Wieloletnie odporne na cień kwiaty do kwitnienia w ogrodzie przez całe lato
Projektowanie ogrodu jest złożonym zjawiskiem. Każdy szanujący się mieszkaniec lata, właściciel działki położonej wokół domu, chce uczynić tę przestrzeń tak piękną, jak to możliwe. Ale jeśli „martwy” wystrój można łatwo umieścić niemal wszędzie, to żywe rośliny ozdobne - nie. Najczęściej potrzebują światła, innych specjalnych warunków. Wieloletnie kwiaty kochające cień i odporne na cień do ogrodu, kwitnące przez całe lato, rozwiążą większość z tych problemów.
Im wyższe drzewa, budynki gospodarcze, altany w ogrodzie, tym wyższy płot, dom, sama działka, będzie cień. Kwiaty tolerujące cień lub sciogeliofity są odporne na stałe lub okresowe cieniowanie, w przeciwieństwie do swiatłolubnych - heliofitów. Stałe słabe światło wpływa na wygląd roślin:
wytrzymałe kwiaty prawie zawsze mają szerokie, duże liście, a odległość między nimi jest duża;
kwiaty rosnące w cieniu są ozdobione gładkimi liśćmi, a fotofilowe liście są złożone, teksturowane;
liście roślin cieni są matowe, przy braku wilgoci szybciej więdną;
system korzeniowy kochający cień znajduje się zwykle tuż pod powierzchnią ziemi; sam kłącze jest gruby.
Przy określaniu stopnia oświetlenia miejsca w danym obszarze kierują się nimi następujące parametry:
cień - światło przychodzi tu mniej niż dwie do trzech godzin dziennie;
cień jest rozrzedzony - rośnie tu przestrzeń pod luźnymi koronami drzew ogrodowych i owocuje większością słynnych kwiatów;
częściowy cień - promienie słoneczne oświetlają okolicę przez ponad trzy do czterech godzin, zwykle rano lub wieczorem;
głęboki cień - położony w pobliżu budynków, ogrodzeń, światło słoneczne w ogóle tam nie przenika, co jest akceptowalne dla bardzo niewielu gatunków. W cieniu świetnie czuje się wiele gatunków roślin zbożowych i okrywowych, krzewów i winorośli, drzew iglastych i paproci.
Wybierając ozdobne byliny do cienia, należy pamiętać, że niektóre miejsca są wiosną jasno oświetlone, ale jesienią zacienione, rano są w słońcu, a wieczorem w cieniu.
Popularne rośliny cieniujące do letniego domku
Na wsi jest wiele roślin odpowiednich do uprawy ozdobnych bylin, które dobrze czują się w cieniu. Są one warunkowo podzielone na grupy:
krzewy - mają bardzo różne wysokości, sadzone są w grupach, indywidualnie, jako „żywopłot”;
trawy są karłowate, odgrywają rolę sadzenia tła w witrynie;
kwiaty - średni „wzrost” waha się od 15 do 40 cm, łatwo stają się jasnym akcentem kompozycji ogrodowej.
Ogrodowe geranium i volzhanka, dicenter i aquilegia, hortensja i hosta, mahoń i derain, geheher i czarny kohosh, brunner i rogers, paproć i akindia, buzulnik i astilba, irga i ligustr są z powodzeniem uprawiane na ich stronie.
Aquilegia
Aquilegia jest również nazywana orłem lub zlewnią, przypisywaną wieloletnim ziołom. Istnieje ponad 120 gatunków tej rośliny, ale uprawianych jest tylko 35. Liście na długich szypułkach, kwiaty większości gatunków są pojedyncze, opadające, niebieskie, białe, malinowe, żółte, są również dwukolorowe. Nasiona Aquilegia są małe, można rozmnażać, dzieląc krzak. Roślina czuje się dobrze w półcieniu, wilgotnej, luźnej glebie, zaczyna kwitnąć od drugiego roku życia, ale zachowuje wysoką dekoracyjność przez około pięć lat, łatwo tworzy hybrydy po zapyleniu krzyżowym. Popularne odmiany: zwykłe, wachlarzowe, niebieskie, złote, olimpijskie, kanadyjskie. Okres kwitnienia - 20-35 dni, pojedynczy kwiat żyje od dwóch do trzech tygodni, dojrzałe nasiona są trujące.
