Bir dairenin veya özel bir evin içindeki piller bir zorunluluktur. İklimimizin zorlu koşulları bizi yıl boyunca konforlu yaşamı sağlayacak yüksek kaliteli bir ısıtma sistemi kurmaya zorluyor. Radyatörlerin iç dekorasyon grubuna atfedilmesi zordur. Isıtma sisteminin iletişim hatlarının bu düz kısmı birçok zarif iç mekanı bozar. Bununla birlikte, radyatörler basit manipülasyonlarla kolayca şık bir dekora dönüştürülebilir. İç mekandaki pilleri nasıl saklayacağımız hakkında konuşalım.
Birkaç yüzyıl önce, kömür veya odunla ısıtılan şömineler ve sobalar, evin ısınmasından sorumluydu.Birçok Rus köyünde, hala amaçlanan amaçları için kullanılan bu birimler hala korunmaktadır. Isıtma sisteminin ilk prototipi Roma hipokratları olarak kabul edilir. Bunlar, zeminin altında tutulan ve fırına bağlı kanalların bir kompleksiydi. Tesisler sıcak hava nedeniyle ısıtılmıştır. Roma hamamları bakır borulardan ateşlenen su ile ısıtıldı. Sıvı ayrıca bir fırında ısıtıldı. Böylece, antik Roma'da iki tip ısıtma sistemi vardı: buhar ve su. Sobalar önce kilden, daha sonra taş ve tuğladan yapılmıştır.
Fırın işinde devrim, siyasi faaliyetleri ile daha çok bilinen Benjamin Franklin tarafından yapıldı. Mucit fırını yapmak için dökme demir kullandı. Metal uzun süre ısıtıldı, ancak yavaşça soğutuldu. Dökme demir ünitesi aynı anda iki modern icadın prototipi oldu: kazanlar ve radyatörler. Bir sonraki, Franklin ocağına dayanan, kış bahçesini ısıtmak için karmaşık bir su ısıtma sistemi oluşturan ustaca bir İngiliz mühendisti. Sıvı ısıtma büyük hacimli kazanlarda gerçekleştirildi. Daha sonra su, dolaştığı, ısı veren borulara girdi ve yeniden ısıtma için geri döndü. Bu fikir sadece İngiliz mühendisler tarafından değil, aynı zamanda yerli mühendisler tarafından da benimsenmiştir.
Petrin dönemindeki Yaz Sarayı benzer agregalar tarafından ısıtıldı. Sistemler, küçük alan nedeniyle havayı iyi ısıtmayan sıradan borular kullandı. Bir disk sistemi ve kazana bağlı bir çift kalın boru olan ilk dökme demir radyatör, yerli mucitler tarafından icat edildi. Bu tür piller Avrupa'ya ve ötesine hızla yayılır. Bununla birlikte, zamanla yerçekimi ısıtma sistemleri pompalarda çalışan ünitelerin yerini almıştır. İçlerinde sıvı, zorunlu enjeksiyonun bir sonucu olarak iletişim hatları boyunca yayıldı.Geçen yüzyılın 30'larına yaklaştıkça, boru şeklindeki radyatörler dökme demir radyatörlerin yerini aldı. Otuz yıl sonra alüminyum piller kullanılmaya başlandı. 20'li yıllardan başlayarak, halen kullanımda olan (o zaman) yenilikçi bir merkezi ısıtma sistemini uygulamaya başladılar.
Radyatör çeşitleri
Isıtma radyatörleri boyut, tasarım özellikleri ve üretim malzemelerine göre sınıflandırılır. Bir pil seçerken, her şeyden önce operasyonel verimliliği ve ancak o zaman görünüşü ile değerlendirilir. Tasarım türüne göre, üniteler üç türe ayrılır:
kesit;
boru şekilli;
Panel.
