Wentylacja w łazience i toalecie: zasady aranżacji
Toalety i łazienki wymagają dodatkowej opieki, w tym wentylacji. W mieszkaniach i budynkach mieszkalnych łazienki wyposażone są w okapy, do których podłączone są rury wentylacyjne. W pojedynczych przypadkach w toalecie / łazience może znajdować się okno. Zorganizowana naturalna wymiana powietrza obejmuje tylko otwieranie drzwi. W przypadku łazienki jest to podstawowa kwestia, ponieważ nadmiar wilgoci uszkadza meble, skrzydło drzwi i urządzenia elektroniczne w pokoju. W toalecie rola wentylacji ogranicza się głównie do eliminacji zapachów i szkodliwego wpływu na szkodliwe mikroorganizmy. Wentylatory łazienkowe naścienne zapewniają dopływ około 10 m³ na metr sześcienny na godzinę. Dla zwykłego 6–7 wystarczy, a w połączeniu z toaletą - 8-10. Aby poprawić wentylację w łazience i toalecie, będziesz musiał uzyskać dostęp do pustej przestrzeni poza ścianami.
Osoba wydycha więcej dwutlenku węgla niż zużywa. W rezultacie połączenie tworzy się w pokoju i trudno jest oddychać. Ponadto ciało oddaje ciepło, wilgoć i wytwarza różne produkty przez otwory w skórze. Z tego powodu robi się duszno, a zapach w pokojach pogarsza się. Wysoki poziom szczelności zaostrza sytuację. Naturalna i sztuczna wentylacja poprawia klimatyzację i eliminuje problem. Brak tlenu (niedotlenienie) nie zagrozi zdrowiu ludzkiemu, a pomieszczenia staną się odpowiednie na długie rozrywki. Wentylacja jest bardzo istotna w przypadku zwierząt domowych, ponieważ mają one znacznie krótszą wysokość i znajdują się dokładnie tam, gdzie gromadzi się większość dwutlenku węgla. Napływ tlenu ma korzystny wpływ na higienę: grzyb staje się trudniejszy do rozwinięcia, a szybka wentylacja zapewnia brak szkodliwego mikroorganizmu. Jest to ważniejsze w łazienkach.
Rodzaje wentylacji
Niezależnie od tego, do jakiego pomieszczenia należy wentylacja, jest to naturalne i wymuszone. W łazienkach i toaletach dostępne są metody naturalne i sztuczne. W pierwszym przypadku wentylacja odbywa się przez otwór w postaci wyciągu z grillem, z rurami wentylacyjnymi lub bez. W drugim - mówimy o mechanizmie z łopatkami, wentylatorze wyciągowym za kratką ochronną. Do łazienek kupują także ciche wentylatory z przegrodą, która niezawodnie ukrywa wnętrze przed napływem wody.W przypadku pomieszczeń o powierzchni większej niż 4-6 m² organizowane są 2 punkty wentylacyjne i jest to obowiązkowe, jeśli łazienka jest połączona. W pokoju można umieścić zwykły wentylator ścienny lub przynajmniej wykonać dwa okapy w różnych punktach. Te ostatnie to ściana i sufit. W nowoczesnym stylu preferowana jest druga opcja.
Naturalne
Naturalna forma wentylacji polega na wymianie powietrza między pomieszczeniem a otoczeniem. Ponieważ ciśnienie w budynkach jest niższe, z powodu różnicy, masy gazowe będą przemieszczać się w kierunku od ulicy do pomieszczenia. Jeśli otworzysz okna, szyby lub rygle, metodę naturalnej wentylacji uważa się za niezorganizowaną. Inna zorganizowana metoda obejmuje działanie otworów wylotowych i przepływowych. W kanałach wentylacyjnych deflektory służą do obniżania ciśnienia. Jeśli chodzi o nowoczesne systemy okienne, są one wyposażone w regulatory ciśnienia migawki, a także obrotowy mechanizm przełączania w tryb „mikrowentylacji”. Producenci rzadko zapewniają otwory wentylacyjne i zwykle ograniczają projekt do zaledwie 2 liści. Te ostatnie otwierają się w 2 różnych płaszczyznach. W celu zapewnienia komfortowego wietrzenia wieczorem w systemach zapewniono moskitiery. Otwory okienne znajdują się tylko w niewielkiej liczbie łazienek i toalet.
