W odstępie między rozpoczęciem naprawy a uzyskaniem końcowego efektu ludzie widzą gołe ściany. Z reguły nie można nakładać okładziny na nieprzetworzoną powłokę. Po usunięciu starej listwy ściennej musisz oczyścić ją z fragmentów, a także wypoziomować i zachować suchość. W następnym etapie wybiera się idealną szpachlę i przygotowuje roztwór. To ten materiał jest najczęściej używany, zwykle z podkładem, a jeśli to konieczne, z siatkami jako ramą. Szpachlówka zaczyna się i kończy, a także jest przeznaczona do użytku wewnątrz i na zewnątrz. Na podstawie nazwy początek jest używany jako pierwsza warstwa, a wykończenie - jako warstwa nawierzchniowa. Na zewnątrz stosuje się bardziej odporne opcje, a pomieszczenia są czasami wykończone dekoracyjną szpachlą - jeśli będzie służyć jako wykończona powierzchnia.Aby zrozumieć, jak prawidłowo szpachlować ściany, musisz zapoznać się z podstawowymi niuansami samoukończenia.
Szpachlę nakłada się na poziome, a często także na pionowe powierzchnie, dzięki czemu powłoka jest jednorodna, bez wgłębień i wypukłości. Podobnie kosmetyczne wyrównanie, którego nie można na przykład osiągnąć za pomocą gipsu. Ściana będzie idealnie gładka i bez szorstkości po szlifowaniu, które rozpoczyna się po szpachlowaniu. Takie manipulacje są wykonywane, w tym w celu późniejszego nakładania tynku dekoracyjnego, malowania, tapetowania, włókniny lub jednowarstwowej. Zwykle nakładaj 2 warstwy szpachli i 1 podkład. Nie trzeba szpachlować ścian pod teksturowaną tapetą, ale w przypadku płytek sytuacja jest inna. Czasami nie można tego zrobić, w innych okolicznościach - jest to możliwe, a czasem potrzeba przynajmniej kitu. Wyrównanie ścian należy wykonać przed wykończeniem z błyszczącym wykończeniem, ponieważ podkreśla niewielkie wady.
Rodzaje szpachli do ścian i ich cechy
Ściany są zwykle pokryte 2 warstwami materiału. Drugi dodaje siły i zapewnia wysokiej jakości powłokę na okładzinę. Warstwy początkową i końcową układa się w odstępach.Co więcej, czasami trzeba pracować dla jednego podejścia, aby nie było rozwodów i różnic w strukturze. Niektóre mieszanki wysychają w ciągu kilku minut. Jakość zarówno powłoki, jak i okładziny zależy od składu szpachli wykończeniowej. Możesz osiągnąć idealnie gładką powierzchnię. Szpachlówka górna jest zawsze wybierana z mniejszą inkluzją. Materiały szpachlowe do elewacji, a także przeznaczone do użytku wewnętrznego, mogą mieć właściwości dekoracyjne. Co więcej, ich charakterystyczną jakością jest ich odporność na promieniowanie ultrafioletowe, deszcz, mróz. W swojej różnorodności kit elewacyjny jest gorszy od wersji wewnętrznej, ale ma również odmiany dla każdego rodzaju powłoki, uniwersalne mieszanki. Jest również nakładany na kilka warstw, ale zwykle nie kończą się drobniejszą strukturą.
Zaczyna się kit
Funkcją początkowej (bazowej) szpachli jest jej wypoziomowanie. W większości przypadków materiał jest stosowany do:
powłoka betonowa;
cegła;
ściany z odchyleniem od poziomu;
powierzchnie z wiórami i pęknięciami.
Kit podstawowy czasem nakłada się na siatkę wzmacniającą. Głównie ze względu na powagę wad, ich dużą liczbę lub powierzchnię, duże odchylenie od poziomu. Bez rusztu zużycie tynku jest duże. Wypełnienia początkowe również wypełniają bramy, wyrównują otwory okienne.
Odmiany wypełniaczy bazowych to opcje wykończone cementem, gipsem i polimerem, a także kreda gipsowa i olej, które są wytwarzane niezależnie. Polimery mają elastyczność i nie kurczą się, są stosunkowo drogie. Gips stosuje się w suchych ogrzewanych pomieszczeniach. Szybko schną i nie kurczą się. Cement stosuje się w wilgotnych pomieszczeniach, ale kurczy się. Istnieją również szpachle do metali i drewna, takie jak żywica epoksydowa i klej.
Kit wykończeniowy
Służy do wyrównywania, całkowitego ukrywania wad, utwardzania warstwy wyrównującej i zwiększania plastyczności.Materiał wykończeniowy ma lepsze walory estetyczne niż materiał wyjściowy. Po wyschnięciu pęknięcia nie pojawiają się, grudki nie tworzą się w samej mieszaninie. W przeciwieństwie do kitu początkowego wykończenie zawiera małe frakcje. Wytrzymałość powłoki gwarantuje wysoką przyczepność. W takim przypadku osoba, która po raz pierwszy weźmie szpachelkę w swoje ręce, będzie mogła zastosować materiał. Po zakończeniu szpachlowania możesz pomalować ścianę i nie bój się, że farba będzie leżała nierównomiernie. Nawet na etapie zakupu należy wyjaśnić kwestię zgodności wykończenia i szpachli bazowej. Lepiej wybrać materiały tej samej marki. Teoretycznie możliwe jest uszkodzenie dolnej powłoki z powodu górnej i odwrotnie. Potem następuje obieranie. Kolejna trudność polega na obliczeniu prawidłowej ilości warstwy końcowej.
Kit elewacyjny
Ten rodzaj szpachlówki charakteryzuje się lepszą przyczepnością do różnych materiałów. Jest łatwy do przetworzenia. Mieszankę elewacyjną można nakładać w niskich temperaturach. Gotowa powłoka toleruje działanie opadów atmosferycznych, promieni ultrafioletowych i zmian temperatury. Warto zauważyć odporność na zanieczyszczenia i uszkodzenia mechaniczne. Kit elewacyjny jest wygodnie rozprowadzany na ścianie, a po jego zastosowaniu można pokryć dowolnymi farbami i lakierami. Na opakowaniu iu sprzedawcy należy zapytać o parametry techniczne, które różnią się dla różnych mieszanin. Mówimy o wymaganej grubości warstwy, czasie suszenia, składnikach, prędkości przepływu i minimalnej temperaturze powietrza, przy której można nakładać kit. Kompozycja rozróżnia mieszaniny silikonu, krzemianu, cementu, oleju, akrylu i akrylanów.
