Rokoko to styl w sztuce i architekturze, który sięga początków XVIII wieku. Trend ten wyróżnia się szczególną łaską, lekkością, a podstawą ideologiczną jest piękno, niesłabnąca młodość, waleczna łaska. Rokokowy styl był najbardziej widoczny we wnętrzu. Cechą charakterystyczną „inteligentnego” stylu jest przyciąganie do wszelkiego rodzaju „kobiecych drobiazgów” (biżuteria, figurki, luksusowe tkaniny, gładkie linie, stonowane odcienie), większa dbałość o wybór najmniejszych detali oraz chęć dopracowania każdego pociągnięcia do perfekcji .
Rokoko jest najbliższym krewnym pompatycznego włoskiego baroku, który również czci luksus i chętnie się nim pochwala. Ale rokoko ma znaczące różnice. Jego estetyka wymaga amortyzacji demonstracji bogactwa i wszelkiej ekspresji. Bogactwo - kolorystyka w delikatnych pastelowych kolorach, wyrazistość - hołd dla wdzięku, lekkości, zabawy. Ponadto rokoko to odrzucenie wielkości, monumentalnej powagi, ciemnych barokowych kolorów na rzecz lekkości, zmysłowości, nienasyconych jasnych kolorów.Dlatego rokoko uważane jest jednocześnie za logiczną konkluzję ciężkiego baroku i jego antypodę artystyczną.
Styl wywodzi się z francuskiego królestwa w czasach, gdy Filip z Orleanu był regentem pod młodym królem Ludwikiem XV. Rozważając Francuzów z tamtych czasów, A. S. Puszkin zauważył ich „swobodną frywolność”, „szaleństwo”, pragnienie luksusu, z którym nic nie mogło się równać. Nic dziwnego, że w tym okresie pojawił się wesoły, pełen gracji przepływ pompatycznego baroku - styl rokokowy, który znajduje zastosowanie przede wszystkim w aranżacji rezydencji francuskiej szlachty (salony, buduary, sypialnie). Oczywiście na pojawienie się nowego trendu wpłynęły zmiany poglądów filozoficznych. Ale głównym bodźcem do jego rozwoju nie była filozofia, ale styl życia, smaki, zwyczaje przedstawicieli rodzin arystokratycznych.
Urodzony we Francji rokoko szybko zyskał popularność w innych krajach. Ułatwili to francuscy artyści, którzy pracowali za granicą. Francuscy architekci, którzy opublikowali swoje projekty poza krajem ojczystym, również pomogli w rozpowszechnieniu tego stylu. Najwyższy dobrobyt rokoka, zawierający elementy baroku, osiągnięto w Austrii i Niemczech. Również Anglia nie uniknęła wpływu modnego stylu, który przejawiał się przede wszystkim w sztuce użytkowej, takiej jak meble inkrustowane, produkcja wyrobów ze srebra. Warto zauważyć, że rozwój stylu rokoko znalazł odzwierciedlenie w wielu branżach produkcji produktów artystycznych. Producenci porcelany wypracowali wobec niego specjalne podejście.
Rokoko nie zrezygnował ze swoich pozycji, pozostając u szczytu popularności aż do samego końca XVIII wieku.Szarmancki styl, doskonale połączony z łatwością moralności i trwałym świątecznym nastrojem panującym za panowania Ludwika XV, nie dominował długo, ale pozostawił zauważalny ślad w sztuce dekoracji wnętrza.
Do jakich pokoi jest odpowiedni styl?
Fani rokoko spotykają się dzisiaj. Z reguły są to wyrafinowane natury skłonne do zadumy, które we wszystkim preferują arystokrację i wyrafinowanie. Oczywiście niewiele z nich może w pełni uosabiać prawdziwie królewski luksus tego kierunku sztuki. Wyrafinowani ludzie, którzy posiadają przestronne wiejskie domy, częściej odnoszą sukcesy. Jednak nawet tacy szczęśliwi styliści powstrzymują się, zachęcając, aby nie dać się zbytnio ponieść emocjom, nie starając się zaprojektować całej konstrukcji w stylu minionych czasów. Po pierwsze, wynikiem żmudnej, ciężkiej pracy może być coś bardziej przypominającego muzeum historyczne, niż przytulny dom marzeń. Po drugie, aranżacja pomieszczeń w duchu szarmanckiego wieku wymagać będzie dość imponujących inwestycji finansowych. Materiały wykończeniowe, ekskluzywne meble, lampy, inne elementy dekoracyjne - wszystko to nie jest tanie.
