Sufity z płyt kartonowo-gipsowych: 100 przykładowych zdjęć
Sufit, umieszczony między podłogami, pod dachem, jest nie tylko przegrodą, która ogranicza wysokość pomieszczenia, jest ważną częścią wnętrza pokoju, służy jako podstawa do umieszczenia opraw oświetleniowych. Dolna część podłogi zajmuje znaczną powierzchnię. Odpowiadają za dekorację powierzchni, ponieważ jest to jeden z głównych elementów wizualnych przestrzeni wewnętrznej.
Istnieje kilka rodzajów sufitów: stiuk, rąbek, stretch, podwieszany. Ich konstrukcja zależy od materiału użytego do dekoracji, metody instalacji. Rynek budowlany oferuje ogromny wybór opcji i środków do dekoracji powierzchni pomieszczenia. Wśród prezentowanej odmiany wyróżnia się uniwersalny materiał budowlany - płyta gipsowo-kartonowa. Ten surowiec jest bardzo poszukiwany, łatwo z nim pracować, pozwala zrealizować różne fantazje projektowe.
Materiał służy jako obudowa, okładzina powierzchni suchych pomieszczeń. Składa się z dwóch warstw kartonu, pomiędzy którymi znajduje się stwardniały gips. Jest przyjazny dla środowiska, nie podlega spalaniu, rozkładowi. Płyta gipsowo-kartonowa, jak każdy materiał budowlany, ma pozytywne cechy, a także nie jest pozbawiona wad. Rozważ zalety związane z projektem:
Umożliwia wyrównanie nierównych powierzchni bez większego wysiłku;
Różni się średnią wagą arkuszy;
Instalacja jest łatwa do przeprowadzenia; poradzi sobie z nią osoba o minimalnych umiejętnościach w pracach budowlanych;
Wewnątrz ramy służącej do mocowania płyt gipsowo-kartonowych komunikacja (przewody, rury, kanały) jest niedostrzegalnie ułożona;
Pozwala bawić się formami, tworzyć złożone, wielopoziomowe konstrukcje sufitowe;
W ramce można zainstalować dodatkową warstwę izolacji termicznej, izolację akustyczną;
Służy jako dobra baza dla elementów oświetleniowych;
Powierzchnię płyt gipsowo-kartonowych można pomalować, tapetować, wyłożyć płytkami ceramicznymi.
Niestety materiał nie jest pozbawiony pewnych wad:
Podczas korzystania z niego wysokość pomieszczenia jest znacznie zmniejszona, co sprawia, że jego użycie w pomieszczeniu z niskim sufitem jest niedopuszczalne;
Aby arkusz nie stracił swojego pierwotnego wyglądu, nie wolno go przechowywać, instalować w nieogrzewanych pomieszczeniach o wysokiej wilgotności;
W przypadku naruszenia technologii instalacji mogą pojawić się pęknięcia.
Rodzaje arkuszy płyt kartonowo-gipsowych
Produkty reprezentujące skład mineralny utrzymywany po obu stronach warstwami papieru różnią się określonymi parametrami i budową. Charakterystyka definiuje i dzieli produkty na kilka rodzajów, z których każdy ma własny skrót:
GCR - standardowy arkusz płyt kartonowo-gipsowych. Jest stosowany w ogrzewanych pomieszczeniach o minimalnej wilgotności (do 60%). Kolor powłoki jest szaro-brązowy. Warstwa wewnętrzna składa się z gipsu zawierającego kilka dodatkowych dodatków.
GKLO (ognioodporny) - przeznaczony do pomieszczeń o podwyższonym zagrożeniu pożarowym (kuchnia, poddasze, kotłownia). Oznaczenie czerwony, różowy. Rdzeń składa się z gipsu z wtrąceniami ognioodpornych włókien mineralnych (włókno szklane, glina). W stanie wytrzymać otwarty ogień do godziny.
GKLV (odporny na wilgoć) - przeznaczony do pomieszczeń o wysokiej wilgotności (ponad 60%). Instalowany w kuchniach, łazienkach, basenach. Ma zielony kolor. Jest przetwarzany przez środki antyseptyczne, impregnaty przeciwgrzybicze. Granulki silikonowe dodaje się do rdzenia.
GKLVO (wodoodporny, ognioodporny) - stosowany w miejscach o wysokiej wilgotności, gdzie istnieje niebezpieczeństwo pożaru. Obejmuje cechy obu poprzednich gatunków.
GVL - ulepszona wersja GCR. Płyta gipsowa jest jednorodnym materiałem bez powłoki kartonowej. Wykonany z gipsu wzmocnionego makulaturą celulozową i specjalnymi dodatkami. Różni się dużą wagą i kosztami.
Łukowaty - charakteryzujący się niewielką grubością, dobrze się wygina, służy do budowy łuków, struktur przypominających fale, kopuł. Prace nad gięciem produktu przeprowadzane są na dwa sposoby: mokry, suchy.