Odmiany w składzie
Rodzaje szpachli:
Gips;
Akryl
Lateks;
Polimer;
Olej;
Cement;
Silikon;
Krzemian;
Klej;
Żywica epoksydowa
Odmiany stosuje się w zależności od właściwości i materiału powłoki, miejsca aplikacji, klimatu w przypadku szpachlówki elewacyjnej. Materiały akrylowe i lateksowe mają gęstą strukturę i zwiększoną elastyczność.Prostą i niedrogą szpachlę gipsową stosuje się na różnych przedmiotach, ale tylko w suchych pomieszczeniach. Powłoka nie kurczy się. W przypadku mieszanin polimerów nie nastąpi skurcz. Nie są tanie, ale w pewnym sensie są „złotym środkiem”. Krzemian „nie boi się” uderzeń mechanicznych i wilgoci, ale ma ograniczenia dotyczące grubości warstwy. Opcje kleju i żywicy epoksydowej nadają się do obróbki i ukrywania wad gotowych powłok drewnianych. Ich duża gama kolorów pozwala pracować na metalu. Kit olejowy ma zwiększoną stabilność. Ponadto nie wysycha zbyt szybko.
Gips
Gips jest elementem cementującym. Narzędzie służy głównie do malowania ścian w suchych pomieszczeniach. Cecha materiału pozwala na wyrównanie ścian w celu uzyskania prawie idealnie równej powłoki bez śladów szpatułki i plam. Kit gipsowy schnie szybko i nie kurczy się. Ze względu na szybkość suszenia mieszanki gipsowe są zagniatane w małych porcjach i natychmiast nakładane. W takim przypadku proces suszenia można uchwycić wizualnie. Do tynków na bazie gipsu nie dodaje się toksycznych i agresywnych dodatków chemicznych, więc zakres zastosowania obejmuje pomieszczenia do różnych celów. Używaj materiału gipsowego w pokojach dziecięcych, przedszkolach, ośrodkach wypoczynkowych, szpitalach. Jednocześnie nie nadaje się do obróbki ścian zewnętrznych i powłok w łazience. Od wilgoci ten rodzaj wykończenia pęcznieje i złuszcza się.
Akryl
Jest to gęsty roztwór i nie trzeba go rozcieńczać wodą. Na powierzchni zapobiega deformacji i pękaniu. Materiał akrylowy jest stosowany w różnego rodzaju pracach naprawczych i dekoracyjnych. Co więcej, czasami jest to również wykończenie wykończeniowe jednocześnie z funkcjami warstwy wyrównującej. Substancja ma pastowatą strukturę, dzięki czemu możliwa jest kontrola grubości powłoki.Wysoka wytrzymałość wraz z drewnem przyczynia się do zastosowania przy dużych obciążeniach. Istnieją również opcje dla akrylowej szpachli z fakturą drewna do stolarki.
Materiał ma 5 ważnych zalet. Jest jednorodny i całkowicie ekologiczny. Powłoka akrylowa łatwo toleruje liczne cykle zamrażania / zamrażania, które w centralnej Rosji mogą się zdarzyć nawet do dziesięciu rocznie. Ponadto warstwa akrylowa chroni przed zimnem i umożliwia przepływ pary.
Lateks
Plastikowa, trwała substancja, która się nie kurczy. Układają go nawet cienkimi warstwami. Przed obróbką powierzchniową kit trzyma się w temperaturze pokojowej. Mieszaninę rozcieńcza się w podobny sposób, jak w przypadku zaprawy cementowej. Stopniowo dodawaj wodę i pracuj mikserem, aż kompozycja stanie się jednorodna. Warstwę wierzchnią materiału, który nie został jeszcze wysuszony, wyrównuje się zwilżoną gąbką. Na suchej powłoce możesz pracować z papierem ściernym, ale bardzo ostrożnie. Kit lateksowy po nałożeniu „daje” grubą skorupę, która nie pęka i nie kruszy się. Zużywa się 0,5 m2 do 2 kg kitu na 1 m². Warstwy początkowa i końcowa mają grubość od 0,5 do 3 mm. Czas schnięcia każdej z warstw wynosi około 12 minut. Głębokie pęknięcia są zamykane kilkoma warstwami, po czym przecierają powierzchnię średniej wielkości papierem ściernym.
Polimer
Opcja jest uważana za średnią w tym sensie, że ma mniej ograniczeń użytkowania. Związki makrocząsteczkowe jednostek monomerowych pochodzenia organicznego lub syntetycznego nadają właściwości temu materiałowi. W mieszaninach polimerów odnotowuje się odporność na wilgoć, parę wodną i wpływ kontrastów temperaturowych. Kit szybko wysycha, a powłoka jest plastikowa i trwała. Oprócz głównych salonów jest stosowany w łazienkach, toaletach, kuchniach, do dekoracji elewacji i na zewnątrz. Nabywcy otrzymują gładkie, prawie szczególnie błyszczące powłoki.Wysoki koszt tynku polimerowego zmusza nas do poszukiwania alternatyw. Ulepszenie technologii i właściwości mieszanin daje rynkowym opcjom tę samą jakość, ale mniejsze zużycie materiału. Ponadto tego rodzaju szpachlę można stosować bez pozostałości.
Wybieramy szpatułki do szpachlowania ścian i wyrównywania narożników
Wybieramy szpachelkę o równomiernym prostoliniowym kształcie płótna i pożądane jest, aby była długa. Wszelkie inne proporcje będą miały zły wpływ na jakość aplikacji, więc będziesz musiał wykonać wiele dodatkowych ruchów i usunąć wady. Zwracamy również uwagę na jego elastyczność - nie powinna ulegać lekkiemu wysiłkowi. Patrzymy również na falę (zgięcie) płótna: niewielka krzywizna jest normalna, ale wada będzie widoczna gołym okiem. Nawet drogie szpatułki mają nadmierną krzywiznę. Stal nierdzewna jest uważana za najlepszy materiał na płótno.
Zwracamy uwagę na uchwyt szpatułki. Dobry długopis ma następujące parametry:
krótka długość;
wygodna struktura;
sztywność.
Do pracy z narożnikami należy uzyskać kątowy szpachelkę. Wykonany jest w formie 2 kwadratowych / prostokątnych płaszczyzn połączonych pod kątem prostym. Kupujemy 2 modele jednocześnie: do narożników wewnętrznych i zewnętrznych.
