พืช Hedgerow

Hedgerow - ชายแดนชนิดหนึ่งล้อมรอบอาณาเขตบางแห่งสร้างโดยการปีนเขาไม้ยืนต้นพืชไม้พุ่ม มันแบ่งกระท่อมฤดูร้อนแปลงสวนที่ดินเพื่อเกษตรกรรมจัดสรรโซนขนาดเล็กแยกต่างหากในดินแดนที่อยู่ติดกับบ้าน เพื่อสร้างรั้วมีชีวิตมีการใช้พืชพรรณจำนวนมากทั้งในการตกแต่งการออกดอกที่สวยงามและใช้สำหรับอาหารและยา

ฟังก์ชันป้องกันความเสี่ยง

รั้ว“ การใช้ชีวิต” ไม่เพียง แต่สวยงาม แต่ยังเป็นองค์ประกอบดั้งเดิมของการออกแบบภูมิทัศน์ที่ออกแบบมาเพื่อเสริมความลงตัวให้กับสถาปัตยกรรมสถาปัตยกรรมที่มีอยู่เดิม มนุษย์ใช้พืชพันธุ์มานานหลายศตวรรษและมีวิธีการดูแลรักษาที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง

รั้วมีชีวิตไม่เพียง แต่ดูดีเป็นความภาคภูมิใจของเจ้าของ แต่ยังทำความสะอาดอากาศของสารพิษอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่ในอากาศใกล้เมืองใหญ่ให้เงาซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์และสัตว์ป้องกันการพังทลายของดิน มันมากเกินไป สายพันธุ์ลอนจะได้รับอนุญาตให้ "คืบ" ตามแนวรั้วโทรมเก่า แต่เดิมปิดบังทำให้เกิดความสวยงาม

ก่อนหน้านี้พืชผลไม้ที่ใช้เป็นอาหารถูกปลูกเป็นรั้วมีชีวิต แต่ผลผลิตที่มีพืชหนาแน่นสูงเกินไปมีขนาดเล็กมาก

คุณสมบัติของการออกแบบป้องกันความเสี่ยง

ปริมณฑลเชื่อมโยงไปถึงเลือกปริมณฑลด้านนอกของเว็บไซต์หรือพื้นที่ขนาดเล็กที่คุณต้องการให้เป็นส่วนตัวที่สุด

ความสูงของโครงสร้างอาจแตกต่างกันมาก:

• เส้นขอบ - ความสูงยกต่ำกว่า 0.5 เมตร;
• ต่ำ - 0.6-1.0 เมตร
• เฉลี่ย - 1.1-1.5 เมตร
• สูง - มากกว่า 1.6 เมตร

อุปสรรคที่รวมกันเป็นที่นิยมมากที่สุดสำหรับการสร้างพืชที่ใช้หลายชนิดมีความสูงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ

เพลย์มีหลายประเภท:

• เอเวอร์กรีน - พวกเขาดูสวยงามตลอดทั้งปีไม่เปลี่ยนแปลงในทางปฏิบัติ;
• ผลัดใบ - ในฤดูใบไม้ร่วงพวกเขาสูญเสียใบไม้ดูดีในฤดูร้อน
• กำลังเบ่งบาน - พวกเขามีการตกแต่งสูงสุดในช่วงออกดอก;
• หยิก - สามารถสานได้ยึดติดกับส่วนรองรับใด ๆ

ตามอุปกรณ์ความเสี่ยงมีความโดดเด่น:

• เนื้อเดียวกัน - ประกอบด้วยพืชหนึ่งชนิด;
• โครงสร้างบังตาที่เป็นช่อง - ประกอบด้วยต้นไม้ที่เติบโตในแถวที่มีกิ่งก้านพัน;
• รวมกัน - เป็นการลงจอดที่ซับซ้อนหลายชั้น

ตามวิธีการดูแลคนที่เติบโตและขึ้นรูปฟรีมีความโดดเด่น หลังต้องมีการตัดแต่งอย่างต่อเนื่องทำให้พวกเขามีรูปทรงเรขาคณิตบางอย่าง

ข้อดีข้อเสียของการป้องกันความเสี่ยง

รั้ว "ชีวิต" มีคุณสมบัติเชิงบวกและเชิงลบจำนวนหนึ่งที่ควรพิจารณาก่อนวางแผนการสร้างพื้นที่สีเขียวประเภทนี้

ข้อได้เปรียบหลัก:

• รั้วมีชีวิตสามารถอุ้มน้ำได้ มันช่วยปกป้องดินจากการระบายน้ำด้วยลมหิมะละลายช้าลงเล็กน้อยในส่วนนี้เนื่องจากมีความชื้นมากขึ้นถูกดูดซึมโดยพื้นดิน;
• รั้วป้องกันผู้ที่อยู่บนเว็บไซต์จากฝุ่นบนท้องถนนกรองไอเสียที่เป็นอันตรายที่ผลิตโดยยานพาหนะ
• พืช, พืชเล็กได้รับการปกป้องโดยกลไกจากลม - ใบของพวกเขาได้รับผลกระทบน้อยลงจากการแตกของลำต้น, ใบ, ดอกไม้เป่า, ผลไม้;
• ในฤดูร้อนอุปสรรคดังกล่าวจะป้องกันไม่ให้ไฟลุกลามอย่างรวดเร็วในทุ่งนาหากเกิดขึ้นในพื้นที่
• รั้วสดปกป้องจากลมหนาวป้องกันหิมะลอยอยู่บนรางรถไฟ
• ปศุสัตว์พบภายใต้เงาที่ช่วยปกป้องจากสภาพอากาศ
• นกมักจะมาตั้งรกรากที่นี่เพื่อทำลายแมลงศัตรูพืชผัก
• เศษไม้และพืชที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการทำให้ผอมบางรั้วทำหน้าที่เป็นเชื้อเพลิงสำหรับเตาเตาผิงใช้สำหรับการผลิตงานฝีมือความต้องการของใช้ในครัวเรือนต่างๆ

แต่ก็มีแง่ลบ:

