ภาพรวมเป็นเพียงการตกแต่งภายในอีกแบบหนึ่งซึ่งไม่ได้มีบทบาทพิเศษใด ๆ ในการตกแต่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือของภาพที่ได้รับการแต่งตั้งคุณสามารถเปลี่ยนแปลงได้มากมาย: ปรับมุมที่มากเกินไปของเฟอร์นิเจอร์ปิดบังข้อบกพร่องของผนังเน้นบริเวณที่เน้นเสียงที่ดึงดูดความสนใจเน้นแนวคิดโวหารฟื้นฟูการออกแบบหรือในทางกลับกันทำให้มันแข็งแกร่ง ภาพวาดมุมมองขยายพื้นที่ทำให้ลึก โทนสีของการตกแต่งภายในสร้างอารมณ์ของห้องและภาพภายในกรอบแก้ไขให้ถูกต้องเพิ่มบันทึกไฟและ halftones ลองหาวิธีการเลือกภาพที่เหมาะสมสำหรับการตกแต่งภายในและสถานที่ที่จะวางไว้ในห้อง
เกณฑ์ในการเลือกภาพเขียน
จำเป็นต้องเลือกภาพวาดโดยคำนึงถึงคุณสมบัติหลักของพวกเขา:
- ขนาด ความยาวและความกว้างของภาพมีความสำคัญอย่างยิ่งในการรับรู้ภาพของพื้นที่ของห้อง
- จานสี รูปภาพอาจกลายเป็นสิ่งมีชีวิตองค์ประกอบที่มีสำเนียงในการตกแต่งภายในหรือในทางกลับกันทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่สว่างไสวเกินไป
- เรื่องของพล็อต หนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญที่สุด คุณจำเป็นต้องเลือกภาพวาดเพื่อให้เนื้อหาของพวกเขาตรงกับความต้องการด้านสุนทรียภาพของเจ้าของบ้าน แต่ในขณะเดียวกันก็สนับสนุนการตัดสินใจแบบโวหารในการออกแบบห้อง
- ฟอร์ม เฟรมสแควร์กลมรีหรือสี่เหลี่ยมสร้างเรขาคณิตพิเศษที่เน้นความเรียบของเส้นในการตั้งค่าหรือทำให้การกำหนดค่าที่ซับซ้อนราบรื่นและมุมโดยรวม
ความเข้ากันได้ของภาพวาดด้วยวัสดุตกแต่งของผนังที่จะตั้งอยู่จะถูกนำมาพิจารณาด้วย เฟรมเป็นเรื่องราวที่แยกจากกัน ขึ้นอยู่กับวัสดุสีพื้นผิวและการตกแต่งลำดับที่สองมันสามารถเปลี่ยนเป็นการเพิ่มความหรูหราที่แม้จะบดบังภาพเล็กน้อยหรือกลายเป็นเงาสีซีดของภาพที่วาดเส้นขอบเท่านั้น
ตามขนาด
ขนาดของรูปภาพจัดชิดกับขนาดของวัตถุซึ่งอยู่ด้านล่าง ถ้าเตียงโต๊ะโซฟาหรือองค์ประกอบขนาดใหญ่อื่น ๆ ติดอยู่กับผนังภาพควรมีความกว้างที่สอดคล้องกับความยาวอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของเฟอร์นิเจอร์ มิฉะนั้นรูปภาพจะดูโดดเดี่ยวและไม่เหมาะสม ในที่สุดกำแพงที่เหลือก็“ ถูกบดขยี้” ด้วยการตกแต่งเล็ก ๆ ข้อยกเว้นสำหรับกฎจะเป็นเพียงภาพแยกส่วนเนื่องจากเมื่อคำนวณความกว้างระยะห่างระหว่างส่วนประกอบจะไม่นำมาพิจารณา ดังนั้น diptychs และ triptychs สามารถอ้างถึงความยาวของเฟอร์นิเจอร์ในอัตราส่วน 2: 3 ความสูงของภาพก็มีความสำคัญเช่นกัน หากห้องมีเพดานต่ำให้ใช้ภาพแนวตั้งที่ยืดพื้นที่
