อพาร์ตเมนต์สไตล์ Minimalism

วันนี้ความเรียบง่ายถือเป็นหนึ่งในรูปแบบที่นิยมที่สุดในการออกแบบ การออกแบบที่เรียบง่ายดูดีทั้งในห้องที่กว้างขวางของบ้านในชนบทและในอพาร์ทเมนต์ในเมืองที่คับแคบ Minimalism นั้นโดดเด่นด้วยการพูดน้อย ๆ เกี่ยวกับรูปทรงเรขาคณิต“ ถูกต้อง” พื้นที่ว่างและการผสมผสานพิเศษของเฉดสีที่เป็นกลางพร้อมพื้นผิวที่มีพื้นผิว พรรคอนุรักษ์นิยมอาจพบทิศทางที่สดใหม่และน่าเบื่อโดยไม่จำเป็นถึงแม้ว่ามันจะมีพลวัตพิเศษซึ่งเป็นคนสมัยใหม่ที่จะชื่นชมการลากหัวทิ่มเข้าไปในปล่องของจังหวะชีวิตที่บ้าคลั่ง การออกแบบอพาร์ทเมนท์ในรูปแบบของความเรียบง่ายเพียงแวบแรกอาจดูเหมือนง่ายต่อการดำเนินการ ในความเป็นจริงทิศทางมีข้อผิดพลาดและรายละเอียดปลีกย่อยมากมายที่ต้องนำมาพิจารณาแม้ในขั้นตอนการสร้างโครงการ ในบทความเราจะพูดถึงวิธีการจัดห้องอย่างเหมาะสมในสไตล์พูดน้อย: เรียบง่าย แต่มีความหมายลึก

ประวัติความเป็นมาของการปรากฏตัวของสไตล์

เมื่อต้นศตวรรษที่ผ่านมาชีวิตของคนทั่วไปได้เปลี่ยนไปอย่างมากและสาเหตุของเรื่องนี้คือ“ การก้าวกระโดดทางเทคนิค” ท่อเบลล์ปรากฏขึ้น (ตอนนี้เป็นท่อ Meucci) เบนซ์แสดงรถยนต์คันแรกพี่น้อง Lumiere คิดค้นกล้องถ่ายภาพยนตร์ไรต์เป็นคนแรกที่พยายามสำรวจท้องฟ้า แม้ว่าการใช้แรงงานด้วยตนเองจะไม่ได้รับเกียรติอีกต่อไป แต่การทำงานของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมขนาดใหญ่นั้นต้องการแรงงานทั้งหมด สำหรับคนทำงานหนักธรรมดาพวกเขาเริ่มสร้างบ้านแบบประหยัดพร้อมอพาร์ทเมนท์บ็อกซ์ซึ่งเป็นสถานที่ปรนเปรอคลาสสิคคลาสสิกและผู้ติดตามหลักอาร์ตเดกโคไม่พบที่สำหรับตัวเอง สถาปัตยกรรมก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากเช่นกันเมื่อมีทิศทางใหม่ที่ทันสมัยปรากฏอยู่ในนั้น - คอนสตรัคติวิสต์และฟังก์ชั่นการใช้งานซึ่งแยกความรักออกไป พวกเขากลายเป็นผู้ก่อตั้งสไตล์ทั้งกลุ่มซึ่งรวมถึงไฮเทคความเรียบง่ายและอุตสาหกรรมซึ่งในทางกลับกันทำให้ห้องใต้หลังคาที่หรูหรามากขึ้นสำหรับอพาร์ทเมนท์ทันสมัย อาคารสูงถูกแทนที่ด้วยตึกระฟ้าที่ทำจากแก้วและคอนกรีต สถาปัตยกรรมมุ่งมั่นจนถึงจุดที่การประดิษฐ์ของ Mozhaisk และ Santos-Dumont กำลังบินอยู่ในวงสวิง สตูดิโอแห่งแรกจะปรากฏขึ้น - อพาร์ตเมนต์ที่ไม่มีผนังภายในซึ่งเนื้อหาทั้งหมดของห้องแบบสองห้องและสามห้องนั้นพอดี การแบ่งสถานที่ออกเป็นโซนเป็นเรื่องธรรมดา

นักออกแบบพยายามที่จะยึดมั่นในหลักการของความกระชับและ rationalism เมื่อตกแต่งที่อยู่อาศัย และในขณะนั้นความเรียบง่ายแบบดั้งเดิมก็ปรากฏขึ้นบนฉาก ในสมัยนั้นมันกลายเป็นผลผลิตของการประท้วงทำลายล้าง มินิมัลลิสเชื่อว่าความหรูหราเป็นชนชั้นกลางจำนวนมากซึ่งพวกเขาประสบกับความเกลียดชังและการถูกทอดทิ้งทางเลือกที่ตัดกันหลักการพื้นฐานของสไตล์ได้ถูกสร้างขึ้นซึ่งมันยังคงเป็นพื้นฐาน ความคิดที่เรียบง่ายนั้นยึดติดอยู่กับศิลปะการออกแบบอย่างแน่นหนา แต่ในเกือบร้อยปีพวกเขาได้รับรูปแบบใหม่และสถานะที่แตกต่าง

ตอนนี้นี่คือปรัชญาชีวิตที่ปรากฏในการตกแต่งที่อยู่อาศัยเพราะบ้านเป็นป้อมปราการของมนุษย์ ดินแดนแห่งอาทิตย์อุทัยมีส่วนช่วยในเรื่องนี้หลายประการซึ่งมีการเคารพสักการะและความเรียบง่ายในสมัยนั้นเมื่อโลกเก่ายังคงถูกฝังอยู่ในอพาร์ทเมนท์ที่หรูหราและหรูหราในสไตล์บาโรกโรโคโคสไตล์จักรวรรดิ ญี่ปุ่นเป็นคนไตร่ตรอง แต่เรื่องของการสังเกตปรัชญาคือวัตถุธรรมชาติไม่ใช่วัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้น การตกแต่งภายในนั้นง่ายขึ้นซึ่งช่วยรักษาสภาพแวดล้อมให้เป็นระเบียบและดังนั้นจึงไม่ฟุ้งซ่านด้วยวัสดุมโนสาเร่ เพื่อให้เข้าใจปรัชญาของชีวิตนี้มันไม่เพียงพอที่จะสร้างบ้านในสไตล์มินิมอลลิสต์สำหรับสิ่งนี้คุณจะต้องบรรลุ "เซน" - สถานะพิเศษของความกลมกลืนภายในที่มีผลต่อการรับรู้ของโลก

คุณสมบัติและคุณสมบัติหลักของสไตล์

ตามที่ผู้เชี่ยวชาญระบุว่า minimalism ครองตำแหน่งกลางระหว่างการบำเพ็ญตบะอย่างเข้มงวดและ functionalism ภักดีต่อความสะดวกสบายมากขึ้น การตกแต่งของห้องนั้นมีไว้สำหรับคนและไม่ใช่ในทางกลับกันมักจะเป็นกรณีที่มีสไตล์ศิลปะ สำหรับผู้ที่ทุกข์ทรมานจาก "ลัทธินิยม" คือรวบรวมสิ่งของทุกชนิดที่“ อาจเข้ามามีประโยชน์ครั้งเดียว” ทิศทางนี้จะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการกำจัดบัลลาสต์ไร้ประโยชน์ Minimalism มีลักษณะโดยการใช้กฎหลายข้อ:

• ความอุดมสมบูรณ์ของแสงผลที่ได้รับการปรับปรุงโดยเสรีภาพในพื้นที่
• ขาดองค์ประกอบตกแต่งเล็ก ๆ
• เสียงที่ถูกควบคุมเป็นพื้นฐานของโทนสี เมื่อนำไปใช้จะใช้หลักการของการรวมสามเฉดสี: สองสีที่เป็นกลางและสำเนียงที่สาม
• รูปทรงเรขาคณิตที่เรียบง่ายในรายละเอียดของเฟอร์นิเจอร์
• ตำแหน่งที่สมเหตุสมผลและสะดวกในการเติมห้อง
• วัสดุธรรมชาติและสิ่งทอช่วยให้คุณสามารถติดตั้งสถานะภายในในอพาร์ทเมนต์ราคาแพง

Minimalism ถือว่าเป็นสไตล์ที่ชัดเจนและแสดงออก หากต้องการเน้นรายละเอียดการออกแบบใด ๆ เพียงเพิ่มลงในองค์ประกอบนั่นคือแสดงให้เห็นว่ามันมีค่าที่จะเกิดขึ้นภายในการตกแต่ง คุณสามารถขัดองค์ประกอบเน้นเสียงโดยใช้สีและพื้นผิวพิเศษที่จะโดดเด่นกับพื้นหลังของความราบรื่นโดยรวม

สำหรับเจ้าของอพาร์ทเมนท์ขนาดเล็กแบบหนึ่งห้องนอนที่ซึ่งไม่มีที่ใดที่จะหันกลับมาความเรียบง่ายจะเป็นโอกาสที่แท้จริงในการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ให้ดีขึ้น

สีหลากหลาย

พื้นฐานขององค์ประกอบสีที่เรียบง่ายมักจะเป็นสามคน:

• ขาว
• สีเทา
• สีดำ

ตามกฎแล้วแนวคิดโทนสีถูกสร้างขึ้นบนหลักการของการเปรียบเทียบหรือโมโนโครมนั่นคือส่วนประกอบทั้งหมดขององค์ประกอบเป็นเฉดสีที่มีสีเดียวกัน หากการตกแต่งนั้นมืดมนและมืดมนเกินไปบรรยากาศจะถูกทำให้เจือจางด้วยรายละเอียดที่ค่อนข้างสว่างหนึ่งหรือสอง ใช้องค์ประกอบในเฉดสีอ่อนของสีฟ้า, สีเหลือง, สีส้ม, สีเขียว, ม่วง เพื่อเน้นความขาวของพื้นผิวเราใช้เกมแห่งความแตกต่างกับสีดำที่งดงาม นอกจากนี้การมุ่งเน้นไปที่สีขาวจะช่วยให้วัสดุพื้นผิว: ไม้โลหะ การตั้งค่าให้กับสีเทา, สีเบจ, ไข่มุก, ครีม, ทราย, เถ้าและเฉดสีอ่อน พวกเขาไม่ได้ตรงไปตรงมาและไม่ยอมแพ้ในสีขาว แต่พวกเขาเล่นได้ดีในคู่กับเขา

วัสดุและวิธีการตกแต่ง

เพดานเสร็จสิ้นด้วยหนึ่งในตัวเลือกต่อไปนี้:

• พลาสเตอร์สีขาวนวล
• พวกเขาทาสีในโทน "น้ำนม"
• คลุมด้วยผ้ายืดที่มีพื้นผิวมัน แต่ไม่มีลวดลาย
• ยึดเฟรมซึ่งหุ้มด้วยแผ่น drywall

วิธีหลังเหมาะสำหรับการสร้างสถาปัตยกรรมที่ซับซ้อนของเพดานหลายระดับเมื่อแบ่งเขตห้องต่อมา Drywall จะทาสีด้วยสีขาวหรือสีอ่อนของสีที่ใช้ในการตกแต่งภายใน ผนังถูกปกคลุมด้วยปูนปลาสเตอร์หรือพื้นผิวด้วยวอลล์เปเปอร์ธรรมดา นอกจากนี้ยังได้รับการตกแต่งด้วยแผ่นไม้กระจกหรือกระเบื้อง (ในครัว) อิฐหรือวัสดุก่อสร้าง ตัวเลือกหลังทำให้การตกแต่งภายในที่เรียบง่ายจากระยะไกลคล้ายกับการออกแบบสไตล์ห้องใต้หลังคา โดยทั่วไปแล้วพื้นผิวที่มีพื้นผิวจะถูกวางไว้ที่ด้านล่างของผนังไปยังบรรทัดที่แน่นอน (โดยประมาณที่ขอบหน้าต่าง) จุดสูงสุดควรอยู่ในสภาพมั่นคงเพื่อไม่ให้มีสิ่งใดมาเบี่ยงเบนจาก "การทำสมาธิ" พื้นเสร็จสิ้นด้วยไม้ปาร์เก้, พื้นระเบียง, กระเบื้องเซรามิก (ใหญ่), เสื่อน้ำมันหรือใช้รุ่นจำนวนมาก วิชาบังคับก่อน: พื้นผิวต้องแข็ง ห้องนั่งเล่นห้องนอนและพื้นเด็กปูด้วยพรมขนาดใหญ่พร้อมงีบยาวความนุ่มของสีจะชดเชยความน่าเบื่อของสีที่น่าเบื่อ

เลือกเฟอร์นิเจอร์

แม้ว่าความเรียบง่ายของเฟอร์นิเจอร์จะเป็นไปตามหลักการอนุรักษ์นิยม แต่ความสัมพันธ์เชิงสร้างสรรค์ก็ได้รับการต้อนรับในการตกแต่งภายใน สิ่งสำคัญคือควรมีเพียงไม่กี่คนสำหรับแต่ละห้องหนึ่งสำเนียงดังกล่าวก็เพียงพอ องค์ประกอบที่สร้างสรรค์สามารถเป็นเก้าอี้ไร้กรอบหรือยึดติดกับเพดาน (ลูกบอลรังไหมไข่) เปลญวนโต๊ะกาแฟดั้งเดิมเตียงแขวน เมื่อเลือกเฟอร์นิเจอร์คุณควรคำนึงถึงคุณสมบัติต่อไปนี้:

• ความเก่งกาจ
• การปฏิบัติจริง
• พูดน้อยในการออกแบบและการขาดองค์ประกอบตกแต่ง
• ความสะดวกสบาย

เนื่องจากเฟอร์นิเจอร์มัลติฟังก์ชั่นช่วยประหยัดพื้นที่ได้อย่างมากการใช้งานจึงได้รับการต้อนรับในการตกแต่งภายในที่เรียบง่าย เครื่องใช้ในครัวเรือนทั้งหมดมักจะถูกซ่อนอยู่หลังประตูของระบบจัดเก็บเตียงกลายเป็นโซฟาหรือตู้ในระหว่างวันเก้าอี้เท้าแขนจะถูกปรับเป็นโซฟา

การออกแบบแสงสว่าง

ในความเรียบง่ายแสงกลายเป็นนอกเหนือจากการตกแต่งภายในและการตกแต่งแน่นอนว่าหลอดไฟทรงพลังพิเศษถูกติดตั้งสำหรับทำงานหรือโต๊ะทำงาน (การประชุมเชิงปฏิบัติการห้องสมุด) ตั้งอยู่ใกล้กับหน้าต่างกว้างเพื่อประหยัดพลังงานไฟฟ้าในระหว่างวัน มิฉะนั้นแสงจะมีบทบาทในการตกแต่ง อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างที่สำคัญที่นี่: การตกแต่งภายในไม่ได้รับการตกแต่งด้วย plafonds ดั้งเดิม แต่ด้วยแสงเอง Sconces, โคมไฟตั้งพื้น, โคมไฟและโคมไฟระย้ามีรูปแบบที่น่าเบื่อและคุ้นเคย ขอแนะนำให้ใช้หลอดดั้งเดิมซึ่งคุณสามารถปรับความเข้มของแสงหรือสเปกตรัมได้ ห้องที่มีเตียงแขวนเก้าอี้เท้าแขนผนังจะต้องได้รับการเน้นด้วยสปอตไลท์ซึ่งวางอยู่ในตำแหน่งเพื่อเพิ่มภาพลวงตาของ "เฟอร์นิเจอร์ลอยตัว"

เกี่ยวกับสิ่งทอ

สิ่งทอในภาพมินิมอลอยู่ห่างจากสถานที่สำคัญที่สุด เหตุผลง่าย: มันไม่ได้ใช้มาก ผ้าที่โดดเด่นในผ้าม่านและเบาะ การตั้งค่าให้กับตัวเลือกธรรมชาติเนื่องจากการสังเคราะห์จะไม่สอดคล้องกับแนวคิดของปรัชญาพูดน้อย ผ้าม่านใช้รีดหรือแผง ในรูปแบบแรกเว็บถูกวางอยู่บนลูกกลิ้งที่อยู่ในแนวนอนและในส่วนที่สองมันถูกผลักไปที่ด้านข้างอย่างสมบูรณ์ โดยวิธีการมันเป็นม่านแผงพร้อมกับหน้าจอพับที่ใช้เมื่อแบ่งเขตห้อง พื้นผิวของพวกเขามักจะธรรมดาด้วยการพิมพ์แสง เบาะเฟอร์นิเจอร์ยังเลือกจากผ้าสีเดียวของเฉดสีที่เป็นกลาง บางครั้งมันถูกปกคลุมด้วยหมอนคู่หนึ่งในโทนสีตัดกัน

การออกแบบแบน

สำหรับศูนย์รวมของความเรียบง่ายในอพาร์ทเมนต์ผู้ออกแบบจะต้องมีรสนิยมและความรู้สึกของสัดส่วนที่ไร้ที่ติ ในการค้นหาแรงบันดาลใจและรับพลังสร้างสรรค์ที่มีค่าคุณสามารถเห็นผลงานของนักออกแบบที่มีชื่อเสียงซึ่งนำเสนอผลงานที่ดีที่สุดในสไตล์นี้ แม้ว่าทิศทางจะเป็นไปตามกฎทั่วไปเราพิจารณาการออกแบบโดยประมาณของแต่ละห้องแยกกันเพื่อที่จะเข้าไปในบรรยากาศที่เรียบง่ายและสำรวจความแตกต่างจำนวนหนึ่งในกรณีพิเศษ

ห้องรับแขก

ห้องนั่งเล่นมักจะใช้ห้องที่กว้างขวางที่สุดในบ้าน วิธีแก้ปัญหาเฉพาะสำหรับห้องนี้คือการเชื่อมโยงกับห้องครัวห้องรับประทานอาหารหรือห้องโถง เมื่อออกแบบมันเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างแบบจำลองที่มีความสามารถที่จะรวมพื้นที่และการจัดแสงอย่างเหมาะสมเข้าด้วยกัน ผนังทาสีปกคลุมด้วยปูนฉาบผิว Venetian หรือติดวอลล์เปเปอร์ด้วยเฉดสีอ่อน สีขาวเหมาะอย่างยิ่งสำหรับกรณีนี้ พื้นปูด้วยปาร์เก้หรือเสื่อน้ำมัน หากห้องนั่งเล่นถูกรวมเข้ากับห้องครัวห้องนั้นจะถูกแบ่งส่วนด้วยกระเบื้องขนาดใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ถูกเลือกในรูปทรงเรขาคณิตที่เข้มงวด: โซฟาเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าและเก้าอี้มีรูปทรงลูกบาศก์ โต๊ะกาแฟทำจากแก้วพร้อมรายละเอียดของโครเมี่ยม ชั้นวางที่คล้ายกันประดับหิ้ง พื้นห้องปูด้วยพรมสีเทาอ่อน อนุญาตให้จัดสรรมุมสำหรับการพักผ่อนเป็นรายบุคคลในรูปแบบของเก้าอี้บอลแขวน องค์ประกอบหนึ่งหรือสองชิ้นได้รับเลือกจากการตกแต่ง: แจกันลายครามขนาดใหญ่บนพื้นรูปภาพหรือรูปภาพบนผนังหม้อที่มีกระถางต้นไม้รูปปั้นขนาดใหญ่