Geranium ogrodowy
Geranium ogrodowy lub żuraw, odporny na cień krzewu, odporny na suszę, nie boi się mrozu. Około 400 gatunków należy do pelargonii, ale 12 jest uprawianych w ogrodzie, z których większość ma wycięte liście owłosione z długimi szypułkami, kwiaty mają pięć płatków. Najczęściej sadzone są następujące gatunki, które uwielbiają cień: krwistoczerwone, bagno, las, kłącza duże, bagno. Większość pelargonii kwitnie przez około miesiąc, zaleca się sadzenie. Dekoracyjny kwiat zachowuje 8-11 lat, po czym środek stopniowo umiera. Roślina potrzebuje dobrego drenażu, żyznej gleby, umiarkowanego podlewania, półcienia.
Kupując sadzonki geranium, należy upewnić się, że ten typ jest przeznaczony do uprawy na świeżym powietrzu, a nie w domu, szklarni.
Wołżanka
Arunkus dwupienny, zwany także Wołżanką, jest idealny do zacienionych obszarów ogrodu. Krzewy osiągają wysokość dwóch metrów, szerokość metra, mają kremowe białe kwiatostany w postaci długich wiech, cirrus „obdartych” liści. W środowisku naturalnym występuje 12 gatunków. Arunkus kwitnie nieco ponad dwa miesiące (czerwiec-lipiec), ale zachowuje piękny wygląd do późnej jesieni. W jednym miejscu Wołżanka rośnie do 18-20 lat, zaleca się rozmnażanie tylko młodych roślin, dzieląc krzak. Wyhodowane z nasion mogą kwitnąć nie wcześniej niż w trzecim roku życia. Najpopularniejsze gatunki uprawne: krótkie liście, alpejski.
Suche wiechy aruncus są używane do przygotowania bukietów zimowych - muszą być suszone w cieniu, z dobrą wentylacją.
Hortensja
Hortensje obejmują ponad 70 gatunków, ale najbardziej popularne są drzewa (odmiany sterilis, Annabel, grandiflora), liściaste (odmiany ekspresyjne, zawsze miętowe), panikowane (odmiany Matilda, światło reflektorów, kushu, unikalne), a także petiolate, duplikaty, popielaty, promienny. Roślina nadaje się do tworzenia żywopłotów, dekorowania dużych przestrzeni. Kwitnienie hortensji sadzonych w zacienionych obszarach jest dłuższe niż w słonecznych. Same kwiaty - śnieżnobiałe, niebieskie, różowe, bordowe lub fioletowe, są zbierane w kwiatostany. Wysokość krzewu, w zależności od gatunku - 0,7-3 metra, wśród hortensji znajdują się liany (na przykład ogonek). Wiosną, zanim pąki się otworzą, konieczne jest przycinanie - ta procedura sprawia, że kwitnienie jest najbardziej wspaniałe.
Heicher
Wieloletnia geykhera ozdobi najbardziej zacienione części ogrodu swoimi jasnymi liśćmi. Wysokość rośliny wynosi około 0,5 metra, kwiaty wyglądają jak wiechy białego lub różowego koloru, kwitnienie występuje od początku lipca do połowy września.Miejsce lądowania wybiera się w zależności od odmiany: heichera z ciemnozielonymi, jasnożółtymi liśćmi jest sadzona w cieniu, ażurowy częściowy odcień nadaje się do różnorodnych okazów. Zaleca się sadzenie na neutralnych glebach, wzgórzach, na zimę rośliny są ściółkowane. Niektóre bardziej urozmaicone odmiany mogą zmieniać kolor liści dwa do trzech lub więcej razy w ciągu sezonu, różnicując projekt ogrodu. Popularne odmiany: pliszka, krwistoczerwona, hybrydowa, cylindryczna, amerykańska, o małych kwiatach.
Hosta
Hosta jest jedną z najbardziej bezpretensjonalnych dekoracyjnych roślin ogrodowych. Jego liście mają kształt serca lub są wąskie, matowe lub błyszczące, gładkie lub cętkowane. Kwiaty przypominają dzwonki niebieskawego, liliowego, białego, różowego koloru, umieszczone na długich szypułkach. W tym samym miejscu gospodarz bez problemu dorasta do 25-30 lat, z każdym rokiem coraz bardziej dekoracyjny. Wszystkie odmiany dzielą się na niewymiarowe - do 25 cm, średnie - do 50 cm, duże - 70 cm i więcej. Ustawienie gospodarza na słońcu nie jest zalecane - dekoracyjność liści jest zmniejszona. Roślina wymaga wilgoci, ponieważ gleba jest starannie ściółkowana przez igły.
Jeśli planowane jest rozmnażanie do gospodarza, latem wszystkie liście są od niego odcinane - wtedy nowe wyloty rosną bardzo szybko.
