การเย็บปะติดปะต่อกันในการตกแต่งภายใน: 75 ตัวอย่างในภาพ

การเย็บปะติดปะต่อกัน - เทคนิคการเย็บเศษผ้ากระจัดกระจายเป็นผืนผ้าใบเดียว ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปมักถูกเรียกว่า quilts จากชิ้นเล็กชิ้นน้อยคุณสามารถสร้างผ้าห่ม, หมอน, potholders, ผ้าเช็ดตัว, พรม, เส้นทางและแม้กระทั่งรายละเอียดของเสื้อผ้า การเย็บปะติดปะต่อกันในการตกแต่งภายในมีการใช้ทุกที่เพราะมันง่ายพอสำหรับผู้เริ่มต้นที่จะทำงานในเทคนิคนี้และจะมีสิ่งทอในบ้านใด ๆ ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปอาจแตกต่างกันใน motley หรือยับยั้งชั่งใจทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการเลือกองค์ประกอบในสีและพื้นผิว ตามตัวอักษรจากภาษาอังกฤษ "การเย็บปะติดปะต่อกัน" แปลว่า "ผลิตภัณฑ์จากผ้าขี้ริ้ว" งานฝีมือผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะทำงานกับผ้าฝ้าย วัสดุมีราคาไม่แพงง่ายต่อการตัดและเย็บและยังคงอยู่ได้ไม่นาน ตัดแพทช์ตามรูปแบบของรูปทรงเรขาคณิตที่แตกต่างกัน จากนั้นพวกเขาจะเย็บเข้าด้วยกันอย่างระมัดระวังตามหลักการของกระเบื้องโมเสคราวกับว่าพวกเขากำลังรวบรวมภาพเดียวจากปริศนาแยก ในการตกแต่งภายในงานเย็บปักถักร้อยชิ้นเอกเช่นนี้จะดูแปลกตาและสะดวกสบายมาก ลองมาพูดคุยเกี่ยวกับสถานที่และเวลาที่การเย็บปะติดปะต่อกันปรากฏขึ้นพร้อมกับทิศทางในการออกแบบที่ผสมผสานกันได้ดีที่สุดและกับสิ่งที่ตกแต่งจากชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เรื่องลักษณะที่ปรากฏ

น่าเสียดายที่เนื้อผ้ามีอายุสั้นซึ่งมีความซับซ้อนอย่างมากในการศึกษาประวัติความเป็นมาของเทคนิคดั้งเดิมที่เรียกว่า "การเย็บปะติดปะต่อกัน" คุณสามารถพูดได้อย่างแน่นอนว่าการเย็บปะติดปะต่อกันปรากฏในประเทศต่าง ๆ พร้อมกันเนื่องจากช่างเย็บทุกคนมักจะเสียเปล่า เป็นเรื่องน่าเสียดายที่จะโยนชิ้นส่วนออกไป แต่มันไม่เหมาะสำหรับสิ่งที่เต็มเปี่ยมอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดวิธีแปลก ๆ ที่จะหลีกเลี่ยงการกำจัดของเสียจากเนื้อเยื่อปรับให้เข้ากับวิธีที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง หนึ่งในการค้นพบที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับการเย็บปะติดปะต่อกันถูกเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์โบราณวัตถุไคโร นี่คือผ้าห่มขนาดเล็กที่ตกแต่งด้วยเครื่องประดับจากชิ้นละมั่งของผิว ในแอฟริกาและเอเชียผ้าที่เย็บจากชิ้นเล็กชิ้นน้อยยังคงตกแต่งด้วยรูปแบบเฉพาะเรื่อง ในประเทศจีนพื้นถ้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งปกคลุมด้วยพรมซึ่งเก็บจากชุดนักแสวงบุญ ระหว่างทางมายังสถานที่แห่งนี้พวกเขาทิ้งพวกเขาไว้บนพุ่มไม้และกิ่งไม้เตี้ย ๆ ตามความเห็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปพวกครูเซดได้นำผ้าห่มมาสู่โลกเก่า บ่อยครั้งที่พวกเขากลับมาจากแคมเปญไม่ใช่มือเปล่า แต่ก็มีความแปลกประหลาดสำหรับสถานที่เหล่านี้

