Hortensja ogrodowa: sadzenie i pielęgnacja kwiatów
Zgodnie z klasyfikacją botaniczną hortensja należy do rodziny o tej samej nazwie. Teraz te kwiaty kwitną obficie w ogrodach i majestatycznie siedzą w doniczkach na parapetach, wyglądając przez okna. W Europie hortensja pojawiła się ponad sześć wieków temu. W różnych momentach egzotyczna roślina została przywieziona z Ameryki Północnej i Azji do Francji i Anglii. Jak każdy cud, kosztowało to dużo pieniędzy i uzupełniało zbiory tylko bogatych ludzi. W Europie początkowo hortensja była reprezentowana tylko w dwóch kolorach: szkarłatnym i białym. Następnie, dzięki pracy hodowców, pojawiły się kwiatostany w nowych kolorach. Chociaż hortensja rośnie na rozległych terytoriach Ameryki Północnej i Południowej, na Dalekim Wschodzie Rosji i Azji, kwiat ten jest najbardziej rozpowszechniony w Chinach i Japonii. W
Kraj wschodzącego słońca otrzymał nazwę Adzsai, co z kanji tłumaczy się jako „purpurowy słoneczny kwiat”. Najbardziej gwałtowne zarośla hortensji można zobaczyć w starożytnym japońskim mieście, jednej z dawnych stolic kraju - Kamakura. Oprócz posągu Buddy i licznych świątyń sintoistycznych, istnieje Meigetsu-in lub Adzisai-dera, co tłumaczy się jako „Świątynia Hortensji”. Kompleks istnieje od 1160 roku. W tym czasie budynki ostrożnie otoczono jasnoniebieskimi chmurami kwiatostanów księżniczki. Na początku lata świątynia zamienia się w ogromny pachnący ogród, który przyciąga turystów. Teraz nie jest trudno uzyskać taką wspaniałość dla swojego domu. Dowiedzmy się o kaprysach ogrodnictwa hortensyjnego, cechach jego uprawy i klasyfikacji gatunków.
Dokładny wiek hortensji nie został jeszcze ustalony. Naukowcy czasami rozdają fantastyczną liczbę dziesiątek milionów lat. Mają powód takich stwierdzeń: niezależne wykopaliska na różnych kontynentach wykazały, że nasiona roślin zachowały się w grubości ziemi od czasów ery kenozoicznej. Pierwszym botanikiem, który wprowadził ogół hortensji, był John Bartram.Samouk, entuzjasta, samodzielnie zorganizował wyprawę w góry Appalachów w 1732 r., Gdzie odkrył więcej niż jeden nowy gatunek roślin nieznany wcześniej nauce. Wśród nich była hortensja drzewna. To była jej pierwsza przywieziona do Starego Świata z Nowego. Europejska nazwa „hortensja” została nadana roślinie przez francuskiego botanika i przyrodnika Philiberta Commersona. Pochodzi z łacińskiego „hortus”, co tłumaczy się jako „ogród”. Następnie, w późniejszej klasyfikacji, hortensja została przemianowana na „hortensja”, co po grecku oznacza „naczynie z wodą”. Zgodnie z ogólnie przyjętą opinią kwiat otrzymał nową nazwę ze względu na specjalny kształt skrzynek nasiennych, które przypominały małe dzbanki. Chociaż oficjalna nazwa uległa zmianie, a w podręcznikach zaczęto nazywać hortensję inaczej, sama nazwa, którą nazwała roślina Commerson, była używana w życiu codziennym.
Istnieje legenda, że botanik nazwał egzotyczny kwiat na cześć swojej ukochanej, ponieważ w tamtych czasach Hortensia była często nazywana dziewczynkami.
Jednak ze względu na dużą liczbę „pretendentów”, które mogą wzbudzić duszę Commersona, prawdziwego inspiratora o imieniu Hortensia wśród postaci historycznych nie można było obliczyć. Drugą ojczyzną kwiatu jest Japonia. W tym kraju praktycznie niemożliwe było zdobycie rzadkich gatunków i eksportowanie ich do średniowiecza. Od 1639 r. Stał się zamknięty dla obcokrajowców. Entuzjaści musieli wyjść, wymyślając oryginalne sposoby eksportu roślin. Botanik Karl Tunberg i doktor Philipp von Siebolz odkryli jeszcze dwie odmiany dla reszty świata: odpowiednio hortensję o dużych liściach i panikę. Ten ostatni zapłacił nawet za swoją działalność przez kilka lat spędzonych w japońskich lochach. Następnie lekarze zostali wydaleni z kraju bez prawa powrotu, ale zachował cenne kiełki i przywiózł je do Holandii. Równolegle wprowadzono inną odmianę z Chin, która została nazwana hortensją Josepha Banksa na cześć założyciela Kew Gardens w Anglii, gdzie został po raz pierwszy zasadzony.
Furia wywołana nowością zniknęła po kilku latach, a kwiat został zapomniany. To prawda, że zapomnienie nie trwało długo (w porównaniu z wiekiem rośliny), tylko kilka dekad, a dziś możemy obserwować nowy boom w pięknej hortensji, która zachwyca przepychem kwiatostanów i różnorodnością kolorów.
Natychmiast po pojawieniu się w Starym Świecie pierwsza partia kwiatów trafiła do prywatnych kolekcji i osobistych szklarni. Tylko kilka kiełków trafiło w Belgię. W tym kraju, w średniowieczu, kwitło miasto Gandawa (zarówno w przenośni, jak i dosłownie). Następnie otrzymał nieoficjalny status „Miasta kwiatów”. Kilka prywatnych gospodarstw przez kilka stuleci uprawiało najbardziej niezwykłe, egzotyczne rośliny w Europie, które następnie sprzedawały. Interesy poszły w górę, gdy wielkie szklarnie i ogrody zimowe, w których bogaci ludzie dekorowali swoje rezydencje, stały się modne. Do dziś co pięć lat w Gandawie odbywa się Ghent Floralia Flower Festival. Zaczęli uprawiać hortensję „na skalę przemysłową” tutaj na początku ubiegłego wieku. Biznes kwiatowy był dzielony przez kilka lokalnych rodzin. Chociaż w szklarniach rosną głównie gatunki domowe, wielokrotnie otrzymywały najwyższe nagrody na różnych konkursach i festiwalach.
Bujne grona kwiatostanów, zakopane w zielonych liściach, naprawdę zasługują na uwagę ogrodników. Oprócz luksusowego wyglądu kwiat ma swobodny charakter i praktycznie nie wykazuje kaprysów. Jedyną rzeczą, bez której hortensja dosłownie nie może żyć, jest obfite podlewanie. Roślina uwielbia wodę, ale rozwinęła bardziej złożone relacje ze słońcem: zachwyci cię kwiatami, rosnącymi nawet w zacienionej strefie ogrodu. Wysokie krzewy mogą służyć jako żywopłoty na stronie.Różnorodne kwiaty, a nawet różne odcienie kwiatostanów na tym samym krzaku, pozwalają dodać nowe kolory do palety krajobrazów i wybrać ton nastroju.
Gatunki i odmiany
Rodzaj Hortensja jednoczy kilkadziesiąt gatunków. Jeśli chodzi o ich dokładną liczbę, kujony nie mają konsensusu. Jak zwykle spory nie kończą się w środowisku naukowym: wymagają połączenia niektórych gatunków w jeden i odwrotnie - w celu podziału na podstawie znacznych różnic między roślinami. Hortensja rośnie nie tylko w postaci krzewów, ale także drzew, a nawet winorośli. Rozważ dziesięć najlepszych gatunków, które zyskały największą popularność wśród ogrodników.
