, hangers worden gebouwd. Een sprei met een ornament wordt op het bed gegooid.
Van het Sovjet-tapijt kunt u zich een soort podium voorstellen dat van onder het bed zal gluren. Bonte vierkanten van hetzelfde tapijt vervullen de rol van een cape voor een stoel of stoel.
De keuken
Vintage elementen zijn het meest geschikt in de keuken, waar dankzij hen thuiscomfort verschijnt. Een gemakkelijke manier om oude meubels te veranderen, huishoudelijke apparaten is om ze opnieuw te schilderen in felle kleuren. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat de verf gelijkmatig ligt.
Houten Sovjet-stoelen passen in het interieur door ze in rijke kleuren te schilderen. Ze zien er goed uit in de omgeving van de keuken, als er meerdere zijn.
Het oude dressoir of wandelement wordt volledig getransformeerd door gelakte gevels te vervangen door geverfd of gelijmd met een speciale film, gekleurd behang, versierd met decoupage.
Shabby houten krukken zijn geplakt of geschilderd met imitatie patchwork-techniek.
Hal / gang
De mezzanines van de oude muur worden omgezet in een bank met laden voor schoenen. De stijl wordt ondersteund door thematische campagneposters, beeldjes uit de verzameling van de grootmoeder ergens in de buurt van de spiegel, een grote ficus, de tong van de schoonmoeder in een badkuip.
In de vrije hoek zetten ze een gestileerde hanger met hoorns, en aan de voet is er een koffer met memorabele stickers uit de tijd van de USSR. Als de grootte van de ingang het toelaat, zullen ze hier een soort museum organiseren, dat de muren bezet met wimpels en portretten van leiders, en een gratis plank met bekers die doen denken aan eerdere sportrecords.
badkamer
Een verplicht kenmerk van een retrobadkamer is een ovaal lettertype op de poten. Natuurlijk geen acryl, maar koper of messing, met een stationaire gieter.
De vierkante tegel, die alleen het gebied omringt waar contact met water is, ziet er schattig en netjes uit in deze stijl van kleine omvang. Muren zonder tegels worden met behang beplakt of klinken metselwerk, sanitair is kunstmatig verouderd.
Deze kamer zal er meer woonachtig en gezellig uitzien met een volumineuze plafondkroonluchter, het gebruik van een spiegel in een eenvoudig houten frame, helder textiel en antiek zullen authenticiteit toevoegen.
conclusie
De Sovjet-ruimte was vrij gesloten, wat de esthetiek van alle culturele trends beïnvloedde. Maar globale ideeën drongen nog steeds door in de kunstenaars, in combinatie met hun talenten ontvingen ze nieuwe ontwikkeling. De USSR produceerde goed meubilair, serviesgoed en keramiek. Veel modellen kunnen worden herkend als kunstwerken, hun ergonomie was zeer doordacht.
Moderne interieurs met onverwachte antieke details werken in de geest van retro-futurisme, gericht op de toekomst, maar tegelijkertijd zijn het mooie citaten uit het verleden. Ze ademen gemakkelijk, leven comfortabel dankzij een combinatie van nieuwe trends en elementen van het oude.
Een vergelijkbare stijl onderscheidt elke kamer van het dagelijkse leven, vult met de specifieke geest van het land, een bepaalde familie.