Astilba
Astilba ma piękne błyszczące liście, puszyste wiechy kwiatów. W naturze występuje ponad 40 gatunków, ale w kwiaciarni stosuje się nie więcej niż 10. Roślina jest sklasyfikowana według koloru jej kwiatów - biała (diament, lawina, bergcrystal), biało-różowa (Brünnhilde, Europa, Amerykańska), nasycony różowy (Gloria, granat, Cattleya) ), czerwony (glut, vesuvius, foyer), fioletowy (opal, Zygfryd, ametyst). Wysokość astilbe wynosi 30-120 cm, w zależności od gatunku. Kwitnienie występuje od czerwca do września, liście pozostają dekoracyjne do końca jesieni. Przeszczep jest wymagany co trzy do pięciu lat - stara roślina jest wczesną wiosną podzielona na części, rzadko rozmnażana przez nasiona.
Paproć
Paprocie czują się świetnie zarówno na lekko zacienionych klombach, jak i pod wysokim drzewem iglastym. Wysokość rośliny wynosi 25-50 cm. Najbardziej dekoracyjne są następujące gatunki: woodsia, chistochnik, skrebnitsa, kochedyzhnik, ulotka, adiantum, holokuchnik. Paprocie sadzi się jesienią lub wiosną; przeżywa wielką suszę i nie wymaga specjalnych warunków dla normalnego wzrostu. Jeśli roślina zostanie przesadzona z lasu, zaleca się zabranie ze sobą trochę ziemi leśnej, aby aklimatyzacja w nowym miejscu była jak najbardziej udana. Rozmnażanie odbywa się przez pączkowanie, dzielenie krzewu, a także zarodniki dojrzewające na dolnej powierzchni liści.
Actinidia („colomict”)
Actinidia odnosi się do winorośli liściastych, ma różnorodne liście, ma tendencję do zwijania się, opierając się na dowolnej pionowej lub pochyłej powierzchni. Wysokość rośliny - do siedmiu metrów. Z actinidii można uzyskać pyszne owoce, przypominające kiwi. W tym celu w pobliżu sadzi się okazy żeńskie i męskie - zaleca się stosowanie sadzonek w wieku poniżej czterech lat, ponieważ starsze słabo się zakorzeniają. Colomicta jest odporna na zimę, rozmnażana przez warstwowanie, sadzonki, rzadziej - przez nasiona. Sadzenie jest dozwolone zarówno na słońcu, jak i w półcieniu, przycinanie odbywa się w połowie maja września. Owoce są jadalne, dojrzewają w sierpniu i wrześniu.
Rogersia
Rogersia wcale nie jest wybredna w wyborze miejsca wzrostu - będzie pasować zarówno do nudnego cienia, jak i gorących słonecznych obszarów. Rzadki cień jest idealny - w nadmiernie ciemnych obszarach kwitnienie nie jest obfite. Ta roślina zielna ma małe różowe, białe, borowe kwiaty zebrane w kwiatostany, liście są błyszczące, przypominające klon lub kasztan. Najpopularniejsze: bez czarny, stokrotkowy, kasztanowiec. Powielanie odbywa się przez podzielenie krzaka lub jego kłącza, sadzonek. Po posadzeniu jesienią krzew szybko osiąga duże rozmiary.W okresie kwitnienia Rogers muszą być karmione, w upale - ściółkowane.
Buzulnik
Buzulnik może stać się jednym z najjaśniejszych akcentów każdego ogrodu. Sadzą go na brzegach stawów i donic, w najbardziej zacienionych zakątkach terenu. Buzulnik ma do 150 gatunków, ich wysokość wynosi 50-250 cm, kolor liści jest jasnożółty, ciemnozielony, czerwony, niektóre odmiany zmieniają kolor liści jesienią. Same kwiaty są przeważnie żółte, podobne do stokrotek lub zebrane w wydłużone kwiatostany. Typowe typy: dentate (odmiany Desdemona, Othello, Orange Queen), Przewalski Buzulnik (liść klonu, rakieta). Kwitnienie trwa 20-30 dni, w jasnym słońcu kwiaty i liście więdną, ale szybko wracają do zdrowia, gdy pojawia się cień. Przeszczep jest wymagany co cztery do pięciu lat, w upale potrzebne jest obfite podlewanie.
Brunner („niezapominajka”)
Brunner lub niezapominajka odnosi się do bylin zielnych, ma tylko trzy gatunki. Spośród nich tylko duże liście i syberyjskie są uprawiane w ogrodach. Wskazane jest sadzenie rośliny w miejscach, w których rano świeci słońce, a po obiedzie cień pada. Brzegi zbiorników są optymalnie dostosowane, gdzie przy każdej pogodzie utrzymuje się stała wilgotność gleby. Wysokość rośliny - 20-60 cm Liście Brunnera są w kształcie serca, w kolorze zielonym, ale często różnobarwne, z białymi lub niebieskawymi plamami. Zwiędłe liście należy okresowo usuwać. Kwitnienie następuje pod koniec maja - czerwca, przez prawie miesiąc, kwiatostany są luźne, niebieskawe, nasiona zaczynają dojrzewać od końca czerwca. Niezapominajki są rozmnażane przez nasiona lub przez dzielenie krzaka.