Sukces nie jest jednak trudny, jeśli zastosujesz koncepcję rokoko w kilku pokojach - salonie, pokoju dziecinnym, sypialni, łazience lub zastosujesz indywidualne elementy stylu we wnętrzu każdego pokoju. Eksperci zalecają wykluczenie badania z listy przekształconych pokoi. Powinien tu panować twórczy, wesoły nastrój, a nie relaksująca zmysłowa atmosfera, inspirująca przyjemne myśli o relaksacji, rozkoszy, rozkoszy.
Istnieje opinia, że dominującym obszarem rokoko są domy podmiejskie, a ograniczone ramy mieszkań praktycznie nie pozwalają pomieścić wszystkiego, co wymaga stylu. Ale czy tak jest? Praktyka pokazuje, że jest arystokratyczna, niesamowicie spektakularna iw tym samym czasie (jeśli jesteś mądry), mieszkańcy zwykłych mieszkań miejskich mają dość budżetowy styl rokoko. Rzeczywiście współczesna interpretacja tego stylu jest nieco uproszczona, aw przypadku trudności zawsze możesz liczyć na pomoc profesjonalistów.
Kolorystyka wnętrz i wzorów
Paleta kolorów jest zdominowana przez stonowane, pastelowe kolory: perłowe odcienie, beż, różowy, jasnozielony, pistacjowy, fioletowy, błękitne kolory w połączeniu ze złoceniami, a podstawowy kolor to biały. Akwarela, rozmyte kolory wypełniają pokój spokojem, zwracają się do świata uczuć, wyobraźni, subtelnych, subtelnych odcieni nastroju.
To jest interesujące! Główny element rokokowej dekoracji ozdobnej przypomina zwijanie się muszli. Nazywa się to rocaille. Francuskie słowo rocaille tłumaczy się jako „skaliste”. Początkowo termin ten oznaczał muszle, skamieliny, fragmenty skał i inne szczegóły, które naśladują naturalne elementy użyte do dekoracji pawilonów parkowych, grot i misek fontannowych. Z biegiem czasu wszystkie przedmioty przypominające muszlę morską, nierówną perłę lub kamień zaczęto nazywać rocaille z powodu niezwykłego, wijącego się, dziwnego kształtu. Sama nazwa stylu rokokowego jest związana ze wspomnianym terminem.
XVIII wiek nieco zaktualizował zasady dekorowania pokoi. Szeroko stosowane były następujące wzory:
girlandy z przeplatanych łodyg, liści, rozwijających się wstążek;
fantazyjne ozdoby z małpami i postaciami dziecięcymi;
obrazy postaci mitologicznych - nimfy, fauny.
Dekoracja ścienna
Wnętrza rokoka cały czas zadziwiały lekkością, pięknem, wyrafinowanym luksusem. Wrażenie to powstało za pomocą rzeźbionych paneli, tapet tkaninowych, obszernych draperii, kratek białych, jasnoróżowych, niebieskich odcieni. Z reguły na ścianach nie było linii prostych, użyto stiukowego wzoru artystycznego - kompozycje kwiatowe rozrzucone z lekką nieostrożnością,ozdobne loki, splot, fantazyjne winiety, muszle. Kompozycje dekoracyjne zajmowały wszystkie ściany, w tym płaszczyzny nad półkolistymi otworami drzwi i okien.
Nowoczesny design jest niemożliwy bez zastosowania tapety - jedwabnej, gęstego połysku, a także bez ozdabiania tkanymi wstawkami, tynkiem weneckim. Czasami ściany są podzielone poziomą linią na dwie części. Często ta opcja wykończenia jest używana, gdy górna część jest pokryta tkaniną, a dolna część jest pokryta wysokiej jakości tapetą.