Fasada - ma żółty kolor, jest odporna na warunki atmosferyczne, służy do ozdabiania fasad.
Z izolacją - jest to standardowy arkusz, panel z warstwą izolacji przyklejoną do tylnej strony. Podczas instalacji wymaga obliczeń wilgotności w pomieszczeniu, naturalnego urządzenia wentylacyjnego między podstawą a materiałem budowlanym.
Powlekane winylem - panele laminowane mają cienką powłokę. Odporny na blaknięcie, długo zachowuje swój pierwotny wygląd. Dzięki powłoce przedniej powierzchni nie wymagają dodatkowej dekoracji.
Różnorodność sufitów w kształcie i poziomie
Materiały budowlane stosowane do wyrównywania i wykańczania sufitu są pożądane przez masy. Różne projekty są tworzone ze standardowego arkusza. Rozważ też wiele form, które można nadać powierzchni sufitu:
Prostokątny Opcja standardowa. Ukrywa wszystkie nierówności, wizualnie powiększa przestrzeń pokoju.
Square. Jest identyczny z prostokątnym kształtem. Znajduje się w pokojach o ścianach o równej długości. Może mieć projekt wielopoziomowy.
Okrągły Służy do podświetlenia środka pokoju, dobrze komponuje się z zainstalowanymi tam przedmiotami (kanapa, stół).
Owalny lub zakrzywiony. Nadaje pomieszczeniu oryginalny wygląd, pozwala na dyskretne zagospodarowanie przestrzenne.
Streszczenie lub geometryczne. Może mieć wzorzysty lub kędzierzawy kształt. Pozwala ozdobić przestrzeń życiową.
Sufity z płyt gipsowo-kartonowych różnią się nie tylko rodzajem użytych arkuszy, kształtami, ale także wyglądem. Można wyróżnić trzy główne typy:
Rodzeństwo Są gotowym elementem wnętrza. Mogą służyć jako podstawa dla struktur wielopoziomowych. Prace instalacyjne leżą w gestii osoby z niewielkim doświadczeniem budowlanym. Składają się z ramy wystawionej na poziom, z przymocowanymi do niej płytami gipsowo-kartonowymi.
Dwa, trzy poziomy. Główną zasadą jest to, że każdy kolejny poziom jest mniejszy w obszarze poprzedniego.Kolejne rzędy są montowane na ramce nadrzędnej. Z kolei sufity wielopoziomowe są podzielone na: - rama - projekt ma jeden lub parę stopni rozmieszczonych wzdłuż wszystkich ścian; - przekątna - następne po pierwszym poziomie znajdują się w połowie pomieszczenia, a linia podziału (prosta, zakrzywiona) łączy dwa rogi pomieszczenia po przekątnej; - strefowy - drugi, trzeci poziom służy jako granica strefy określonego celu (jadalnia, miejsce pracy, miejsce odpoczynku).
Skomplikowane. Projekt jest identyczny z poprzednimi. Różnica polega na obecności niestandardowych form, elementów, wzorów.
Liczba poziomów sufitu płyt gipsowo-kartonowych zależy bezpośrednio od jego wysokości. Na przykład konstrukcje ramy mogą spaść o pół metra.
Cechy konstrukcyjne sufitów GKL
Istnieją tylko dwa sposoby przymocowania konstrukcji płyt kartonowo-gipsowych do sufitu - podwinięcie, zawieszenie. Istnieją niewielkie różnice między nimi. Pierwszy stosuje się na płaskich powierzchniach. Jeśli różnica między najwyższym i najniższym miejscem jest większa niż 2 cm, projekt nie może zostać zainstalowany, w takim przypadku używana jest druga opcja. Rozważmy bardziej szczegółowo każdy rodzaj instalacji:
Metody łączenia profilu z płyt kartonowo-gipsowych
Bindery. Rama jest montowana z metalowego profilu sufitowego, bardzo rzadko stosuje się drewniane łaty. Tokarka jest montowana bezpośrednio do powierzchni sufitu, a odległość od suchej zabudowy jest minimalna, równa szerokości materiału użytego do ramy.
Silnik zaburtowy Profil nie jest bezpośrednio podłączony do górnej partycji. Rama jest przymocowana do powierzchni ścian, a mocowanie do sufitu odbywa się za pomocą pionowych zawieszeń. Tak zamocowana skrzynia wisi na suficie. Stąd ma swoją nazwę. W tym projekcie możesz zmienić przestrzeń między sufitami.
Projekt i styl sufitu
Opcje projektowania, nieograniczona dekoracja sufitu. Jednocześnie płyta gipsowo-kartonowa pozwala budować wielopoziomowe sufity, które odpowiednio dobrane w połączeniu z oprawami oświetleniowymi pomogą stworzyć wyjątkową przestrzeń wewnętrzną. Wykorzystanie materiałów budowlanych jest dozwolone w prawie każdym pomieszczeniu, niezależnie od tego, czy jest to salon, sypialnia czy korytarz.
