Planten krijgen een enorme rol in de kunst van het landschapsontwerp. Ervaren ontwerpers weten bijna alles over elke soort, van de eigenschappen van gazongras tot de kenmerken van grote bomen. Een beginnende tuinier zal alle fijne kneepjes van het combineren van verschillende flora moeten begrijpen, om de kenmerken van bloemen, struiken te bestuderen. Een van de elementen die wordt gebruikt bij het ontwerp van de aangrenzende ruimte is de moerasspirea. Het is op haar dat we de aandacht vestigen, rekening houden met de variëteiten, methoden van planten en zorgen voor spirea.
Eigen land in de stad, buitenwijken, met residentiële, voorstedelijke bouw - een echte redding voor stedelijke bewoners. Sommige mensen, moe van de eeuwige drukte, lawaaierige snelwegen, vuile lucht, verwerven een huis in het dorp. Samen met het verbouwen van gewassen, veredelen velen het grondgebied, maken gebruik van de diensten van specialisten en landbouwliefhebbers doen het zelf.
In oude boeken en classificaties wordt deze plant gevonden onder de naam moerasspirea. Spirea is een geslacht van klein bloeiende meerjarige struiken uit de Rosaceae-familie, omvat ongeveer 70-80 soorten, evenals vele tuinvariëteiten die het gevolg zijn van hybridisatie. Vertegenwoordigers van deze soort groeien in de noordelijke gematigde zones van Eurazië en Noord-Amerika. Het thuisland van de meeste typen is echter Centraal- en Oost-Azië.
Bladverliezende struiken hebben een ondiep wortelstelsel. Het hoogteverschil is aanzienlijk - van 15 cm (dwerg) tot 250 cm (reusachtig). De kleur van de takken varieert van lichtbruin tot donkerbruin. In vorm zijn er rechtopstaande, gespreide, liggende varianten van takken, zodat ze zich over de grond kunnen verspreiden, in cascades kunnen groeien. De schors exfolieert in de lengte. Veel variëteiten hebben ovale, gelobde, lancetvormige (langwerpig met een puntige top) bladeren van 2,5 tot 10 cm lang.De randen zijn gekarteld, komen zelden glad over, zijn in paren gerangschikt.
Moerasspirea bloeiwijzen bestaan uit een groot aantal kleine bloemen met een diameter van 0,5-1 cm, bestaande uit 15-60 meeldraden, 5 bloemblaadjes, 5 kelkblaadjes. Bloemen kunnen verschillende bloeiwijzen vormen in de vorm van dichte pluimen, parapluvormige schilden. De kleur, bloei en vruchtduur zijn afhankelijk van de variëteit. Vroege bloei (in het voorjaar) wordt gekenmerkt door een witte kleur, zomerbloei - witte, rozerode toon, late bloei - in verschillende tinten paars.Ze beginnen 3-4 jaar lang te bloeien, de zaden rijpen binnen 1,5-2 maanden.
Spirea wordt gebruikt in de sierteelt, in de geneeskunde, omdat het salicylaten bevat en wordt gegeten. Dit zijn uitstekende honingdragers, ze worden zeer gewaardeerd door imkers.
Soorten en variëteiten
Bladverliezende struiken zijn te vinden op verschillende breedtegraden van het noordelijk halfrond, groeien in veel landen, die elk onderzoek op het gebied van plantkunde uitvoeren, onderscheidt zijn soort. Amerikaanse, Canadese, Russische, Chinese, Duitse wetenschappers en specialisten uit andere landen werken in deze richting. Tot op heden zijn ongeveer 80 variëteiten van deze plant bekend, veel verschillende hybriden worden gekweekt.
Sommige variëteiten worden gebruikt in de sierteelt en bosbouw, andere zijn niet wijdverspreid en worden aangetroffen in hun natuurlijke habitat of in botanische tuinen. Planten kunnen volgens verschillende parameters worden geclassificeerd, maar de belangrijkste tijd is hun bloei, volgens welke twee soorten worden onderscheiden:
Lente bloei. Gekenmerkt door vroege bloei, sterke bloeiwijze. Op de shoot beginnen bloemen pas in het tweede jaar van zijn leven te groeien. Het belangrijkste kenmerk zijn de tinten van de bloemblaadjes alleen in het wit.
Zomer bloeit. In tegenstelling tot de vorige groep verschijnen bloeiwijzen alleen bij jonge scheuten en de oude drogen geleidelijk uit en sterven af. De bloemen hebben een witte, roze, paarse tint.
Bloeit in het voorjaar
Er zijn veel vroege bloeiende soorten van deze plant, elk van hen heeft zijn eigen onderscheidende kenmerken. Overweeg enkele van de meest populaire variëteiten die tuinders gebruiken:
Spirea is grijs. Dit is een hybride die wordt verkregen door kruising van sint-janskruid (hypericifolia) en witachtig grijze (cana) spirea, zodat deze zich niet voortplant met zaden. De hoogte van de struik is 0,9-1,8 m. Het is zeer compact, heeft een decoratieve uitstraling. Het kan worden geplant als een onafhankelijk element, gebruik hele groepen.De takken van de spirea van de bruid, onder het gewicht van lancetvormige bladeren en een groot aantal witte bloemen, krijgen een gebogen vorm.