Wymuszone lub sztuczne
Sztuczna (także wymuszona, mechaniczna) wentylacja - ruch masy powietrza w wyniku działania wentylatora lub wyrzutnika. Skuteczność opcji wymuszonej opiera się na dodatkowym czyszczeniu, regulacji temperatury i wilgotności. W konstrukcjach wentylacji mechanicznej stosowane są same wentylatory, kolektory pyłu, nagrzewnice powietrza, tłumiki i silniki elektryczne. Urządzenia napędzają powietrze na dużą odległość. Wysokiej jakości wentylatory mają możliwość lokalnego usuwania powietrza w odpowiedniej ilości do wszelkich zmian w otoczeniu.Zawartość wentylatorów jest czyszczona, podgrzewana, chłodzona, jonizowana lub nawilżana. Jednocześnie koszt energii elektrycznej dla potężnych urządzeń osiąga wysokie wartości i może być opłacany głównie przez przedsiębiorstwa.
Rodzaje urządzeń do sztucznej wymiany powietrza:
Fani
Lotnicy;
Wentylatory;
Jonizatory
Podstawowe standardy i wymagania dotyczące instalacji i organizacji wentylacji
Jedno z kryteriów dotyczy dostępu świeżego powietrza do jednego metra sześciennego łazienki / toalety na godzinę. Dla obu pomieszczeń jest to 6–7 m³. Dla wersji połączonej - 8-10. Idealnie koncentrują się na wskaźnikach o 20% więcej. Jeśli w łazience jest tylko jeden otwór wentylacyjny, musi to być typ powietrza nawiewanego. Zasada działania jest sprawdzana za pomocą zapalniczki: jeśli płomień odsunie się od okapu, wówczas urządzenie jest wdmuchiwane, a jeśli zbliża się, do wydechu. Zawory ścienne lub okienne, jeśli występują, muszą być wyposażone w system oczyszczania powietrza. Wszystkie normy i wymagania zawarte są w SNiP 41-01-2003. Według nich, jeśli występuje zanieczyszczenie powietrza i nie ma naturalnej wentylacji, a zatem normy sanitarne nie są spełnione, konieczna jest sztuczna wymiana powietrza. Wlot powietrza dla 1 osoby wynosi 28 m³ / godzinę.
Dopuszczalne stężenie dwutlenku węgla wynosi (mg / m³):
na obszarach wiejskich - 650;
w małych miejscowościach - 800;
w dużych miastach - 1000.
Funkcje konstrukcyjne
Decyzję o formie i strukturze wentylacji podejmuje projektant zgodnie z SNiP. Wybór konfiguracji sprowadza się do 2 rozwiązań: okrągłego i prostokątnego. Weź pod uwagę cechy struktury i cele pokoju. Projekt stanie się częścią pewnego rodzaju wentylacji, ogólnej lub lokalnej, nawiewnej, wywiewnej lub mieszanej. Do wentylacji salonu, biura, warsztatu produkcyjnego potrzebne są różne parametry. Zaletą prostokątnej modyfikacji jest zwartość, prosty montaż i możliwość planowanego układania wzdłuż złożonej ścieżki. Kanał można ukryć nawet w suficie podwieszanym. Obecne SNiP pozwalają na różnicę 4-krotności szerokości i wysokości kanału na korzyść pierwszego wskaźnika.Okrągłe kanały wentylacyjne - jest to duża przepustowość. Poziom oporu w takim kanale jest niższy.
Prostokątny
Prostokątna sekcja pozostawia wiele opcji układania i wykorzystywania objętości budynków. Normalna praca jest możliwa nawet przy sufitach napinanych. Podstawą obliczeń jest objętość pokoju, którą mieszkańcy są gotowi poświęcić. Jeśli każdy wolny obszar jest ważny, prostokątna konstrukcja będzie niekwestionowaną opcją. Pod względem aerodynamiki i pochłaniania dźwięku systemy o prostokątnym przekroju są znacznie gorsze od okrągłego odpowiednika. Więcej kurzu gromadzi się również w rogach. Nacisk w konstrukcjach okrągłych nie zmienia się z czasem tak bardzo, jak w konstrukcjach prostokątnych. Z tego powodu w systemach takich jak zasysanie nie stosuje się prostokątnego kształtu przekroju. Czyszczenie i konserwacja okrągłych systemów zajmuje mniej czasu. Z kolei z powodu kołnierzy koszt 1 m² systemu prostokątnego jest wyższy. Skuteczność i preferencja tej opcji zależy również od właściwości uszczelki: im gładsze zakręty, tym lepsza ergonomia.