Projekt sufitu jest bardzo ważny, musi być wspaniały, jednocześnie łącząc się z ogólnym stylem wnętrza. Ogromny wybór materiałów budowlanych pozwala łączyć wygląd z dowolnym kierunkiem. Rozważmy niektóre style:
Minimalizm Sufity jednowarstwowe są odpowiednie, mają dość prosty wygląd, bez zbędnych elementów dekoracyjnych. Jako oświetlenie należy preferować taśmy LED, reflektory punktowe.
Hi-tech. Mile widziana jest niewielka liczba elementów dekoracyjnych. Schemat kolorów można wykonać zarówno w kolorze białym, jak i ciemnym. Błyszczące wykończenia doskonale nadają się do dekoracji.
Klasyczny Możesz stosować wielopoziomowe projekty, złożone łuki, kręcone sufity. Żyrandol dobrze pasuje na środku pokoju.
Nowoczesny. Najczęściej stosuje się jasne odcienie. Można zastosować bezpośrednie urządzenia. Nie ma ścisłych zasad projektowania wnętrz.
Loft Połączenia między płytami kartonowo-gipsowymi nie są celowo pokryte kitem. Nie wytrzymuj idealnie płaskiej powierzchni. Podczas malowania plam szorstkość. Komunikacja pozostaje otwarta.
Wykonujemy projekt na przyszły sufit
Prosta dekoracja sufitu (malowanie, tapetowanie) nie wymaga rysunków. Używając suchej zabudowy, twórz złożone elementy projektu, więc w tym przypadku nie możesz obejść się bez projektu. Obejmuje obraz graficzny, obliczenia i koszt wymaganych materiałów budowlanych, etapy pracy.Podczas kompilacji uwzględnia takie momenty jak: styl pokoju; projekt i parametry zestawu mebli; wysokość sufitu, jego powierzchnia; dekoracja ścian i podłóg.
Co powinno obejmować projekt sufitowy
Szkic (szkic wstępny). Dobry rysunek może wykonać osoba posiadająca umiejętności rysowania. Pozwala wizualnie zobaczyć, jak będzie wyglądał skonstruowany sufit, aby ocenić jego zgodność z ogólnym wnętrzem pokoju.
Rysunek. Określa projekt przyszłego produktu. Może składać się z kilku arkuszy. Obejmuje wszystkie komponenty, typy, sekcje, sekcję elementów, ich interakcje, wyjaśniając zasadę działania. Uwzględnia metodę łączenia produktu z elementami na suficie (przewody elektryczne, rury).
Obliczanie materiałów. Opracowany projekt pozwoli obliczyć ich liczbę, oszczędzając w ten sposób budżet. Kupując, powinieneś wziąć więcej materiałów eksploatacyjnych o 10% -15%, wynika to z faktu, że część produktów będzie musiała zostać odpowiednio przycięta, odpowiednio ich rozmiar i ilość zmniejszą się.
Obliczamy niezbędny materiał
Po skompilowaniu dokumentacji projektowej przechodzą do obliczeń. Wszystkie elementy i materiały eksploatacyjne są tutaj brane pod uwagę. Dla jasności obliczamy niezbędne materiały na przykładzie prostokątnego pomieszczenia 6 x 3 metry:
Prace rozpoczynają się od ustalenia obwodu pomieszczenia. Aby to zrobić, używamy standardowego wzoru P = (a + b) * 2, gdzie P to obwód, a, b to długość ścian. W naszym przypadku (6 + 3) * 2 = 18. Liczba ta jest równa liczbie metrów profilu prowadzącego UD, który jest zamontowany na wszystkich ścianach pod sufitem.
Następnym krokiem jest obliczenie długości profili nośnych. Standardowe umieszczenie wymaga kroku mocowania 40 - 50 cm W pierwszym przypadku 600: 40 = 15 sztuk po 3 metry (45 metrów), a za drugim 600: 50 = 12 pasków (36 metrów).
Bieżemy pod uwagę liczbę niezbędnych zawieszeń. Odległość między nimi wynosi 60 cm Na podstawie poprzednich obliczeń otrzymujemy, że dla kroku mocowania 40 cm liczba ta wyniesie 45: 0,6 = 75 sztuk, z kolei dla kroku 50 cm - 36: 0,6 = 60 sztuk .
Liczbę elementów w kształcie krzyża zastosowanych do zamocowania konstrukcji (kraby) oblicza się, mnożąc profile nośne przez dwa. Oznacza to, że do obliczeń wykonanych w akapicie drugim wymagane będą odpowiednio 30 i 24 sztuki.
Na ostatnim etapie pozostaje obliczyć liczbę arkuszy płyt kartonowo-gipsowych. Jako próbkę pobierz standardowy arkusz o wymiarach 1,2 x 2,5 metra. Najpierw określ powierzchnię pomieszczenia i zastosowaną powłokę. Pokój S = a * b = 3 * 6 = 18 m², pokrywa się z obwodem. Gips S = 1,2 * 2,5 = 3 m². Po wykonaniu prostej kalkulacji 18: 3 = 6 arkuszy.
