Krajobraz

Jak samemu zrobić konkretny ślad

Ścieżki ogrodowe są integralną częścią nowoczesnego projektowania krajobrazu. Powinny być trwałe, piękne, dobrze wpasowywać się w otaczający obszar, ogólny „obraz” pola bramkowego. Betonowe ścieżki w domku są optymalne pod każdym względem; są stosunkowo łatwe do wykonania własnymi rękami, nadają zawiły kształt i dekorują.

Zalety, wady

Jak każda inna nawierzchnia, betonowe drogi mają wiele zalet:

  • wytrzymałość, niezawodność, trwałość - powierzchnia pozostaje przez całe dekady;
  • powierzchnie są łatwe do nadania prawie każdej konfiguracji;
  • rozsądna cena - cement, piasek, woda, z których składa się powłoka, kosztuje bardzo niewiele;
  • łatwość stylizacji - łatwa do stworzenia własnymi rękami, bez specjalnych umiejętności;
  • wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne, odporność na zużycie, nawet przy aktywnym użytkowaniu;
  • materiał nie traci swoich właściwości, nawet gdy jest narażony na trudne warunki pogodowe - deszcz, wiatr, mróz, ciepło, śnieg;
  • możliwość wejścia na ścieżkę nawet w najtrudniejszym terenie, projekt ogrodu.

Ale są też wady:

  • z powodu sezonowej mobilności gleby pęknięcia często pojawiają się na ścieżkach;
  • powierzchnia betonowa - budowa kapitału, jego lokalizacja jest trudna do zmiany;
  • w przypadku nieprawidłowego wykonania utwór zniszczy wygląd witryny.

Ścieżki w kraju

Co wziąć pod uwagę przy projektowaniu

Organizując ścieżki w kraju, weź pod uwagę:

  • szerokość torów, w zależności od celu - dla głównych zaleca się przeznaczenie 150-210 cm, na dekoracyjne, spacery - 80-110 cm, umieszczone między łóżkami - 40-70 cm. Płótno tego ostatniego może być przerywane;
  • główne drogi łączą główne „punkty” terenu - dom, bramę, garaż, łaźnię, basen itp., dlatego zaleca się, aby były proste;
  • pożądane jest wyposażenie torów, zwłaszcza znajdujących się w pobliżu domu, w systemy odwadniające;
  • wszystkie ścieżki są teksturowane - pozwoli to bezpiecznie poruszać się po nich nawet w deszczu i lodzie.

Podczas sporządzania projektu należy zobrazować układ strony w skali, wskazać lokalizację domu, główne budynki gospodarcze, ogród, ogród warzywny, basen, duże kwietniki itp. Dom i inne obszary są połączone prostymi liniami, ale tworzą proste ścieżki tylko wzdłuż łóżek, inne są gładko zakrzywione .

Gdy strona ma nachylenie, proces tworzenia ścieżek jest nieco bardziej skomplikowany. Jeśli kąt nachylenia nie przekracza 10-20 stopni, powierzchnię można łatwo wypoziomować. Przy większym nachyleniu lepiej jest porzucić drogi - ich obecność jest traumatyczna, ponieważ w gładkim miejscu (w przeciwieństwie do trawnika) łatwo się ślizgać podczas deszczu i lodu. W tym drugim przypadku ścieżki są tworzone na kilku poziomach, łącząc kroki.

Śledź na letnim domku

Rodzaje torów betonowych

Istnieją trzy główne rodzaje dróg betonowych:

  • monolityczny - ciągły, nieprzyjemny lub teksturowany, instaluje się za pomocą szalunku;
  • formowane - są wykonane przy użyciu form, do których wlewa się roztwór;
  • z płytek betonowych - formy, stosowane są różne metody układania, sklepowe lub domowe.