Cohosh czarny („tsimitsifuga”)
Czarny cohosh lub tsimitsifuga - wytrwały, odporny na mróz, bezpretensjonalny, elegancki bylina. Może rosnąć w jednym miejscu przez ponad 20 lat, dorasta do 60-180 cm wysokości. Kwiaty zebrane w kwiatostany są pomalowane na kremowo biały, różowawy kolor, mają nieprzyjemny zapach, kwitnienie rozpoczyna się pod koniec sierpnia, kiedy większość roślin już wyblakła. Najlepszym miejscem do sadzenia są wilgotne zacienione kąty ogrodu. Ważne jest, aby wiedzieć, że wszystkie okazy są trujące - sadzenie, przycinanie, inne czynności należy wykonywać w gumowych rękawiczkach.Odmiany: proste, rozgałęzione, racemose, w kształcie serca.
Odwar z korzeni tsimitsifugi ma zdolność odstraszania wielu rodzajów szkodników owadzich.
Dicentra („złamane serce”)
Dicenter, którego kwiaty przypominają małe serca o różnych kolorach, dobrze rośnie zarówno w ogrodzie, jak i na parapecie. Roślina ma ażurowe liście, preferuje wilgotną glebę, wysokiej jakości drenaż, nawozy azotowe. Jeśli zasadzisz dicenter na słońcu, krzew będzie mały, ale zakwitnie wcześnie, w cieniu będzie większy, będzie kwitnąć przez długi czas. W jednym miejscu „złamane serce” rośnie dobrze do pięciu lat, po czym zaleca się przeszczep. Rozmnażanie odbywa się przez sadzonki, dzieląc krzak, rzadziej - przez sadzenie nasion. W zależności od gatunku wysokość kwiatu wynosi od 20 cm do trzech metrów. Popularne odmiany: piękne, „złote łzy”, eleganckie, wspaniałe, napellus.
Jak dbać o rośliny kochające cień
Opieka nad roślinnością preferującą cień jest nieco inna niż w przypadku bylin preferujących słońce. Gleba w zacienionych obszarach w pobliżu stawów, ogrodzeń, budynków jest bardziej wilgotna, ale sucha pod baldachimem wysokich drzew, ponieważ bujna korona prawie nie przepuszcza wody. Aby po podlaniu wilgoć nie opuszczała gleby tak długo, jak to możliwe, ściółkowanie odbywa się za pomocą trocin, igieł, suchej trawy, sztucznych materiałów nietkanych. Jest to szczególnie ważne, gdy przedszkole znajduje się w gorącym, suchym regionie.
Odmiany kręte muszą mieć możliwość „czołgania się” wzdłuż ściany domu, altanek, przylegania do specjalnie ukształtowanych kratek. Gatunki, które mogą nadmiernie rosnąć, czasami wymagają ograniczenia 30-50 cm głębokości w kawałkach łupka, plastiku itp. Przerzedzenie, pielenie, rozluźnienie, przycinanie, terminowe przesadzanie, zwalczanie szkodników i zapobieganie chorobom są również konieczne w przypadku większości bylin ogrodniczych.
W upalne lata obfite podlewanie jest konieczne nawet w przypadku kwiatów rosnących w rogach, gdzie światło słoneczne prawie nie przenika. Woda nie powinna być lodowata - pożądane jest, aby była lekko rozgrzana na słońcu. Ważna jest również jakość samej gleby - gleba jest zalecana żyzna, dobrze przepuszczalna, wzbogacona w próchnicę, kompost, nawozy do przechowywania. Najlepszy opatrunek jest niezbędny przez cały okres wzrostu - od pojawienia się pierwszych liści, kwitnących pąków, aż do pełnego dojrzewania owoców i nasion. Poziom kwasowości dobierany jest indywidualnie dla każdego gatunku - odpowiednia kompozycja jest „przyprawiana” bezpośrednio do lądowiska.