Montaż sufitu GKL krok po kroku
Materiały budowlane są ekonomiczne i niezawodne, z jego pomocą możesz tworzyć jednopoziomowe, dwupoziomowe, złożone konstrukcje sufitowe. Pozwala wdrożyć dowolne decyzje projektowe. Wiele osób wybiera sufit do suchej zabudowy swojego klasztoru. Jednocześnie niektórzy z nich korzystają z usług specjalistów, inni budują strukturę własnymi rękami. Ale przyda się im wszystkim zapoznanie się z instrukcjami krok po kroku, które odzwierciedlają wszystkie chwile i subtelności finiszu.
Jak przygotować sufit
Przed rozpoczęciem instalacji w pokoju przeprowadzane są prace przygotowawcze, które obejmują następujące kroki:
Sprzątanie pokoju Z niego należy wyjąć wszystkie meble, usunąć karnisz na zasłony, przedmioty gospodarstwa domowego, które zakłócają wydarzenia.
Jeśli to możliwe, stare wykończenie jest usuwane z sufitu, powierzchnia jest czyszczona z plam.
Połączenia płyt, pęknięcia są rozmazane warstwą szpachli, po czym cała płaszczyzna jest pokryta podkładem, który zawiera środki antyseptyczne.
Po wyschnięciu podkładu pomieszczenie jest pozbawione energii i rozpoczynają się prace nad montażem ramy.
Sprzęt i materiały
Każda praca zaczyna się od przygotowania narzędzi do jej wykonania, liczenia i pozyskiwania niezbędnych materiałów.Rzeczywiście, przy braku, braku materiałów eksploatacyjnych, ołówka, poziomu pod ręką, praca będzie musiała zostać przerwana w poszukiwaniu brakującego elementu. Tak więc do realizacji działań potrzebne będą:
Prace rozpoczynają się od ustalenia najniższego kąta w pomieszczeniu. W tym celu poziom lasera jest idealny, jeśli go nie ma, używa się zwykłej taśmy mierniczej. W tym momencie umieszcza się pierwszy znak. W zależności od obecności wbudowanych elementów oświetleniowych odległość od sufitu wyniesie 5 mm, jeśli są one nieobecne, 9 mm po umieszczeniu.
Poziom oznacza punkty w pozostałych narożnikach znajdujących się na tej samej wysokości. Następnie rysowany jest poziom między znakami w postaci sznurka lub linia łącząca wszystkie zaznaczone punkty. Dalej od oznakowania ustawiony jest profil prowadzący UD. Aby to zrobić, za pomocą wiertła wiercone są otwory, w których kołki są zatkane. Szwy dokujące są dodatkowo wzmocnione, między dwoma profilami po obu stronach złącza rozpoczyna się cyna, sklejka.
Po zainstalowaniu i zabezpieczeniu profilu prowadzącego kontynuuj instalację głównego. Biorąc pod uwagę wymiary standardowego arkusza GKL 1,2 x 2,5 m, oznaczenia na suficie należy wykonywać w równoległych liniach o odstępie 40 cm, prostopadle - 250 mm. To naprawi każdą krawędź arkusza. Na skrzyżowaniu połączenia głównych profili są połączone krabami.
Następnym krokiem będzie naprawa zawieszenia. Są one połączone z sufitem za pomocą kotew. Odległość między wiszącymi elementami mocującymi wynosi 50–60 cm. Pierwszy jest instalowany, cofając się o 25 cm od ściany. Po podłączeniu zawieszeń do profilu uzyskuje się gotową ramę.
Izolacja - co wybrać i dlaczego jest potrzebna
Rynek budowlany oferuje ogromny asortyment płyt kartonowo-gipsowych. Mają dodatkową warstwę izolacji, na przykład standardowy arkusz z pianką. Produkty są chronione przed wilgocią, ogniem. Same partycje wielowarstwowe stają się warstwą dźwiękoszczelną.
W zależności od materiału podłogi dobierana jest izolacja odpowiednia dla konkretnej konstrukcji. Jeśli weźmiesz drewniany sufit, nie możesz obejść się bez warstwy pary, hydroizolacji. Wilgoć przenikająca przez szczeliny może prowadzić do gnicia drewnianej, profilowanej ramy, pęcznienia płyt kartonowo-gipsowych.
W przypadku płyt betonowych, podłóg monolitycznych wymagana jest dodatkowa izolacja termiczna. Najczęściej wybierana jest wełna mineralna, styropian. Izolacja wypełnia puste sekcje ramy. W takim przypadku brana jest pod uwagę obecność wbudowanych lamp oświetleniowych. Przegrzanie przewodów może spowodować pożar.
W razie potrzeby możesz zainstalować dodatkową izolację akustyczną. Jako taką ochronę stosuje się wełnę mineralną, płyty, piankę poliuretanową, korek, włókno kokosowe i inne.
