Ahşap oymacılığı, modern Rusya topraklarında yaygın ve özellikle popüler olan bir tür dekoratif ve uygulamalı sanattır. Ülkenin hemen hemen her bölgesinde, ahşap yüzeylerde kendi oyma süsleri, desenleri, insan figürleri ve hayvanların gelenekleri oluştu. Ahşap genellikle Rus halkının favori malzemelerini ifade eder. Belki de bu sevginin "kökleri" tarihin derinliklerine iner ve pagan inançları günlerinde, herhangi bir doğal nesneye kutsal bir anlam verildiğinde ve ağaçların genellikle bir "cins", yani varoluşun öncüsü, ana doğanın kişileşmesi olarak kabul edildiği bir yerde kaybolur. Olabildiğince, ahşap gerçekten çok “sıcak”, rahat, sade bir malzemedir ve bu da çevre dostudur. Şu anda ahşabı işlemenin birçok yolu vardır, ancak geleneksel oyma, herhangi bir “endüstriyel” tekniğin üzerinde bir adımdır. Oyma süs eşyaları, resimler, figürler, esnaflar ruhlarını çalışmalarına soktu.Oluşturulan ürüne kendimizin bir parçasını nasıl vereceğimizi öğretemeyeceğiz, ancak herhangi bir acemi oymacı için yararlı olacak ahşapla çalışmanın temellerini tanıtacağız.
Ahşap haklı olarak insan tarafından kullanılan en eski malzemelerden biri olarak kabul edilebilir. Şafak vakti, insanlar ahşabın ne kadar uygun maliyetli ve kolay işlenebileceğini fark ettiler. İnşaat için her yere çekmeye başladılar. Oyma sanatı, ayrı bir mimari tür olan ahşap mimariyle yakından ilişkilidir. İnsanlar kendilerini güzel şeylerle çevrelemek için iç arzularını asla bastırmadılar. Bu güzellik arzusu genellikle sanatın farklı yönlerde gelişmesi için itici güç haline geldi. Diş çekme bir istisna değildi. Her zamanki gibi, ilk başta en iyisi o günlerde ibadet edilen tanrılar için sunaklara atıldı. Shigirsky idolü, oymacılık sanatının en eski örneği olarak kabul edilir. Yekaterinburg yakınlarındaki kazılarda bulundu. Ürün, yüzeyde tematik çizimler içeren mecazi olarak kırpılmış bir direktir. Bilim adamlarına göre, bu idol VIII yüzyılın ortasında yaratıldı. Karaçamdan bir sütun yapıldı (meşe hakkındaki yaygın yanlış anlamaların aksine). Shigirsky idolüne ek olarak, daha sonra oyulmuş unsurlarla süslenmiş buluntular da vardır, ancak bu ustaların tekniği ilkel ve kaba idi. Modern insan güzelden ziyade onlara orijinal demeyi tercih eder.O zamanların ustaları tarafından kullanılan zayıf araçların etkisini etkiledi.
Ve şimdi neredeyse on yüzyıla büyük bir sıçrama yapacağız ve oymacıların ilk zanaatkârlarının ortaya çıkmaya başladığı 16. yüzyıla geri döneceğiz. Ayinler ve putperestlik alanından, ağaç oymacılığı yavaş yavaş günlük yaşama geçti. Az mobilya ve ahşap mutfak eşyaları tuhaf desenlerle süslemeye başladı. Ustaların kullanmaya başladığı genişletilmiş özel araçlar seti sayesinde teknik daha zarif hale geldi. Sıradan ahşaba ek olarak, ağaç kökleri ve burls (bir tür büyüme) bile kullanıldı. Tuhaf, düzensiz şekilleri ile soyut derneklere ilham verdiler ve oymacıları orijinal asimetrik ev eşyaları yaratmaya teşvik ettiler. Arteller, zengin vatandaşların tapınaklarını, katedrallerini, saraylarını ve evlerini büyük ölçüde dekore etti. Çoğu ev eşyaları (sandıklardan kaşıklara) dekoratif desenlerle kaplandı. Orta sınıf bile evleri dekore etmeye çalıştığından, ev oymacılığı olarak adlandırılan ayrı bir yön ortaya çıktı. Birçok örnek günümüze ulaşmıştır. Çoğu resmi sanat anıtı haline geldi. Ev oymacılığına paralel olarak, daha karmaşık bir teknik ortaya çıktı - hacimsel. Kabartmalı dekorasyonlar oymacılardan büyük beceri gerektiriyordu, ancak sonuç buna değdi. Sandıklar, sandalyeler, oyuncaklar, bardak altlıkları, zencefilli tahtalar (tepsilere benzer), kaşıklar, enfiye kutuları, tabutlar, yatak başlıkları, süslemeler ve pencere kepenkleri oymalar ile süslenmiştir. Birkaç on yıl önce bu sanat formu düşüş gösterse de, eski Rus oymacılığı gelenekleri yavaş yavaş canlanıyor. Yeni her şeyin sadece unutulmuş olduğunu söylemek boşuna değil.
İplik türleri
Ahşap oymacılığı aşağıdaki alt tiplere ve yönlere sınıflandırılmıştır:
Hacimsel (heykelsel). Görüntü (omen) tamamen veya kısmen arka plandan ayrılır. Teknik, kabartmalara benzer.
Düz üst.Görüntü, ikincisinin derinleşmesi nedeniyle arka planda öne çıkıyor.
Oluklu (delikli). Geçiş tekniğini ifade eder. Ürünlerdeki arka plan tamamen kaldırılmıştır. Daha önce, genellikle simgeler ve resimler çerçeve olarak tasarlanırdı.