รูปภาพขนาดกลาง (ความสูงประมาณ 1 ม.) ควรอยู่ในระยะทาง 2 ม. จากจุดรับชมที่ต้องการ ถ้าผืนผ้าใบอยู่ใกล้ยิ่งขึ้นคนที่คิดใคร่ครวญอยากจะถอยห่างออกไปสองสามก้าวเพื่อชื่นชมเสน่ห์ของเนื้อเรื่อง ดังนั้นระยะทางควรเท่ากับความสูงสองเท่าของภาพ
โดยโทนสี
การเลือกเฉดสีจะดำเนินการตามองค์ประกอบสีของห้อง ก่อนอื่นคุณต้องตัดสินใจว่าบทบาทที่นักออกแบบกำหนดให้กับการตกแต่งนี้คืออะไร หากภาพกลายเป็นสำเนียงแล้วพล็อตของมันควรจะทำในสีสดใสที่จะตัดกับการตกแต่ง ตัวอย่างเช่นในการออกแบบห้องสีน้ำเงินและสีขาวรูปภาพในโทนสีเหลืองหรือสีแดงจะโดดเด่น เมื่อรูปภาพควรรวมเข้ากับการตกแต่งภายในสนับสนุนแนวคิดของสีจากนั้นสีจะถูกเลือกตามหลักการเปรียบเทียบ ตัวอย่างเช่นในการออกแบบสีเบจสีน้ำตาลสีเบจที่มีบันทึกของความขาว, ผ้าใบที่ทำในวอลนัท, ทราย, โทนสีเหลืองอ่อนที่มีทองถูกนำมาใช้ พล็อตที่เหมาะจะเป็นพระอาทิตย์ตกดินเหนือระลอกน้ำใสหรือภูมิทัศน์ในฤดูใบไม้ร่วง
ตามพล็อต
เนื้อเรื่องควรตรงกับการใช้งานของห้อง น่ารับประทาน“ อร่อย” ยังคงมีชีวิตหรือภาพของอาหารรสเลิศเหมาะสำหรับห้องครัว: จานที่มีกลิ่นหอมกรอบเปลือกและควันบุหรี่ผลไม้ฉ่ำผักสดที่มีหยดน้ำบนเปลือก . สำหรับห้องนอนพวกเขาเลือกองค์ประกอบที่นุ่มนวลสงบที่เชื่อมโยงกับความสงบและการผ่อนคลาย: ขอบป่ากกออกจากฝั่งแม่น้ำภูมิทัศน์ทะเลท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเหนือเมืองที่ง่วงนอน หรือคุณสามารถใช้การลอกเลียนแบบภาพวาดโดยศิลปินที่มีชื่อเสียง: Savrasov, Shishkin, Levitan อย่าสับสนเรื่องสงบกับเรื่องราวที่น่าเศร้า บรรยากาศในห้องนั่งเล่นนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงบริษัท และสมาชิกในครอบครัวมารวมตัวกันที่นี่โดยปกติแล้วเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกมที่ใช้งานอยู่ดูทีวีการชุมนุมที่มีเสียงดัง บรรยากาศของห้องโถงมีพลังดังนั้นภาพที่ควรจะมีการเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษ ภาพพาโนรามาของเมืองที่เหมาะสมภาพของธาตุน้ำในทุกเรื่องของการผจญภัย สำหรับทางเดินห้องโถงผืนผ้าใบที่เป็นกลางได้รับการคัดเลือกเพื่อช่วยให้แขกแสดงความคิดเห็นที่แท้จริงเกี่ยวกับเจ้าของอพาร์ทเมนท์ อย่าเข้าไปเกี่ยวข้องกับสถิตยศาสตร์หรือสิ่งที่เป็นนามธรรม การถ่ายภาพบุคคลการจัดดอกไม้ยังมีสิ่งมีชีวิตหรือทิวทัศน์ธรรมชาติ เนื่องจากโถงทางเดินเป็นใบหน้าของอพาร์ทเมนต์ให้หลีกเลี่ยงภาพเขียนที่มีประจุลบพร้อมฉากความรุนแรงความตายการทำลายล้างหรือภัยพิบัติ