Z pewnością wykorzystywane są freski, fantastycznie oprawione obrazy i lustra. Lustra są zwykle umieszczane jeden na drugim lub w ścianach między oknami, co optycznie powiększa pomieszczenie. Ale rola zwierciadeł nie ogranicza się tylko do tego. Upiorna gra refleksji tworzy szczególną pół-bajkową atmosferę, w której iluzoryczny świat przeplata się z rzeczywistością.
Cechy projektu ścian - zaokrąglone rogi, a także niewidoczna linia połączenia między ścianą a sufitem. Płynne przejście od wzoru ściany do konstrukcji sufitu zapewnia dekoracja pomocnicza, tak zwana pustka. Jest to rodzaj nakładania się ściany i sufitu, którego głównym celem jest wygładzanie narożników. Zazwyczaj wnęka jest ozdobiona sztukaterią, pokrytą złoceniami. Czasami, aby stworzyć bardziej rygorystyczną atmosferę, srebrną farbę nakłada się na ażurowy wzór na wgłębieniu.
Konstrukcja sufitowa
Styl rokoko nawiązuje do monofonicznej dekoracji sufitu lub dekoracji z jasnymi freskami. Jako dekoracja stiuk stosuje się do wykończenia, często z złoceniem. Kompozycję salonu lub jadalni, w której maksymalny nacisk kładzie się na sufit, powinien uzupełnić przedni żyrandol - elegancki, kryształowy, z błyszczącymi zawieszkami lub imitacją kaskady świec. Na sufitach pokoju dziecinnego i sypialni odpowiednia jest niewielka ilość dekoracji sztukatorskich, a także niezbyt chwytliwy żyrandol.
Dekoracja podłogi
Podłoga we wnętrzu rokoko jest z pewnością droga i chwytliwa.Idealna podłoga to niezawodny i wytrzymały parkiet artystyczny. Łaska rysunków tej powłoki daje poczucie komfortu, dobrobytu, wyrafinowanej arystokracji. Wnętrza w stylu rokoko wyglądają nie mniej harmonijnie, jeśli podłoga jest wykonana z marmuru lub pokryta płytkami ceramicznymi, które odtwarzają marmurowy wzór. Ważne jest, aby powierzchnia odzwierciedlała eleganckie meble i wyrafinowany wystrój. Efekt luksusu i komfortu w jednej butelce osiąga się dzięki malowanemu dywanowi. Ten mebel jest odpowiedni wszędzie, ale pokój dziecięcy i sypialnia są najbardziej odpowiednimi miejscami.
Funkcje wyboru tekstyliów
Obfitość tkanin jest jedną z cech wnętrza tego stylu. Dlatego przy projektowaniu okien mile widziane są skomplikowane wzory kilku warstw tkaniny. Klucz do sukcesu - zasłony wykonane z naturalnego jedwabiu, swobodnie opadające na podłogę. Układanie tkaniny falami, płynne fałdy, ozdabianie kokardkami, grzywką, marszczeniami, wstążkami, haftem, aplikacjami pomaga osiągnąć efekt pałacowego luksusu. Pokrowce na meble i obrusy z wyszukanymi, złożonymi wykończeniami nadają się do stylu rokoko.
Oświetlenie
Luksusowy kryształowy żyrandol o ekskluzywnym designie jest prawdziwą atrakcją wnętrza salonu. Estetyka stylu rokokowego wymaga, aby to urządzenie oświetleniowe, oprócz pełnienia głównej funkcji, wykazywało elitarność domu, stopień szacunku, doskonały gust właścicieli. Jeśli chodzi o sypialnię, tutaj całkiem odpowiednia byłaby mała lampa z koronkowym abażurem lub ciekawie ukształtowany sufit.
Uwaga! Wnętrze rokoko wymaga gry światła i cienia, tajemniczego zmierzchu, niezbędnego do stworzenia zmysłowej i intymnej atmosfery. Dlatego w pokoju zdecydowanie musi znaleźć miejsce na kinkiety, lampy podłogowe, antyczne świeczniki.