ในอเมริกาเริ่มมีการเย็บปะติดปะต่อกันด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจ ความต้องการ "ชีวิตใหม่สำหรับสิ่งเก่า" เกิดขึ้นก่อนที่ผู้ตั้งถิ่นฐานซึ่งส่วนใหญ่มีเงินออมไปจ่ายค่าเดินทางทางทะเลในประเทศเล็ก ๆ ประเพณีหนึ่งเกิดขึ้นในครึ่งหญิง: พวกเขารวมตัวกันในตอนเย็นในกลุ่มขนาดใหญ่และโดยแสงเทียนรวมกับความสุขที่มีประโยชน์ (เย็บและพูดคุย) ในรัสเซียคำว่า "การเย็บปะติดปะต่อกัน" แน่นอนไม่ได้เกิดขึ้น แต่การเย็บปะติดปะต่อกันเป็นที่แพร่หลาย จากชิ้นที่มีหลากสีทำขึ้นมาเป็น dunders และ sackcloths ซึ่งตกแต่งภายในเรียบง่ายของกระท่อม หลังยังคงพบในสไตล์รัสเซีย: พวกเขาเป็นเส้นทางหนาแน่นทอจากผ้ายาวหลายแถบ ผ้าห่มขนแกะถูกเรียกว่าใบมีดอีกครั้งตามเย็บชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยกัน ในช่วงกลางศตวรรษที่ผ่านมาการเย็บปะติดปะต่อกันก็ถูกลืมไปเล็กน้อย กับการกำเนิดของแฟชั่นการเย็บปะติดปะต่อกันทำด้วยมือได้กลายเป็นที่นิยมอีกครั้ง ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้เทคนิคค่อนข้างง่ายดังนั้นแม้จะไม่มีความสามารถในการตัดเย็บ แต่คุณก็สามารถทำผ้าห่มหรือปลอกหมอนได้ด้วยตัวเอง

การเย็บปะติดปะต่อกันมีความเกี่ยวข้องกับแอปพลิเคชัน เทคโนโลยีมีความเหมือนกันมาก ข้อแตกต่างคือแอปพลิเคชันที่รวบรวมจากชิ้นส่วนต่าง ๆ จะถูกเย็บเข้ากับฐาน

ปฏิสัมพันธ์สไตล์

แม้ว่าในครั้งแรกที่ดูเหมือนว่าการเย็บปะติดปะต่อกันเป็นชะตากรรมของพื้นที่ชนบทโดยเฉพาะ แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ผ้าห่มพรมและปลอกหมอนที่แตกต่างกันจริงๆตกแต่งห้องพักที่ตกแต่งในสไตล์คันทรี (โปรวองซ์รัสเซีย) ในการตกแต่งภายในของชนเผ่าพวกเขาพบว่าน้อยลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามขึ้นอยู่กับประเภทและสีของผ้าที่ใช้ในการตกแต่งสิ่งทอเย็บมันสามารถกลายเป็นการตกแต่งที่หรูหราของ minimalism, ทันสมัย, สแกนดิเนเวี, สไตล์โคโลเนียลเก๋โทรมศิลปะอาร์ตเดโคและในกรณีที่หายากแม้คลาสสิก ผลิตภัณฑ์ที่ทำจากชิ้นเล็กชิ้นน้อยตกแต่งไม่เพียง แต่เฟอร์นิเจอร์และพื้น แต่แม้แต่ผนัง จากชิ้นส่วนของผ้ารวมเทคนิคการเย็บปะติดปะต่อกับแอพพลิเคชั่นคุณสามารถสร้างพาเนลที่สวยงาม การรวมวอลล์เปเปอร์ที่แตกต่างกันลวดลายและพื้นผิวที่แตกต่างสร้างภาพวาดฝาผนังดั้งเดิม

การเย็บปะติดปะต่อกันสิ่งทอและรูปแบบและเทคนิค

การเย็บปะติดปะต่อกันนั้นแบ่งออกเป็นสไตล์ที่แตกต่างกันซึ่งสัมพันธ์กับประเทศเหล่านั้นซึ่งพวกเขามักจะได้รับการฝึกฝน:

• ตะวันออก โดยปกติแล้วจะทำการเย็บส่วนที่มีรูปร่างและขนาดเท่ากัน รูปแบบที่โดดเด่นด้วยการใช้ของตกแต่งเพิ่มเติมเดิม: เลื่อม, ลูกปัดขนาดใหญ่, ลูกปัด, พู่และขอบ

• ญี่ปุ่น ในความเป็นจริงนี่เป็นเพียงหน่อของสไตล์โอเรียนเต็ลซึ่งโดดเด่นด้วยการใช้ผ้าไหมแทนผ้าฝ้าย อวัยวะเพศหญิงได้รับการตกแต่งด้วยลวดลายดอกไม้ที่มีธีมและของประดับตกแต่งด้วยเข็มเย็บแบบซาชิโกะซึ่งเป็นแบบดั้งเดิมสำหรับเข็มผู้หญิงญี่ปุ่น