Spirea Wangutta. Deze variëteit wordt ook kunstmatig gekweekt uit de Kantonese (cantoniensis) en trilobate (trilobata) soorten. De struik is rond van vorm, de hoogte bereikt 2 m. Net als in de vorige versie buigen de takken naar beneden, bedekt met tal van halfronde bloeiwijzen die zich over de gehele lengte van de scheut bevinden. De bladeren zijn gekarteld, omgekeerd. Reproductie vindt plaats door stekken, zaadkieming is minimaal, niet meer dan 5%.
Nippon Spiraea. Het thuisland van deze variëteit is Japan, de Shikoku- en Honshu-eilanden. Bladverliezende struik, waarvan de hoogte 1,5 - 2 m bereikt. De breedte bereikt 2 m. De vruchtvorming begint binnen 5-6 jaar. De takken zijn lang, vloeiend. Obovate, elliptische folders 1,5-3 cm lang. Bloemen 0,9 cm breed, bloeiwijzen - tot 3 cm, groeien langs de hele scheut.
Van de bestaande ondersoorten komen de volgende het meest voor:
Snoumaund. De struik groeit tot een hoogte van 1,2 m, een breedte van 2,5 - 3 m. Het is een bladverliezende struik met trossen van kleine komvormige bloemen.
Halvard zilver. Een dichte lage struik, niet meer dan 1 m hoog, 1,2 m in diameter. De bladeren zijn elliptisch, tot 4,5 cm lang, de bloemen zijn klein en groeien snel.
Spirea-argument. Thunberg-hybride (thunbeigii) en meerbloemige cultivar. Grote verspreidende plant, hoogte - tot 2 m. Bladeren zijn smal en langwerpig, sterk gekarteld. Paraplu-achtige bloeiwijzen bevatten veel kleine elementen die de scheuten volledig bedekken. Dit is een van de meest effectieve, neemt een leidende positie in de bloeiende struiken in, pretentieloos, bestand tegen stedelijke omstandigheden.
Bloeit in de zomer
Deze planten rijpen later, maar je kunt veel langer van hun schoonheid genieten. Jonge takken, waarop bloeiwijzen groeien, groeien elk jaar, na het drogen worden de oude ten minste eens in de 4 jaar gesnoeid.Goede verzorging en de aanwezigheid van een ontwikkeld wortelstelsel zorgen voor een lange levensduur van de struik. Om kennis te maken met deze ondersoort, zullen we meer in detail ingaan op verschillende opties:
Japanse Spirea. Thuisland zijn China, Japan, Korea. Hoge struik 1,2-2 m, met dezelfde breedteparameters. Ovale bladeren met gekartelde velden, wisselen elkaar af langs de stengel. De bloemen zijn roze en bevinden zich alleen aan de uiteinden van de takken. Het heeft vier natuurlijke variëteiten genoemd naar botanici uit verschillende landen.
Spirea Bumalda. Lage plant tot 0,8 m. Het groeit langzaam. De bloeiperiode is maximaal 100 dagen. De bladeren zijn eivormig donkergroen, sla, goudoranje. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze lichtroze, donkere lila, donkere lavendeltinten van bloeiwijzen hebben.
Spirea kattenstaart. Vorstbestendige rechtopstaande struik, niet hoger dan 2 meter. Langwerpige bladen, scherp aan de randen. De kleur van de bloembladen is roze, bloeiwijzen van een smalle piramidale vorm, neigend naar cilindrisch. Het kan worden gekweekt als sierplant.
Spirea Douglas. Groeit in het westen van Noord-Amerika. Het is een wollige struik. De afstand van de wortelstok naar de top bereikt 2 m. Aan het begin van de zomer zijn de bloemen roze van kleur en worden ze donkerder in de tijd. Bladeren aan de uiteinden worden gekarteld. Habitat - moeras, modderbanken, rivieroevers. Indianen gebruikten ze als bezem.
Spirea Billard. Kunstmatig uiterlijk verkregen door kruising van de variëteit Douglas en kattenstaart. De struik is hoog tot 2,5 m. De bloemblaadjes zijn donker roze, tal van bloeiwijzen zijn conisch. Schieten zijn rechtop, wijken enigszins af naar de zijkanten, maar hangen niet. Bladeren zijn saai groen, versmald en lang. Het verdraagt snoeien.
Landingsfuncties
Met de juiste zorg geeft de spirea een continue, overvloedige bloei. Sommige soorten hebben hun eigen bodemvereisten. Alle spirea wortelen perfect in vruchtbaar land met de toevoeging van bladverliezende humus.De wortelhals blijft altijd ter hoogte van de grond zodat deze niet nat wordt of rot.
Selectie van locaties en grondbewerking
Om de schoonheid van de bloei te observeren en te genieten van de perfecte vorm van een gele struik in de herfst, moet u de juiste plaats ervoor kiezen op de site. Dit moet een open ruimte zijn met de maximale hoeveelheid zonlicht. In de schaduw van spirea zal het de groei vertragen, minder rijk bloeien. Een struik wordt geplant in het vroege voorjaar, na het verschijnen van de eerste knoppen of in de herfst, wanneer alle bladeren vallen.
