Styl minimalizmu we wnętrzu - tworząc idealny design
Cała kultura japońska została zbudowana na zasadach minimalizmu. Od czasów starożytnych japońskie domy były projektowane ściśle według zasad harmonijnej prostoty: na ścianach nie wisiały nic, zamiast okien, instalowano specjalne przegrody od sufitu do podłogi, siedziały na matach i spały na specjalnych materacach futon. Sam styl życia przeciętnego Japończyka wyklucza niepotrzebne szczegóły, jego przywiązanie do rzeczy. W rezultacie funkcjonalność pozostaje, a walory estetyczne nie są brane pod uwagę. Rozwój duchowy jest znacznie ważniejszy niż materialny. Wszystko w japońskim domu zostało zminimalizowane, aby nic nie odwracało uwagi od kontemplacji kwitnącej sakury za oknem i filozoficznych refleksji na temat sensu życia. Preferując taki sposób życia, Japończycy nauczyli się nie tylko koncentrować, ale także rozumieli prawdy o jedności z naturą.
Ich wyjątkowa kultura wciąż wydaje się nam dziwna i niezrozumiała, chociaż chętnie korzystamy z darów ziemi wschodzącego słońca, nie zawsze rozumiejąc, skąd one pochodzą. Stało się to z minimalizmem: przyjęliśmy i przyswoiliśmy sobie ten styl, zapominając, komu powinniśmy za to powiedzieć „dziękuję”. Następnie minimalizm dotarł nie tylko do Europy, ale także zakorzenił się, zajmując pustą w tym czasie niszę, przesłaniając burżuazyjny luksus i bezsmakową pompę.
Minimalizm we wnętrzu wywodzi się z kierunku architektonicznego o tej samej nazwie. Wpływ na to miał funkcjonalizm i konstruktywizm, które rozwijały się równolegle z nim. Nazwa pochodzi od łacińskiego „Minimusa”, co tłumaczy się jako najmniejsze. W Europie pojawienie się tego trendu nastąpiło na początku XX wieku. Impulsem do rozwoju była ogólna sytość popularnych w tamtych czasach stylów Empire i Art Nouveau. Postęp robi ogromny krok naprzód, nowe technologie stopniowo stają się znajome, rytm życia człowieka gwałtownie przyspiesza, nie ma już czasu na rozglądanie się i patrzenie na drobiazgi i fantazyjne szczegóły. Biorąc pod uwagę globalne zmiany, społeczeństwo nie mogło zmienić zakresu swoich potrzeb, porzucając nadmierny luksus i stawiając przede wszystkim lakonizm i prostotę. Reakcja na to ciche wezwanie była narodzinami popularnego stylu zwanego dziś minimalizmem, który już widział przyszłość.
„Wystarczy dobrze wykorzystane minimum.” J. Wern
Ta słynna fraza klasyczna literatura przygodowa może bezpiecznie stać się głównym mottem minimalizmu we wnętrzu.Jedną z głównych zasad kierowania jest racjonalne, ekonomiczne wykorzystanie światła i przestrzeni. Oba te ważne elementy kierunku, po zręcznej ręce projektanta, tworzą złożoną symbiozę, której celem jest maksymalne odzwierciedlenie zasad minimalizmu. Przestrzeń podzielona jest na osobne sekcje, z których każda jest zarezerwowana dla określonego rodzaju zawodu: sypialnia, salon, miejsce do pracy. „Strefy” nie przecinają się, lecz dotykają jedynie warunkowych granic. Tak ścisłe rozmieszczenie miejsc dla pewnego rodzaju działalności po raz kolejny podkreśla jedną z zasad minimalizmu - porządek. Ten typ wnętrza jest idealny dla tych, którzy nie akceptują „bałaganu” pokoju i niezdarnego detalu.
Biuro domowe - gabinet z dużymi oknami
Kolory, które podobają się filozofowi
Goethe napisał również: „kolor jest produktem światła, które wywołuje emocje”. Kolor zawsze niezauważalnie określa tło emocjonalne osoby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby poważnie wybrać schemat kolorów podczas projektowania pokoju, w którym spędzisz znaczną część swojego życia. Główny kolor to biały lub jego odmiany: kość słoniowa, beż. Wtórne kolory są dodawane do głównego koloru, który jest z nim powiązany z kontrastem. Dominują naturalne odcienie:
Trawiasta zieleń;
Słoneczny żółty;
Nasycony fiolet;
Stalowy szary;
Czekoladowy Brąz.