ในทิศทางโวหาร
จิตรกรรมมีแนวโน้มมากมายซึ่งส่วนใหญ่ก่อให้เกิดแนวโน้มการออกแบบ สำหรับการตกแต่งภายในคลาสสิกภาพเขียนที่ทำในสไตล์เดียวกันความโรแมนติกความสมจริงจักรวรรดิการศึกษาอารมณ์ความรู้สึกสัญลักษณ์ความสวยงาม นี่อาจเป็นการทำซ้ำภาพเขียนที่มีชื่อเสียงจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมหรือผลงานดั้งเดิมของศิลปินที่ไม่รู้จัก สำหรับศิลปะแบบเรียบง่ายไฮเทคเทรนด์ทันสมัยเปรี้ยวจี๊ดเหนือจริงชิโนซีซีใต้ดินแบบเหลี่ยมนิยมอิมเพรสชั่นนิสม์ อาร์ตนูโวหรือยุคสมัยนิยมภาพวาดนีโอคลาสสิกนิยมใช้สำหรับอาร์ตนูโว สำหรับอาร์ตเดโคและป๊อปอาร์ตเหมาะสำหรับการลงสีในสไตล์เดียวกัน โปรวองซ์ผสมผสานภาพที่เขียนตามหลักการของ Biedermeier สำหรับแฟมิลีหรือฟิวชั่นผืนผ้าใบในรูปแบบของศิลปะ brut เลือก rayism อนาคตรวมกับภาพวาดที่เกี่ยวข้องกับจินตนาการและความเป็นสากล Loft ชอบศิลปะบนท้องถนนศิลปที่ไร้ค่า
กรอบรูป
เฟรมจะถูกเลือกเป็นอันดับแรกของภาพทั้งหมด มันเข้ากันได้กับการตกแต่งภายในไปตามข้างทางกรอบคือเสื้อผ้าของผืนผ้าใบที่ดูดีหรือไร้สาระอย่างสมบูรณ์ ตามเนื้อผ้ากรอบทำจากเหลี่ยม นี่คือกรอบนูนแบบคลาสสิค กรอบแบ่งออกเป็นสามประเภท: แบน beveled เข้า / ออก มันสามารถมีสีรูปร่างและการตกแต่งเพิ่มเติมที่แตกต่างกัน กรอบทองที่มีความโค้งงอหรือการแกะสลักจำนวนมากเหมาะสำหรับผ้าใบแบบคลาสสิก สำหรับภาพวาดสมัยใหม่เลือกกรอบแก้วและโลหะ อีกทางหนึ่งภาพโดยทั่วไปสามารถแขวน "ไม่มีอะไร" โดยการเปรียบเทียบดังกล่าวข้างต้นภาพจะ "เปล่า" ซึ่งเหมาะสำหรับการตกแต่งภายในที่หนาเท่านั้น
ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือ diptychs, polyptychs และ triptychs ความเป็นเอกภาพของภาพวาดไม่จำเป็นต้องมีกรอบซึ่งในกรณีนี้จะเป็นองค์ประกอบพิเศษที่เบี่ยงเบนความสนใจ
วิธีแขวนรูปภาพ
แต่ละองค์ประกอบภายในควรอยู่ในตำแหน่งของมันเฉพาะในกรณีนี้สถานการณ์จะดูสมบูรณ์ กฎนี้ใช้กับภาพวาด ในห้องนอนผ้าปูที่นอนควรแขวนเหนือเตียง หากไม่มีทีวีในห้องและผนังด้านตรงข้ามว่างเปล่าจะมีผ้าใบผืนหนึ่งวางไว้ ในห้องโถงภาพวาดจะถูกวางไว้ทั้งสองด้านของกระจกหรือตามทางเดินบนพื้นผิวที่ว่างเปล่า ในห้องนั่งเล่นตัวเลือกที่ดีที่สุดคือผนังพร้อมโซฟา ในห้องเด็กภาพวาดค้นหาสถานที่ในมุมสำหรับเกมหรือเหนือเตียง
