Klasycyzm to trend w architekturze i designie, którego narodziny sięgają początku XVII wieku. Styl pozostaje aktualny w Europie od prawie dwóch wieków. Stopniowo główne idee klasycyzmu rozszerzyły się poza Stary Świat na Nowy, gdzie koloniści zmieszali je z lokalnymi motywami etnicznymi, zmieniając je w kierunek kolonialny. Styl odnosi się do elity, jego najdokładniejsze definicje są uważane za epitety „królewski”, „pałac”. Klasycyzm trudno przełożyć na nowoczesne wnętrze, które skłania się do lakonizmu i racjonalności. Luksus, wyrafinowanie, dobrobyt - główne cechy tego kierunku, które w dobie postępu technologicznego mogą wydawać się beznadziejnie przestarzałe. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, jak prawidłowo wykorzystać klasycyzm w dekoracji pokoju, aby projekt, mając odniesienia do przeszłości, był odpowiedni dla naszych dni.
Wielu jest zdezorientowanych pojęciami „klasycyzmu” i „klasycznego stylu”. W umysłach współczesnych ludzi od dawna stają się dwiema pochodnymi, które połączyły się w jedną. Nie, są to różne oznaczenia z różnicami. Classic to standard, coś związanego z najwyższą kategorią. Oznacza to, że obiekty w sztuce, designie i architekturze, które już uzyskały najwyższą punktację, zostały ocenione. Teraz są uważane za ten sam pasek, na którym reszta powinna być równa. Klasyka naprawdę pochodzi z przeszłości, ale z czasem całkowicie zerwała połączenie, zajęła złotą niszę nad modą. Klasycyzm jest uważany za węższy koncept. Jest to kierunek charakteryzujący się logiką i ścisłym porządkiem. Niektóre przykłady klasycyzmu mogą należeć do klasyki. Twórcy tego stylu czerpali inspirację ze starożytnej architektury, uważając ją za wzorową. W tamtych czasach barok przeżywał okres upadku i został zastąpiony innym, młodym kierunkiem - rokokiem, z powodu którego przepychu pojawiła się klasyczna alternatywa. Podobnie jak wiele stylów, klasycyzm powstał w architekturze kompleksów świątynnych. Dwóch wielkich architektów tamtych czasów: Palladio i Scamozzi sformułowali harmonijny system zasad kierowania. Z czasem styl się zmienił, dzięki badaniom architektów zainspirowanych starożytną kulturą. Udało mu się jednak zachować łaskę, która kontrastowała z nadmiernym przyciemnianiem baroku i rokoka. W XVIII wieku Robert Adam stał się wybitną postacią w europejskim designie. Szkot podróżował po Włoszech i oglądał wykopaliska archeologiczne, które odsłoniły nowe pozostałości wielkiej starożytnej kultury.Architekt powołania, Adam czerpał nowe pomysły ze starożytnej architektury i wniósł wielki wkład w rozwój klasycyzmu.
Najpopularniejszym celem podróży były Niemcy (Berlin, Monachium), Rosja (Sankt Petersburg), Polska (Warszawa), Szkocja (Edynburg) i Francja. Ten drugi umiejętnie połączył „słodycz” rokoka z logiką klasycyzmu. Większość przykładów stylu w architekturze stały się standardami, tj. Zabytkami klasycznymi: Łuk Triumfalny (Carruzel), mniej znany budynek o tej samej nazwie w Rzymie (Septymiusz Sewer), kolumna Vendome, Panteon (Saint-Genevieve), marmur, Pietrowski, pałace Taurydów, Akademia Sztuk, Admiralicja (St. Petersburg).
Empire jest stylem imperialnym, pomysłem wysokiego klasycyzmu, którego historia zrobiła kolejną rundę za panowania Napoleona. We wnętrzach kierunek pokazał się raczej słabo, ale znalazł odzwierciedlenie w zespołach rzeźbiarskich (szczególnie w pomnikach męstwa wojskowego).
