Malowanie ścian w łazience to prosta, szybka i niedroga opcja. Wiele osób błędnie uważa, że w ten sposób niemożliwe jest stworzenie elitarnego, drogiego wnętrza. Istnieje wiele odmian malowania powierzchni, z których większość nie pozostaje bez udziału kreatywności. W rezultacie możesz uzyskać oryginalny projekt ścian, stworzony przez ciebie. Przeciętnemu człowiekowi trudno jest odróżnić taki projekt od projektów chronionych prawem autorskim. Rozważymy liczne sposoby stosowania związków barwiących w łazience i nauczymy się, jak prawidłowo dobierać je do pokoju o tak trudnym mikroklimacie.
Płytki ceramiczne są uważane za tradycyjne pokrycie powierzchni ścian w łazience. Materiał naprawdę działał dobrze w ubiegłym wieku i przeszedł próbę czasu. Jednak pomimo całej różnorodności kolorów, ozdób i kształtów, które oferują obecnie producenci, płytka nadal jest nieco „nudna”. Malowanie ścian zaczęto praktykować w wielu krajach zachodnich, skąd ta moda do nas przyszła. Farba ma wiele zalet, wśród których warto zauważyć:
Zakup substancji będzie znacznie tańszy niż zakup płytek. Praca z materiałem jest również znacznie łatwiejsza. Wystarczy zaopatrzyć się w pędzle i taśmę maskującą, która zapobiegnie rozmazywaniu się kompozycji w innych obszarach ściany.
Różnorodne przypadki użycia. Nie trzeba malować całej ściany farbą tego samego koloru. Możesz podjąć szereg decyzji projektowych: tworzenie gradacji odcieni, malowanie dekoracyjne, łączenie z płytkami.
Zamrożoną warstwę farby można łatwo umyć, wystarczy wycierać ją wilgotną gąbką kilka razy w tygodniu.
Wady stosowania farby do pokrycia ścian w łazience obejmują:
Potrzeba wstępnego wyrównania powierzchni. Kompozycja koloryzująca podkreśli tylko nierówności ściany, więc trzeba będzie ją starannie przygotować za pomocą szpachli, podkładu.
Farba nie jest zalecana do stosowania w łazienkach, w których nie ma dobrej wentylacji. Chociaż preparaty odporne na wilgoć są o jeden stopień wyższe niż normalnie, nie są jeszcze w stanie wytrzymać wilgoci w taki sam sposób jak ceramika.W słabo wentylowanych pomieszczeniach prędzej czy później ściany zaczną się zawilgocić, co doprowadzi do pojawienia się grzybów i pleśni.
Warstwa farby nie jest odporna na uszkodzenia mechaniczne, takie jak płytki ceramiczne. Wystarczy jedno trafienie, aby kawałek powłoki pękł, a nawet się odłamał. Łatwo jest usunąć farbę i pomalować ścianę innym kolorem. Ta względna zaleta zostanie doceniona przez tych, którzy wolą radykalnie zmieniać wnętrze raz na kilka lat.
Wielu naszych rodaków pomalowanych ścian powoduje trwałe skojarzenia z „oficjalnym” niebieskim lub zielonym kolorem, który tak często jest przykryty werandami. W rzeczywistości zakres kolorów farby jest bogaty i zróżnicowany.
Wybór farby do dekoracji ścian
Przede wszystkim przy wyborze farby zwracaj uwagę na wygląd powłoki. Istnieje klasyfikacja związków według tego kryterium:
Matt Farby z tym efektem doskonale maskują wady ścian i nadają głębi odcienia.
Błyszczący Ten typ ma bardziej reprezentacyjny wygląd, jest bardziej odporny na wilgoć, ale jednocześnie podkreśla najmniejsze nierówności w ścianach.
Półmat Pośredni pomiędzy połyskiem a matowym wykończeniem.
Teksturowane. Nadają szorstkości powłoce, która świetnie wygląda w połączonych wersjach ze zwykłymi farbami błyszczącymi lub matowymi. Idealnie maskuje nieregularności.
Jednak dla pokoju jest to o wiele ważniejsze niż wygląd powłoki, ale skład substancji barwiących. Odporność farby na regularny kontakt z wilgocią i podwyższoną temperaturą w dużej mierze zależy od tego, co jest uważane za normę w łazience. W zależności od technologii i składu produkcji farby odporne na wilgoć dzielą się na następujące typy:
Emulsja wodna
Farby na bazie lateksu.
Akryl
Na bazie silikonu.
Grupa farb alkidowych.
Chlorowane związki gumy.
Farby olejne.
Rozważ wady i zalety każdego rodzaju farb odpornych na wilgoć.
Emulsja wodna: zalety i wady
Farba na bazie wody bardzo szybko schnie po nałożeniu na powierzchnię. Kompozycja jest całkowicie bezpieczna dla ludzi, nie ma ostrego, nieprzyjemnego zapachu. Łatwo jest nadać specjalny odcień farbie na bazie wody, dodając specjalny słoik do słoika. Są sprzedawane w dowolnym sklepie z narzędziami. Z wad można zauważyć tylko potrzebę spełnienia pewnych warunków podczas procesu barwienia: temperatura pokojowa nie powinna być niższa niż 5 stopni, w przeciwnym razie farba nie „zatrze się”. Kompozycja zawiera:
Antyseptyczne.