Obliczanie wymaganej ilości mieszaniny
Parametry ściany należy zmierzyć: wysokość, szerokość. Mierzymy również rozmiar otworów. Wprowadzamy te dane do specjalnego kalkulatora, a także przybliżoną grubość ogólnej warstwy szpachli - otrzymujemy wynik w kilogramach. Czasami można uzyskać informacje o różnych producentach w workach.
Obliczenia początkowej masy szpachlowej dokonuje się z uwzględnieniem krzywizny ścian, dlatego mierzymy odchylenia według poziomu. Ściany bez wad można pokryć zużyciem 1,2 kg / m². Rośnie 2-3 razy, jeśli guzy są widoczne wizualnie. Jeśli krzywizna jest bardzo duża, początkowy wskaźnik 1,2 kg / m² może wzrosnąć 5-8 razy.
Szpachlę wykończeniową nakłada się cieńszą warstwą.Koncentrują się na zużyciu 0,5-1 kg / m² i grubości warstwy 0,5 mm - są to wartości średnie.
Szpachlówka uniwersalna to ułamki średniej wielkości. Zużycie w górnej warstwie mieszanki uniwersalnej wyniesie 0,9–1 kg / m².
Podczas pracy na płytach kartonowo-gipsowych, tynku i innych materiałach szybkość przepływu będzie inna!
Jak przygotować ściany
Idealna baza pod szpachlę ma wystarczającą wytrzymałość i nie złuszcza się. Ściana pozbywa się starej powłoki: tynku, tapety, starej szpachli pod nimi. Usuwane są również osady brudu i korozji. Nie pozostawiaj też luźnej struktury.
Zamarznięta lub wilgotna ściana nie może być kitem. Czasami czekają kilka dni, aż powierzchnie osiągną odpowiedni stan. Następnie przygotowują narzędzia i środki bezpośrednio do nakładania szpachli.
W razie potrzeby ściany są traktowane środkiem odtłuszczającym. Zdecydowanie warto zastosować ochronę przeciwgrzybiczą, ponieważ wtedy bardzo trudno będzie walczyć z grzybem. Oczyszczona ściana jest sprawdzana przez poziom budynku pod kątem odchyleń w pionie i poziomie. Bardzo duża kropla to kit wraz ze wzmacniającą siatką. Zauważalne bruzdy i nierówności chowają się kilka razy. W jednym podejściu kit o różnych grubościach jest kitem w zależności od materiału i przeznaczenia warstwy (rozpoczęcie, wykończenie).
Technologia nakładania szpachli na różne powierzchnie dla różnych wykończeń
Agent jest stosowany różnie w zależności od:
materiał ściany;
opcje stawiania czoła;
obecność stawów.
Często pracują z płytami gipsowo-kartonowymi. Przetwarzanie może powodować problemy z powodu szwów i elementów złącznych. Są one pokrywane osobno, a następnie razem z resztą powierzchni. Szwy są obrabiane dwukrotnie podczas pierwszego zastosowania mieszanki szpachlowej. Szpachlówka do malowania powinna być gęsta i równa. Barwienie stosuje się w przypadku włókna szklanego. Trudno obejść się bez szpachlowania, ponieważ relief płótna 2, 3, a nawet 4 cztery warstwy farby nie mogą się ukryć.Pod tapetą ściany są pokryte idealnie równą powłoką. Teoretycznie można to zrobić za pomocą jednej warstwy uniwersalnego materiału, ale najważniejsze jest to, że powierzchnia jest idealna. Do pracy z narożnikami stosuje się szpatułki o odpowiedniej formie i pochyłe rogi. Wewnętrzne są przetwarzane za pomocą serpentyn i różnych kątowych szpatułek - z drugiej strony jego uchwyt jest przymocowany do prostopadłych płaszczyzn.
Zasady szpachlowania płyt kartonowo-gipsowych
Arkusze tego materiału są zwykle przymocowane do metalowej ramy - za pomocą wkrętów samogwintujących. Wszystkie elementy złączne są ukryte, ale najpierw wykonuje się je za pomocą szpatułki, aby sprawdzić, jak zagłębione są w prześcieradłach. Jeśli narzędzie gdzieś zawiedzie, wówczas łączniki należy dokręcić śrubokrętem. Powierzchnia płyty gipsowo-kartonowej nie boli, gdy jest traktowana podkładem. Po wyschnięciu roztworu podkładu każdy element mocujący jest oddzielnie kitem. Miejsca należy pamiętać, aby po wypełnieniu całej ściany wyszlifować je ostrożnie i w osobnej kolejności - kolejnym krokiem jest nałożenie mieszanki na całą powierzchnię płyty gipsowo-kartonowej.
Przetwarzanie szwów ma swoje własne zasady. Zacznij od nałożenia 1 warstwy na szew. Serpentynę nakłada się na świeżą mieszaninę i prasuje szpatułką. Następnie miejsce jest pokryte drugą warstwą. Następnie jest suszony i mielony.
Technika szpachlowania ścian do malowania
Do obróbki przed malowaniem zwykle używaj szpachli polimerowej, cementowej lub gipsowej. Najlepszą opcją jest polimer. Ściana jest pokryta 2 warstwami. Drugie wykończenie sprawia, że jest jak najbardziej jednolity, gęsty i trwały. Podczas pracy używaj szerokiej i wąskiej szpatułki. Narzędzie jest trzymane pod kątem od 20 do 30 stopni. Najpierw początkową powłokę wyrównuje się za pomocą kleju łączącego. Warstwę wykończeniową szlifuje się szmerglową ściereczką lub łącznikiem o parametrze siatki P80 lub P120.
Wszystkie kolejne warstwy są układane dopiero po wyschnięciu poprzedniej. Podczas suszenia powłoki nie można dopuścić do narażenia na gorący przepływ z urządzeń grzewczych, wentylatora lub suszarki do włosów.Powierzchnia chroni również przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Kit do prac malarskich nie powinien być hodowany w dużych porcjach. Ponadto trening na powierzchni testowej nie boli.
