Buty zajmują więcej objętości niż ubrania. Z tego powodu nie jest łatwo znaleźć odpowiedni kąt w pokoju. Najczęściej brakuje miejsca, a niektóre akcesoria są przenoszone na korytarz lub garderobę. Buty różnych ludzi są zwykle mieszane. Jeśli taki chaos jest stale pogłębiany, należy szukać nowych rozwiązań. Nie ma szerokiej gamy półek na buty, jednak dzięki pomysłom projektowym pojawiają się coraz bardziej pojemne i ergonomiczne modele. Jeśli nie było idealnej opcji na sprzedaż lub istnieje chęć zaoszczędzenia pieniędzy, przydatne będą podstawowe umiejętności robótek ręcznych. Bez czasochłonnego wykonania możesz tworzyć użyteczne i wysokiej jakości meble. Dodatkowo ręcznie robiony stojak na buty to okazja do wypróbowania własnych pomysłów i fantazji w dziedzinie projektowania wnętrz. Produkt może trwać wiele lat.
Według rodzaju konstrukcji są otwarte i zamknięte. Szerokość obuwia wynosi zwykle 30–150 cm, wysokość - 50–200 cm, głębokość - 20–60 cm. Wzory o wysokości do 70–80 cm są niskie, a wskaźnik ponad 130 - wysoki. Półki są wyposażone w wielu miejscach. Mogą być częścią ławki lub specjalnych wysięgników do szaf zaprojektowanych z myślą o butach. Przy wystarczającej ilości wolnego miejsca możesz pomyśleć o wdrożeniu oryginalnych metod przechowywania. Jedną z opcji takich schowków są stare pudełka w różnych kolorach. Są one montowane na ścianie w niewielkiej odległości od siebie. Ciekawym miejscem są również piękne stare skrzynie. Zarówno projektant, jak i autentyk są równie dobrzy. Osobno warto zwrócić uwagę na moduły ze specjalnymi wspornikami - w tym przypadku oszczędność miejsca jest maksymalna.
Najczęstsze opcje to:
szafki;
regały;
wąskie półki na buty;
kciuki;
kalosze;
półki na buty.
Szafka na buty
To wielofunkcyjne meble, czasem łączone ze ścianą z wieszakami, stojakami, podstawkami i innymi akcesoriami odzieżowymi. Jest to wygodne rozwiązanie, ponieważ zadziała wiele różnych opcji. Szafki na buty będą odpowiednie tylko w modułowych zestawach meblowych. Na przykład wąski zestaw lusterek optycznie powiększa korytarz. Konstrukcja jest również chowana, co pozwala wykonać mniej ruchów. Typową opcję można uznać za wysoką „wizytówkę” z 2 sekcjami. Jeśli mówimy o szafie, można tutaj podać dolną wysuwaną sekcję.Priorytetem przy wyborze mebli do przechowywania butów powinna być przestronność i wygoda. Dlatego najbardziej praktyczne są opcje o niskiej wysokości półki i maksymalnej wysokości. Szafka na buty może pomieścić do 15 półek, z których każda ma więcej niż 10 par.
Regały
Długie, kompetentnie rozmieszczone półki mogą pomieścić dużą liczbę akcesoriów. Ta metoda umieszczania sprawdziła się w małych butikach i dużych centrach handlowych. Stosowane są tam również projekty dwustronne. W domu, aby zaoszczędzić miejsce, możesz ustawić półki ścienne. Charakteryzują się dobrą ergonomią i wysokimi opcjami półokrągłymi. Półki mogą mieć niestandardowy kształt: zamiast prostych, równych powierzchni można zobaczyć trójkątne, okrągłe, w kształcie rombu itp. Podczas montażu konstrukcji własnymi rękami łatwiej jest zrobić kwadratowe komórki - buty można złożyć tak ciasno, jak to możliwe. Regały to równie dobre rozwiązanie do korytarzy, jak i do pokoi prywatnych i garderób. Wadami tych projektów są trudności w sortowaniu przedmiotów i utrzymywaniu porządku.
Wąski format
Model ten charakteryzuje się płytką głębokością. W ciasnych kwadratowych korytarzach jest to najlepsza opcja. Charakterystyczną cechą wąskich półek na buty są drzwi na zawiasach. Kąt otwarcia powinien odpowiadać 30-90 stopni. Wygoda zależy od kąta: im jest ona mniejsza, tym trudniej jest zdobyć buty. Jednak kątowe umieszczenie samego buta nie wymaga dużej głębokości mebli. Aby skorzystać z tego projektu z korzyścią, zwykle wystarczy 30 centymetrów. Na suchych półkach na buty należy zakładać tylko suche i czyste buty. Ten środek jest obowiązkowy, ponieważ możliwe jest tworzenie nieprzyjemnego zapachu i zanieczyszczenia innych rzeczy. W produkcji cienkich szafek stosuje się głównie płyty wiórowe i specjalne okucia. Ta wersja buta jest zwykle wykonywana jako podłoga, ale stosowana jest również metoda ścienna.Jedną z głównych wad takich mebli jest brak miejsca, w którym można by umieścić przedmioty do pielęgnacji obuwia.