Rośliny kochające cień sadzi się w grupach na mixboardach, alpejskich wzgórzach, kręconych - wzdłuż ogrodzeń, budynków, dużych - jak tasiemce, żywopłoty. Lądowanie według określonego schematu jest również bardzo popularne: gdy kwietnik jest oglądany ze wszystkich stron, najwyższe gatunki sadzi się w centrum, później - średnie, wzdłuż krawędzi - niskie lub karłowate. Aranżacja kwiatów jest monochromatyczna, kontrastowa, wykonana w bliskich tonach. Ważne jest, aby wybrać roślinność w taki sposób, aby kwietnik miał najbardziej dekoracyjny wygląd od wiosny do późnej jesieni - gdy kwitną niektóre byliny, inne kwitną, aby je zastąpić. W razie potrzeby kwiaty, zwłaszcza ampeliczne, umieszcza się w wannach na werandzie, pionowych wielopoziomowych klombach - tutaj ważne jest ciągłe podlewanie.
Wniosek
Aby niektóre miejsca zacienionego ogrodu nie pozostały puste, są one obsadzone odpowiednią roślinnością. Bezpretensjonalne, długo kwitnące byliny dobrze rosną, kwitną w cieniu domów, szop, pod koronami owoców o średniej gęstości, liśćmi ozdobnymi, a nawet drzewami iglastymi. Wśród nich są niewymiarowe i gigantyczne, wyprostowane i obfite, co pozwala wybrać najbardziej akceptowalne widoki, aby stworzyć najpiękniejszy krajobraz każdego ogrodu.
Projektowanie ogrodu jest złożonym zjawiskiem. Każdy szanujący się mieszkaniec lata, właściciel działki położonej wokół domu, chce uczynić tę przestrzeń tak piękną, jak to możliwe. Ale jeśli „martwy” wystrój można łatwo umieścić niemal wszędzie, to żywe rośliny ozdobne - nie. Najczęściej potrzebują światła, innych specjalnych warunków. Wieloletnie kwiaty kochające cień i odporne na cień do ogrodu, kwitnące przez całe lato, rozwiążą większość z tych problemów.
Spis treści
Charakterystyka roślin kochających cień
Im wyższe drzewa, budynki gospodarcze, altany w ogrodzie, tym wyższy płot, dom, sama działka, będzie cień. Kwiaty tolerujące cień lub sciogeliofity są odporne na stałe lub okresowe cieniowanie, w przeciwieństwie do swiatłolubnych - heliofitów. Stałe słabe światło wpływa na wygląd roślin:
Przy określaniu stopnia oświetlenia miejsca w danym obszarze kierują się nimi następujące parametry:
W cieniu świetnie czuje się wiele gatunków roślin zbożowych i okrywowych, krzewów i winorośli, drzew iglastych i paproci.
Popularne rośliny cieniujące do letniego domku
Na wsi jest wiele roślin odpowiednich do uprawy ozdobnych bylin, które dobrze czują się w cieniu. Są one warunkowo podzielone na grupy:
Ogrodowe geranium i volzhanka, dicenter i aquilegia, hortensja i hosta, mahoń i derain, geheher i czarny kohosh, brunner i rogers, paproć i akindia, buzulnik i astilba, irga i ligustr są z powodzeniem uprawiane na ich stronie.
Aquilegia
Aquilegia jest również nazywana orłem lub zlewnią, przypisywaną wieloletnim ziołom. Istnieje ponad 120 gatunków tej rośliny, ale uprawianych jest tylko 35. Liście na długich szypułkach, kwiaty większości gatunków są pojedyncze, opadające, niebieskie, białe, malinowe, żółte, są również dwukolorowe. Nasiona Aquilegia są małe, można rozmnażać, dzieląc krzak. Roślina czuje się dobrze w półcieniu, wilgotnej, luźnej glebie, zaczyna kwitnąć od drugiego roku życia, ale zachowuje wysoką dekoracyjność przez około pięć lat, łatwo tworzy hybrydy po zapyleniu krzyżowym. Popularne odmiany: zwykłe, wachlarzowe, niebieskie, złote, olimpijskie, kanadyjskie. Okres kwitnienia - 20-35 dni, pojedynczy kwiat żyje od dwóch do trzech tygodni, dojrzałe nasiona są trujące.
Geranium ogrodowy
Geranium ogrodowy lub żuraw, odporny na cień krzewu, odporny na suszę, nie boi się mrozu. Około 400 gatunków należy do pelargonii, ale 12 jest uprawianych w ogrodzie, z których większość ma wycięte liście owłosione z długimi szypułkami, kwiaty mają pięć płatków. Najczęściej sadzone są następujące gatunki, które uwielbiają cień: krwistoczerwone, bagno, las, kłącza duże, bagno. Większość pelargonii kwitnie przez około miesiąc, zaleca się sadzenie. Dekoracyjny kwiat zachowuje 8-11 lat, po czym środek stopniowo umiera. Roślina potrzebuje dobrego drenażu, żyznej gleby, umiarkowanego podlewania, półcienia.