Prosta dekoracja ścienna bez ozdób i wzorów
Harmonijne połączenie dwóch lub trzech kolorów jest uważane za idealne, jeśli użyjesz ich więcej, dyskretność wnętrza zacznie znikać. Musi istnieć kontrast, aby prostota detali nie „rozmazała się”, a oko miało coś do złapania.
Zastosowane tony są z konieczności jednolite: bez wzorów, ozdób, curlicues i kwiatów.
Belki na suficie
Podstawy lekkiej kompozycji
Jak już wspomniano powyżej: oświetlenie i przestrzeń są jednym, uzupełniają się i odsłaniają wzajemne możliwości. Ważne jest, aby trzymać się iluzji otwartości, aby osoba „oddychała” nie tylko ciałem, ale także duchem. Prawidłowo rozmieszczone oświetlenie pomaga osiągnąć ten efekt. W minimalizmie często stosuje się wielopoziomowy model dystrybucji opraw oświetleniowych. Na samym szczycie naszej lekkiej piramidy znajduje się żyrandol. Pod nim rozmieszczone są strefy-stopnie oświetlenia: kinkiety ścienne i podłogowe, lampy, wbudowane urządzenia oświetleniowe.
Różne rodzaje oświetlenia w jadalni-salonie
Szkło lub lustra mogą być użyte jako uzupełnienie świętowania światła. Szczególną uwagę zwraca się na okna. Powinno być nie tylko dużo światła dziennego, ale także dużo, abyś stracił poczucie bycia ściśniętym w skrzynce ze ścianami i dachem. Szczegółowa panorama nocnego miasta z sztandarem gwiaździstego nieba zaspokoi Twoje potrzeby estetyczne w ciemności. W tej chwili okna francuskie pozostają idealną opcją.
Stylowa kuchnia w domu
Subtelności dekoracji wnętrz
Do dekoracji wnętrz stosuje się naturalne lub sztuczne materiały wysokiej jakości, które imitują pierwsze. Ten element minimalizmu był kiedyś prawdziwym boomem: ściany udekorowane grubymi „cegłami” zaczęły pojawiać się w większości mieszkań, studiów i biur, których właściciele podążali za najnowszymi trendami mody ze świata designu. Spośród preferowanych materiałów naturalnych trzej liderzy wyglądają tak:
Drzewo: dąb, cedr, modrzew.
Kamień naturalny: granit, marmur.
Metalowa stal, mosiądz, a nawet żeliwo.
Forma w minimalizmie prawie osiągnęła pozornie niedostępną doskonałość. Zwróć uwagę na występowanie zwykłych kształtów geometrycznych: trójkątów, kwadratów, kół lub ich kombinacji. Czasami projektanci stosują miękkie wygięcia, ale tylko w celu osłabienia ogólnej geometrycznej „idealności”.Jeśli schemat kolorów delikatnie sugeruje powściągliwość, proste linie wyraźnie wskazują na bezkompromisowość.
Ogromna sypialniaProste meble do salonu
Zasady doboru mebli
Minimalizm oznacza nie tylko powściągliwość, ale także wielofunkcyjność. Przy wyborze mebli bierze się również pod uwagę zasadę oszczędzania miejsca. Z jednej strony powinien on organicznie wpasować się w ogólną kompozycję, az drugiej strony połączyć kilka funkcji jednocześnie. Dlatego często używane są stoły - transformatory, łóżka z wysuwanymi półkami do przechowywania, szafki z tajnymi szufladami na dodatkowe przedmioty, półki z wysuwanymi blatami, krzesła z ukrytymi niszami.
Jak wybrać meble do tego stylu
Draperia pokoju wykonana jest z naturalnych tkanin. Takie jak len, bawełna, cambric, jedwab, perkal, perkal, szyfon, filc, a nawet konopie. Często używa się celowo gruboziarnistych tkanin, aby po raz kolejny podkreślić bliskość wszystkiego, co naturalne, i lekceważyć ogólnie przyjęte standardy, lśniące od połysku lakieru. Tkaniny powinny być monofoniczne, połączenie dwóch płócien tkaninowych o różnych kolorach i różnych fakturach jest uważane za dopuszczalne, jeśli nie naruszają ogólnej harmonii stylu.