Szafka na buty
Można go wykonać jako wersję łączoną z kilkoma sekcjami do przechowywania butów. Możesz więc łączyć otwarte półki i zamknięte sekcje, a nawet umieszczać buty i pod kątem. Wskazane jest przydzielenie małego przedziału na produkty do pielęgnacji obuwia: łyżki do butów, kremy itp. Należy pamiętać, że duża liczba par nie mieści się w szafce, dlatego potrzebne są alternatywy dla tej opcji wykorzystania przestrzeni. Oszczędność miejsca osiągnięto dzięki otwartości konstrukcji. Kilka szerokich półek (na przykład 2-3) może pomieścić znacznie więcej niż zamknięty mebel. Ponadto buty będą stale dostępne, łatwiej będzie je zabrać, przygotować, zorganizować. Jeśli pozostałe miejsca są wystarczające, możesz użyć zamkniętej szafki. Powinien być ozdobiony dekoracyjnym kolorem i różnymi elementami.
Galoshnitsa
Są otwarte i zamknięte. Główną zaletą pierwszego rodzaju jest wentylacja: buty są dobrze wentylowane i szybko schną. Jego znaczącą wadą jest duża ilość zbieranego kurzu: czyszczenie będzie częste i trudne. Zamknięte są wykonane w formie szafek i szafek. Mogą mieć otwory wentylacyjne (zwykle na tylnej ścianie). Są to najczęściej wybierane opcje. Wewnętrzna powierzchnia wykonana jest z materiału odpornego na wilgoć, co pozwala na zakładanie mokrych butów. Niektóre kalosze są wyposażone w suszarkę ultrafioletową do niszczenia drobnoustrojów, które negatywnie wpływają na zapach produktów. Aby buty zachowały pożądany kształt, lepiej wybrać kalosznik z regulowaną wysokością półki. Wąska wersja mebli idealnie wpasowuje się w wnętrze ciasnego korytarza.
Stojak na buty
W stojakach buty można montować pionowo, przyczepiając się do specjalnych języków.Inne opcje to powierzchnie kratowe. Niektóre pionowe meble do butów przypominają duże szerokie półki. Zdecydowana większość stojaków jest otwarta - więc korzystanie z nich jest znacznie wygodniejsze. Opcje zamknięte zwracają się, jeśli są wąskie i wysokie. Regały - wysokie konstrukcje, czasem od podłogi do sufitu. Są zaprojektowane do organizowania przechowywania dużej liczby butów. Stojaki na buty mogą się również obracać. Pomimo dużych rozmiarów ten element wnętrza ma kilka wad. Po pierwsze, konstrukcja jest niestabilna. Po drugie, ma duże wymiary i będzie zbędny w małych korytarzach. Warto również zauważyć trudności w czyszczeniu górnych poziomów. Pył jest trudniejszy do wycierania, więc może się gromadzić przez długi czas.
Główne rodzaje instalacji obuwia
Rodzaj obudowy - są to modele wolnostojące. Ich kluczową siłą jest mobilność. Półki można przenosić między różnymi miejscami i pokojami, gdy zajdzie taka potrzeba. Jeśli takie projekty domów nie są zasadniczo dostępne, spowoduje to z czasem duże niedogodności. Wbudowana opcja jest podzielona na kilka podgatunków. Głównymi są: konstrukcje montowane w innych meblach i umieszczone w niszy na ścianie. Drugi typ instalacji znacznie oszczędza miejsce. Odpowiednie modele są produkowane głównie na zamówienie. Wbudowane pokrowce na buty ukrywają niektóre niedociągnięcia: nierówności, nieużywane przedmioty. Obrotowy typ instalacji wymaga rozmieszczenia przedziałów na obwodzie obracającego się bębna. Jest to bardzo praktyczna opcja, która znalazła swoich koneserów. Oprócz darmowych wzorów jest często stosowany w szafkach o różnych konfiguracjach i rozmiarach.
Materiały do produkcji
Najpopularniejsze znalezione materiały:
drzewo;
plastik;
metal
Płyta pilśniowa;
szkło
Produkty z wikliny są również poszukiwane. Jeśli chodzi o drzewo, nadaje się dla miłośników klasycznego wnętrza.Produkty drewniane należy traktować środkami ochronnymi, aby wilgoć ich nie zepsuła i nie doprowadziła do powstania grzyba. Plastikowe stojaki na buty są tanie, lekkie i odporne na wpływy zewnętrzne. Jednak produkty te mają gorszy wygląd od dobrze wykonanego drewna. Opcje metalowe są wykonywane w konfiguracji otwartej. Są trwałe, ale nie we wszystkim praktyczne. Płyta wiórowa to materiał wygodny w obróbce, który pozwala tworzyć produkty różnego rodzaju i do różnych celów. Przy odpowiedniej obsłudze i staranności wygląda bardzo reprezentacyjnie. Szklane pudełka na buty są reprezentowane przez odporne na wstrząsy otwarte struktury, a także modele zamknięte, w których szkło działa jako fasada. Wiklinowe meble do butów podkreślą wnętrze wykonane w ten sam sposób. Ma również naturalną wentylację.