• รั้วป้องกันการตกแต่งนั้นเป็นส่วนสำคัญของพื้นที่ใช้สอยของแปลงซึ่งสามารถใช้สำหรับปลูกพืชผัก
• รั้วสูงปิดบังที่ชั้นล่างเอาส่วนของสารอาหารออกจากดิน
• มีปัญหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้กับการขุดดิน - ใกล้รั้วมีชีวิตการรักษาจะต้องทำอย่างระมัดระวังที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้รากเสียหาย
• หากหิมะในสถานที่ดังกล่าวไม่ถูกลบออกในเวลาส่วนหนึ่งของการหว่านเปียกแฉะ;
• จำเป็นต้องมีเส้นทางเพิ่มเติมสำหรับการกำจัดพืชและของเสียออกจากไซต์
• ในรั้วมีชีวิตนอกเหนือไปจากสิ่งที่มีประโยชน์แล้วนกที่เป็นอันตรายก็จะสร้างซึ่งทำลายพืชผลทำลายพืชผลเช่นเดียวกับหนู
• การปลูกพืชหมุนเวียนที่มีปัญหาก็เป็นปัญหาเช่นกัน

รูปทรงเรขาคณิตที่ถูกออกแบบมาอย่างดีจะช่วยให้เจ้าของพ้นจากช่วงเวลาที่มีปัญหามากมายโดยเน้นความงามของภูมิทัศน์ที่มีอยู่

การคัดเลือกพืช: ต้นไม้ที่เติบโตอย่างรวดเร็วพุ่มไม้สำหรับรั้วสีเขียว

ในการสร้างพุ่มไม้ต้นไม้และไม้พุ่มที่เติบโตอย่างรวดเร็วหลายชนิดถูกนำมาใช้เช่น Thuja, Barberry, Boxwood, หนาม, Spruce แคระ, สายน้ำผึ้ง, Heather, Mountain, Lilac, Hornbeam, กุ้ง, ไม้เลื้อย, Muly และอื่น ๆ อีกมากมาย

Barberry

จาก Barberry ผนังที่สวยงามน่าเชื่อถือหนาแน่นและเต็มไปด้วยหนามซึ่งแม้แต่แมวก็จะไม่คลาน เนื่องจากความหนาแน่นของระบบรากที่ลึกจึงมักใช้เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับเนิน Barberry มีการเติบโตอย่างแข็งขันดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะลบต้นกล้าพิเศษทั้งหมดทันทีหลังจากการตรวจสอบมันมักจะได้รับความเสียหายจากโรคราแป้ง, สนิม, ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการป้องกันโรค พันธุ์หลักที่ใช้คืออามูร์, สามัญ, Tunberg barberry ผลไม้ของสายพันธุ์ส่วนใหญ่กินได้

หอยชนิดไม่มีกาบ

หอยขมเป็นไม้พุ่มเอเวอร์กรีนหยิก ด้วยความช่วยเหลือของมันได้รับ "กำแพงสีเขียว" ที่มีความสูงมากกว่าหนึ่งเมตรครึ่ง พืชมีความโดดเด่นในเรื่องการรอดชีวิตที่น่าทึ่ง - ไม่กลัวน้ำค้างแข็งรู้สึกดีแม้ในดินแดนที่มีสารอาหารไม่ดีทนต่อฤดูแล้งได้ดีสามารถเจริญเติบโตได้ทั้งในที่ร่มและในที่ร่มTrellis จะถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันความเสี่ยงในปีแรกของชีวิตต้นกล้าควรได้รับการปกป้องในช่วงฤดูหนาว

euonymus

euonymus มีหลายพันธุ์ แต่ส่วนใหญ่ที่ใช้กันทั่วไปคือพันธุ์หยิก พืชมีพิษซึ่งควรพิจารณาหากครอบครัวมีลูกเล็ก ๆ ขอแนะนำให้ใช้ถุงมือยางในระหว่างการปลูก อียูนิมัสที่แตกต่างกันจะปลูกบนด้านที่มีแดด, พันธุ์ที่มีใบสีขาว, สีเหลือง - ในที่ร่ม, เนื่องจากใบสามารถเผาไหม้ได้ รากของต้นกล้าที่ปกคลุมด้วยแผ่นฟิล์มเพื่อสร้างรั้วจะต้องได้รับการสนับสนุนการตัดแต่งกิ่งจะทำในปลายฤดูหนาว - ต้นฤดูใบไม้ผลิ พันธุ์ยอดนิยม: ฟอร์จูน euonymus - สีสรรค์, ผมบลอนด์

privet

รั้วมีชีวิตที่ทำจากพรีเว็ทหรือ“ wolfberry” ผสมผสานความงามและประโยชน์ใช้สอยเข้าด้วยกันเป็นสายพันธ์ที่ใกล้ชิดของไลแลค มันเติบโตอย่างรวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการตัดแต่งกิ่งทำให้เกิดพุ่มไม้หนาทึบสูงถึงสามเมตร พรีเว็ตมักจะก่อตัวไม่เพียง แต่กำแพงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงองค์ประกอบประติมากรรมทั้งหมดด้วยรูปแบบที่แปลกประหลาดที่สุด พืชที่ปลูกอยู่ใกล้กันมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานที่ที่มีแสงสว่างเพียงพอทุกด้านบนดินที่มีการระบายน้ำดี ก่อนปลูกจะใส่ปุ๋ยและอินทรีย์วัตถุอื่น ๆ ลงในคูน้ำ

Hawthorn

Hawthorn เป็นไม้พุ่มผลัดใบที่มีลำต้นจำนวนมากซึ่งเป็นพืชน้ำผึ้งที่ยอดเยี่ยมกับผลไม้ที่กินได้ มันไม่โอ้อวด - ทนน้ำค้างแข็งภัยแล้งเป็นเวลานานและเงา ไม้ของ Hawthorn เป็นพลาสติกมากซึ่งช่วยให้คุณสร้างรูปร่างทุกชนิดจากกิ่งก้านของมัน ในฤดูร้อนพืชปกคลุมไปด้วยใบไม้สีเขียวซึ่งในฤดูใบไม้ร่วงจะมีสีแดงส้มส้มผลไม้หลายชนิดกินเป็นวัตถุดิบสำหรับยา ประเภทสามัญ: ทั่วไป, ดำ, monoecious, ไซบีเรีย