Aby poprawić oświetlenie pokoju, nie tracąc koloru galantycznego stulecia, możesz zastosować prostą technikę.Wystarczy umieścić lampy obok lusterek lub naprzeciw nich. Chcesz zanurzyć się w urzekającą erę pięknych uczuć? Zapal świeczkę w pozłacanym lub porcelanowym świeczniku. Niech lustro w zapierającej dech w piersiach owalnej ramie odbija wibrujący płomień.
Meble z epoki Ludwika XV
Wszystkie meble z XVIII wieku wyróżniały się eleganckimi kształtami i gładkimi liniami. Do ich produkcji wykorzystano drogie gatunki drewna: klon, drzewo różane, mahoń, orzech, cytryna. Meble tapicerowane obite jedwabiem, brokatem, aksamitem. Jednak rzemieślnicy dbali nie tylko o jakość mebli. Z relaksu, błogości i przyjemności zamienili przedmioty w oryginalne dzieła sztuki, które każdy szanujący się obywatel chciał zdobyć. W epoce rokoka modne były niskie krzesła, głębokie sofy i fotele, które łączy wspólna cecha - zakrzywione nogi i oparcia ozdobione rzeźbionym ażurowym wzorem. Tapicerka tych produktów pokazywała misterne obrazy winorośli, girlandy kwiatowej, siatki w kształcie rombu i romantycznej sceny.
Kręcone nogi ozdobione intarsją, umiejętne rzeźbienie, brązowe talerze i złocenia wsparte były na eleganckich kanapach, lakierowanych komodach, ławkach i sekretarkach. W buduarach świeckich fashionistek zajmowały miejsca nieznane wcześniej szafki na papier - karton. Po raz kolejny istotne stały się małe stoliki z okrągłym blatem, oparte na czarnych postaciach niewolników Maurów. W epoce rokoka przedmioty te nazwano geridonami. Tak brzmiały prowansalskie ballady, wychwalające nieustraszoność niewolników.
Elementami obowiązkowymi w projekcie pokoi były szafki i komody. W czasach Ludwika XV produkty te straciły swój standardowy prostokątny kształt. Odtąd wyraźnie pokazali najwyższy poziom umiejętności swoich twórców. Szafki w stylu rokoko miały lakierowane powierzchnie, faliste linie, delikatne wzory koronek na zaokrąglonych krawędziach i zgrabne uchwyty,inkrustowane kością słoniową i klejnotami.
Sypialnia w stylu rokoko jest nie do pomyślenia bez przestronnego łóżka z ogromnym, umiejętnie zdobionym zagłówkiem. W XVIII wieku ten blask został uzupełniony baldachimem i rzeźbionymi kolumnami. W razie potrzeby takie wnętrze nie jest trudne do odtworzenia w naszych czasach. Aby całkowicie zanurzyć się w świecie pałacowego luksusu, potrzebujesz kolejnego wyrafinowanego i niezwykle kobiecego mebla w stylu rokoko. Jest to bogato pomalowany ekran mobilny.
Korzystanie z elementów dekoracyjnych
Podstawowym elementem, który zaczyna się od zaprojektowania salonu, jest niski kominek. Projekt pokoju będzie w dużej mierze zależeć od projektu tego luksusowego przedmiotu. Najczęściej stosuje się rokokowe kominki wykonane z beżowego lub białego marmuru. Szlachetność wyglądu produktu można zwiększyć, umieszczając świeczniki ze świecami, wazony, figurki, zegarki na kominku. Zaleca się zawieszanie dużych luster w efektownych ramach nad kominkiem, a obok niego - miniaturowy stół i krzesła.
Nie zapomnij o akwarium. To była epoka rokoka, która zmieniła przezroczysty pojemnik na ryby w element wystroju. Pamiętamy również urocze bibeloty: szkatułki, porcelanowe figurki, figurki z kości słoniowej. Ożywiają wnętrze, symbolizują dobrobyt i niedbalstwo, a kategorie te są mile widziane w stylu rokoko. W przypadku mebli tapicerowanych istnieją również dekoracje - małe poduszki, wszelkiego rodzaju peleryny, rolki.