Warsztaty krok po kroku dotyczące robienia butów
Produkcja odbywa się w kilku etapach:
Wybór i pozyskiwanie materiałów, narzędzi.
Tworzenie schematu części i ich produkcji.
Obrzeża
Montaż obuwia i instalacja akcesoriów.
Pierwszym krokiem jest wybór materiału. Konieczne jest przejście od jego siły, a także łatwości obsługi. Zwykle wymagane jest połączenie kilku rodzajów materiałów na elewację, ramę i tył szafki. Jeśli chodzi o narzędzia, do niektórych zadań nadaje się kilka opcji jednocześnie, dlatego należy wcześniej zdecydować, która z nich jest lepsza. Po przygotowaniu narzędzi przyszła kolej na rysunek. Posiadanie pełnego zestawu gotowych części ułatwia zadanie do minimum. Ale z reguły musisz samodzielnie określić rozmiar i proporcje. Następnie wszystkie elementy są wycinane i rozpoczyna się ich obszywanie. Okładziny papierowe można wykonać niezależnie. Sam montaż jest stosunkowo prostym procesem. Aby zainstalować pudełko, zaleca się stosowanie minifixów. Na końcu instalowane są elementy wewnętrzne i armatura.
Niezbędne narzędzia i materiały
Preferowane są najlepiej materiały drewniane. W związku z tym podczas prac nad stworzeniem płatka trzeba będzie wiertła do potwierdzeń, bitów do śrub samogwintujących i potwierdzeń, kwadratu, taśmy mierniczej, śrubokręta, śrubokręta i szydła. Odpowiednimi materiałami są drewno iglaste i sklejka / płyta wiórowa / płyta pilśniowa / płyty MDF. Porowate drewno iglaste pochłonie nadmiar wilgoci. Jeśli buty dokładnie wyschną przed umieszczeniem w szafce, płyta wiórowa klas E0, E1, E2 lub MDF będzie również pasować do roli materiału. Sklejka jest jednym z najbardziej niezawodnych materiałów do produkcji konstrukcji meblowych, ale jednocześnie wymaga dodatkowej obróbki. Płyta MDF jest również trwała, a jej struktura ułatwia wiercenie i montaż. Ale jeśli zrobisz z niego meble w całości, waga będzie zbyt duża, a cena też. Z tego powodu obudowa jest montowana z płyty wiórowej, a tylko elewacja może być zmontowana z płyty MDF.
Jeśli zamiast materiałów naturalnych zostanie wybrane tworzywo sztuczne, należy zapewnić dodatkowe otwory!
Rysowanie i zakup części
Najpierw ustalono na podstawie wymiarów mebli. Rysunek należy zastosować do wysokości, szerokości i głębokości produktu. Powinien również pokazywać liczbę sekcji, ich rozmiar i lokalizację, biorąc pod uwagę grubość części płyty wiórowej. Zgodnie ze szkicem będziesz musiał zrobić mapę cięcia, w której wszystkie elementy będą widoczne we właściwych rozmiarach. Wśród elementów do montażu szafy będą elementy z płyty wiórowej 16 mm na dach i spód. Stojak wewnętrzny i ściany boczne wykonane są z płyty wiórowej o tej samej grubości (potrzebne są w sumie 3 elementy) i pokrywają się na szerokość z poprzednimi arkuszami. Wewnętrzne półki poziome są tworzone z 2 części: ich grubość i szerokość powinny mieć taką samą wartość jak w powyższych przypadkach (16 mm i 250 mm). Do elewacji potrzebujesz jeszcze czterech detali z płyty wiórowej 16 mm. Nadal potrzebujesz wewnętrznych przegród w 3 różnych rozmiarach (4 sztuki dla wszystkich wymiarów). W takim przypadku wymagana jest płyta wiórowa o grubości 10 mm. Tylna ściana wykonana jest z jednego arkusza płyty pilśniowej o grubości 3 mm.
Wykończenie krawędzi
W domu dostępna jest obrzeże papieru. Do plastiku potrzebujesz maszyny i specjalnego kleju. Ten ostatni będzie musiał zostać podgrzany do wysokich temperatur, aby zapewnić dobrą przyczepność między krawędzią a częścią. Widoczne elementy należy przyciąć grubą krawędzią z PVC (około 2 mm). Musisz więc wyłożyć dach, fasady, ściany boczne i spód. Wewnątrz pudełka na buty będą partycje i różne szczegóły. Muszą również być przyklejone krawędzią z PCV. Jednak w tym przypadku grubość podszewki powinna być 4 razy mniejsza (0,5 mm). Jeśli zdecydowano się wysłać części do mistrzów w celu odpowiedniego przetworzenia, konieczne będzie również przekazanie szczegółów z dokładnymi instrukcjami dotyczącymi okładziny. Do pudełka na buty dostarczane są następujące elementy: łożyska wzdłużne (6 szt.), Uchwyty (4 szt.), 4 zestawy kaloszy. Potrzebne są plastikowe kanapki do ścian bocznych w ilości 2 sztuk 192 × 287 × 85 × 16 mm dla każdego zestawu.
