Rozen in landschapsontwerp: soorten en opties voor decoratie
Rosa is de meest karakteristieke deelnemer aan een bloemboeket en een prachtige decoratie van de tuin in het huisje. In de bloementuin wordt ze onvoorwaardelijk de dominante koningin, die meedogenloos haar buren onderdrukt, hoe mooi ze ook mogen zijn. De geschiedenis van de plantenteelt begint meer dan 5000 jaar geleden in het oude Perzië. In die dagen heette dit land Gulistan, wat in het Perzisch 'rozentuin' betekent. Moslims beschouwen deze bloem als bijna heilig, omdat deze volgens de legende groeide op de plek waar de profeet Mohammed huilde voordat hij naar de hemel opsteeg. Verrassend, waar de roos werd gekweekt, werd het behandeld met speciale schroom en eer. In de geschreven bronnen van Babylon, Griekenland, Rome, India, China zijn er verwijzingen naar de prachtige bloemenkoningin, die in de beste tuinen werd gekweekt. Ze was altijd gehuld in romantische legendes. Volgens de oude Hellenen verschenen bijvoorbeeld rode rozen uit het bloed van Aphrodite, die door doornen werd verwond tijdens haar wanhopige rondwandeling door het Python-bos na de dood van haar geliefde.
Essentiële plantaardige olie maakt nog steeds deel uit van bijna alle soorten damesparfums en is te vinden in elke tweede parfum voor mannen. Een suikerachtige jam wordt gekookt van zijn bloemblaadjes, die in het Ottomaanse rijk "gulbesheker" werd genoemd. Het wordt genoemd als de bijnaam van de hoofdpersoon in het boek van de Turkse klassieker Reshad Nuri Gyuntekin, die vertelt over de omzwervingen van de prachtige Feride. In elke cultuur wordt een roos geassocieerd met ongelooflijke schoonheid en tederheid. Ongeacht hoeveel nieuwe rassen de kwekers hebben weten te produceren, zijn klassieke rode, witte, gele en roze rozen nog steeds de meest gewilde. Als je je tuin wilt versieren, plant er koninklijke struiken in. Rozen in landschapsontwerp bezetten een van de leidende posities als centraal decoratief element. Laten we het hebben over welke rassen moeten worden gekozen voor een bepaalde tuin en hoe de grillige koningin van bloemen te behagen.
Rozen verschillen in kleur, knopgrootte, bladvorm en hoogte van de struiken. Samen met hybriden is het aantal van hun variëteiten meer dan 3000. In landschapsontwerp is er een enkele classificatie volgens welke planten zijn verdeeld in drie grote groepen:
Wintergroene struik. Ze worden gekenmerkt door snelle groei en een lange bloeiperiode. Groenblijvende struiken zijn bourbon, polyanthus, thee hybride, Bengalen, thee en noisette rozen.
Met bladeren die voor de winter vallen. Deze omvatten witte, damast, centiphol en Franse rozen.
Gotetistye (weven). Krullende rozen van deze groep hebben zeer poëtische namen: Ave Maria, Gloria Deia, Orange Elf, Concert, Maagd.
Een belangrijk kenmerk voor de koningin van bloemen is haar badstof, dat wil zeggen het vermogen om het aantal bloemblaadjes in één knop te verhogen, in vergelijking met een wildgroeiende tegenhanger. Op basis van deze eigenschap worden drie soorten planten onderscheiden:
Eenvoudig.
Half Terry.
Terry.
In de laatste, in één knop, kan het aantal bloemblaadjes meer dan 150 zijn. Ook worden bloemen geclassificeerd volgens een ander kenmerk - de hoogte van de struiken:
Filets.
Gemiddelde lengte.
Tall.
Bodembedekkers. Deze groep combineert weef- en ondermaatse variëteiten.
Rozen variëren in kleur. De kleur van de knop is misschien wel het belangrijkste kenmerk waarop ze in de eerste plaats zijn gebaseerd bij het kiezen. Naast de vier hierboven genoemde bloemen, kunnen rozen bordeaux, bruin, oranje, paars, paars, fuchsia zijn. Er zijn enkele tientallen speciale variëteiten waarin de bloemblaadjes een ongebruikelijke kleur hebben van een combinatie van twee tinten en hun middentonen. Hybriden zijn van groot belang in landschapsontwerp. Kunstmatig gefokt door kruising van variëteiten brengen diversiteit in de tuin, vanwege de ongebruikelijke vorm, speciale badstof of buitengewone kleur.