Jednym z wymagań stylistycznych jest obowiązkowa obecność w pokoju antyków i przedmiotów stylizowanych na minione stulecia. Na przykład salon może być ozdobiony brązowymi zegarami, panelami artystycznymi, kryształowymi wazami, porcelanowymi zestawami obiadowymi. Wszystko to wzbogaca wnętrze i tworzy atmosferę arystokratycznej starożytności.
Rokoko to styl w sztuce i architekturze, który sięga początków XVIII wieku. Trend ten wyróżnia się szczególną łaską, lekkością, a podstawą ideologiczną jest piękno, niesłabnąca młodość, waleczna łaska. Rokokowy styl był najbardziej widoczny we wnętrzu. Cechą charakterystyczną „inteligentnego” stylu jest przyciąganie do wszelkiego rodzaju „kobiecych drobiazgów” (biżuteria, figurki, luksusowe tkaniny, gładkie linie, stonowane odcienie), większa dbałość o wybór najmniejszych detali oraz chęć dopracowania każdego pociągnięcia do perfekcji .
Rokoko jest najbliższym krewnym pompatycznego włoskiego baroku, który również czci luksus i chętnie się nim pochwala. Ale rokoko ma znaczące różnice. Jego estetyka wymaga amortyzacji demonstracji bogactwa i wszelkiej ekspresji. Bogactwo - kolorystyka w delikatnych pastelowych kolorach, wyrazistość - hołd dla wdzięku, lekkości, zabawy. Ponadto rokoko to odrzucenie wielkości, monumentalnej powagi, ciemnych barokowych kolorów na rzecz lekkości, zmysłowości, nienasyconych jasnych kolorów.Dlatego rokoko uważane jest jednocześnie za logiczną konkluzję ciężkiego baroku i jego antypodę artystyczną.
Spis treści
Historia stylu
Styl wywodzi się z francuskiego królestwa w czasach, gdy Filip z Orleanu był regentem pod młodym królem Ludwikiem XV. Rozważając Francuzów z tamtych czasów, A. S. Puszkin zauważył ich „swobodną frywolność”, „szaleństwo”, pragnienie luksusu, z którym nic nie mogło się równać. Nic dziwnego, że w tym okresie pojawił się wesoły, pełen gracji przepływ pompatycznego baroku - styl rokokowy, który znajduje zastosowanie przede wszystkim w aranżacji rezydencji francuskiej szlachty (salony, buduary, sypialnie). Oczywiście na pojawienie się nowego trendu wpłynęły zmiany poglądów filozoficznych. Ale głównym bodźcem do jego rozwoju nie była filozofia, ale styl życia, smaki, zwyczaje przedstawicieli rodzin arystokratycznych.
Urodzony we Francji rokoko szybko zyskał popularność w innych krajach. Ułatwili to francuscy artyści, którzy pracowali za granicą. Francuscy architekci, którzy opublikowali swoje projekty poza krajem ojczystym, również pomogli w rozpowszechnieniu tego stylu. Najwyższy dobrobyt rokoka, zawierający elementy baroku, osiągnięto w Austrii i Niemczech. Również Anglia nie uniknęła wpływu modnego stylu, który przejawiał się przede wszystkim w sztuce użytkowej, takiej jak meble inkrustowane, produkcja wyrobów ze srebra. Warto zauważyć, że rozwój stylu rokoko znalazł odzwierciedlenie w wielu branżach produkcji produktów artystycznych. Producenci porcelany wypracowali wobec niego specjalne podejście.
Rokoko nie zrezygnował ze swoich pozycji, pozostając u szczytu popularności aż do samego końca XVIII wieku.Szarmancki styl, doskonale połączony z łatwością moralności i trwałym świątecznym nastrojem panującym za panowania Ludwika XV, nie dominował długo, ale pozostawił zauważalny ślad w sztuce dekoracji wnętrza.