Szpachlowanie ścian do tapetowania
W przypadku płaskiej ściany mieszaninę nakłada się najpierw w narożach, a następnie rozprowadza się po całej ścianie. Odbywa się to dwukrotnie, po czym powłoka jest gruntowana. Początkowa szpachla usuwa wszystkie pęknięcia, mikrootwory i muszle na ścianie, ukrywa wybrzuszenia. Jego grubość jest wybierana w zakresie 3-5 mm. Wykończenie sprawia, że powłoka jest gładka. Stosowane są mieszanki o najmniejszym rozmiarze frakcji, ponieważ szorstkość pod tapetą wygląda bardzo źle. Idealnie grubość górnej warstwy szpachli do tapet wynosi 1,5-2 mm.
Do pracy potrzebujesz tarki do wygładzenia powierzchni. Lepiej jest mieć kilka opcji powlekania: od siatki ściernej po prawdziwą skórę lub papier ścierny. Aby nałożyć pierwszą warstwę szpachli, możesz użyć wałka i jednocześnie - pomóż sobie szpachelką. Do gruntowania należy użyć pędzla o średniej szerokości.
Funkcje nakładania szpachli na narożniki wewnętrzne i zewnętrzne
Jeśli chodzi o narożniki zewnętrzne, najpierw wycina się skośny narożnik wzdłuż jego długości. Następnie nakłada się go na zewnętrzną powierzchnię ściany i sprawdza, czy powłoka jest zdeformowana, a jeśli tak, to jak wyraźna jest. Przy stosunkowo płaskiej powierzchni w rogach manipulację tę wykonuje się już na kitach wykończeniowych. Szpachlę nakłada się na nierówne krawędzie lekkimi rzutami ze wzrostem ilości materiału w miejscach deformacji. Następnie narzędzie nakłada się i wciska w kit, równość sprawdza się na poziomie budynku. Narożnik jest posmarowany kitem. Na koniec zewnętrzną powierzchnię traktuje się papierem ściernym.
Proces wewnętrzny inaczej. Użyj serpentyny o szerokości 50 mm: ułóż możliwie równomiernie, bez najmniejszych zniekształceń. Następnie połóż warstwę początkową szpachli. Po wyschnięciu równomierność powłoki jest sprawdzana według poziomu.Następnie nałóż warstwę wykończeniową.
Aby narożniki zachowały integralność i nie pękały, pomieszczenie musi być utrzymywane w tej samej temperaturze przez co najmniej jeden dzień!
Kit z włókna szklanego
Najpierw nałóż podkład i odczekaj od 1 do 6 godzin, aż wyschnie. Następnie nakłada się 2-3 warstwy szpachli wzdłuż każdego złącza płótna, uwalniając nie więcej niż 1 mm materiału na każdym. Ostatnia warstwa jest tworzona z tynku wykończeniowego. Następnie powierzchnia jest sprawdzana pod kątem pęknięć, szczelin i występów. Wyeliminuj najmniej wad. Do usuwania należy używać drobnoziarnistego papieru ściernego, a najlepiej siatki silikonowej. Następnie farba jest już nakładana na włókno szklane pokryte szpachlą. Dlatego po raz drugi za pomocą podkładu. Latarka sprawdza gotowość włókna szklanego: światło pokaże pozostałe niedociągnięcia. Szpachlowanie pomaga oszczędzać zużycie farby, ponieważ włókno szklane bardzo aktywnie ją wchłania. Teoretycznie można to zrobić bez szpachlowania, ale nawet pod kilkoma warstwami farby prześwituje tekstura płótna i zajmie to dużo czasu dla 4-5 warstw. Pory z włókna szklanego są źle pomalowane.
Szlifowanie ścian po szpachlowaniu
Po zakończeniu szpachlowania powierzchnię wyrównuje się papierem ściernym, gąbką lub tarką. Papier ścierny wybiera się na podstawie stopnia gładkości powłoki i stopnia jej wytłaczania. Do szlifowania idealnie płaskich powierzchni używaj najmniejszego papieru ściernego. Resztę najlepiej traktować skórkami o różnych rozmiarach ziarna. Jednocześnie powinieneś zacząć od papieru ściernego o ziarnie 60, a zakończyć opcją 120. Aby pracować na dużym obszarze, warto użyć maszyny z papierem ściernym. Jednocześnie lepiej jest używać go ręcznie w narożnikach, małych wnękach i rowkach. Aby kontrolować sytuację, ściany są oświetlone: musisz przejść od dużych do małych wad. Podczas szlifowania działają najpierw w rogach, a następnie przesuwają się na środek.
Stosuje się również alternatywne szlifowanie na mokro.Używając specjalnej gąbki z uchwytem, ściana jest powoli poziomowana i czeka na całkowite wyschnięcie, aby powtórzyć procedurę. Rezultat będzie wysokiej jakości, ale zajmie to dużo czasu.
Porada eksperta: jak wybrać odpowiedni kit
W salonach, biurach, biurach i innych pomieszczeniach o normalnym poziomie wilgotności odpowiednia jest szpachlówka gipsowa. Łazienka jest wypełniona mieszankami cementu, nieco rzadziej - akrylem. Do dekoracji elewacji wybiera się najbardziej odporne na zużycie mieszanki.
Przed malowaniem ściany są wykończone kitem polimerowym lub gipsowym. Płyty gipsowo-kartonowe są traktowane materiałami do suchych pomieszczeń.
Czasami oba rodzaje szpachli, początkowe i wykończeniowe, można zastąpić uniwersalnymi, łącząc ich cechy pod względem wielkości wtrąceń i właściwości spoiwa. Istnieją specjalne mieszanki dla poszczególnych miejsc. Na przykład tylko w przypadku połączeń, dużych pęknięć itp.
Najpopularniejszymi opcjami są tynki polimerowe i gipsowe. Konsumenci lubią je za łatwość użytkowania i zgodność z prawie wszystkimi rodzajami obróbki zgrubnej.
Wniosek
Remonty starych lub nowych nowo nabytych mieszkań zwykle zaczynają się od ścian. W pustych mieszkaniach nowych budynków właściciele zajmują się zarówno gotowymi powłokami, jak i gołymi ścianami. Jeśli ich wybór padł na stosunkowo prostą wersję okładziny bez wytłoczonej tapety, paneli i innych rzeczy, najprawdopodobniej będzie to wymagać szpachlowania. Mieszanki do wyrównywania ścian są podstawowe, wykończeniowe, uniwersalne i specjalistyczne. Jest materiał na elewację o podwyższonej odporności na czynniki fizyczne. W normalnym mieszkaniu możesz samemu szpachlować. Za miesiąc - półtora będzie można przetworzyć wszystkie ściany. W takim przypadku potrzebujesz poziomu budynku, urządzeń do rozdrabniania, szpatułek i mikserów. Najpopularniejsze są szpachle gipsowe, akrylowe i polimerowe.Zamiast opcji sklepu możesz samodzielnie przygotować mieszankę kredy gipsowej lub oleju.