Okrągły
W obszarze przekroju takie konstrukcje zajmują więcej miejsca na wysokości. Ponadto, jeśli pozwalają na to parametry obiektu, najlepszym rozwiązaniem będzie system okrągły. W jej pracy jest mniej hałasu, a ruch powietrza napotyka niewielki opór. W rezultacie cały system działa bardziej wydajnie i ekonomicznie pod względem zużycia energii. W takim przypadku zmniejszone zostaną nie tylko koszty operacyjne, ale także początkowa inwestycja kapitałowa: potrzebne będą mniejsze rozmiary. Dodatkowym kryterium jest wnętrze, ale czasem staje się nawet decydujące. Faktem jest, że potrzeba więcej miejsca, aby ukryć okrągły kanał powietrzny. Czasami prowadzi to do nadmiernej utraty objętości pomieszczenia, czasem - do pogorszenia projektu.Z kolei umieszczenie na zewnątrz znacznie zepsuje fasadę budynku, co nie będzie miało miejsca w przypadku prostokątnej konstrukcji.
Jak wybrać
Dostępny zakres obejmuje dużą liczbę modeli. W odniesieniu do łazienki i toalety przydzielono 5 kryteriów, z których należy oprzeć. Po pierwsze, jest to średnica kanału w pomieszczeniu. Dysza wentylatora w standardowych wersjach wynosi 100, 125 i 150 mm. Drugim czynnikiem jest obecność / brak kanałów powietrznych w samym pomieszczeniu, a także ich lokalizacja. Trzeci parametr, moc wpływa na kompatybilność z jedną lub drugą łazienką, w zależności od jej powierzchni i rodzaju. Kolejnym kryterium jest ochrona przed wilgocią. Oznaczono dla niego oznaczenie IP. Do montażu hydraulicznego wymagane są modele od IP30 i wyższych. Najlepiej byłoby wydać dodatkowe fundusze i kupić opcję IP44. Będzie w szczelnej obudowie z ochroną przeciwbryzgową. Kolejnym zastrzeżeniem jest poziom hałasu. Jeśli układ wydechowy nie wydaje dźwięków, łazienka będzie znacznie wygodniejsza.
Wśród systemów wentylacyjnych są modele z inteligentnymi sterownikami.
Materiały i komponenty
Wentylacja jest pobierana z kanałów prostokątnych lub okrągłych. W większości przypadków jest wykonany z tworzywa sztucznego lub metalu. W małych łazienkach i toaletach wentylator znajduje się w otworze w ścianie. W domach prywatnych system wentylacyjny jest montowany z kanału powietrznego (głównie pod sufitem) - zwykle rur 2,1 i 0,5 m. W tym projekcie sam wentylator jest urządzeniem wbudowanym lub podwieszonym. Pierwsze podgatunki stosuje się w złożonych systemach rozgałęzionych. Koszty ogólne są używane do pracy w jednym pomieszczeniu. W komplecie z prostokątnymi systemami znajdują się poziome i pionowe obrotowe kolana. Sekcje systemu wentylacji są mocowane za pomocą złączek. Z kolei zawory zwrotne zapobiegają przedostawaniu się owadów i powietrza. Zazwyczaj dołączone są 4 kołki do zewnętrznego mocowania.
Zrób to sam
Realizowany jest w 4 etapach:
Faza przygotowawcza;
Wybór miejsca montażu;
Wybór schematu połączeń;
Sama instalacja.