Okablowanie elektryczne
Instalacja okablowania elektrycznego rozpoczyna się od opracowania obwodu, w którym wskazane są wszystkie kluczowe elementy, od skrzynki rozdzielczej do każdego przełącznika, żarówki. Prace są przeprowadzane przed zainstalowaniem płyt kartonowo-gipsowych.
Po ułożeniu kabla ze skrzynki rozdzielczej do punktów elektrycznych przewody są podłączone do elementu końcowego, jeśli nie są jeszcze zainstalowane, styki są izolowane. Połączenie żył odbywa się tylko za pomocą listew zaciskowych. Zabrania się układania drutów w wiązkach w pobliżu metalowych rur.
Panele gipsowo-kartonowe
Materiał budowlany jest wrażliwy na zmiany wilgotności, wahania temperatury. Dlatego należy go przynieść do pomieszczenia, w którym zostanie zainstalowany, i dać mu kilka dni na dostosowanie.Po przejściu do obudowy. Instalacja rozpoczyna się od instalacji arkusza w jednym z rogów. Po odejściu 10 cm od początku profilu wkręca się pierwszą śrubę, odległość między nimi wynosi 20 cm.
Łeb śruby jest wpuszczony w arkusz. Na panelach biegnących równolegle do siebie śruby nie powinny znajdować się na tej samej linii pionowej.
Kolejne arkusze są dołączane, a każda krawędź jest przykręcona do ramy. W miejscach, w których cały panel nie pasuje, arkusze są odcinane.
Dekoracja sufitowa
Po zakończeniu głównej pracy przejdź do końca. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wyrównanie powstałej płaszczyzny. W tym celu stawy i szczeliny są szpachlowane, powierzchnia jest zagruntowana. Do wykończeń dekoracyjnych wybiera się następujące materiały:
Farba na bazie wody. Jest odporny na wilgoć, nie wyciera, nie ma zapachu. W przypadku niewielkich wad powierzchni pozostających po szpachlowaniu użyj matowej podstawy, aby je zamaskować. Przeciwnie, błyszcząca farba podkreśli całą szorstkość.
Tapeta Klasyczna wersja. Wybór jest nieograniczony, w zależności od preferencji właściciela. Należy wziąć pod uwagę ich odcień. Jasne kolory wizualnie zwiększą wysokość, ciemne - zmniejszą.
Sztukaterie. Należy wybrać surowce na bazie akrylu. Możesz wybrać dowolny rodzaj tynku (cienki, niski, średni, duży). Robiąc to, należy wziąć pod uwagę fakt, że cienkie wypełniacze nie są w stanie zamaskować nierównej powierzchni.
Płytka Głównie stosowany materiał, taki jak polistyren, poliuretan. Wyroby ceramiczne są rzadko stosowane, wymagają dodatkowej obróbki powierzchni, wzmocnionej ramy.
Połączone sufity wyglądają bardzo interesująco. Na przykład połączenie konstrukcji rozciągającej z zamontowaną płytą gipsowo-kartonową.
Oświetlenie i oświetlenie sufitowe
Oświetlenie zajmuje ważne miejsce w całej konstrukcji. Pełni oprócz funkcji głównej także funkcję dekoracyjną. Zależy od właściwego wyboru każdej lampy, LED. Może podkreślić sufit lub uczynić go nieestetycznym, pozbawionym smaku. Oświetlenie sufitowe gipsowo-kartonowe może być: otwarte, zamknięte, połączone.
Jako główne oświetlenie wybiera się następujące rodzaje lamp:
żyrandole wiszące;
górne światła;
lampy fluorescencyjne, a także światło dzienne;
Pasek LED
wbudowane reflektory;
połączone oświetlenie.
W celu dodatkowej dekoracji pomieszczenia stosuje się podświetlenie, które nie jest niezależnym oświetleniem. Możesz to zrobić przy użyciu różnych źródeł. Najpopularniejsze z nich to diody (wstążki, lampy duralight), lampy neonowe, świetlówki.
Wskazówki dotyczące płyt kartonowo-gipsowych
Podczas pracy z materiałem arkusz należy przyciąć do określonego rozmiaru. Aby to zrobić, znacznik wykonuje się na panelu ołówkiem, po czym tekturę powleka się nożem budowlanym. Następnie arkusz jest umieszczany na stole lub płaskiej powierzchni, łamie się zgodnie ze znacznikami.
Aby powierzchnia była gładka, konieczne jest zamaskowanie połączeń i szwów między płytami. Aby to zrobić, fazki są usuwane na końcach arkusza. Ich kąt nachylenia zależy bezpośrednio od metody szpachlowania. Wymaga to specjalnego strugarki.