Podczas wykonywania prac instalacyjnych należy pamiętać, że do produkcji twardej podstawy konieczne jest wypełnienie grubego piasku lub żwiru. Ta warstwa jest w stanie uratować strukturę przed deformacją, pękaniem podczas sezonowej ekspansji zamarzniętej gleby. Im częściej tor będzie używany, tym grubszy drenaż.

Aby zapewnić naturalny drenaż, ścieżka jest wykonana z jednostronnym zboczem lub wybrzuszeniem środkowym. Tam, gdzie po deszczu tworzą się kałuże, droga jest montowana nad ziemią. W tym przypadku konieczne jest wykonanie większego zasypu przy użyciu kruszonego kamienia, aby wyposażyć powierzchnię w system odwadniający.

Ścieżka ogrodowa

Jak obliczyć ilość betonu

Aby określić przybliżoną ilość materiałów, tj. Cementu i piasku, musisz wiedzieć, jaka gleba znajduje się na terenie. Gdy ziemia jest gliniasta, ciężka, warstwa betonu jest wykonana nie więcej niż pięć do siedmiu cm. Jeśli gleba jest luźna - gliniasta, piaszczysta, a ciężkie ładunki mają być przenoszone wzdłuż ścieżek, grubość powłoki wynosi 9-12 cm. Przed ułożeniem drenaż żwiru wylewa się warstwą sześć cm

Przybliżone obliczenie małej części toru, mierzącej jeden metr na metr, o grubości 10 cm, z leżącą poniżej warstwą o grubości 12 cm wygląda następująco:

  • piasek - szerokość ścieżki jest mnożona przez długość, grubość. Jeden metr sześcienny piasku wynosi około 2400 kg. Odpowiednio, o grubości 0,1 metra - 240 kg;
  • proporcje zaprawy cementowej - zaleca się zabranie jednej części cementu, czterech części piasku na jedną część wody. Jeden metr sześcienny betonu zmieszanego z piaskiem waży 2800 kg, dla warstwy 10 cm, czyli 0,1 metra sześciennego - 280 kg. Cement w tym przypadku stanowi jedną piątą całkowitego składu - 56 kg, pozostałe 224 kg to woda i piasek.

Betonowy tor

Aby obliczyć ilość cementu dla ścieżek o grubości 6 lub 8 cm, uzyskaną masę mnoży się przez 0,6 lub 0,8.

Sposoby dekoracji

Aby ścieżka była piękna, zastosowano różne dekoracje. Powierzchnia jest gładka lub teksturowana, gładka lub kolorowa.

Istnieje kilka dostępnych opcji dekoracji:

  • tłoczenie;
  • barwienie ręczne;
  • użycie szablonów, formularzy.

Najprostszym sposobem jest symulacja płytek. W tym celu bierze się metalowy pręt, za pomocą którego rysuje się dowolne linie o szerokości od pięciu do siedmiu mm, symulujące płytki. W innych przykładach wykonania użycie stempli jest dopuszczalne.

Jeśli chcesz dodać jasne kolory do krajobrazu, szlaki są pomalowane na dowolny kolor. Aby to zrobić, nałóż farby akrylowe na utwardzony beton. Czasami barwniki są dodawane bezpośrednio do rozwiązania - pozwala to na wykonanie masowego malowania.

Oryginalny kształt dróg będzie najlepszą ozdobą. Jeśli w ogrodzie jest wystarczająco dużo miejsca, robią labirynty ze ścieżek, wielu widelców, kroków. Wzdłuż torów często umieszczane są „granice na żywo”, mixborders. Kadrowanie „ścieżek dla pieszych” z łatwością stanie się rzędami kolorowych szklanych lub plastikowych butelek, nasypem „świecących” kamyków.

Dekoracja

Barwienie

Beton malowany jest kwasowymi, akrylowymi kompozycjami, lakierami poliuretanowymi. Zaleca się stosowanie specjalnych farb, które wnikają głęboko w powierzchnię. Oprócz koloru zawierają polichlorek winylu, epoksydy, lateks. Dobrze wykonana powłoka nie traci koloru przez kilka lat. Farba musi być odporna na ścieranie, blaknięcie na słońcu, pękanie, ale oddychać.