Montaż obuwia i instalacja akcesoriów
Najpierw montowana jest rama. Obejmuje dach, spód i dwie ściany boczne. Możesz odebrać pudełko na potwierdzeniach. Jednak wtedy korki będą widoczne, dlatego alternatywnie dozwolone jest stosowanie metalowych narożników mebli. Niektórzy zalecają stosowanie minifixów do tych celów; w takim przypadku musisz znać proces instalacji jastrychu mimośrodowego. Po zamontowaniu skrzynki należy zainstalować elementy wewnętrzne. Łatwiej jest przymocować je do dołu i ścian bocznych z potwierdzeniami oraz ze sobą i do dachu za pomocą narożników. Montaż ramy kończy się montażem tylnej powierzchni. Podczas instalacji pod ręką musisz mieć figurę geometryczną z tymi samymi przekątnymi. Następnie przychodzi kolej na przód i akcesoria. Do najdokładniejszego montażu fasady stosuje się dwustronną taśmę. Po przyklejeniu krawędzi na elewacji z każdej strony zostaną dodane 2 mm. Następnie, po zainstalowaniu przedniej strony, biorąc pod uwagę wszystkie luki, sprzęt jest podłączony. Najpierw uchwyty (po zaznaczeniu otworów), a następnie łożyska wzdłużne.
Funkcje montażu stojaków i szafek do przechowywania butów
Zasady montażu nie różnią się szczególnie od innych przypadków, ale w przypadku butów konieczne jest zapewnienie optymalnych rozmiarów przekroju. Jeśli półki są wykonane, to w żadnym wypadku nie mogą być wypełnione do góry. A jeśli moduły są planowane kwadratowo - pożądane jest, aby duże buty pasowały tam co najmniej na trzech poziomach. Od krawędzi powierzchni do butów po obu stronach powinno pozostać w sumie 10 cm, aby nic nie spadło. Reszta procesu projektowania nie różni się od innych sytuacji. Powinien być przeprowadzony w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Najpierw potrzebujesz rysunku, a następnie wiercone są w nim otwory na łączniki. Następnie metalowe rogi są naprawione. Wskazane jest wykonywanie szafek bez zwykłych szuflad, ale ze specjalnymi drzwiami na zawiasach (w górę, w dół, na bok). W związku z tym wzór prowadnic będzie inny. Wszystkie mocowania krawężnika / stojaka muszą wytrzymać obciążenie dużej liczby butów.
Szafka na buty wykonana z rur polipropylenowych
Rury z tego materiału to:
Wąski (w tym hydraulika);
Szeroki (ponad 20 cm średnicy).
Materiał ten służy do tworzenia różnych oryginalnych przedmiotów - foteli, stołów, półek itp. Szewcy są wytwarzani z obu rodzajów rur. W przypadku wąskiego materiału otrzymujesz otwarty stojak o konfiguracji kwadratowej lub poziomej. Wykonanie takiego produktu nie ma większego sensu, ponieważ poświęci się dużo czasu i wysiłku, a praktyczna wygoda będzie niewielka. Wszystko jest inne z szerokimi rurami (od 20-25 cm średnicy). Każdy z nich zmieści co najmniej kilka par. Przygotowanie materiału również nie jest trudne, ponieważ wszystko, co jest potrzebne, to przyciąć rury do pożądanej długości. Jeśli ich wygląd jest wadliwy lub zbyt inny, przedmiot będzie musiał zostać pomalowany. Rury umieszcza się na kilka sposobów - piramidę, w identycznych rzędach i w kształcie ściętego rombu. W roli mocowania użyj specjalnych lin lub kleju.
O suszarkach i suszeniu butów
Suszarka do butów to małe urządzenie do umieszczenia w bucie. Jego celem jest nie tylko przygotowanie suchych butów do użytku, ale także wyeliminowanie bakterii, które mogą wywoływać choroby grzybowe. W tym celu przewidziano także suszarki ultrafioletowe. Pracują na energii elektrycznej, łączą się z siecią za pomocą kabla. Temperatura ogrzewania osiąga 60 ° C, a dla niektórych modyfikacji - 90 ° C. Wskaźnik roboczy w powyższych sytuacjach wyniesie 5-12 watów. W przeszłości suszarki były prawie wyłącznie metalowe, ale obecnie są wykonane z ceramiki lub ukryte w plastikowej skorupie. Buty można suszyć innymi metodami. Wystarczy wyposażyć wentylację: nie zamykać drzwi całkowicie, wybrać meble z otworami „oddychającymi”. Unikaj stawiania nieprzerwanych butów obok suchych.
Aby chronić określone buty przed szkodliwym działaniem wilgoci z zewnątrz, możesz użyć związków hydrofobowych!
Wniosek
Buty są często umieszczane losowo i w nieodpowiednich miejscach. Przy wyborze i przygotowywaniu butów bałagan jest szczególnie niewygodny: czasami trudno jest znaleźć drugi but, czasem cała para jest tracona. Dodatkowy element mebli, jeśli nie rozwiąże problemu jako całości, to przynajmniej uwolni niektóre miejsca. Na rynku dostępnych jest wiele modeli stojaków na buty, od szafek i szafek po stojaki i półki z uchwytami na buty lub bez nich. Możesz sam zrobić meble. Rury polipropylenowe - oryginalna i praktyczna opcja, która pozwala tworzyć pudełka na buty o różnych rozmiarach i kształtach. Możesz jednak przejść w bardziej tradycyjny sposób: kupić drewno lub arkusze z recyklingu, stworzyć szkic stojaka na płatki, wyciąć wszystkie elementy, a po ich przygotowaniu złożyć pudełko wraz ze szczegółami okuć.