Oprócz cięcia i uszczelniania połączeń, płyty gipsowo-kartonowe mogą być gięte, nadając im faliste, zakrzywione kształty, na przykład łuk, owal, okrąg, zakrzywioną linię ukośną. Do gięcia blach należy stosować metodę suchą lub mokrą. Wraz z arkuszem wygięty jest profil prowadzący, na którym po bokach wykonuje się cięcia za pomocą nożyczek do metalu.
Wniosek
Sufit z płyt kartonowo-gipsowych jest popularny wśród wielu prywatnych właścicieli. Materiał jest niedrogi, można go stosować zarówno do pomieszczeń biurowych, jak i do domu, mieszkania, wyposażając pokrycie sufitowe z korytarza do przedpokoju.Łatwo jest pracować z płytami gipsowo-kartonowymi, korzystając z nich można tworzyć złożone projekty, które podkreślą indywidualne wnętrze pokoju.
Sufit, umieszczony między podłogami, pod dachem, jest nie tylko przegrodą, która ogranicza wysokość pomieszczenia, jest ważną częścią wnętrza pokoju, służy jako podstawa do umieszczenia opraw oświetleniowych. Dolna część podłogi zajmuje znaczną powierzchnię. Odpowiadają za dekorację powierzchni, ponieważ jest to jeden z głównych elementów wizualnych przestrzeni wewnętrznej.
Istnieje kilka rodzajów sufitów: stiuk, rąbek, stretch, podwieszany. Ich konstrukcja zależy od materiału użytego do dekoracji, metody instalacji. Rynek budowlany oferuje ogromny wybór opcji i środków do dekoracji powierzchni pomieszczenia. Wśród prezentowanej odmiany wyróżnia się uniwersalny materiał budowlany - płyta gipsowo-kartonowa. Ten surowiec jest bardzo poszukiwany, łatwo z nim pracować, pozwala zrealizować różne fantazje projektowe.
Spis treści
Zalety i wady sufitów gipsowo-kartonowych
Materiał służy jako obudowa, okładzina powierzchni suchych pomieszczeń. Składa się z dwóch warstw kartonu, pomiędzy którymi znajduje się stwardniały gips. Jest przyjazny dla środowiska, nie podlega spalaniu, rozkładowi. Płyta gipsowo-kartonowa, jak każdy materiał budowlany, ma pozytywne cechy, a także nie jest pozbawiona wad. Rozważ zalety związane z projektem:
Niestety materiał nie jest pozbawiony pewnych wad:
Rodzaje arkuszy płyt kartonowo-gipsowych
Produkty reprezentujące skład mineralny utrzymywany po obu stronach warstwami papieru różnią się określonymi parametrami i budową. Charakterystyka definiuje i dzieli produkty na kilka rodzajów, z których każdy ma własny skrót:
Różnorodność sufitów w kształcie i poziomie
Materiały budowlane stosowane do wyrównywania i wykańczania sufitu są pożądane przez masy. Różne projekty są tworzone ze standardowego arkusza. Rozważ też wiele form, które można nadać powierzchni sufitu:
Sufity z płyt gipsowo-kartonowych różnią się nie tylko rodzajem użytych arkuszy, kształtami, ale także wyglądem. Można wyróżnić trzy główne typy:
- rama - projekt ma jeden lub parę stopni rozmieszczonych wzdłuż wszystkich ścian;
- przekątna - następne po pierwszym poziomie znajdują się w połowie pomieszczenia, a linia podziału (prosta, zakrzywiona) łączy dwa rogi pomieszczenia po przekątnej;
- strefowy - drugi, trzeci poziom służy jako granica strefy określonego celu (jadalnia, miejsce pracy, miejsce odpoczynku).
Cechy konstrukcyjne sufitów GKL
Istnieją tylko dwa sposoby przymocowania konstrukcji płyt kartonowo-gipsowych do sufitu - podwinięcie, zawieszenie. Istnieją niewielkie różnice między nimi. Pierwszy stosuje się na płaskich powierzchniach. Jeśli różnica między najwyższym i najniższym miejscem jest większa niż 2 cm, projekt nie może zostać zainstalowany, w takim przypadku używana jest druga opcja. Rozważmy bardziej szczegółowo każdy rodzaj instalacji:
Metody łączenia profilu z płyt kartonowo-gipsowych
Bindery. Rama jest montowana z metalowego profilu sufitowego, bardzo rzadko stosuje się drewniane łaty. Tokarka jest montowana bezpośrednio do powierzchni sufitu, a odległość od suchej zabudowy jest minimalna, równa szerokości materiału użytego do ramy.
Silnik zaburtowy Profil nie jest bezpośrednio podłączony do górnej partycji. Rama jest przymocowana do powierzchni ścian, a mocowanie do sufitu odbywa się za pomocą pionowych zawieszeń. Tak zamocowana skrzynia wisi na suficie. Stąd ma swoją nazwę. W tym projekcie możesz zmienić przestrzeń między sufitami.