Mevcut bölümler kesit bölümlerinde kaldırılır veya yeni bölümler ek olarak yüklenir. Böylece, pil gücünü bağımsız olarak ayarlayabilirsiniz. Ucuzdurlar, ancak hızla ısınırlar. Seksiyonel radyatörlerin yıkanması zordur. Panel modelleri, belirli bir oda için üniteyi seçmenize izin veren çok çeşitli boyutlara sahiptir. Örneğin, küçük bir mutfak için aynı kompakt radyatörü satın alabilirsiniz, bu da gizlenmesi kolaydır. Ancak, yüksek basınçlı sistemler ile birleştirilemezler. Ve son olarak, tüp şeklindeki piller. En kolay ve en popüler seçenek. Tüplerden oluşurlar (adından da anlaşılacağı gibi). Genellikle segmentler dikey olarak düzenlenir, ancak yatay yerleşimli modeller de vardır. Isı transferi seviyesi tüplerin çapına bağlıdır. Yuvarlak uçlar yüzeyde kir birikmesine izin vermez. Pilin konumuna bağlı olarak, bunlar şu şekilde sınıflandırılır:
Dikey (yüksek);
Zemin ayakta;
Düz.
En orijinal seçenek dikeydir. Yükseklikleri genişliği önemli ölçüde aşar ve genellikle böyle bir agreganın gizlenmesi gerekmez: bir çatı katına, yüksek teknolojiye veya modern stile başarıyla entegre olur.
bimetalik
Radyatör bir alüminyum kutu ve altına gizlenmiş çelik borulardan oluşur.Bu, apartman binalarına evrensel olarak kurulan en yaygın tiptir. Bimetalik piller% 100 ve% 50 olabilir. İlk durumda, tüpler tamamen çelikten, ikincisinde ise sadece kısmen yapılır. Bu radyatörler uzun süre dayanır ve bakım ihtiyacı çok nadirdir. Hızla ısınırlar, küçük bir ağırlığa sahiptirler, bu da onları kendiniz kurmanıza izin verir. Kompakt radyatörler modern tasarıma çok uygundur.
Ünitenin düzgün çalışması için, ayrıca hava tahliyesi için bir valf takılması gerekir.
alüminyum
Alüminyum radyatörler iki şekilde yapılır:
ekstrüzyon;
Döküm.
İkinci durumda, bataryaya ek bölümlerin takılmasına izin verilir. Alüminyum radyatörler hafif, düşük fiyatlıdır ve aynı zamanda zengin bir renk ve boyut yelpazesine sahiptir. Hemen hemen her iç mekana entegre etmek kolaydır. Radyatörler hızlı bir şekilde ısınır, ancak zamanla bölümler arasında sızıntılar oluşabilir. Ek olarak, alüminyum dövülebilir bir malzemedir; ondan yapılan agregalar güçlü mekanik strese maruz bırakılamaz.
çelik
Çelik agregaları çok çabuk ısınır. Ekipman pazarı, dikey veya yatay bir açıyla kurulan modeller sunar. Ne yazık ki, malzeme korozyona maruz kalır. Maksimum hizmet ömrü 15 yıldır. Merkezi ısıtmada bu tip pillerin kullanılmasına izin verilmez, çünkü malzeme uzun süre susuz bırakılırsa hızla bozulur. Çelik radyatörler ani basınç dalgalanmalarına dayanmaz. Özellikle kaynak bölgelerinde hassastırlar. Dökme demir veya bakırdan daha sık değiştirilmeleri gerekecektir. Yüzeyin, alanların “boşluklarla” boyanması metal korozyonuna neden olabilir.
pirinç
Bakır radyatörler ısıtma ekipmanı pazarında en pahalı olanlardan biridir.Birimler hafiftir ve ek boya gerektirmeyen parlak bir yüzeye sahiptir. Yük eşit olarak dağıtıldığından malzeme su darbesine ve basınç dalgalanmalarına karşı duyarsızdır. Bakır radyatörler, hem merkezi hem de otonom ısıtma sistemleri için uygundur. Birimler Provence, retro ve klasik ile birlikte şık görünüyor. Böyle güzel pilleri saklamaya gerek yok. Odanın dekorasyonu olarak kullanılabilirler.
Dökme demir
Dökme demir radyatörler eski bir retro model olarak kabul edilir. Aslında, kullanımlarını zaten aşmışlar ve nadiren kullanılıyorlar. Radyatör, yüzeyi genellikle çiçek süsleriyle süslenmiş dikey tüplerden oluşan bir sistemdir. Birimler masif ve çok ağırdır, bu da DIY kurulumunu zorlaştırır. Bir kişi bu tür ekipmanlarla baş edemez, bu yüzden şirket tarafından kurulması gerekir. İç mekandaki pili maskelemek çok zordur. Dökme demir, radyatörün verimliliğini etkileyen uzun süre ısınır. Odanın rahat sıcaklık koşulları oluşturması için büyük miktarda yakıt ve zaman kullanmanız gerekecektir. Ancak, dökme demir piller uzun süre soğur. Birimin ortalama ömrü 30 yıldır. Malzeme neredeyse korozyondan korkmaz.