Hortensja wielkokwiatowa lub ogród
Hortensja wielkokwiatowa lub hortensja ogrodowa to krzew, który może osiągnąć wysokość do 4 m. Ma szerokie liście z ostrymi końcami, obficie pokrywającymi gałęzie. Różowe kwiaty są zbierane w kwiatostany wiechy. W odmianach kulturowych nadal występuje niebieski i biały. W przeciwieństwie do innych gatunków z rodzaju Hortensja, roślina ta uwielbia słońce i może być sadzona w miejscach o słabym półcieniu. To właśnie ten gatunek, pomimo nazwy „ogród”, jest aktywnie sadzony w doniczkach i umieszczany na parapetach. Preferuje gleby średnio i lekko kwaśne. W zależności od ich kwasowości może zmieniać kolor kwiatostanów. Aby utrzymać roślinę posadzoną w glebie alkalicznej, eksperci zalecają podlewanie jej roztworem zawierającym sole. Ma niską odporność na mróz, dlatego w otwartym terenie rośnie tylko na południu Rosji. W innych regionach uprawia się go w zamkniętych szklarniach i ogrodach zimowych. Zwiększenie odporności rośliny na mróz jest możliwe tylko dzięki odpowiedniej pielęgnacji i obfitemu podlewaniu w lecie. Kwiatostany będą powstawać na zeszłorocznych pędach, więc utrzymanie ich jest głównym zadaniem ogrodnika. Jeśli jednak zaryzykujesz i posadzisz hortensję w otwartym terenie na środkowym pasie, to w zimie krzak będzie musiał być niezawodnie pokryty. Możesz użyć tych samych materiałów, co do delikatnych róż ogrodowych. Rośnie szybko, dobrze się rozmnaża przez sadzonki.
Hortensja wiechowa
Hortensja paniczna - krzewy i drzewa, które mogą dorastać do 10 m wysokości. Wspominaliśmy już o tym gatunku, pochodzącym z Azji. Naturalnym asortymentem paniki hortensji są Chiny, Japonia i rosyjski Daleki Wschód. Chociaż korona drzew ozdobnych jest dość szeroka, ich korzenie nie są głębokie, tylko 0,5-1 m grubości gleby. Preferuje luźne gleby leśne.
Rośnie głównie na krawędziach i polanach. Kwiatostany, w przeciwieństwie do hortensji ogrodowej, mają kształt piramid i mogą osiągać średnicę do 25 cm, a liście wydłużonych drzew gęsto pokrywają gałązki. Śnieżnobiałe kwiaty kwitną pod koniec czerwca i więdną pod koniec października. Interesujące jest to, że owocujące kwiatostany, które znajdują się w środku kiści, wcześnie opadają, a jałowe, otaczające „piramidę”, z czasem stają się częściowo różowe i nadążają do pierwszych przymrozków. Hortensja paniczna rośnie bardzo szybko, jeśli przyczyniają się do tego warunki klimatyczne. Dobrze rozmnażane przez sadzonki. Jeśli posadzisz hortensję z nasion, pierwsze kwitnienie można zaobserwować dopiero w czwartym roku wzrostu.
Roślina preferuje gleby kwaśne lub obojętne. Reaguje negatywnie na zanieczyszczenia w postaci popiołu, kredy, wapna. Aby wyhodować drzewo, dwa razy w lecie, hortensje usuwają pąki z pędów bocznych.
Hortensja Bretschneider lub okrywowa
Hortensia Bretschneider ma swoją nazwę na cześć rosyjskiego botanika i geografa. Krzewy mogą mieć koronę o średnicy do 3 mi sięgać do wysokości 4 m, a także hortensję o dużych liściach. Na środkowych szerokościach geograficznych Rosji może zamarznąć. Kwitnie przez całe lato i wczesną jesienią. Ma szerokie, bardzo duże (największe w rodzaju) liście o lekko wydłużonym kształcie z charakterystycznymi „wycięciami” wzdłuż konturu.Kwiaty są również duże, zebrane w typowe dla większości rodzajów pędzli, ale mniej bujne niż ogród hortensji lub paniki. Ma powierzchowny system korzeniowy.
Kwiatostany na początku kwitnienia są białe, następnie ciemnieją i stają się nasycone fioletowe. Liście, które początkowo mają mlecznozielony odcień, następnie ciemnieją i stają się ciemnobrązowe do września. Preferuje gleby kwaśne lub obojętne. Podobnie jak reszta gatunku, uwielbia obfite podlewanie, ale słabo rośnie w cieniu. Roślina musi być karmiona związkami bogatymi w żelazo i magnez. Przycinanie odbywa się wiosną przed przepływem soku. Słabe pędy są usuwane do dobrze rozwiniętego węzła. Jeśli czas przycinania został pominięty, a przepływ soków już się rozpoczął, możesz usunąć słabe i zamrożone pędy po zwolnieniu liści. Wygląda świetnie w mixborders i jako żywopłot. Dobrze się dogaduje z bylinami.
Kwiatostany hortensji Bretschneidera zachowują swój kształt dobrze po wyschnięciu, dlatego często stosuje się je jako składniki suchych bukietów lub kompozycji dekoracyjnych.
Ogonek lub hortensja wspinaczkowa
Ogonek lub hortensja wspinaczkowa to wyjątkowy gatunek tkacki, który nie ma pnia. Jeśli porównamy roślinę z innymi przedstawicielami rodzaju, wówczas kwiat jest niezwykle bezpretensjonalny. Wszystko, czego potrzebuje, to obfite podlewanie i wolne miejsce na bujny wzrost. Ma szerokie liście i białe kwiatostany zebrane w bujne pędzle. Ogonek hortensji jest odporny na mróz, ale lepiej jest przechowywać młode pędy przez pierwsze kilka lat na zimę.
Jest podzielony na kilka odmian: cordifolia, petiolaris, Miranda, pnącze. Preferuje półcień. Idealny do dekoracji fasad domów, werand, werand, altanek, pergoli i patio. Może z łatwością zastąpić winogrona, chmiel, powojniki lub bluszcz. Sadzone w lekko kwaśnej glebie. Często staje się celem szkodników owadzich. Ma słabo rozwinięty, powierzchowny system korzeniowy. Wymaga systematycznego opatrunku górnego (szczególnie we wczesnych latach). Dobrze rozmnażane przez sadzonki i za pomocą zakrętów. Sadzonki są cięte w środku wiosny, a zakręty są po prostu wykopywane w pobliżu krzaka na wstępnie karmionej glebie.
Hortensja popielata lub szara
Hortensja jesionowa ma swoją nazwę ze względu na szary odcień liści z tyłu. Ma duże pędzle białych kwiatostanów. Odmiany mogą być niebieskie lub różowe. Miejsce narodzin popielatej hortensji jest uważane za Amerykę Północną. W naszym kraju roślina nie zyskała dużej popularności, chociaż okres jej kwitnienia trwa prawie trzy miesiące (od lipca do września). Preferuje gleby lekko kwaśne i obojętne. Nie toleruje zanieczyszczeń wapiennych ani zbyt gęstej gleby, mokradeł. Lubi obfite podlewanie, półcień.
Krzewy mogą osiągać wysokość 2 m. Mają szeroką koronę. Wymagają regularnego przycinania, bez którego zyskują zaniedbany i zadbany wygląd. Podczas przycinania powstają najsilniejsze gałęzie, które staną się „szkieletem” buszu. Następnie pędy są odcinane natychmiast po obrzęku nerek, po czym rośliny są karmione. Wskazane jest schronienie młodych krzewów na zimę.
Hortensja Drzewna
Hortensja drzewna jest szeroko rozpowszechniona na otwartych przestrzeniach Ameryki Północnej. Krzewy dorastają do 3 m wysokości. Liście są szerokie, a kwiatostany są zbierane w bujnych białych szczotkach. Roślina jest wytrzymała i może przetrwać krótki okres suszenia. Preferuje dobrze nawilżoną glebę. Słabym punktem hortensji drzewnej jest wrażliwość na przeciągi.
W ogrodzie dla niej lepiej wybrać spokojne miejsce w cieniu, otoczone naturalnymi barierami, które nie pozwolą na wiatr. Okres kwitnienia trwa od połowy lipca do października. W rosyjskim klimacie może zamarznąć. Każdego roku pod koniec wiosny musisz przycinać pędy prawie do korzenia. W przyszłości mogą być używane jako sadzonki.Aby poprawić zdrowie hortensji, zaleca się podlewać ją słabym roztworem nadmanganianu potasu wzdłuż tułowia.
Dąb Hortensja
Hortensja jest liściastym dębem, a także jesionem, pochodzącym z południowych regionów Ameryki Północnej. Gatunek nie jest odporny, dlatego na naszych szerokościach geograficznych nie rośnie na otwartym terenie, ale jest idealny do zamkniętej szklarni. Ma luksusowe piramidalne „grona” kwiatostanów i duże liście z ząbkowanymi płatkami podobnymi do winogron. Jesienią liście stają się purpurowo-fioletowe.