Projekt i styl sufitu
Opcje projektowania, nieograniczona dekoracja sufitu. Jednocześnie płyta gipsowo-kartonowa pozwala budować wielopoziomowe sufity, które odpowiednio dobrane w połączeniu z oprawami oświetleniowymi pomogą stworzyć wyjątkową przestrzeń wewnętrzną. Wykorzystanie materiałów budowlanych jest dozwolone w prawie każdym pomieszczeniu, niezależnie od tego, czy jest to salon, sypialnia czy korytarz.
Projekt sufitu jest bardzo ważny, musi być wspaniały, jednocześnie łącząc się z ogólnym stylem wnętrza. Ogromny wybór materiałów budowlanych pozwala łączyć wygląd z dowolnym kierunkiem. Rozważmy niektóre style:
Wykonujemy projekt na przyszły sufit
Prosta dekoracja sufitu (malowanie, tapetowanie) nie wymaga rysunków. Używając suchej zabudowy, twórz złożone elementy projektu, więc w tym przypadku nie możesz obejść się bez projektu. Obejmuje obraz graficzny, obliczenia i koszt wymaganych materiałów budowlanych, etapy pracy.Podczas kompilacji uwzględnia takie momenty jak: styl pokoju; projekt i parametry zestawu mebli; wysokość sufitu, jego powierzchnia; dekoracja ścian i podłóg.
Co powinno obejmować projekt sufitowy
Obliczamy niezbędny materiał
Po skompilowaniu dokumentacji projektowej przechodzą do obliczeń. Wszystkie elementy i materiały eksploatacyjne są tutaj brane pod uwagę. Dla jasności obliczamy niezbędne materiały na przykładzie prostokątnego pomieszczenia 6 x 3 metry:
Montaż sufitu GKL krok po kroku
Materiały budowlane są ekonomiczne i niezawodne, z jego pomocą możesz tworzyć jednopoziomowe, dwupoziomowe, złożone konstrukcje sufitowe. Pozwala wdrożyć dowolne decyzje projektowe. Wiele osób wybiera sufit do suchej zabudowy swojego klasztoru. Jednocześnie niektórzy z nich korzystają z usług specjalistów, inni budują strukturę własnymi rękami. Ale przyda się im wszystkim zapoznanie się z instrukcjami krok po kroku, które odzwierciedlają wszystkie chwile i subtelności finiszu.
Jak przygotować sufit
Przed rozpoczęciem instalacji w pokoju przeprowadzane są prace przygotowawcze, które obejmują następujące kroki:
Sprzęt i materiały
Każda praca zaczyna się od przygotowania narzędzi do jej wykonania, liczenia i pozyskiwania niezbędnych materiałów.Rzeczywiście, przy braku, braku materiałów eksploatacyjnych, ołówka, poziomu pod ręką, praca będzie musiała zostać przerwana w poszukiwaniu brakującego elementu. Tak więc do realizacji działań potrzebne będą:
Oznaczenie sufitu i montaż ramy
Prace rozpoczynają się od ustalenia najniższego kąta w pomieszczeniu. W tym celu poziom lasera jest idealny, jeśli go nie ma, używa się zwykłej taśmy mierniczej. W tym momencie umieszcza się pierwszy znak. W zależności od obecności wbudowanych elementów oświetleniowych odległość od sufitu wyniesie 5 mm, jeśli są one nieobecne, 9 mm po umieszczeniu.
Poziom oznacza punkty w pozostałych narożnikach znajdujących się na tej samej wysokości. Następnie rysowany jest poziom między znakami w postaci sznurka lub linia łącząca wszystkie zaznaczone punkty. Dalej od oznakowania ustawiony jest profil prowadzący UD. Aby to zrobić, za pomocą wiertła wiercone są otwory, w których kołki są zatkane. Szwy dokujące są dodatkowo wzmocnione, między dwoma profilami po obu stronach złącza rozpoczyna się cyna, sklejka.
Po zainstalowaniu i zabezpieczeniu profilu prowadzącego kontynuuj instalację głównego. Biorąc pod uwagę wymiary standardowego arkusza GKL 1,2 x 2,5 m, oznaczenia na suficie należy wykonywać w równoległych liniach o odstępie 40 cm, prostopadle - 250 mm. To naprawi każdą krawędź arkusza. Na skrzyżowaniu połączenia głównych profili są połączone krabami.
Następnym krokiem będzie naprawa zawieszenia. Są one połączone z sufitem za pomocą kotew. Odległość między wiszącymi elementami mocującymi wynosi 50–60 cm. Pierwszy jest instalowany, cofając się o 25 cm od ściany. Po podłączeniu zawieszeń do profilu uzyskuje się gotową ramę.
Izolacja - co wybrać i dlaczego jest potrzebna
Rynek budowlany oferuje ogromny asortyment płyt kartonowo-gipsowych. Mają dodatkową warstwę izolacji, na przykład standardowy arkusz z pianką. Produkty są chronione przed wilgocią, ogniem. Same partycje wielowarstwowe stają się warstwą dźwiękoszczelną.