Buty zajmują więcej objętości niż ubrania. Z tego powodu nie jest łatwo znaleźć odpowiedni kąt w pokoju. Najczęściej brakuje miejsca, a niektóre akcesoria są przenoszone na korytarz lub garderobę. Buty różnych ludzi są zwykle mieszane. Jeśli taki chaos jest stale pogłębiany, należy szukać nowych rozwiązań. Nie ma szerokiej gamy półek na buty, jednak dzięki pomysłom projektowym pojawiają się coraz bardziej pojemne i ergonomiczne modele. Jeśli nie było idealnej opcji na sprzedaż lub istnieje chęć zaoszczędzenia pieniędzy, przydatne będą podstawowe umiejętności robótek ręcznych. Bez czasochłonnego wykonania możesz tworzyć użyteczne i wysokiej jakości meble. Dodatkowo ręcznie robiony stojak na buty to okazja do wypróbowania własnych pomysłów i fantazji w dziedzinie projektowania wnętrz. Produkt może trwać wiele lat.
Spis treści
Rodzaje butów
Według rodzaju konstrukcji są otwarte i zamknięte. Szerokość obuwia wynosi zwykle 30–150 cm, wysokość - 50–200 cm, głębokość - 20–60 cm. Wzory o wysokości do 70–80 cm są niskie, a wskaźnik ponad 130 - wysoki. Półki są wyposażone w wielu miejscach. Mogą być częścią ławki lub specjalnych wysięgników do szaf zaprojektowanych z myślą o butach. Przy wystarczającej ilości wolnego miejsca możesz pomyśleć o wdrożeniu oryginalnych metod przechowywania. Jedną z opcji takich schowków są stare pudełka w różnych kolorach. Są one montowane na ścianie w niewielkiej odległości od siebie. Ciekawym miejscem są również piękne stare skrzynie. Zarówno projektant, jak i autentyk są równie dobrzy. Osobno warto zwrócić uwagę na moduły ze specjalnymi wspornikami - w tym przypadku oszczędność miejsca jest maksymalna.
Najczęstsze opcje to:
Szafka na buty
To wielofunkcyjne meble, czasem łączone ze ścianą z wieszakami, stojakami, podstawkami i innymi akcesoriami odzieżowymi. Jest to wygodne rozwiązanie, ponieważ zadziała wiele różnych opcji. Szafki na buty będą odpowiednie tylko w modułowych zestawach meblowych. Na przykład wąski zestaw lusterek optycznie powiększa korytarz. Konstrukcja jest również chowana, co pozwala wykonać mniej ruchów. Typową opcję można uznać za wysoką „wizytówkę” z 2 sekcjami. Jeśli mówimy o szafie, można tutaj podać dolną wysuwaną sekcję.Priorytetem przy wyborze mebli do przechowywania butów powinna być przestronność i wygoda. Dlatego najbardziej praktyczne są opcje o niskiej wysokości półki i maksymalnej wysokości. Szafka na buty może pomieścić do 15 półek, z których każda ma więcej niż 10 par.
Regały
Długie, kompetentnie rozmieszczone półki mogą pomieścić dużą liczbę akcesoriów. Ta metoda umieszczania sprawdziła się w małych butikach i dużych centrach handlowych. Stosowane są tam również projekty dwustronne. W domu, aby zaoszczędzić miejsce, możesz ustawić półki ścienne. Charakteryzują się dobrą ergonomią i wysokimi opcjami półokrągłymi. Półki mogą mieć niestandardowy kształt: zamiast prostych, równych powierzchni można zobaczyć trójkątne, okrągłe, w kształcie rombu itp. Podczas montażu konstrukcji własnymi rękami łatwiej jest zrobić kwadratowe komórki - buty można złożyć tak ciasno, jak to możliwe. Regały to równie dobre rozwiązanie do korytarzy, jak i do pokoi prywatnych i garderób. Wadami tych projektów są trudności w sortowaniu przedmiotów i utrzymywaniu porządku.
Wąski format
Model ten charakteryzuje się płytką głębokością. W ciasnych kwadratowych korytarzach jest to najlepsza opcja. Charakterystyczną cechą wąskich półek na buty są drzwi na zawiasach. Kąt otwarcia powinien odpowiadać 30-90 stopni. Wygoda zależy od kąta: im jest ona mniejsza, tym trudniej jest zdobyć buty. Jednak kątowe umieszczenie samego buta nie wymaga dużej głębokości mebli. Aby skorzystać z tego projektu z korzyścią, zwykle wystarczy 30 centymetrów. Na suchych półkach na buty należy zakładać tylko suche i czyste buty. Ten środek jest obowiązkowy, ponieważ możliwe jest tworzenie nieprzyjemnego zapachu i zanieczyszczenia innych rzeczy. W produkcji cienkich szafek stosuje się głównie płyty wiórowe i specjalne okucia. Ta wersja buta jest zwykle wykonywana jako podłoga, ale stosowana jest również metoda ścienna.Jedną z głównych wad takich mebli jest brak miejsca, w którym można by umieścić przedmioty do pielęgnacji obuwia.