Kluczowe cechy
Klasycyzm ma wiele cech wewnętrznych, które pozwalają na pierwszy rzut oka dowiedzieć się, czy projekt należy do określonej grupy stylistycznej. Należą do nich:
Draperie wykonane z naturalnych, luksusowych tkanin (głównie jedwabiu). Zwykle są ozdobione dyskretnym, powściągliwym, ale dlatego nie mniej bogatym wzorem.
Pełen wdzięku stiuk, malarstwo na ścianach, gobeliny zamiast obrazów.
Długie, wąskie okna. W nowoczesnych wnętrzach stosuje się modele panoramiczne, które umożliwiają wyjście z domu na taras lub z mieszkania na przeszklony balkon. Zaślep je ciężkimi zasłonami na hakach. Gęsta tkanina najlepiej łączy się z wysokimi sufitami, więc klasycyzm idealnie nadaje się do przestronnych „pałacowych” pokoi.
Antyczne kolumny ze stolicami, fryzami, festonami, gniazdami, meandrami, lustrami, wielopoziomowymi żyrandolami z drogiego kryształu jako główna dekoracja pokoju.
Meble z drogiego litego drewna.
Klasycyzm charakteryzuje się mnóstwem luksusowych, bogatych detali, ale pozbawione są odrobiny pretensjonalności, nie wyglądają zbyt chwytliwie i jasno. Być może przyczyną tego była zasada symetrii, która jest stosowana we wszystkich wnętrzach i sprawia, że luksus jest zrównoważony.
Kolumny w klasycyzmie straciły swoją rzeczywistą funkcję i stały się jedynie dekoracją. Nie należą one do konstrukcji wsporczych, jak w stylu antycznym, dlatego są wykonane głównie z lekkich materiałów.
Schemat kolorów zastosowany w tym stylu
We wnętrzach koniecznie stosuje się biel lub jedną z jej opcji odcieni. Jego dawkowanie zależy od funkcji i wymiarów pomieszczenia. W większych pokojach można stosować ciemne odcienie cynamonu: bogaty orzech, mahoń, bogata czekolada, miękki piasek. W małych pokojach powinieneś pozostać na beżu, śmietance lub kawie z mlekiem, co od dawna jest klasykiem. Stosowane są również miękkie odcienie różu, zieleni, niebieskiego, żółtego i rzadziej - liliowy. Z reguły łączone są trzy kolory: jasne tło (biały, mleczny, perłowy, kość słoniowa), pastelowa podstawa z przelewów podobnych odcieni (zwykle brązowy) i stosunkowo jasny akcent.
Nie zalecamy wybierania jaskrawych kolorów akcentu. Jasność rozumienia człowieka epoki klasycyzmu bardzo różni się od bogatych, neonowych odcieni, do których przywykli nasi współcześni.
Tekstylia i dekoracje
Wystrój i meble wykonane są z naturalnych materiałów. Jeśli potrzebujesz dokładnej imitacji wnętrz epoki klasycyzmu, zdobądź ręcznie robione przedmioty. Zakrzywione, złożone linie charakterystyczne dla baroku i rokoka zostały zastąpione prostą „bezpośredniością” i gładkością. Szczególną uwagę zwraca się na lustra i powierzchnie odblaskowe. „Połysk” wielu żarówek w masywnych żyrandolach podkreśla przyzwoitość mieszkania. Częściowo rzeźbione na powierzchniach drewnianych, wyłącznie w celu dodania elegancji wystrojowi.Na ścianach zawieszone są gobeliny (dywany z tkanymi wzorami), obrazy w masywnych złoconych ramach. Obowiązkowy element w salonie i sypialni jest uważany za kominek. Na półkach postawiono wazony, porcelanę i małą rzeźbę. Meble i wystrój zdobią wstawki z rzadkiego drewna, złocenia, srebra, mosiądzu, jedwabiu, aksamitu w głębokich kolorach, inkrustowane. Tkaniny są używane wyłącznie naturalne. Najlżejszym, najbardziej luksusowym i rozpowszechnionym w klasycyzmie materiałem jest jedwab. Perłowe przelewy na powierzchni sprawią, że atmosfera będzie stłumiona, ale niezwykle elegancka. Po jedwabiu następują aksamit, satyna, muślin i cambric.