Kontur. En basit tekniklerden biri olarak kabul edilir. Genellikle yeni başlayanlar tarafından pratik eğitim için kullanılır. Kontur ipliği, sığ çizgilerin kesişmesiyle oluşan bir modeldir. Heykel sanatı ile karşılaştırırsak, bu tekniğin en yakın analogu ankre veya coilanaglyph'dir.
Geometrik. Konturlama gibi, yeni başlayanların bile yapabileceği basit tekniklere atıfta bulunur. Desen çeşitli geometrik şekillerden ve bunların birbirine geçmesinden oluşur. Görünen sadeliğe rağmen, ışık oyunundan kaynaklanan iş dönüştürülür ve çok güzel görünür.
Rölyef. Ürünün neredeyse hiç düz düzlemi yoktur. Şeklin farklı yüksekliklere sahip her bir elemanı yüzeyin üzerinde durur. İpliğin iki alt tipi vardır: yüksek rahatlama ve düşük rahatlama. İlk durumda, görüntü hacminin neredeyse yarısını ve ikincisinde sadece birkaç santimetre çıkıntı yapar.
Doğu. Düz ve eğri çizgilerden geçerek elde edilen çok sayıda zarif süs eşyası ile karakterizedir. Ek olarak, çiçekler genellikle çizimlerde görülür. Yukarıdaki teknikler temel olarak sınıflandırılmıştır, ancak liste bunlarla sınırlı değildir. Çok daha az sıklıkla, uyumlu ve yastıklı bir arka plan, tuzlu kesim ile diş açma teknikleri kullanırlar.
Nereye uygulanabilir?
Ahşap oymacılığı iç ve peyzaj tasarımında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu tür ürünler en çok etnik Rus stiliyle tutarlı olsa da, ustanın güzel çalışmaları organik olarak İskandinav, eko-yön, eklektizm, Provence (genellikle her türlü ülke), modern, klasik ve hatta füzyona entegre olabilir. İç mekanda, ya oyulmuş ev eşyaları (sandıklar, tabutlar, inkwells, bardak altlıkları, mobilya elemanları) ya da sadece dekorasyon rolü oynayan dekoratif detaylar (kornişler, duvarların her alanındaki duvar resimleri, kenar kemerleri, kapılar) kullanıyorlar.Evin dışını ve bitişik bölgeleri süslemek için, çardaklar, banklar, platbandlar, alınlıklar, kapılar ve kapılar, ağaç oymacılığı tekniği kullanılarak yapılan çitler satın alınır.
İş için malzeme seçimi
Ahşap seçerken, üç kritere dikkat etmelisiniz:
Ağırlık. Blok veya tahta ne kadar ağır olursa, bitmiş ürün o kadar güçlü olur. Bu kural tüm ahşap türleri için geçerlidir.
Nem. İş için ham ahşap kullanmayın. Er ya da geç kurur ve bu, ipliği etkileyebilecek malzemenin deformasyonu ile doludur.
Genel durum. Bir çubukta daha fazla büyüme, düğüm ve deforme olmuş lifler, bu tür malzeme ile çalışmak daha zordur. Bu tür kusurlar, ustanın araçları doğru yönde hareket ettirmesine izin vermez, çünkü sürekli olarak engeller üzerinde “yanarlar”.
Ahşap oymacısı komşu ormanda bağımsız olarak depolanırsa, malzeme kurutulmalıdır. Bu prosedürü yaz aylarında yapmanız tavsiye edilir, çünkü ağaç 1-2 hafta içinde açık havada uzanmalıdır. İş parçasının etkileyici boyutları varsa, bu süre 1-2 aya çıkarılır. "Yağmur mevsimi" boyunca sokakta malzeme bırakmayın. Böyle bir prosedürden bir anlamı olmayacaktır, çünkü yüksek bir çevresel nem seviyesinde, mikro gözeneklerden gelen su kaybolmayacaktır. Sokakta kuruduktan sonra, ahşap eve getirilir, ancak ısıtma cihazlarının yanına yerleştirilmez. Artık nem bir hafta içinde giderilecektir. Küçük iş parçaları için sindirim teknolojisi uygundur. Isıtılan ve 2-3 saat kaynatılan bir su kabına konurlar. Bu ekspres yöntem, ahşabın mikro gözeneklerinden kalan nemi hızla "sıkıştırmanıza" olanak tanır. İşlemden sonra, boşluklara yaklaşık bir hafta boyunca evde bir “dinlenme” verilir.
Temel El Sanatları Araçları
Çalışmanın tartışabilmesi için, çok az beceri ve yetenek yeterli değildir, aynı zamanda yüksek kaliteli araçlar kullanmanız gerekir.Nicolo Paganini'nin kemanını yetenekleri için bir ipte oynayarak telafi etmesi mümkündür, ancak bu efsane genel kuralın istisnalarını ifade eder. Woodcarver araçlarının standart listesi şunları içerir:
Oyma tahtası. Hasardan korumak için çalışma yüzeyinin üzerine yerleştirilir. Sadece ustanın henüz çalışmak için kalıcı bir yeri olmadığı durumlarda kullanılır.
Bir dizi keski. Bu marangozluk aletleri sivri çelik uçlar şeklinde farklılık gösterir, ancak daha sonra onlar hakkında daha fazla konuşacağız.
Bıçaklar. Keskilerle birlikte, desenleri kesmek için aktif olarak kullanılırlar. Görünüş ve işlevsellik bakımından farklılık gösteren birkaç bıçak alt türü vardır. Bıçak kesiciler ve bıçak sıkışmaları sadece eğimli bıçağın kesme açısında farklılık gösterir. İkincisi olmadan, düz oyma tekniği tam değildir. Bogorodsky bıçakları, yerel ustaların onları geleneksel oyuncaklar üzerinde çalışmak için aktif olarak kullandığı bölgenin onuruna adını aldı. Genellikle set olarak satılır. Bu çeşit enstrümanların bir alt tipi vardır - “Tatyanka”. Bu bıçakların karakteristik bir elemanı uzun saplardır. Maksimum gücü, master'ın bastığı alete aktarmanıza izin verir. Sözde "güç iplik" kullanılır.
Graver. Dışa doğru keskiye çok benzer, ancak karakteristik bir mantar şekilli sapa sahiptir. Ustanın en ince çizgileri kesmesine izin verir.
Lozhechnik. Araç genellikle adından da anlaşılacağı gibi kaşıklarla çalışmak için kullanılır. Bununla birlikte, bir daire veya yarım daire handikapında ağaçta düzgün bir delik açmak gerekirse, diğer tekniklerde kullanılabilir. Kulp üzerinde çelik bir plakadır. Sonunda, ya yarım yuvarlaktır ya da bir halkaya dönüşür.
Leka. Bir resim çizimini bir iş parçasına aktarmak için şablon olarak kullanılır.
Nikrom tel.Ayrıntılarla ince çalışma sırasında yalnızca görüntü öğelerini tek tek yakmak için kullanılır. Güvenlik önlemleri gerektirir. Tel ısıtılırsa, üst ince ahşap elyaf tabakasından kolayca yanar.
Ve şimdi daha ayrıntılı olarak, oymacının ana aracı olarak haklı olarak kabul edilebilecek keski çeşitlerini ele alıyoruz.
Keski Çeşitleri
Bıçağın özelliklerine ve uygulama alanına bağlı olarak, keskiler aşağıdaki tiplerde sınıflandırılır:
Düz. Düz bıçakları var. Araç, iş parçasının belirli alanlarını hizalamak veya işin hazırlık aşamasında temizlemek için kullanılır.
"Slants." Bıçaklarının kesme açısı 35 ila 70 derece arasında değişir. Geometrik oymalarda yaygın olarak kullanılır.
Kljukarzy. Bir tür yarım daire keski olarak kabul edilirler. Arka planı işlemek ve büyük dışbükey şekilleri kesmek için kullanılır. Uzaktan bir "gül" fincan taç yaprağı kavisli kavisli bir bıçak var.
Köşeler (geysmusy). Oluk şeklindeki bıçak, iş parçası üzerinde karakteristik “oluklar” bırakır.
Semisirküler. Kural olarak, bu keskiler toplu oyma için kullanılır, ancak düz kabartma teknolojisinde de kullanılabilir. Takımlar bükülme yarıçapı ve bıçak uzunluğuna göre farklılık gösterir. Konkav daireler ve çizgiler, derinliği keski üzerindeki basınç kuvvetinin değiştirilmesi ile ayarlanan yardımı ile iş parçası üzerinde yapılır.
Setteki her ustanın en sık kullandığı kendi favori araçları vardır. Genellikle, böyle dokunaklı bir bağ, oymacının kendi çalışma tarzını zaten geliştirdiği emek yıllarında gelişir. Yeni başlayanlar için, ideal araç bulunana kadar sadece deneme yanılma yoluyla kendilerini "çarpma" yapmak için kalır.
Çalışma Önlemleri
Ahşap keserken, her zaman ustaların ellerine zarar verme riski vardır ve oymacılar için parmaklar ana çalışma aracıdır.Tüm cihazlar yeterince keskindir ve cildi kesmek veya hatta önemli bir şeyi tamamen kesmek için tek bir garip hareket yeterlidir. Bu nedenle, takip edilmesi çok zor olmayan güvenlik kurallarını ihmal etmemelisiniz:
Çalışma yüzeyi sabit olmalıdır. Profesyonel oymacılar bu amaçlar için özel çalışma tezgahlarına sahiptir. Yeni başlayanlar genellikle sallanabilen normal masalarda çalışır.
Sadece kendi başınıza kesmeniz gerekir. Maçlar aynı kuralla ateşlenir.
İç aydınlatma çalışma yüzeyine yönlendirilmelidir. Gölgeler masanın üzerine düşmemelidir. Aksi takdirde, fazlalık durumunda sadece parmaklara zarar vermekle kalmayan parçaya çok yakın çalışmanız gerekecektir.
İşlenen iş parçaları özel bağlantı elemanları ile sabitlenmelidir.
Aletleri bileme yaparken koruyucu gözlük kullandığınızdan emin olun. İşlemden sonra, bıçağın parmaklardaki keskinliği kontrol edilemez. Bunun için gereksiz çubuklar uygundur.
Doğruluk başarının anahtarıdır. Her alet yerine oturmalıdır (tercihen özel organizatörlerde). Böylece usta, keski veya bıçağın yere düşme riskini ortadan kaldıracak ve daha sonra bacaklara zarar verecektir. Talaşları çalışma yüzeyinden zamanında çıkarmak da gereklidir. Aksi takdirde, kesme işlemleri sırasında bunu yapmak için karşı konulmaz bir istek ortaya çıkabilir. Elektrikli aletlerle çalışırken garip bir hareket felaketle sonuçlanabilir.
Elektrikli bir aletle çalışırken kablolara dikkat edin. Kıvrılmasına izin veremezsiniz, çünkü bu tür “toplarda” kafa karıştırmak kolaydır.
Ayrıca, çalışma alanının yakınında ısıtma cihazlarının, hafif mumların veya dumanın olması önerilmez. Talaşlar yanıcıdır, bu nedenle ateşle herhangi bir temas sınırlı olmalıdır.