ทุ่งหญ้า

เฮเทอร์เป็นไม้พุ่มเตี้ยมีใบสีเขียวเงินสีส้มแดงบุปผาของพืชในต้นเดือนสิงหาคม แต่ดอกไม้ยังคงแห้งจนถึงฤดูหนาว เฮเทอร์สามารถที่จะเติบโตบนดินที่ยากจนที่สุด แต่สำหรับการออกดอกเขียวชอุ่มการบำรุงรักษาที่สูงมันเป็นที่พึงปรารถนาที่จะผสมพันธุ์ที่ดิน พืชชนิดนี้ไม่สูงดังนั้นจึงใช้เพื่อสร้างเส้นขอบเท่านั้นจึงแนะนำให้ปลูกในต้นฤดูใบไม้ผลิสามารถปลูกได้โดยต้นกล้า, ชั้น, การแบ่งส่วนของเหง้าหรือจากเมล็ด

ต้นไม้ไฮเดรนเยีย

ไฮเดรนเยียเหมาะสำหรับการก่อตัวของผนังขนาดกลางและต่ำ พืชชอบดินที่อุดมสมบูรณ์มีใบขนาดใหญ่ช่อดอก ต้นไม้ไฮเดรนเยียปลูกเมื่ออายุประมาณสองปีมันต้องการการรดน้ำปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูแล้งปุ๋ยบ่อยในช่วงออกดอก การตัดแต่งกิ่งก็ทำหลายครั้งในช่วงฤดูร้อนและทุกๆสองถึงสามปีซึ่งจะทำให้ผอมบางที่สุด ช่อดอกแห้งสามารถตัดออกหรือทิ้งเป็นของตกแต่งสวนฤดูหนาวได้

Deutz

Deytsiya เป็นพืชที่ออกดอกมาก แต่ไม่มีกลิ่นในทางปฏิบัติ รั้วดังกล่าวออกมาจากความสง่างามมาก แต่สูงถึงสามถึงสี่เมตร Deytsia นั้นไม่โอ้อวด - มันทนอากาศในเมืองอย่างสมบูรณ์แบบ แต่การออกดอกจะอุดมสมบูรณ์เฉพาะในดินที่หลวมและมีคุณค่าทางโภชนาการในที่ที่มีแสงสว่างเพียงพอ พืชกลัวความเย็น แต่ฟื้นอย่างรวดเร็วด้วยการแช่แข็งบางส่วน พันธุ์ทั้งหมดมีความเหมาะสมสำหรับผนังที่อยู่อาศัย แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทำของ Lemoine, หยาบ, สง่างาม, น้อยกว่า - อามูร์, ดอกไม้ขนาดเล็ก บุ๊กมาร์กทำในฤดูใบไม้ผลิปลูกพืชแต่ละต้นในหลุมแยก

โก้

โก้เก๋สดเป็นป่าดิบที่นิยมมากสำหรับการป้องกันความเสี่ยง มันมีความสูงแตกต่างกันไป - ใช้ทั้งพันธุ์ที่เติบโตต่ำและพันธุ์สามัญ พวกเขามักจะปลูกทางด้านทิศเหนือเพื่อปกป้องสวนจากลมหนาวเกือบจะโดยไม่ต้องแรเงา โก้เก๋เติบโตช้า แต่ดูสดอยู่เสมอเฉดสีของมันคือสีเขียวสีน้ำเงินและสีเหลืองทองหากคุณปลูกต้นไม้ในลำดับที่แน่นอนคุณจะได้องค์ประกอบที่สวยงามอย่างน่าอัศจรรย์ รั้วสปรูซปกป้องได้ดีจากการสอดรู้สอดเห็นด้วยการตัดแต่งกิ่งที่มีคุณภาพและทันเวลาทำให้ดูสวยงามตลอดทั้งปี

shadberry

Irga เป็นพืชที่เกี่ยวข้องกับอนุวงศ์ของแอปเปิ้ล แต่ผลของมันคือผลเบอร์รี่ รากของ irgi ซึมลึกลงไปในดินดังนั้นจึงไม่มีความแห้งแล้งที่น่ากลัวสำหรับมัน บางสายพันธุ์มีความต้านทานน้ำค้างแข็งอย่างมีนัยสำคัญมากมายบานอย่างสวยงาม ผลเบอร์รี่แบล็กเบอร์รีมีรสชาติอบเชยและพืชเองเนื่องจากกระบวนการรากทำให้ผนังทึบในปีที่สองหรือสาม การปลูกจะทำในปลายฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ผลิครั้งแรกต้องรดน้ำมากมายและต่อมา - สายรัดถุงเท้ายาวเนื่องจากกิ่งก้านมักจะงอตามน้ำหนักของผลเบอร์รี่สุก

สายน้ำผึ้งสายน้ำผึ้ง

สายน้ำผึ้งสายพันธุ์ของสายน้ำผึ้งสามารถทนต่อน้ำค้างแข็งถึงสูงกว่าห้าเมตรเป็นพืชน้ำผึ้งที่อุดมสมบูรณ์ พืชรู้สึกดีบนดินชื้นสถานที่ที่มีแดดมีใบไม้หนาแน่นและผลเบอร์รี่แสนอร่อย ต้นกล้าจะปลูกที่บ้านเป็นครั้งแรกในกระถางดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูใบไม้ร่วงพวกเขาจะปลูกในพื้นที่เปิด เมื่อขึ้นฝั่งควรติดตั้งอุปกรณ์รองรับที่แข็งแรงเพื่อป้องกันความเสี่ยง - ทำจากไม้หรือโลหะสามารถใช้รั้วป้องกันความเสี่ยงได้ตามปกติ สำหรับการป้องกันความเสี่ยงที่เสร็จสิ้นนั้นจำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังในการดูแล - ตัดผมทรงปกติเพื่อรูปร่างน้ำและปุ๋ย

วิลโลว์

รั้ววิลโลว์ที่มีชีวิตดูสง่างามมากต้นไม้เติบโตอย่างรวดเร็วหลังจากสามปีก่อกำแพงสูงเต็ม วิลโลว์ทนต่อน้ำค้างแข็งมีประมาณ 600 ชนิด แต่ที่ใช้กันมากที่สุดคือฮอลลี่, เงิน, บาบิโลน, สีม่วง, Hakuro Nishiki การปลูกจะดำเนินการตั้งแต่ต้นฤดูใบไม้ผลิถึงปลายฤดูใบไม้ร่วงสถานที่ที่มีแดดเป็นที่ต้องการปุ๋ยไม่จำเป็น แต่การรดน้ำที่อุดมสมบูรณ์ในปีแรกของชีวิตเป็นสิ่งสำคัญต้นกล้าจะถูกวางไว้ที่มุม 45 องศาคงที่ด้วยการสนับสนุนแท่ง ขอแนะนำให้มัดหลังมัดหนึ่งปีหลังจากปลูก