Półkolisty pokój
Prawda tkwi w drobiazgach
Minimalizm nie akceptuje obfitości drobnych szczegółów.
Jeśli zdecydujemy się przestrzegać zasady prostoty we wszystkim, będziemy musieli powiedzieć zdecydowane „nie” słodkim bibelotom i śmiesznym drobiazgom. Bez akcesoriów pokój urządzony w minimalistycznym stylu może wydawać się niepotrzebnie nagi, sterylny. To w akcesoriach mile widziana jest miękkość kształtów, zagięcia linii i łatwa gra kolorów. Pledy, miękkie poduszki, lampy, wazony, obrazy.
Przytulna sypialnia, nic więcej
Chociaż akcesoria - to jedyny przypadek, w którym można nieco „wygłupiać się”, wykraczać poza podstawowe zasady stylu, a tym samym ożywić przestrzeń. Podkreślają wszechstronność kierunku. W końcu każdą z małych części w dowolnym momencie można zastąpić inną, bardziej odpowiednią do Twojego nastroju. Wskazane jest dodanie do ogólnej palety kawałka dzikiej przyrody - rośliny doniczkowej w oryginalnym, przyprawionym wspólnym motywem stoisku. Drzewa Bonsai wyglądają bardzo kolorowo, nie tylko jako hołd dla przodka, ale także jako symbol absolutnej sielanki.
Opcja projektowania łazienki
O granicach małego rodzinnego świata
Tak więc szerokie okna wpuszczające światło słoneczne do małego świata tryumfu doskonałości prostoty nie będą tolerować zasłon z gęstych, ciemnych tkanin. Po tylu wysiłkach, aby zmaksymalizować otwarcie pokoju w kierunku wielkiego świata przez okna, całkowite zasłonięcie i zakopanie ich pod warstwami tkanin byłoby świętokradztwem. Dlatego wyboru dokonano jedynie na korzyść przewiewnych kurtyn świetlnych przypominających lekkie zamglenie lub falowanie wody.
Łóżko dwukolorowe
Sufit jest pomalowany na jednolity kolor. Możesz zainstalować sufity napinane, ale bez żadnych wzorów, wzorów. Sufit wielopoziomowy, jako jedna z opcji, podkreśli rozwiązania oświetleniowe. Na podłodze najlepiej położyć miękki, jednokolorowy dywan z twardym, długim włosiem. Zwykła tapeta jest albo przyklejona do ścian, albo dekorowana przy użyciu materiałów dekoracyjnych z imitacją materiałów naturalnych.
Widok salonu ze schodów
Asymetria, jako jedna z zasad
Asymetria to zasadniczo brak symetrii, ale nie brak równowagi. Na świecie nie ma jednej absolutnie symetrycznej twarzy, ciała osoby lub zwierzęcia. Zgodnie z ogólnie przyjętym błędem osoba powinna dążyć do symetrii, która ucieleśnia ideał. Ale wszyscy wiemy, że nie istnieje nic idealnego, a pragnienie utopii zamienia się w męczącą drogę bez końca. Dlatego mówiąc o asymetrii, należy położyć szczególny nacisk na jej naturalną naturalność, która pięknie wpisuje się w minimalistyczny obraz świata.
Zdjęcia we wnętrzu salonu
Zasada asymetrii może być stosowana zarówno w ustawieniu elementów mebli, jak i w drobnych szczegółach.
Zielony dywan na podłodze w salonie
W drugim przypadku jest znacznie więcej miejsca na zakres: małe rzeczy w rękach mistrza stają się ostatnimi pociągnięciami pędzla w rękach artysty, bez których obraz nie byłby w atmosferze.
Czarno-biały zestaw do sypialni
Ponadczasowy
Szalony rytm życia współczesnego człowieka, ciągłe migotanie drobnych detali, krzykliwe reklamy, neonowe kolory, luksus na przemian ze złym gustem - wszystko to wyczerpuje i denerwuje. Dlatego minimalizm stał się idealną opcją projektowania dla tych, którzy chcą wrócić do domu i zrelaksować się w prostym, eleganckim otoczeniu, mającym moralny relaks. Lub przyjdź do pracy, gdzie możesz spokojnie zebrać myśli i zacząć rozwiązywać złożone problemy związane z pracą.