Zagęszczacz
Lateks
Wypełniacz
Farby na bazie wody dzielą się na następujące typy:
Akryl Oprócz lateksu do kompozycji dodaje się również akryl, który nadał nazwę podgrupie farb. Ten typ jest uważany za najczęstszy wśród emulsji wodnych. Dzięki połączeniu lateksu i akrylu powierzchnia zyskuje zwiększoną odporność na wodę. Podczas nakładania dwóch warstw możliwe jest maskowanie pęknięć.
Mineralne Wykonane są na bazie wapna gaszonego lub betonu. Zwykle stosowany do stosowania na zewnątrz i wewnątrz ścian ceglanych lub betonowych, odpowiedni do sufitów. Z niedociągnięć odnotowano tylko krótki okres użytkowania. Farby mineralne nie są wrażliwe na wilgoć, tłuszcz, światło i zmiany temperatury.
Krzemian Wykonane są na bazie płynnego szkła. Mają wysoką przepuszczalność powietrza i pary. Dobrze znoszą wilgoć, ale ich właściwości ochronne pogarszają się, jeśli wilgotność w pomieszczeniu znacznie różni się od wilgotności powierzchni, na którą została nałożona powłoka. Odnoszą się do „długich wątrób” wśród farb, ponieważ żywotność sięga 20 lat.
Silikon Wykonane są na bazie żywic silikonowych. Kosztem przeprowadzenia „oceny” najdroższych farb wodorozcieńczalnych.Należą one do rodzaju paroprzepuszczalnych związków, dlatego idealnie nadają się do wykańczania „mokrych” ścian.
Przed użyciem farby na bazie wody należy dokładnie wymieszać, aby uzyskać jednolity kolor. Zgodnie z instrukcjami mogą nawet dodawać małe porcje wody. Narzędzia po malowaniu można łatwo zmyć z kompozycji, co sprawia, że ten rodzaj barwników jest jeszcze bardziej atrakcyjny dla kupującego.
Lateks
Jeśli w farbach na bazie wody składniki łączy się za pomocą różnych żywic, to w farbach lateksowych rolę tę przypisuje się substancji o tej samej nazwie. Lateks wiąże pigmenty i wodę, która odparowuje po wysuszeniu. Równolegle cząsteczki spoiwa łączą się, tworząc cienką, ale mocną warstwę. Farby lateksowe również nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu, wysychają w ciągu dwóch godzin, przepuszczają powietrze, więc nie możesz obawiać się tworzenia się bąbelków na powierzchni. Spokojnie znoszą stały kontakt z wilgocią, regularne mycie; posiadają wysoką odporność na ścieranie i dobrą przyczepność do każdego rodzaju powierzchni. Niestety farby lateksowe są dość drogie i często stają się siedliskiem grzybów i pleśni. Ostatni problem można łatwo rozwiązać za pomocą antyseptycznego podkładu, który nakłada się na ścianę lub sufit bezpośrednio przed malowaniem.
Akryl
Ten rodzaj farby jest wykonany na bazie akrylu, który staje się jasny od nazwy. Są wysoce odporne na wilgoć i bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Nawet kilka lat po naprawie powierzchnia nie blaknie. Jednak farby akrylowe charakteryzują się ciemnieniem koloru po wyschnięciu warstwy. Ten niuans należy wziąć pod uwagę przy wyborze odcienia kompozycji. W przeciwieństwie do farb olejnych nie pękają. Kompozycje akrylowe bez wody mają zwiększoną wytrzymałość i są często stosowane do zastosowań zewnętrznych.
Silikon
Farby na bazie silikonu są stosunkowo nowe. Ta grupa związków ma wysoki koszt. Cena jest równoważona właściwościami farb i szerokim zakresem ich zastosowania. Są odporne na wilgoć, ale przepuszczają parę, dzięki czemu zapewniają naturalną wymianę powietrza w pomieszczeniu i nie dopuszczają do zawilgocenia ścian. Farby silikonowe są niewrażliwe na nagłe zmiany temperatury (w tym mrozy), ekspozycję na światło słoneczne. Nie pękają i nie pęcznieją „bąbelkami” po zabarwieniu. Farby silikonowe schną wystarczająco szybko, nie rozprzestrzeniają nieprzyjemnego zapachu i są całkowicie bezpieczne dla ludzi.
Charakterystyka wodoodpornej farby z gumy chlorowanej
Chlorowane farby gumowe pojawiły się na rynku nie tak dawno temu, ale już stały się doskonałą opcją łączenia niskiego kosztu i wysokiej wydajności. Wykonane są z mieszaniny pigmentów, rozpuszczalnika i białego proszku zwanego kauczukiem chlorowanym (końcowy produkt reakcji chloru i gumy). Takie konstrukcje pokrywają ściany nie w łazienkach, ale w pokojach, w których znajdują się baseny lub w saunach, łaźniach. Faktem jest, że pod względem odporności na wilgoć chlorowane gumowe farby nie mają konkurentów. Jednak kompozycja może zmieniać konsystencję po wyschnięciu powierzchni. Kiedy temperatura wzrośnie do 60 stopni, mięknie, a gdy spada, twardnieje. Jeśli powietrze w pomieszczeniu staje się jeszcze cieplejsze, istnieje ryzyko rozkładu kompozycji z uwolnieniem par kwasu solnego.