Do nakładania farb potrzebne będą:

  • żelazna szczotka;
  • łopatka;
  • pędzel, wałek lub spray;
  • pojemniki na barwniki;
  • sam barwnik;
  • podkład, kit na betonie.

Płaska powierzchnia jest po prostu zamiatana, odtłuszczona, składająca się z pojedynczych płytek - jest oczyszczana z rosnącej trawy. Dopuszczalne jest malowanie po co najmniej miesiącu po wylaniu betonu, w temperaturze powyżej +10 stopni. Ponadto, z różnicą 12-15 godzin, nakłada się warstwy farby. Zaleca się pomalować teksturowaną powierzchnię pędzlem, gładkim wałkiem, dowolnym pistoletem natryskowym.

Śledź kolorowanie

Korzystanie z formularzy, szablonów

Szablony, formy do płytek są zwykle wykonane z tworzywa sztucznego - im grubszy, tym bardziej wytrzymały jest produkt. Warianty silikonowe są mniej popularne, wykonane samodzielnie są wykonane z drewna. Formy mają spód, szablony są pozbawione. Podczas korzystania z tych elementów dodatkowo stosuje się środki smarujące, aby gotowe płytki nie kleiły się. Jeśli chcesz urozmaicić projekt powłoki, weź elementy o różnych konfiguracjach. Wielu producentów wytwarza szablony z kilkoma różnymi komórkami.

Do składu płytek często dodaje się płytki porcelanowe, wielokolorowe kamyki, plastyfikatory itp. Okrągłe szablony można łatwo wykonać z gwintowanych kawałków metalowych rur o średnicy 8-12 cm, kwadratowych, wielokątnych - ze sklejki, prętów, metalu. Czasami formy są odlewane z silikonu - w tym celu pobierają odpowiednią próbkę, umieszczają ją w wiadrze lub szalunku uprzednio nasmarowanym stałym olejem, a przestrzeń między nimi jest wypełniona silikonem z rurki.

Aplikacja szablonu

Specjalnie wykonana płytka wiernie imituje kamień, cegłę, drewnianą powierzchnię. Z małych płytek rozłóż mozaikę.

Tłoczenie

Ciekawym sposobem dekoracji jest tłoczony beton. Jest to betonowa płaszczyzna, która jest stemplowana znaczkami (zakupionymi lub własnoręcznie wykonanymi).

Rysunek zwykle naśladuje:

  • dachówka;
  • skóra lamparta;
  • cegła;
  • okręgi na wodzie;
  • malowanie jaskini;
  • ślady dłoni, stóp osoby;
  • ślady zwierząt i ptaków.

Śledź rysunek

Przed rozpoczęciem tłoczenia beton musi uzyskać wystarczającą ciągliwość.

Instrukcje krok po kroku, jak tworzyć betonowe ścieżki

Aby stworzyć piękne drogi na swojej stronie, musisz sporządzić projekt, zebrać narzędzia, materiały. Baza wymaga starannego przygotowania, wyrównania. Konieczne jest również najpierw zainstalowanie szalunku, wzmocnienie powierzchni, a następnie przejście do procesu wypełniania drogi, jej dekoracji.

DIY betonowy tor

Aby stworzyć wysokiej jakości zaprawę betonową, zaleca się stosowanie cementu marki M500.

Niezbędne materiały, narzędzia

Do tworzenia dróg ogrodowych wykorzystywane są następujące materiały:

  • beton
  • asfalt;
  • piasek;
  • kamień naturalny;
  • płyty chodnikowe;
  • cegła;
  • żwir
  • kostka brukowa;
  • Kamienie „świecące”;
  • resztki materiałów budowlanych - szkło butelkowe, połamane płytki ceramiczne, kawałki cegły itp.