Do jakich pokoi jest odpowiedni styl?
Fani rokoko spotykają się dzisiaj. Z reguły są to wyrafinowane natury skłonne do zadumy, które we wszystkim preferują arystokrację i wyrafinowanie. Oczywiście niewiele z nich może w pełni uosabiać prawdziwie królewski luksus tego kierunku sztuki. Wyrafinowani ludzie, którzy posiadają przestronne wiejskie domy, częściej odnoszą sukcesy. Jednak nawet tacy szczęśliwi styliści powstrzymują się, zachęcając, aby nie dać się zbytnio ponieść emocjom, nie starając się zaprojektować całej konstrukcji w stylu minionych czasów. Po pierwsze, wynikiem żmudnej, ciężkiej pracy może być coś bardziej przypominającego muzeum historyczne, niż przytulny dom marzeń. Po drugie, aranżacja pomieszczeń w duchu szarmanckiego wieku wymagać będzie dość imponujących inwestycji finansowych. Materiały wykończeniowe, ekskluzywne meble, lampy, inne elementy dekoracyjne - wszystko to nie jest tanie.
Sukces nie jest jednak trudny, jeśli zastosujesz koncepcję rokoko w kilku pokojach - salonie, pokoju dziecinnym, sypialni, łazience lub zastosujesz indywidualne elementy stylu we wnętrzu każdego pokoju. Eksperci zalecają wykluczenie badania z listy przekształconych pokoi. Powinien tu panować twórczy, wesoły nastrój, a nie relaksująca zmysłowa atmosfera, inspirująca przyjemne myśli o relaksacji, rozkoszy, rozkoszy.
Istnieje opinia, że dominującym obszarem rokoko są domy podmiejskie, a ograniczone ramy mieszkań praktycznie nie pozwalają pomieścić wszystkiego, co wymaga stylu. Ale czy tak jest? Praktyka pokazuje, że jest arystokratyczna, niesamowicie spektakularna iw tym samym czasie (jeśli jesteś mądry), mieszkańcy zwykłych mieszkań miejskich mają dość budżetowy styl rokoko. Rzeczywiście współczesna interpretacja tego stylu jest nieco uproszczona, aw przypadku trudności zawsze możesz liczyć na pomoc profesjonalistów.
Kolorystyka wnętrz i wzorów
Paleta kolorów jest zdominowana przez stonowane, pastelowe kolory: perłowe odcienie, beż, różowy, jasnozielony, pistacjowy, fioletowy, błękitne kolory w połączeniu ze złoceniami, a podstawowy kolor to biały. Akwarela, rozmyte kolory wypełniają pokój spokojem, zwracają się do świata uczuć, wyobraźni, subtelnych, subtelnych odcieni nastroju.
XVIII wiek nieco zaktualizował zasady dekorowania pokoi. Szeroko stosowane były następujące wzory:
Dekoracja ścienna
Wnętrza rokoka cały czas zadziwiały lekkością, pięknem, wyrafinowanym luksusem. Wrażenie to powstało za pomocą rzeźbionych paneli, tapet tkaninowych, obszernych draperii, kratek białych, jasnoróżowych, niebieskich odcieni. Z reguły na ścianach nie było linii prostych, użyto stiukowego wzoru artystycznego - kompozycje kwiatowe rozrzucone z lekką nieostrożnością,ozdobne loki, splot, fantazyjne winiety, muszle. Kompozycje dekoracyjne zajmowały wszystkie ściany, w tym płaszczyzny nad półkolistymi otworami drzwi i okien.
Nowoczesny design jest niemożliwy bez zastosowania tapety - jedwabnej, gęstego połysku, a także bez ozdabiania tkanymi wstawkami, tynkiem weneckim. Czasami ściany są podzielone poziomą linią na dwie części. Często ta opcja wykończenia jest używana, gdy górna część jest pokryta tkaniną, a dolna część jest pokryta wysokiej jakości tapetą.
Z pewnością wykorzystywane są freski, fantastycznie oprawione obrazy i lustra. Lustra są zwykle umieszczane jeden na drugim lub w ścianach między oknami, co optycznie powiększa pomieszczenie. Ale rola zwierciadeł nie ogranicza się tylko do tego. Upiorna gra refleksji tworzy szczególną pół-bajkową atmosferę, w której iluzoryczny świat przeplata się z rzeczywistością.
Cechy projektu ścian - zaokrąglone rogi, a także niewidoczna linia połączenia między ścianą a sufitem. Płynne przejście od wzoru ściany do konstrukcji sufitu zapewnia dekoracja pomocnicza, tak zwana pustka. Jest to rodzaj nakładania się ściany i sufitu, którego głównym celem jest wygładzanie narożników. Zazwyczaj wnęka jest ozdobiona sztukaterią, pokrytą złoceniami. Czasami, aby stworzyć bardziej rygorystyczną atmosferę, srebrną farbę nakłada się na ażurowy wzór na wgłębieniu.
Konstrukcja sufitowa
Styl rokoko nawiązuje do monofonicznej dekoracji sufitu lub dekoracji z jasnymi freskami. Jako dekoracja stiuk stosuje się do wykończenia, często z złoceniem. Kompozycję salonu lub jadalni, w której maksymalny nacisk kładzie się na sufit, powinien uzupełnić przedni żyrandol - elegancki, kryształowy, z błyszczącymi zawieszkami lub imitacją kaskady świec. Na sufitach pokoju dziecinnego i sypialni odpowiednia jest niewielka ilość dekoracji sztukatorskich, a także niezbyt chwytliwy żyrandol.
Dekoracja podłogi
Podłoga we wnętrzu rokoko jest z pewnością droga i chwytliwa.Idealna podłoga to niezawodny i wytrzymały parkiet artystyczny. Łaska rysunków tej powłoki daje poczucie komfortu, dobrobytu, wyrafinowanej arystokracji. Wnętrza w stylu rokoko wyglądają nie mniej harmonijnie, jeśli podłoga jest wykonana z marmuru lub pokryta płytkami ceramicznymi, które odtwarzają marmurowy wzór. Ważne jest, aby powierzchnia odzwierciedlała eleganckie meble i wyrafinowany wystrój. Efekt luksusu i komfortu w jednej butelce osiąga się dzięki malowanemu dywanowi. Ten mebel jest odpowiedni wszędzie, ale pokój dziecięcy i sypialnia są najbardziej odpowiednimi miejscami.
Funkcje wyboru tekstyliów
Obfitość tkanin jest jedną z cech wnętrza tego stylu. Dlatego przy projektowaniu okien mile widziane są skomplikowane wzory kilku warstw tkaniny. Klucz do sukcesu - zasłony wykonane z naturalnego jedwabiu, swobodnie opadające na podłogę. Układanie tkaniny falami, płynne fałdy, ozdabianie kokardkami, grzywką, marszczeniami, wstążkami, haftem, aplikacjami pomaga osiągnąć efekt pałacowego luksusu. Pokrowce na meble i obrusy z wyszukanymi, złożonymi wykończeniami nadają się do stylu rokoko.
Oświetlenie
Luksusowy kryształowy żyrandol o ekskluzywnym designie jest prawdziwą atrakcją wnętrza salonu. Estetyka stylu rokokowego wymaga, aby to urządzenie oświetleniowe, oprócz pełnienia głównej funkcji, wykazywało elitarność domu, stopień szacunku, doskonały gust właścicieli. Jeśli chodzi o sypialnię, tutaj całkiem odpowiednia byłaby mała lampa z koronkowym abażurem lub ciekawie ukształtowany sufit.
Aby poprawić oświetlenie pokoju, nie tracąc koloru galantycznego stulecia, możesz zastosować prostą technikę.Wystarczy umieścić lampy obok lusterek lub naprzeciw nich. Chcesz zanurzyć się w urzekającą erę pięknych uczuć? Zapal świeczkę w pozłacanym lub porcelanowym świeczniku. Niech lustro w zapierającej dech w piersiach owalnej ramie odbija wibrujący płomień.