Szafka na buty
Można go wykonać jako wersję łączoną z kilkoma sekcjami do przechowywania butów. Możesz więc łączyć otwarte półki i zamknięte sekcje, a nawet umieszczać buty i pod kątem. Wskazane jest przydzielenie małego przedziału na produkty do pielęgnacji obuwia: łyżki do butów, kremy itp. Należy pamiętać, że duża liczba par nie mieści się w szafce, dlatego potrzebne są alternatywy dla tej opcji wykorzystania przestrzeni. Oszczędność miejsca osiągnięto dzięki otwartości konstrukcji. Kilka szerokich półek (na przykład 2-3) może pomieścić znacznie więcej niż zamknięty mebel. Ponadto buty będą stale dostępne, łatwiej będzie je zabrać, przygotować, zorganizować. Jeśli pozostałe miejsca są wystarczające, możesz użyć zamkniętej szafki. Powinien być ozdobiony dekoracyjnym kolorem i różnymi elementami.
Galoshnitsa
Są otwarte i zamknięte. Główną zaletą pierwszego rodzaju jest wentylacja: buty są dobrze wentylowane i szybko schną. Jego znaczącą wadą jest duża ilość zbieranego kurzu: czyszczenie będzie częste i trudne. Zamknięte są wykonane w formie szafek i szafek. Mogą mieć otwory wentylacyjne (zwykle na tylnej ścianie). Są to najczęściej wybierane opcje. Wewnętrzna powierzchnia wykonana jest z materiału odpornego na wilgoć, co pozwala na zakładanie mokrych butów. Niektóre kalosze są wyposażone w suszarkę ultrafioletową do niszczenia drobnoustrojów, które negatywnie wpływają na zapach produktów. Aby buty zachowały pożądany kształt, lepiej wybrać kalosznik z regulowaną wysokością półki. Wąska wersja mebli idealnie wpasowuje się w wnętrze ciasnego korytarza.
Stojak na buty
W stojakach buty można montować pionowo, przyczepiając się do specjalnych języków.Inne opcje to powierzchnie kratowe. Niektóre pionowe meble do butów przypominają duże szerokie półki. Zdecydowana większość stojaków jest otwarta - więc korzystanie z nich jest znacznie wygodniejsze. Opcje zamknięte zwracają się, jeśli są wąskie i wysokie. Regały - wysokie konstrukcje, czasem od podłogi do sufitu. Są zaprojektowane do organizowania przechowywania dużej liczby butów. Stojaki na buty mogą się również obracać. Pomimo dużych rozmiarów ten element wnętrza ma kilka wad. Po pierwsze, konstrukcja jest niestabilna. Po drugie, ma duże wymiary i będzie zbędny w małych korytarzach. Warto również zauważyć trudności w czyszczeniu górnych poziomów. Pył jest trudniejszy do wycierania, więc może się gromadzić przez długi czas.
Główne rodzaje instalacji obuwia
Rodzaj obudowy - są to modele wolnostojące. Ich kluczową siłą jest mobilność. Półki można przenosić między różnymi miejscami i pokojami, gdy zajdzie taka potrzeba. Jeśli takie projekty domów nie są zasadniczo dostępne, spowoduje to z czasem duże niedogodności. Wbudowana opcja jest podzielona na kilka podgatunków. Głównymi są: konstrukcje montowane w innych meblach i umieszczone w niszy na ścianie. Drugi typ instalacji znacznie oszczędza miejsce. Odpowiednie modele są produkowane głównie na zamówienie. Wbudowane pokrowce na buty ukrywają niektóre niedociągnięcia: nierówności, nieużywane przedmioty. Obrotowy typ instalacji wymaga rozmieszczenia przedziałów na obwodzie obracającego się bębna. Jest to bardzo praktyczna opcja, która znalazła swoich koneserów. Oprócz darmowych wzorów jest często stosowany w szafkach o różnych konfiguracjach i rozmiarach.
Materiały do produkcji
Najpopularniejsze znalezione materiały:
Produkty z wikliny są również poszukiwane. Jeśli chodzi o drzewo, nadaje się dla miłośników klasycznego wnętrza.Produkty drewniane należy traktować środkami ochronnymi, aby wilgoć ich nie zepsuła i nie doprowadziła do powstania grzyba. Plastikowe stojaki na buty są tanie, lekkie i odporne na wpływy zewnętrzne. Jednak produkty te mają gorszy wygląd od dobrze wykonanego drewna. Opcje metalowe są wykonywane w konfiguracji otwartej. Są trwałe, ale nie we wszystkim praktyczne. Płyta wiórowa to materiał wygodny w obróbce, który pozwala tworzyć produkty różnego rodzaju i do różnych celów. Przy odpowiedniej obsłudze i staranności wygląda bardzo reprezentacyjnie. Szklane pudełka na buty są reprezentowane przez odporne na wstrząsy otwarte struktury, a także modele zamknięte, w których szkło działa jako fasada. Wiklinowe meble do butów podkreślą wnętrze wykonane w ten sam sposób. Ma również naturalną wentylację.