W zależności od materiału podłogi dobierana jest izolacja odpowiednia dla konkretnej konstrukcji. Jeśli weźmiesz drewniany sufit, nie możesz obejść się bez warstwy pary, hydroizolacji. Wilgoć przenikająca przez szczeliny może prowadzić do gnicia drewnianej, profilowanej ramy, pęcznienia płyt kartonowo-gipsowych.
W przypadku płyt betonowych, podłóg monolitycznych wymagana jest dodatkowa izolacja termiczna. Najczęściej wybierana jest wełna mineralna, styropian. Izolacja wypełnia puste sekcje ramy. W takim przypadku brana jest pod uwagę obecność wbudowanych lamp oświetleniowych. Przegrzanie przewodów może spowodować pożar.
W razie potrzeby możesz zainstalować dodatkową izolację akustyczną. Jako taką ochronę stosuje się wełnę mineralną, płyty, piankę poliuretanową, korek, włókno kokosowe i inne.
Okablowanie elektryczne
Instalacja okablowania elektrycznego rozpoczyna się od opracowania obwodu, w którym wskazane są wszystkie kluczowe elementy, od skrzynki rozdzielczej do każdego przełącznika, żarówki. Prace są przeprowadzane przed zainstalowaniem płyt kartonowo-gipsowych.
Po ułożeniu kabla ze skrzynki rozdzielczej do punktów elektrycznych przewody są podłączone do elementu końcowego, jeśli nie są jeszcze zainstalowane, styki są izolowane. Połączenie żył odbywa się tylko za pomocą listew zaciskowych. Zabrania się układania drutów w wiązkach w pobliżu metalowych rur.
Panele gipsowo-kartonowe
Materiał budowlany jest wrażliwy na zmiany wilgotności, wahania temperatury. Dlatego należy go przynieść do pomieszczenia, w którym zostanie zainstalowany, i dać mu kilka dni na dostosowanie.Po przejściu do obudowy. Instalacja rozpoczyna się od instalacji arkusza w jednym z rogów. Po odejściu 10 cm od początku profilu wkręca się pierwszą śrubę, odległość między nimi wynosi 20 cm.
Kolejne arkusze są dołączane, a każda krawędź jest przykręcona do ramy. W miejscach, w których cały panel nie pasuje, arkusze są odcinane.
Dekoracja sufitowa
Po zakończeniu głównej pracy przejdź do końca. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wyrównanie powstałej płaszczyzny. W tym celu stawy i szczeliny są szpachlowane, powierzchnia jest zagruntowana. Do wykończeń dekoracyjnych wybiera się następujące materiały:
Oświetlenie i oświetlenie sufitowe
Oświetlenie zajmuje ważne miejsce w całej konstrukcji. Pełni oprócz funkcji głównej także funkcję dekoracyjną. Zależy od właściwego wyboru każdej lampy, LED. Może podkreślić sufit lub uczynić go nieestetycznym, pozbawionym smaku. Oświetlenie sufitowe gipsowo-kartonowe może być: otwarte, zamknięte, połączone.
Jako główne oświetlenie wybiera się następujące rodzaje lamp:
W celu dodatkowej dekoracji pomieszczenia stosuje się podświetlenie, które nie jest niezależnym oświetleniem. Możesz to zrobić przy użyciu różnych źródeł. Najpopularniejsze z nich to diody (wstążki, lampy duralight), lampy neonowe, świetlówki.
Wskazówki dotyczące płyt kartonowo-gipsowych
Podczas pracy z materiałem arkusz należy przyciąć do określonego rozmiaru. Aby to zrobić, znacznik wykonuje się na panelu ołówkiem, po czym tekturę powleka się nożem budowlanym. Następnie arkusz jest umieszczany na stole lub płaskiej powierzchni, łamie się zgodnie ze znacznikami.
Aby powierzchnia była gładka, konieczne jest zamaskowanie połączeń i szwów między płytami. Aby to zrobić, fazki są usuwane na końcach arkusza. Ich kąt nachylenia zależy bezpośrednio od metody szpachlowania. Wymaga to specjalnego strugarki.
Oprócz cięcia i uszczelniania połączeń, płyty gipsowo-kartonowe mogą być gięte, nadając im faliste, zakrzywione kształty, na przykład łuk, owal, okrąg, zakrzywioną linię ukośną. Do gięcia blach należy stosować metodę suchą lub mokrą. Wraz z arkuszem wygięty jest profil prowadzący, na którym po bokach wykonuje się cięcia za pomocą nożyczek do metalu.
Wniosek
Sufit z płyt kartonowo-gipsowych jest popularny wśród wielu prywatnych właścicieli. Materiał jest niedrogi, można go stosować zarówno do pomieszczeń biurowych, jak i do domu, mieszkania, wyposażając pokrycie sufitowe z korytarza do przedpokoju.Łatwo jest pracować z płytami gipsowo-kartonowymi, korzystając z nich można tworzyć złożone projekty, które podkreślą indywidualne wnętrze pokoju.