Ścieżka ogrodowa

Z narzędzi będziesz potrzebować:

  • łopata;
  • poziom budynku;
  • drewniane kołki;
  • mikser (konstrukcja);
  • drewniane kołki (do znakowania);
  • rękawiczki
  • wiadra (na wodę, zaprawę);
  • taczka (do transportu materiału);
  • polietylen;
  • barwniki (aby nadać kolor drodze);
  • deski (do produkcji szalunków).

Aby zwiększyć żywotność ścieżki, zamiast folii z tworzywa sztucznego często stosuje się geowłókninę. Wzmocniona geowłóknina zmniejsza prawdopodobieństwo deformacji powłoki przy dużych obciążeniach, ponieważ równomiernie ją rozkłada.

Jak oznaczyć ślady

Po opracowaniu szczegółowego planu, w którym mają być zlokalizowane tory, darni jest cięty za pomocą łopaty bagnetowej. Zgodnie z tym oznakowaniem wlewa się trochę piasku, żużla, wapna itp., Warstwę darni usuwa się, odkłada na bok. Następnie wykop rowy - ich głębokość zależy od rodzaju gleby w okolicy. Zaleca się pracę przy suchej, ciepłej pogodzie.

Oznaczanie śladów

Przygotowanie fundamentu

Powłoka składa się tutaj z około 10-15 cm piasku lub żwiru, 7-10 cm betonu. Pożądane jest, aby wystawał trzy do czterech cm nad powierzchnią, ponieważ głębokość wykopu wynosi 15-20 cm. Jeśli jest drenaż, będziesz musiał kopać głębiej - do 22-35 cm. Warstwę piasku wylewa się na dno świeżo wykopanego wykopu - jego grubość zależy od rodzaju gleby .

Przygotowanie fundamentu

Gleba pozostała po wykopaniu rowu służy do zasypywania nisko położonych obszarów terenu, nierówności, dziur.

Montaż szalunków, granic i szwów termicznych

Betonowanie rozpoczyna się od stworzenia deskowania z desek. Są one montowane wzdłuż krawędzi wykopu za pomocą kołków, u góry - z rozłożonymi zworkami. Takie szalunki nie pękają spontanicznie. Aby później na torze nie pojawiły się wióry, pęknięcia, jest on podzielony na złącza kompensacyjne, sekcje, za pomocą warstwy metalu. Te ostatnie należy najpierw nasmarować, aby można je było swobodnie usuwać z zaprawy betonowej. Odległość między szwami nie powinna przekraczać od pięciu do sześciu metrów. Dno szalunku pokryte jest warstwą hydroizolacyjną z folii z tworzywa sztucznego - ta technika zapobiega wchłanianiu wody z gleby przez beton, zwiększa odporność na zimno i przedłuża żywotność powłoki. Aby zapobiec zapadnięciu się krawędzi drogi, krawężniki betonowe, cegły, części plastikowe i taśma krawężnikowa są montowane po obu stronach drogi.

Proces znaczników

Aby utworzyć szalunek, można użyć blachy, kawałków łupków, sklejki.

Wzmocnienie

Zbrojenie pomaga zrekompensować obciążenie betonu, które nieuchronnie powstaje podczas pracy konstrukcji,pozwala zmniejszyć warstwę betonu. Okucia są ułożone na środku konstrukcji, przedstawiając zamki podstawy. Wzmocnienie, marka zastosowanego cementu, wymiary przekrojów bezpośrednio wpływają na trwałość płyt. Im mniejsza jest ta ostatnia, tym mniejsze ryzyko pękania pod wpływem naprężeń mechanicznych, sezonowych zmian w glebie.

Wzmocnienie toru

Zastosowanie zbrojenia ułożonego w jednej warstwie nie gwarantuje wcale, że pęknięcia nie pojawią się, ale prawdopodobieństwo takiego wyniku jest znacznie zmniejszone.