Kwiatostany są początkowo śnieżnobiałe, pod koniec okresu kwitnienia zmieniają kolor na różowy. Preferuje gleby lekko kwaśne. Dozwolone lądowanie w alkaliach, ale z wprowadzeniem prawidłowego nawożenia kwasem. Nie toleruje nawet krótkich okresów suchych. Wymaga regularnego, obfitego podlewania. Preferuje półcień z lekkim, rozproszonym światłem. Hortensję dębową należy nawozić dwa razy w roku: wczesną wiosną i bezpośrednio przed kwitnieniem. Zimą należy przykryć krzaki.
Możesz użyć świerkowych gałęzi. Krzewy o wysokości większej niż 1 m muszą być przywiązane do podpór, aby pokrywa śnieżna swoim ciężarem nie łamała gałązek.
Hortensja promienna
Gatunek ten pochodzi również z Ameryki Północnej. Ma niską odporność na mróz, dlatego w środkowej strefie Rosji w otwartym terenie nie rośnie. Krzew osiąga 2 m wysokości. Ma wspaniałe pędzle kwiatostanów pomalowane na biało. Liście są duże, z charakterystycznymi małymi wycięciami i wydłużonym końcem. Gałęzie są nierównomiernie pokryte. Okres kwitnienia jest dość krótki (lipiec-sierpień). W porównaniu z innymi przedstawicielami tego gatunku, hortensja promienna ma najszybsze tempo wzrostu.
W Rosji zakorzenia się tylko w regionach południowych. Zimą koniecznie przykrywa się nie tylko część ziemi rośliny, ale także delikatny system korzeniowy. Proces uprawy promiennej hortensji z nasion jest bardzo pracochłonny. Gleba została przygotowana od jesieni. Później młode pędy będą musiały być regularnie karmione i chronione przed nocnymi przymrozkami. Sadzenie sadzonek jest znacznie prostsze: wystarczy je ściółkować, zalać osiadłą wodą i hojnie je nakarmić. Lubi półcień i lekko kwaśną glebę.
Ząbkowana hortensja
Ząbkowana hortensja - bujny krzew osiągający wysokość do 1,5 m. Liście są małe, w kształcie wrzeciona z ostrym końcem. Na początku kwitnienia mają bogaty, gęsty zielony odcień. Kwiatostany są zebrane w luźne pędzle. Może zmieniać kolor w zależności od kwasowości gleby. W lekko kwaśnej glebie kwitnące kwiaty rdzenia mają ciemnoniebieski odcień, a jałowe krawędzie są niebieskie z białą obwódką. Jest też piękny liliowy kolor. Przed blaknięciem sterylne kwiaty stają się różowe na krawędziach pędzla. Okres kwitnienia trwa od lipca do września. Jeśli klimat nie jest odpowiedni dla rośliny lub nie został odpowiednio pielęgnowany, okres ten jest skrócony do sierpnia. Najpopularniejszą odmianą hortensji Serratus jest niebieski ptak. Kwiatostany Blue Bird mają niezwykły kolor niebiesko-fioletowo-fioletowy. Jak większość przedstawicieli rodzaju, hortensja ząbkowana preferuje gleby lekko kwaśne, miejsca o rozproszonym świetle i obfite podlewanie.
W przypadku uprawy na otwartym terenie w środkowej Rosji roślina musi być osłonięta na zimę. W regionach południowych dodatkowe ocieplenie nie jest wymagane, ale pod warunkiem braku nagłych zmian temperatury. Oprócz sadzonek hortensja serratin jest dobrze propagowana przez podział. Krzew jest całkowicie wykopany z ziemi i podzielony na dwie części pod warunkiem, że nerki odnowienia pozostaną na każdej.
Hortensja Sargent
Sargent Hortensja to luksusowy, wysoki krzew pochodzący z Chin. Został nazwany na cześć wybitnego amerykańskiego botanika, który został pierwszym dyrektorem Ogrodu Botanicznego na Uniwersytecie Harvarda. Krzew może osiągnąć wysokość do 4 m. Ma twarde gałązki pokryte kosmkami. Liście są duże, aksamitne, lekko wydłużone.Kwiaty są zbierane w kwiatostany w postaci płaskich parasoli. Owocowania mają bogaty liliowy, a na brzegach sterylny - śnieżnobiały kolor. Gatunek charakteryzuje się krótkim okresem kwitnienia od początku lipca do początku sierpnia.
W środkowej strefie Rosji skrzynki owocowe nie mają czasu dojrzewać. Hortensja z nasion sama jest prawie niemożliwa, dlatego rozmnaża się wegetatywnie (przez sadzonki i nawarstwianie). Krzewy ostrożnie schronią się na zimę. Część ziemi rośliny bardzo często zamarza, ale przy należytej staranności szybko ją przywraca. Preferuje gleby kwaśne i lekko kwaśne. Wymaga obfitego podlewania, podobnie jak inne rodzaje hortensji.
Cechy uprawy i pielęgnacji hortensji w otwartym terenie
Jak wspomniano wcześniej, tej rośliny nie można zaklasyfikować jako kapryśna. Na przykład, jeśli porównasz ją z królową kwiatów - różą, która gwałtownie reaguje na wszelkie zmiany klimatu lub harmonogram pielęgnacji, hortensja jest łagodną i bezpretensjonalną damą. Nieregularne podlewanie jest jedyną rzeczą, której w żadnym wypadku nie zniesie. Kilka odmian hortensji może wytrzymać krótkotrwałą suszę, ale jest to raczej wyjątek od reguły. Podobnie jak w przypadku każdego innego kwiatu ogrodowego, należy go pielęgnować zgodnie z pewnymi zasadami, które poznamy później.
Wybór miejsca, przygotowanie gleby i sadzenie krzewów
Hortensja roślinna jest zalecana na wiosnę. Glebę można przygotować jesienią, dokładnie ją rozluźniając i dodając nawóz. Ponieważ we wszystkich rodzajach hortensji (nawet drzewach) system korzeniowy jest powierzchowny, to znaczy pędy nie wnikają głęboko w glebę, woląc rozciągać się na boki, jest wystarczająca głębokość dołu 0,7 m. Miejsce to powinno być niezawodnie chronione przed wiatrem. Bezpośrednie światło słoneczne spowoduje wyschnięcie krzewu, dlatego lepiej wybrać półcień. Być może w pobliżu rośnie wysokie drzewo z szeroką koroną. Rozproszone światło, które przeniknie przez liście, jest najlepszą opcją dla hortensji.
Roślina preferuje luźne, kwaśne lub lekko kwaśne gleby. Torf i nawozy należy wlać do wykopanej dziury. Jego szerokość powinna być dwa razy większa niż system korzeniowy sadzonki. Wyjmują go z doniczki, dobrze wstrząsają i pokrywają ziemią zmieszaną z kompostem. Kawałek ziemi z sadzonką powinien wznieść się nieco ponad ziemię. Gleba jest ubijana, podlewana i ściółkowana.
Podlewanie, nawożenie i ściółkowanie
Jednorazowo na dorosłe krzaki wlewa się do 50 litrów wody. Jeśli gleba wokół hortensji jest grzana, wówczas objętości można zmniejszyć. Latem ziemię wokół krzewu należy poluzować (do 5 cm głębokości) co najmniej trzy do czterech razy. Podczas kwitnienia wyblakłe pędy należy usunąć w odpowiednim czasie. Uzupełnianie krzewu odbywa się dwa razy w roku: wiosną i po zakończeniu okresu kwitnienia. Do tych celów kupuj specjalne związki, które są zbilansowane specjalnie dla hortensji. Lepiej ściółkować ziemię jodłowymi igłami lub rozdrobnioną korą.
Zasady przycinania
Przez pierwsze cztery lata (przed pierwszym kwitnieniem) hortensja wcale nie jest przycinana. W piątym roku, wczesną wiosną, bezpośrednio po obrzęku pąków, gałęzie są przycinane o około jedną trzecią. Należy pozostawić od trzech do sześciu nerek. W przypadku hortensji przycinanie liści dębu nie może być w ogóle przeprowadzone, ponieważ kwitnie na pędach z zeszłego roku.