Spirea groeit goed in losse grond uit een mengsel van gras en humus. Een deel van het zand wordt toegevoegd aan de twee delen van het vruchtbare mengsel. Een gezonde zaailing heeft een goed ontwikkeld wortelsysteem, met matig gedroogde wortels. Als ze te groot zijn, moeten ze worden ingekort om het planten en overleven te vergemakkelijken. Te droge wortels worden in water geplaatst en de scheuten worden gesnoeid.
Bij het planten van een spirea op een permanente plaats, moet men rekening houden met de snelle groei en het uiterlijk van basale scheuten. Ze heeft veel vrije ruimte nodig. Als er geen ruimte kan worden gecreëerd, moeten de extra takken worden gescheiden van de wortels.
Bij het planten van spirea voor hagen moet de afstand tussen de struiken ten minste 0,7 m zijn, terwijl composities met jeneverbessen worden gemaakt - tot 1 meter in een cirkel.
Landing in het voorjaar
De keuze van het plantseizoen voor zaailingen hangt af van het type spirea. Zomerbloeiende variëteiten worden in het vroege voorjaar geplant, om tijd te hebben om de plant in open grond te plaatsen voordat de bladeren verschijnen. Maak een landingsplaats klaar. De diepte moet driemaal de lengte van het wortelsysteem zijn, minimaal 70 cm.Een drainagelaag (10-15 cm) wordt op de bodem gelegd en een deel van het gat wordt gevuld met een mengsel van aarde, turf en zand.
Onderaan de put wordt een heuvel gevormd en daarop wordt een plant met uitgespreide wortels geplant. Ze vullen het gat met schone grond, pletten een beetje en geven overvloedig water. De wortelzone is zorgvuldig verborgen onder de mulch.
Planten in de herfst
Vroegbloeiende soorten spirea planten in de herfst.Het is belangrijk om tijd te hebben om de plant een paar weken voor de eerste vorst in de grond te zetten. Tijdens de gewenningsperiode moet de plant volledig in rust zijn. Gescheiden bij voorkeur jonge struiken, waarvan de leeftijd niet ouder is dan 4 jaar. Het wortelsysteem van oudere planten zal moeilijk uit de grond te halen zijn.
Het verdelen van de struik wordt opgegraven en in een bak met water geplaatst zodat de klonterende aarde weg zal bewegen. Een scherpe snoeischaar snijdt de struik in delen zodat elk van hen een vertakte lob van de wortels en verschillende zomerse scheuten heeft. Vervolgens wordt de plant naar de bodem gestuurd volgens het standaardschema met drainage, mulch en overvloedige watergift.
Voor struiken zorgen
Een mooie, pretentieloze plant wordt gebruikt in elke vorm van tuinieren van een zomerresidentie. U kunt de decoratieve mogelijkheden van spirea maximaliseren als u het goed verzorgt. Om een aantrekkelijk uiterlijk te behouden, worden de struiken systematisch gesnoeid, vormen een kroon, maken het piramidaal, bolvormig, zorgen voor de bladeren. Zwakke, oude takken afgesneden aan de basis. Spirea kan worden aangevallen door ongedierte en zelfs slakken. Ze moeten tijdig worden bestreden.
gieter
Vanwege de aard van het wortelsysteem, de oppervlaktelocatie, kan de moerasspirea bij vochtig weer vocht missen. U kunt comfortabele omstandigheden creëren en uitdroging voorkomen als u jaarlijks de laag mulch bij de wortels van de struik bijwerkt. Spirea reageert niet goed op overmatig vocht, dus het moet regelmatig worden bewaterd, maar met mate.
Elke volwassen struik in één procedure moet minstens 15 liter water ontvangen. De frequentie van water is afhankelijk van externe factoren, vochtigheidsgraad, seizoen, weer. Bevochtig de grond gemiddeld twee keer per maand. Laatbloeiende zaailingen vereisen meer overvloedig water dan vroege variëteiten.
Wieden, cultiveren en mulchen
De voet van de struiken moet in een losse staat worden gehouden. Zegels die in de buurt van de stamcirkels zijn verschenen, moeten worden gekneed, verzadigd met zuurstof.Je moet heel voorzichtig handelen om de kruipende paardenwortels niet aan te raken.
Om ervoor te zorgen dat de grond altijd zacht en luchtig is, moet het gebied met spiraea op tijd worden vrijgemaakt van onkruid. De grond is mulchen met turf, schil van zonnebloempitten, zaagsel. De laag mulch mag niet groter zijn dan 10 cm, anders ontstaat een broeikaseffect en kunnen de wortels rotten. Mulch wordt op 15 cm van de basale zone ingesprongen geplaatst om schade aan de stelen door knaagdieren te voorkomen.
Meststof en kunstmest
De plant heeft niet veel kunstmest nodig, spirea van vrij vruchtbaar land en weinig water. Maar gematigde topdressing zal trouwens in de lente en herfst zijn. Gebruik in deze periode generieke bulkgeneesmiddelen. Het is noodzakelijk om ze voorzichtig in de grond te plaatsen en de door de fabrikant aanbevolen dosering aan te houden. Het is beter om ze rond de basis van de struik te strooien. Versterkt de plant en stimuleert de groei Kemira universal, azofoska.
Naast het voeden van spirea, heeft het meststoffen nodig. Voor elke groeiperiode worden bepaalde formuleringen ontwikkeld. De volgende oplossingen worden gebruikt:
Organic. Ze verzadigen de aarde na sanitair snoeien en vóór de bloei. De bron van voedingsstoffen is mest, kippenuitwerpselen en superfosfaten. Voor lange struiken oogst 1-2 emmers met infusie. Half volwassen is genoeg voor de helft van de norm. Als meststof kunt u ook compost, as, turf gebruiken.
Mineral. In de eerste helft van de zomer ligt de nadruk op ureum, nitraat (ammoniak, kalium, calcium). Stikstofmengsels worden gebruikt samen met fosfor vóór bloeiende spirea. In de herfst kunnen deze soorten meststoffen niet worden gebruikt, omdat ze de snelle groei van nieuwe scheuten kunnen veroorzaken die geen tijd hebben om te versterken voordat de kou en sterven.
Struik snoeien
Snoeien wordt uitgevoerd op planten die bloeien in de lente en zomer. Verdorde pluimvormige borstels worden van elk type spirae verwijderd. Dit is vooral belangrijk voor variëteiten waarvan het gebladerte een meer pittoreske uitstraling heeft dan bloeiwijzen.Op deze manier benadrukken de expressiviteit in het vroege najaar.
Je kunt een weelderige struik in lente-bloeiende variëteiten maken met speciale snoei na de bloei. De langste opnamen worden met de helft of een derde korter. Hiervan zullen verschillende takken en veel knoppen gaan. Op deze manier stimuleer je weelderige bloei.
Voor zomerbloeiende spireas kunnen verschillende kapselmethoden worden toegepast. De keuze van de methode hangt af van het doel van het planten, de leeftijd van de struik. Enkele struiken worden drie jaar na het planten getrimd om nieuwe scheuten voor de bloei te vormen. De volgende soorten veerbewerking worden toegepast:
stimuleren;
vormende;
anti-aging;
Cosmetisch, sanitair.
Fokmethoden
Spirea is erg populair bij tuiniers. Het ziet er geweldig uit in een haag, in een bloembed met andere planten of in een enkele aanplant. De plant wordt vertegenwoordigd door vele soorten, waarvan het fokken kan worden gedaan zonder speciaal gecreëerde omstandigheden. Spiraea kan op verschillende manieren worden verspreid, in de lente of de herfst. Als het nodig is om de plant in de zomer te verdelen, is het beter om het bij bewolkt weer te doen.
zaden
Niet alle soorten spirea kunnen uit zaden worden gekweekt. Hybride soorten zullen niet ontkiemen, maar zelfs als ze ontkiemen, zullen ze hun eigenschappen wijzigen. In andere gevallen is deze reproductiemethode vrij eenvoudig en rationeel. De voordelen van groeien uit zaden zijn onder meer de volgende factoren:
Je kunt veel planten tegelijk krijgen;
Goed bewaard na inzameling;
Vereist geen extra voorbereiding voor de landing;
De verspreiding van zaden wordt in groepen in de afgewerkte grond uitgevoerd.
Zaaien vindt plaats in het voorjaar. Een mengsel van turf met vermiculiet wordt in een grote doos geplaatst en zaden worden verdeeld. Bestrooi met zachte grond en dek af met een film. Wanneer de planten ontkiemen, wordt de film verwijderd. Na een paar maanden duiken de scheuten, knijpen de wortels en zetten ze over in een ruime doos. In die hoedanigheid zal de hele zomer spirea zijn.In de herfst planten ze het op een bed. Volgend jaar overgedragen naar de hoofdplaats.
snijdend
Je kunt alle kenmerken van de variëteit bewaren als je de struik vegetatief vermeerdert - door te enten. De methode is even goed voor zowel soortengewassen als hybriden.
Houtachtige stekken wortelen in september. Het begin van de herfst is gekozen om de verzorging van planten te vereenvoudigen, omdat ze in de winter geen water nodig hebben. Voor stekken zijn alleen jaarlijkse scheuten die verticaal groeien geschikt. Ze worden in verschillende delen gesneden, de bladeren blijven bovenaan en de onderste worden verwijderd. Plaats gedurende 12 uur in een pot met een oplossing van water en 1 ml Epin. Stekken worden schuin in nat zand geplant en naar de schaduw gestuurd. Voor de winter zullen ze spiraea druppelen en inpakken. In het voorjaar kunnen planten in de grond worden geplant.
door gelaagdheid
Een handige manier als je wat planten nodig hebt. In het vroege voorjaar, op het moment dat de eerste bladeren worden geopend, worden verschillende lagere takken van de struik gebogen en op de grond gespeld. Bestrooi vervolgens overvloedig met aarde en water. De eerste bloeiwijzen worden verwijderd om in korte tijd nieuwe planten te krijgen. In de winter worden de takken in beschutting geplaatst.
Volgend voorjaar kan spirea worden geplant, het wortelsysteem van planten zal volledig worden gevormd. Lagen worden zorgvuldig gescheiden en getransplanteerd naar een permanente plaats met behulp van deskundig advies.
Bloeiende spirea
De bloeiperiode van spirae wordt geassocieerd met de kenmerken van de vorming van bloeiwijzen. In vroegbloeiende bloemen worden ze op scheuten van vorig jaar gelegd en verschijnen ze samen met bladeren. Zomerbloeiende variëteiten vormen kleine bloemen in bloeiwijzen aan het einde van jonge scheuten.
Op het hoogtepunt van de bloei bedekken pluimen de scheut over de gehele lengte of alleen het bovenste gedeelte. Dergelijke planten worden vaak gebruikt in mixborders, omdat ze met succes deelnemen aan composities met bloemen- en bladoutfits. In de herfst worden vervaagde pluimen gesneden zodat ze het uiterlijk van de struik niet bederven.
De plant voorbereiden op de winter
Vanwege de goede winterhardheid hebben de meeste soorten spirea geen speciale voorbereiding op overwintering nodig. De kritische temperatuur voor een dergelijke plant is - 50 ° C. In regio's met sneeuwloos winterweer moeten aan het einde van de herfst enkele opwarmingsmaatregelen worden uitgevoerd.
Wanneer de struik vervaagt, wordt sanitair gesnoeid. Zieke, zwakke, dode scheuten worden verwijderd. De vorming van een kroon door snoeischaar kan de plant verzwakken, dus het is beter om deze procedure uit te stellen tot de lente.
Na het einde van de bladval, moet grondig worden losgemaakt rond de hele struik, water en bedek het gebied bij de wortels met bladeren, zaagsel, turf. De hoogte van de mulchlaag moet minimaal 20 cm zijn, door dergelijke isolatie blijft het wortelsysteem behouden en worden takken beschermd tegen bevriezing.
Ongediertebestrijding en ziektebestrijding
Met een uitstekende immuniteit wordt spirea zelden blootgesteld aan ziekten en plagen. Zelfs als de ziekte niet kon worden vermeden, is het onwaarschijnlijk dat deze ernstig wordt getroffen. Spirea kan zijn decoratieve effect verliezen in de volgende gevallen:
Bladluisaanvallen. Grote kolonies draineren jonge takken, bladeren. Tegen hen helpt een gewone tinctuur met een paar druppels mangaan. Gebruik ook speciaal gereedschap - Kronefos, Actellik;
Rosaceae mijnwerker. Vrouwtjes van mijnvliegjes doorboren de bladeren en leggen eieren erin, wat leidt tot de dood van de tak. Larven worden vernietigd met paraffine-bevattende middelen, op pyrethrum gebaseerde insecticiden;
Rozenblaadje. Rupsen verschijnen bij de eerste opwarming, trek bladeren in een buis en knagen uit. De struik wordt behandeld met een oplossing van wasmiddel en as, preparaten "Denis pro", "Fitoverm";
Spintmijt. Een grote generatie bedekt de stelen in witte plaque. Daarna krijgen ze een rode tint, drogen ze af en vallen ze af. Om ongedierte te vernietigen, gebruik een infusie van as en waszeep, preparaten "Fozalon", "Metophos";
Blauwe moerasspirkel.Zelfs een paar larven kan de plant ernstige schade toebrengen door de scheuten en bladeren op te eten. Gebruik voor controle spuiten met insecticiden.
Wittevlieg. De planten voeden zich met het sap en vermenigvuldigen zich snel. Kikkers dragen pathogene virussen. Volwassenen worden gevangen in vallen die speciaal in de buurt van de spirea hangen, de larven worden verwijderd met een zeepoplossing en de infusie van knoflook.
conclusie
Je kunt een gezonde, weelderige struik laten groeien zonder speciale inspanningen te leveren. Spirea is geweldig voor beginnende tuinders die net hebben besloten om het landwerk te proberen en planten op de site te planten. De overvloed aan soorten en vormen stelt u in staat om prachtige composities te maken, te combineren met andere mooie vaste planten.
Planten krijgen een enorme rol in de kunst van het landschapsontwerp. Ervaren ontwerpers weten bijna alles over elke soort, van de eigenschappen van gazongras tot de kenmerken van grote bomen. Een beginnende tuinier zal alle fijne kneepjes van het combineren van verschillende flora moeten begrijpen, om de kenmerken van bloemen, struiken te bestuderen. Een van de elementen die wordt gebruikt bij het ontwerp van de aangrenzende ruimte is de moerasspirea. Het is op haar dat we de aandacht vestigen, rekening houden met de variëteiten, methoden van planten en zorgen voor spirea.
Eigen land in de stad, buitenwijken, met residentiële, voorstedelijke bouw - een echte redding voor stedelijke bewoners. Sommige mensen, moe van de eeuwige drukte, lawaaierige snelwegen, vuile lucht, verwerven een huis in het dorp. Samen met het verbouwen van gewassen, veredelen velen het grondgebied, maken gebruik van de diensten van specialisten en landbouwliefhebbers doen het zelf.
inhoud
Spirea - plantbeschrijving
In oude boeken en classificaties wordt deze plant gevonden onder de naam moerasspirea. Spirea is een geslacht van klein bloeiende meerjarige struiken uit de Rosaceae-familie, omvat ongeveer 70-80 soorten, evenals vele tuinvariëteiten die het gevolg zijn van hybridisatie. Vertegenwoordigers van deze soort groeien in de noordelijke gematigde zones van Eurazië en Noord-Amerika. Het thuisland van de meeste typen is echter Centraal- en Oost-Azië.
Bladverliezende struiken hebben een ondiep wortelstelsel. Het hoogteverschil is aanzienlijk - van 15 cm (dwerg) tot 250 cm (reusachtig). De kleur van de takken varieert van lichtbruin tot donkerbruin. In vorm zijn er rechtopstaande, gespreide, liggende varianten van takken, zodat ze zich over de grond kunnen verspreiden, in cascades kunnen groeien. De schors exfolieert in de lengte. Veel variëteiten hebben ovale, gelobde, lancetvormige (langwerpig met een puntige top) bladeren van 2,5 tot 10 cm lang.De randen zijn gekarteld, komen zelden glad over, zijn in paren gerangschikt.
Moerasspirea bloeiwijzen bestaan uit een groot aantal kleine bloemen met een diameter van 0,5-1 cm, bestaande uit 15-60 meeldraden, 5 bloemblaadjes, 5 kelkblaadjes. Bloemen kunnen verschillende bloeiwijzen vormen in de vorm van dichte pluimen, parapluvormige schilden. De kleur, bloei en vruchtduur zijn afhankelijk van de variëteit. Vroege bloei (in het voorjaar) wordt gekenmerkt door een witte kleur, zomerbloei - witte, rozerode toon, late bloei - in verschillende tinten paars.Ze beginnen 3-4 jaar lang te bloeien, de zaden rijpen binnen 1,5-2 maanden.
Soorten en variëteiten
Bladverliezende struiken zijn te vinden op verschillende breedtegraden van het noordelijk halfrond, groeien in veel landen, die elk onderzoek op het gebied van plantkunde uitvoeren, onderscheidt zijn soort. Amerikaanse, Canadese, Russische, Chinese, Duitse wetenschappers en specialisten uit andere landen werken in deze richting. Tot op heden zijn ongeveer 80 variëteiten van deze plant bekend, veel verschillende hybriden worden gekweekt.
Sommige variëteiten worden gebruikt in de sierteelt en bosbouw, andere zijn niet wijdverspreid en worden aangetroffen in hun natuurlijke habitat of in botanische tuinen. Planten kunnen volgens verschillende parameters worden geclassificeerd, maar de belangrijkste tijd is hun bloei, volgens welke twee soorten worden onderscheiden:
Bloeit in het voorjaar
Er zijn veel vroege bloeiende soorten van deze plant, elk van hen heeft zijn eigen onderscheidende kenmerken. Overweeg enkele van de meest populaire variëteiten die tuinders gebruiken:
Van de bestaande ondersoorten komen de volgende het meest voor:
Bloeit in de zomer
Deze planten rijpen later, maar je kunt veel langer van hun schoonheid genieten. Jonge takken, waarop bloeiwijzen groeien, groeien elk jaar, na het drogen worden de oude ten minste eens in de 4 jaar gesnoeid.Goede verzorging en de aanwezigheid van een ontwikkeld wortelstelsel zorgen voor een lange levensduur van de struik. Om kennis te maken met deze ondersoort, zullen we meer in detail ingaan op verschillende opties:
Landingsfuncties
Met de juiste zorg geeft de spirea een continue, overvloedige bloei. Sommige soorten hebben hun eigen bodemvereisten. Alle spirea wortelen perfect in vruchtbaar land met de toevoeging van bladverliezende humus.De wortelhals blijft altijd ter hoogte van de grond zodat deze niet nat wordt of rot.
Selectie van locaties en grondbewerking
Om de schoonheid van de bloei te observeren en te genieten van de perfecte vorm van een gele struik in de herfst, moet u de juiste plaats ervoor kiezen op de site. Dit moet een open ruimte zijn met de maximale hoeveelheid zonlicht. In de schaduw van spirea zal het de groei vertragen, minder rijk bloeien. Een struik wordt geplant in het vroege voorjaar, na het verschijnen van de eerste knoppen of in de herfst, wanneer alle bladeren vallen.
Spirea groeit goed in losse grond uit een mengsel van gras en humus. Een deel van het zand wordt toegevoegd aan de twee delen van het vruchtbare mengsel. Een gezonde zaailing heeft een goed ontwikkeld wortelsysteem, met matig gedroogde wortels. Als ze te groot zijn, moeten ze worden ingekort om het planten en overleven te vergemakkelijken. Te droge wortels worden in water geplaatst en de scheuten worden gesnoeid.
Bij het planten van een spirea op een permanente plaats, moet men rekening houden met de snelle groei en het uiterlijk van basale scheuten. Ze heeft veel vrije ruimte nodig. Als er geen ruimte kan worden gecreëerd, moeten de extra takken worden gescheiden van de wortels.
Landing in het voorjaar
De keuze van het plantseizoen voor zaailingen hangt af van het type spirea. Zomerbloeiende variëteiten worden in het vroege voorjaar geplant, om tijd te hebben om de plant in open grond te plaatsen voordat de bladeren verschijnen. Maak een landingsplaats klaar. De diepte moet driemaal de lengte van het wortelsysteem zijn, minimaal 70 cm.Een drainagelaag (10-15 cm) wordt op de bodem gelegd en een deel van het gat wordt gevuld met een mengsel van aarde, turf en zand.
Onderaan de put wordt een heuvel gevormd en daarop wordt een plant met uitgespreide wortels geplant. Ze vullen het gat met schone grond, pletten een beetje en geven overvloedig water. De wortelzone is zorgvuldig verborgen onder de mulch.
Planten in de herfst
Vroegbloeiende soorten spirea planten in de herfst.Het is belangrijk om tijd te hebben om de plant een paar weken voor de eerste vorst in de grond te zetten. Tijdens de gewenningsperiode moet de plant volledig in rust zijn. Gescheiden bij voorkeur jonge struiken, waarvan de leeftijd niet ouder is dan 4 jaar. Het wortelsysteem van oudere planten zal moeilijk uit de grond te halen zijn.
Het verdelen van de struik wordt opgegraven en in een bak met water geplaatst zodat de klonterende aarde weg zal bewegen. Een scherpe snoeischaar snijdt de struik in delen zodat elk van hen een vertakte lob van de wortels en verschillende zomerse scheuten heeft. Vervolgens wordt de plant naar de bodem gestuurd volgens het standaardschema met drainage, mulch en overvloedige watergift.
Voor struiken zorgen
Een mooie, pretentieloze plant wordt gebruikt in elke vorm van tuinieren van een zomerresidentie. U kunt de decoratieve mogelijkheden van spirea maximaliseren als u het goed verzorgt. Om een aantrekkelijk uiterlijk te behouden, worden de struiken systematisch gesnoeid, vormen een kroon, maken het piramidaal, bolvormig, zorgen voor de bladeren. Zwakke, oude takken afgesneden aan de basis. Spirea kan worden aangevallen door ongedierte en zelfs slakken. Ze moeten tijdig worden bestreden.
gieter
Vanwege de aard van het wortelsysteem, de oppervlaktelocatie, kan de moerasspirea bij vochtig weer vocht missen. U kunt comfortabele omstandigheden creëren en uitdroging voorkomen als u jaarlijks de laag mulch bij de wortels van de struik bijwerkt. Spirea reageert niet goed op overmatig vocht, dus het moet regelmatig worden bewaterd, maar met mate.
Elke volwassen struik in één procedure moet minstens 15 liter water ontvangen. De frequentie van water is afhankelijk van externe factoren, vochtigheidsgraad, seizoen, weer. Bevochtig de grond gemiddeld twee keer per maand. Laatbloeiende zaailingen vereisen meer overvloedig water dan vroege variëteiten.
Wieden, cultiveren en mulchen
De voet van de struiken moet in een losse staat worden gehouden. Zegels die in de buurt van de stamcirkels zijn verschenen, moeten worden gekneed, verzadigd met zuurstof.Je moet heel voorzichtig handelen om de kruipende paardenwortels niet aan te raken.
Om ervoor te zorgen dat de grond altijd zacht en luchtig is, moet het gebied met spiraea op tijd worden vrijgemaakt van onkruid. De grond is mulchen met turf, schil van zonnebloempitten, zaagsel. De laag mulch mag niet groter zijn dan 10 cm, anders ontstaat een broeikaseffect en kunnen de wortels rotten. Mulch wordt op 15 cm van de basale zone ingesprongen geplaatst om schade aan de stelen door knaagdieren te voorkomen.
Meststof en kunstmest
De plant heeft niet veel kunstmest nodig, spirea van vrij vruchtbaar land en weinig water. Maar gematigde topdressing zal trouwens in de lente en herfst zijn. Gebruik in deze periode generieke bulkgeneesmiddelen. Het is noodzakelijk om ze voorzichtig in de grond te plaatsen en de door de fabrikant aanbevolen dosering aan te houden. Het is beter om ze rond de basis van de struik te strooien. Versterkt de plant en stimuleert de groei Kemira universal, azofoska.
Naast het voeden van spirea, heeft het meststoffen nodig. Voor elke groeiperiode worden bepaalde formuleringen ontwikkeld. De volgende oplossingen worden gebruikt:
Struik snoeien
Snoeien wordt uitgevoerd op planten die bloeien in de lente en zomer. Verdorde pluimvormige borstels worden van elk type spirae verwijderd. Dit is vooral belangrijk voor variëteiten waarvan het gebladerte een meer pittoreske uitstraling heeft dan bloeiwijzen.Op deze manier benadrukken de expressiviteit in het vroege najaar.
Je kunt een weelderige struik in lente-bloeiende variëteiten maken met speciale snoei na de bloei. De langste opnamen worden met de helft of een derde korter. Hiervan zullen verschillende takken en veel knoppen gaan. Op deze manier stimuleer je weelderige bloei.
Voor zomerbloeiende spireas kunnen verschillende kapselmethoden worden toegepast. De keuze van de methode hangt af van het doel van het planten, de leeftijd van de struik. Enkele struiken worden drie jaar na het planten getrimd om nieuwe scheuten voor de bloei te vormen. De volgende soorten veerbewerking worden toegepast:
Fokmethoden
Spirea is erg populair bij tuiniers. Het ziet er geweldig uit in een haag, in een bloembed met andere planten of in een enkele aanplant. De plant wordt vertegenwoordigd door vele soorten, waarvan het fokken kan worden gedaan zonder speciaal gecreëerde omstandigheden. Spiraea kan op verschillende manieren worden verspreid, in de lente of de herfst. Als het nodig is om de plant in de zomer te verdelen, is het beter om het bij bewolkt weer te doen.
zaden
Niet alle soorten spirea kunnen uit zaden worden gekweekt. Hybride soorten zullen niet ontkiemen, maar zelfs als ze ontkiemen, zullen ze hun eigenschappen wijzigen. In andere gevallen is deze reproductiemethode vrij eenvoudig en rationeel. De voordelen van groeien uit zaden zijn onder meer de volgende factoren:
Zaaien vindt plaats in het voorjaar. Een mengsel van turf met vermiculiet wordt in een grote doos geplaatst en zaden worden verdeeld. Bestrooi met zachte grond en dek af met een film. Wanneer de planten ontkiemen, wordt de film verwijderd. Na een paar maanden duiken de scheuten, knijpen de wortels en zetten ze over in een ruime doos. In die hoedanigheid zal de hele zomer spirea zijn.In de herfst planten ze het op een bed. Volgend jaar overgedragen naar de hoofdplaats.
snijdend
Je kunt alle kenmerken van de variëteit bewaren als je de struik vegetatief vermeerdert - door te enten. De methode is even goed voor zowel soortengewassen als hybriden.
Houtachtige stekken wortelen in september. Het begin van de herfst is gekozen om de verzorging van planten te vereenvoudigen, omdat ze in de winter geen water nodig hebben. Voor stekken zijn alleen jaarlijkse scheuten die verticaal groeien geschikt. Ze worden in verschillende delen gesneden, de bladeren blijven bovenaan en de onderste worden verwijderd. Plaats gedurende 12 uur in een pot met een oplossing van water en 1 ml Epin. Stekken worden schuin in nat zand geplant en naar de schaduw gestuurd. Voor de winter zullen ze spiraea druppelen en inpakken. In het voorjaar kunnen planten in de grond worden geplant.
door gelaagdheid
Een handige manier als je wat planten nodig hebt. In het vroege voorjaar, op het moment dat de eerste bladeren worden geopend, worden verschillende lagere takken van de struik gebogen en op de grond gespeld. Bestrooi vervolgens overvloedig met aarde en water. De eerste bloeiwijzen worden verwijderd om in korte tijd nieuwe planten te krijgen. In de winter worden de takken in beschutting geplaatst.
Volgend voorjaar kan spirea worden geplant, het wortelsysteem van planten zal volledig worden gevormd. Lagen worden zorgvuldig gescheiden en getransplanteerd naar een permanente plaats met behulp van deskundig advies.
Bloeiende spirea
De bloeiperiode van spirae wordt geassocieerd met de kenmerken van de vorming van bloeiwijzen. In vroegbloeiende bloemen worden ze op scheuten van vorig jaar gelegd en verschijnen ze samen met bladeren. Zomerbloeiende variëteiten vormen kleine bloemen in bloeiwijzen aan het einde van jonge scheuten.
Op het hoogtepunt van de bloei bedekken pluimen de scheut over de gehele lengte of alleen het bovenste gedeelte. Dergelijke planten worden vaak gebruikt in mixborders, omdat ze met succes deelnemen aan composities met bloemen- en bladoutfits. In de herfst worden vervaagde pluimen gesneden zodat ze het uiterlijk van de struik niet bederven.
De plant voorbereiden op de winter
Vanwege de goede winterhardheid hebben de meeste soorten spirea geen speciale voorbereiding op overwintering nodig. De kritische temperatuur voor een dergelijke plant is - 50 ° C. In regio's met sneeuwloos winterweer moeten aan het einde van de herfst enkele opwarmingsmaatregelen worden uitgevoerd.
Wanneer de struik vervaagt, wordt sanitair gesnoeid. Zieke, zwakke, dode scheuten worden verwijderd. De vorming van een kroon door snoeischaar kan de plant verzwakken, dus het is beter om deze procedure uit te stellen tot de lente.
Na het einde van de bladval, moet grondig worden losgemaakt rond de hele struik, water en bedek het gebied bij de wortels met bladeren, zaagsel, turf. De hoogte van de mulchlaag moet minimaal 20 cm zijn, door dergelijke isolatie blijft het wortelsysteem behouden en worden takken beschermd tegen bevriezing.
Ongediertebestrijding en ziektebestrijding
Met een uitstekende immuniteit wordt spirea zelden blootgesteld aan ziekten en plagen. Zelfs als de ziekte niet kon worden vermeden, is het onwaarschijnlijk dat deze ernstig wordt getroffen. Spirea kan zijn decoratieve effect verliezen in de volgende gevallen:
conclusie
Je kunt een gezonde, weelderige struik laten groeien zonder speciale inspanningen te leveren. Spirea is geweldig voor beginnende tuinders die net hebben besloten om het landwerk te proberen en planten op de site te planten. De overvloed aan soorten en vormen stelt u in staat om prachtige composities te maken, te combineren met andere mooie vaste planten.