Hybriden zijn ingedeeld in de volgende groepen, waarbij enkele tientallen soorten worden gecombineerd:
Rozen Floribunda. De groep ontstond na het kruisen van thee- en polyanthusvariëteiten. Het omvat miniatuurrandrozen en -struiken die een hoogte van meer dan 1 meter bereiken. "Floribunda" wordt gekenmerkt door "boeket" bloei, dat wil zeggen dat de semi-dubbele knoppen weelderige borstels vormen.
Hybride theesalons. Ze worden gekenmerkt door verhoogde immuniteit voor ziekten, maar zijn extreem gevoelig voor vorst, dus de struiken worden alleen in het zuiden gekweekt. Deze groep omvat alle rassen die zijn gefokt op basis van theerozen. Het palet van hun kleur begint met geel en eindigt met lichtoranje.
Hybriden van Rugosa. Ze werden verkregen na selectie-experimenten met gerimpelde wilde roos. Het belangrijkste voordeel van het ras is de vorstbestendigheid. Rugosa hybriden zijn pretentieloos in vertrek, zijn verschillend in badstofgraad en worden vaker het centrum van parkcomposities. Voor de winter hoeven planten niet te worden bedekt.
Grandiflora hybriden. Planten zijn rechtopstaand, visueel lijkend op een theesoort, maar met een overvloed aan boeketbloei, zoals Floribunda. Soorten zijn niet lang bang voor vorst en bloei.
Polyanthus. Ze werden verkregen door Chinese en meerbloemige rozen te kruisen. De struiken hebben kleine knoppen verzameld in "borstels". Ze bloeien heel lang tot de eerste nachtvorst, die overigens ook niet bang is. Vanwege hun miniatuur versieren polyanthusrozen vaak vensterbanken in het huis waar ze in potten worden gekweekt.
Shraby. Een speciale groep met weven en ondermaatse rassen.
Miniature. Op afstand lijken ze op polyanthus, maar hun hoogte is niet meer dan een halve meter. Ze worden zowel in open grond als in potten gekweekt. Bloei lang voor de eerste vorst.
Klimmen. Ze worden officieus 'koninginnen' van landschapsontwerp genoemd. De struiken zijn indrukwekkend in hoogte, daarom hebben ze kunstmatige steunen nodig. Gemakkelijk om de gewenste vorm te krijgen na het snijden, pretentieloze zorg. Kan eenvoudige knoppen en badstof hebben.
Patio. Ze zijn vergelijkbaar met miniatuur, omdat ze zwak groeien, maar hun kleine knoppen zijn verzameld in donzige boeketten. Vaak gebruikt om ontwerperscomposities te maken op het landschap van persoonlijke plots. Ze zien er geweldig uit in solitaire gazons, bloembedden langs de randen van tuinpaden en in afzonderlijke hangende potten - cache-potten op straat.
Zoals te zien is in de classificatie, kan de bloemenkoningin vele vormen hebben en heeft elke variëteit zijn eigen kenmerken. Het zal vrij moeilijk zijn voor geliefden om te gaan met de grillige "dame" in de tuin, maar de sierteelt leent zich voor koppig.
Dankzij het rijke "assortiment" rozen, kunnen ze worden opgehaald, zowel voor het milde zuidelijke klimaat als voor de strenge winters van Siberië, en de weelderige bloeiende tuin zal de trots zijn van de eigenaren en de afgunst van de buren.
Een plaats kiezen om te landen
Net voordat je koopt, moet je de agro-technische kenmerken van de struik, de grootte en hoogte, de kenmerken van de bloei, de badstof en de vorm van de knoppen bepalen, en de koningin van buren oppakken die de leegte in de rozentuin opvult. Onder de overvloed aan variëteiten, wordt het aanbevolen om de variëteiten te kiezen die zijn verkregen door binnenlandse of Nederlandse fokkers. Zaailingen moeten een goed ontwikkeld wortelsysteem hebben en op het moment van aankoop worden geënt. De plaats moet zonnig worden gekozen, zoals elke koningin, een roos houdt ervan om zich in de stralen van glorie te koesteren voor universele bewondering. Slechts enkele variëteiten zijn gemakkelijk aan te passen in halfschaduw. Als de zon niet genoeg is voor de plant, zal de wispelturige koningin beginnen te verwelken en geleidelijk helemaal vervagen.
Rosa houdt niet van hoge luchtvochtigheid. In de plaats van zijn landing moet het grondwater zo diep mogelijk liggen, daarom is het beter om heuvels voor de rozenkrans te kiezen. De grond is licht zuur of neutraal. Als het land op het terrein niet aan deze eis voldoet, zal de geïmporteerde grond de situatie redden. Het wortelsysteem van de koningin heeft een drainagesysteem van hoge kwaliteit nodig dat haar tijdens regenachtige periodes zal redden. In open grond worden zaailingen alleen in het late voorjaar of de vroege zomer gegraven, wanneer de grond goed opwarmt.