W odstępie między rozpoczęciem naprawy a uzyskaniem końcowego efektu ludzie widzą gołe ściany. Z reguły nie można nakładać okładziny na nieprzetworzoną powłokę. Po usunięciu starej listwy ściennej musisz oczyścić ją z fragmentów, a także wypoziomować i zachować suchość. W następnym etapie wybiera się idealną szpachlę i przygotowuje roztwór. To ten materiał jest najczęściej używany, zwykle z podkładem, a jeśli to konieczne, z siatkami jako ramą. Szpachlówka zaczyna się i kończy, a także jest przeznaczona do użytku wewnątrz i na zewnątrz. Na podstawie nazwy początek jest używany jako pierwsza warstwa, a wykończenie - jako warstwa nawierzchniowa. Na zewnątrz stosuje się bardziej odporne opcje, a pomieszczenia są czasami wykończone dekoracyjną szpachlą - jeśli będzie służyć jako wykończona powierzchnia.Aby zrozumieć, jak prawidłowo szpachlować ściany, musisz zapoznać się z podstawowymi niuansami samoukończenia.
Spis treści
Do czego służy kit do ścian?
Szpachlę nakłada się na poziome, a często także na pionowe powierzchnie, dzięki czemu powłoka jest jednorodna, bez wgłębień i wypukłości. Podobnie kosmetyczne wyrównanie, którego nie można na przykład osiągnąć za pomocą gipsu. Ściana będzie idealnie gładka i bez szorstkości po szlifowaniu, które rozpoczyna się po szpachlowaniu. Takie manipulacje są wykonywane, w tym w celu późniejszego nakładania tynku dekoracyjnego, malowania, tapetowania, włókniny lub jednowarstwowej. Zwykle nakładaj 2 warstwy szpachli i 1 podkład. Nie trzeba szpachlować ścian pod teksturowaną tapetą, ale w przypadku płytek sytuacja jest inna. Czasami nie można tego zrobić, w innych okolicznościach - jest to możliwe, a czasem potrzeba przynajmniej kitu. Wyrównanie ścian należy wykonać przed wykończeniem z błyszczącym wykończeniem, ponieważ podkreśla niewielkie wady.
Rodzaje szpachli do ścian i ich cechy
Ściany są zwykle pokryte 2 warstwami materiału. Drugi dodaje siły i zapewnia wysokiej jakości powłokę na okładzinę. Warstwy początkową i końcową układa się w odstępach.Co więcej, czasami trzeba pracować dla jednego podejścia, aby nie było rozwodów i różnic w strukturze. Niektóre mieszanki wysychają w ciągu kilku minut. Jakość zarówno powłoki, jak i okładziny zależy od składu szpachli wykończeniowej. Możesz osiągnąć idealnie gładką powierzchnię. Szpachlówka górna jest zawsze wybierana z mniejszą inkluzją. Materiały szpachlowe do elewacji, a także przeznaczone do użytku wewnętrznego, mogą mieć właściwości dekoracyjne. Co więcej, ich charakterystyczną jakością jest ich odporność na promieniowanie ultrafioletowe, deszcz, mróz. W swojej różnorodności kit elewacyjny jest gorszy od wersji wewnętrznej, ale ma również odmiany dla każdego rodzaju powłoki, uniwersalne mieszanki. Jest również nakładany na kilka warstw, ale zwykle nie kończą się drobniejszą strukturą.
Zaczyna się kit
Funkcją początkowej (bazowej) szpachli jest jej wypoziomowanie. W większości przypadków materiał jest stosowany do:
Kit podstawowy czasem nakłada się na siatkę wzmacniającą. Głównie ze względu na powagę wad, ich dużą liczbę lub powierzchnię, duże odchylenie od poziomu. Bez rusztu zużycie tynku jest duże. Wypełnienia początkowe również wypełniają bramy, wyrównują otwory okienne.
Odmiany wypełniaczy bazowych to opcje wykończone cementem, gipsem i polimerem, a także kreda gipsowa i olej, które są wytwarzane niezależnie. Polimery mają elastyczność i nie kurczą się, są stosunkowo drogie. Gips stosuje się w suchych ogrzewanych pomieszczeniach. Szybko schną i nie kurczą się. Cement stosuje się w wilgotnych pomieszczeniach, ale kurczy się. Istnieją również szpachle do metali i drewna, takie jak żywica epoksydowa i klej.
Kit wykończeniowy
Służy do wyrównywania, całkowitego ukrywania wad, utwardzania warstwy wyrównującej i zwiększania plastyczności.Materiał wykończeniowy ma lepsze walory estetyczne niż materiał wyjściowy. Po wyschnięciu pęknięcia nie pojawiają się, grudki nie tworzą się w samej mieszaninie. W przeciwieństwie do kitu początkowego wykończenie zawiera małe frakcje. Wytrzymałość powłoki gwarantuje wysoką przyczepność. W takim przypadku osoba, która po raz pierwszy weźmie szpachelkę w swoje ręce, będzie mogła zastosować materiał. Po zakończeniu szpachlowania możesz pomalować ścianę i nie bój się, że farba będzie leżała nierównomiernie. Nawet na etapie zakupu należy wyjaśnić kwestię zgodności wykończenia i szpachli bazowej. Lepiej wybrać materiały tej samej marki. Teoretycznie możliwe jest uszkodzenie dolnej powłoki z powodu górnej i odwrotnie. Potem następuje obieranie. Kolejna trudność polega na obliczeniu prawidłowej ilości warstwy końcowej.
Kit elewacyjny
Ten rodzaj szpachlówki charakteryzuje się lepszą przyczepnością do różnych materiałów. Jest łatwy do przetworzenia. Mieszankę elewacyjną można nakładać w niskich temperaturach. Gotowa powłoka toleruje działanie opadów atmosferycznych, promieni ultrafioletowych i zmian temperatury. Warto zauważyć odporność na zanieczyszczenia i uszkodzenia mechaniczne. Kit elewacyjny jest wygodnie rozprowadzany na ścianie, a po jego zastosowaniu można pokryć dowolnymi farbami i lakierami. Na opakowaniu iu sprzedawcy należy zapytać o parametry techniczne, które różnią się dla różnych mieszanin. Mówimy o wymaganej grubości warstwy, czasie suszenia, składnikach, prędkości przepływu i minimalnej temperaturze powietrza, przy której można nakładać kit. Kompozycja rozróżnia mieszaniny silikonu, krzemianu, cementu, oleju, akrylu i akrylanów.