พิจารณาการตกแต่งผนังที่จะแขวนรูปภาพ ตัวอย่างเช่นวอลล์เปเปอร์ลายตัดกันรวมกับผ้าใบสดใสที่ทำลายอุดมการณ์โดยรวมของรูปทรงเรขาคณิต
ภาพวาดแบบแยกส่วน
ภาพวาดแบบแยกส่วนขึ้นอยู่กับจำนวนของส่วนประกอบแบ่งออกเป็น diptychs, triptychs, polyptychs การฝึกฝนในการแบ่งภาพออกเป็นส่วน ๆ ปรากฏขึ้นในยุคกลาง แต่ในการตกแต่งภายในก็มีวิธีการแก้ปัญหาที่คล้ายกันเริ่มมีการใช้งานค่อนข้างเร็วในรุ่นคลาสสิกผ้าใบกลางมีขนาดใหญ่ที่สุดและขนาดด้านข้างคือ 1/2 หรือ 1/3 ของส่วนหลักขององค์ประกอบ กลุ่มรูปภาพทั้งหมดเป็นเหมือนหน้าต่างที่มีบานประตูหน้าต่าง ภาพวาดแบบแยกส่วนของรูปแบบนี้ยังคงใช้ในการออกแบบแท่นบูชาในโบสถ์และวัด กฎหลักสำหรับการสร้าง triptychs และ diptychs เป็นชุดรูปแบบทั่วไปในเซ็กเมนต์นั่นคือพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีความต่อเนื่องกัน
และในการตกแต่งภายในใช้เทคนิค "ตัด" ภาพหนึ่งภาพออกเป็นหลายส่วน ภาพวาดแบบแยกส่วนจะกลายเป็นสำเนียงไม่ว่าจะมีการพล็อตใดก็ตาม ในกรณีนี้บทบาทจะถูกเล่นโดยการจัดหารูปแบบที่ผิดปกติซึ่งเป็นโครงสร้างที่แบ่งส่วน คุณสามารถจัดเรียงส่วนต่าง ๆ ของภาพในแนวนอนหรือแนวตั้ง การแต่งเพลงที่ซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยสี่ส่วนขึ้นไปสามารถ "รวมกัน" เป็นภาพเดียวตามแผนการที่ซับซ้อนมากขึ้น ธีมยอดนิยมสำหรับภาพวาดแบบแยกส่วนคือดอกไม้ต้นไม้ภาพพาโนรามาของเมือง
วิธีการแต่ง
เมื่อเขียนองค์ประกอบให้ใส่ใจกับขนาดของผนังตกแต่ง นี่เป็นสิ่งสำคัญที่จะได้อัตราส่วนที่เหมาะสม ตามกฎ“ ส่วนทอง” ขนาดของกลุ่มภาพเขียนควรสัมพันธ์กับพื้นหลังในอัตราส่วน 3: 1 ผืนผ้าใบสามารถจัดเรียงตามรูปแบบต่าง ๆ : linearly, parallelly, กับวงกลม, รูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน, รูปสามเหลี่ยม, รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า, กลุ่มไม่สมมาตร หากคุณใช้รูปภาพที่มีขนาดเท่ากันจะเป็นการดีที่สุดที่จะแขวนภาพเหล่านั้นในแนวที่ระยะห่างเท่ากัน สำหรับองค์ประกอบของภาพเขียนที่มีขนาดต่างกันมันก็คุ้มค่าที่จะเลือกหลักการของกลุ่มเมื่อวางผืนผ้าใบขนาดใหญ่ไว้ที่กึ่งกลางขององค์ประกอบในระดับสายตา การแก้ปัญหาที่ผิดปกติจะเป็นการจัดเรียงเชิงเส้นของภาพจากใหญ่ที่สุดไปหาเล็กที่สุด องค์ประกอบไม่สมมาตรที่ครอบครองสองกำแพงที่อยู่ติดกันและมุมดูสวยงาม หากพื้นผิวถูกทาสีด้วยสีที่ต่างกันคุณสามารถเล่นในทางตรงกันข้ามตัวอย่างเช่นภาพวาดบนผนังสีเหลืองอยู่ในกรอบสีน้ำเงินและบนท้องฟ้า - ในกรอบของร่มเงาแดดหรือด้วยการปิดทอง