Geometrik oyma ana sınıfı
Yukarıda belirtildiği gibi, geometrik oyma en basitlerinden biri olarak kabul edilir, bu nedenle acemi ustaların eğitimi için idealdir. Çalışmak için minimal bir araç seti gereklidir. Kesme işlemi sırasında sadece doğruluk önemlidir. Resmin öğeleri net bir simetriye sahip olmalıdır. Görüntülerin kendileri, tek bir zarif kompozisyon oluşturan tekrarlayan bölgelerden oluşur.
Geometrik iplik teknolojisi ve dizisi
Geometrik oyma tekniğindeki çizim çeşitli basit şekillere dayanmaktadır: düz ve kırık çizgilerle tamamlanan daireler, üçgenler, kareler, dikdörtgenler, yamuklar ve edikulalar. Kasaba halkının yanlış anlamalarına rağmen, bitmiş kompozisyonlar açısallıktan ve kabalıktan yoksundur. Işık ve gölge oyunu görüntünün rahatlamasını vurgular. Grafiklerin bu şekilde geometrik ipliği yoktur. Ruh halini yansıtır ve yazarın becerisini açıkça gösterir. Bitmiş ürün, işin karmaşıklığı ve inceliği ile şaşırtabilir ve bazen algısını etkilemeyen kısalık ilkelerine bağlı kalır. Çoğu zaman, kompozisyonun bileşimi, daha önce kötü güçlerden “muska” olarak kabul edilen geleneksel Rus süslerine dayanmaktadır. Geometrik oyma tekniğinde çalışma süreci geleneksel olarak aşamalara ayrılır:
Hazırlık. Boşlukların (boşlukların) ve yüzeyinin kaba tesviye, yani kusurların, talaşların ve tahliye elemanlarının çıkarılmasını içerir.
Bıçak kullanarak bir kompozisyon üzerinde çalışın.
Son aşama. İş parçasının nihai işlenmesi: taşlama, özel bileşiklerle emprenye, vernik veya boya ile kaplama.
Kuruduktan sonra, oyulmuş el sanatları amaçlanan amaç için kullanılabilir.
Gerekli araçlar
Geometrik oyma tekniğinde çalışmak için minimum bir araç setine ihtiyacınız olacaktır:
Doğru çizim için kalem, pusula ve cetvel (desen).
İki tür bıçak: bir “pigtail” ve bir “tüy” (Tanrı'nın Annesinin bir tür bıçağı).
İlk bıçak tipi, açısal geometrik şekiller oluşturan düz çizgileri kesmek için kullanılır ve ikincisi - yumuşak virajlı "oluklar" için.
Bir desenin taslağını oluşturma
“Tam eli” olan ustalar, desenleri bir kalem ve pusula, bir cetvel kullanarak doğrudan iş parçasına uygular. Yeni başlayanlar için önce kağıda bir taslak çizmek veya World Wide Web'de kolayca bulunabilecek hazır çizimler kullanmak daha iyidir. Desenler yazdırılır ve daha sonra işlenmemiş malzemeye uygulanır ve bir karbon kağıdı ile belirtilir. Çizim tamamen iş parçasına aktarıldığında, kompozisyonu kesmeye başlayabilirsiniz.
Desenleri kesin
Yumuşak detaylarla (daireler, yapraklar, düz çizgiler) başlamanız gerekir. İş için bir kalem bıçağı kullanın. Elde avuç içi ve işaret parmağı arasında sıkıştırılır. Başparmak bir kenara bırakılır ve iş parçasına yaslanır. Destek görevi görecek. Bükülmüş bir işaret parmağı alet üzerindeki basıncın ve açısının bir regülatörü haline gelecektir. “Oluğun” derinliği buna bağlı olacaktır. "Kendinizden" kurtulmanız gerektiğini unutmayın. İlk olarak, bileşimin bir kısmı işlenir (sol veya sağ ön ele bağlıdır) ve daha sonra boşluk döndürülür ve desenin ikinci kısmı kesilmeye devam edilir.
Şimdi üçgen elemanlar üzerinde çalışmak için bıçak pervazı devreye giriyor. Bu araç farklı şekilde tutulur. Bir kalem gibi dizin ve başparmak arasında kelepçelenir, ancak kalemin en ucunda bıçağa daha yakındır. Bıçağın “topuğu” iş parçasına 45 derecelik bir açıyla zorla sürülür, ancak şeklin en ucunda değil, hafif bir girinti ile tahrik edilir. Çentik “yumuşak” kenarlara sahip olacak şekilde yapılmalıdır. Böyle bir rahatlama ile "oluklar" güzel görünüyor. Üçgenlerin kenarları birleşmelidir. Aynı algoritmayı kullanarak, resmin kalan öğeleri kesilir. Harcanan odun parçaları piramit şeklinde olmalı, daha sonra iş doğru bir şekilde yapılır.
Kesme işlemi sırasında bıçağın keskinliğini kontrol etmek kolaydır.Çip sürekli bir “bant” ile çekilirse, takım iyice bilenir. Parçalanır ve parçalara ayrılırsa, bıçak kesim için uygun değildir. Keskin aletler bile çalışma sırasında periyodik olarak bilenmelidir. Bu amaçlar için, üzerine krom okside dayanan az miktarda herhangi bir parlatma macununun uygulandığı bir parça hakiki deri kullanılır.
Bitmiş ürünün öğütülmesi ve emprenye edilmesi
"Olukların" kenarlarının pürüzlülüğünü düzeltmek için, teknenin yüzeyi zımpara kağıdı ile hafifçe zımparalanmalıdır. Daha sonra ürün özel bir bileşim ile emprenye edilir. Bazı kaplama verniği, ancak çoğu usta mumlama işlemini (mum macunu) tercih eder veya yüzeyi yağ ile kaplar. Bu durumda, zanaat hafif, doğal bir parlaklık kazanacaktır. Genellikle keten tohumu, karahindiba, nane, yedi bitki yağı kullanın. Aynı bileşikler bulaşıkları ıslatmak için mükemmeldir. Zanaat bir aletle yoğun bir şekilde yağlanır, daha sonra yağ tahtaya “ovalanır”. Şimdi ürün kurumalıdır. Güneşin altında kurumaya sokmak en iyisidir. Bazı insanlar ürünleri pilin yanına koyar veya işlemi hızlandırmak için saç kurutma makinesi kullanır.