Wołżanka
Arunkus dwupienny, zwany także Wołżanką, jest idealny do zacienionych obszarów ogrodu. Krzewy osiągają wysokość dwóch metrów, szerokość metra, mają kremowe białe kwiatostany w postaci długich wiech, cirrus „obdartych” liści. W środowisku naturalnym występuje 12 gatunków. Arunkus kwitnie nieco ponad dwa miesiące (czerwiec-lipiec), ale zachowuje piękny wygląd do późnej jesieni. W jednym miejscu Wołżanka rośnie do 18-20 lat, zaleca się rozmnażanie tylko młodych roślin, dzieląc krzak. Wyhodowane z nasion mogą kwitnąć nie wcześniej niż w trzecim roku życia. Najpopularniejsze gatunki uprawne: krótkie liście, alpejski.
Hortensja
Hortensje obejmują ponad 70 gatunków, ale najbardziej popularne są drzewa (odmiany sterilis, Annabel, grandiflora), liściaste (odmiany ekspresyjne, zawsze miętowe), panikowane (odmiany Matilda, światło reflektorów, kushu, unikalne), a także petiolate, duplikaty, popielaty, promienny. Roślina nadaje się do tworzenia żywopłotów, dekorowania dużych przestrzeni. Kwitnienie hortensji sadzonych w zacienionych obszarach jest dłuższe niż w słonecznych. Same kwiaty - śnieżnobiałe, niebieskie, różowe, bordowe lub fioletowe, są zbierane w kwiatostany. Wysokość krzewu, w zależności od gatunku - 0,7-3 metra, wśród hortensji znajdują się liany (na przykład ogonek). Wiosną, zanim pąki się otworzą, konieczne jest przycinanie - ta procedura sprawia, że kwitnienie jest najbardziej wspaniałe.
Heicher
Wieloletnia geykhera ozdobi najbardziej zacienione części ogrodu swoimi jasnymi liśćmi. Wysokość rośliny wynosi około 0,5 metra, kwiaty wyglądają jak wiechy białego lub różowego koloru, kwitnienie występuje od początku lipca do połowy września.Miejsce lądowania wybiera się w zależności od odmiany: heichera z ciemnozielonymi, jasnożółtymi liśćmi jest sadzona w cieniu, ażurowy częściowy odcień nadaje się do różnorodnych okazów. Zaleca się sadzenie na neutralnych glebach, wzgórzach, na zimę rośliny są ściółkowane. Niektóre bardziej urozmaicone odmiany mogą zmieniać kolor liści dwa do trzech lub więcej razy w ciągu sezonu, różnicując projekt ogrodu. Popularne odmiany: pliszka, krwistoczerwona, hybrydowa, cylindryczna, amerykańska, o małych kwiatach.
Hosta
Hosta jest jedną z najbardziej bezpretensjonalnych dekoracyjnych roślin ogrodowych. Jego liście mają kształt serca lub są wąskie, matowe lub błyszczące, gładkie lub cętkowane. Kwiaty przypominają dzwonki niebieskawego, liliowego, białego, różowego koloru, umieszczone na długich szypułkach. W tym samym miejscu gospodarz bez problemu dorasta do 25-30 lat, z każdym rokiem coraz bardziej dekoracyjny. Wszystkie odmiany dzielą się na niewymiarowe - do 25 cm, średnie - do 50 cm, duże - 70 cm i więcej. Ustawienie gospodarza na słońcu nie jest zalecane - dekoracyjność liści jest zmniejszona. Roślina wymaga wilgoci, ponieważ gleba jest starannie ściółkowana przez igły.
Astilba
Astilba ma piękne błyszczące liście, puszyste wiechy kwiatów. W naturze występuje ponad 40 gatunków, ale w kwiaciarni stosuje się nie więcej niż 10. Roślina jest sklasyfikowana według koloru jej kwiatów - biała (diament, lawina, bergcrystal), biało-różowa (Brünnhilde, Europa, Amerykańska), nasycony różowy (Gloria, granat, Cattleya) ), czerwony (glut, vesuvius, foyer), fioletowy (opal, Zygfryd, ametyst). Wysokość astilbe wynosi 30-120 cm, w zależności od gatunku. Kwitnienie występuje od czerwca do września, liście pozostają dekoracyjne do końca jesieni. Przeszczep jest wymagany co trzy do pięciu lat - stara roślina jest wczesną wiosną podzielona na części, rzadko rozmnażana przez nasiona.