อย่าบันทึกบนกระจก ขอแนะนำให้แขวนเพียงอันเดียวที่จะครอบครองผนังส่วนใหญ่ การเคลื่อนไหวดังกล่าวจะเพิ่มห้องนั่งเล่นด้วยสายตา

ห้องครัว

สำหรับห้องครัวในรูปแบบของความเรียบง่ายเลือกเฟอร์นิเจอร์พร้อมเครื่องใช้ไฟฟ้าในตัวซึ่งจะช่วยประหยัดพื้นที่ คุณลักษณะทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการทำอาหารถูกซ่อนอยู่หลังซุ้มตู้ มันจะดีกว่าที่จะซื้อทั้งชุดและไม่แต่ละองค์ประกอบของเฟอร์นิเจอร์เป็นรายบุคคล อาคารไม่ได้ตกแต่งเพียงพื้นผิวเรียบโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับที่จับ "ซ่อน" เพื่อเพิ่มพื้นที่มองเห็นพวกเขาหันไปใช้วิธีการที่ซับซ้อน: ด้านล่างของด้านหน้าจะถูกดำเนินการในสีเข้มและด้านบนของแสง เสร็จของผ้ากันเปื้อนครัวพร้อมกระเบื้องกระจกจะดูมีสไตล์ หากห้องมีขนาดใหญ่ยินดีต้อนรับแผนผังเกาะเมื่อพื้นที่ทำงานมีเคาน์เตอร์พร้อมเตาให้บริการไปข้างหน้า นอกจากนี้ยังสามารถใช้เป็นโต๊ะรับประทานอาหาร วัสดุที่หลากหลายถูกนำมาใช้ในการตกแต่งผนัง: อิฐ, หิน, แผ่นไม้อัด, วอลล์เปเปอร์ไวนิล, เหล็กโครเมี่ยม, พลาสติกที่มีคุณภาพสูง การเติมของห้องครัวนั้นเน้นไปที่สปอตไลท์ที่อยู่รอบ ๆ ห้องและในพื้นที่ของชั้นวางของช่องและพื้นที่ทำงาน

ห้องนอน

เมื่อวางแผนห้องนอนคุณควรพิจารณาติดตั้งแท่น บน“ แท่น” ดังกล่าวเตียงจะลอยด้วยแรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์และระบบจัดเก็บข้อมูลที่ซ่อนอยู่จากลิ้นชักจะอนุญาตให้ถอดตู้เสื้อผ้า หิ้งที่คล้ายกันทำบนเพดานซึ่งเป็นไปตามรูปทรงของแท่น ผนังเสร็จแล้วฉาบปูนถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด พื้นที่เน้นที่หัวเตียงตกแต่งด้วยภาพวาดหนึ่งหรือสองภาพ โต๊ะข้างเตียงคู่ทำด้วยไม้คล้ายกับวัสดุที่ใช้ทำเตียง ตู้เสื้อผ้ามีการติดตั้งรุ่นคูเป้ในตัว ดังนั้นมันจะกลายเป็นช่องว่างที่มีประโยชน์มากขึ้นและปกปิดองค์ประกอบโดยรวมของเฟอร์นิเจอร์ พื้นทำด้วยลามิเนตหรือไม้ปาร์เก้ ด้านบนของมันถูกปกคลุมไปด้วยพรมขนาดใหญ่ โซนห้องส่วนตัวถูกสร้างขึ้นด้วยความช่วยเหลือของกระจกท่าเรือหรือโต๊ะและกระจก โดยวิธีการที่รูปแบบและรูปแบบของหลังสามารถยืมจากเบื้องหน้า กระจกของนักออกแบบที่ประกอบขึ้นจากชิ้นส่วนแยกชิ้นหรือชิ้นส่วนแบบนูนโดยไม่มีกรอบ พวกเขาได้รับการแก้ไขโดยตรงกับผนัง หากเลือกสีเขียวเป็นสีที่เน้นแล้วนอกจากผ้าคลุมเตียงและหมอนบนเตียงที่ทำในเฉดสีของมันพื้นถูกปกคลุมด้วยพรมเลียนแบบหญ้าสนามหญ้า เขาจะมีอะไรที่เหมือนกันกับต้นปาล์มในกระถางกลางแจ้งข้างเตียงหรือหน้าต่าง

ห้องโถง

สำหรับทางเข้าคับแคบ minimalism จะมีประโยชน์ ผนังและเพดานปกคลุมด้วยปูนฉาบผิวสีขาวและพื้นทำด้วยวอลนัทสีอ่อนหรือลามิเนตสียางมะตอย พื้นผิวของประตูทางเข้าสีดำกับเงามันวาวจะสอดคล้องกับตู้เสื้อผ้าในตัวประตูตกแต่งด้วยพื้นผิวที่มีกระจกเงาและอาคารตกแต่งด้วยเถ้าสลับและลายขวางสีดำ ชั้นนอกรองเท้าและหมวกวางซ้อนกันอยู่บนชั้นวาง ในการเปลี่ยนรองเท้าพวกเขาใส่ออตโตมันสีดำต่ำที่ประตูห้องโถง ผนังเปล่าสามารถตกแต่งด้วยรูปภาพหรือภาพถ่ายขนาดใหญ่ในกรอบโลหะ

ห้องน้ำ

ในห้องน้ำสีขาวจะเหมาะสมมาก ห้องพักตกแต่งด้วยกระเบื้องหินอ่อนหรือหินแกรนิตเลียนแบบสีอ่อน ความขาวถูกทำลายอย่างมีประสิทธิภาพด้วยสำเนียงที่สดใส: ผ้าม่านหรือพรมน้ำผ้าเช็ดตัวที่ที่วางผ้าม่านที่หน้าต่าง ห้องตกแต่งด้วยพื้นผิวกระจกเหล็กชุบโครมและกระจกสไตล์ดั้งเดิม ห้องน้ำที่แขวนอยู่และชามอ่างหินที่ซ้อนทับกันจะดูงดงาม ตู้เก็บของปิดบังอย่างถูกต้องภายใต้พื้นผิวของผนัง ห้องน้ำรวมได้รับการตกแต่งด้วยผนังกั้นกึ่งโปร่งใสสูง แสงถูกเลือกให้เบาบางลงเล็กน้อยเนื่องจากพื้นผิวของกระเบื้องและกระจกจะส่องประกายด้วยสีใหม่

ข้อสรุป

ความเรียบง่ายในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้รับความนิยมอย่างไม่น่าเชื่อ บางทีเหตุผลสำหรับเรื่องนี้คือความปรารถนาตามธรรมชาติของผู้ชายที่เหนื่อยล้าจากช่องว่างที่มากเกินไปเพื่อกำจัดสิ่งที่ไม่จำเป็นและล้อมรอบตัวเองด้วยพื้นที่ว่างและอิสรภาพ น่าเสียดายที่ความอยาก“ วัตถุนิยม” และการจัดเก็บข้อมูลที่ไม่จำเป็นซึ่งไม่ค่อยได้ใช้ก็ยังแข็งแกร่งเกินไปสำหรับคนจำนวนมาก ดังนั้นความเรียบง่ายไม่เหมาะสำหรับทุกคน: ห้องว่างอาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายทางจิตใจและรู้สึกไม่มั่นคง อันที่จริงแล้วสไตล์นี้ไม่ได้มีความสวยงามและความผาสุกเป็นหลักสิ่งสำคัญคือการหาสมดุลและความกลมกลืนในนั้น