Co zrobić, aby zmienić kolor kwiatostanu
Kolor kwiatostanów hortensji można zmienić osobiście. Wspomnieliśmy już o tej funkcji kwiatu: roślina gwałtownie reaguje na zmiany kwasowości gleby, co przejawia się zmianą odcieni płatków. Aby tymczasowo odmalować na niebiesko, wystarczy wlać hortensję słabym roztworem manganu. Kwiatostany powrócą do bieli natychmiast po zaprzestaniu podlewania. Aby uzyskać niebieski odcień, krzak jest podlewany słabym roztworem ałunu lub siarczanu glinu. Roztwór o niskim stężeniu siarczanu żelaza zmieni kolor na fioletowy.
W rzeczywistości to nie same płatki zmieniają kolor, ale ich żyły, to znaczy odcień nie okazuje się jednolity.
Zimowe przygotowania
Gleba wokół krzewu powinna być utwardzona i ściółkowana. Następnie odetnij wyblakłe pędy i niższe liście. Przycinanie tego ostatniego przyczynia się do lignifikacji pnia, czyli tworzenia naturalnej ochrony przed mrozem. Hortensja spanikowana i okrywowa nie może być przykryta na zimę. Te dwa gatunki są uważane za najbardziej odporne na mróz. Reszta będzie musiała być dodatkowo izolowana. Możesz użyć świerkowych gałęzi lub włókniny. Jeśli krzew jest wysoki, jest przywiązany do podpory, aby gałęzie nie pękały pod ciężarem śniegu. Procedura schronienia jest przeprowadzana na początku października natychmiast po pierwszych nieśmiałych przymrozkach. Bardzo młode krzewy po prostu zasypiają mieszanką gleby i opadłych liści.
Walka z chorobami i szkodnikami hortensji
Hortensja jest dość odporna na choroby, ale przy niewłaściwej pielęgnacji lub nieodpowiednich warunkach może zacząć więdnąć. Dwoma głównymi zagrożeniami dla kwiatu są chloroza i choroby grzybowe (biała, szara zgnilizna). Pierwsza choroba rozwija się przy braku żelaza. Jeśli pędy wyschną, liście żółkną i skręcają, a kwiatostany są zdeformowane, nadszedł czas, aby odżywić krzak roztworem zawierającym żelazo. Biała zgnilizna i szara zgnilizna to choroby grzybowe, które najpierw wpływają na system korzeniowy. Pierwszą oznaką infekcji jest charakterystyczny puch na pniu i gałęziach. Leczą choroby specjalnymi środkami grzybobójczymi. Uszkodzone gałęzie przycinają.
Rzadziej septoria wpływa na hortensję. Pierwszym objawem choroby jest pojawienie się czarnych plam na liściach. W zaniedbanej formie wpływają na gałęzie. Jeśli rozwój choroby nie zostanie zatrzymany na czas, umrze roślina, która straciła liście. Septorioza jest leczona preparatami zawierającymi miedź. Mączniak występuje również w plamach na liściach, ale w jasnoszarym kolorze. Jeśli choroba dotknie krzewów, nie będzie w stanie przetrwać zimy. Mączniak prawdziwy leczy się specjalnymi środkami grzybobójczymi.
Metody hodowlane
Istnieją cztery sposoby reprodukcji hortensji:
Sadzonki.
Podział buszu.
Nakładanie warstw.
Nasiona
Ta ostatnia opcja jest najbardziej czasochłonna i jest odpowiednia tylko dla profesjonalnych ogrodników, którzy zjedli „psa” w tym rzemiośle. Dla początkującego lepiej jest zwrócić uwagę na pierwsze trzy metody. Podział krzaka, o którym już pisaliśmy powyżej, odbywa się po prostu: roślina jest starannie wykopana i podzielona na dwie części. Pąki nerkowe powinny pozostać z każdej strony z korzeniami. Następnie sadzi się je w dwóch różnych dołach. Sadzonki są najpopularniejszą metodą rozmnażania roślin. Pęd jest obgryzany z dorosłego krzaka. Sadzonki z bocznych gałęzi są uzyskiwane z najwyższą jakością. Plasterek należy wykonać pod węzłem lub pod nerką. Sadzonki są wiązane, odcinają niepotrzebne liście, pozostawiając na każdym z nich pąki.
Od dołu wiązkę traktuje się stymulatorem wzrostu. Sadzone są w osuszonej glebie pod kątem. Ukorzenione sadzonki zwykle miesięcznie w temperaturach 15-25 stopni. Sadzonki są przeprowadzane w środku lata. Aby propagować warstwowanie, boczne gałęzie krzewu macierzystego są zgięte do ziemi i przygwożdżone, wykopane w płytkich otworach. Najpierw na gałęziach musisz wykonać nacięcia, w których wstawiane są dopasowania. Takie uszkodzenie tkanek przyczyni się do przyspieszonego tworzenia korzeni. Posypane pędy posypane mieszaniną torfu i gleby. Muszą być regularnie podlewane. Po utworzeniu pełnego systemu korzeniowego roślinę można oddzielić od matki i przesadzić w inne miejsce.
Co sadzić obok hortensji - wybierz partnerów i partnerów
Hortensje dobrze komponują się z krzakami bzu. Duże kwiatostany roślin współgrają ze sobą, podkreślając przepych, a nawet lekką powagę designu. Małe kwiaty spirei i chubushnik to kolejna opcja dla pędzli hortensyjnych.Ponieważ wszystkie gatunki są higrofilne, krzaki można sadzić w pobliżu stawu. W tej strefie są one połączone z zaroślami kadzidła i astilbe. Inną opcją do sadzenia grupowego jest łączenie z innymi krzewami w żywopłocie (bukszpan, irga, jałowiec). Możesz eksperymentować i sadzić hortensję obok kwiatów „królewskiej krwi”: lilii lub róż. W przypadku gatunków tkackich powojnik lub bluszcz nadaje się jako sąsiad.
Hortensja w projektowaniu krajobrazu ogrodu i domku
Hortensja, ze względu na bezpretensjonalność, bogactwo kształtów i kolorów, stała się popularna w projektowaniu krajobrazu. A w jakim innym kwiatku możesz samodzielnie zmienić kolor, aby dopasować się do nastroju lub palety witryny? Często można go znaleźć w mixborders, ogrodach skalnych, kompozycjach dekoracyjnych i jako żywopłot. Hortensja nadaje się zarówno na stojaki grupowe, jak i pojedyncze. Wszechstronność, piękno, długi okres kwitnienia, łatwość pielęgnacji - to cechy, za które projektanci krajobrazu doceniają ten kwiat.
Hortensja i style projektowania
Hortensja jest uniwersalna. Można go zintegrować z dowolnym rozwiązaniem stylistycznym. Można zepsuć działkę kwiatami tylko wtedy, gdy będą miały nieporządny, zadbany wygląd. Hortensja idealnie pasuje do japońskiego stylu etnicznego. W minimalistycznym stylu była zawsze mile widzianym gościem. Bujne kwiatostany uzupełnią różnorodność ogrodu, urządzonego w stylu wiejskim, secesyjnym, naturgarden, etnicznym. Ostatnia grupa kierunków zasługuje na szczególną uwagę. Hortensja organicznie wpada w chaotyczne, bujne nasadzenia w stylu mauretańskim, a także w powściągliwe, surowe angielskie kompozycje.
Tworzenie klombu z hortensji
Niskie, starannie przycięte krzewy hortensji nadają się do schludnych klombów w pobliżu domu i wzdłuż chodników. Wysokie plantacje staną się centrum swobodnej kompozycji, rabatu, mixbordera lub żywej taśmy ogrodzeniowej. Ponieważ hortensja jest byliną, kwietnik ciągłego kwitnienia należy zabezpieczyć niskimi roślinami iglastymi, które podkreślą barwę „rdzenia” kompozycji. Miejsce w ogrodzie kwiatowym jest oczyszczone z chwastów, kopać i nawozić. Połącz składniki kompozycji w odcieniach i wysokościach. Jeśli kwietnik przylega do ogrodzenia lub innej bariery, to znaczy jest jednostronny, a następnie najpierw posadź wysokie rośliny, stopniowo przechodząc do tych, które są niższe. Jeśli ogród kwiatowy znajduje się w środku (na przykład między ścieżkami ogrodowymi), wówczas wysokie kwiaty są umieszczane na środku.