• อังกฤษ ในรูปแบบนี้สี่เหลี่ยมที่มีขนาดเท่ากันจะถูกเย็บ มักจะรับแพทช์ที่มีรูปแบบที่รอบคอบภายในสองสีที่คล้ายกัน ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปดูรัดกุมและเรียบร้อย

• การเย็บปะติดปะต่อกันอย่างบ้าคลั่ง สไตล์บ้าอย่างแท้จริงซึ่งรวมชิ้นเล็กชิ้นน้อยรูปร่างขนาดและสี เครื่องประดับยังสามารถแตกต่างกัน: ริบบิ้น, ลูกปัด, ปุ่ม, ruffles, ลูกปัด, เลื่อม

แยกเป็นมูลค่า noting การเย็บปะติดปะต่อกันถักนิตติ้งในงานฝีมือที่ผู้หญิงใช้เข็มถักหรือโครเชต์ ขั้นแรกให้สี่เหลี่ยมที่ทำจากเส้นด้ายที่มีสีแตกต่างกันแล้วพวกเขาจะถูกเย็บ การเย็บปะติดปะต่อกันแบ่งออกเป็นเทคนิคต่อไปนี้:

• สแควร์ ตัวเลือกที่ง่ายที่สุดในการดำเนินการ แพทช์เป็นรูปสี่เหลี่ยมและมีทั้งตัดหรือเย็บจากแถบ (ปกติสามหรือสี่)

• รูปสามเหลี่ยม รูปแบบนั้นมีขนาดที่ซับซ้อนกว่าอยู่แล้ว ตามกฎแล้วแผ่นแปะอยู่ในรูปของสามเหลี่ยมหน้าจั่วซึ่งรวมตัวกันเป็นสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่

• บั้งยศ พวกเขาสามารถตั้งอยู่ขนานกับแต่ละอื่น ๆ ที่มีความเข้มข้นรอบชิ้นส่วนสี่เหลี่ยมในใจกลางของผลิตภัณฑ์หรือจำลอง "อิฐ" นั่นคือพนังในแถวที่อยู่ติดกันแต่ละคนจะถูกวางไว้กับกะ

• เซลล์ ผลิตภัณฑ์ประกอบจากรูปหกเหลี่ยม ภายนอกผ้าใบมีลักษณะคล้ายรังผึ้ง

• Lyapochiha เทคโนโลยีของรัสเซียที่ให้คุณได้ผลิตภัณฑ์ที่ดูหยาบและหยาบกร้านเศษผ้าหรือผ้าถูกเลือกจากผ้าที่มีเส้นยื่นหรือกองที่ยื่นออกมาซึ่งนำไปสู่ความไม่เป็นระเบียบทั่วไป พวกเขาถูกเย็บลงบนผ้าฐานในลักษณะที่ปลายทั้งสองแขวนหลวม รับผลิตภัณฑ์จำนวนมาก

• ในรูปแบบกระดานหมากรุก เทคนิคนี้ใช้เศษสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่มีขนาดเท่ากัน แต่ตัดกันเป็นสี จัดเรียงพวกเขาเหมือนเซลล์บนกระดานหมากรุก

มีเทคนิคอื่นที่สามารถพิจารณาได้ยากที่สุด เทคนิคสีน้ำเกี่ยวข้องกับการสร้างภาพชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่มีรูปร่างและขนาดเท่ากัน แต่มีสีแตกต่างกัน จะต้องเลือกเฉดสีอย่างระมัดระวังเพื่อให้ได้ภาพ“ เบลอ” เล็กน้อยซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับภาพที่สร้างขึ้นโดยใช้สีประเภทนี้

กระเบื้องเย็บปะติดปะต่อกัน

การเย็บปะติดปะต่อกันในความหมายกว้างของคำไม่เพียงหมายถึงการทำงานกับสิ่งทอเท่านั้น เทคนิคการรวมชิ้นส่วนที่เป็นเศษซากจากสิ่งที่ได้รับผลกระทบแม้กระทั่งวัสดุตกแต่ง ผู้ผลิตกระเบื้องเริ่มผลิตชุดพิเศษซึ่งแต่ละชิ้นตกแต่งด้วยลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ คุณสามารถใช้เวลาเพิ่มอีกนิดและหยิบ "โมเสก" ออกมาได้ด้วยตัวเอง กระเบื้องวางอยู่บนพื้นผนังอ่างอาบน้ำหรือผ้ากันเปื้อนในครัวซึ่งจะกลายเป็นไฮไลท์ของการตกแต่งภายในของห้องนี้