Jeśli lubisz haft, możesz sam zrobić dywan na ścianie lub miniaturowe zdjęcie. Aby to zrobić, musisz wziąć obręcz, igłę z szerokim okiem, zwykłe płótno i nić dentystyczną, złożone kilka razy. Obraz jest haftowany szwem gobelinowym, który jest ukośną „połową” klasycznego krzyża.
Oświetlenie
Nacisk we wnętrzu kładziony jest na centralne oświetlenie, prezentowane przez okazały żyrandol sufitowy. Zwykle ma tak imponujące wymiary i jest tak elegancko wykonany, że staje się jednym z głównych elementów dekoracyjnych w pomieszczeniu. Jako uzupełnienie stosuje się lokalne lampy stołowe i kinkiety. Zazwyczaj są one ozdobione kryształem, szkłem lub przezroczystym kamieniem (w wersjach luksusowych). Dozwolone jest również stosowanie odcieni tkanin. W neoklasycyzmie można użyć białych reflektorów, aby podkreślić zwycięskie detale.
Materiały i metody dekoracji
Ściany są pomalowane późniejszym malowaniem lub tapetą. Jednocześnie lepiej wybrać tkaniny najbardziej odpowiadające epoce. Spośród odcieni preferowane są jasne odcienie, a ornament nie powinien być zbyt ozdobny. Alternatywnie ściany można obłożyć jedwabiem lub panelami z drewna.Dodatkowo powierzchnia jest ozdobiona kolumnami lub „sztuczkami” - pilastrami. Oryginalnym rozwiązaniem będzie malowanie grisaille, które odbywa się za pomocą farb o różnych odcieniach w tym samym kolorze (zwykle szarym). W podobnej technice dekorowane są nie tylko ściany, ale także sufit. Na podłogi wybierz parkiet. Jeśli pozwala na to budżet, możesz kupić luksusową wersję z unikalnym wzorem ze składanymi modułami wykonanymi z naturalnego drewna. W kuchni, w jadalni, łazience, podłoga może być pokryta płytkami ceramicznymi, ekspandowaną gliną lub mozaiką. Sufit wybierz nieprzezroczyste rozciągnięcie lub wykończenie tynkiem. Alternatywnie możesz użyć satyny lub jedwabiu do draperii. W dekoracji podłogi marmurowej czasami stosuje się jasne odcienie o dyskretnym wzorze. Wysokie ściany nie mogą być w pełni ozdobione kamieniem naturalnym ze względu na swoją wagę.
W neoklasycyzmie (styl „zmodernizowany”) użycie laminatu jest dozwolone, ponieważ takie wnętrza nie domagają się autentyczności.
Klasycyzm we wnętrzu
Klasycyzm może być wcielony w każdym pokoju w domu lub w połączeniu z innymi obszarami podobnymi duchem. Należą do nich rokoko, barok, imperium, klasyka (w szerokim znaczeniu), styl kolonialny. Dwie pierwsze opcje będą kontrastować z ograniczeniem głównego kierunku, a pozostałe pasują do zasady analogii. Neoklasycyzm dobrze łączy się z innym zmodernizowanym stylem - neoklasycyzmem.
Korytarz i korytarz
W projekcie korytarza z reguły stosuje się jasne odcienie (mleczny, biały, kremowy, beżowy). Ponieważ korytarz ma zwykle wydłużony kształt, można go wizualnie rozszerzyć za pomocą kombinacji prostej dekoracji na dole i tapety z tkaniny na górze ścian. Celowo podkreślono granicę dwóch tekstur. Nowoczesna przesuwana szafa będzie organicznie wlewać się do wnętrza, jeśli jej fasady zostaną ozdobione sztukaterią lub rzeźbą. Lustrzane powierzchnie drzwi dodadzą objętości pomieszczeniu.Aby jasny pokój mógł grać w jasnym świetle, używają sparowanych kinkietów symetrycznie rozmieszczonych na przeciwległych ścianach.