Chlorowane farby gumowe są zwykle stosowane do dekoracji obiektów przemysłowych. Podczas suszenia kompozycji nie zachodzą reakcje chemiczne. Chlorowana guma po prostu zamarza po odparowaniu rozpuszczalnika. Odporność farby na działanie tego ostatniego jest bardzo niska. Z tego powodu pierwsza warstwa może mięknąć po nałożeniu drugiej.Producenci często dodają do kompozycji małe kawałki aluminium, które tworzą oryginalny efekt dekoracyjny i zwiększają wytrzymałość powłoki.
Alkid
Farby alkidowe mają wysoką przyczepność i są stosowane do pokrycia prawie każdej powierzchni: betonu, drewna, metalu. W tym ostatnim przypadku kompozycja zapobiega rozwojowi korozji. Farby powstają na bazie lakieru alkidowego. Po wysuszeniu mogą uwalniać toksyczne substancje, dlatego łazienka powinna być dobrze wentylowana. Istnieją dwie odmiany lakierów alkidowych:
Pentafthalic.
Gliftal.
Lakier pentafalowy jest częściej stosowany do produkcji farb alkidowych, ponieważ podczas suszenia na zimno przyczynia się do szybszego stwardnienia kompozycji, a powstały film staje się mocniejszy niż warstwa z bazą glifaliczną. W innych przypadkach lakier glifaliczny twardnieje szybciej. Wybierając farbę alkidową, należy zwrócić uwagę na jej zawartość tłuszczu. Gęstość kompozycji, twardość i elastyczność powłoki oraz szybkość suszenia zależą od tego wskaźnika.
Cechy zastosowania farb olejnych do dekoracji łazienki
Farby olejne powstają na bazie suszącego się oleju. Odmianę tę można nazwać „pozdrowieniami z przeszłości”, ponieważ przed pojawieniem się związków akrylowych, alkidowych, silikonowych i lateksowych po prostu nie miała konkurentów. Pół wieku temu farby olejne były powszechnie stosowane do malowania ścian zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Główną wadą kompozycji jest bardzo długi czas schnięcia. W łazience o wysokiej wilgotności proces ten może trwać nawet przez kilka dni.
Podczas suszenia kompozycja wydziela ostry, nieprzyjemny zapach, więc pomieszczenie będzie musiało być wentylowane przez długi czas. Chociaż farby olejne odpowiednio wytrzymują test wysokiej wilgotności, nie są zalecane do dekoracji łazienki, ponieważ po roku lub dwóch powłoka zacznie pękać i konieczne będzie ponowne wykonanie napraw.
Jak przygotować ściany do malowania
Nałożenie kompozycji barwiącej na ścianę poprzedza faza przygotowawcza.Powierzchnię należy oczyścić z warstwy starej powłoki, wygładzić kitem, nałożyć tynk, podkład i środek antyseptyczny. Złożoność zadania zależy od rodzaju powierzchni ściany. Przygotowanie gołej cegły jest uważane za najbardziej czasochłonne. Konieczne jest usunięcie resztek zaprawy cementowej i ewentualnie pokrycie ściany siatką wzmacniającą. Najłatwiejszy sposób pracy z otynkowaną powierzchnią.
Zalecenia i metody usuwania starej farby ze ścian
Jeśli ściana została wcześniej pomalowana, należy ją całkowicie oczyścić z resztek kompozycji, co spowoduje nierówności i nierówności na powierzchni. Łatwo jest teraz kupić specjalny rozpuszczalnik na rynku. Za pomocą pędzla jest równomiernie rozmieszczony na całej powierzchni i pozostawiony na kilka godzin. Gdy kompozycja wnika głęboko w warstwę farby i zmiękcza ją, możesz przystąpić do czyszczenia ściany.
Aby to zrobić, potrzebujesz zwykłego skrobaka lub szpatułki. W przypadku niektórych rodzajów farb sprzedawane są specjalne rozpuszczalniki, które skutecznie zmiękczają tylko określony skład. Czasami stara warstwa „zjada” tyle ścian, że należy ją usunąć za pomocą narzędzi takich jak szlifierka lub lutownica. W pierwszym przypadku cały pokój szybko wypełni się małymi cząstkami farby i tynku, aw drugim przypadku przy silnym ogrzewaniu mogą uwolnić się toksyczne substancje. Z tego powodu rozpuszczalnik jest uważany za najbezpieczniejszą i najbardziej niezawodną opcję.
Narzędzia do kolorowania: ich zalety i wady
Do malowania powierzchni można użyć następujących narzędzi:
Szczotki o różnej sztywności i szerokości. Nadaje się do obróbki małych, trudno dostępnych miejsc (obszar za toaletą, prysznicem lub wanną). Mogą pozostawiać brzydkie „pociągnięcia” i smugi, które naruszają jednolitość powierzchni.
Rolki Służy do pokrycia dużych obszarów. Pozwalają szybko przetworzyć powierzchnię ściany i jednocześnie nadać jednolitą warstwę. Lepiej jest używać wałków z gumy piankowej.