Campsis ดอกใหญ่

Campsis หรือ tubalflower เป็นไม้ยืนต้นดอกเถาวัลย์เถาวัลย์ พืชไม่โอ้อวดทนน้ำค้างแข็ง แต่ชอบความอบอุ่นและแสงบุปผาตั้งแต่มิถุนายนถึงสิ้นเดือนกันยายน Campsis เติบโตอย่างรวดเร็วมากเพราะมันเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องตัดมันให้ตรงเวลายิงตรงไปในทิศทางที่ถูกต้องลบกิ่งไม้เก่าออกทำให้มีพื้นที่ว่างสำหรับคนใหม่ พืชมักจะใช้ในการปลูกแบบผสมการปลูกในไม้ยืนต้นเบื้องหน้าอื่น ๆ การเจริญเติบโตต่ำที่ครอบคลุมฐานของเถาวัลย์ ในปีแรกเถาวัลย์เติบโตมากกว่า 1 เมตร

cotoneaster

Cotoneaster แบ่งออกเป็นสองสายพันธุ์: ผลัดใบและป่าดิบ โคโตเนอสเทอร์สุกใสส่วนใหญ่มักปลูก - ปลูกในที่ร่มในดินทรายซึ่งไม่มีความเมื่อยล้าของความชื้น พืชที่ใช้ในการสร้างผนังสูง 1-1.8 เมตรเส้นขอบและหมู่เกาะที่เติบโตขึ้นถึง 60-80 ซม. ขอแนะนำให้ปลูก cotoneaster ในสูงสุด 1-2 แถว การปลูกตัวอย่างที่มีรากแบบเปิดจะดำเนินการในฤดูใบไม้ผลิก่อนที่ตาจะเปิดหรือหลังใบไม้ร่วงก่อนน้ำค้างแข็ง คุณสามารถปลูกพืชด้วยระบบรากปิดตั้งแต่ต้นฤดูใบไม้ผลิจนถึงปลายฤดูร้อน

ไซเปรสของ Lavson

ต้นไซเปรสของ Lavson อยู่ในตระกูลไซเปรสมีเกล็ดสะเก็ดยอดดอกรูปทรงกรวยรูปกรวยและระบบรากที่พัฒนาแล้ว พืชที่เขียวชอุ่มสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพเมืองที่ไม่เหมาะสมดินที่ไม่ดี แต่ด้วยน้ำค้างแข็งรุนแรงหน่อเล็กมักแช่แข็งดังนั้นในเลนกลางมันควรจะปกคลุมด้วยแลปนิก แนะนำให้ใช้ Cypress บ่อย ๆ รดน้ำมาก ๆ คลายดินตัดแต่งกิ่งในเวลา พืชที่เหมาะสำหรับผนังสูงพืชพันธุ์ผสม

Kupressociparis Leyland

cupressociparis ของ Leyland มีมงกุฎรูปกรวยเขียวชอุ่มตลอดปี พืชสามารถเข้าถึงสูงกว่า 27 เมตรสูงถึงห้าในความกว้างมงกุฎสามารถเจริญเติบโตได้ ต้นกล้าที่ปลูกในกระถางดอกไม้และเมื่อรากของพวกเขาได้รับการพัฒนาอย่างเพียงพอพวกเขาจะปลูกในที่โล่ง Kupressotsiparis เจริญเติบโตได้ดีในที่ร่มต้นไม้เล็ก ๆ ต้องรดน้ำบ่อยๆผู้ใหญ่จำนวนมากมีฝนเพียงพอ ในช่วงฤดูการป้องกันความเสี่ยงจะเพิ่มความสูงมากกว่าหนึ่งเมตรดังนั้นการตัดแต่งกิ่งจึงเป็นสิ่งจำเป็น

พวงมาลัย

สิ่งกีดขวางที่สวยงามมากนั้นได้มาจากผลเชอร์รี่ลอเรล - ภายนอกมันดูเหมือนไทรและลอเรล สปีชี่ส์ทุกชนิดยกเว้นเป็นยาเติบโตช้ามากเพราะมักใช้หลัง พืชมีความทนทานต่อน้ำค้างแข็งร่มเงา แต่ต้องใช้น้ำจำนวนมากในกรณีที่มันหยุดบานออกผล การตัดแต่งกิ่งครั้งแรกจะเสร็จสิ้นในฤดูร้อนในปีที่สองของการปลูกชีวิตหลังจาก - สองครั้งต่อปี พันธุ์ที่แยกต่างหากให้ผลไม้ที่กินได้จริงไม่ได้รับความเสียหายจากปรสิตโรค lavrovishnya ไม่เพียง แต่ถูกตัดเท่านั้น แต่ยังโค้งงอพันรอบตัวรองรับด้วย

พุ่มไม้พุ่ม

cinquefoil พุ่มไม้หรือ“ ชา Kuril” เหมาะไม่เพียง แต่สำหรับการตกแต่งสวน แต่ยังสำหรับชงชาชง พืชมีความดื้อรั้นไม่โอ้อวดทนน้ำค้างแข็งสูงถึงหนึ่งเมตรครึ่ง ถ้าไม้พุ่มถูกตัดอย่างถูกต้องมันจะยังคงตกแต่งมากตลอดทั้งปี พันธุ์ยอดนิยม: โกโบลด์, ฟิงเกอร์, กลางวัน, เจ้าหญิง พืชชอบแสงดินที่อุดมสมบูรณ์การปลูกในดินจะทำเมื่อต้นกล้าอายุสองปีพื้นผิวดินคลุมด้วยขี้เลื่อย การตัดแต่งกิ่งสุขาภิบาลจะดำเนินการในฤดูใบไม้ผลิ

Mahonia

Magonia สร้างรั้วที่มีความอ่อนไหวต่ำบุปผาอย่างสวยงามให้ผลเบอร์รี่แสนอร่อยเป็นพืชน้ำผึ้งที่มีกลิ่นหอม ในฤดูร้อนใบไม้ของมันมีสีเขียวโดยฤดูหนาวจะกลายเป็นสีแดงเบอร์กันดีไม้พุ่มเติบโตช้าไม่โอ้อวดอดทนทนแล้งไม่กลัวแมลงศัตรูพืช ในการป้องกันความเสี่ยงนั้นส่วนใหญ่มักประกอบด้วยพืชที่สูงหรือต่ำ การลงจอดทำได้ดีกว่าในที่ร่มการตัดแต่งจะกระทำในฤดูใบไม้ผลิ แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นประจำทุกปี พันธุ์: ญี่ปุ่น, ฮอลลี่, คืบคลาน

ต้นสนชนิดหนึ่ง

เอเวอร์กรีนจูนิเปอร์สร้างสิ่งกีดขวางที่หรูหรานำกลิ่นหอมของป่ามาสู่ไซต์ เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการป้องกันความเสี่ยงที่ถูกตัดพร้อมกับไม้เนื้อแข็งอย่างสมบูรณ์แบบ ชนิดที่พบมากที่สุด: จีน, สะเก็ด, คอซแซค, ธรรมดา, บริสุทธิ์ สายพันธุ์ที่แตกต่างกันนั้นเติบโตจากความสูงหนึ่งถึงครึ่งถึง 25 เมตรเข็มของพวกมันมีสีเขียวหรือสีน้ำเงินอมน้ำเงิน ส่วนใหญ่แล้วจูนิเปอร์มักจะใช้ในการตกแต่งพื้นที่ขนาดใหญ่มันไม่โอ้อวด แต่ความเมื่อยล้าที่มากเกินไปของน้ำสามารถทำลายต้นกล้าได้ ลงจอดเสร็จในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูใบไม้ร่วง

ต้นฮอลลี

จากต้นฮอลลี่จะได้รับการก่อสร้างหนามไม่สามารถใช้ได้และเป็นป่าดิบ พืชที่มีใบเป็นมันสีเข้ม, ผลเบอร์รี่ที่สวยงามและเติบโตได้ดีในที่ร่มบางส่วนและในดวงอาทิตย์ การปลูกจะดำเนินการในเดือนเมษายนหรือตุลาคมการป้องกันความเสี่ยงขนาด "ผู้ใหญ่" ถึงปีที่สี่หรือห้าของชีวิต พันธุ์ฮอลลี่ส่วนใหญ่ไม่เหมาะสำหรับบริเวณที่เย็นจัดเกินไปเพราะแช่แข็งได้ง่าย รั้วชีวิตประเภทนี้ค่อย ๆ เพิ่มการเติบโตเสียหายจากแมลงวันตัดมันปีละครั้ง

ต้นสนยาหม่อง

พืชที่มีรูปทรงกรวยเข็มนุ่มที่มีกลิ่นหอมโดยไม่ต้องตัดมันสามารถสูงถึง 23 เมตรหรือมากกว่า การป้องกันความเสี่ยงจะเกิดขึ้นจากต้นกล้าอย่างน้อยห้าถึงเจ็ดปีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดือนเมษายนหรือกันยายน โลกรอบ ๆ ลำต้นอ่อนนั้นเต็มไปด้วยขี้เลื่อยปกคลุมไปด้วยกิ่งก้านต้นสนตั้งแต่ปีแรกหลังจากปลูกต้นสนมักจะแข็งตัวมันจะดีกว่าที่จะปลูกในที่ร่มบางส่วนเลือกดินระบายน้ำดีปุ๋ยควรอยู่ใกล้กับอ่างเก็บน้ำใด ๆ แต่เฟอร์ยาหม่องเฟอร์ไม่ทนต่อความเมื่อยล้าของน้ำ

ไม้เลื้อยเป็นสวน

รั้วจากไม้เลื้อยในสวนเป็นการออกแบบที่ไม่โอ้อวดแม้แต่คนสวนก็สามารถเติบโตได้โดยไม่มีปัญหา พืชต้องการที่พักพิงในน้ำค้างที่รุนแรงมันได้รับผลกระทบจากลม จะลงจอดในฤดูใบไม้ผลิโดยเฉพาะบนเนินเขา ปีแรกไม้เลื้อยเติบโตช้าหลังจาก - เร็วขึ้นเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้องรดน้ำต้นไอวี่บ่อย ๆ - สัปดาห์ละครั้งก็เพียงพอในช่วงฤดูร้อนในฤดูฝนคุณไม่สามารถรดน้ำได้เลย มันสะดวกสำหรับไม้เลื้อยในการออกแบบอาคารสวนที่น่าเกลียด - รั้วเพิงศาลา ฯลฯ

physocarpus

พันธุ์ที่พบมากที่สุดคือ Kalinolis นี้เป็นไม้พุ่มผลัดใบสูงถึงสามเมตรมันเขียวชอุ่มมากมายมากมีใบหยักและ "ปุย" ช่อดอกมีกลิ่นหอม การออกดอกการติดผลจะเริ่มขึ้นในพืชที่มีอายุมากกว่าสี่ปี เพื่อให้สีของใบสม่ำเสมอถุงที่ปลูกในพื้นที่ที่มีแดดห่างจากไม้ผล ดินเป็นที่ต้องการแสง, หลวม, ระบายน้ำดี, ปลูกในเดือนพฤษภาคม พืชได้รับการปรับให้เข้ากับอากาศก๊าซของเมืองใหญ่มันกรองมันในเชิงคุณภาพ

ภูเขาแอช

ในการสร้างการป้องกันความเสี่ยงจะใช้การร้องไห้อาโรเนีย พืชไม่โอ้อวดทนน้ำค้างแข็งและภัยแล้งผลเบอร์รี่ของมันจะกินได้ โรวันมีการขยายพันธุ์โดยการปักชำปลูกในฤดูใบไม้ผลิในสถานที่ที่มีแสงสว่างเพียงพอ ตัดผมจะทำสองครั้งขึ้นไปในปีแรกน้อยกว่าในปีถัดไปซึ่งจะใช้เวลาอย่างน้อยสามถึงสี่ปีในการสร้างรั้ว ก่อนปลูกควรแนะนำให้ใส่ปุ๋ยดินให้ดี, รูปทรงที่ถูกกล่าวหาของรั้วในอนาคต - แก้ไขกรอบของไม้เพื่อให้รูปแบบออกมาถูกต้อง

ม่วง

ไลแลคเป็นตัวเลือกที่เป็นสากลสำหรับการสร้างรั้วมีชีวิตมันเติบโตอย่างรวดเร็วในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนตกแต่งสวนด้วยกลุ่มดอกไม้สีขาวสีชมพูสีม่วงสีฟ้าหรือสีม่วง ดินสำหรับไลแลคเป็นดินที่มีการระบายน้ำได้ดีกว่าพันธุ์แคระนั้นมีการปลูกหนาแน่นและมีขนาดใหญ่กว่าปกติเล็กน้อย ยิ่งพืชมีอายุมากเท่าไรก็ยิ่งมีศักยภาพมากขึ้นเท่านั้น - สำหรับการเพาะปลูกจะได้รับต้นกล้าที่มีอายุมากกว่าสองปี การตัดผมครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อสองปีหลังจากปลูกทำในต้นฤดูใบไม้ผลิหรือหลังดอกบาน โรยดินรอบ ๆ ชิ้นงานเล็กด้วยขี้เลื่อยเพื่อไม่ให้รากค้าง

Snowberry

สโนว์เบอร์รี่เป็นพืชที่ไม่โอ้อวดมีผลเบอร์รี่สีขาวขนาดเล็กแขวนอยู่บนกิ่งไม้แม้ในฤดูหนาว บางชนิดมีผลเบอร์รี่สีแดงหรือสีดำ แต่พวกมันหายากในเลนกลาง แนะนำให้ใช้ Snowberry เป็นเครื่องป้องกันความเสี่ยงที่ยังไม่ขึ้นรูปซึ่งมีความสูง 1.6 เมตรมักใช้ในการปลูกผสมกับเถ้าภูเขาและดอกกุหลาบ การปลูกจะทำในกระถางเช่นเดียวกับในการเปิดดินยอดจะต้องรอเป็นเวลานานในสามปีพืชถึงความสูงหนึ่งเมตร หิมะใด ๆ ที่เป็นหินปูนหรือดินที่เป็นหินก็เหมาะสำหรับเบอร์รี่หิมะ

Spirea

สไปรามีสัตว์ต่าง ๆ ประมาณ 90 ชนิดมันผลิบานอย่างสวยงามในฤดูใบไม้ผลิโดยไม่มีปัญหาอะไรมาก ความสูงของรั้วสำเร็จรูปอยู่ที่ประมาณ 1.5 เมตรมีความหนาแน่นและไม่สามารถใช้ได้สำหรับสัตว์ส่วนใหญ่ ดินสำหรับสไปรีเป็นที่ยอมรับใด ๆ และสายพันธุ์ที่ลดลงไม่จำเป็นต้องถูกตัดแต่งอีกด้วย มีสายพันธุ์ที่เก็บรักษาใบสีสดใสตลอดทั้งปี ประเภทยอดนิยม: ญี่ปุ่น, อาร์กิวเมนต์, Frobely, Bumalda, Meadowsweet ปานกลาง แนะนำให้วางรั้วในเดือนตุลาคมในดินหญ้าพรุต้องให้น้ำปริมาณมากในตอนแรก

เชือก

Boxwood หรือ buxus เหมาะสำหรับทั้งรั้วที่เพิ่มขึ้นและรูปทรงเรขาคณิตที่เข้มงวด เขาดูแลง่ายสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึง 500 ปีสายพันธุ์ที่ทนความเย็นมีใบไม้สีเขียวสายพันธุ์ที่รักความร้อน - แตกต่างกัน สำหรับการปลูกบนพื้นดินตัวอย่างที่เหมาะสำหรับอายุ 3-7 ปีจะถูกนำไปปลูกในร่องตั้งแต่ต้นเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคมสูงสุดหนึ่งเดือนก่อนที่จะเริ่มมีอากาศหนาว การรดน้ำเป็นสิ่งจำเป็นเฉพาะในช่วงฤดูแล้งตัดจากฤดูใบไม้ผลิถึงปลายฤดูใบไม้ร่วงทุก 5-6 สัปดาห์ ในการรับรั้วสี่เหลี่ยมคุณต้องมีกรอบไม้ สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าทุกส่วนของเชือกมีพิษมากดังนั้นเด็ก ๆ จึงไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึง

Thuja Brabant และ Smaragd

ทูจาเป็นต้นไม้เขียวชอุ่มที่ใช้ในการออกแบบภูมิทัศน์ รั้วสูงที่ผ่านเข้าไปไม่ได้ช่วยปกป้องจากฝุ่นละอองการบุกรุกจากคนต่างด้าวและเสียงรบกวนมากเกินไป พันธุ์ที่เติบโตต่ำใช้สำหรับการจัดเรียงเส้นขอบ Thuja Brabant สำหรับฤดูหนาวจะกลายเป็นสีน้ำตาลอมน้ำตาล แต่ในขณะเดียวกันก็ช่วยรักษาความทึบของรั้วในช่วงฤดูต้นไม้จะสูงขึ้นไปอีก 40 ซม. อายุของต้นกล้าที่แนะนำสำหรับการป้องกันความเสี่ยงเกินสามปี Thuja Smaragd เป็นสีเขียวตลอดทั้งปีมีรูปทรงกรวย แต่เติบโตช้า รั้วจากมันมีขอบด้านบนเป็นหยักซึ่งจะช่วยลดความยุ่งยากในการรุกของเว็บไซต์ ต้นอ่อนต้องการการรดน้ำที่อุดมสมบูรณ์ผู้ใหญ่จำนวนมากก็ไม่พึงประสงค์ที่จะให้พืชผลมากเกินไป

Forsythia

เฮดจ์ฟันด์เกิดจากมันในฤดูใบไม้ร่วงฟอร์ไซเธียนั้นทนต่อความเย็นมากบุปผาสีเหลืองสุกใสกว่ารุ่นอื่น ๆ มากก่อนที่ใบไม้ใบแรกจะปรากฏขึ้น ฟอร์ซิเทียชอบพื้นที่ที่มีแสงแดดมากซึ่งไม่มีลมแรง เพื่อสร้างรั้วพันธุ์ที่มีมงกุฎหนาแน่นที่สุดจะถูกเลือก พืชดูดีในสวนผสมสำหรับการออกดอกเขียวชอุ่มจะปฏิสนธิปีละสองครั้ง การรดน้ำเป็นสิ่งจำเป็นในฤดูแล้งโดยเฉพาะการตัดแต่งกิ่งตามความจำเป็น แต่กิ่งที่แช่แข็งจะต้องถูกตัดออก

chubushnik

ชูบุชนิกหรือจัสมินการ์เด้นเป็นพืชที่มีกลิ่นหอมอย่างไม่น่าเชื่อในช่วงออกดอกจะมีกลิ่นหอมอ่อนหวานรั้วชูบุชนิกนั้นสง่างาม แต่เขียวชอุ่มยาว 2.7 เมตรดอกไม้สีขาวครีม แนะนำให้ปลูกในสถานที่ที่มีแสงแดดและมีดินอุดมสมบูรณ์ซึ่งไม่ควรเป็นที่ลุ่ม การสร้างการปลูกสามารถทำได้ตั้งแต่ต้นกล้าหรือกิ่งอ่อนอายุสองถึงสามปีในฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ผลิ จำเป็นต้องมีการตัดแต่งกิ่ง Anti-aging ทุกสองปี - จากนั้นจะออกดอกจะเขียวชอุ่มมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในฤดูใบไม้ผลิจะต้องผอมบางให้อาหารประจำปีก่อนฤดูปลูก