Najpierw przeprowadź prace przygotowawcze. Pierwszym krokiem jest porównanie średnicy urządzenia wydechowego i rozmiaru wału - aby upewnić się, że pomiary były prawidłowe. W takim przypadku pomoże plastikowa rurka lub pofałdowanie, a puste przestrzenie są zamknięte pianką. Wąski otwór jest natomiast rozszerzony za pomocą perforatora. Kolejnym punktem jest lokalizacja instalacji. W łazience należy przede wszystkim usunąć gorące, wilgotne powietrze, więc idealny punkt znajduje się naprzeciwko drzwi i na szczycie ściany. W osobnej toalecie miejsce instalacji nie jest krytyczne. W łazience / toalecie algorytm instalacji DIY zawiera 5 punktów. Najpierw zdejmij przednią pokrywę. Na obszary, w których wentylator przylega do ściany, nałóż gwoździe w płynie, silikon lub klej polimerowy. Następnie urządzenie wkłada się z silnikiem elektrycznym i kołem z ostrzami w środku - całkowicie chowając się w ścianie. Ciało jest mocno dociśnięte i czeka, aż klej ustąpi. Następnie zainstaluj moskitierę, jeśli była dołączona. Na koniec przymocuj przednią pokrywę za pomocą kołków lub śrub, po czym ułóż kabel i podłącz urządzenie do sieci.
Do łączenia przewodów używaj listew zaciskowych, a nie „skrętów”!
Diagnoza wentylacji
Zmiany w łazience rozpoczynają się od diagnozy stanu kanałów wentylacyjnych. Aby sprawdzić przyczepność, użyj kartki papieru, zapalniczki lub zapalonego zapałki. W układzie zasilania papier i płomień powinny oddalić się od wentylacji, aw układzie wydechowym powinny się zbliżyć. W każdym przypadku, gdy kanały działają poprawnie, pojawi się zauważalny ruch. Poprawa przyczepności jest możliwa po pełnym sprawdzeniu rury wentylacyjnej. Po naprawie śmieci mogą tam pozostać. Nacisk oczyszczonego kanału jest następnie dwukrotnie sprawdzany: przy zamkniętych i otwartych drzwiach. Podczas instalacji możliwe są błędy, które koniecznie zostaną wyświetlone w systemie.Mówimy o trudnościach w ruchu powietrza spowodowanych niewłaściwą instalacją, nadmiernym hałasem w pracy wentylatora, naruszeniem szczelności połączenia wału. Hałas może zakłócać nawet w salonie, jeśli przechodzą przez niego rury wentylacyjne.
Zasady i wskazówki dotyczące działania układu wydechowego
Konieczna jest regularna profilaktyka, aby zapobiec pękaniu: z czasem brud i kurz gromadzą się na ostrzach. Z tego powodu urządzenie nie będzie w stanie działać z pełną mocą, aw pewnym momencie ulegnie awarii. Proste środki zapobiegawcze obejmują zatykanie i mycie ostrzy. System wentylacji może być obsługiwany jednocześnie z nawilżaczami domowymi, środkami czyszczącymi, jonizatorami, klimatyzatorami. Dzięki zdecentralizowanemu systemowi mechanicznej wymiany powietrza z wykorzystaniem ciepła usuniętego powietrza dozwolone jest połączenie wentylacji łazienki z kuchnią. Pod żadnym pozorem nie wolno łączyć kanału wylotowego łazienki lub toalety z miejscami parkingowymi lub komunikacją pieca. Normalna wentylacja i działanie systemów nawiewno-wywiewnych jest możliwa w temperaturze pokojowej nie niższej niż +18 ° C.
Wniosek
Systemy wentylacyjne dzieli się na pięć kategorii: według metody wywoływania ruchu, celu, organizacji obiegu, cech konstrukcyjnych i przekroju. Jest naturalny i wymuszony, wyczerpuje i dostarcza. Ponadto - centralna, lokalna, awaryjna i kontrola dymu. Z założenia - kanałowy i niekanałowy. Z kolei kształt przekroju jest prostokątny i okrągły. W łazienkach charakterystyczna jest wysoka wilgotność i szybka zmiana temperatury, więc dostosowanie mikroklimatu będzie pomocne. Do pokoju wybiera się opcje zasilania kanału. Ale wybór formy jest złożonym i złożonym zagadnieniem. Przed zakupem i instalacją należy zapoznać się z normami budowlanymi i sanitarnymi, uzgodnić rozmiary i określić miejsce instalacji.Następnie wybierz schemat połączeń i zamontuj. Od czasu do czasu konieczna będzie diagnostyka kanału.