Minimalizm od dawna przestał być tylko modnym trendem w designie, stał się odbiciem ludzkiej wizji świata, w której znajduje harmonię z otaczającą go przestrzenią i przywraca równowagę psychiczną. Mocno zakorzenił się w naszym życiu i kulturze. A teraz powoli, ale z pewnością zyskuje popularność. Od samego początku styl ten stał się przykładem elegancji, która nie toleruje kiczu i ekscesów. Do dziś ten piękny i zwięzły styl pozostaje poza modą i czasem, zachowując status wieczności.
Cała kultura japońska została zbudowana na zasadach minimalizmu. Od czasów starożytnych japońskie domy były projektowane ściśle według zasad harmonijnej prostoty: na ścianach nie wisiały nic, zamiast okien, instalowano specjalne przegrody od sufitu do podłogi, siedziały na matach i spały na specjalnych materacach futon. Sam styl życia przeciętnego Japończyka wyklucza niepotrzebne szczegóły, jego przywiązanie do rzeczy. W rezultacie funkcjonalność pozostaje, a walory estetyczne nie są brane pod uwagę. Rozwój duchowy jest znacznie ważniejszy niż materialny. Wszystko w japońskim domu zostało zminimalizowane, aby nic nie odwracało uwagi od kontemplacji kwitnącej sakury za oknem i filozoficznych refleksji na temat sensu życia. Preferując taki sposób życia, Japończycy nauczyli się nie tylko koncentrować, ale także rozumieli prawdy o jedności z naturą.
Ich wyjątkowa kultura wciąż wydaje się nam dziwna i niezrozumiała, chociaż chętnie korzystamy z darów ziemi wschodzącego słońca, nie zawsze rozumiejąc, skąd one pochodzą. Stało się to z minimalizmem: przyjęliśmy i przyswoiliśmy sobie ten styl, zapominając, komu powinniśmy za to powiedzieć „dziękuję”. Następnie minimalizm dotarł nie tylko do Europy, ale także zakorzenił się, zajmując pustą w tym czasie niszę, przesłaniając burżuazyjny luksus i bezsmakową pompę.
Spis treści
Podbój świata
Minimalizm we wnętrzu wywodzi się z kierunku architektonicznego o tej samej nazwie. Wpływ na to miał funkcjonalizm i konstruktywizm, które rozwijały się równolegle z nim. Nazwa pochodzi od łacińskiego „Minimusa”, co tłumaczy się jako najmniejsze. W Europie pojawienie się tego trendu nastąpiło na początku XX wieku. Impulsem do rozwoju była ogólna sytość popularnych w tamtych czasach stylów Empire i Art Nouveau. Postęp robi ogromny krok naprzód, nowe technologie stopniowo stają się znajome, rytm życia człowieka gwałtownie przyspiesza, nie ma już czasu na rozglądanie się i patrzenie na drobiazgi i fantazyjne szczegóły. Biorąc pod uwagę globalne zmiany, społeczeństwo nie mogło zmienić zakresu swoich potrzeb, porzucając nadmierny luksus i stawiając przede wszystkim lakonizm i prostotę. Reakcja na to ciche wezwanie była narodzinami popularnego stylu zwanego dziś minimalizmem, który już widział przyszłość.
„Wystarczy dobrze wykorzystane minimum.” J. Wern
Ta słynna fraza klasyczna literatura przygodowa może bezpiecznie stać się głównym mottem minimalizmu we wnętrzu.Jedną z głównych zasad kierowania jest racjonalne, ekonomiczne wykorzystanie światła i przestrzeni. Oba te ważne elementy kierunku, po zręcznej ręce projektanta, tworzą złożoną symbiozę, której celem jest maksymalne odzwierciedlenie zasad minimalizmu. Przestrzeń podzielona jest na osobne sekcje, z których każda jest zarezerwowana dla określonego rodzaju zawodu: sypialnia, salon, miejsce do pracy. „Strefy” nie przecinają się, lecz dotykają jedynie warunkowych granic. Tak ścisłe rozmieszczenie miejsc dla pewnego rodzaju działalności po raz kolejny podkreśla jedną z zasad minimalizmu - porządek. Ten typ wnętrza jest idealny dla tych, którzy nie akceptują „bałaganu” pokoju i niezdarnego detalu.