Paproć
Paprocie czują się świetnie zarówno na lekko zacienionych klombach, jak i pod wysokim drzewem iglastym. Wysokość rośliny wynosi 25-50 cm. Najbardziej dekoracyjne są następujące gatunki: woodsia, chistochnik, skrebnitsa, kochedyzhnik, ulotka, adiantum, holokuchnik. Paprocie sadzi się jesienią lub wiosną; przeżywa wielką suszę i nie wymaga specjalnych warunków dla normalnego wzrostu. Jeśli roślina zostanie przesadzona z lasu, zaleca się zabranie ze sobą trochę ziemi leśnej, aby aklimatyzacja w nowym miejscu była jak najbardziej udana. Rozmnażanie odbywa się przez pączkowanie, dzielenie krzewu, a także zarodniki dojrzewające na dolnej powierzchni liści.
Actinidia („colomict”)
Actinidia odnosi się do winorośli liściastych, ma różnorodne liście, ma tendencję do zwijania się, opierając się na dowolnej pionowej lub pochyłej powierzchni. Wysokość rośliny - do siedmiu metrów. Z actinidii można uzyskać pyszne owoce, przypominające kiwi. W tym celu w pobliżu sadzi się okazy żeńskie i męskie - zaleca się stosowanie sadzonek w wieku poniżej czterech lat, ponieważ starsze słabo się zakorzeniają. Colomicta jest odporna na zimę, rozmnażana przez warstwowanie, sadzonki, rzadziej - przez nasiona. Sadzenie jest dozwolone zarówno na słońcu, jak i w półcieniu, przycinanie odbywa się w połowie maja września. Owoce są jadalne, dojrzewają w sierpniu i wrześniu.
Rogersia
Rogersia wcale nie jest wybredna w wyborze miejsca wzrostu - będzie pasować zarówno do nudnego cienia, jak i gorących słonecznych obszarów. Rzadki cień jest idealny - w nadmiernie ciemnych obszarach kwitnienie nie jest obfite. Ta roślina zielna ma małe różowe, białe, borowe kwiaty zebrane w kwiatostany, liście są błyszczące, przypominające klon lub kasztan. Najpopularniejsze: bez czarny, stokrotkowy, kasztanowiec. Powielanie odbywa się przez podzielenie krzaka lub jego kłącza, sadzonek. Po posadzeniu jesienią krzew szybko osiąga duże rozmiary.W okresie kwitnienia Rogers muszą być karmione, w upale - ściółkowane.
Buzulnik
Buzulnik może stać się jednym z najjaśniejszych akcentów każdego ogrodu. Sadzą go na brzegach stawów i donic, w najbardziej zacienionych zakątkach terenu. Buzulnik ma do 150 gatunków, ich wysokość wynosi 50-250 cm, kolor liści jest jasnożółty, ciemnozielony, czerwony, niektóre odmiany zmieniają kolor liści jesienią. Same kwiaty są przeważnie żółte, podobne do stokrotek lub zebrane w wydłużone kwiatostany. Typowe typy: dentate (odmiany Desdemona, Othello, Orange Queen), Przewalski Buzulnik (liść klonu, rakieta). Kwitnienie trwa 20-30 dni, w jasnym słońcu kwiaty i liście więdną, ale szybko wracają do zdrowia, gdy pojawia się cień. Przeszczep jest wymagany co cztery do pięciu lat, w upale potrzebne jest obfite podlewanie.
Brunner („niezapominajka”)
Brunner lub niezapominajka odnosi się do bylin zielnych, ma tylko trzy gatunki. Spośród nich tylko duże liście i syberyjskie są uprawiane w ogrodach. Wskazane jest sadzenie rośliny w miejscach, w których rano świeci słońce, a po obiedzie cień pada. Brzegi zbiorników są optymalnie dostosowane, gdzie przy każdej pogodzie utrzymuje się stała wilgotność gleby. Wysokość rośliny - 20-60 cm Liście Brunnera są w kształcie serca, w kolorze zielonym, ale często różnobarwne, z białymi lub niebieskawymi plamami. Zwiędłe liście należy okresowo usuwać. Kwitnienie następuje pod koniec maja - czerwca, przez prawie miesiąc, kwiatostany są luźne, niebieskawe, nasiona zaczynają dojrzewać od końca czerwca. Niezapominajki są rozmnażane przez nasiona lub przez dzielenie krzaka.
Cohosh czarny („tsimitsifuga”)
Czarny cohosh lub tsimitsifuga - wytrwały, odporny na mróz, bezpretensjonalny, elegancki bylina. Może rosnąć w jednym miejscu przez ponad 20 lat, dorasta do 60-180 cm wysokości. Kwiaty zebrane w kwiatostany są pomalowane na kremowo biały, różowawy kolor, mają nieprzyjemny zapach, kwitnienie rozpoczyna się pod koniec sierpnia, kiedy większość roślin już wyblakła. Najlepszym miejscem do sadzenia są wilgotne zacienione kąty ogrodu. Ważne jest, aby wiedzieć, że wszystkie okazy są trujące - sadzenie, przycinanie, inne czynności należy wykonywać w gumowych rękawiczkach.Odmiany: proste, rozgałęzione, racemose, w kształcie serca.