Pokój dzienny
Ściany salonu ozdobione są tapetami z kwiatowymi ornamentami. Chociaż „historyczny” klasycyzm nie charakteryzuje się kombinacją faktur materiałów, w nowoczesnej wersji można łączyć draperie z gipsem, malowane fragmenty lub drewniane wstawki. Oryginalnym rozwiązaniem będzie zmiana obrazów z kinkietów na obwodzie pokoju. Główną kompozycję reprezentuje sofa, para foteli, otomana lub kanapa i stolik kawowy z drewna. Kolor powierzchni tego ostatniego wybiera się o kilka tonów jaśniejszych lub ciemniejszych niż tapicerka. Pokój powinien mieć kominek z lustrem nad półką. Jeśli nie jest możliwe ustalenie autentyczności, należy użyć analogów biochemicznych i elektrycznych analogów.
Kuchnie
Do wykończenia klasycznej podłogi kuchennej służy klasyczna płytka imitująca drewniany parkiet. Odcień wybierany jest naturalnie z bogatej brązowej palety. Zestaw kuchenny przestrzega również zasad symetrii i musi mieć identyczne systemy przechowywania po obu stronach „centrum” (zwykle piec). Elewacje mebli zdobią sztukaterie, listwy ozdobne, obramowania i gzymsy, „pilastry” ze złoceniami. Nie zaleca się stosowania tapet tekstylnych w kuchni, dlatego lepiej pomalować lub wkleić ściany za pomocą odmiany winylowej imitującej wzór tekstylny (z „włóknami”). Jadalnia ozdobiona jest jasnym białym stołem i tymi samymi „powietrznymi” krzesłami z tapicerką z masy perłowej wykonaną z jedwabiu.
Sypialnie
Pośrodku sypialni znajduje się łóżko, w klasycyzmie straciło baldachim, który kiedyś zasłaniał spanie ze świata zewnętrznego. Ale na luksusowej tapicerce, dekoracyjnych poduszkach i narzutach o bogatym wzorze nie można oszczędzać. Jeśli pozwalają na to wymiary sypialni, wówczas „żeńska” połowa jest wyposażona w buduar. W domach prywatnych można przydzielić mu niewielki sąsiadujący pokój.Po obu stronach luksusowego łóżka ustaw dwa stoliki nocne, przestrzegając zasady symetrii. U podnóża czaszy można zainstalować lub ławkę obitą drogim jedwabiem. Wysokie, wąskie okna zdobią ciężkie zasłony w jasnych odcieniach. Lepiej jest pomalować ściany, a na zagłówku umieścić akcent malarski lub gobelin.
W neoklasycyzmie zamiast mebli można użyć mebli obitych prawdziwą skórą.
Łazienka
W łazience znajdują się ceramiczne ściany i podłogi. W wersjach eksperymentalnych zielona paleta i jej gradacje są traktowane jako podstawa palety kolorów. Ściany i podłoga mają miękki oliwkowy kolor. Zlew umieszczony jest w szafce w kolorze pistacji ozdobionej srebrnymi lub pozłacanymi listwami. Na ścianie powiesić owalne lustro w prostej ramie. Cztery sparowane kinkiety z dwiema żarówkami są zainstalowane po obu jego stronach. Ozdobnym dodatkiem będzie obraz: kwiatowy ornament w odcieniach bieli i zieleni, który wisi nad lustrem i kończy się na poziomie kinkiety. Kąpiel jest wybierana w klasycznym kształcie z zakrzywionymi nogami. Zamykają ją zasłonami w kolorze pistacji z dyskretnym ornamentem. Aby wnętrze nie wyglądało zbyt „zielone”, uzupełnia je meble wykonane w kombinacji ciemnobrązowych i mlecznych kolorów.