Wylewanie toru betonem

Budowa ścieżki rozpoczyna się od zmieszania zaprawy betonowej - cement łączy się z wodą i piaskiem, dostosowanym do konsystencji gęstej śmietany. Duża ilość mieszanki powstaje za pomocą betoniarki, betoniarki budowlanej, perforatora ze specjalnymi dyszami. Wskazane jest dodanie do roztworu odrobiny pokruszonego kamienia, hydrofobowych kompozycji - zwiększy to wytrzymałość powłoki.
Następnie wylewa się szalunek - roztwór układa się szpachelką, jakby przebijał mieszaninę. Aby lekko dokręcić powierzchnię, dotknij zbrojenia, szalunku, wypoziomuj go wąską deską, a nawet patyk. Gotowy samolot pokryty jest folią, dzięki czemu nie zamoknie od deszczu, nie wyschnie na słońcu. Gdy jest za gorąco, beton jest nawadniany wodą. Po dniu wykonywana jest dekoracja - nakładane są rysunki, układane są kamienie, płytki itp. Do chodzenia ścieżka jest odpowiednia po trzech dniach, szalunek jest usuwany po pięciu.

Wylewanie toru betonem

Aby ścieżka pięknie świeciła, jest ozdobiona specjalnymi impregnacjami i wypolerowana.

Wskazówki, porady pielęgnacyjne

Po długiej zimie, długiej nieobecności właścicieli w kraju, betonowe ścieżki często wymagają czyszczenia, naprawy, renowacji. Na powierzchni wzdłuż krawędzi powstają pęknięcia, rowki, wióry, wgłębienia, które nie zawsze dodają dekoracyjności powłoce, ponieważ z czasem uszkodzenia staną się większe, przez nie wyrosnie trawa.

Eksperci doradzają, co następuje:

  • korygować krawędzie płótna - do czyszczenia powierzchni, gruntowania, wykonywania szalunków wzdłuż krawędzi, połyskuj defekty mieszanką betonową;
  • wyrównaj całą płaszczyznę płótna - zagruntuj powierzchnię, zainstaluj szalunek, wlej półpłynny roztwór, aż powstanie płaska powierzchnia;
  • duże dziury przed wylaniem są wzmocnione metalową siatką;
  • jeśli droga jest zrobiona z kafelków, połamane fragmenty są zastępowane całymi, pod uginającymi się miejscami wylewa się trochę cementu, po wyjęciu szczegółów;
  • gdy zamiast płytek drewniane piły, które stały się bezużyteczne, są osadzone w betonie, najłatwiej jest je zastąpić nowymi, po namoczeniu ich związkami hydrofobowymi;
  • chwasty, nawet te najmniejsze, które wyrosły w pobliżu toru, muszą zostać usunięte na czas - ich system korzeniowy stopniowo niszczy powierzchnię;
  • ważne jest, aby zapewnić, że ścieżki nie zostaną zmyte wodą, aby oczyścić je ze śniegu w odpowiednim czasie;
  • malowane tory są okresowo nawadniane z węża, aby nie gromadził się kurz.

Śledź na letnim domku

Wszystkie ścieżki muszą być utrzymywane w czystości - aby trwały długo, zachowując jednocześnie piękny wygląd.

Wniosek

Prawidłowo wykonane wiejskie ścieżki będą przez długi czas ozdabiać dziedziniec i ogród. Ważne jest, aby wypełnić je specjalną technologią, aby uniknąć pękania. Kursy mistrzowskie, jak krok po kroku tworzyć wąskie ścieżki lub pełny chodnik na osobistej działce, łatwo jest znaleźć w Internecie, na stronach do aranżacji domku letniskowego.



Pasja projektowania zamieniła się w pracę. Biuro architektoniczne ma niewielkie doświadczenie.


Gwiazdy: 1Gwiazdy: 2Gwiazdy: 3Gwiazdy: 45 gwiazdek (Brak ocen)
Ładowanie ...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *