เราจัดให้มีการตกแต่งภายในของห้องทาง

ห้องทางเดินในอดีตที่ผ่านมาถือเป็นตัวอย่างของรูปแบบที่ไม่ประสบความสำเร็จอย่างมาก - เป็นไปไม่ได้ที่จะเกษียณที่นั่นคุณต้องอยู่ในมุมมองแบบเต็มตลอดเวลา ครุสชอฟแห่งยุคแห่งการใช้งานได้ด้วยห้องพักที่ไม่สบายเช่นนั้นแม้จะมีค่าใช้จ่ายในการจัดลำดับความสำคัญน้อยกว่าห้องที่แยกจากกันอย่างสิ้นเชิง ในยุคปัจจุบันมีโซลูชั่นโวหารดั้งเดิมมากมายสำหรับห้องโถงซึ่งพวกเขาไปตลอดเวลาโดยคำนึงถึงเครื่องวัดจำนวนประตูการทำงานที่จำเป็น

โถงทางเข้าในแผงหรืออาคารอิฐสามารถได้รับการพัฒนาใหม่อย่างสมบูรณ์หรืออยู่ในรูปแบบดั้งเดิม - ตามคำร้องขอของเจ้าของ ในบ้านสองชั้นแบบส่วนตัวการออกแบบห้องทางเข้านั้นซับซ้อนโดยมีบันไดขึ้นไปชั้นบน โดยปกติห้องนั่งเล่นมีไว้สำหรับใช้เวลาร่วมกับทั้งครอบครัวแขก ในกรณีนี้ความจริงที่ว่า "การตัดขวาง" กลายเป็นด้านบวก

คุณสมบัติของเลย์เอาต์ของทางเดิน

ขึ้นอยู่กับจำนวนห้องพักในอพาร์ทเมนต์มีทางเข้าสองถึงสี่ประตู: จากทางเดินสู่ห้องครัวห้องนอนห้องแต่งตัวและสถานรับเลี้ยงเด็ก ประตูไม่ควรรก - ข้อความระหว่างห้องควรเป็นอิสระ การแบ่งเขตที่ชัดเจนทำให้รู้สึกได้ในพื้นที่ขนาดใหญ่เท่านั้น - สำหรับเด็กเล็กแผนการเปิดโล่งที่เหมาะสมซึ่งหนึ่งในสามของผนังหรือทั้งหมดถูกทำความสะอาดกลายเป็นห้องนอนห้องนั่งเล่นหรือห้องครัว - ห้องนั่งเล่น นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะออกจากห้องโถงในอพาร์ทเมนต์แคบและง่ายมากที่จะติดระเบียงไม้ซุงระเบียงที่โถงทางเดิน พื้นที่ส่วนบุคคลไม่พอใจในห้องส่วนกลางที่มีตู้เสื้อผ้า, หน้าจอ, ชั้นวางของซึ่งมีมูลค่าเพียงไม่กี่ตารางเมตร หากมีทางแก้ไขปัญหาของการพัฒนาขื้นใหม่อย่างสมบูรณ์ในอพาร์ทเมนต์สตูดิโอมักถูกพิจารณา

ควรออกแบบประตูทุกบานในห้องทางเข้าเหมือนกันดังนั้นการตกแต่งภายในจะดูแข็งแรง

คุณสมบัติของการจัดเรียงและการปิดบังประตู

พวกเขาทำออกมาในหลาย ๆ วิธีการเลื่อนแบบเป็นที่นิยม - วิธีนี้จะไม่ใช้พื้นที่มากเกินไปเนื่องจากมีการย้อนกลับไปมาอย่างต่อเนื่องพวกเขาไม่น่าจะถูกปิด ประตูทางเดินห้องครัวสามารถทอดทิ้งไปพร้อม ๆ กันและส่วนที่เหลือสามารถเคลื่อนย้ายได้ คุณไม่ควรใช้ฉากกั้นห้องในห้องนั่งเล่นโดยไม่จำเป็น - พวกเขาแยกเฉพาะห้องนอน, ห้องทำงาน, หากไม่มีวิธีวางห้องนอน

ประตูถูกปิดบังโดยการติดกาวทาสีผนังสี - ดังนั้นพวกเขาจะสังเกตเห็นได้น้อยลงโดยไม่ละเมิดภาพรวมเก๋ประตูตู้ดูน่าสนใจพวกเขาจะทาสีด้วยลวดลายแฟนตาซี บางครั้งพวกเขาเป็นภาพต่อเนื่องที่ปรากฎบนผนัง - ด้วยวิธีนี้พื้นที่จะขยายออกมีชีวิตชีวามากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณวาดป่าทะเลสนามหญ้าดวงอาทิตย์หน้าต่างพาโนรามาและยอดเขาด้านหลัง ประตูกระจกเป็นงานที่ยอดเยี่ยมพวกเขาขยายห้องอย่างเห็นได้แม้ว่าพวกเขาจะถูกตกแต่งด้วยกระจกเพียงบางส่วนเท่านั้น มีการใช้จิตรกรรมฝาผนังโปสเตอร์ขนาดใหญ่ที่ประตูเป็นส่วนเพิ่มเติมของสไตล์การตกแต่งภายใน

ด้วยการจัดเรียงของอินพุทและเอาท์พุทใด ๆ พื้นที่ควรมีลักษณะที่มั่นคง - เป็นที่ยอมรับไม่ได้ที่จะ "ฉีก" องค์ประกอบแต่ละส่วนจากการออกแบบโดยรวมของห้อง

ขนาน

ด้วยการจัดเรียงแบบ "ผ่าน" ของทางเข้าประตูจะสะดวกในการสลับจากห้องหนึ่งไปอีกห้องหนึ่งและทางเดินจะไม่รก "กระเป๋า" ทั้งสองด้านของการออกสามารถรั้วออกด้วยหน้าจอ, ผ้าม่านบนบัวไฟฟ้า, เฟอร์นิเจอร์, สร้างรูปแบบของห้องที่แยกต่างหาก คุณควรพิจารณาตัวเลือกในการวางแร็ค, ตู้ตามผนังด้านหนึ่ง, พื้นที่รับประทานอาหาร, โซฟา, ทีวี - ประมาณสามส่วนที่เหลือ เมื่อมีทางเดินไปยังระเบียงที่มีฉนวนระเบียงจากนั้นพวกเขาก็วางท่าจอดเรือเป็นสำนักงาน

เส้นทแยงมุม

ตัวเลือกนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่โชคร้ายที่สุด - คุณจะต้องพยายามอย่างหนักที่จะวางเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งอย่างสะดวกสบายทีวีโต๊ะกาแฟหรือตู้เสื้อผ้าสำหรับสิ่งต่าง ๆ แต่เพื่อขยายพื้นที่ที่นี่เป็นไปได้อย่างง่ายดายด้วยการเปิดหรือเคลือบเงา ห้องที่มีบันไดในบ้านส่วนตัวส่วนใหญ่มัก“ ทนทุกข์” จากทางเดินแนวทแยง - สองหรือสามประตูอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างกันรวมทั้งทางออกไปยังชั้นสอง เมื่อบันไดและทางเข้าหลักขนานกันพวกเขาสามารถแยกออกจากกันได้อย่างง่ายดายด้วยหน้าจอความสูงใดก็ได้สร้างความเป็นส่วนตัวแบบสัมพัทธ์

ที่เกี่ยวข้อง

การจัดเรียงนี้เป็นข้อได้เปรียบที่สุดเนื่องจากมัน“ นำออกไป” เพียงมุมเดียวจากห้องนั่งเล่นซึ่งหากต้องการแยกออกจากกันโดยมีฉากกั้นห้องม่านม่านเดี่ยวแจกันชั้นหรือเพียงแค่ทำแตกต่างกัน สำหรับการตกแต่งภายในแบบคลาสสิกหอยสองฝาหรือแบบเดี่ยวก็เหมาะเมื่อห้องนอนและเรือนเพาะชำตั้งอยู่ในห้องที่อยู่ติดกันการจัดเรียงของฉนวนกันเสียงคุณภาพสูงเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง การแบ่งเขตพื้นที่มักจะตรงไปตรงมาเกือบทุกอย่างสามารถทำได้ที่นี่เช่นเดียวกับประตูบานใหญ่เดียว

สองประตูด้านหนึ่ง

ทางเข้าทั้งสองนั้นตั้งอยู่บนกำแพงเดียวกันซึ่งช่วยให้คุณสามารถใช้ห้องทั้งหมดได้อย่างมีประสิทธิภาพ ระหว่างที่พวกเขาวางเลียนแบบการตกแต่งของเตาผิงชั้นวางของสำหรับหนังสือภาพถ่ายหรือภาพวาดในกรอบทีวีพลาสม่าที่ติดตั้งสูงบนผนัง หากระยะทางเอื้ออำนวยคุณสามารถวางโซฟาพับแคบ ๆ และโทรทัศน์ - ตรงกันข้าม การจัดวางแบบสมมาตรตามแนวแกนกลางจะสะดวกที่สุดที่นี่ แต่สามารถทำให้เบื่อได้อย่างรวดเร็ว - เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้นการตกแต่งภายในนั้น“ เจือจาง” ด้วยองค์ประกอบการตกแต่งที่สดใส

การย้ายประตู - สร้างห้องแยกต่างหาก

ในการถ่ายโอนองค์ประกอบจำเป็นต้องมีโครงการแยกต่างหากเป็นส่วนใหญ่ - หากกำแพงมีการรื้อถอนโดยไม่คำนึงถึงแม้ว่าบางส่วนจะคุกคามกับการพังทลายของเพดาน สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งหากเพื่อนบ้านจากด้านบนหรือด้านล่างได้เลือกวิธีการปรับปรุงแบบเดียวกัน บางครั้งอาจจำเป็นต้องเสริมความแข็งแกร่งให้กับประตูด้วยโครงสร้างโลหะหรือเสาคอนกรีต บ่อยครั้งที่ประตูถูกย้ายจากห้องนั่งเล่นไปที่ห้องครัวลบส่วนหนึ่งของผนังออกทำให้เกิดพื้นที่เปิดโล่งรวมกันของห้องและห้องโถง ในห้อง“ เสื้อกั๊ก” สามห้องเมื่อต้องแยกห้องหนึ่งออกอย่างสมบูรณ์ผนังกั้นบางส่วนจะถูกสร้างขึ้น - โถงทางเข้า“ แพ้” หนึ่งในสามประตูและทางออกจากห้องนอนเชื่อมต่อกันด้วยทางเดินแคบ ๆ ไปยังโถงทางเข้า

จัดเฟอร์นิเจอร์

หากพื้นที่นั้นสมมาตรอย่างสมบูรณ์คุณสามารถจัดเฟอร์นิเจอร์ให้สมมาตรได้ ในห้องโถงขนาดใหญ่ - พื้นที่ 20 ตารางเมตร เมตรยินดีต้อนรับที่ตั้งเกาะของโซฟาพื้นที่รับประทานอาหารในใจกลาง สะดวกกว่านี้หากมีประตูมากกว่าสองประตูหากห้องมีขนาดเล็กมันจะดีกว่าที่จะไม่เกะกะ ตัวเลือกที่เหมาะที่สุดคือการพับเลื่อนเฟอร์นิเจอร์ที่เปลี่ยนแปลงได้ซึ่งหากจำเป็นพับเก็บเข้ามุมได้ง่าย