Çerez kesicilerin ana sınıfı
Bir çerez kesici yapmak için, önce boşluğu kırpmanız gerekir. Boşluğun genişliği ve uzunluğu, gelecekteki şekerlemelerin boyutuna bağlıdır. Genel olarak kabul edilen standartlara odaklanabilir ve mağazadan satın alınan normal yıldönümü veya kahve çerezlerini deneyebilirsiniz. Ahşap seçimine gelince, karaçam, kayın, meşe bu amaçlar için uygundur. İş parçası bir testere kullanılarak tahtadan kesilir. Daha sonra çalışma yüzeyine sabitlenir ve önceden hazırlanmış bir eskiz görüntüsüne aktarılır. Kompozisyonun çerez üzerindeki tüm ayrıntıları sırasıyla dışbükey olmalıdır, arka planın işlenmesi gerekmez. İş için bir takım araçlar karmaşıklığına bağlı olarak değişir.Kesmek daha kolaydı, yarı tonlarla çizilen kaynak görüntüyü seçmeniz gerekiyor. Daha sonra master'ın kesme elemanlarının derinliği ile gezinmesi daha kolay olacaktır. Basılı kurabiyeler, etiketler, ağaçlar ve kuşlar ile gösterişsiz manzaralar, hayvanlar, çiçek aranjmanları ve mısır kulaklarının buketleri sıklıkla seçilir.
Plakaları kesin
Etiketler genellikle şekil olarak düzensizdir. Ürünün konturları harflerin kıvrımları ile vurgulanır, bu nedenle iş parçasını tamir etmeniz ve belirli yerlerde fazla parçaları kesmeniz gerekecektir. Harfler bir kalem ve bir cetvel kullanarak elle çizilebilir veya İnternet'ten hazır bir yazıt indirebilirsiniz. Plaka yapmak çok basittir, bu nedenle yeni başlayanlar için idealdir. Bir bıçak-kosyachka ve Bogorodsky Tatyanka seti iş için yeterlidir. Kesmeden sonra, plaka öğütülür ve leke ile kaplanır. Bileşim kuruduğunda, girintiler ikinci bir tabaka ile daha da vurgulanır. Banyo için plakalardaki yazıtlar bulutlar, meşe veya huş ağacı yaprakları, kepçeler, süpürgeli havzalarla desteklenir. Sokak için, kontur boyunca güzel, eşit bir yazı tipi ve düzgün bukleler kullanırlar, çünkü burada çizimler uygun olmayacaktır. Aynı şekilde, örneğin bir ticaret mağazası veya bira salonu için orijinal bir işaret yapabilirsiniz.
Sonuç
Seçkin bir heykeltıraş bir zamanlar kompozisyonun sanatta en zor olduğunu söyledi. Hazırlanması için genel bir kural yoktur. Sadece bir kompozisyon oluşturma algoritmasını kavrayabilir ve doğayı gözlemleyerek kendinizde ince bir sanatsal tat geliştirebilirsiniz. Doğal element sisteminden daha mükemmel bir şey yoktur. Bu tavsiye sadece heykeltraşlar, mimarlar veya sanatçılar için değil, aynı zamanda ahşap oymacılar için de geçerlidir. İlk olarak, eğitim sırasında yeni başlayanlar ellerini doldurmak ve kaliteli iş oluşturmak için gerekli becerileri kazanmak için hazır çizimler kullanırlar. Bununla birlikte, gelecekte, herkes bir yeteneğin yeterli olmadığı sanatçı alanında çekingen adımlar atmaya çalışır.Yıllar boyunca geliştirilen bir kompozisyonda dengeyi ince bir şekilde hissetme yeteneğine ihtiyacınız olacak. Sadece işçiliği ve sanatsal zevki birleştirmeyi öğrenerek, oymacı “ruhla” ürünler yaratarak usta olarak adlandırılma hakkına sahiptir.
Ahşap oymacılığı, modern Rusya topraklarında yaygın ve özellikle popüler olan bir tür dekoratif ve uygulamalı sanattır. Ülkenin hemen hemen her bölgesinde, ahşap yüzeylerde kendi oyma süsleri, desenleri, insan figürleri ve hayvanların gelenekleri oluştu. Ahşap genellikle Rus halkının favori malzemelerini ifade eder. Belki de bu sevginin "kökleri" tarihin derinliklerine iner ve pagan inançları günlerinde, herhangi bir doğal nesneye kutsal bir anlam verildiğinde ve ağaçların genellikle bir "cins", yani varoluşun öncüsü, ana doğanın kişileşmesi olarak kabul edildiği bir yerde kaybolur. Olabildiğince, ahşap gerçekten çok “sıcak”, rahat, sade bir malzemedir ve bu da çevre dostudur. Şu anda ahşabı işlemenin birçok yolu vardır, ancak geleneksel oyma, herhangi bir “endüstriyel” tekniğin üzerinde bir adımdır. Oyma süs eşyaları, resimler, figürler, esnaflar ruhlarını çalışmalarına soktu.Oluşturulan ürüne kendimizin bir parçasını nasıl vereceğimizi öğretemeyeceğiz, ancak herhangi bir acemi oymacı için yararlı olacak ahşapla çalışmanın temellerini tanıtacağız.