ต้นหม่อน

ในทุกประเภทของหม่อนสีขาวหรือสีดำส่วนใหญ่มักจะใช้ในการสร้างผนังที่อยู่อาศัย แต่ประมาณ 18 ในทุกมันทนต่อความหนาวเย็นสามารถอยู่ได้ถึง 200 ปีมีมงกุฎกระจาย, ผลเบอร์รี่แสนอร่อยสีขาวหรือสีดำสีม่วง การปลูกเป็นที่ต้องการในดินร่วนที่ระบายน้ำได้ดีโดยเฉพาะทางด้านทิศใต้ดินจะต้องทำการคลุมดินเพื่อไม่ให้รากแข็งตัว การตัดแต่งกิ่งที่ถูกสุขลักษณะจะเสร็จสิ้นในช่วงฤดูหนาวการปรับแต่งจะทำได้ในระยะหนึ่งและครึ่งเมตร สำหรับการติดผลจำเป็นต้องใช้ปุ๋ยประจำปี

ไม้หนาม

พุ่มไม้โรสฮิปออกมาเต็มไปด้วยหนามมากในช่วงออกดอกมันมีกลิ่นหอมอร่อยหลังจากนั้นก็ให้ผลไม้ที่มีประโยชน์และกินได้ นักออกแบบมักจะใช้หมูป่า - มันไม่โอ้อวดมากนัก พันธุ์ยอดนิยม: รอยย่นสีฟ้ากุหลาบสก็อตมีกลิ่นหอม การปลูกนั้นเกิดจากต้นกล้าอายุสามปีที่มีรากที่พัฒนาแล้ว แต่ก็อนุญาตให้ใช้การปักชำได้เช่นกัน เพื่อให้ระบบรากไม่เติบโตทั่วทั้งพื้นที่มันถูก จำกัด ไว้ที่ชิ้นส่วนของกระดานชนวนขุดที่ระดับความลึก 50-60 ซม. ตัวอย่างเล็กจะรดน้ำทุกสี่วันผู้ใหญ่เท่านั้นในฤดูแล้งปุ๋ยผลิตทุกฤดูใบไม้ผลิ

ปีนต้นไม้สำหรับป้องกันความเสี่ยง

ต้นไม้ประจำปีที่คดเคี้ยวสำหรับรั้วที่อยู่อาศัยมีข้อเสียเปรียบที่สำคัญอย่างหนึ่งคือจะต้องมีการปลูกต้นไม้ทุกปีอีกครั้งเพื่อให้การสนับสนุนเพื่อให้โครงสร้างมีความสม่ำเสมอ ไม้ยืนต้นมีความยุ่งยากน้อยลงเธอจะไม่สามารถปกป้องไซต์จากการบุกรุกจากภายนอก แต่จะซ่อนมันจากการสอดรู้สอดเห็น ถั่วหวาน, สายน้ำผึ้ง, เฟื่องฟ้า, โกเบ, ไวยากรณ์, ผักบุ้ง bindweed, ฯลฯ ถูกนำมาใช้ในการสร้างรั้วดังกล่าวบวกหลักของการปลูก: ลักษณะการตกแต่งปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วพอ - ในเวลาเพียงสองสามเดือนมันดูสวยงามจนน้ำค้างแข็ง ไม้เลื้อยผลัดใบทิ้ง "ชุด" ของพวกเขาในปลายฤดูใบไม้ร่วงตื่นขึ้นในต้นฤดูใบไม้ผลิ

การสร้างรั้วป้องกันความเสี่ยง

รั้วบน trellises, palmettes, cordons เป็นรั้วแบบแยกประเภทที่ต้องตัดแต่งกิ่งเป็นประจำ ความกว้างของโครงสร้างไม่เกิน 10-25 ซม. มีความเหมาะสมที่จะทำตามรั้วภายนอกกำแพงอิฐหรือผนังไม้ที่รองรับการปลอมแปลงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบสวน

พืชที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการก่อสร้างโครงสร้างบังตาที่เป็นช่องคือวิลโลว์, ราสเบอร์รี่, เอล์ม, Hawthorn, ตะไคร้, ต้นแอปเปิ้ล ฯลฯ เช่น "สวนแบน" ใช้พื้นที่น้อยที่สุดและในความสูงสามารถอยู่ระหว่าง 25-60 ซม. สองเมตร "สูง"

มันค่อนข้างยากที่จะปลูกรั้วป้องกันความเสี่ยงและจะได้รับลักษณะที่ยอมรับได้อย่างน้อยในปีที่สามหรือห้าของชีวิต สำหรับการปลูกต้นไม้และพุ่มไม้ที่มีการใช้พันธุ์ต่าง ๆ วิธีที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดคือแนวทแยงตาข่าย พืชได้รับการแก้ไขบนโครงสร้างบังตาที่เป็นช่องบังตายิงของพวกเขาข้ามในหลายสถานที่แต่งงานกันโดยการฉีดวัคซีน ระยะห่างระหว่างพืชแต่ละชนิดกับการปลูกนี้คือ 20-30 ซม. หลังจากนั้นการถอนรากอย่างเพียงพอจะถูกตัด 10-15 ซม. เหนือพื้นดิน ในปีหน้าเมื่อมีการยิงหลายครั้งปรากฏขึ้นในพื้นที่ที่ถูกตัดออกพวกเขาสองคนจะออกไปเพื่อเติบโต เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นพวกเขาจะข้ามและเชื่อมโยงกับกระบวนการของ "เพื่อนบ้าน" โดยตัดสถานที่แห่งการแต่งตัว ในปีหน้าพวกเขาจะเหลือยอดที่แข็งแกร่งที่สุดอีกสองครั้งดังนั้นทำซ้ำอีกสองหรือสามปีจนกว่าการออกแบบจะถึงความสูงที่ต้องการ