Pistolety natryskowe. Ta grupa obejmuje pistolety natryskowe i pistolety natryskowe. Narzędzia działają na podobnej zasadzie: rozpylają kompozycję w pewnej odległości od powierzchni pod ciśnieniem powietrza. Daj jednolitą powłokę. Osoba sama reguluje stopień zabrudzenia i ilość farby, która jest wydawana na każdy centymetr kwadratowy. Aby zmniejszyć zużycie kompozycji, po prostu zwiększ odległość między ścianą a rozpylaczem. Zalecany do pracy w respiratorze lub specjalnej masce.
Najnowocześniejszą opcją są pistolety natryskowe. Są używane nie tylko do malowania ścian, ale także do mebli o złożonej konfiguracji. Jeśli używana jest kombinacja kilku kolorów, użyj taśmy maskującej, która ogranicza poszczególne obszary.
Technologia atramentowa
Rozważmy etapami technologię nakładania farb na ścianę za pomocą wałka:
Najpierw musisz wyraźnie rozróżnić obszar barwienia. Wskazują na to paski farby narysowane wcięte kilka cm od granicy.
Teraz musisz rozcieńczyć farbę i wlać niewielką porcję do specjalnego pojemnika (koryta dwuczęściowego) na rolki.
Następnie wałek zwilża się farbą, której nadmiar usuwa się poprzez próbne walcowanie narzędzia na specjalnej żebrowanej powierzchni pojemnika.
Teraz farba nakładana jest na ścianę za pomocą wałka. Ruchy muszą być ciągłe. Narzędzie przesuwa się wzdłuż osi pionowej: w górę i w dół.
Gdy farba na wałku zaczyna się kończyć, są one powtarzane na już obrobionej powierzchni w celu usunięcia powstałych plam.
Teraz wałek jest ponownie zwilżany w farbie i cała procedura jest powtarzana ponownie z sąsiednim odcinkiem ściany.
Praca powinna odbywać się w dobrze oświetlonym pomieszczeniu lub w świetle dziennym. Dzięki temu możesz natychmiast zauważyć wady i wyeliminować je w odpowiednim czasie. Granice i drobne detale są malowane na końcu. W przypadku żmudnej pracy lepiej zastąpić wałek szczotką.
Zużycie farby
Zużycie farby pomoże kupić odpowiednią ilość kompozycji do wykończenia określonego obszaru. Ten wskaźnik jest zawsze wskazany na słoiku. Z reguły producenci obliczają przybliżoną powierzchnię, którą można pokryć pojedynczą warstwą prezentowanej farby. Dane te są uważane za przybliżone. Dopuszczalny błąd obliczeniowy zależy od materiału ściany, liczby warstw farby, stopnia rozcieńczenia, cech kompozycyjnych, narzędzia do nakładania, a nawet warunków środowiskowych, w których zostaną wykonane prace malarskie. Dla idealnej wartości uważa się za zużycie 1 litra na 5 metrów kwadratowych w jednej warstwie. Aby zmierzyć powierzchnię ściany, należy pomnożyć jej wysokość przez szerokość. Nie zapomnij dodać obramowań, filetów lub drobnych elementów dekoracyjnych.
Projektuj w różnych stylach
Malowanie ścian w łazience nadaje się do linii nowoczesnych stylów, a także do wielu klasycznych i etnicznych trendów. Srebrna farba jest idealna dla zaawansowanych technologii. Ceglane ściany, tradycyjne dla strychu, można łatwo przekształcić za pomocą białych, niebieskich lub miękkich brązowych odcieni. W przypadku secesji można użyć kombinacji techniki ombre (gradacja koloru) i falistych linii w punktach przejścia tonów. W obszarach etnicznych doskonale nadają się malowane ściany, których powierzchnia jest dodatkowo ozdobiona dekoracyjnym malowaniem z motywami narodowymi. Na przykład w łazience w stylu egipskim lub afrykańskim odpowiednie są charakterystyczne wzory kątowe. Wnętrze mauretańskie lub marokańskie ozdobione jest elegancką ligaturą, wykonaną w kolorach niebieskim, brązowym i zielonym. Do łazienki w stylu rosyjskim użyj malowania.
Podczas stosowania farb dużą uwagę zwraca się na rodzaje materiałów wykończeniowych, które zostały użyte do pokrycia podłogi i sufitu. Powinny być łączone nie tylko w kolorze, ale także w fakturze. Tworząc właściwe kombinacje, możesz zaakcentować określony obszar w pokoju lub odwrotnie, zamaskować oddzielny obszar,czyniąc ją neutralną.
Metody malowania dekoracyjnego
Oprócz klasycznego litego barwienia podczas pracy z farbą można użyć szeregu specjalnych narzędzi do oryginalnych technik:
Szablony Służą do nakładania rysunków na warstwę wysuszonej farby.
Efekt „gwiezdnego” pyłu uzyskuje się przez natryskiwanie innego koloru farby sztywnym pędzlem, który jest ściskany na długo przed zabiegiem. Ta technika wygląda pięknie i stylowo na ciemnych ścianach (fioletowy, niebieski), jeśli rozpylona zostanie jasna lub srebrna farba.
Efekt starzenia się lub stippling. Nakłada się na całkowicie wysuszone powierzchnie. Glazurę nakłada się na warstwę farby. Dopóki kompozycja nie stwardnieje, artystycznie rozmazuje się ją na powierzchni za pomocą gąbki. W rezultacie dolna warstwa farby jest stopniowo odsłonięta.