Meble z epoki Ludwika XV
Wszystkie meble z XVIII wieku wyróżniały się eleganckimi kształtami i gładkimi liniami. Do ich produkcji wykorzystano drogie gatunki drewna: klon, drzewo różane, mahoń, orzech, cytryna. Meble tapicerowane obite jedwabiem, brokatem, aksamitem. Jednak rzemieślnicy dbali nie tylko o jakość mebli. Z relaksu, błogości i przyjemności zamienili przedmioty w oryginalne dzieła sztuki, które każdy szanujący się obywatel chciał zdobyć. W epoce rokoka modne były niskie krzesła, głębokie sofy i fotele, które łączy wspólna cecha - zakrzywione nogi i oparcia ozdobione rzeźbionym ażurowym wzorem. Tapicerka tych produktów pokazywała misterne obrazy winorośli, girlandy kwiatowej, siatki w kształcie rombu i romantycznej sceny.
Kręcone nogi ozdobione intarsją, umiejętne rzeźbienie, brązowe talerze i złocenia wsparte były na eleganckich kanapach, lakierowanych komodach, ławkach i sekretarkach. W buduarach świeckich fashionistek zajmowały miejsca nieznane wcześniej szafki na papier - karton. Po raz kolejny istotne stały się małe stoliki z okrągłym blatem, oparte na czarnych postaciach niewolników Maurów. W epoce rokoka przedmioty te nazwano geridonami. Tak brzmiały prowansalskie ballady, wychwalające nieustraszoność niewolników.
Elementami obowiązkowymi w projekcie pokoi były szafki i komody. W czasach Ludwika XV produkty te straciły swój standardowy prostokątny kształt. Odtąd wyraźnie pokazali najwyższy poziom umiejętności swoich twórców. Szafki w stylu rokoko miały lakierowane powierzchnie, faliste linie, delikatne wzory koronek na zaokrąglonych krawędziach i zgrabne uchwyty,inkrustowane kością słoniową i klejnotami.
Sypialnia w stylu rokoko jest nie do pomyślenia bez przestronnego łóżka z ogromnym, umiejętnie zdobionym zagłówkiem. W XVIII wieku ten blask został uzupełniony baldachimem i rzeźbionymi kolumnami. W razie potrzeby takie wnętrze nie jest trudne do odtworzenia w naszych czasach. Aby całkowicie zanurzyć się w świecie pałacowego luksusu, potrzebujesz kolejnego wyrafinowanego i niezwykle kobiecego mebla w stylu rokoko. Jest to bogato pomalowany ekran mobilny.
Korzystanie z elementów dekoracyjnych
Podstawowym elementem, który zaczyna się od zaprojektowania salonu, jest niski kominek. Projekt pokoju będzie w dużej mierze zależeć od projektu tego luksusowego przedmiotu. Najczęściej stosuje się rokokowe kominki wykonane z beżowego lub białego marmuru. Szlachetność wyglądu produktu można zwiększyć, umieszczając świeczniki ze świecami, wazony, figurki, zegarki na kominku. Zaleca się zawieszanie dużych luster w efektownych ramach nad kominkiem, a obok niego - miniaturowy stół i krzesła.
Nie zapomnij o akwarium. To była epoka rokoka, która zmieniła przezroczysty pojemnik na ryby w element wystroju. Pamiętamy również urocze bibeloty: szkatułki, porcelanowe figurki, figurki z kości słoniowej. Ożywiają wnętrze, symbolizują dobrobyt i niedbalstwo, a kategorie te są mile widziane w stylu rokoko. W przypadku mebli tapicerowanych istnieją również dekoracje - małe poduszki, wszelkiego rodzaju peleryny, rolki.
Jednym z wymagań stylistycznych jest obowiązkowa obecność w pokoju antyków i przedmiotów stylizowanych na minione stulecia. Na przykład salon może być ozdobiony brązowymi zegarami, panelami artystycznymi, kryształowymi wazami, porcelanowymi zestawami obiadowymi. Wszystko to wzbogaca wnętrze i tworzy atmosferę arystokratycznej starożytności.