Office
Antyczne meble organicznie wpada do wnętrza biura. Stare, ciężkie biurko, biuro, biurko lub sekretarka zapewnią komfort, wygodę i piękno. Takie meble wykonane są z litego drewna w ciemnych kolorach. Aby sytuacja nie wyglądała zbyt ponuro, na draperie ścian za pomocą jasnych tkanin o neutralnym wzorze. Pojemny stół będzie pasował do luksusowego fotela ze skórzaną tapicerką. Wymaganym atrybutem szafki jest biblioteka. Jeśli pozwala na to wielkość pokoju, przydziel do niego oddzielny „narożnik” z otomaną i stołem.Ponieważ sufity są wysokie w pokojach „pałacowych”, można korzystać z dużych szaf z ruchomymi schodami, na które wspinają się, aby dostać się na najwyższe półki. Oryginalnym dodatkiem będą kinkiety na lustrzanym podłożu, podobne w kształcie do świeczników.
Wniosek
Opis klasycyzmu zawiera odniesienia do malarstwa, poezji, prozy, muzyki i rzeźby. Ten kierunek kiedyś całkowicie obejmował szeroką koncepcję „sztuki” i pozostawił ślad w prawie każdej jej niszie. Większość „resztek” stylu została zachowana w doskonałym stanie i przetrwała do dziś. Aby poczuć „smak” kierunku, osobiście zobaczyć atmosferę wnętrz, docenić jego urok i imponujący charakter, możesz odwiedzić Rosyjską Północną Palmyrę, w której znajduje się większość przykładów rosyjskiego klasycyzmu - osobna gałąź stylu.
Klasycyzm to trend w architekturze i designie, którego narodziny sięgają początku XVII wieku. Styl pozostaje aktualny w Europie od prawie dwóch wieków. Stopniowo główne idee klasycyzmu rozszerzyły się poza Stary Świat na Nowy, gdzie koloniści zmieszali je z lokalnymi motywami etnicznymi, zmieniając je w kierunek kolonialny. Styl odnosi się do elity, jego najdokładniejsze definicje są uważane za epitety „królewski”, „pałac”. Klasycyzm trudno przełożyć na nowoczesne wnętrze, które skłania się do lakonizmu i racjonalności. Luksus, wyrafinowanie, dobrobyt - główne cechy tego kierunku, które w dobie postępu technologicznego mogą wydawać się beznadziejnie przestarzałe. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, jak prawidłowo wykorzystać klasycyzm w dekoracji pokoju, aby projekt, mając odniesienia do przeszłości, był odpowiedni dla naszych dni.
Spis treści
Historia stylu
Wielu jest zdezorientowanych pojęciami „klasycyzmu” i „klasycznego stylu”. W umysłach współczesnych ludzi od dawna stają się dwiema pochodnymi, które połączyły się w jedną. Nie, są to różne oznaczenia z różnicami. Classic to standard, coś związanego z najwyższą kategorią. Oznacza to, że obiekty w sztuce, designie i architekturze, które już uzyskały najwyższą punktację, zostały ocenione. Teraz są uważane za ten sam pasek, na którym reszta powinna być równa. Klasyka naprawdę pochodzi z przeszłości, ale z czasem całkowicie zerwała połączenie, zajęła złotą niszę nad modą. Klasycyzm jest uważany za węższy koncept. Jest to kierunek charakteryzujący się logiką i ścisłym porządkiem. Niektóre przykłady klasycyzmu mogą należeć do klasyki. Twórcy tego stylu czerpali inspirację ze starożytnej architektury, uważając ją za wzorową. W tamtych czasach barok przeżywał okres upadku i został zastąpiony innym, młodym kierunkiem - rokokiem, z powodu którego przepychu pojawiła się klasyczna alternatywa. Podobnie jak wiele stylów, klasycyzm powstał w architekturze kompleksów świątynnych. Dwóch wielkich architektów tamtych czasów: Palladio i Scamozzi sformułowali harmonijny system zasad kierowania. Z czasem styl się zmienił, dzięki badaniom architektów zainspirowanych starożytną kulturą. Udało mu się jednak zachować łaskę, która kontrastowała z nadmiernym przyciemnianiem baroku i rokoka. W XVIII wieku Robert Adam stał się wybitną postacią w europejskim designie. Szkot podróżował po Włoszech i oglądał wykopaliska archeologiczne, które odsłoniły nowe pozostałości wielkiej starożytnej kultury.Architekt powołania, Adam czerpał nowe pomysły ze starożytnej architektury i wniósł wielki wkład w rozwój klasycyzmu.