Warsztaty krok po kroku dotyczące robienia butów
Produkcja odbywa się w kilku etapach:
Pierwszym krokiem jest wybór materiału. Konieczne jest przejście od jego siły, a także łatwości obsługi. Zwykle wymagane jest połączenie kilku rodzajów materiałów na elewację, ramę i tył szafki. Jeśli chodzi o narzędzia, do niektórych zadań nadaje się kilka opcji jednocześnie, dlatego należy wcześniej zdecydować, która z nich jest lepsza. Po przygotowaniu narzędzi przyszła kolej na rysunek. Posiadanie pełnego zestawu gotowych części ułatwia zadanie do minimum. Ale z reguły musisz samodzielnie określić rozmiar i proporcje. Następnie wszystkie elementy są wycinane i rozpoczyna się ich obszywanie. Okładziny papierowe można wykonać niezależnie. Sam montaż jest stosunkowo prostym procesem. Aby zainstalować pudełko, zaleca się stosowanie minifixów. Na końcu instalowane są elementy wewnętrzne i armatura.
Niezbędne narzędzia i materiały
Preferowane są najlepiej materiały drewniane. W związku z tym podczas prac nad stworzeniem płatka trzeba będzie wiertła do potwierdzeń, bitów do śrub samogwintujących i potwierdzeń, kwadratu, taśmy mierniczej, śrubokręta, śrubokręta i szydła. Odpowiednimi materiałami są drewno iglaste i sklejka / płyta wiórowa / płyta pilśniowa / płyty MDF. Porowate drewno iglaste pochłonie nadmiar wilgoci. Jeśli buty dokładnie wyschną przed umieszczeniem w szafce, płyta wiórowa klas E0, E1, E2 lub MDF będzie również pasować do roli materiału. Sklejka jest jednym z najbardziej niezawodnych materiałów do produkcji konstrukcji meblowych, ale jednocześnie wymaga dodatkowej obróbki. Płyta MDF jest również trwała, a jej struktura ułatwia wiercenie i montaż. Ale jeśli zrobisz z niego meble w całości, waga będzie zbyt duża, a cena też. Z tego powodu obudowa jest montowana z płyty wiórowej, a tylko elewacja może być zmontowana z płyty MDF.
Rysowanie i zakup części
Najpierw ustalono na podstawie wymiarów mebli. Rysunek należy zastosować do wysokości, szerokości i głębokości produktu. Powinien również pokazywać liczbę sekcji, ich rozmiar i lokalizację, biorąc pod uwagę grubość części płyty wiórowej. Zgodnie ze szkicem będziesz musiał zrobić mapę cięcia, w której wszystkie elementy będą widoczne we właściwych rozmiarach. Wśród elementów do montażu szafy będą elementy z płyty wiórowej 16 mm na dach i spód. Stojak wewnętrzny i ściany boczne wykonane są z płyty wiórowej o tej samej grubości (potrzebne są w sumie 3 elementy) i pokrywają się na szerokość z poprzednimi arkuszami. Wewnętrzne półki poziome są tworzone z 2 części: ich grubość i szerokość powinny mieć taką samą wartość jak w powyższych przypadkach (16 mm i 250 mm). Do elewacji potrzebujesz jeszcze czterech detali z płyty wiórowej 16 mm. Nadal potrzebujesz wewnętrznych przegród w 3 różnych rozmiarach (4 sztuki dla wszystkich wymiarów). W takim przypadku wymagana jest płyta wiórowa o grubości 10 mm. Tylna ściana wykonana jest z jednego arkusza płyty pilśniowej o grubości 3 mm.
Wykończenie krawędzi
W domu dostępna jest obrzeże papieru. Do plastiku potrzebujesz maszyny i specjalnego kleju. Ten ostatni będzie musiał zostać podgrzany do wysokich temperatur, aby zapewnić dobrą przyczepność między krawędzią a częścią. Widoczne elementy należy przyciąć grubą krawędzią z PVC (około 2 mm). Musisz więc wyłożyć dach, fasady, ściany boczne i spód. Wewnątrz pudełka na buty będą partycje i różne szczegóły. Muszą również być przyklejone krawędzią z PCV. Jednak w tym przypadku grubość podszewki powinna być 4 razy mniejsza (0,5 mm). Jeśli zdecydowano się wysłać części do mistrzów w celu odpowiedniego przetworzenia, konieczne będzie również przekazanie szczegółów z dokładnymi instrukcjami dotyczącymi okładziny. Do pudełka na buty dostarczane są następujące elementy: łożyska wzdłużne (6 szt.), Uchwyty (4 szt.), 4 zestawy kaloszy. Potrzebne są plastikowe kanapki do ścian bocznych w ilości 2 sztuk 192 × 287 × 85 × 16 mm dla każdego zestawu.