Gömme radyatörler
Yerleşik radyatörlerin tasarımı zaten pilin zeminde veya duvarda yetkin kılık değiştirmesini içerir. Ünite, ısıyı ileten bir kafes panel ile güvenli bir şekilde kapatılır. Sistemin tüm "iç kısımları" bu kutunun arkasında saklanıyor. Cam duvarlı geniş odaların (panoramik pencereler) ısıtılması için dahili radyatörler gereklidir. Bu durumda zemin modelleri daha etkilidir. Standartlara göre, cihazlar pencereli soğuk duvarların yanına monte edilir. "Yandaki kapıya" monte edilen duvara monte edilmiş dahili piller çok az ısı verir ve odayı biraz ısıtır.Zemin aküleri, iç tasarımı bozmayan, aynı zamanda görevle başarılı bir şekilde başa çıkabilen pencerenin önünde bir kafes “şerididir”.
“Sıcak zemin” sistemi de bu kategoriye girmektedir. Genellikle kışın veya “savunmasız” odalarda (oturma odasına dönüştürülen bir balkon) konforlu bir sıcaklığın korunmadığı dairelere ek ısıtma olarak kurulur.
Şekillendirme yolları
Odanın tasarımında stilistik karara uymayan düz bir radyatörü maskelemek için en basit seçenek ekrandır. Bu genellikle pili kaplayan deliklere sahip zaten bitmiş bir paneldir. Özel bir kutuya asılabilir veya gömülebilir, yani radyatörü tamamen gizleyebilir. Ekranlar cam, MDF, metalden yapılmıştır. Hasır gibi görünen ahşap paneller de var. Yüzeylerinin rengi odanın mobilyalarına uyacak şekilde seçilir. Glass, modern "yüksek teknoloji" tarzları için idealdir. Metal elekler genellikle dövme elemanları ile yapılır. Çiçek motifleri başlangıçta ülke veya klasik stile karışacaktır. Radyatörleri sadece ekranların yardımıyla tasarlayabilirsiniz. En basit, bütçe yöntemleri boyamayı içerir. Renk radyatörleri, perdelerin, duvarların gölgesi ile birleşir veya pili iç mekanın aksanı haline getirir. Bazen ünite duvar kağıdı şeritleri ile yapıştırılır, böylece yüzey tamamen maskelenir. Siyah, gri, beyaz radyatörler bir çatı katı, minimalizm, yüksek teknoloji, fütürizm ve avant-garde ile birleştirilir. Bazen pencere kenarına tutturulmuş kumaş perdeler kullanılır. Provence tarzında böyle rahat bir çözüm, eklektizm, etnik veya klasik görünüyor. Macun yardımıyla, şekle ek hacim verilir. Bakır radyatörler, yüzeyi yaşlandıran yapay patine ile dekore edilmiştir.
Bazı durumlarda, radyatörler ustalıkla "şömine" altında süslemektedir. Pilin yanlarında kitaplar ve mücevherler için raflar monte edilir.Hatırlamaya değer: pil ne kadar derin gizlenirse, çalışmasının verimliliğini o kadar fazla etkiler.
Doğru nasıl seçilir
Radyatörler boyut, tasarım ve malzemeye göre seçilir. Ancak belirli bir oda için sayılarının hesaplanması gerekecektir. Doğru değeri elde etmek için odanın boyutlarını, çerçevelerin ve yapının yapıldığı malzemeyi, dış duvarların sayısını ve pencere açıklıklarını dikkate almak gerekir. Bu verilere dayanarak, ısı kapasitesi hesaplanır.
Sonuç
Pilin tasarımıyla uğraşmak için zaman veya istek yoksa, yazarın tasarımına sahip bir radyatör satın alın. Elbette, ekipman maliyeti basit birimlerin maliyetinden birkaç kat daha yüksektir, ancak iç kısımdaki benzersiz bir eleman bunun bir parçası olacak ve böylece tasarım resmini tamamlayacaktır. Geleneksel olarak, bu tür radyatörler kabartma desenlerle dekore edilmiştir. Olağanüstü biçimlerin modelleri de vardır: hayvanlar, "aerodinamik" bir konfigürasyonun nesneleri, mandallı "kapılar", müzikal bir çıta, karmaşık bir desen oluşturan ince tüplerin kurnaz bir şekilde iç içe geçmesi.