วอลล์เปเปอร์เย็บปะติดปะต่อกัน

แทนการตัดสินใจที่น่าเบื่อผนังสามารถตกแต่งด้วยการเคลือบทำมือประกอบจากชิ้นส่วนของวอลล์เปเปอร์หรือผ้า ในกรณีแรกก็เพียงพอที่จะบันทึกเศษวัสดุจากการซ่อมแซมครั้งสุดท้ายและขอชิ้นส่วนที่ไม่จำเป็นจากเพื่อน วอลล์เปเปอร์ถูกตัดเป็นเศษเล็กเศษน้อยเลือกตามหลักการของการทำงานร่วมกันและติดกาวสลับกับผนัง ผ้าเย็บจากผ้าและจับจ้องไปที่พื้นผิวด้วยคาร์เนชั่นหรือลวดเย็บกระดาษ ควรพิจารณาว่าสิ่งทอเก็บฝุ่นและดูดซับกลิ่นดังนั้นการตกแต่งจะต้องถูกลบออกเป็นประจำเพื่อล้าง

พรมเย็บปะติดปะต่อกัน

พรมและทางเดินเย็บจากเศษวัสดุที่แข็งแรงและทนทาน สำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ผ้าฝ้ายแบบดั้งเดิมหรือผ้าไหมที่ละเอียดอ่อนไม่เหมาะ ตามกฎแล้วพวกเขาใช้หนังแท้กางเกงยีนส์หรือชิ้นส่วนของพรมเก่าที่สึกหรอซึ่งรถในรูปแบบของความโล่งเตียนได้ผ่านไปแล้ว แม้ว่าในสไตล์ชนบทชิ้นที่มีลักษณะ "จุดหัวโล้น" จะดูดีเช่นกัน พรมสามารถเย็บไม่เพียง แต่ยังถัก ไม่แนะนำให้ใช้ผลิตภัณฑ์ที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ในห้องครัวและในโถงทางเดินเนื่องจากจะทำให้เกิดการสึกหรออย่างรวดเร็ว เส้นทาง "กระสอบ" ถูกเย็บจากเศษผ้าที่บางแม้กระทั่งเนื่องจากแถบถูกม้วนอย่างระมัดระวังและ "บด" ถูกตรึงในตำแหน่งนี้ด้วยการเย็บแผล

ตัวอย่างการใช้งานในห้อง

ผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยใช้เทคนิคการเย็บปะติดปะต่อกันสามารถตกแต่งทั้งพาร์ทเมนต์ เสียงดังกล่าวจะเชื่อมโยงห้องพักแต่ละห้องเป็นองค์ประกอบภายในเดียว ห้องนั่งเล่นห้องนอนและเรือนเพาะชำส่วนใหญ่ใช้การตกแต่งสิ่งทอสไตล์การเย็บปะติดปะต่อกัน สำหรับห้องครัวจะมีตัวเลือกแบบผสมผสานจากผ้าและกระเบื้องและมีเพียงเซรามิกกระเบื้องเท่านั้นที่ใช้ในห้องน้ำ

ในห้องนั่งเล่น

ในห้องนั่งเล่นโดยใช้พื้นที่เน้นเทคนิคการเย็บปะติดปะต่อกัน องค์ประกอบการเย็บปะติดปะต่อกันส่วนใหญ่ตกแต่งกลุ่มเฟอร์นิเจอร์เพื่อการพักผ่อน: ตกแต่งเก้าอี้ด้วยผ้าคลุมและผ้าคลุมโซฟาคลุมด้วยผ้าลายสก๊อตคลุมด้วยหมอนในปลอกหมอนที่ทำด้วยตัวเองคลุมพื้นด้วยพรม แม้ว่าในห้องนี้ความสำคัญสามารถวางบนผ้าม่านหรือผนังที่ "ภาพสีน้ำ" หรือผ้าใบนามธรรมที่ประกอบขึ้นจากรูปทรงเรขาคณิตที่มีขนาดแตกต่างกันจะแขวน หากมีเตาผิงในห้องนั่งเล่นแล้วความน่าเบื่อของมันสามารถถูกแทนที่ด้วยกระเบื้องที่มีสีสันในสไตล์การเย็บปะติดปะต่อกัน