Odmiany w składzie
Rodzaje szpachli:
Odmiany stosuje się w zależności od właściwości i materiału powłoki, miejsca aplikacji, klimatu w przypadku szpachlówki elewacyjnej. Materiały akrylowe i lateksowe mają gęstą strukturę i zwiększoną elastyczność.Prostą i niedrogą szpachlę gipsową stosuje się na różnych przedmiotach, ale tylko w suchych pomieszczeniach. Powłoka nie kurczy się. W przypadku mieszanin polimerów nie nastąpi skurcz. Nie są tanie, ale w pewnym sensie są „złotym środkiem”. Krzemian „nie boi się” uderzeń mechanicznych i wilgoci, ale ma ograniczenia dotyczące grubości warstwy. Opcje kleju i żywicy epoksydowej nadają się do obróbki i ukrywania wad gotowych powłok drewnianych. Ich duża gama kolorów pozwala pracować na metalu. Kit olejowy ma zwiększoną stabilność. Ponadto nie wysycha zbyt szybko.
Gips
Gips jest elementem cementującym. Narzędzie służy głównie do malowania ścian w suchych pomieszczeniach. Cecha materiału pozwala na wyrównanie ścian w celu uzyskania prawie idealnie równej powłoki bez śladów szpatułki i plam. Kit gipsowy schnie szybko i nie kurczy się. Ze względu na szybkość suszenia mieszanki gipsowe są zagniatane w małych porcjach i natychmiast nakładane. W takim przypadku proces suszenia można uchwycić wizualnie. Do tynków na bazie gipsu nie dodaje się toksycznych i agresywnych dodatków chemicznych, więc zakres zastosowania obejmuje pomieszczenia do różnych celów. Używaj materiału gipsowego w pokojach dziecięcych, przedszkolach, ośrodkach wypoczynkowych, szpitalach. Jednocześnie nie nadaje się do obróbki ścian zewnętrznych i powłok w łazience. Od wilgoci ten rodzaj wykończenia pęcznieje i złuszcza się.
Akryl
Jest to gęsty roztwór i nie trzeba go rozcieńczać wodą. Na powierzchni zapobiega deformacji i pękaniu. Materiał akrylowy jest stosowany w różnego rodzaju pracach naprawczych i dekoracyjnych. Co więcej, czasami jest to również wykończenie wykończeniowe jednocześnie z funkcjami warstwy wyrównującej. Substancja ma pastowatą strukturę, dzięki czemu możliwa jest kontrola grubości powłoki.Wysoka wytrzymałość wraz z drewnem przyczynia się do zastosowania przy dużych obciążeniach. Istnieją również opcje dla akrylowej szpachli z fakturą drewna do stolarki.
Materiał ma 5 ważnych zalet. Jest jednorodny i całkowicie ekologiczny. Powłoka akrylowa łatwo toleruje liczne cykle zamrażania / zamrażania, które w centralnej Rosji mogą się zdarzyć nawet do dziesięciu rocznie. Ponadto warstwa akrylowa chroni przed zimnem i umożliwia przepływ pary.
Lateks
Plastikowa, trwała substancja, która się nie kurczy. Układają go nawet cienkimi warstwami. Przed obróbką powierzchniową kit trzyma się w temperaturze pokojowej. Mieszaninę rozcieńcza się w podobny sposób, jak w przypadku zaprawy cementowej. Stopniowo dodawaj wodę i pracuj mikserem, aż kompozycja stanie się jednorodna. Warstwę wierzchnią materiału, który nie został jeszcze wysuszony, wyrównuje się zwilżoną gąbką. Na suchej powłoce możesz pracować z papierem ściernym, ale bardzo ostrożnie. Kit lateksowy po nałożeniu „daje” grubą skorupę, która nie pęka i nie kruszy się. Zużywa się 0,5 m2 do 2 kg kitu na 1 m². Warstwy początkowa i końcowa mają grubość od 0,5 do 3 mm. Czas schnięcia każdej z warstw wynosi około 12 minut. Głębokie pęknięcia są zamykane kilkoma warstwami, po czym przecierają powierzchnię średniej wielkości papierem ściernym.
Polimer
Opcja jest uważana za średnią w tym sensie, że ma mniej ograniczeń użytkowania. Związki makrocząsteczkowe jednostek monomerowych pochodzenia organicznego lub syntetycznego nadają właściwości temu materiałowi. W mieszaninach polimerów odnotowuje się odporność na wilgoć, parę wodną i wpływ kontrastów temperaturowych. Kit szybko wysycha, a powłoka jest plastikowa i trwała. Oprócz głównych salonów jest stosowany w łazienkach, toaletach, kuchniach, do dekoracji elewacji i na zewnątrz. Nabywcy otrzymują gładkie, prawie szczególnie błyszczące powłoki.Wysoki koszt tynku polimerowego zmusza nas do poszukiwania alternatyw. Ulepszenie technologii i właściwości mieszanin daje rynkowym opcjom tę samą jakość, ale mniejsze zużycie materiału. Ponadto tego rodzaju szpachlę można stosować bez pozostałości.
Wybieramy szpatułki do szpachlowania ścian i wyrównywania narożników
Wybieramy szpachelkę o równomiernym prostoliniowym kształcie płótna i pożądane jest, aby była długa. Wszelkie inne proporcje będą miały zły wpływ na jakość aplikacji, więc będziesz musiał wykonać wiele dodatkowych ruchów i usunąć wady. Zwracamy również uwagę na jego elastyczność - nie powinna ulegać lekkiemu wysiłkowi. Patrzymy również na falę (zgięcie) płótna: niewielka krzywizna jest normalna, ale wada będzie widoczna gołym okiem. Nawet drogie szpatułki mają nadmierną krzywiznę. Stal nierdzewna jest uważana za najlepszy materiał na płótno.
Zwracamy uwagę na uchwyt szpatułki. Dobry długopis ma następujące parametry:
Do pracy z narożnikami należy uzyskać kątowy szpachelkę. Wykonany jest w formie 2 kwadratowych / prostokątnych płaszczyzn połączonych pod kątem prostym. Kupujemy 2 modele jednocześnie: do narożników wewnętrznych i zewnętrznych.