Wniosek
Hortensja to niesamowity kwiat o długiej historii. Chociaż od dawna przestaje być uważany za egzotyczny w naszym kraju, roślina wciąż podbija serca ogrodników dzięki połączeniu prostoty i wyrafinowania. Jeśli dopiero zaczynasz pracę w ogrodzie, masz niewielkie doświadczenie w uprawianiu zieleni, to bezpretensjonalna hortensja będzie dobrą opcją dla pierwszego eksperymentu.
Zgodnie z klasyfikacją botaniczną hortensja należy do rodziny o tej samej nazwie. Teraz te kwiaty kwitną obficie w ogrodach i majestatycznie siedzą w doniczkach na parapetach, wyglądając przez okna. W Europie hortensja pojawiła się ponad sześć wieków temu. W różnych momentach egzotyczna roślina została przywieziona z Ameryki Północnej i Azji do Francji i Anglii. Jak każdy cud, kosztowało to dużo pieniędzy i uzupełniało zbiory tylko bogatych ludzi. W Europie początkowo hortensja była reprezentowana tylko w dwóch kolorach: szkarłatnym i białym. Następnie, dzięki pracy hodowców, pojawiły się kwiatostany w nowych kolorach. Chociaż hortensja rośnie na rozległych terytoriach Ameryki Północnej i Południowej, na Dalekim Wschodzie Rosji i Azji, kwiat ten jest najbardziej rozpowszechniony w Chinach i Japonii. W
Kraj wschodzącego słońca otrzymał nazwę Adzsai, co z kanji tłumaczy się jako „purpurowy słoneczny kwiat”. Najbardziej gwałtowne zarośla hortensji można zobaczyć w starożytnym japońskim mieście, jednej z dawnych stolic kraju - Kamakura. Oprócz posągu Buddy i licznych świątyń sintoistycznych, istnieje Meigetsu-in lub Adzisai-dera, co tłumaczy się jako „Świątynia Hortensji”. Kompleks istnieje od 1160 roku. W tym czasie budynki ostrożnie otoczono jasnoniebieskimi chmurami kwiatostanów księżniczki. Na początku lata świątynia zamienia się w ogromny pachnący ogród, który przyciąga turystów. Teraz nie jest trudno uzyskać taką wspaniałość dla swojego domu. Dowiedzmy się o kaprysach ogrodnictwa hortensyjnego, cechach jego uprawy i klasyfikacji gatunków.
Spis treści
Funkcje hortensji
Dokładny wiek hortensji nie został jeszcze ustalony. Naukowcy czasami rozdają fantastyczną liczbę dziesiątek milionów lat. Mają powód takich stwierdzeń: niezależne wykopaliska na różnych kontynentach wykazały, że nasiona roślin zachowały się w grubości ziemi od czasów ery kenozoicznej. Pierwszym botanikiem, który wprowadził ogół hortensji, był John Bartram.Samouk, entuzjasta, samodzielnie zorganizował wyprawę w góry Appalachów w 1732 r., Gdzie odkrył więcej niż jeden nowy gatunek roślin nieznany wcześniej nauce. Wśród nich była hortensja drzewna. To była jej pierwsza przywieziona do Starego Świata z Nowego. Europejska nazwa „hortensja” została nadana roślinie przez francuskiego botanika i przyrodnika Philiberta Commersona. Pochodzi z łacińskiego „hortus”, co tłumaczy się jako „ogród”. Następnie, w późniejszej klasyfikacji, hortensja została przemianowana na „hortensja”, co po grecku oznacza „naczynie z wodą”. Zgodnie z ogólnie przyjętą opinią kwiat otrzymał nową nazwę ze względu na specjalny kształt skrzynek nasiennych, które przypominały małe dzbanki. Chociaż oficjalna nazwa uległa zmianie, a w podręcznikach zaczęto nazywać hortensję inaczej, sama nazwa, którą nazwała roślina Commerson, była używana w życiu codziennym.
Jednak ze względu na dużą liczbę „pretendentów”, które mogą wzbudzić duszę Commersona, prawdziwego inspiratora o imieniu Hortensia wśród postaci historycznych nie można było obliczyć. Drugą ojczyzną kwiatu jest Japonia. W tym kraju praktycznie niemożliwe było zdobycie rzadkich gatunków i eksportowanie ich do średniowiecza. Od 1639 r. Stał się zamknięty dla obcokrajowców. Entuzjaści musieli wyjść, wymyślając oryginalne sposoby eksportu roślin. Botanik Karl Tunberg i doktor Philipp von Siebolz odkryli jeszcze dwie odmiany dla reszty świata: odpowiednio hortensję o dużych liściach i panikę. Ten ostatni zapłacił nawet za swoją działalność przez kilka lat spędzonych w japońskich lochach. Następnie lekarze zostali wydaleni z kraju bez prawa powrotu, ale zachował cenne kiełki i przywiózł je do Holandii. Równolegle wprowadzono inną odmianę z Chin, która została nazwana hortensją Josepha Banksa na cześć założyciela Kew Gardens w Anglii, gdzie został po raz pierwszy zasadzony.
Furia wywołana nowością zniknęła po kilku latach, a kwiat został zapomniany. To prawda, że zapomnienie nie trwało długo (w porównaniu z wiekiem rośliny), tylko kilka dekad, a dziś możemy obserwować nowy boom w pięknej hortensji, która zachwyca przepychem kwiatostanów i różnorodnością kolorów.
Natychmiast po pojawieniu się w Starym Świecie pierwsza partia kwiatów trafiła do prywatnych kolekcji i osobistych szklarni. Tylko kilka kiełków trafiło w Belgię. W tym kraju, w średniowieczu, kwitło miasto Gandawa (zarówno w przenośni, jak i dosłownie). Następnie otrzymał nieoficjalny status „Miasta kwiatów”. Kilka prywatnych gospodarstw przez kilka stuleci uprawiało najbardziej niezwykłe, egzotyczne rośliny w Europie, które następnie sprzedawały. Interesy poszły w górę, gdy wielkie szklarnie i ogrody zimowe, w których bogaci ludzie dekorowali swoje rezydencje, stały się modne. Do dziś co pięć lat w Gandawie odbywa się Ghent Floralia Flower Festival. Zaczęli uprawiać hortensję „na skalę przemysłową” tutaj na początku ubiegłego wieku. Biznes kwiatowy był dzielony przez kilka lokalnych rodzin. Chociaż w szklarniach rosną głównie gatunki domowe, wielokrotnie otrzymywały najwyższe nagrody na różnych konkursach i festiwalach.
Bujne grona kwiatostanów, zakopane w zielonych liściach, naprawdę zasługują na uwagę ogrodników. Oprócz luksusowego wyglądu kwiat ma swobodny charakter i praktycznie nie wykazuje kaprysów. Jedyną rzeczą, bez której hortensja dosłownie nie może żyć, jest obfite podlewanie. Roślina uwielbia wodę, ale rozwinęła bardziej złożone relacje ze słońcem: zachwyci cię kwiatami, rosnącymi nawet w zacienionej strefie ogrodu. Wysokie krzewy mogą służyć jako żywopłoty na stronie.Różnorodne kwiaty, a nawet różne odcienie kwiatostanów na tym samym krzaku, pozwalają dodać nowe kolory do palety krajobrazów i wybrać ton nastroju.
Gatunki i odmiany
Rodzaj Hortensja jednoczy kilkadziesiąt gatunków. Jeśli chodzi o ich dokładną liczbę, kujony nie mają konsensusu. Jak zwykle spory nie kończą się w środowisku naukowym: wymagają połączenia niektórych gatunków w jeden i odwrotnie - w celu podziału na podstawie znacznych różnic między roślinami. Hortensja rośnie nie tylko w postaci krzewów, ale także drzew, a nawet winorośli. Rozważ dziesięć najlepszych gatunków, które zyskały największą popularność wśród ogrodników.