Bir dairenin veya özel bir evin içindeki piller bir zorunluluktur. İklimimizin zorlu koşulları bizi yıl boyunca konforlu yaşamı sağlayacak yüksek kaliteli bir ısıtma sistemi kurmaya zorluyor. Radyatörlerin iç dekorasyon grubuna atfedilmesi zordur. Isıtma sisteminin iletişim hatlarının bu düz kısmı birçok zarif iç mekanı bozar. Bununla birlikte, radyatörler basit manipülasyonlarla kolayca şık bir dekora dönüştürülebilir. İç mekandaki pilleri nasıl saklayacağımız hakkında konuşalım.
içerik
Radyatörlerin tarihçesi
Birkaç yüzyıl önce, kömür veya odunla ısıtılan şömineler ve sobalar, evin ısınmasından sorumluydu.Birçok Rus köyünde, hala amaçlanan amaçları için kullanılan bu birimler hala korunmaktadır. Isıtma sisteminin ilk prototipi Roma hipokratları olarak kabul edilir. Bunlar, zeminin altında tutulan ve fırına bağlı kanalların bir kompleksiydi. Tesisler sıcak hava nedeniyle ısıtılmıştır. Roma hamamları bakır borulardan ateşlenen su ile ısıtıldı. Sıvı ayrıca bir fırında ısıtıldı. Böylece, antik Roma'da iki tip ısıtma sistemi vardı: buhar ve su. Sobalar önce kilden, daha sonra taş ve tuğladan yapılmıştır.
Fırın işinde devrim, siyasi faaliyetleri ile daha çok bilinen Benjamin Franklin tarafından yapıldı. Mucit fırını yapmak için dökme demir kullandı. Metal uzun süre ısıtıldı, ancak yavaşça soğutuldu. Dökme demir ünitesi aynı anda iki modern icadın prototipi oldu: kazanlar ve radyatörler. Bir sonraki, Franklin ocağına dayanan, kış bahçesini ısıtmak için karmaşık bir su ısıtma sistemi oluşturan ustaca bir İngiliz mühendisti. Sıvı ısıtma büyük hacimli kazanlarda gerçekleştirildi. Daha sonra su, dolaştığı, ısı veren borulara girdi ve yeniden ısıtma için geri döndü. Bu fikir sadece İngiliz mühendisler tarafından değil, aynı zamanda yerli mühendisler tarafından da benimsenmiştir.
Petrin dönemindeki Yaz Sarayı benzer agregalar tarafından ısıtıldı. Sistemler, küçük alan nedeniyle havayı iyi ısıtmayan sıradan borular kullandı. Bir disk sistemi ve kazana bağlı bir çift kalın boru olan ilk dökme demir radyatör, yerli mucitler tarafından icat edildi. Bu tür piller Avrupa'ya ve ötesine hızla yayılır. Bununla birlikte, zamanla yerçekimi ısıtma sistemleri pompalarda çalışan ünitelerin yerini almıştır. İçlerinde sıvı, zorunlu enjeksiyonun bir sonucu olarak iletişim hatları boyunca yayıldı.Geçen yüzyılın 30'larına yaklaştıkça, boru şeklindeki radyatörler dökme demir radyatörlerin yerini aldı. Otuz yıl sonra alüminyum piller kullanılmaya başlandı. 20'li yıllardan başlayarak, halen kullanımda olan (o zaman) yenilikçi bir merkezi ısıtma sistemini uygulamaya başladılar.