Obliczanie wymaganej ilości mieszaniny
Parametry ściany należy zmierzyć: wysokość, szerokość. Mierzymy również rozmiar otworów. Wprowadzamy te dane do specjalnego kalkulatora, a także przybliżoną grubość ogólnej warstwy szpachli - otrzymujemy wynik w kilogramach. Czasami można uzyskać informacje o różnych producentach w workach.
Obliczenia początkowej masy szpachlowej dokonuje się z uwzględnieniem krzywizny ścian, dlatego mierzymy odchylenia według poziomu. Ściany bez wad można pokryć zużyciem 1,2 kg / m². Rośnie 2-3 razy, jeśli guzy są widoczne wizualnie. Jeśli krzywizna jest bardzo duża, początkowy wskaźnik 1,2 kg / m² może wzrosnąć 5-8 razy.
Szpachlę wykończeniową nakłada się cieńszą warstwą.Koncentrują się na zużyciu 0,5-1 kg / m² i grubości warstwy 0,5 mm - są to wartości średnie.
Szpachlówka uniwersalna to ułamki średniej wielkości. Zużycie w górnej warstwie mieszanki uniwersalnej wyniesie 0,9–1 kg / m².
Jak przygotować ściany
Idealna baza pod szpachlę ma wystarczającą wytrzymałość i nie złuszcza się. Ściana pozbywa się starej powłoki: tynku, tapety, starej szpachli pod nimi. Usuwane są również osady brudu i korozji. Nie pozostawiaj też luźnej struktury.
Zamarznięta lub wilgotna ściana nie może być kitem. Czasami czekają kilka dni, aż powierzchnie osiągną odpowiedni stan. Następnie przygotowują narzędzia i środki bezpośrednio do nakładania szpachli.
W razie potrzeby ściany są traktowane środkiem odtłuszczającym. Zdecydowanie warto zastosować ochronę przeciwgrzybiczą, ponieważ wtedy bardzo trudno będzie walczyć z grzybem. Oczyszczona ściana jest sprawdzana przez poziom budynku pod kątem odchyleń w pionie i poziomie. Bardzo duża kropla to kit wraz ze wzmacniającą siatką. Zauważalne bruzdy i nierówności chowają się kilka razy. W jednym podejściu kit o różnych grubościach jest kitem w zależności od materiału i przeznaczenia warstwy (rozpoczęcie, wykończenie).
Technologia nakładania szpachli na różne powierzchnie dla różnych wykończeń
Agent jest stosowany różnie w zależności od:
Często pracują z płytami gipsowo-kartonowymi. Przetwarzanie może powodować problemy z powodu szwów i elementów złącznych. Są one pokrywane osobno, a następnie razem z resztą powierzchni. Szwy są obrabiane dwukrotnie podczas pierwszego zastosowania mieszanki szpachlowej. Szpachlówka do malowania powinna być gęsta i równa. Barwienie stosuje się w przypadku włókna szklanego. Trudno obejść się bez szpachlowania, ponieważ relief płótna 2, 3, a nawet 4 cztery warstwy farby nie mogą się ukryć.Pod tapetą ściany są pokryte idealnie równą powłoką. Teoretycznie można to zrobić za pomocą jednej warstwy uniwersalnego materiału, ale najważniejsze jest to, że powierzchnia jest idealna. Do pracy z narożnikami stosuje się szpatułki o odpowiedniej formie i pochyłe rogi. Wewnętrzne są przetwarzane za pomocą serpentyn i różnych kątowych szpatułek - z drugiej strony jego uchwyt jest przymocowany do prostopadłych płaszczyzn.
Zasady szpachlowania płyt kartonowo-gipsowych
Arkusze tego materiału są zwykle przymocowane do metalowej ramy - za pomocą wkrętów samogwintujących. Wszystkie elementy złączne są ukryte, ale najpierw wykonuje się je za pomocą szpatułki, aby sprawdzić, jak zagłębione są w prześcieradłach. Jeśli narzędzie gdzieś zawiedzie, wówczas łączniki należy dokręcić śrubokrętem. Powierzchnia płyty gipsowo-kartonowej nie boli, gdy jest traktowana podkładem. Po wyschnięciu roztworu podkładu każdy element mocujący jest oddzielnie kitem. Miejsca należy pamiętać, aby po wypełnieniu całej ściany wyszlifować je ostrożnie i w osobnej kolejności - kolejnym krokiem jest nałożenie mieszanki na całą powierzchnię płyty gipsowo-kartonowej.
Przetwarzanie szwów ma swoje własne zasady. Zacznij od nałożenia 1 warstwy na szew. Serpentynę nakłada się na świeżą mieszaninę i prasuje szpatułką. Następnie miejsce jest pokryte drugą warstwą. Następnie jest suszony i mielony.
Technika szpachlowania ścian do malowania
Do obróbki przed malowaniem zwykle używaj szpachli polimerowej, cementowej lub gipsowej. Najlepszą opcją jest polimer. Ściana jest pokryta 2 warstwami. Drugie wykończenie sprawia, że jest jak najbardziej jednolity, gęsty i trwały. Podczas pracy używaj szerokiej i wąskiej szpatułki. Narzędzie jest trzymane pod kątem od 20 do 30 stopni. Najpierw początkową powłokę wyrównuje się za pomocą kleju łączącego. Warstwę wykończeniową szlifuje się szmerglową ściereczką lub łącznikiem o parametrze siatki P80 lub P120.
Wszystkie kolejne warstwy są układane dopiero po wyschnięciu poprzedniej. Podczas suszenia powłoki nie można dopuścić do narażenia na gorący przepływ z urządzeń grzewczych, wentylatora lub suszarki do włosów.Powierzchnia chroni również przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Kit do prac malarskich nie powinien być hodowany w dużych porcjach. Ponadto trening na powierzchni testowej nie boli.
Szpachlowanie ścian do tapetowania
W przypadku płaskiej ściany mieszaninę nakłada się najpierw w narożach, a następnie rozprowadza się po całej ścianie. Odbywa się to dwukrotnie, po czym powłoka jest gruntowana. Początkowa szpachla usuwa wszystkie pęknięcia, mikrootwory i muszle na ścianie, ukrywa wybrzuszenia. Jego grubość jest wybierana w zakresie 3-5 mm. Wykończenie sprawia, że powłoka jest gładka. Stosowane są mieszanki o najmniejszym rozmiarze frakcji, ponieważ szorstkość pod tapetą wygląda bardzo źle. Idealnie grubość górnej warstwy szpachli do tapet wynosi 1,5-2 mm.