ข้อสรุป
บางครั้งการหาภาพที่เหมาะสมนั้นยากมาก การระบายสีอย่างที่คุณรู้ไม่เพียง“ หยุดเวลา” เท่านั้น แต่ยังทำให้จิตวิญญาณมีภาพ หากองค์ประกอบทางจิตวิญญาณของภาพไม่พบคำตอบในคนภาพวาดก็ยังไม่พบเจ้าของ ต้องคำนึงถึงกฎในการเลือกภาพสำหรับการตกแต่งภายใน แต่ความสวยงามของผืนผ้าใบควรคำนึงถึงรสนิยมของผู้ซื้อเป็นอันดับแรก ถ้าภาพนั้นเข้ากับการตกแต่งได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เจ้าของไม่ชอบอะไรออร่าที่ต้องการในห้องจะไม่เกิดขึ้น
ภาพรวมเป็นเพียงการตกแต่งภายในอีกแบบหนึ่งซึ่งไม่ได้มีบทบาทพิเศษใด ๆ ในการตกแต่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือของภาพที่ได้รับการแต่งตั้งคุณสามารถเปลี่ยนแปลงได้มากมาย: ปรับมุมที่มากเกินไปของเฟอร์นิเจอร์ปิดบังข้อบกพร่องของผนังเน้นบริเวณที่เน้นเสียงที่ดึงดูดความสนใจเน้นแนวคิดโวหารฟื้นฟูการออกแบบหรือในทางกลับกันทำให้มันแข็งแกร่ง ภาพวาดมุมมองขยายพื้นที่ทำให้ลึก โทนสีของการตกแต่งภายในสร้างอารมณ์ของห้องและภาพภายในกรอบแก้ไขให้ถูกต้องเพิ่มบันทึกไฟและ halftones ลองหาวิธีการเลือกภาพที่เหมาะสมสำหรับการตกแต่งภายในและสถานที่ที่จะวางไว้ในห้อง
เนื้อหา
เกณฑ์ในการเลือกภาพเขียน
จำเป็นต้องเลือกภาพวาดโดยคำนึงถึงคุณสมบัติหลักของพวกเขา:
ความเข้ากันได้ของภาพวาดด้วยวัสดุตกแต่งของผนังที่จะตั้งอยู่จะถูกนำมาพิจารณาด้วย เฟรมเป็นเรื่องราวที่แยกจากกัน ขึ้นอยู่กับวัสดุสีพื้นผิวและการตกแต่งลำดับที่สองมันสามารถเปลี่ยนเป็นการเพิ่มความหรูหราที่แม้จะบดบังภาพเล็กน้อยหรือกลายเป็นเงาสีซีดของภาพที่วาดเส้นขอบเท่านั้น
ตามขนาด
ขนาดของรูปภาพจัดชิดกับขนาดของวัตถุซึ่งอยู่ด้านล่าง ถ้าเตียงโต๊ะโซฟาหรือองค์ประกอบขนาดใหญ่อื่น ๆ ติดอยู่กับผนังภาพควรมีความกว้างที่สอดคล้องกับความยาวอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของเฟอร์นิเจอร์ มิฉะนั้นรูปภาพจะดูโดดเดี่ยวและไม่เหมาะสม ในที่สุดกำแพงที่เหลือก็“ ถูกบดขยี้” ด้วยการตกแต่งเล็ก ๆ ข้อยกเว้นสำหรับกฎจะเป็นเพียงภาพแยกส่วนเนื่องจากเมื่อคำนวณความกว้างระยะห่างระหว่างส่วนประกอบจะไม่นำมาพิจารณา ดังนั้น diptychs และ triptychs สามารถอ้างถึงความยาวของเฟอร์นิเจอร์ในอัตราส่วน 2: 3 ความสูงของภาพก็มีความสำคัญเช่นกัน หากห้องมีเพดานต่ำให้ใช้ภาพแนวตั้งที่ยืดพื้นที่