Najpopularniejszym celem podróży były Niemcy (Berlin, Monachium), Rosja (Sankt Petersburg), Polska (Warszawa), Szkocja (Edynburg) i Francja. Ten drugi umiejętnie połączył „słodycz” rokoka z logiką klasycyzmu. Większość przykładów stylu w architekturze stały się standardami, tj. Zabytkami klasycznymi: Łuk Triumfalny (Carruzel), mniej znany budynek o tej samej nazwie w Rzymie (Septymiusz Sewer), kolumna Vendome, Panteon (Saint-Genevieve), marmur, Pietrowski, pałace Taurydów, Akademia Sztuk, Admiralicja (St. Petersburg).
Kluczowe cechy
Klasycyzm ma wiele cech wewnętrznych, które pozwalają na pierwszy rzut oka dowiedzieć się, czy projekt należy do określonej grupy stylistycznej. Należą do nich:
Klasycyzm charakteryzuje się mnóstwem luksusowych, bogatych detali, ale pozbawione są odrobiny pretensjonalności, nie wyglądają zbyt chwytliwie i jasno. Być może przyczyną tego była zasada symetrii, która jest stosowana we wszystkich wnętrzach i sprawia, że luksus jest zrównoważony.
Schemat kolorów zastosowany w tym stylu
We wnętrzach koniecznie stosuje się biel lub jedną z jej opcji odcieni. Jego dawkowanie zależy od funkcji i wymiarów pomieszczenia. W większych pokojach można stosować ciemne odcienie cynamonu: bogaty orzech, mahoń, bogata czekolada, miękki piasek. W małych pokojach powinieneś pozostać na beżu, śmietance lub kawie z mlekiem, co od dawna jest klasykiem. Stosowane są również miękkie odcienie różu, zieleni, niebieskiego, żółtego i rzadziej - liliowy. Z reguły łączone są trzy kolory: jasne tło (biały, mleczny, perłowy, kość słoniowa), pastelowa podstawa z przelewów podobnych odcieni (zwykle brązowy) i stosunkowo jasny akcent.
Tekstylia i dekoracje
Wystrój i meble wykonane są z naturalnych materiałów. Jeśli potrzebujesz dokładnej imitacji wnętrz epoki klasycyzmu, zdobądź ręcznie robione przedmioty. Zakrzywione, złożone linie charakterystyczne dla baroku i rokoka zostały zastąpione prostą „bezpośredniością” i gładkością. Szczególną uwagę zwraca się na lustra i powierzchnie odblaskowe. „Połysk” wielu żarówek w masywnych żyrandolach podkreśla przyzwoitość mieszkania. Częściowo rzeźbione na powierzchniach drewnianych, wyłącznie w celu dodania elegancji wystrojowi.Na ścianach zawieszone są gobeliny (dywany z tkanymi wzorami), obrazy w masywnych złoconych ramach. Obowiązkowy element w salonie i sypialni jest uważany za kominek. Na półkach postawiono wazony, porcelanę i małą rzeźbę. Meble i wystrój zdobią wstawki z rzadkiego drewna, złocenia, srebra, mosiądzu, jedwabiu, aksamitu w głębokich kolorach, inkrustowane. Tkaniny są używane wyłącznie naturalne. Najlżejszym, najbardziej luksusowym i rozpowszechnionym w klasycyzmie materiałem jest jedwab. Perłowe przelewy na powierzchni sprawią, że atmosfera będzie stłumiona, ale niezwykle elegancka. Po jedwabiu następują aksamit, satyna, muślin i cambric.
Oświetlenie
Nacisk we wnętrzu kładziony jest na centralne oświetlenie, prezentowane przez okazały żyrandol sufitowy. Zwykle ma tak imponujące wymiary i jest tak elegancko wykonany, że staje się jednym z głównych elementów dekoracyjnych w pomieszczeniu. Jako uzupełnienie stosuje się lokalne lampy stołowe i kinkiety. Zazwyczaj są one ozdobione kryształem, szkłem lub przezroczystym kamieniem (w wersjach luksusowych). Dozwolone jest również stosowanie odcieni tkanin. W neoklasycyzmie można użyć białych reflektorów, aby podkreślić zwycięskie detale.