Hortensja wielkokwiatowa lub ogród
Hortensja wielkokwiatowa lub hortensja ogrodowa to krzew, który może osiągnąć wysokość do 4 m. Ma szerokie liście z ostrymi końcami, obficie pokrywającymi gałęzie. Różowe kwiaty są zbierane w kwiatostany wiechy. W odmianach kulturowych nadal występuje niebieski i biały. W przeciwieństwie do innych gatunków z rodzaju Hortensja, roślina ta uwielbia słońce i może być sadzona w miejscach o słabym półcieniu. To właśnie ten gatunek, pomimo nazwy „ogród”, jest aktywnie sadzony w doniczkach i umieszczany na parapetach. Preferuje gleby średnio i lekko kwaśne. W zależności od ich kwasowości może zmieniać kolor kwiatostanów. Aby utrzymać roślinę posadzoną w glebie alkalicznej, eksperci zalecają podlewanie jej roztworem zawierającym sole. Ma niską odporność na mróz, dlatego w otwartym terenie rośnie tylko na południu Rosji. W innych regionach uprawia się go w zamkniętych szklarniach i ogrodach zimowych. Zwiększenie odporności rośliny na mróz jest możliwe tylko dzięki odpowiedniej pielęgnacji i obfitemu podlewaniu w lecie. Kwiatostany będą powstawać na zeszłorocznych pędach, więc utrzymanie ich jest głównym zadaniem ogrodnika. Jeśli jednak zaryzykujesz i posadzisz hortensję w otwartym terenie na środkowym pasie, to w zimie krzak będzie musiał być niezawodnie pokryty. Możesz użyć tych samych materiałów, co do delikatnych róż ogrodowych. Rośnie szybko, dobrze się rozmnaża przez sadzonki.
Hortensja wiechowa
Hortensja paniczna - krzewy i drzewa, które mogą dorastać do 10 m wysokości. Wspominaliśmy już o tym gatunku, pochodzącym z Azji. Naturalnym asortymentem paniki hortensji są Chiny, Japonia i rosyjski Daleki Wschód. Chociaż korona drzew ozdobnych jest dość szeroka, ich korzenie nie są głębokie, tylko 0,5-1 m grubości gleby. Preferuje luźne gleby leśne.
Rośnie głównie na krawędziach i polanach. Kwiatostany, w przeciwieństwie do hortensji ogrodowej, mają kształt piramid i mogą osiągać średnicę do 25 cm, a liście wydłużonych drzew gęsto pokrywają gałązki. Śnieżnobiałe kwiaty kwitną pod koniec czerwca i więdną pod koniec października. Interesujące jest to, że owocujące kwiatostany, które znajdują się w środku kiści, wcześnie opadają, a jałowe, otaczające „piramidę”, z czasem stają się częściowo różowe i nadążają do pierwszych przymrozków. Hortensja paniczna rośnie bardzo szybko, jeśli przyczyniają się do tego warunki klimatyczne. Dobrze rozmnażane przez sadzonki. Jeśli posadzisz hortensję z nasion, pierwsze kwitnienie można zaobserwować dopiero w czwartym roku wzrostu.
Hortensja Bretschneider lub okrywowa
Hortensia Bretschneider ma swoją nazwę na cześć rosyjskiego botanika i geografa. Krzewy mogą mieć koronę o średnicy do 3 mi sięgać do wysokości 4 m, a także hortensję o dużych liściach. Na środkowych szerokościach geograficznych Rosji może zamarznąć. Kwitnie przez całe lato i wczesną jesienią. Ma szerokie, bardzo duże (największe w rodzaju) liście o lekko wydłużonym kształcie z charakterystycznymi „wycięciami” wzdłuż konturu.Kwiaty są również duże, zebrane w typowe dla większości rodzajów pędzli, ale mniej bujne niż ogród hortensji lub paniki. Ma powierzchowny system korzeniowy.
Kwiatostany na początku kwitnienia są białe, następnie ciemnieją i stają się nasycone fioletowe. Liście, które początkowo mają mlecznozielony odcień, następnie ciemnieją i stają się ciemnobrązowe do września. Preferuje gleby kwaśne lub obojętne. Podobnie jak reszta gatunku, uwielbia obfite podlewanie, ale słabo rośnie w cieniu. Roślina musi być karmiona związkami bogatymi w żelazo i magnez. Przycinanie odbywa się wiosną przed przepływem soku. Słabe pędy są usuwane do dobrze rozwiniętego węzła. Jeśli czas przycinania został pominięty, a przepływ soków już się rozpoczął, możesz usunąć słabe i zamrożone pędy po zwolnieniu liści. Wygląda świetnie w mixborders i jako żywopłot. Dobrze się dogaduje z bylinami.
Ogonek lub hortensja wspinaczkowa
Ogonek lub hortensja wspinaczkowa to wyjątkowy gatunek tkacki, który nie ma pnia. Jeśli porównamy roślinę z innymi przedstawicielami rodzaju, wówczas kwiat jest niezwykle bezpretensjonalny. Wszystko, czego potrzebuje, to obfite podlewanie i wolne miejsce na bujny wzrost. Ma szerokie liście i białe kwiatostany zebrane w bujne pędzle. Ogonek hortensji jest odporny na mróz, ale lepiej jest przechowywać młode pędy przez pierwsze kilka lat na zimę.
Jest podzielony na kilka odmian: cordifolia, petiolaris, Miranda, pnącze. Preferuje półcień. Idealny do dekoracji fasad domów, werand, werand, altanek, pergoli i patio. Może z łatwością zastąpić winogrona, chmiel, powojniki lub bluszcz. Sadzone w lekko kwaśnej glebie. Często staje się celem szkodników owadzich. Ma słabo rozwinięty, powierzchowny system korzeniowy. Wymaga systematycznego opatrunku górnego (szczególnie we wczesnych latach). Dobrze rozmnażane przez sadzonki i za pomocą zakrętów. Sadzonki są cięte w środku wiosny, a zakręty są po prostu wykopywane w pobliżu krzaka na wstępnie karmionej glebie.
Hortensja popielata lub szara
Hortensja jesionowa ma swoją nazwę ze względu na szary odcień liści z tyłu. Ma duże pędzle białych kwiatostanów. Odmiany mogą być niebieskie lub różowe. Miejsce narodzin popielatej hortensji jest uważane za Amerykę Północną. W naszym kraju roślina nie zyskała dużej popularności, chociaż okres jej kwitnienia trwa prawie trzy miesiące (od lipca do września). Preferuje gleby lekko kwaśne i obojętne. Nie toleruje zanieczyszczeń wapiennych ani zbyt gęstej gleby, mokradeł. Lubi obfite podlewanie, półcień.
Krzewy mogą osiągać wysokość 2 m. Mają szeroką koronę. Wymagają regularnego przycinania, bez którego zyskują zaniedbany i zadbany wygląd. Podczas przycinania powstają najsilniejsze gałęzie, które staną się „szkieletem” buszu. Następnie pędy są odcinane natychmiast po obrzęku nerek, po czym rośliny są karmione. Wskazane jest schronienie młodych krzewów na zimę.
Hortensja Drzewna
Hortensja drzewna jest szeroko rozpowszechniona na otwartych przestrzeniach Ameryki Północnej. Krzewy dorastają do 3 m wysokości. Liście są szerokie, a kwiatostany są zbierane w bujnych białych szczotkach. Roślina jest wytrzymała i może przetrwać krótki okres suszenia. Preferuje dobrze nawilżoną glebę. Słabym punktem hortensji drzewnej jest wrażliwość na przeciągi.
W ogrodzie dla niej lepiej wybrać spokojne miejsce w cieniu, otoczone naturalnymi barierami, które nie pozwolą na wiatr. Okres kwitnienia trwa od połowy lipca do października. W rosyjskim klimacie może zamarznąć. Każdego roku pod koniec wiosny musisz przycinać pędy prawie do korzenia. W przyszłości mogą być używane jako sadzonki.Aby poprawić zdrowie hortensji, zaleca się podlewać ją słabym roztworem nadmanganianu potasu wzdłuż tułowia.
Dąb Hortensja
Hortensja jest liściastym dębem, a także jesionem, pochodzącym z południowych regionów Ameryki Północnej. Gatunek nie jest odporny, dlatego na naszych szerokościach geograficznych nie rośnie na otwartym terenie, ale jest idealny do zamkniętej szklarni. Ma luksusowe piramidalne „grona” kwiatostanów i duże liście z ząbkowanymi płatkami podobnymi do winogron. Jesienią liście stają się purpurowo-fioletowe.