Toalety i łazienki wymagają dodatkowej opieki, w tym wentylacji. W mieszkaniach i budynkach mieszkalnych łazienki wyposażone są w okapy, do których podłączone są rury wentylacyjne. W pojedynczych przypadkach w toalecie / łazience może znajdować się okno. Zorganizowana naturalna wymiana powietrza obejmuje tylko otwieranie drzwi. W przypadku łazienki jest to podstawowa kwestia, ponieważ nadmiar wilgoci uszkadza meble, skrzydło drzwi i urządzenia elektroniczne w pokoju. W toalecie rola wentylacji ogranicza się głównie do eliminacji zapachów i szkodliwego wpływu na szkodliwe mikroorganizmy. Wentylatory łazienkowe naścienne zapewniają dopływ około 10 m³ na metr sześcienny na godzinę. Dla zwykłego 6–7 wystarczy, a w połączeniu z toaletą - 8-10. Aby poprawić wentylację w łazience i toalecie, będziesz musiał uzyskać dostęp do pustej przestrzeni poza ścianami.
Spis treści
Funkcje - do czego służy wentylacja
Osoba wydycha więcej dwutlenku węgla niż zużywa. W rezultacie połączenie tworzy się w pokoju i trudno jest oddychać. Ponadto ciało oddaje ciepło, wilgoć i wytwarza różne produkty przez otwory w skórze. Z tego powodu robi się duszno, a zapach w pokojach pogarsza się. Wysoki poziom szczelności zaostrza sytuację. Naturalna i sztuczna wentylacja poprawia klimatyzację i eliminuje problem. Brak tlenu (niedotlenienie) nie zagrozi zdrowiu ludzkiemu, a pomieszczenia staną się odpowiednie na długie rozrywki. Wentylacja jest bardzo istotna w przypadku zwierząt domowych, ponieważ mają one znacznie krótszą wysokość i znajdują się dokładnie tam, gdzie gromadzi się większość dwutlenku węgla. Napływ tlenu ma korzystny wpływ na higienę: grzyb staje się trudniejszy do rozwinięcia, a szybka wentylacja zapewnia brak szkodliwego mikroorganizmu. Jest to ważniejsze w łazienkach.
Rodzaje wentylacji
Niezależnie od tego, do jakiego pomieszczenia należy wentylacja, jest to naturalne i wymuszone. W łazienkach i toaletach dostępne są metody naturalne i sztuczne. W pierwszym przypadku wentylacja odbywa się przez otwór w postaci wyciągu z grillem, z rurami wentylacyjnymi lub bez. W drugim - mówimy o mechanizmie z łopatkami, wentylatorze wyciągowym za kratką ochronną. Do łazienek kupują także ciche wentylatory z przegrodą, która niezawodnie ukrywa wnętrze przed napływem wody.W przypadku pomieszczeń o powierzchni większej niż 4-6 m² organizowane są 2 punkty wentylacyjne i jest to obowiązkowe, jeśli łazienka jest połączona. W pokoju można umieścić zwykły wentylator ścienny lub przynajmniej wykonać dwa okapy w różnych punktach. Te ostatnie to ściana i sufit. W nowoczesnym stylu preferowana jest druga opcja.
Naturalne
Naturalna forma wentylacji polega na wymianie powietrza między pomieszczeniem a otoczeniem. Ponieważ ciśnienie w budynkach jest niższe, z powodu różnicy, masy gazowe będą przemieszczać się w kierunku od ulicy do pomieszczenia. Jeśli otworzysz okna, szyby lub rygle, metodę naturalnej wentylacji uważa się za niezorganizowaną. Inna zorganizowana metoda obejmuje działanie otworów wylotowych i przepływowych. W kanałach wentylacyjnych deflektory służą do obniżania ciśnienia. Jeśli chodzi o nowoczesne systemy okienne, są one wyposażone w regulatory ciśnienia migawki, a także obrotowy mechanizm przełączania w tryb „mikrowentylacji”. Producenci rzadko zapewniają otwory wentylacyjne i zwykle ograniczają projekt do zaledwie 2 liści. Te ostatnie otwierają się w 2 różnych płaszczyznach. W celu zapewnienia komfortowego wietrzenia wieczorem w systemach zapewniono moskitiery. Otwory okienne znajdują się tylko w niewielkiej liczbie łazienek i toalet.