Materiały i metody dekoracji
Ściany są pomalowane późniejszym malowaniem lub tapetą. Jednocześnie lepiej wybrać tkaniny najbardziej odpowiadające epoce. Spośród odcieni preferowane są jasne odcienie, a ornament nie powinien być zbyt ozdobny. Alternatywnie ściany można obłożyć jedwabiem lub panelami z drewna.Dodatkowo powierzchnia jest ozdobiona kolumnami lub „sztuczkami” - pilastrami. Oryginalnym rozwiązaniem będzie malowanie grisaille, które odbywa się za pomocą farb o różnych odcieniach w tym samym kolorze (zwykle szarym). W podobnej technice dekorowane są nie tylko ściany, ale także sufit. Na podłogi wybierz parkiet. Jeśli pozwala na to budżet, możesz kupić luksusową wersję z unikalnym wzorem ze składanymi modułami wykonanymi z naturalnego drewna. W kuchni, w jadalni, łazience, podłoga może być pokryta płytkami ceramicznymi, ekspandowaną gliną lub mozaiką. Sufit wybierz nieprzezroczyste rozciągnięcie lub wykończenie tynkiem. Alternatywnie możesz użyć satyny lub jedwabiu do draperii. W dekoracji podłogi marmurowej czasami stosuje się jasne odcienie o dyskretnym wzorze. Wysokie ściany nie mogą być w pełni ozdobione kamieniem naturalnym ze względu na swoją wagę.
Klasycyzm we wnętrzu
Klasycyzm może być wcielony w każdym pokoju w domu lub w połączeniu z innymi obszarami podobnymi duchem. Należą do nich rokoko, barok, imperium, klasyka (w szerokim znaczeniu), styl kolonialny. Dwie pierwsze opcje będą kontrastować z ograniczeniem głównego kierunku, a pozostałe pasują do zasady analogii. Neoklasycyzm dobrze łączy się z innym zmodernizowanym stylem - neoklasycyzmem.
Korytarz i korytarz
W projekcie korytarza z reguły stosuje się jasne odcienie (mleczny, biały, kremowy, beżowy). Ponieważ korytarz ma zwykle wydłużony kształt, można go wizualnie rozszerzyć za pomocą kombinacji prostej dekoracji na dole i tapety z tkaniny na górze ścian. Celowo podkreślono granicę dwóch tekstur. Nowoczesna przesuwana szafa będzie organicznie wlewać się do wnętrza, jeśli jej fasady zostaną ozdobione sztukaterią lub rzeźbą. Lustrzane powierzchnie drzwi dodadzą objętości pomieszczeniu.Aby jasny pokój mógł grać w jasnym świetle, używają sparowanych kinkietów symetrycznie rozmieszczonych na przeciwległych ścianach.
Pokój dzienny
Ściany salonu ozdobione są tapetami z kwiatowymi ornamentami. Chociaż „historyczny” klasycyzm nie charakteryzuje się kombinacją faktur materiałów, w nowoczesnej wersji można łączyć draperie z gipsem, malowane fragmenty lub drewniane wstawki. Oryginalnym rozwiązaniem będzie zmiana obrazów z kinkietów na obwodzie pokoju. Główną kompozycję reprezentuje sofa, para foteli, otomana lub kanapa i stolik kawowy z drewna. Kolor powierzchni tego ostatniego wybiera się o kilka tonów jaśniejszych lub ciemniejszych niż tapicerka. Pokój powinien mieć kominek z lustrem nad półką. Jeśli nie jest możliwe ustalenie autentyczności, należy użyć analogów biochemicznych i elektrycznych analogów.