Kolory, które podobają się filozofowi
Goethe napisał również: „kolor jest produktem światła, które wywołuje emocje”. Kolor zawsze niezauważalnie określa tło emocjonalne osoby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby poważnie wybrać schemat kolorów podczas projektowania pokoju, w którym spędzisz znaczną część swojego życia. Główny kolor to biały lub jego odmiany: kość słoniowa, beż. Wtórne kolory są dodawane do głównego koloru, który jest z nim powiązany z kontrastem. Dominują naturalne odcienie:
Harmonijne połączenie dwóch lub trzech kolorów jest uważane za idealne, jeśli użyjesz ich więcej, dyskretność wnętrza zacznie znikać. Musi istnieć kontrast, aby prostota detali nie „rozmazała się”, a oko miało coś do złapania.
Podstawy lekkiej kompozycji
Jak już wspomniano powyżej: oświetlenie i przestrzeń są jednym, uzupełniają się i odsłaniają wzajemne możliwości. Ważne jest, aby trzymać się iluzji otwartości, aby osoba „oddychała” nie tylko ciałem, ale także duchem. Prawidłowo rozmieszczone oświetlenie pomaga osiągnąć ten efekt. W minimalizmie często stosuje się wielopoziomowy model dystrybucji opraw oświetleniowych. Na samym szczycie naszej lekkiej piramidy znajduje się żyrandol. Pod nim rozmieszczone są strefy-stopnie oświetlenia: kinkiety ścienne i podłogowe, lampy, wbudowane urządzenia oświetleniowe.
Szkło lub lustra mogą być użyte jako uzupełnienie świętowania światła. Szczególną uwagę zwraca się na okna. Powinno być nie tylko dużo światła dziennego, ale także dużo, abyś stracił poczucie bycia ściśniętym w skrzynce ze ścianami i dachem. Szczegółowa panorama nocnego miasta z sztandarem gwiaździstego nieba zaspokoi Twoje potrzeby estetyczne w ciemności. W tej chwili okna francuskie pozostają idealną opcją.
Subtelności dekoracji wnętrz
Do dekoracji wnętrz stosuje się naturalne lub sztuczne materiały wysokiej jakości, które imitują pierwsze. Ten element minimalizmu był kiedyś prawdziwym boomem: ściany udekorowane grubymi „cegłami” zaczęły pojawiać się w większości mieszkań, studiów i biur, których właściciele podążali za najnowszymi trendami mody ze świata designu. Spośród preferowanych materiałów naturalnych trzej liderzy wyglądają tak:
Forma w minimalizmie prawie osiągnęła pozornie niedostępną doskonałość. Zwróć uwagę na występowanie zwykłych kształtów geometrycznych: trójkątów, kwadratów, kół lub ich kombinacji. Czasami projektanci stosują miękkie wygięcia, ale tylko w celu osłabienia ogólnej geometrycznej „idealności”.Jeśli schemat kolorów delikatnie sugeruje powściągliwość, proste linie wyraźnie wskazują na bezkompromisowość.
Zasady doboru mebli
Minimalizm oznacza nie tylko powściągliwość, ale także wielofunkcyjność.
Przy wyborze mebli bierze się również pod uwagę zasadę oszczędzania miejsca. Z jednej strony powinien on organicznie wpasować się w ogólną kompozycję, az drugiej strony połączyć kilka funkcji jednocześnie. Dlatego często używane są stoły - transformatory, łóżka z wysuwanymi półkami do przechowywania, szafki z tajnymi szufladami na dodatkowe przedmioty, półki z wysuwanymi blatami, krzesła z ukrytymi niszami.
Draperia pokoju wykonana jest z naturalnych tkanin. Takie jak len, bawełna, cambric, jedwab, perkal, perkal, szyfon, filc, a nawet konopie. Często używa się celowo gruboziarnistych tkanin, aby po raz kolejny podkreślić bliskość wszystkiego, co naturalne, i lekceważyć ogólnie przyjęte standardy, lśniące od połysku lakieru. Tkaniny powinny być monofoniczne, połączenie dwóch płócien tkaninowych o różnych kolorach i różnych fakturach jest uważane za dopuszczalne, jeśli nie naruszają ogólnej harmonii stylu.