Wymuszone lub sztuczne
Sztuczna (także wymuszona, mechaniczna) wentylacja - ruch masy powietrza w wyniku działania wentylatora lub wyrzutnika. Skuteczność opcji wymuszonej opiera się na dodatkowym czyszczeniu, regulacji temperatury i wilgotności. W konstrukcjach wentylacji mechanicznej stosowane są same wentylatory, kolektory pyłu, nagrzewnice powietrza, tłumiki i silniki elektryczne. Urządzenia napędzają powietrze na dużą odległość. Wysokiej jakości wentylatory mają możliwość lokalnego usuwania powietrza w odpowiedniej ilości do wszelkich zmian w otoczeniu.Zawartość wentylatorów jest czyszczona, podgrzewana, chłodzona, jonizowana lub nawilżana. Jednocześnie koszt energii elektrycznej dla potężnych urządzeń osiąga wysokie wartości i może być opłacany głównie przez przedsiębiorstwa.
Rodzaje urządzeń do sztucznej wymiany powietrza:
Podstawowe standardy i wymagania dotyczące instalacji i organizacji wentylacji
Jedno z kryteriów dotyczy dostępu świeżego powietrza do jednego metra sześciennego łazienki / toalety na godzinę. Dla obu pomieszczeń jest to 6–7 m³. Dla wersji połączonej - 8-10. Idealnie koncentrują się na wskaźnikach o 20% więcej. Jeśli w łazience jest tylko jeden otwór wentylacyjny, musi to być typ powietrza nawiewanego. Zasada działania jest sprawdzana za pomocą zapalniczki: jeśli płomień odsunie się od okapu, wówczas urządzenie jest wdmuchiwane, a jeśli zbliża się, do wydechu. Zawory ścienne lub okienne, jeśli występują, muszą być wyposażone w system oczyszczania powietrza. Wszystkie normy i wymagania zawarte są w SNiP 41-01-2003. Według nich, jeśli występuje zanieczyszczenie powietrza i nie ma naturalnej wentylacji, a zatem normy sanitarne nie są spełnione, konieczna jest sztuczna wymiana powietrza. Wlot powietrza dla 1 osoby wynosi 28 m³ / godzinę.
Dopuszczalne stężenie dwutlenku węgla wynosi (mg / m³):
Funkcje konstrukcyjne
Decyzję o formie i strukturze wentylacji podejmuje projektant zgodnie z SNiP. Wybór konfiguracji sprowadza się do 2 rozwiązań: okrągłego i prostokątnego. Weź pod uwagę cechy struktury i cele pokoju. Projekt stanie się częścią pewnego rodzaju wentylacji, ogólnej lub lokalnej, nawiewnej, wywiewnej lub mieszanej. Do wentylacji salonu, biura, warsztatu produkcyjnego potrzebne są różne parametry. Zaletą prostokątnej modyfikacji jest zwartość, prosty montaż i możliwość planowanego układania wzdłuż złożonej ścieżki. Kanał można ukryć nawet w suficie podwieszanym. Obecne SNiP pozwalają na różnicę 4-krotności szerokości i wysokości kanału na korzyść pierwszego wskaźnika.Okrągłe kanały wentylacyjne - jest to duża przepustowość. Poziom oporu w takim kanale jest niższy.