Montaż obuwia i instalacja akcesoriów
Najpierw montowana jest rama. Obejmuje dach, spód i dwie ściany boczne. Możesz odebrać pudełko na potwierdzeniach. Jednak wtedy korki będą widoczne, dlatego alternatywnie dozwolone jest stosowanie metalowych narożników mebli. Niektórzy zalecają stosowanie minifixów do tych celów; w takim przypadku musisz znać proces instalacji jastrychu mimośrodowego. Po zamontowaniu skrzynki należy zainstalować elementy wewnętrzne. Łatwiej jest przymocować je do dołu i ścian bocznych z potwierdzeniami oraz ze sobą i do dachu za pomocą narożników. Montaż ramy kończy się montażem tylnej powierzchni. Podczas instalacji pod ręką musisz mieć figurę geometryczną z tymi samymi przekątnymi. Następnie przychodzi kolej na przód i akcesoria. Do najdokładniejszego montażu fasady stosuje się dwustronną taśmę. Po przyklejeniu krawędzi na elewacji z każdej strony zostaną dodane 2 mm. Następnie, po zainstalowaniu przedniej strony, biorąc pod uwagę wszystkie luki, sprzęt jest podłączony. Najpierw uchwyty (po zaznaczeniu otworów), a następnie łożyska wzdłużne.
Funkcje montażu stojaków i szafek do przechowywania butów
Zasady montażu nie różnią się szczególnie od innych przypadków, ale w przypadku butów konieczne jest zapewnienie optymalnych rozmiarów przekroju. Jeśli półki są wykonane, to w żadnym wypadku nie mogą być wypełnione do góry. A jeśli moduły są planowane kwadratowo - pożądane jest, aby duże buty pasowały tam co najmniej na trzech poziomach. Od krawędzi powierzchni do butów po obu stronach powinno pozostać w sumie 10 cm, aby nic nie spadło. Reszta procesu projektowania nie różni się od innych sytuacji. Powinien być przeprowadzony w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Najpierw potrzebujesz rysunku, a następnie wiercone są w nim otwory na łączniki. Następnie metalowe rogi są naprawione. Wskazane jest wykonywanie szafek bez zwykłych szuflad, ale ze specjalnymi drzwiami na zawiasach (w górę, w dół, na bok). W związku z tym wzór prowadnic będzie inny. Wszystkie mocowania krawężnika / stojaka muszą wytrzymać obciążenie dużej liczby butów.
Szafka na buty wykonana z rur polipropylenowych
Rury z tego materiału to:
Materiał ten służy do tworzenia różnych oryginalnych przedmiotów - foteli, stołów, półek itp. Szewcy są wytwarzani z obu rodzajów rur. W przypadku wąskiego materiału otrzymujesz otwarty stojak o konfiguracji kwadratowej lub poziomej. Wykonanie takiego produktu nie ma większego sensu, ponieważ poświęci się dużo czasu i wysiłku, a praktyczna wygoda będzie niewielka. Wszystko jest inne z szerokimi rurami (od 20-25 cm średnicy). Każdy z nich zmieści co najmniej kilka par. Przygotowanie materiału również nie jest trudne, ponieważ wszystko, co jest potrzebne, to przyciąć rury do pożądanej długości. Jeśli ich wygląd jest wadliwy lub zbyt inny, przedmiot będzie musiał zostać pomalowany. Rury umieszcza się na kilka sposobów - piramidę, w identycznych rzędach i w kształcie ściętego rombu. W roli mocowania użyj specjalnych lin lub kleju.
O suszarkach i suszeniu butów
Suszarka do butów to małe urządzenie do umieszczenia w bucie. Jego celem jest nie tylko przygotowanie suchych butów do użytku, ale także wyeliminowanie bakterii, które mogą wywoływać choroby grzybowe. W tym celu przewidziano także suszarki ultrafioletowe. Pracują na energii elektrycznej, łączą się z siecią za pomocą kabla. Temperatura ogrzewania osiąga 60 ° C, a dla niektórych modyfikacji - 90 ° C. Wskaźnik roboczy w powyższych sytuacjach wyniesie 5-12 watów. W przeszłości suszarki były prawie wyłącznie metalowe, ale obecnie są wykonane z ceramiki lub ukryte w plastikowej skorupie. Buty można suszyć innymi metodami. Wystarczy wyposażyć wentylację: nie zamykać drzwi całkowicie, wybrać meble z otworami „oddychającymi”. Unikaj stawiania nieprzerwanych butów obok suchych.
Wniosek
Buty są często umieszczane losowo i w nieodpowiednich miejscach. Przy wyborze i przygotowywaniu butów bałagan jest szczególnie niewygodny: czasami trudno jest znaleźć drugi but, czasem cała para jest tracona. Dodatkowy element mebli, jeśli nie rozwiąże problemu jako całości, to przynajmniej uwolni niektóre miejsca. Na rynku dostępnych jest wiele modeli stojaków na buty, od szafek i szafek po stojaki i półki z uchwytami na buty lub bez nich. Możesz sam zrobić meble. Rury polipropylenowe - oryginalna i praktyczna opcja, która pozwala tworzyć pudełka na buty o różnych rozmiarach i kształtach. Możesz jednak przejść w bardziej tradycyjny sposób: kupić drewno lub arkusze z recyklingu, stworzyć szkic stojaka na płatki, wyciąć wszystkie elementy, a po ich przygotowaniu złożyć pudełko wraz ze szczegółami okuć.