içerik
Köken ve Gelişim Tarihi
Ahşap haklı olarak insan tarafından kullanılan en eski malzemelerden biri olarak kabul edilebilir. Şafak vakti, insanlar ahşabın ne kadar uygun maliyetli ve kolay işlenebileceğini fark ettiler. İnşaat için her yere çekmeye başladılar. Oyma sanatı, ayrı bir mimari tür olan ahşap mimariyle yakından ilişkilidir. İnsanlar kendilerini güzel şeylerle çevrelemek için iç arzularını asla bastırmadılar. Bu güzellik arzusu genellikle sanatın farklı yönlerde gelişmesi için itici güç haline geldi. Diş çekme bir istisna değildi. Her zamanki gibi, ilk başta en iyisi o günlerde ibadet edilen tanrılar için sunaklara atıldı. Shigirsky idolü, oymacılık sanatının en eski örneği olarak kabul edilir. Yekaterinburg yakınlarındaki kazılarda bulundu. Ürün, yüzeyde tematik çizimler içeren mecazi olarak kırpılmış bir direktir. Bilim adamlarına göre, bu idol VIII yüzyılın ortasında yaratıldı. Karaçamdan bir sütun yapıldı (meşe hakkındaki yaygın yanlış anlamaların aksine). Shigirsky idolüne ek olarak, daha sonra oyulmuş unsurlarla süslenmiş buluntular da vardır, ancak bu ustaların tekniği ilkel ve kaba idi. Modern insan güzelden ziyade onlara orijinal demeyi tercih eder.O zamanların ustaları tarafından kullanılan zayıf araçların etkisini etkiledi.
Ve şimdi neredeyse on yüzyıla büyük bir sıçrama yapacağız ve oymacıların ilk zanaatkârlarının ortaya çıkmaya başladığı 16. yüzyıla geri döneceğiz. Ayinler ve putperestlik alanından, ağaç oymacılığı yavaş yavaş günlük yaşama geçti. Az mobilya ve ahşap mutfak eşyaları tuhaf desenlerle süslemeye başladı. Ustaların kullanmaya başladığı genişletilmiş özel araçlar seti sayesinde teknik daha zarif hale geldi. Sıradan ahşaba ek olarak, ağaç kökleri ve burls (bir tür büyüme) bile kullanıldı. Tuhaf, düzensiz şekilleri ile soyut derneklere ilham verdiler ve oymacıları orijinal asimetrik ev eşyaları yaratmaya teşvik ettiler. Arteller, zengin vatandaşların tapınaklarını, katedrallerini, saraylarını ve evlerini büyük ölçüde dekore etti. Çoğu ev eşyaları (sandıklardan kaşıklara) dekoratif desenlerle kaplandı. Orta sınıf bile evleri dekore etmeye çalıştığından, ev oymacılığı olarak adlandırılan ayrı bir yön ortaya çıktı. Birçok örnek günümüze ulaşmıştır. Çoğu resmi sanat anıtı haline geldi. Ev oymacılığına paralel olarak, daha karmaşık bir teknik ortaya çıktı - hacimsel. Kabartmalı dekorasyonlar oymacılardan büyük beceri gerektiriyordu, ancak sonuç buna değdi. Sandıklar, sandalyeler, oyuncaklar, bardak altlıkları, zencefilli tahtalar (tepsilere benzer), kaşıklar, enfiye kutuları, tabutlar, yatak başlıkları, süslemeler ve pencere kepenkleri oymalar ile süslenmiştir. Birkaç on yıl önce bu sanat formu düşüş gösterse de, eski Rus oymacılığı gelenekleri yavaş yavaş canlanıyor. Yeni her şeyin sadece unutulmuş olduğunu söylemek boşuna değil.
İplik türleri
Ahşap oymacılığı aşağıdaki alt tiplere ve yönlere sınıflandırılmıştır:
Yukarıdaki teknikler temel olarak sınıflandırılmıştır, ancak liste bunlarla sınırlı değildir. Çok daha az sıklıkla, uyumlu ve yastıklı bir arka plan, tuzlu kesim ile diş açma teknikleri kullanırlar.
Nereye uygulanabilir?
Ahşap oymacılığı iç ve peyzaj tasarımında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu tür ürünler en çok etnik Rus stiliyle tutarlı olsa da, ustanın güzel çalışmaları organik olarak İskandinav, eko-yön, eklektizm, Provence (genellikle her türlü ülke), modern, klasik ve hatta füzyona entegre olabilir. İç mekanda, ya oyulmuş ev eşyaları (sandıklar, tabutlar, inkwells, bardak altlıkları, mobilya elemanları) ya da sadece dekorasyon rolü oynayan dekoratif detaylar (kornişler, duvarların her alanındaki duvar resimleri, kenar kemerleri, kapılar) kullanıyorlar.Evin dışını ve bitişik bölgeleri süslemek için, çardaklar, banklar, platbandlar, alınlıklar, kapılar ve kapılar, ağaç oymacılığı tekniği kullanılarak yapılan çitler satın alınır.
İş için malzeme seçimi
Ahşap seçerken, üç kritere dikkat etmelisiniz:
Ahşap oymacısı komşu ormanda bağımsız olarak depolanırsa, malzeme kurutulmalıdır. Bu prosedürü yaz aylarında yapmanız tavsiye edilir, çünkü ağaç 1-2 hafta içinde açık havada uzanmalıdır. İş parçasının etkileyici boyutları varsa, bu süre 1-2 aya çıkarılır. "Yağmur mevsimi" boyunca sokakta malzeme bırakmayın. Böyle bir prosedürden bir anlamı olmayacaktır, çünkü yüksek bir çevresel nem seviyesinde, mikro gözeneklerden gelen su kaybolmayacaktır. Sokakta kuruduktan sonra, ahşap eve getirilir, ancak ısıtma cihazlarının yanına yerleştirilmez. Artık nem bir hafta içinde giderilecektir. Küçük iş parçaları için sindirim teknolojisi uygundur. Isıtılan ve 2-3 saat kaynatılan bir su kabına konurlar. Bu ekspres yöntem, ahşabın mikro gözeneklerinden kalan nemi hızla "sıkıştırmanıza" olanak tanır. İşlemden sonra, boşluklara yaklaşık bir hafta boyunca evde bir “dinlenme” verilir.
Temel El Sanatları Araçları
Çalışmanın tartışabilmesi için, çok az beceri ve yetenek yeterli değildir, aynı zamanda yüksek kaliteli araçlar kullanmanız gerekir.Nicolo Paganini'nin kemanını yetenekleri için bir ipte oynayarak telafi etmesi mümkündür, ancak bu efsane genel kuralın istisnalarını ifade eder. Woodcarver araçlarının standart listesi şunları içerir:
Ve şimdi daha ayrıntılı olarak, oymacının ana aracı olarak haklı olarak kabul edilebilecek keski çeşitlerini ele alıyoruz.
Keski Çeşitleri
Bıçağın özelliklerine ve uygulama alanına bağlı olarak, keskiler aşağıdaki tiplerde sınıflandırılır:
Setteki her ustanın en sık kullandığı kendi favori araçları vardır. Genellikle, böyle dokunaklı bir bağ, oymacının kendi çalışma tarzını zaten geliştirdiği emek yıllarında gelişir. Yeni başlayanlar için, ideal araç bulunana kadar sadece deneme yanılma yoluyla kendilerini "çarpma" yapmak için kalır.
Çalışma Önlemleri
Ahşap keserken, her zaman ustaların ellerine zarar verme riski vardır ve oymacılar için parmaklar ana çalışma aracıdır.Tüm cihazlar yeterince keskindir ve cildi kesmek veya hatta önemli bir şeyi tamamen kesmek için tek bir garip hareket yeterlidir. Bu nedenle, takip edilmesi çok zor olmayan güvenlik kurallarını ihmal etmemelisiniz:
Ayrıca, çalışma alanının yakınında ısıtma cihazlarının, hafif mumların veya dumanın olması önerilmez. Talaşlar yanıcıdır, bu nedenle ateşle herhangi bir temas sınırlı olmalıdır.
Geometrik oyma ana sınıfı
Yukarıda belirtildiği gibi, geometrik oyma en basitlerinden biri olarak kabul edilir, bu nedenle acemi ustaların eğitimi için idealdir. Çalışmak için minimal bir araç seti gereklidir. Kesme işlemi sırasında sadece doğruluk önemlidir. Resmin öğeleri net bir simetriye sahip olmalıdır. Görüntülerin kendileri, tek bir zarif kompozisyon oluşturan tekrarlayan bölgelerden oluşur.
Geometrik iplik teknolojisi ve dizisi
Geometrik oyma tekniğindeki çizim çeşitli basit şekillere dayanmaktadır: düz ve kırık çizgilerle tamamlanan daireler, üçgenler, kareler, dikdörtgenler, yamuklar ve edikulalar. Kasaba halkının yanlış anlamalarına rağmen, bitmiş kompozisyonlar açısallıktan ve kabalıktan yoksundur. Işık ve gölge oyunu görüntünün rahatlamasını vurgular. Grafiklerin bu şekilde geometrik ipliği yoktur. Ruh halini yansıtır ve yazarın becerisini açıkça gösterir. Bitmiş ürün, işin karmaşıklığı ve inceliği ile şaşırtabilir ve bazen algısını etkilemeyen kısalık ilkelerine bağlı kalır. Çoğu zaman, kompozisyonun bileşimi, daha önce kötü güçlerden “muska” olarak kabul edilen geleneksel Rus süslerine dayanmaktadır. Geometrik oyma tekniğinde çalışma süreci geleneksel olarak aşamalara ayrılır:
Kuruduktan sonra, oyulmuş el sanatları amaçlanan amaç için kullanılabilir.
Gerekli araçlar
Geometrik oyma tekniğinde çalışmak için minimum bir araç setine ihtiyacınız olacaktır:
İlk bıçak tipi, açısal geometrik şekiller oluşturan düz çizgileri kesmek için kullanılır ve ikincisi - yumuşak virajlı "oluklar" için.
Bir desenin taslağını oluşturma
“Tam eli” olan ustalar, desenleri bir kalem ve pusula, bir cetvel kullanarak doğrudan iş parçasına uygular. Yeni başlayanlar için önce kağıda bir taslak çizmek veya World Wide Web'de kolayca bulunabilecek hazır çizimler kullanmak daha iyidir. Desenler yazdırılır ve daha sonra işlenmemiş malzemeye uygulanır ve bir karbon kağıdı ile belirtilir. Çizim tamamen iş parçasına aktarıldığında, kompozisyonu kesmeye başlayabilirsiniz.
Desenleri kesin
Yumuşak detaylarla (daireler, yapraklar, düz çizgiler) başlamanız gerekir. İş için bir kalem bıçağı kullanın. Elde avuç içi ve işaret parmağı arasında sıkıştırılır. Başparmak bir kenara bırakılır ve iş parçasına yaslanır. Destek görevi görecek. Bükülmüş bir işaret parmağı alet üzerindeki basıncın ve açısının bir regülatörü haline gelecektir. “Oluğun” derinliği buna bağlı olacaktır. "Kendinizden" kurtulmanız gerektiğini unutmayın. İlk olarak, bileşimin bir kısmı işlenir (sol veya sağ ön ele bağlıdır) ve daha sonra boşluk döndürülür ve desenin ikinci kısmı kesilmeye devam edilir.