สิ่งของที่มีขนาดใหญ่จะถูกวางไว้ใกล้กับผนังซึ่งไม่มีทางเข้าและทางออกมีขนาดกะทัดรัดมากขึ้น - ตลอดเวลาที่เหลือ มันจะดีกว่าที่จะซื้อเฟอร์นิเจอร์ทันทีในสไตล์เดียวกันสำหรับห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่คุณจะต้องมีโซฟาโต๊ะขนาดที่เพียงพอสำหรับทั้งครอบครัวตู้เสื้อผ้าหรือตู้หนังสือ หากมีที่ว่างไม่เพียงพอให้ใช้ตู้เก็บของแทนชั้นวางบานพับแบบแคบที่มีแสงสว่างโต๊ะพับหรือกระจกและเก้าอี้

ถ้าเป็นไปได้อย่าวางโซฟาเก้าอี้เก้าอี้กับประตูหลังใด ๆ - คนที่นั่งบนพวกเขาจะไม่สบายทางจิตวิทยา

การตกแต่งการตกแต่งและแสง

สำหรับพื้นที่คับแคบควรใช้แสงที่อบอุ่นและอบอุ่นเป็นพื้นผิวที่เรียบและสว่างเป็นส่วนใหญ่ โทนสีอาจไม่แตกต่างจากห้องอื่น ๆ แต่เป็นเพราะประตูมีความอุดมสมบูรณ์แม้แต่ห้องโถงขนาดใหญ่ก็ดูเล็กกว่ามากเพราะมีการใช้สีเข้มเพื่อเน้นเสียงต่ำเช่นการตกแต่งแบบเซอร์ราวด์

สีที่ดีที่สุดสำหรับทางเข้าห้องนั่งเล่น:

• ขาว
• สีเหลืองแดด
• ส้มอ่อน
• สีเบจ,
• ครีม
• เงิน
• สีฟ้า,
• สีชมพู

สีเหล่านี้เหมาะสำหรับผนังเพดานพื้น แต่เพดานควรมีโทนสีเบากว่าพื้นอย่างน้อยสองเท่า สำหรับพื้นในทางเดินจะเป็นการดีกว่าถ้าใช้สารเคลือบที่ทนต่อการสึกหรอพรมจะล้างทำความสะอาดได้อย่างรวดเร็ว หากคุณตัดสินใจที่จะเพิ่มความแตกต่างที่สดใสขอแนะนำให้ทาสีผนังด้านใดด้านหนึ่งในสีม่วงแดงเทอร์ควอยซ์ส้มและเทา - ม่วง การตกแต่งถูกใช้น้อยที่สุด - ถ้ามีเยอะมันจะดูรกเกินไป ไม่ต้อนรับการตกแต่งหน้าต่างแบบ“ หนัก” ควรใช้ม่านแสงหรือม่านแสง

มักจะมีปัญหากับแสงในห้องทางโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าหน้าต่างมีเพียงหนึ่งและเล็กหรือไม่มีเลยแสงจะเด่นกว่าสปอตไลต์ - ตามขอบของโถงกลาง - กลางเพดานท้องถิ่น - เหนือแต่ละโซนถ้ามี โคมระย้ากลางควรแบนกะทัดรัดไม่เกะกะตรงกลางห้องไม่ลดเพดาน

สิ่งของที่เปราะบางไม่ควรวางไว้กลางถนนจากห้องหนึ่งไปอีกห้องหนึ่งสิ่งนี้สำคัญอย่างยิ่งหากมีเด็กเล็กในบ้านคนชราผู้พิการทางสายตา

ข้อสรุป

การปรากฏตัวของห้องทางเดินไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นในอพาร์ตเมนต์ ด้วยวิธีการที่มีความสามารถพื้นที่นี้มีโอกาสที่จะกลายเป็นสิ่งที่สะดวกสบายสวยงามและสะดวกสบายที่สุด มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้มันสมบูรณ์กลมกลืนพอดีกับแนวคิดโดยรวมของพาร์ทเมนต์หรือบ้าน หากการปรับปรุงอย่างอิสระของสถานที่ที่อธิบายไว้ข้างต้นทำให้เกิดปัญหาบางอย่างคุณควรหันไปหาผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบตกแต่งภายในและมีประสบการณ์ในการออกแบบสถานที่ "ไม่สะดวก" ดังกล่าว