De roos die in het oosten verscheen, heeft een rijzende zon nodig. Verrassend genoeg ontstond deze behoefte niet vanwege een eerbiedige gehechtheid aan het historische thuisland. De reden is veel prozaïscher: rozen zijn 's morgens bedekt met dauw. Tegen de middag zou de rijzende zon zijn bloemblaadjes en bladeren moeten drogen, omdat vocht schimmelziekten zal veroorzaken.
zorg
Rozen moeten tijdig worden gevoed, waarop de koninginnen dankbaar zullen reageren in de vorm van weelderige bloei. De procedure wordt uitgevoerd in het voorjaar tijdens het ontluiken en in de zomer tijdens het bloeien van de knoppen. In de herfst is topdressing niet nodig, omdat het de groei van nieuwe scheuten voor de vorst zal veroorzaken, wat ongewenst is. Struiken worden minstens een keer per week bewaterd. Als de zomer bijzonder droog bleek, moet de frequentie van de procedure ten minste tweemaal worden verdubbeld. Watergift wordt in de vroege ochtend of late avond uitgevoerd, zodat in de verwarmde grond de wortels van de roos niet levend "koken" in kokend water. Het losmaken van de grond moet ook op tijd gebeuren. Het wortelsysteem vereist noodzakelijkerwijs toegang tot zuurstof, die de dicht opeengepakte grond bedekt. Misschien mulchen de grond, wat de groei van onkruid rond de rozenkrans zal voorkomen. Sommige soorten moeten worden beschut voor de winter. In het voorjaar worden zieke scheuten afgesneden, zodat de plant gemakkelijker sterke spruiten kan verdrijven en geen sappen uitgeeft aan zwakke. Drie keer per seizoen worden bloemen bespoten met speciale verbindingen van ongedierte en ziekten.
Opties voor het versieren van de site met rozen
Vanwege de verscheidenheid aan soorten rozen, kan het worden gebruikt in volledig verschillende landschapssamenstellingen. Wevende rassen zijn perfect voor verticale aanplant en hagen. Border hybriden zien er goed uit in hetzelfde type bloembedden. Roses Floribunda en Grandiflora zijn geschikt voor solocomposities.
Bossige, hoge hybriden gaan organisch over in de mixborder samenstelling. Een bloembed dat alleen uit een koningin van bloemen bestaat, wordt een rozentuin genoemd. Ze zijn onderverdeeld in soorten:
Front. Bevat variëteiten met een contrasterende kleur.
Vertical. Ze gebruiken een frame in de vorm van een tuinhuisje of pergola voor het beklimmen van variëteiten.
Romantisch. Landing in de buurt van recreatiegebieden: bij de patio, tuinhuisjes, terrassen.
Aan de ene kant zichtbaar. Geschikt voor het decoreren van de binnenkant van het hek of in de buurt van de muur van het gebouw.
Aan beide zijden zichtbaar. Ideaal voor het versieren van gazons en centrale gebieden in de tuin.
Mobile.Rozen worden in draagbare potten geplant en veranderen indien nodig gemakkelijk van hun bewoonbare plaats in een nieuwe.
Rotstuinen. Laaggroeiende variëteiten versieren composities van keien en stenen.
We zullen praten over welke tuinschoonheid kan worden gemaakt van rozen en hoe dit correct te doen.
Verticale rozentuin
Om een verticale rozentuin te maken, hebt u een kader nodig. Zijn rol kan het dak van het gebouw zijn of kunstmatige steunen met dwarsbalken. Rozen van klimvariëteiten worden geplant met een klein streepje van elkaar, omdat een egoïstische plant zelfs geen concurrentie van familieleden tolereert. Verticale rozenkransen zien er goed uit waarin koninklijke struiken met clematis elkaar afwisselen. Combineer planten is noodzakelijk voor de kleur van de knoppen. Als u een contrastrijke bloementuin nodig heeft, zullen witte of blauwe clematisbloemen rode rozen benadrukken. Om vergelijkbare, delicate composities te maken, zijn combinaties van roze en gele knoppen geschikt.
Haag en bogen
Een haag van rozen kan worden gebruikt om de site in zones te plaatsen, een lelijke omheining af te dekken, de gevel van het huis te versieren of een plek af te schermen voor privacy en ontspanning. Om een koninklijke "omheining" te creëren, zijn bossige en wevende rassen geschikt. De laatste zal moeten worden uitgerust met goed vermomde steunen. Bogen van rozen benadrukken de overgang van het ene gebied naar het andere. Ze markeren symbolisch de "ingang" van een speciaal gebied: een tuin, een plek om te ontspannen, een hoekje met een vijver en banken. De boog kan kant-en-klaar worden gekocht of onafhankelijk van dunne rails en sterke planken voor steunen worden gemaakt. Voor de decoratie van het frame zijn alleen klimvariëteiten geschikt. Zulke passages in hagen of lintwormen zien er goed uit. Rozen worden geplant in de herfst of lente. De eerste optie is geschikt voor rassen die in een bepaalde regio zijn geënt. In het voorjaar brengen ze de binnengebrachte zaailingen binnen. De zomer is voldoende om zich aan te passen aan het klimaat in zachte omstandigheden. Voor hagen worden rozenrassen uit de Rugosa hybrids-groep als optimaal beschouwd.
Bloemperken en Rabatki
Bloembedden - bloembedden van de juiste vorm, met zijden. Het kunnen geplante rozen van dezelfde variëteit of gecombineerde composities zijn. Er zijn veel opties voor combinatieschema's. Werknemers zijn langwerpige bloembedden die meestal op tuinpaden landen. Hun minimale breedte is anderhalve meter. Planten daarin worden geplant in rijen van één tot drie struiken. Rozen in rabatki worden meestal gecombineerd met salie, petunia, godetia, daglelies en krokussen. Let bij het kiezen van een variëteit op de stekeligheid. Als de doornen van een roos zich vastklampen aan de benen van mensen die langs het pad lopen, moet het konijn zelf enigszins opzij worden geduwd en worden getransplanteerd. Lage scrubs worden als optimaal beschouwd voor bloembedden van dit type.
Als de tuin te klein is om in de bloempracht te passen in de vorm van bloembedden, kun je een kleine truc doen en standaardrozen planten. Het zijn kleine bomen, geen traditionele struiken, waarvan de kronen de knoppen sieren.
Grenzen en kraampjes
Grenzen die de contouren van tuinpaden herhalen, zien er mooi en netjes uit. Rose is een frequente gast in dit soort bloementuin. Grenzen worden in hoogte in drie typen ingedeeld:
Hoog.
Gemiddeld.
Low.
Om de laatste te vormen, worden miniatuurrozen en een patio gebruikt. Voor lange floribunda's en polyanthus zijn variëteiten geschikt. Voor middelgrote randen worden struiken van kleine hoogte (40-60 cm) gekozen. Parterre - een bloementuin voor de gevel van het huis, de belangrijkste "levende" decoratie van de buitenkant. Het maakt gebruik van de meest bizarre combinaties van bloembedden. Tapijtbloembedden van rozen die tekeningen of geometrische vormen vormen, zien er spectaculair uit. Enkele bosjes thee-hybriden gecombineerd met kleine architectonische vormen zijn geschikt voor de Engelse stijl in landschapsontwerp.
Decoratie van de site met Austin rozen
Austin rozen worden beschouwd als de hoogte van elegantie onder koninklijke bloemen.Ze worden met speciale schroom behandeld in Engeland, waar de tuinen van landgoederen letterlijk in deze kleuren worden begraven. Rosa Austin is universeel, het kan onderdeel worden van een mixborder, solo groeien op een aparte plaats, onderdeel zijn van een bloembed of lintworm. De struiken hebben een nette, bolvorm. Met een regelmatig kapsel groeit de roos niet op en geeft spruiten die bijna op de grond zijn geweven.
Solo roos
Solo rozen zullen zeker de aandacht trekken. Voor dit soort bloementuinen worden alleen majestueuze bloemen gekozen die zelfs kleine hoofdhoeveelheden in het landschap kunnen worden. Solo rozen zijn geschikt voor kleine gebieden waar onvoldoende ruimte is voor grote gazons. Om de struik er aantrekkelijk uit te laten zien, is het raadzaam om hem op een open plek te planten, die duidelijk zichtbaar is. Miniatuurvariëteiten en scrubs doen deze rol slecht. Voor een solo-compositie wordt het aanbevolen om middelhoge struiken te kiezen die minimaal 50-60 cm boven het vlakke gazon uitsteken.
Mixborder - wat te combineren met rozen
Mixborders zijn een bloempotpourri die in de bloementuin wordt geperst. Alleen theehybriden zijn moeilijk te verdragen, dus ze kunnen het beste in boles of solo worden geplant. De resterende groepen variëteiten kunnen opschieten met andere planten, als deze correct zijn geselecteerd. Voor de duidelijkheid geven we een eenvoudig voorbeeld. Rosa is begiftigd met de natuur voor een lang leven. Sommige rozenbottelsstruiken leven meer dan 5 eeuwen. De leeftijd van gekweekte rozen is natuurlijk niet zo indrukwekkend: slechts 25-30 jaar oud met de juiste zorg. Als de koningin 'slechte' buren heeft met wie ze geen 'gemeenschappelijke taal' kan vinden, kan haar levensduur worden teruggebracht tot 5-10 jaar. Tussen de struiken in een mixborder, wordt het aanbevolen om krokussen, sneeuwklokjes, muscari te planten. De laatste van de uiensoort zal de bloementuin in het voorjaar versieren, terwijl rozen alleen maar sterker worden. Ze worden ook gecombineerd met struiken van liguster, sering, acacia, duindoorn, hasta's en coniferen. Onder de groenblijvende cotoneaster zijn magnolia en pyracantha geschikt. Tot de goede naaldburen behoren thuja, sparren en jeneverbes.
Rose en landschapsstijlen
De Queen of Flowers is universeel en past op bijna alle gebieden van landschapsontwerp. Het wordt organisch gecombineerd met strikt Engelse, bonte Moorse en exotische koloniale stijl. Rozenstruiken worden gecombineerd met sculpturale composities in een romantische Provence en etnische Franse richting. Terrassen en clubs in de Spaanse en mediterrane stijl kunnen ook niet zonder het heerlijke aroma van rozen. De filosofische Japanse trend met open armen neemt de bloemenkoningin haar tuin van eenzaamheid in. Ruwe landelijke en laconieke Russische eenvoud in zijn eenvoud kan ook niet zonder licht verwaarloosde rozenstruiken.
conclusie
De grillige oosterse gast kent haar waarde, dus voor haar schoonheid zul je moeten betalen met regelmatige zorg en een eerbiedige houding ten opzichte van de struiken. De meeste soorten rozen reageren scherp op de minste klimaatveranderingen, dus de beginnende teler zal een hele plank gespecialiseerde literatuur moeten inslaan, waarin de redenen voor het ongewone "gedrag" van de plant in een toegankelijke taal zullen worden beschreven. In landschapsarchitectuur staat de koningin van bloemen echt op de eerste plaats. Haar bevoorrechte positie is welverdiend, omdat zo'n delicate, sensuele schoonheid, gecombineerd met een heerlijk aroma en tederheid van de bloemblaadjes niet kan worden gevonden in andere planten. De roos zal bewondering en bewondering vereisen, en uit dankbaarheid voor een eerbiedige houding zal ze zeker behagen met luxe toppen die lichte vlekken zullen worden in het landschapsschilderij van uw site.
Rosa is de meest karakteristieke deelnemer aan een bloemboeket en een prachtige decoratie van de tuin in het huisje. In de bloementuin wordt ze onvoorwaardelijk de dominante koningin, die meedogenloos haar buren onderdrukt, hoe mooi ze ook mogen zijn. De geschiedenis van de plantenteelt begint meer dan 5000 jaar geleden in het oude Perzië. In die dagen heette dit land Gulistan, wat in het Perzisch 'rozentuin' betekent. Moslims beschouwen deze bloem als bijna heilig, omdat deze volgens de legende groeide op de plek waar de profeet Mohammed huilde voordat hij naar de hemel opsteeg. Verrassend, waar de roos werd gekweekt, werd het behandeld met speciale schroom en eer. In de geschreven bronnen van Babylon, Griekenland, Rome, India, China zijn er verwijzingen naar de prachtige bloemenkoningin, die in de beste tuinen werd gekweekt. Ze was altijd gehuld in romantische legendes. Volgens de oude Hellenen verschenen bijvoorbeeld rode rozen uit het bloed van Aphrodite, die door doornen werd verwond tijdens haar wanhopige rondwandeling door het Python-bos na de dood van haar geliefde.
Essentiële plantaardige olie maakt nog steeds deel uit van bijna alle soorten damesparfums en is te vinden in elke tweede parfum voor mannen. Een suikerachtige jam wordt gekookt van zijn bloemblaadjes, die in het Ottomaanse rijk "gulbesheker" werd genoemd. Het wordt genoemd als de bijnaam van de hoofdpersoon in het boek van de Turkse klassieker Reshad Nuri Gyuntekin, die vertelt over de omzwervingen van de prachtige Feride. In elke cultuur wordt een roos geassocieerd met ongelooflijke schoonheid en tederheid. Ongeacht hoeveel nieuwe rassen de kwekers hebben weten te produceren, zijn klassieke rode, witte, gele en roze rozen nog steeds de meest gewilde. Als je je tuin wilt versieren, plant er koninklijke struiken in. Rozen in landschapsontwerp bezetten een van de leidende posities als centraal decoratief element. Laten we het hebben over welke rassen moeten worden gekozen voor een bepaalde tuin en hoe de grillige koningin van bloemen te behagen.