โดยโทนสี
การเลือกเฉดสีจะดำเนินการตามองค์ประกอบสีของห้อง ก่อนอื่นคุณต้องตัดสินใจว่าบทบาทที่นักออกแบบกำหนดให้กับการตกแต่งนี้คืออะไร หากภาพกลายเป็นสำเนียงแล้วพล็อตของมันควรจะทำในสีสดใสที่จะตัดกับการตกแต่ง ตัวอย่างเช่นในการออกแบบห้องสีน้ำเงินและสีขาวรูปภาพในโทนสีเหลืองหรือสีแดงจะโดดเด่น เมื่อรูปภาพควรรวมเข้ากับการตกแต่งภายในสนับสนุนแนวคิดของสีจากนั้นสีจะถูกเลือกตามหลักการเปรียบเทียบ ตัวอย่างเช่นในการออกแบบสีเบจสีน้ำตาลสีเบจที่มีบันทึกของความขาว, ผ้าใบที่ทำในวอลนัท, ทราย, โทนสีเหลืองอ่อนที่มีทองถูกนำมาใช้ พล็อตที่เหมาะจะเป็นพระอาทิตย์ตกดินเหนือระลอกน้ำใสหรือภูมิทัศน์ในฤดูใบไม้ร่วง
ตามพล็อต
เนื้อเรื่องควรตรงกับการใช้งานของห้อง น่ารับประทาน“ อร่อย” ยังคงมีชีวิตหรือภาพของอาหารรสเลิศเหมาะสำหรับห้องครัว: จานที่มีกลิ่นหอมกรอบเปลือกและควันบุหรี่ผลไม้ฉ่ำผักสดที่มีหยดน้ำบนเปลือก . สำหรับห้องนอนพวกเขาเลือกองค์ประกอบที่นุ่มนวลสงบที่เชื่อมโยงกับความสงบและการผ่อนคลาย: ขอบป่ากกออกจากฝั่งแม่น้ำภูมิทัศน์ทะเลท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเหนือเมืองที่ง่วงนอน หรือคุณสามารถใช้การลอกเลียนแบบภาพวาดโดยศิลปินที่มีชื่อเสียง: Savrasov, Shishkin, Levitan อย่าสับสนเรื่องสงบกับเรื่องราวที่น่าเศร้า บรรยากาศในห้องนั่งเล่นนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงบริษัท และสมาชิกในครอบครัวมารวมตัวกันที่นี่โดยปกติแล้วเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกมที่ใช้งานอยู่ดูทีวีการชุมนุมที่มีเสียงดัง บรรยากาศของห้องโถงมีพลังดังนั้นภาพที่ควรจะมีการเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษ ภาพพาโนรามาของเมืองที่เหมาะสมภาพของธาตุน้ำในทุกเรื่องของการผจญภัย สำหรับทางเดินห้องโถงผืนผ้าใบที่เป็นกลางได้รับการคัดเลือกเพื่อช่วยให้แขกแสดงความคิดเห็นที่แท้จริงเกี่ยวกับเจ้าของอพาร์ทเมนท์ อย่าเข้าไปเกี่ยวข้องกับสถิตยศาสตร์หรือสิ่งที่เป็นนามธรรม การถ่ายภาพบุคคลการจัดดอกไม้ยังมีสิ่งมีชีวิตหรือทิวทัศน์ธรรมชาติ เนื่องจากโถงทางเดินเป็นใบหน้าของอพาร์ทเมนต์ให้หลีกเลี่ยงภาพเขียนที่มีประจุลบพร้อมฉากความรุนแรงความตายการทำลายล้างหรือภัยพิบัติ
ในทิศทางโวหาร