Kwiatostany są początkowo śnieżnobiałe, pod koniec okresu kwitnienia zmieniają kolor na różowy. Preferuje gleby lekko kwaśne. Dozwolone lądowanie w alkaliach, ale z wprowadzeniem prawidłowego nawożenia kwasem. Nie toleruje nawet krótkich okresów suchych. Wymaga regularnego, obfitego podlewania. Preferuje półcień z lekkim, rozproszonym światłem. Hortensję dębową należy nawozić dwa razy w roku: wczesną wiosną i bezpośrednio przed kwitnieniem. Zimą należy przykryć krzaki.
Hortensja promienna
Gatunek ten pochodzi również z Ameryki Północnej. Ma niską odporność na mróz, dlatego w środkowej strefie Rosji w otwartym terenie nie rośnie. Krzew osiąga 2 m wysokości. Ma wspaniałe pędzle kwiatostanów pomalowane na biało. Liście są duże, z charakterystycznymi małymi wycięciami i wydłużonym końcem. Gałęzie są nierównomiernie pokryte. Okres kwitnienia jest dość krótki (lipiec-sierpień). W porównaniu z innymi przedstawicielami tego gatunku, hortensja promienna ma najszybsze tempo wzrostu.
W Rosji zakorzenia się tylko w regionach południowych. Zimą koniecznie przykrywa się nie tylko część ziemi rośliny, ale także delikatny system korzeniowy. Proces uprawy promiennej hortensji z nasion jest bardzo pracochłonny. Gleba została przygotowana od jesieni. Później młode pędy będą musiały być regularnie karmione i chronione przed nocnymi przymrozkami. Sadzenie sadzonek jest znacznie prostsze: wystarczy je ściółkować, zalać osiadłą wodą i hojnie je nakarmić. Lubi półcień i lekko kwaśną glebę.
Ząbkowana hortensja
Ząbkowana hortensja - bujny krzew osiągający wysokość do 1,5 m. Liście są małe, w kształcie wrzeciona z ostrym końcem. Na początku kwitnienia mają bogaty, gęsty zielony odcień. Kwiatostany są zebrane w luźne pędzle. Może zmieniać kolor w zależności od kwasowości gleby. W lekko kwaśnej glebie kwitnące kwiaty rdzenia mają ciemnoniebieski odcień, a jałowe krawędzie są niebieskie z białą obwódką. Jest też piękny liliowy kolor. Przed blaknięciem sterylne kwiaty stają się różowe na krawędziach pędzla. Okres kwitnienia trwa od lipca do września. Jeśli klimat nie jest odpowiedni dla rośliny lub nie został odpowiednio pielęgnowany, okres ten jest skrócony do sierpnia. Najpopularniejszą odmianą hortensji Serratus jest niebieski ptak. Kwiatostany Blue Bird mają niezwykły kolor niebiesko-fioletowo-fioletowy. Jak większość przedstawicieli rodzaju, hortensja ząbkowana preferuje gleby lekko kwaśne, miejsca o rozproszonym świetle i obfite podlewanie.
W przypadku uprawy na otwartym terenie w środkowej Rosji roślina musi być osłonięta na zimę. W regionach południowych dodatkowe ocieplenie nie jest wymagane, ale pod warunkiem braku nagłych zmian temperatury. Oprócz sadzonek hortensja serratin jest dobrze propagowana przez podział. Krzew jest całkowicie wykopany z ziemi i podzielony na dwie części pod warunkiem, że nerki odnowienia pozostaną na każdej.
Hortensja Sargent
Sargent Hortensja to luksusowy, wysoki krzew pochodzący z Chin. Został nazwany na cześć wybitnego amerykańskiego botanika, który został pierwszym dyrektorem Ogrodu Botanicznego na Uniwersytecie Harvarda. Krzew może osiągnąć wysokość do 4 m. Ma twarde gałązki pokryte kosmkami. Liście są duże, aksamitne, lekko wydłużone.Kwiaty są zbierane w kwiatostany w postaci płaskich parasoli. Owocowania mają bogaty liliowy, a na brzegach sterylny - śnieżnobiały kolor. Gatunek charakteryzuje się krótkim okresem kwitnienia od początku lipca do początku sierpnia.
W środkowej strefie Rosji skrzynki owocowe nie mają czasu dojrzewać. Hortensja z nasion sama jest prawie niemożliwa, dlatego rozmnaża się wegetatywnie (przez sadzonki i nawarstwianie). Krzewy ostrożnie schronią się na zimę. Część ziemi rośliny bardzo często zamarza, ale przy należytej staranności szybko ją przywraca. Preferuje gleby kwaśne i lekko kwaśne. Wymaga obfitego podlewania, podobnie jak inne rodzaje hortensji.
Cechy uprawy i pielęgnacji hortensji w otwartym terenie
Jak wspomniano wcześniej, tej rośliny nie można zaklasyfikować jako kapryśna. Na przykład, jeśli porównasz ją z królową kwiatów - różą, która gwałtownie reaguje na wszelkie zmiany klimatu lub harmonogram pielęgnacji, hortensja jest łagodną i bezpretensjonalną damą. Nieregularne podlewanie jest jedyną rzeczą, której w żadnym wypadku nie zniesie. Kilka odmian hortensji może wytrzymać krótkotrwałą suszę, ale jest to raczej wyjątek od reguły. Podobnie jak w przypadku każdego innego kwiatu ogrodowego, należy go pielęgnować zgodnie z pewnymi zasadami, które poznamy później.
Wybór miejsca, przygotowanie gleby i sadzenie krzewów
Hortensja roślinna jest zalecana na wiosnę. Glebę można przygotować jesienią, dokładnie ją rozluźniając i dodając nawóz. Ponieważ we wszystkich rodzajach hortensji (nawet drzewach) system korzeniowy jest powierzchowny, to znaczy pędy nie wnikają głęboko w glebę, woląc rozciągać się na boki, jest wystarczająca głębokość dołu 0,7 m. Miejsce to powinno być niezawodnie chronione przed wiatrem. Bezpośrednie światło słoneczne spowoduje wyschnięcie krzewu, dlatego lepiej wybrać półcień. Być może w pobliżu rośnie wysokie drzewo z szeroką koroną. Rozproszone światło, które przeniknie przez liście, jest najlepszą opcją dla hortensji.
Roślina preferuje luźne, kwaśne lub lekko kwaśne gleby. Torf i nawozy należy wlać do wykopanej dziury. Jego szerokość powinna być dwa razy większa niż system korzeniowy sadzonki. Wyjmują go z doniczki, dobrze wstrząsają i pokrywają ziemią zmieszaną z kompostem. Kawałek ziemi z sadzonką powinien wznieść się nieco ponad ziemię. Gleba jest ubijana, podlewana i ściółkowana.
Podlewanie, nawożenie i ściółkowanie
Jednorazowo na dorosłe krzaki wlewa się do 50 litrów wody. Jeśli gleba wokół hortensji jest grzana, wówczas objętości można zmniejszyć. Latem ziemię wokół krzewu należy poluzować (do 5 cm głębokości) co najmniej trzy do czterech razy. Podczas kwitnienia wyblakłe pędy należy usunąć w odpowiednim czasie. Uzupełnianie krzewu odbywa się dwa razy w roku: wiosną i po zakończeniu okresu kwitnienia. Do tych celów kupuj specjalne związki, które są zbilansowane specjalnie dla hortensji. Lepiej ściółkować ziemię jodłowymi igłami lub rozdrobnioną korą.
Zasady przycinania
Przez pierwsze cztery lata (przed pierwszym kwitnieniem) hortensja wcale nie jest przycinana. W piątym roku, wczesną wiosną, bezpośrednio po obrzęku pąków, gałęzie są przycinane o około jedną trzecią. Należy pozostawić od trzech do sześciu nerek. W przypadku hortensji przycinanie liści dębu nie może być w ogóle przeprowadzone, ponieważ kwitnie na pędach z zeszłego roku.
Co zrobić, aby zmienić kolor kwiatostanu
Kolor kwiatostanów hortensji można zmienić osobiście. Wspomnieliśmy już o tej funkcji kwiatu: roślina gwałtownie reaguje na zmiany kwasowości gleby, co przejawia się zmianą odcieni płatków. Aby tymczasowo odmalować na niebiesko, wystarczy wlać hortensję słabym roztworem manganu. Kwiatostany powrócą do bieli natychmiast po zaprzestaniu podlewania. Aby uzyskać niebieski odcień, krzak jest podlewany słabym roztworem ałunu lub siarczanu glinu. Roztwór o niskim stężeniu siarczanu żelaza zmieni kolor na fioletowy.