Prawda tkwi w drobiazgach
Jeśli zdecydujemy się przestrzegać zasady prostoty we wszystkim, będziemy musieli powiedzieć zdecydowane „nie” słodkim bibelotom i śmiesznym drobiazgom. Bez akcesoriów pokój urządzony w minimalistycznym stylu może wydawać się niepotrzebnie nagi, sterylny. To w akcesoriach mile widziana jest miękkość kształtów, zagięcia linii i łatwa gra kolorów. Pledy, miękkie poduszki, lampy, wazony, obrazy.
Chociaż akcesoria - to jedyny przypadek, w którym można nieco „wygłupiać się”, wykraczać poza podstawowe zasady stylu, a tym samym ożywić przestrzeń. Podkreślają wszechstronność kierunku. W końcu każdą z małych części w dowolnym momencie można zastąpić inną, bardziej odpowiednią do Twojego nastroju. Wskazane jest dodanie do ogólnej palety kawałka dzikiej przyrody - rośliny doniczkowej w oryginalnym, przyprawionym wspólnym motywem stoisku. Drzewa Bonsai wyglądają bardzo kolorowo, nie tylko jako hołd dla przodka, ale także jako symbol absolutnej sielanki.
O granicach małego rodzinnego świata
Tak więc szerokie okna wpuszczające światło słoneczne do małego świata tryumfu doskonałości prostoty nie będą tolerować zasłon z gęstych, ciemnych tkanin. Po tylu wysiłkach, aby zmaksymalizować otwarcie pokoju w kierunku wielkiego świata przez okna, całkowite zasłonięcie i zakopanie ich pod warstwami tkanin byłoby świętokradztwem. Dlatego wyboru dokonano jedynie na korzyść przewiewnych kurtyn świetlnych przypominających lekkie zamglenie lub falowanie wody.
Sufit jest pomalowany na jednolity kolor. Możesz zainstalować sufity napinane, ale bez żadnych wzorów, wzorów. Sufit wielopoziomowy, jako jedna z opcji, podkreśli rozwiązania oświetleniowe. Na podłodze najlepiej położyć miękki, jednokolorowy dywan z twardym, długim włosiem. Zwykła tapeta jest albo przyklejona do ścian, albo dekorowana przy użyciu materiałów dekoracyjnych z imitacją materiałów naturalnych.
Asymetria, jako jedna z zasad
Asymetria to zasadniczo brak symetrii, ale nie brak równowagi. Na świecie nie ma jednej absolutnie symetrycznej twarzy, ciała osoby lub zwierzęcia. Zgodnie z ogólnie przyjętym błędem osoba powinna dążyć do symetrii, która ucieleśnia ideał. Ale wszyscy wiemy, że nie istnieje nic idealnego, a pragnienie utopii zamienia się w męczącą drogę bez końca. Dlatego mówiąc o asymetrii, należy położyć szczególny nacisk na jej naturalną naturalność, która pięknie wpisuje się w minimalistyczny obraz świata.
W drugim przypadku jest znacznie więcej miejsca na zakres: małe rzeczy w rękach mistrza stają się ostatnimi pociągnięciami pędzla w rękach artysty, bez których obraz nie byłby w atmosferze.
Ponadczasowy
Szalony rytm życia współczesnego człowieka, ciągłe migotanie drobnych detali, krzykliwe reklamy, neonowe kolory, luksus na przemian ze złym gustem - wszystko to wyczerpuje i denerwuje. Dlatego minimalizm stał się idealną opcją projektowania dla tych, którzy chcą wrócić do domu i zrelaksować się w prostym, eleganckim otoczeniu, mającym moralny relaks. Lub przyjdź do pracy, gdzie możesz spokojnie zebrać myśli i zacząć rozwiązywać złożone problemy związane z pracą.
Minimalizm od dawna przestał być tylko modnym trendem w designie, stał się odbiciem ludzkiej wizji świata, w której znajduje harmonię z otaczającą go przestrzenią i przywraca równowagę psychiczną. Mocno zakorzenił się w naszym życiu i kulturze. A teraz powoli, ale z pewnością zyskuje popularność. Od samego początku styl ten stał się przykładem elegancji, która nie toleruje kiczu i ekscesów. Do dziś ten piękny i zwięzły styl pozostaje poza modą i czasem, zachowując status wieczności.