จิตรกรรมมีแนวโน้มมากมายซึ่งส่วนใหญ่ก่อให้เกิดแนวโน้มการออกแบบ สำหรับการตกแต่งภายในคลาสสิกภาพเขียนที่ทำในสไตล์เดียวกันความโรแมนติกความสมจริงจักรวรรดิการศึกษาอารมณ์ความรู้สึกสัญลักษณ์ความสวยงาม นี่อาจเป็นการทำซ้ำภาพเขียนที่มีชื่อเสียงจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรมหรือผลงานดั้งเดิมของศิลปินที่ไม่รู้จัก สำหรับศิลปะแบบเรียบง่ายไฮเทคเทรนด์ทันสมัยเปรี้ยวจี๊ดเหนือจริงชิโนซีซีใต้ดินแบบเหลี่ยมนิยมอิมเพรสชั่นนิสม์ อาร์ตนูโวหรือยุคสมัยนิยมภาพวาดนีโอคลาสสิกนิยมใช้สำหรับอาร์ตนูโว สำหรับอาร์ตเดโคและป๊อปอาร์ตเหมาะสำหรับการลงสีในสไตล์เดียวกัน โปรวองซ์ผสมผสานภาพที่เขียนตามหลักการของ Biedermeier สำหรับแฟมิลีหรือฟิวชั่นผืนผ้าใบในรูปแบบของศิลปะ brut เลือก rayism อนาคตรวมกับภาพวาดที่เกี่ยวข้องกับจินตนาการและความเป็นสากล Loft ชอบศิลปะบนท้องถนนศิลปที่ไร้ค่า
กรอบรูป
เฟรมจะถูกเลือกเป็นอันดับแรกของภาพทั้งหมด มันเข้ากันได้กับการตกแต่งภายในไปตามข้างทางกรอบคือเสื้อผ้าของผืนผ้าใบที่ดูดีหรือไร้สาระอย่างสมบูรณ์ ตามเนื้อผ้ากรอบทำจากเหลี่ยม นี่คือกรอบนูนแบบคลาสสิค กรอบแบ่งออกเป็นสามประเภท: แบน beveled เข้า / ออก มันสามารถมีสีรูปร่างและการตกแต่งเพิ่มเติมที่แตกต่างกัน กรอบทองที่มีความโค้งงอหรือการแกะสลักจำนวนมากเหมาะสำหรับผ้าใบแบบคลาสสิก สำหรับภาพวาดสมัยใหม่เลือกกรอบแก้วและโลหะ อีกทางหนึ่งภาพโดยทั่วไปสามารถแขวน "ไม่มีอะไร" โดยการเปรียบเทียบดังกล่าวข้างต้นภาพจะ "เปล่า" ซึ่งเหมาะสำหรับการตกแต่งภายในที่หนาเท่านั้น
วิธีแขวนรูปภาพ
แต่ละองค์ประกอบภายในควรอยู่ในตำแหน่งของมันเฉพาะในกรณีนี้สถานการณ์จะดูสมบูรณ์ กฎนี้ใช้กับภาพวาด ในห้องนอนผ้าปูที่นอนควรแขวนเหนือเตียง หากไม่มีทีวีในห้องและผนังด้านตรงข้ามว่างเปล่าจะมีผ้าใบผืนหนึ่งวางไว้ ในห้องโถงภาพวาดจะถูกวางไว้ทั้งสองด้านของกระจกหรือตามทางเดินบนพื้นผิวที่ว่างเปล่า ในห้องนั่งเล่นตัวเลือกที่ดีที่สุดคือผนังพร้อมโซฟา ในห้องเด็กภาพวาดค้นหาสถานที่ในมุมสำหรับเกมหรือเหนือเตียง
ภาพวาดแบบแยกส่วน
ภาพวาดแบบแยกส่วนขึ้นอยู่กับจำนวนของส่วนประกอบแบ่งออกเป็น diptychs, triptychs, polyptychs การฝึกฝนในการแบ่งภาพออกเป็นส่วน ๆ ปรากฏขึ้นในยุคกลาง แต่ในการตกแต่งภายในก็มีวิธีการแก้ปัญหาที่คล้ายกันเริ่มมีการใช้งานค่อนข้างเร็วในรุ่นคลาสสิกผ้าใบกลางมีขนาดใหญ่ที่สุดและขนาดด้านข้างคือ 1/2 หรือ 1/3 ของส่วนหลักขององค์ประกอบ กลุ่มรูปภาพทั้งหมดเป็นเหมือนหน้าต่างที่มีบานประตูหน้าต่าง ภาพวาดแบบแยกส่วนของรูปแบบนี้ยังคงใช้ในการออกแบบแท่นบูชาในโบสถ์และวัด กฎหลักสำหรับการสร้าง triptychs และ diptychs เป็นชุดรูปแบบทั่วไปในเซ็กเมนต์นั่นคือพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีความต่อเนื่องกัน