Prostokątny
Prostokątna sekcja pozostawia wiele opcji układania i wykorzystywania objętości budynków. Normalna praca jest możliwa nawet przy sufitach napinanych. Podstawą obliczeń jest objętość pokoju, którą mieszkańcy są gotowi poświęcić. Jeśli każdy wolny obszar jest ważny, prostokątna konstrukcja będzie niekwestionowaną opcją. Pod względem aerodynamiki i pochłaniania dźwięku systemy o prostokątnym przekroju są znacznie gorsze od okrągłego odpowiednika. Więcej kurzu gromadzi się również w rogach. Nacisk w konstrukcjach okrągłych nie zmienia się z czasem tak bardzo, jak w konstrukcjach prostokątnych. Z tego powodu w systemach takich jak zasysanie nie stosuje się prostokątnego kształtu przekroju. Czyszczenie i konserwacja okrągłych systemów zajmuje mniej czasu. Z kolei z powodu kołnierzy koszt 1 m² systemu prostokątnego jest wyższy. Skuteczność i preferencja tej opcji zależy również od właściwości uszczelki: im gładsze zakręty, tym lepsza ergonomia.
Okrągły
W obszarze przekroju takie konstrukcje zajmują więcej miejsca na wysokości. Ponadto, jeśli pozwalają na to parametry obiektu, najlepszym rozwiązaniem będzie system okrągły. W jej pracy jest mniej hałasu, a ruch powietrza napotyka niewielki opór. W rezultacie cały system działa bardziej wydajnie i ekonomicznie pod względem zużycia energii. W takim przypadku zmniejszone zostaną nie tylko koszty operacyjne, ale także początkowa inwestycja kapitałowa: potrzebne będą mniejsze rozmiary. Dodatkowym kryterium jest wnętrze, ale czasem staje się nawet decydujące. Faktem jest, że potrzeba więcej miejsca, aby ukryć okrągły kanał powietrzny. Czasami prowadzi to do nadmiernej utraty objętości pomieszczenia, czasem - do pogorszenia projektu.Z kolei umieszczenie na zewnątrz znacznie zepsuje fasadę budynku, co nie będzie miało miejsca w przypadku prostokątnej konstrukcji.
Jak wybrać
Dostępny zakres obejmuje dużą liczbę modeli. W odniesieniu do łazienki i toalety przydzielono 5 kryteriów, z których należy oprzeć. Po pierwsze, jest to średnica kanału w pomieszczeniu. Dysza wentylatora w standardowych wersjach wynosi 100, 125 i 150 mm. Drugim czynnikiem jest obecność / brak kanałów powietrznych w samym pomieszczeniu, a także ich lokalizacja. Trzeci parametr, moc wpływa na kompatybilność z jedną lub drugą łazienką, w zależności od jej powierzchni i rodzaju. Kolejnym kryterium jest ochrona przed wilgocią. Oznaczono dla niego oznaczenie IP. Do montażu hydraulicznego wymagane są modele od IP30 i wyższych. Najlepiej byłoby wydać dodatkowe fundusze i kupić opcję IP44. Będzie w szczelnej obudowie z ochroną przeciwbryzgową. Kolejnym zastrzeżeniem jest poziom hałasu. Jeśli układ wydechowy nie wydaje dźwięków, łazienka będzie znacznie wygodniejsza.
Materiały i komponenty
Wentylacja jest pobierana z kanałów prostokątnych lub okrągłych. W większości przypadków jest wykonany z tworzywa sztucznego lub metalu. W małych łazienkach i toaletach wentylator znajduje się w otworze w ścianie. W domach prywatnych system wentylacyjny jest montowany z kanału powietrznego (głównie pod sufitem) - zwykle rur 2,1 i 0,5 m. W tym projekcie sam wentylator jest urządzeniem wbudowanym lub podwieszonym. Pierwsze podgatunki stosuje się w złożonych systemach rozgałęzionych. Koszty ogólne są używane do pracy w jednym pomieszczeniu. W komplecie z prostokątnymi systemami znajdują się poziome i pionowe obrotowe kolana. Sekcje systemu wentylacji są mocowane za pomocą złączek. Z kolei zawory zwrotne zapobiegają przedostawaniu się owadów i powietrza. Zazwyczaj dołączone są 4 kołki do zewnętrznego mocowania.