ในห้องครัว

สำหรับห้องครัวจะเลือกใช้เครื่องประดับสิ่งทอและเซรามิกในรูปแบบการเย็บปะติดปะต่อกัน เพื่อให้บรรยากาศน่ารักและสะดวกสบายห้องตกแต่งด้วยผ้าม่านเย็บปะติดปะต่อกันผ้าปูโต๊ะ tacks จานรองแก้วร้อนหรือผ้าขนหนูหากยังมีพื้นที่รับประทานอาหารติดกับพื้นที่ทำอาหารก็สามารถตกแต่งได้โดยปูพื้นด้วยพรมที่ทำซ้ำรูปทรงของโต๊ะ โคมไฟหรือโคมระย้าคลุมด้วยผ้าทำด้วยเทคนิคการเย็บปะติดปะต่อกัน ชิ้นส่วนเซรามิกของพื้นผิวและสีที่แตกต่างกันประดับพื้นผนังและผ้ากันเปื้อนครัว ทางออกที่มีสไตล์และแปลกตาคือการออกแบบ "แพทช์" ของพื้นผิวของพื้นที่ทำงานหรือเคาน์เตอร์บนบาร์

ในเรือนเพาะชำ

ในห้องเด็กผ้าห่มหรือพรมเย็บปะติดปะต่อกันจะเพิ่มความสะดวกสบายเป็นพิเศษ ในห้องสำหรับเด็กผู้หญิงให้ความสำคัญกับเฉดสีที่ละเอียดอ่อนของสีชมพู, พีช, มิ้นต์, ปะการัง ในห้องสำหรับเด็กผู้ชายพวกเขาใช้ชิ้นส่วนของสีฟ้า, สีเทา, สีเขียว แผ่นปะที่เป็นของแข็งมักจะสลับกับชิ้นส่วนที่วาดเป็นภาพ: สัตว์, รถยนต์, ตัวละครเทพนิยาย, ฉากจากนิทานเด็ก สำหรับช่างเย็บเล็ก ๆ การเย็บปะติดปะต่อกันจะให้โอกาสที่ดีในการฝึกฝนเทคนิคใหม่ ๆ สร้างห้องของเธอกับพ่อแม่

ในห้องนอน

การเย็บปะติดปะต่อกันบนผนังที่หัวเตียงจะดูมีสไตล์ในห้องนอน ตัวเตียงยังได้รับการตกแต่งด้วยผ้าคลุมเตียงและหมอนซึ่งประกอบจากชิ้นส่วน บนพื้นทั้งสองด้านของเตียงคุณสามารถวางบนพรมนุ่มแบบโฮมเมด ในการระบายสีขอแนะนำให้ยึดติดกับการผสมที่ละเอียดอ่อนกับโน๊ตของความโรแมนติก: ชมพู, ม่วง, น้ำเงิน, เขียว, น้ำเงินและน้ำเงิน ตัวเลือกเดิมจะเป็นเฉดสีการเย็บปะติดปะต่อกันสำหรับการแข่งขันจับคู่ซึ่งวางอยู่บนพื้นโดยตรงหรือบนโต๊ะข้างเตียง หากห้องนอนมีขนาดกว้างขวางหรือรวมกับพื้นที่อื่นคุณสามารถแยกออกจากกันได้ด้วยความช่วยเหลือของหน้าจอที่ดึงสิ่งทอบนกรอบโลหะหรือไม้

ข้อสรุป

การเย็บปะติดปะต่อกันจะเป็นการตกแต่งที่ยอดเยี่ยมไม่เพียง แต่สำหรับการตกแต่งภายในที่ไม่เป็นการรบกวนและพูดน้อยของบ้านฤดูร้อนหรือบ้านชนบท แต่ยังสำหรับบรรยากาศที่มั่นคงของอพาร์ทเมนท์ในเมือง เทคโนโลยีการเย็บปะติดปะต่อกันได้หยุดยาวที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสไตล์ชนบทโดยเฉพาะ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาการเย็บปะติดปะต่อกันได้กลายเป็นที่นิยมในหมู่นักออกแบบมืออาชีพที่คุณสมบัติของมันเริ่มมีการติดตามในคอลเลกชันของนักออกแบบจำนวนมากของเฟอร์นิเจอร์และสิ่งทอสำหรับการตกแต่งภายใน เทคนิคค่อนข้างง่ายและไม่ต้องใช้ความพยายามเช่นการเย็บปักถักร้อยหรือทำงานกับลูกปัด หากมีชิ้นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่พอที่จะสร้างพรมหรือผ้าคลุมเตียงก็เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การทำสิ่งเก่า ๆ ซึ่งอาจมีตัวเลือกที่ไร้ค่าอย่างสมบูรณ์ซึ่งไม่น่าเสียดายที่จะใช้กรรไกร