และในการตกแต่งภายในใช้เทคนิค "ตัด" ภาพหนึ่งภาพออกเป็นหลายส่วน ภาพวาดแบบแยกส่วนจะกลายเป็นสำเนียงไม่ว่าจะมีการพล็อตใดก็ตาม ในกรณีนี้บทบาทจะถูกเล่นโดยการจัดหารูปแบบที่ผิดปกติซึ่งเป็นโครงสร้างที่แบ่งส่วน คุณสามารถจัดเรียงส่วนต่าง ๆ ของภาพในแนวนอนหรือแนวตั้ง การแต่งเพลงที่ซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยสี่ส่วนขึ้นไปสามารถ "รวมกัน" เป็นภาพเดียวตามแผนการที่ซับซ้อนมากขึ้น ธีมยอดนิยมสำหรับภาพวาดแบบแยกส่วนคือดอกไม้ต้นไม้ภาพพาโนรามาของเมือง
วิธีการแต่ง
เมื่อเขียนองค์ประกอบให้ใส่ใจกับขนาดของผนังตกแต่ง นี่เป็นสิ่งสำคัญที่จะได้อัตราส่วนที่เหมาะสม ตามกฎ“ ส่วนทอง” ขนาดของกลุ่มภาพเขียนควรสัมพันธ์กับพื้นหลังในอัตราส่วน 3: 1 ผืนผ้าใบสามารถจัดเรียงตามรูปแบบต่าง ๆ : linearly, parallelly, กับวงกลม, รูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน, รูปสามเหลี่ยม, รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า, กลุ่มไม่สมมาตร หากคุณใช้รูปภาพที่มีขนาดเท่ากันจะเป็นการดีที่สุดที่จะแขวนภาพเหล่านั้นในแนวที่ระยะห่างเท่ากัน สำหรับองค์ประกอบของภาพเขียนที่มีขนาดต่างกันมันก็คุ้มค่าที่จะเลือกหลักการของกลุ่มเมื่อวางผืนผ้าใบขนาดใหญ่ไว้ที่กึ่งกลางขององค์ประกอบในระดับสายตา การแก้ปัญหาที่ผิดปกติจะเป็นการจัดเรียงเชิงเส้นของภาพจากใหญ่ที่สุดไปหาเล็กที่สุด องค์ประกอบไม่สมมาตรที่ครอบครองสองกำแพงที่อยู่ติดกันและมุมดูสวยงาม หากพื้นผิวถูกทาสีด้วยสีที่ต่างกันคุณสามารถเล่นในทางตรงกันข้ามตัวอย่างเช่นภาพวาดบนผนังสีเหลืองอยู่ในกรอบสีน้ำเงินและบนท้องฟ้า - ในกรอบของร่มเงาแดดหรือด้วยการปิดทอง
ข้อสรุป
บางครั้งการหาภาพที่เหมาะสมนั้นยากมาก การระบายสีอย่างที่คุณรู้ไม่เพียง“ หยุดเวลา” เท่านั้น แต่ยังทำให้จิตวิญญาณมีภาพ หากองค์ประกอบทางจิตวิญญาณของภาพไม่พบคำตอบในคนภาพวาดก็ยังไม่พบเจ้าของ ต้องคำนึงถึงกฎในการเลือกภาพสำหรับการตกแต่งภายใน แต่ความสวยงามของผืนผ้าใบควรคำนึงถึงรสนิยมของผู้ซื้อเป็นอันดับแรก ถ้าภาพนั้นเข้ากับการตกแต่งได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เจ้าของไม่ชอบอะไรออร่าที่ต้องการในห้องจะไม่เกิดขึ้น