Do pracy potrzebujesz tarki do wygładzenia powierzchni. Lepiej jest mieć kilka opcji powlekania: od siatki ściernej po prawdziwą skórę lub papier ścierny. Aby nałożyć pierwszą warstwę szpachli, możesz użyć wałka i jednocześnie - pomóż sobie szpachelką. Do gruntowania należy użyć pędzla o średniej szerokości.
Funkcje nakładania szpachli na narożniki wewnętrzne i zewnętrzne
Jeśli chodzi o narożniki zewnętrzne, najpierw wycina się skośny narożnik wzdłuż jego długości. Następnie nakłada się go na zewnętrzną powierzchnię ściany i sprawdza, czy powłoka jest zdeformowana, a jeśli tak, to jak wyraźna jest. Przy stosunkowo płaskiej powierzchni w rogach manipulację tę wykonuje się już na kitach wykończeniowych. Szpachlę nakłada się na nierówne krawędzie lekkimi rzutami ze wzrostem ilości materiału w miejscach deformacji. Następnie narzędzie nakłada się i wciska w kit, równość sprawdza się na poziomie budynku. Narożnik jest posmarowany kitem. Na koniec zewnętrzną powierzchnię traktuje się papierem ściernym.
Proces wewnętrzny inaczej. Użyj serpentyny o szerokości 50 mm: ułóż możliwie równomiernie, bez najmniejszych zniekształceń. Następnie połóż warstwę początkową szpachli. Po wyschnięciu równomierność powłoki jest sprawdzana według poziomu.Następnie nałóż warstwę wykończeniową.
Kit z włókna szklanego
Najpierw nałóż podkład i odczekaj od 1 do 6 godzin, aż wyschnie. Następnie nakłada się 2-3 warstwy szpachli wzdłuż każdego złącza płótna, uwalniając nie więcej niż 1 mm materiału na każdym. Ostatnia warstwa jest tworzona z tynku wykończeniowego. Następnie powierzchnia jest sprawdzana pod kątem pęknięć, szczelin i występów. Wyeliminuj najmniej wad. Do usuwania należy używać drobnoziarnistego papieru ściernego, a najlepiej siatki silikonowej. Następnie farba jest już nakładana na włókno szklane pokryte szpachlą. Dlatego po raz drugi za pomocą podkładu. Latarka sprawdza gotowość włókna szklanego: światło pokaże pozostałe niedociągnięcia. Szpachlowanie pomaga oszczędzać zużycie farby, ponieważ włókno szklane bardzo aktywnie ją wchłania. Teoretycznie można to zrobić bez szpachlowania, ale nawet pod kilkoma warstwami farby prześwituje tekstura płótna i zajmie to dużo czasu dla 4-5 warstw. Pory z włókna szklanego są źle pomalowane.
Szlifowanie ścian po szpachlowaniu
Po zakończeniu szpachlowania powierzchnię wyrównuje się papierem ściernym, gąbką lub tarką. Papier ścierny wybiera się na podstawie stopnia gładkości powłoki i stopnia jej wytłaczania. Do szlifowania idealnie płaskich powierzchni używaj najmniejszego papieru ściernego. Resztę najlepiej traktować skórkami o różnych rozmiarach ziarna. Jednocześnie powinieneś zacząć od papieru ściernego o ziarnie 60, a zakończyć opcją 120. Aby pracować na dużym obszarze, warto użyć maszyny z papierem ściernym. Jednocześnie lepiej jest używać go ręcznie w narożnikach, małych wnękach i rowkach. Aby kontrolować sytuację, ściany są oświetlone: musisz przejść od dużych do małych wad. Podczas szlifowania działają najpierw w rogach, a następnie przesuwają się na środek.
Stosuje się również alternatywne szlifowanie na mokro.Używając specjalnej gąbki z uchwytem, ściana jest powoli poziomowana i czeka na całkowite wyschnięcie, aby powtórzyć procedurę. Rezultat będzie wysokiej jakości, ale zajmie to dużo czasu.
Porada eksperta: jak wybrać odpowiedni kit
W salonach, biurach, biurach i innych pomieszczeniach o normalnym poziomie wilgotności odpowiednia jest szpachlówka gipsowa. Łazienka jest wypełniona mieszankami cementu, nieco rzadziej - akrylem. Do dekoracji elewacji wybiera się najbardziej odporne na zużycie mieszanki.
Przed malowaniem ściany są wykończone kitem polimerowym lub gipsowym. Płyty gipsowo-kartonowe są traktowane materiałami do suchych pomieszczeń.
Czasami oba rodzaje szpachli, początkowe i wykończeniowe, można zastąpić uniwersalnymi, łącząc ich cechy pod względem wielkości wtrąceń i właściwości spoiwa. Istnieją specjalne mieszanki dla poszczególnych miejsc. Na przykład tylko w przypadku połączeń, dużych pęknięć itp.
Najpopularniejszymi opcjami są tynki polimerowe i gipsowe. Konsumenci lubią je za łatwość użytkowania i zgodność z prawie wszystkimi rodzajami obróbki zgrubnej.
Wniosek
Remonty starych lub nowych nowo nabytych mieszkań zwykle zaczynają się od ścian. W pustych mieszkaniach nowych budynków właściciele zajmują się zarówno gotowymi powłokami, jak i gołymi ścianami. Jeśli ich wybór padł na stosunkowo prostą wersję okładziny bez wytłoczonej tapety, paneli i innych rzeczy, najprawdopodobniej będzie to wymagać szpachlowania. Mieszanki do wyrównywania ścian są podstawowe, wykończeniowe, uniwersalne i specjalistyczne. Jest materiał na elewację o podwyższonej odporności na czynniki fizyczne. W normalnym mieszkaniu możesz samemu szpachlować. Za miesiąc - półtora będzie można przetworzyć wszystkie ściany. W takim przypadku potrzebujesz poziomu budynku, urządzeń do rozdrabniania, szpatułek i mikserów. Najpopularniejsze są szpachle gipsowe, akrylowe i polimerowe.Zamiast opcji sklepu możesz samodzielnie przygotować mieszankę kredy gipsowej lub oleju.