inhoud
Verscheidenheid en variëteit aan rozen
Rozen verschillen in kleur, knopgrootte, bladvorm en hoogte van de struiken. Samen met hybriden is het aantal van hun variëteiten meer dan 3000. In landschapsontwerp is er een enkele classificatie volgens welke planten zijn verdeeld in drie grote groepen:
Een belangrijk kenmerk voor de koningin van bloemen is haar badstof, dat wil zeggen het vermogen om het aantal bloemblaadjes in één knop te verhogen, in vergelijking met een wildgroeiende tegenhanger. Op basis van deze eigenschap worden drie soorten planten onderscheiden:
In de laatste, in één knop, kan het aantal bloemblaadjes meer dan 150 zijn. Ook worden bloemen geclassificeerd volgens een ander kenmerk - de hoogte van de struiken:
Rozen variëren in kleur. De kleur van de knop is misschien wel het belangrijkste kenmerk waarop ze in de eerste plaats zijn gebaseerd bij het kiezen. Naast de vier hierboven genoemde bloemen, kunnen rozen bordeaux, bruin, oranje, paars, paars, fuchsia zijn. Er zijn enkele tientallen speciale variëteiten waarin de bloemblaadjes een ongebruikelijke kleur hebben van een combinatie van twee tinten en hun middentonen. Hybriden zijn van groot belang in landschapsontwerp. Kunstmatig gefokt door kruising van variëteiten brengen diversiteit in de tuin, vanwege de ongebruikelijke vorm, speciale badstof of buitengewone kleur.
Hybriden zijn ingedeeld in de volgende groepen, waarbij enkele tientallen soorten worden gecombineerd:
Zoals te zien is in de classificatie, kan de bloemenkoningin vele vormen hebben en heeft elke variëteit zijn eigen kenmerken. Het zal vrij moeilijk zijn voor geliefden om te gaan met de grillige "dame" in de tuin, maar de sierteelt leent zich voor koppig.
Een plaats kiezen om te landen
Net voordat je koopt, moet je de agro-technische kenmerken van de struik, de grootte en hoogte, de kenmerken van de bloei, de badstof en de vorm van de knoppen bepalen, en de koningin van buren oppakken die de leegte in de rozentuin opvult. Onder de overvloed aan variëteiten, wordt het aanbevolen om de variëteiten te kiezen die zijn verkregen door binnenlandse of Nederlandse fokkers. Zaailingen moeten een goed ontwikkeld wortelsysteem hebben en op het moment van aankoop worden geënt. De plaats moet zonnig worden gekozen, zoals elke koningin, een roos houdt ervan om zich in de stralen van glorie te koesteren voor universele bewondering. Slechts enkele variëteiten zijn gemakkelijk aan te passen in halfschaduw. Als de zon niet genoeg is voor de plant, zal de wispelturige koningin beginnen te verwelken en geleidelijk helemaal vervagen.
Rosa houdt niet van hoge luchtvochtigheid. In de plaats van zijn landing moet het grondwater zo diep mogelijk liggen, daarom is het beter om heuvels voor de rozenkrans te kiezen. De grond is licht zuur of neutraal. Als het land op het terrein niet aan deze eis voldoet, zal de geïmporteerde grond de situatie redden. Het wortelsysteem van de koningin heeft een drainagesysteem van hoge kwaliteit nodig dat haar tijdens regenachtige periodes zal redden. In open grond worden zaailingen alleen in het late voorjaar of de vroege zomer gegraven, wanneer de grond goed opwarmt.
zorg
Rozen moeten tijdig worden gevoed, waarop de koninginnen dankbaar zullen reageren in de vorm van weelderige bloei. De procedure wordt uitgevoerd in het voorjaar tijdens het ontluiken en in de zomer tijdens het bloeien van de knoppen. In de herfst is topdressing niet nodig, omdat het de groei van nieuwe scheuten voor de vorst zal veroorzaken, wat ongewenst is. Struiken worden minstens een keer per week bewaterd. Als de zomer bijzonder droog bleek, moet de frequentie van de procedure ten minste tweemaal worden verdubbeld. Watergift wordt in de vroege ochtend of late avond uitgevoerd, zodat in de verwarmde grond de wortels van de roos niet levend "koken" in kokend water. Het losmaken van de grond moet ook op tijd gebeuren. Het wortelsysteem vereist noodzakelijkerwijs toegang tot zuurstof, die de dicht opeengepakte grond bedekt. Misschien mulchen de grond, wat de groei van onkruid rond de rozenkrans zal voorkomen. Sommige soorten moeten worden beschut voor de winter. In het voorjaar worden zieke scheuten afgesneden, zodat de plant gemakkelijker sterke spruiten kan verdrijven en geen sappen uitgeeft aan zwakke. Drie keer per seizoen worden bloemen bespoten met speciale verbindingen van ongedierte en ziekten.