Şimdi üçgen elemanlar üzerinde çalışmak için bıçak pervazı devreye giriyor. Bu araç farklı şekilde tutulur. Bir kalem gibi dizin ve başparmak arasında kelepçelenir, ancak kalemin en ucunda bıçağa daha yakındır. Bıçağın “topuğu” iş parçasına 45 derecelik bir açıyla zorla sürülür, ancak şeklin en ucunda değil, hafif bir girinti ile tahrik edilir. Çentik “yumuşak” kenarlara sahip olacak şekilde yapılmalıdır. Böyle bir rahatlama ile "oluklar" güzel görünüyor. Üçgenlerin kenarları birleşmelidir. Aynı algoritmayı kullanarak, resmin kalan öğeleri kesilir. Harcanan odun parçaları piramit şeklinde olmalı, daha sonra iş doğru bir şekilde yapılır.
Bitmiş ürünün öğütülmesi ve emprenye edilmesi
"Olukların" kenarlarının pürüzlülüğünü düzeltmek için, teknenin yüzeyi zımpara kağıdı ile hafifçe zımparalanmalıdır. Daha sonra ürün özel bir bileşim ile emprenye edilir. Bazı kaplama verniği, ancak çoğu usta mumlama işlemini (mum macunu) tercih eder veya yüzeyi yağ ile kaplar. Bu durumda, zanaat hafif, doğal bir parlaklık kazanacaktır. Genellikle keten tohumu, karahindiba, nane, yedi bitki yağı kullanın. Aynı bileşikler bulaşıkları ıslatmak için mükemmeldir. Zanaat bir aletle yoğun bir şekilde yağlanır, daha sonra yağ tahtaya “ovalanır”. Şimdi ürün kurumalıdır. Güneşin altında kurumaya sokmak en iyisidir. Bazı insanlar ürünleri pilin yanına koyar veya işlemi hızlandırmak için saç kurutma makinesi kullanır.
Çerez kesicilerin ana sınıfı
Bir çerez kesici yapmak için, önce boşluğu kırpmanız gerekir. Boşluğun genişliği ve uzunluğu, gelecekteki şekerlemelerin boyutuna bağlıdır. Genel olarak kabul edilen standartlara odaklanabilir ve mağazadan satın alınan normal yıldönümü veya kahve çerezlerini deneyebilirsiniz. Ahşap seçimine gelince, karaçam, kayın, meşe bu amaçlar için uygundur. İş parçası bir testere kullanılarak tahtadan kesilir. Daha sonra çalışma yüzeyine sabitlenir ve önceden hazırlanmış bir eskiz görüntüsüne aktarılır. Kompozisyonun çerez üzerindeki tüm ayrıntıları sırasıyla dışbükey olmalıdır, arka planın işlenmesi gerekmez. İş için bir takım araçlar karmaşıklığına bağlı olarak değişir.Kesmek daha kolaydı, yarı tonlarla çizilen kaynak görüntüyü seçmeniz gerekiyor. Daha sonra master'ın kesme elemanlarının derinliği ile gezinmesi daha kolay olacaktır. Basılı kurabiyeler, etiketler, ağaçlar ve kuşlar ile gösterişsiz manzaralar, hayvanlar, çiçek aranjmanları ve mısır kulaklarının buketleri sıklıkla seçilir.
Plakaları kesin
Etiketler genellikle şekil olarak düzensizdir. Ürünün konturları harflerin kıvrımları ile vurgulanır, bu nedenle iş parçasını tamir etmeniz ve belirli yerlerde fazla parçaları kesmeniz gerekecektir. Harfler bir kalem ve bir cetvel kullanarak elle çizilebilir veya İnternet'ten hazır bir yazıt indirebilirsiniz. Plaka yapmak çok basittir, bu nedenle yeni başlayanlar için idealdir. Bir bıçak-kosyachka ve Bogorodsky Tatyanka seti iş için yeterlidir. Kesmeden sonra, plaka öğütülür ve leke ile kaplanır. Bileşim kuruduğunda, girintiler ikinci bir tabaka ile daha da vurgulanır. Banyo için plakalardaki yazıtlar bulutlar, meşe veya huş ağacı yaprakları, kepçeler, süpürgeli havzalarla desteklenir. Sokak için, kontur boyunca güzel, eşit bir yazı tipi ve düzgün bukleler kullanırlar, çünkü burada çizimler uygun olmayacaktır. Aynı şekilde, örneğin bir ticaret mağazası veya bira salonu için orijinal bir işaret yapabilirsiniz.
Sonuç
Seçkin bir heykeltıraş bir zamanlar kompozisyonun sanatta en zor olduğunu söyledi. Hazırlanması için genel bir kural yoktur. Sadece bir kompozisyon oluşturma algoritmasını kavrayabilir ve doğayı gözlemleyerek kendinizde ince bir sanatsal tat geliştirebilirsiniz. Doğal element sisteminden daha mükemmel bir şey yoktur. Bu tavsiye sadece heykeltraşlar, mimarlar veya sanatçılar için değil, aynı zamanda ahşap oymacılar için de geçerlidir. İlk olarak, eğitim sırasında yeni başlayanlar ellerini doldurmak ve kaliteli iş oluşturmak için gerekli becerileri kazanmak için hazır çizimler kullanırlar. Bununla birlikte, gelecekte, herkes bir yeteneğin yeterli olmadığı sanatçı alanında çekingen adımlar atmaya çalışır.Yıllar boyunca geliştirilen bir kompozisyonda dengeyi ince bir şekilde hissetme yeteneğine ihtiyacınız olacak. Sadece işçiliği ve sanatsal zevki birleştirmeyi öğrenerek, oymacı “ruhla” ürünler yaratarak usta olarak adlandırılma hakkına sahiptir.