หากเปลือกไม้ถูกตัดออกจากบริเวณที่มีผลผูกพันกิ่งก้านของพืชจะถูกกดด้วยชิ้นส่วนซึ่งกันและกันพวกมันจะเติบโตไปด้วยกันกลายเป็นสิ่งมีชีวิตพืชเดี่ยวที่มีระบบรากจำนวนมากที่ต้านทานต่ออิทธิพลภายนอกมากที่สุด

วิธีการปลูก

วิธีการปลูกรั้วมีชีวิตขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการให้ได้ผลขนาดขนาดรูปแบบของต้นกล้าอย่างไร ใหญ่แล้วผู้ใหญ่เกือบปลูกในช่องสี่เหลี่ยมแยกต่างหากขนาดเล็ก - ในคูน้ำทั่วไปหนึ่ง ขนาดของหลังสำหรับปลูกแถวเดียวคือ 45-65 ซม., สองแถว - 70-85 ซม., สามแถว - มากกว่า 90 ซม. เมื่อวางในสองหรือสามแถวต้นกล้าจะถูกจัดเรียงในรูปแบบกระดานหมากรุก - แนวทแยงมุมจากกัน

ระยะห่างระหว่างต้นไม้ในแต่ละแถว:

• สูง - 1-2 เมตรลงจอดเพียงแถวเดียว;
• ขนาดกลาง - 0.5-0.9 เมตรระหว่างแถว - 0.5 เมตร
• ขีดล่าง - 0.4-0.6 เมตรระหว่างแถว - 0.4 เมตร
• คนแคระ (สำหรับเส้นขอบ) - 0.2-0.3 เมตรระหว่างแถว - 0.35 เมตร

เพื่อจัดให้มีสวนดอกไม้ที่เขียวชอุ่มใช้สายน้ำผึ้ง viburnum, กุหลาบป่า, ไฮเดรนเยีย, เยาะเย้ย, ม่วงและอื่น ๆ ที่ใช้ ยิ่งดินมีความอุดมสมบูรณ์มากเท่าไหร่การปลูกป่าจะเบาบาง (มากกว่า 1-1.5 เมตรระหว่างพืช) ยิ่งดอกไม้เติบโตมากเท่าไหร่ก็ยิ่งผลิดอกออกผลมากขึ้นเท่านั้น

สิ่งกีดขวางแหลมคมอันยอดเยี่ยมนั้นได้มาจากพระเยซูเจ้าหลายชนิด, กุหลาบ, มะยม, แบล็ค ธ อร์น, ฯลฯ

รั้วต้นสนมีการปลูกดังนี้:

• พุ่มไม้ที่เติบโตอย่างอิสระ - ต้นสนจะถูกปลูกที่ระยะห่างสองถึงสามเมตรจากกันมันเป็นที่พึงปรารถนาที่จะใช้ที่มีขนาดใหญ่อยู่แล้วหนึ่งและครึ่งถึงสองเมตร ตุ๋ยปลูกผ่านแต่ละเมตรจูนิเปอร์ - 0.8 เมตร
• ตัด - เมื่อใช้โก้จะปลูกที่ระยะทางเมตรระหว่างตัวอย่างแต่ละ 50 ซม. - ระหว่างแถว สำหรับ Thuja เว้น 70 ซม. ระหว่างต้นไม้แต่ละแถว

หลังจากปลูกมันเป็นสิ่งจำเป็นที่โลกชื้นอย่างต่อเนื่องรากไม่แห้ง สำหรับสิ่งนี้จะทำการคลุมดิน

ดูแลเส้นผม

เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่สวยงามเรียบร้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้มันต้องการการดูแลอย่างต่อเนื่อง - การรดน้ำเวลาตัดผมการกำจัดชิ้นส่วนที่แห้งการกำจัดศัตรูพืชและการควบคุมโรค พวกเขาให้รูปร่างที่ต้องการเมื่อพืชในนั้นยังเด็ก การตัดแต่งจะดำเนินการเป็นครั้งแรกในฤดูหนาวครั้งที่สองเมื่อสิ้นสุดฤดูร้อน พระเยซูเจ้าถูกตัดแต่งกิ่งในปลายฤดูใบไม้ร่วงและต้นฤดูใบไม้ผลิ

ในระหว่างการตัดผมจะมีการเจริญเติบโตของหน่อที่เพิ่มขึ้นมงกุฎจะหนาขึ้น ลดความเสี่ยงขึ้นอยู่กับอัตราการเติบโตของส่วนประกอบจากหนึ่งถึงสี่ครั้งต่อปี การตัดใหม่แต่ละครั้งจะถูกทำให้ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนหน้านี้ - ซึ่งทำได้โดยความหนาแน่นสูงของพุ่มไม้ซึ่งไม่ได้ลดลงเมื่อเวลาผ่านไปไม่เสียรูปในช่วงหิมะตกหนัก

การป้องกันความเสี่ยงที่ถูกทอดทิ้งมากเกินไปจะถูกตัดเป็นครั้งแรกในด้านหนึ่งและอีกหนึ่งปีต่อมา ในขณะเดียวกันก็มีการให้ปุ๋ยรดน้ำคลุมดิน การตัดแต่งทุกประเภทจะทำตามรูปแบบการใช้กรรไกรสูงยืนบนม้านั่งบันได

อุตสาหกรรมเคมีที่ทันสมัยนำเสนอการเตรียมการหลังตัดที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของยอดใหม่

ข้อสรุป

รั้วสดที่ปลูกด้วยมือของคุณเองในประเทศตกแต่งสถานที่ในขณะที่จัดการกับวัตถุประสงค์การป้องกันได้ดี ต้นไม้ที่เติบโตอย่างรวดเร็วและไม้ยืนต้นที่เขียวชอุ่มสร้างองค์ประกอบที่เป็นเอกลักษณ์ของการออกแบบภูมิทัศน์ปกป้องพืชผักจากลมดินจากการสูญเสียความชุ่มชื้น มีตัวเลือกมากมายสำหรับการสร้างการแบ่งเขตการตกแต่งเพื่อที่จะปลูกและปลูกมันต้องใช้ความพยายามบางอย่าง แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นเกินความคาดหมายทั้งหมด