Zimowe przygotowania
Gleba wokół krzewu powinna być utwardzona i ściółkowana. Następnie odetnij wyblakłe pędy i niższe liście. Przycinanie tego ostatniego przyczynia się do lignifikacji pnia, czyli tworzenia naturalnej ochrony przed mrozem. Hortensja spanikowana i okrywowa nie może być przykryta na zimę. Te dwa gatunki są uważane za najbardziej odporne na mróz. Reszta będzie musiała być dodatkowo izolowana. Możesz użyć świerkowych gałęzi lub włókniny. Jeśli krzew jest wysoki, jest przywiązany do podpory, aby gałęzie nie pękały pod ciężarem śniegu. Procedura schronienia jest przeprowadzana na początku października natychmiast po pierwszych nieśmiałych przymrozkach. Bardzo młode krzewy po prostu zasypiają mieszanką gleby i opadłych liści.
Walka z chorobami i szkodnikami hortensji
Hortensja jest dość odporna na choroby, ale przy niewłaściwej pielęgnacji lub nieodpowiednich warunkach może zacząć więdnąć. Dwoma głównymi zagrożeniami dla kwiatu są chloroza i choroby grzybowe (biała, szara zgnilizna). Pierwsza choroba rozwija się przy braku żelaza. Jeśli pędy wyschną, liście żółkną i skręcają, a kwiatostany są zdeformowane, nadszedł czas, aby odżywić krzak roztworem zawierającym żelazo. Biała zgnilizna i szara zgnilizna to choroby grzybowe, które najpierw wpływają na system korzeniowy. Pierwszą oznaką infekcji jest charakterystyczny puch na pniu i gałęziach. Leczą choroby specjalnymi środkami grzybobójczymi. Uszkodzone gałęzie przycinają.
Rzadziej septoria wpływa na hortensję. Pierwszym objawem choroby jest pojawienie się czarnych plam na liściach. W zaniedbanej formie wpływają na gałęzie. Jeśli rozwój choroby nie zostanie zatrzymany na czas, umrze roślina, która straciła liście. Septorioza jest leczona preparatami zawierającymi miedź. Mączniak występuje również w plamach na liściach, ale w jasnoszarym kolorze. Jeśli choroba dotknie krzewów, nie będzie w stanie przetrwać zimy. Mączniak prawdziwy leczy się specjalnymi środkami grzybobójczymi.
Metody hodowlane
Istnieją cztery sposoby reprodukcji hortensji:
Ta ostatnia opcja jest najbardziej czasochłonna i jest odpowiednia tylko dla profesjonalnych ogrodników, którzy zjedli „psa” w tym rzemiośle. Dla początkującego lepiej jest zwrócić uwagę na pierwsze trzy metody. Podział krzaka, o którym już pisaliśmy powyżej, odbywa się po prostu: roślina jest starannie wykopana i podzielona na dwie części. Pąki nerkowe powinny pozostać z każdej strony z korzeniami. Następnie sadzi się je w dwóch różnych dołach. Sadzonki są najpopularniejszą metodą rozmnażania roślin. Pęd jest obgryzany z dorosłego krzaka. Sadzonki z bocznych gałęzi są uzyskiwane z najwyższą jakością. Plasterek należy wykonać pod węzłem lub pod nerką. Sadzonki są wiązane, odcinają niepotrzebne liście, pozostawiając na każdym z nich pąki.
Od dołu wiązkę traktuje się stymulatorem wzrostu. Sadzone są w osuszonej glebie pod kątem. Ukorzenione sadzonki zwykle miesięcznie w temperaturach 15-25 stopni. Sadzonki są przeprowadzane w środku lata. Aby propagować warstwowanie, boczne gałęzie krzewu macierzystego są zgięte do ziemi i przygwożdżone, wykopane w płytkich otworach. Najpierw na gałęziach musisz wykonać nacięcia, w których wstawiane są dopasowania. Takie uszkodzenie tkanek przyczyni się do przyspieszonego tworzenia korzeni. Posypane pędy posypane mieszaniną torfu i gleby. Muszą być regularnie podlewane. Po utworzeniu pełnego systemu korzeniowego roślinę można oddzielić od matki i przesadzić w inne miejsce.
Co sadzić obok hortensji - wybierz partnerów i partnerów
Hortensje dobrze komponują się z krzakami bzu. Duże kwiatostany roślin współgrają ze sobą, podkreślając przepych, a nawet lekką powagę designu. Małe kwiaty spirei i chubushnik to kolejna opcja dla pędzli hortensyjnych.Ponieważ wszystkie gatunki są higrofilne, krzaki można sadzić w pobliżu stawu. W tej strefie są one połączone z zaroślami kadzidła i astilbe. Inną opcją do sadzenia grupowego jest łączenie z innymi krzewami w żywopłocie (bukszpan, irga, jałowiec). Możesz eksperymentować i sadzić hortensję obok kwiatów „królewskiej krwi”: lilii lub róż. W przypadku gatunków tkackich powojnik lub bluszcz nadaje się jako sąsiad.
Hortensja w projektowaniu krajobrazu ogrodu i domku
Hortensja, ze względu na bezpretensjonalność, bogactwo kształtów i kolorów, stała się popularna w projektowaniu krajobrazu. A w jakim innym kwiatku możesz samodzielnie zmienić kolor, aby dopasować się do nastroju lub palety witryny? Często można go znaleźć w mixborders, ogrodach skalnych, kompozycjach dekoracyjnych i jako żywopłot. Hortensja nadaje się zarówno na stojaki grupowe, jak i pojedyncze. Wszechstronność, piękno, długi okres kwitnienia, łatwość pielęgnacji - to cechy, za które projektanci krajobrazu doceniają ten kwiat.
Hortensja i style projektowania
Hortensja jest uniwersalna. Można go zintegrować z dowolnym rozwiązaniem stylistycznym. Można zepsuć działkę kwiatami tylko wtedy, gdy będą miały nieporządny, zadbany wygląd. Hortensja idealnie pasuje do japońskiego stylu etnicznego. W minimalistycznym stylu była zawsze mile widzianym gościem. Bujne kwiatostany uzupełnią różnorodność ogrodu, urządzonego w stylu wiejskim, secesyjnym, naturgarden, etnicznym. Ostatnia grupa kierunków zasługuje na szczególną uwagę. Hortensja organicznie wpada w chaotyczne, bujne nasadzenia w stylu mauretańskim, a także w powściągliwe, surowe angielskie kompozycje.
Tworzenie klombu z hortensji
Niskie, starannie przycięte krzewy hortensji nadają się do schludnych klombów w pobliżu domu i wzdłuż chodników. Wysokie plantacje staną się centrum swobodnej kompozycji, rabatu, mixbordera lub żywej taśmy ogrodzeniowej. Ponieważ hortensja jest byliną, kwietnik ciągłego kwitnienia należy zabezpieczyć niskimi roślinami iglastymi, które podkreślą barwę „rdzenia” kompozycji. Miejsce w ogrodzie kwiatowym jest oczyszczone z chwastów, kopać i nawozić. Połącz składniki kompozycji w odcieniach i wysokościach. Jeśli kwietnik przylega do ogrodzenia lub innej bariery, to znaczy jest jednostronny, a następnie najpierw posadź wysokie rośliny, stopniowo przechodząc do tych, które są niższe. Jeśli ogród kwiatowy znajduje się w środku (na przykład między ścieżkami ogrodowymi), wówczas wysokie kwiaty są umieszczane na środku.
Wniosek
Hortensja to niesamowity kwiat o długiej historii. Chociaż od dawna przestaje być uważany za egzotyczny w naszym kraju, roślina wciąż podbija serca ogrodników dzięki połączeniu prostoty i wyrafinowania. Jeśli dopiero zaczynasz pracę w ogrodzie, masz niewielkie doświadczenie w uprawianiu zieleni, to bezpretensjonalna hortensja będzie dobrą opcją dla pierwszego eksperymentu.