Barwienie kontrastowe. Do pracy potrzebujesz farb o różnych kolorach i zapasów taśmy maskującej. Taśma maskująca ogranicza poszczególne obszary pomalowane w różnych odcieniach. Technika ta jest często używana do tworzenia złożonych wzorów geometrycznych.
„Chaos uderzeń”. Do pracy użyj samodzielnie wykonanego wałka szmatkowego. Kawałki tkaniny nawija się na uchwyt, aby uzyskać jak najwięcej fałd i sęków. Za pomocą tego narzędzia nakładana jest już wysuszona warstwa farby. Okazuje się oryginalny, abstrakcyjny wzór.
Efekt pomarszczonej skóry. Arkusze cienkiego papieru dekoracyjnego są nakładane na świeżo nałożoną farbę. Jest kruszony i pozostawia do wyschnięcia. Następnie powierzchnia jest odmalowywana. Ściana nabiera charakterystycznej ulgi. Aby uzyskać efekt zwykłej skóry, użyj domowej roboty zamszowego wałka. Wygodne jest dla nich utworzenie pożądanego reliefu na świeżej powierzchni.
Barwienie teksturowane. Jest stosowany jako analog gipsu weneckiego. Do pracy użyj specjalnego wałka.
W tym drugim przypadku można dodatkowo użyć kolorowego podkładu lub perłowej glazury, które dają po prostu niesamowity efekt, jeśli ich odcień jest odpowiednio dopasowany do odcienia farby bazowej.
Korzystanie z dekoracyjnego tynku do dekoracji ścian w łazience
Do łazienki stosuje się specjalny odporny na wilgoć tynk dekoracyjny. Materiał sprzedawany jest na sucho. Podstawa substancji składa się z polimerów, do których dodaje się cząstki dekoracyjne, a nawet pokruszone kawałki kamienia naturalnego. Tynk strukturalny z reguły imituje powierzchnię granitu lub marmuru. Powłokę można zastosować jako wykończenie lub połączyć z farbą. Tynk strukturalny idealnie ukrywa wady powierzchni ściany, uszlachetniając wnętrze łazienki. Taka powłoka nie obawia się narażenia na wilgoć, światło słoneczne i nagłe wzrosty temperatury. Niektórzy producenci oferują tynk, który jednocześnie pełni rolę izolacji, która jest odpowiednia do pomieszczeń o niewystarczającym ogrzewaniu.
Błędy, których należy unikać
Malując ściany, należy unikać wielu błędów, które często popełniają początkujący w branży malarskiej:
Nie maluj na nieprzygotowanej ścianie. Być może powłoka przez jakiś czas naprawdę będzie wiernie służyć, ale jej wygląd pozostawi wiele do życzenia.
Jeśli praca rozpoczyna się od określonego obszaru, nie zaleca się drastycznej zmiany stref barwienia, przechodząc od jednego rogu do drugiego. Musisz pomalować ścianę sekwencyjnie, powoli przesuwając się wzdłuż wybranego kierunku.
Należy również przygotować kompozycję barwiącą: wymieszaj, w razie potrzeby dodaj pigmenty, dodaj wodę lub benzynę lakową, jeśli jej konsystencja jest zbyt gęsta.
Zwróć uwagę na datę ważności farby. Niektóre związki mogą z czasem tylko nieznacznie gęstnieć, ale jednocześnie całkowicie tracą większość swoich właściwości.Nie można tego wizualnie ustalić, ale po nałożeniu i podczas działania wszystkie wady przejawiają się w całej okazałości.
Aby uzyskać najlepszą przyczepność powłoki do powierzchni, należy zastosować podkład.
Nie można przeprowadzić dalszych prac wykończeniowych, jeśli farba jeszcze nie wyschła.
Nie zalecają również eksperymentowania z chaotycznym nakładaniem farby na powierzchnię, chyba że nie jest to oczywiście część procesu oryginalnej dekoracji ściennej.
Wniosek
Coraz więcej właścicieli mieszkań zaczęło stosować farby do dekoracji ścian i sufitów w łazienkach. Zachodni projektanci pokazali, że ta metoda dekoracji ma wiele zalet, wśród których atrakcyjna cena nie trwa. Farbą łatwo jest wykonywać różne manipulacje, uzyskując oryginalne efekty, których po prostu nie da się ułożyć w płytki lub panele dekoracyjne. Ta opcja jest zdecydowanie odpowiednia dla projektantów fantasy, którzy nie boją się eksperymentować w celu uzyskania autorskiego projektu.
Malowanie ścian w łazience to prosta, szybka i niedroga opcja. Wiele osób błędnie uważa, że w ten sposób niemożliwe jest stworzenie elitarnego, drogiego wnętrza. Istnieje wiele odmian malowania powierzchni, z których większość nie pozostaje bez udziału kreatywności. W rezultacie możesz uzyskać oryginalny projekt ścian, stworzony przez ciebie. Przeciętnemu człowiekowi trudno jest odróżnić taki projekt od projektów chronionych prawem autorskim. Rozważymy liczne sposoby stosowania związków barwiących w łazience i nauczymy się, jak prawidłowo dobierać je do pokoju o tak trudnym mikroklimacie.