Opties voor het versieren van de site met rozen
Vanwege de verscheidenheid aan soorten rozen, kan het worden gebruikt in volledig verschillende landschapssamenstellingen. Wevende rassen zijn perfect voor verticale aanplant en hagen. Border hybriden zien er goed uit in hetzelfde type bloembedden. Roses Floribunda en Grandiflora zijn geschikt voor solocomposities.
Bossige, hoge hybriden gaan organisch over in de mixborder samenstelling. Een bloembed dat alleen uit een koningin van bloemen bestaat, wordt een rozentuin genoemd. Ze zijn onderverdeeld in soorten:
We zullen praten over welke tuinschoonheid kan worden gemaakt van rozen en hoe dit correct te doen.
Verticale rozentuin
Om een verticale rozentuin te maken, hebt u een kader nodig. Zijn rol kan het dak van het gebouw zijn of kunstmatige steunen met dwarsbalken. Rozen van klimvariëteiten worden geplant met een klein streepje van elkaar, omdat een egoïstische plant zelfs geen concurrentie van familieleden tolereert. Verticale rozenkransen zien er goed uit waarin koninklijke struiken met clematis elkaar afwisselen. Combineer planten is noodzakelijk voor de kleur van de knoppen. Als u een contrastrijke bloementuin nodig heeft, zullen witte of blauwe clematisbloemen rode rozen benadrukken. Om vergelijkbare, delicate composities te maken, zijn combinaties van roze en gele knoppen geschikt.
Haag en bogen
Een haag van rozen kan worden gebruikt om de site in zones te plaatsen, een lelijke omheining af te dekken, de gevel van het huis te versieren of een plek af te schermen voor privacy en ontspanning. Om een koninklijke "omheining" te creëren, zijn bossige en wevende rassen geschikt. De laatste zal moeten worden uitgerust met goed vermomde steunen. Bogen van rozen benadrukken de overgang van het ene gebied naar het andere. Ze markeren symbolisch de "ingang" van een speciaal gebied: een tuin, een plek om te ontspannen, een hoekje met een vijver en banken. De boog kan kant-en-klaar worden gekocht of onafhankelijk van dunne rails en sterke planken voor steunen worden gemaakt. Voor de decoratie van het frame zijn alleen klimvariëteiten geschikt. Zulke passages in hagen of lintwormen zien er goed uit. Rozen worden geplant in de herfst of lente. De eerste optie is geschikt voor rassen die in een bepaalde regio zijn geënt. In het voorjaar brengen ze de binnengebrachte zaailingen binnen. De zomer is voldoende om zich aan te passen aan het klimaat in zachte omstandigheden. Voor hagen worden rozenrassen uit de Rugosa hybrids-groep als optimaal beschouwd.
Bloemperken en Rabatki
Bloembedden - bloembedden van de juiste vorm, met zijden. Het kunnen geplante rozen van dezelfde variëteit of gecombineerde composities zijn. Er zijn veel opties voor combinatieschema's. Werknemers zijn langwerpige bloembedden die meestal op tuinpaden landen. Hun minimale breedte is anderhalve meter. Planten daarin worden geplant in rijen van één tot drie struiken. Rozen in rabatki worden meestal gecombineerd met salie, petunia, godetia, daglelies en krokussen. Let bij het kiezen van een variëteit op de stekeligheid. Als de doornen van een roos zich vastklampen aan de benen van mensen die langs het pad lopen, moet het konijn zelf enigszins opzij worden geduwd en worden getransplanteerd. Lage scrubs worden als optimaal beschouwd voor bloembedden van dit type.
Grenzen en kraampjes
Grenzen die de contouren van tuinpaden herhalen, zien er mooi en netjes uit. Rose is een frequente gast in dit soort bloementuin. Grenzen worden in hoogte in drie typen ingedeeld:
Om de laatste te vormen, worden miniatuurrozen en een patio gebruikt. Voor lange floribunda's en polyanthus zijn variëteiten geschikt. Voor middelgrote randen worden struiken van kleine hoogte (40-60 cm) gekozen. Parterre - een bloementuin voor de gevel van het huis, de belangrijkste "levende" decoratie van de buitenkant. Het maakt gebruik van de meest bizarre combinaties van bloembedden. Tapijtbloembedden van rozen die tekeningen of geometrische vormen vormen, zien er spectaculair uit. Enkele bosjes thee-hybriden gecombineerd met kleine architectonische vormen zijn geschikt voor de Engelse stijl in landschapsontwerp.