Kuchnie
Do wykończenia klasycznej podłogi kuchennej służy klasyczna płytka imitująca drewniany parkiet. Odcień wybierany jest naturalnie z bogatej brązowej palety. Zestaw kuchenny przestrzega również zasad symetrii i musi mieć identyczne systemy przechowywania po obu stronach „centrum” (zwykle piec). Elewacje mebli zdobią sztukaterie, listwy ozdobne, obramowania i gzymsy, „pilastry” ze złoceniami. Nie zaleca się stosowania tapet tekstylnych w kuchni, dlatego lepiej pomalować lub wkleić ściany za pomocą odmiany winylowej imitującej wzór tekstylny (z „włóknami”). Jadalnia ozdobiona jest jasnym białym stołem i tymi samymi „powietrznymi” krzesłami z tapicerką z masy perłowej wykonaną z jedwabiu.
Sypialnie
Pośrodku sypialni znajduje się łóżko, w klasycyzmie straciło baldachim, który kiedyś zasłaniał spanie ze świata zewnętrznego. Ale na luksusowej tapicerce, dekoracyjnych poduszkach i narzutach o bogatym wzorze nie można oszczędzać. Jeśli pozwalają na to wymiary sypialni, wówczas „żeńska” połowa jest wyposażona w buduar. W domach prywatnych można przydzielić mu niewielki sąsiadujący pokój.Po obu stronach luksusowego łóżka ustaw dwa stoliki nocne, przestrzegając zasady symetrii. U podnóża czaszy można zainstalować lub ławkę obitą drogim jedwabiem. Wysokie, wąskie okna zdobią ciężkie zasłony w jasnych odcieniach. Lepiej jest pomalować ściany, a na zagłówku umieścić akcent malarski lub gobelin.
Łazienka
W łazience znajdują się ceramiczne ściany i podłogi. W wersjach eksperymentalnych zielona paleta i jej gradacje są traktowane jako podstawa palety kolorów. Ściany i podłoga mają miękki oliwkowy kolor. Zlew umieszczony jest w szafce w kolorze pistacji ozdobionej srebrnymi lub pozłacanymi listwami. Na ścianie powiesić owalne lustro w prostej ramie. Cztery sparowane kinkiety z dwiema żarówkami są zainstalowane po obu jego stronach. Ozdobnym dodatkiem będzie obraz: kwiatowy ornament w odcieniach bieli i zieleni, który wisi nad lustrem i kończy się na poziomie kinkiety. Kąpiel jest wybierana w klasycznym kształcie z zakrzywionymi nogami. Zamykają ją zasłonami w kolorze pistacji z dyskretnym ornamentem. Aby wnętrze nie wyglądało zbyt „zielone”, uzupełnia je meble wykonane w kombinacji ciemnobrązowych i mlecznych kolorów.
Office
Antyczne meble organicznie wpada do wnętrza biura. Stare, ciężkie biurko, biuro, biurko lub sekretarka zapewnią komfort, wygodę i piękno. Takie meble wykonane są z litego drewna w ciemnych kolorach. Aby sytuacja nie wyglądała zbyt ponuro, na draperie ścian za pomocą jasnych tkanin o neutralnym wzorze. Pojemny stół będzie pasował do luksusowego fotela ze skórzaną tapicerką. Wymaganym atrybutem szafki jest biblioteka. Jeśli pozwala na to wielkość pokoju, przydziel do niego oddzielny „narożnik” z otomaną i stołem.Ponieważ sufity są wysokie w pokojach „pałacowych”, można korzystać z dużych szaf z ruchomymi schodami, na które wspinają się, aby dostać się na najwyższe półki. Oryginalnym dodatkiem będą kinkiety na lustrzanym podłożu, podobne w kształcie do świeczników.
Wniosek
Opis klasycyzmu zawiera odniesienia do malarstwa, poezji, prozy, muzyki i rzeźby. Ten kierunek kiedyś całkowicie obejmował szeroką koncepcję „sztuki” i pozostawił ślad w prawie każdej jej niszie. Większość „resztek” stylu została zachowana w doskonałym stanie i przetrwała do dziś. Aby poczuć „smak” kierunku, osobiście zobaczyć atmosferę wnętrz, docenić jego urok i imponujący charakter, możesz odwiedzić Rosyjską Północną Palmyrę, w której znajduje się większość przykładów rosyjskiego klasycyzmu - osobna gałąź stylu.