Spis treści
Plusy i minusy kolorowania łazienki
Płytki ceramiczne są uważane za tradycyjne pokrycie powierzchni ścian w łazience. Materiał naprawdę działał dobrze w ubiegłym wieku i przeszedł próbę czasu. Jednak pomimo całej różnorodności kolorów, ozdób i kształtów, które oferują obecnie producenci, płytka nadal jest nieco „nudna”. Malowanie ścian zaczęto praktykować w wielu krajach zachodnich, skąd ta moda do nas przyszła. Farba ma wiele zalet, wśród których warto zauważyć:
Wady stosowania farby do pokrycia ścian w łazience obejmują:
Łatwo jest usunąć farbę i pomalować ścianę innym kolorem. Ta względna zaleta zostanie doceniona przez tych, którzy wolą radykalnie zmieniać wnętrze raz na kilka lat.
Wybór farby do dekoracji ścian
Przede wszystkim przy wyborze farby zwracaj uwagę na wygląd powłoki. Istnieje klasyfikacja związków według tego kryterium:
Jednak dla pokoju jest to o wiele ważniejsze niż wygląd powłoki, ale skład substancji barwiących. Odporność farby na regularny kontakt z wilgocią i podwyższoną temperaturą w dużej mierze zależy od tego, co jest uważane za normę w łazience. W zależności od technologii i składu produkcji farby odporne na wilgoć dzielą się na następujące typy:
Rozważ wady i zalety każdego rodzaju farb odpornych na wilgoć.
Emulsja wodna: zalety i wady
Farba na bazie wody bardzo szybko schnie po nałożeniu na powierzchnię. Kompozycja jest całkowicie bezpieczna dla ludzi, nie ma ostrego, nieprzyjemnego zapachu. Łatwo jest nadać specjalny odcień farbie na bazie wody, dodając specjalny słoik do słoika. Są sprzedawane w dowolnym sklepie z narzędziami. Z wad można zauważyć tylko potrzebę spełnienia pewnych warunków podczas procesu barwienia: temperatura pokojowa nie powinna być niższa niż 5 stopni, w przeciwnym razie farba nie „zatrze się”. Kompozycja zawiera:
Farby na bazie wody dzielą się na następujące typy:
Przed użyciem farby na bazie wody należy dokładnie wymieszać, aby uzyskać jednolity kolor. Zgodnie z instrukcjami mogą nawet dodawać małe porcje wody. Narzędzia po malowaniu można łatwo zmyć z kompozycji, co sprawia, że ten rodzaj barwników jest jeszcze bardziej atrakcyjny dla kupującego.
Lateks
Jeśli w farbach na bazie wody składniki łączy się za pomocą różnych żywic, to w farbach lateksowych rolę tę przypisuje się substancji o tej samej nazwie. Lateks wiąże pigmenty i wodę, która odparowuje po wysuszeniu. Równolegle cząsteczki spoiwa łączą się, tworząc cienką, ale mocną warstwę. Farby lateksowe również nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu, wysychają w ciągu dwóch godzin, przepuszczają powietrze, więc nie możesz obawiać się tworzenia się bąbelków na powierzchni. Spokojnie znoszą stały kontakt z wilgocią, regularne mycie; posiadają wysoką odporność na ścieranie i dobrą przyczepność do każdego rodzaju powierzchni. Niestety farby lateksowe są dość drogie i często stają się siedliskiem grzybów i pleśni. Ostatni problem można łatwo rozwiązać za pomocą antyseptycznego podkładu, który nakłada się na ścianę lub sufit bezpośrednio przed malowaniem.
Akryl
Ten rodzaj farby jest wykonany na bazie akrylu, który staje się jasny od nazwy. Są wysoce odporne na wilgoć i bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Nawet kilka lat po naprawie powierzchnia nie blaknie. Jednak farby akrylowe charakteryzują się ciemnieniem koloru po wyschnięciu warstwy. Ten niuans należy wziąć pod uwagę przy wyborze odcienia kompozycji. W przeciwieństwie do farb olejnych nie pękają. Kompozycje akrylowe bez wody mają zwiększoną wytrzymałość i są często stosowane do zastosowań zewnętrznych.
Silikon
Farby na bazie silikonu są stosunkowo nowe. Ta grupa związków ma wysoki koszt. Cena jest równoważona właściwościami farb i szerokim zakresem ich zastosowania. Są odporne na wilgoć, ale przepuszczają parę, dzięki czemu zapewniają naturalną wymianę powietrza w pomieszczeniu i nie dopuszczają do zawilgocenia ścian. Farby silikonowe są niewrażliwe na nagłe zmiany temperatury (w tym mrozy), ekspozycję na światło słoneczne. Nie pękają i nie pęcznieją „bąbelkami” po zabarwieniu. Farby silikonowe schną wystarczająco szybko, nie rozprzestrzeniają nieprzyjemnego zapachu i są całkowicie bezpieczne dla ludzi.
Charakterystyka wodoodpornej farby z gumy chlorowanej
Chlorowane farby gumowe pojawiły się na rynku nie tak dawno temu, ale już stały się doskonałą opcją łączenia niskiego kosztu i wysokiej wydajności. Wykonane są z mieszaniny pigmentów, rozpuszczalnika i białego proszku zwanego kauczukiem chlorowanym (końcowy produkt reakcji chloru i gumy). Takie konstrukcje pokrywają ściany nie w łazienkach, ale w pokojach, w których znajdują się baseny lub w saunach, łaźniach. Faktem jest, że pod względem odporności na wilgoć chlorowane gumowe farby nie mają konkurentów. Jednak kompozycja może zmieniać konsystencję po wyschnięciu powierzchni. Kiedy temperatura wzrośnie do 60 stopni, mięknie, a gdy spada, twardnieje. Jeśli powietrze w pomieszczeniu staje się jeszcze cieplejsze, istnieje ryzyko rozkładu kompozycji z uwolnieniem par kwasu solnego.
Chlorowane farby gumowe są zwykle stosowane do dekoracji obiektów przemysłowych. Podczas suszenia kompozycji nie zachodzą reakcje chemiczne. Chlorowana guma po prostu zamarza po odparowaniu rozpuszczalnika. Odporność farby na działanie tego ostatniego jest bardzo niska. Z tego powodu pierwsza warstwa może mięknąć po nałożeniu drugiej.Producenci często dodają do kompozycji małe kawałki aluminium, które tworzą oryginalny efekt dekoracyjny i zwiększają wytrzymałość powłoki.
Alkid
Farby alkidowe mają wysoką przyczepność i są stosowane do pokrycia prawie każdej powierzchni: betonu, drewna, metalu. W tym ostatnim przypadku kompozycja zapobiega rozwojowi korozji. Farby powstają na bazie lakieru alkidowego. Po wysuszeniu mogą uwalniać toksyczne substancje, dlatego łazienka powinna być dobrze wentylowana. Istnieją dwie odmiany lakierów alkidowych:
Lakier pentafalowy jest częściej stosowany do produkcji farb alkidowych, ponieważ podczas suszenia na zimno przyczynia się do szybszego stwardnienia kompozycji, a powstały film staje się mocniejszy niż warstwa z bazą glifaliczną. W innych przypadkach lakier glifaliczny twardnieje szybciej. Wybierając farbę alkidową, należy zwrócić uwagę na jej zawartość tłuszczu. Gęstość kompozycji, twardość i elastyczność powłoki oraz szybkość suszenia zależą od tego wskaźnika.
Cechy zastosowania farb olejnych do dekoracji łazienki
Farby olejne powstają na bazie suszącego się oleju. Odmianę tę można nazwać „pozdrowieniami z przeszłości”, ponieważ przed pojawieniem się związków akrylowych, alkidowych, silikonowych i lateksowych po prostu nie miała konkurentów. Pół wieku temu farby olejne były powszechnie stosowane do malowania ścian zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Główną wadą kompozycji jest bardzo długi czas schnięcia. W łazience o wysokiej wilgotności proces ten może trwać nawet przez kilka dni.
Podczas suszenia kompozycja wydziela ostry, nieprzyjemny zapach, więc pomieszczenie będzie musiało być wentylowane przez długi czas. Chociaż farby olejne odpowiednio wytrzymują test wysokiej wilgotności, nie są zalecane do dekoracji łazienki, ponieważ po roku lub dwóch powłoka zacznie pękać i konieczne będzie ponowne wykonanie napraw.
Jak przygotować ściany do malowania
Nałożenie kompozycji barwiącej na ścianę poprzedza faza przygotowawcza.Powierzchnię należy oczyścić z warstwy starej powłoki, wygładzić kitem, nałożyć tynk, podkład i środek antyseptyczny. Złożoność zadania zależy od rodzaju powierzchni ściany. Przygotowanie gołej cegły jest uważane za najbardziej czasochłonne. Konieczne jest usunięcie resztek zaprawy cementowej i ewentualnie pokrycie ściany siatką wzmacniającą. Najłatwiejszy sposób pracy z otynkowaną powierzchnią.
Zalecenia i metody usuwania starej farby ze ścian
Jeśli ściana została wcześniej pomalowana, należy ją całkowicie oczyścić z resztek kompozycji, co spowoduje nierówności i nierówności na powierzchni. Łatwo jest teraz kupić specjalny rozpuszczalnik na rynku. Za pomocą pędzla jest równomiernie rozmieszczony na całej powierzchni i pozostawiony na kilka godzin. Gdy kompozycja wnika głęboko w warstwę farby i zmiękcza ją, możesz przystąpić do czyszczenia ściany.
Aby to zrobić, potrzebujesz zwykłego skrobaka lub szpatułki. W przypadku niektórych rodzajów farb sprzedawane są specjalne rozpuszczalniki, które skutecznie zmiękczają tylko określony skład. Czasami stara warstwa „zjada” tyle ścian, że należy ją usunąć za pomocą narzędzi takich jak szlifierka lub lutownica. W pierwszym przypadku cały pokój szybko wypełni się małymi cząstkami farby i tynku, aw drugim przypadku przy silnym ogrzewaniu mogą uwolnić się toksyczne substancje. Z tego powodu rozpuszczalnik jest uważany za najbezpieczniejszą i najbardziej niezawodną opcję.
Narzędzia do kolorowania: ich zalety i wady
Do malowania powierzchni można użyć następujących narzędzi:
Najnowocześniejszą opcją są pistolety natryskowe. Są używane nie tylko do malowania ścian, ale także do mebli o złożonej konfiguracji. Jeśli używana jest kombinacja kilku kolorów, użyj taśmy maskującej, która ogranicza poszczególne obszary.
Technologia atramentowa
Rozważmy etapami technologię nakładania farb na ścianę za pomocą wałka:
Praca powinna odbywać się w dobrze oświetlonym pomieszczeniu lub w świetle dziennym. Dzięki temu możesz natychmiast zauważyć wady i wyeliminować je w odpowiednim czasie. Granice i drobne detale są malowane na końcu. W przypadku żmudnej pracy lepiej zastąpić wałek szczotką.
Zużycie farby
Zużycie farby pomoże kupić odpowiednią ilość kompozycji do wykończenia określonego obszaru. Ten wskaźnik jest zawsze wskazany na słoiku. Z reguły producenci obliczają przybliżoną powierzchnię, którą można pokryć pojedynczą warstwą prezentowanej farby. Dane te są uważane za przybliżone. Dopuszczalny błąd obliczeniowy zależy od materiału ściany, liczby warstw farby, stopnia rozcieńczenia, cech kompozycyjnych, narzędzia do nakładania, a nawet warunków środowiskowych, w których zostaną wykonane prace malarskie. Dla idealnej wartości uważa się za zużycie 1 litra na 5 metrów kwadratowych w jednej warstwie. Aby zmierzyć powierzchnię ściany, należy pomnożyć jej wysokość przez szerokość. Nie zapomnij dodać obramowań, filetów lub drobnych elementów dekoracyjnych.
Projektuj w różnych stylach
Malowanie ścian w łazience nadaje się do linii nowoczesnych stylów, a także do wielu klasycznych i etnicznych trendów. Srebrna farba jest idealna dla zaawansowanych technologii. Ceglane ściany, tradycyjne dla strychu, można łatwo przekształcić za pomocą białych, niebieskich lub miękkich brązowych odcieni. W przypadku secesji można użyć kombinacji techniki ombre (gradacja koloru) i falistych linii w punktach przejścia tonów. W obszarach etnicznych doskonale nadają się malowane ściany, których powierzchnia jest dodatkowo ozdobiona dekoracyjnym malowaniem z motywami narodowymi. Na przykład w łazience w stylu egipskim lub afrykańskim odpowiednie są charakterystyczne wzory kątowe. Wnętrze mauretańskie lub marokańskie ozdobione jest elegancką ligaturą, wykonaną w kolorach niebieskim, brązowym i zielonym. Do łazienki w stylu rosyjskim użyj malowania.
Podczas stosowania farb dużą uwagę zwraca się na rodzaje materiałów wykończeniowych, które zostały użyte do pokrycia podłogi i sufitu. Powinny być łączone nie tylko w kolorze, ale także w fakturze. Tworząc właściwe kombinacje, możesz zaakcentować określony obszar w pokoju lub odwrotnie, zamaskować oddzielny obszar,czyniąc ją neutralną.
Metody malowania dekoracyjnego
Oprócz klasycznego litego barwienia podczas pracy z farbą można użyć szeregu specjalnych narzędzi do oryginalnych technik:
W tym drugim przypadku można dodatkowo użyć kolorowego podkładu lub perłowej glazury, które dają po prostu niesamowity efekt, jeśli ich odcień jest odpowiednio dopasowany do odcienia farby bazowej.
Korzystanie z dekoracyjnego tynku do dekoracji ścian w łazience
Do łazienki stosuje się specjalny odporny na wilgoć tynk dekoracyjny. Materiał sprzedawany jest na sucho. Podstawa substancji składa się z polimerów, do których dodaje się cząstki dekoracyjne, a nawet pokruszone kawałki kamienia naturalnego. Tynk strukturalny z reguły imituje powierzchnię granitu lub marmuru. Powłokę można zastosować jako wykończenie lub połączyć z farbą. Tynk strukturalny idealnie ukrywa wady powierzchni ściany, uszlachetniając wnętrze łazienki. Taka powłoka nie obawia się narażenia na wilgoć, światło słoneczne i nagłe wzrosty temperatury. Niektórzy producenci oferują tynk, który jednocześnie pełni rolę izolacji, która jest odpowiednia do pomieszczeń o niewystarczającym ogrzewaniu.
Błędy, których należy unikać
Malując ściany, należy unikać wielu błędów, które często popełniają początkujący w branży malarskiej:
Nie zalecają również eksperymentowania z chaotycznym nakładaniem farby na powierzchnię, chyba że nie jest to oczywiście część procesu oryginalnej dekoracji ściennej.
Wniosek
Coraz więcej właścicieli mieszkań zaczęło stosować farby do dekoracji ścian i sufitów w łazienkach. Zachodni projektanci pokazali, że ta metoda dekoracji ma wiele zalet, wśród których atrakcyjna cena nie trwa. Farbą łatwo jest wykonywać różne manipulacje, uzyskując oryginalne efekty, których po prostu nie da się ułożyć w płytki lub panele dekoracyjne. Ta opcja jest zdecydowanie odpowiednia dla projektantów fantasy, którzy nie boją się eksperymentować w celu uzyskania autorskiego projektu.