Decoratie van de site met Austin rozen
Austin rozen worden beschouwd als de hoogte van elegantie onder koninklijke bloemen.Ze worden met speciale schroom behandeld in Engeland, waar de tuinen van landgoederen letterlijk in deze kleuren worden begraven. Rosa Austin is universeel, het kan onderdeel worden van een mixborder, solo groeien op een aparte plaats, onderdeel zijn van een bloembed of lintworm. De struiken hebben een nette, bolvorm. Met een regelmatig kapsel groeit de roos niet op en geeft spruiten die bijna op de grond zijn geweven.
Solo roos
Solo rozen zullen zeker de aandacht trekken. Voor dit soort bloementuinen worden alleen majestueuze bloemen gekozen die zelfs kleine hoofdhoeveelheden in het landschap kunnen worden. Solo rozen zijn geschikt voor kleine gebieden waar onvoldoende ruimte is voor grote gazons. Om de struik er aantrekkelijk uit te laten zien, is het raadzaam om hem op een open plek te planten, die duidelijk zichtbaar is. Miniatuurvariëteiten en scrubs doen deze rol slecht. Voor een solo-compositie wordt het aanbevolen om middelhoge struiken te kiezen die minimaal 50-60 cm boven het vlakke gazon uitsteken.
Mixborder - wat te combineren met rozen
Mixborders zijn een bloempotpourri die in de bloementuin wordt geperst. Alleen theehybriden zijn moeilijk te verdragen, dus ze kunnen het beste in boles of solo worden geplant. De resterende groepen variëteiten kunnen opschieten met andere planten, als deze correct zijn geselecteerd. Voor de duidelijkheid geven we een eenvoudig voorbeeld. Rosa is begiftigd met de natuur voor een lang leven. Sommige rozenbottelsstruiken leven meer dan 5 eeuwen. De leeftijd van gekweekte rozen is natuurlijk niet zo indrukwekkend: slechts 25-30 jaar oud met de juiste zorg. Als de koningin 'slechte' buren heeft met wie ze geen 'gemeenschappelijke taal' kan vinden, kan haar levensduur worden teruggebracht tot 5-10 jaar. Tussen de struiken in een mixborder, wordt het aanbevolen om krokussen, sneeuwklokjes, muscari te planten. De laatste van de uiensoort zal de bloementuin in het voorjaar versieren, terwijl rozen alleen maar sterker worden. Ze worden ook gecombineerd met struiken van liguster, sering, acacia, duindoorn, hasta's en coniferen. Onder de groenblijvende cotoneaster zijn magnolia en pyracantha geschikt. Tot de goede naaldburen behoren thuja, sparren en jeneverbes.
Rose en landschapsstijlen
De Queen of Flowers is universeel en past op bijna alle gebieden van landschapsontwerp. Het wordt organisch gecombineerd met strikt Engelse, bonte Moorse en exotische koloniale stijl. Rozenstruiken worden gecombineerd met sculpturale composities in een romantische Provence en etnische Franse richting. Terrassen en clubs in de Spaanse en mediterrane stijl kunnen ook niet zonder het heerlijke aroma van rozen. De filosofische Japanse trend met open armen neemt de bloemenkoningin haar tuin van eenzaamheid in. Ruwe landelijke en laconieke Russische eenvoud in zijn eenvoud kan ook niet zonder licht verwaarloosde rozenstruiken.
conclusie
De grillige oosterse gast kent haar waarde, dus voor haar schoonheid zul je moeten betalen met regelmatige zorg en een eerbiedige houding ten opzichte van de struiken. De meeste soorten rozen reageren scherp op de minste klimaatveranderingen, dus de beginnende teler zal een hele plank gespecialiseerde literatuur moeten inslaan, waarin de redenen voor het ongewone "gedrag" van de plant in een toegankelijke taal zullen worden beschreven. In landschapsarchitectuur staat de koningin van bloemen echt op de eerste plaats. Haar bevoorrechte positie is welverdiend, omdat zo'n delicate, sensuele schoonheid, gecombineerd met een heerlijk aroma en tederheid van de bloemblaadjes niet kan worden gevonden in andere planten. De roos zal bewondering en bewondering vereisen, en uit dankbaarheid voor een eerbiedige houding zal ze zeker behagen met luxe toppen die lichte vlekken zullen worden in het landschapsschilderij van uw site.