Zrób to sam
Realizowany jest w 4 etapach:
Najpierw przeprowadź prace przygotowawcze. Pierwszym krokiem jest porównanie średnicy urządzenia wydechowego i rozmiaru wału - aby upewnić się, że pomiary były prawidłowe. W takim przypadku pomoże plastikowa rurka lub pofałdowanie, a puste przestrzenie są zamknięte pianką. Wąski otwór jest natomiast rozszerzony za pomocą perforatora. Kolejnym punktem jest lokalizacja instalacji. W łazience należy przede wszystkim usunąć gorące, wilgotne powietrze, więc idealny punkt znajduje się naprzeciwko drzwi i na szczycie ściany. W osobnej toalecie miejsce instalacji nie jest krytyczne. W łazience / toalecie algorytm instalacji DIY zawiera 5 punktów. Najpierw zdejmij przednią pokrywę. Na obszary, w których wentylator przylega do ściany, nałóż gwoździe w płynie, silikon lub klej polimerowy. Następnie urządzenie wkłada się z silnikiem elektrycznym i kołem z ostrzami w środku - całkowicie chowając się w ścianie. Ciało jest mocno dociśnięte i czeka, aż klej ustąpi. Następnie zainstaluj moskitierę, jeśli była dołączona. Na koniec przymocuj przednią pokrywę za pomocą kołków lub śrub, po czym ułóż kabel i podłącz urządzenie do sieci.
Diagnoza wentylacji
Zmiany w łazience rozpoczynają się od diagnozy stanu kanałów wentylacyjnych. Aby sprawdzić przyczepność, użyj kartki papieru, zapalniczki lub zapalonego zapałki. W układzie zasilania papier i płomień powinny oddalić się od wentylacji, aw układzie wydechowym powinny się zbliżyć. W każdym przypadku, gdy kanały działają poprawnie, pojawi się zauważalny ruch. Poprawa przyczepności jest możliwa po pełnym sprawdzeniu rury wentylacyjnej. Po naprawie śmieci mogą tam pozostać. Nacisk oczyszczonego kanału jest następnie dwukrotnie sprawdzany: przy zamkniętych i otwartych drzwiach. Podczas instalacji możliwe są błędy, które koniecznie zostaną wyświetlone w systemie.Mówimy o trudnościach w ruchu powietrza spowodowanych niewłaściwą instalacją, nadmiernym hałasem w pracy wentylatora, naruszeniem szczelności połączenia wału. Hałas może zakłócać nawet w salonie, jeśli przechodzą przez niego rury wentylacyjne.
Zasady i wskazówki dotyczące działania układu wydechowego
Konieczna jest regularna profilaktyka, aby zapobiec pękaniu: z czasem brud i kurz gromadzą się na ostrzach. Z tego powodu urządzenie nie będzie w stanie działać z pełną mocą, aw pewnym momencie ulegnie awarii. Proste środki zapobiegawcze obejmują zatykanie i mycie ostrzy. System wentylacji może być obsługiwany jednocześnie z nawilżaczami domowymi, środkami czyszczącymi, jonizatorami, klimatyzatorami. Dzięki zdecentralizowanemu systemowi mechanicznej wymiany powietrza z wykorzystaniem ciepła usuniętego powietrza dozwolone jest połączenie wentylacji łazienki z kuchnią. Pod żadnym pozorem nie wolno łączyć kanału wylotowego łazienki lub toalety z miejscami parkingowymi lub komunikacją pieca. Normalna wentylacja i działanie systemów nawiewno-wywiewnych jest możliwa w temperaturze pokojowej nie niższej niż +18 ° C.
Wniosek
Systemy wentylacyjne dzieli się na pięć kategorii: według metody wywoływania ruchu, celu, organizacji obiegu, cech konstrukcyjnych i przekroju. Jest naturalny i wymuszony, wyczerpuje i dostarcza. Ponadto - centralna, lokalna, awaryjna i kontrola dymu. Z założenia - kanałowy i niekanałowy. Z kolei kształt przekroju jest prostokątny i okrągły. W łazienkach charakterystyczna jest wysoka wilgotność i szybka zmiana temperatury, więc dostosowanie mikroklimatu będzie pomocne. Do pokoju wybiera się opcje zasilania kanału. Ale wybór formy jest złożonym i złożonym zagadnieniem. Przed zakupem i instalacją należy zapoznać się z normami budowlanymi i sanitarnymi, uzgodnić rozmiary i określić miejsce instalacji.Następnie wybierz schemat połączeń i zamontuj. Od czasu do czasu konieczna będzie diagnostyka kanału.