Dicentra („złamane serce”)
Dicenter, którego kwiaty przypominają małe serca o różnych kolorach, dobrze rośnie zarówno w ogrodzie, jak i na parapecie. Roślina ma ażurowe liście, preferuje wilgotną glebę, wysokiej jakości drenaż, nawozy azotowe. Jeśli zasadzisz dicenter na słońcu, krzew będzie mały, ale zakwitnie wcześnie, w cieniu będzie większy, będzie kwitnąć przez długi czas. W jednym miejscu „złamane serce” rośnie dobrze do pięciu lat, po czym zaleca się przeszczep. Rozmnażanie odbywa się przez sadzonki, dzieląc krzak, rzadziej - przez sadzenie nasion. W zależności od gatunku wysokość kwiatu wynosi od 20 cm do trzech metrów. Popularne odmiany: piękne, „złote łzy”, eleganckie, wspaniałe, napellus.
Jak dbać o rośliny kochające cień
Opieka nad roślinnością preferującą cień jest nieco inna niż w przypadku bylin preferujących słońce. Gleba w zacienionych obszarach w pobliżu stawów, ogrodzeń, budynków jest bardziej wilgotna, ale sucha pod baldachimem wysokich drzew, ponieważ bujna korona prawie nie przepuszcza wody. Aby po podlaniu wilgoć nie opuszczała gleby tak długo, jak to możliwe, ściółkowanie odbywa się za pomocą trocin, igieł, suchej trawy, sztucznych materiałów nietkanych. Jest to szczególnie ważne, gdy przedszkole znajduje się w gorącym, suchym regionie.
Odmiany kręte muszą mieć możliwość „czołgania się” wzdłuż ściany domu, altanek, przylegania do specjalnie ukształtowanych kratek. Gatunki, które mogą nadmiernie rosnąć, czasami wymagają ograniczenia 30-50 cm głębokości w kawałkach łupka, plastiku itp. Przerzedzenie, pielenie, rozluźnienie, przycinanie, terminowe przesadzanie, zwalczanie szkodników i zapobieganie chorobom są również konieczne w przypadku większości bylin ogrodniczych.
W upalne lata obfite podlewanie jest konieczne nawet w przypadku kwiatów rosnących w rogach, gdzie światło słoneczne prawie nie przenika. Woda nie powinna być lodowata - pożądane jest, aby była lekko rozgrzana na słońcu. Ważna jest również jakość samej gleby - gleba jest zalecana żyzna, dobrze przepuszczalna, wzbogacona w próchnicę, kompost, nawozy do przechowywania. Najlepszy opatrunek jest niezbędny przez cały okres wzrostu - od pojawienia się pierwszych liści, kwitnących pąków, aż do pełnego dojrzewania owoców i nasion. Poziom kwasowości dobierany jest indywidualnie dla każdego gatunku - odpowiednia kompozycja jest „przyprawiana” bezpośrednio do lądowiska.
Rośliny kochające cień sadzi się w grupach na mixboardach, alpejskich wzgórzach, kręconych - wzdłuż ogrodzeń, budynków, dużych - jak tasiemce, żywopłoty. Lądowanie według określonego schematu jest również bardzo popularne: gdy kwietnik jest oglądany ze wszystkich stron, najwyższe gatunki sadzi się w centrum, później - średnie, wzdłuż krawędzi - niskie lub karłowate. Aranżacja kwiatów jest monochromatyczna, kontrastowa, wykonana w bliskich tonach. Ważne jest, aby wybrać roślinność w taki sposób, aby kwietnik miał najbardziej dekoracyjny wygląd od wiosny do późnej jesieni - gdy kwitną niektóre byliny, inne kwitną, aby je zastąpić. W razie potrzeby kwiaty, zwłaszcza ampeliczne, umieszcza się w wannach na werandzie, pionowych wielopoziomowych klombach - tutaj ważne jest ciągłe podlewanie.
Wniosek
Aby niektóre miejsca zacienionego ogrodu nie pozostały puste, są one obsadzone odpowiednią roślinnością. Bezpretensjonalne, długo kwitnące byliny dobrze rosną, kwitną w cieniu domów, szop, pod koronami owoców o średniej gęstości, liśćmi ozdobnymi, a nawet drzewami iglastymi. Wśród nich są niewymiarowe i gigantyczne, wyprostowane i obfite, co pozwala wybrać najbardziej akceptowalne widoki, aby stworzyć najpiękniejszy krajobraz każdego ogrodu.