Radyatör çeşitleri
Isıtma radyatörleri boyut, tasarım özellikleri ve üretim malzemelerine göre sınıflandırılır. Bir pil seçerken, her şeyden önce operasyonel verimliliği ve ancak o zaman görünüşü ile değerlendirilir. Tasarım türüne göre, üniteler üç türe ayrılır:
Mevcut bölümler kesit bölümlerinde kaldırılır veya yeni bölümler ek olarak yüklenir. Böylece, pil gücünü bağımsız olarak ayarlayabilirsiniz. Ucuzdurlar, ancak hızla ısınırlar. Seksiyonel radyatörlerin yıkanması zordur. Panel modelleri, belirli bir oda için üniteyi seçmenize izin veren çok çeşitli boyutlara sahiptir. Örneğin, küçük bir mutfak için aynı kompakt radyatörü satın alabilirsiniz, bu da gizlenmesi kolaydır. Ancak, yüksek basınçlı sistemler ile birleştirilemezler. Ve son olarak, tüp şeklindeki piller. En kolay ve en popüler seçenek. Tüplerden oluşurlar (adından da anlaşılacağı gibi). Genellikle segmentler dikey olarak düzenlenir, ancak yatay yerleşimli modeller de vardır. Isı transferi seviyesi tüplerin çapına bağlıdır. Yuvarlak uçlar yüzeyde kir birikmesine izin vermez. Pilin konumuna bağlı olarak, bunlar şu şekilde sınıflandırılır:
En orijinal seçenek dikeydir. Yükseklikleri genişliği önemli ölçüde aşar ve genellikle böyle bir agreganın gizlenmesi gerekmez: bir çatı katına, yüksek teknolojiye veya modern stile başarıyla entegre olur.
bimetalik
Radyatör bir alüminyum kutu ve altına gizlenmiş çelik borulardan oluşur.Bu, apartman binalarına evrensel olarak kurulan en yaygın tiptir. Bimetalik piller% 100 ve% 50 olabilir. İlk durumda, tüpler tamamen çelikten, ikincisinde ise sadece kısmen yapılır. Bu radyatörler uzun süre dayanır ve bakım ihtiyacı çok nadirdir. Hızla ısınırlar, küçük bir ağırlığa sahiptirler, bu da onları kendiniz kurmanıza izin verir. Kompakt radyatörler modern tasarıma çok uygundur.
alüminyum
Alüminyum radyatörler iki şekilde yapılır:
İkinci durumda, bataryaya ek bölümlerin takılmasına izin verilir. Alüminyum radyatörler hafif, düşük fiyatlıdır ve aynı zamanda zengin bir renk ve boyut yelpazesine sahiptir. Hemen hemen her iç mekana entegre etmek kolaydır. Radyatörler hızlı bir şekilde ısınır, ancak zamanla bölümler arasında sızıntılar oluşabilir. Ek olarak, alüminyum dövülebilir bir malzemedir; ondan yapılan agregalar güçlü mekanik strese maruz bırakılamaz.
çelik
Çelik agregaları çok çabuk ısınır. Ekipman pazarı, dikey veya yatay bir açıyla kurulan modeller sunar. Ne yazık ki, malzeme korozyona maruz kalır. Maksimum hizmet ömrü 15 yıldır. Merkezi ısıtmada bu tip pillerin kullanılmasına izin verilmez, çünkü malzeme uzun süre susuz bırakılırsa hızla bozulur. Çelik radyatörler ani basınç dalgalanmalarına dayanmaz. Özellikle kaynak bölgelerinde hassastırlar. Dökme demir veya bakırdan daha sık değiştirilmeleri gerekecektir. Yüzeyin, alanların “boşluklarla” boyanması metal korozyonuna neden olabilir.
pirinç
Bakır radyatörler ısıtma ekipmanı pazarında en pahalı olanlardan biridir.Birimler hafiftir ve ek boya gerektirmeyen parlak bir yüzeye sahiptir. Yük eşit olarak dağıtıldığından malzeme su darbesine ve basınç dalgalanmalarına karşı duyarsızdır. Bakır radyatörler, hem merkezi hem de otonom ısıtma sistemleri için uygundur. Birimler Provence, retro ve klasik ile birlikte şık görünüyor. Böyle güzel pilleri saklamaya gerek yok. Odanın dekorasyonu olarak kullanılabilirler.
Dökme demir
Dökme demir radyatörler eski bir retro model olarak kabul edilir. Aslında, kullanımlarını zaten aşmışlar ve nadiren kullanılıyorlar. Radyatör, yüzeyi genellikle çiçek süsleriyle süslenmiş dikey tüplerden oluşan bir sistemdir. Birimler masif ve çok ağırdır, bu da DIY kurulumunu zorlaştırır. Bir kişi bu tür ekipmanlarla baş edemez, bu yüzden şirket tarafından kurulması gerekir. İç mekandaki pili maskelemek çok zordur. Dökme demir, radyatörün verimliliğini etkileyen uzun süre ısınır. Odanın rahat sıcaklık koşulları oluşturması için büyük miktarda yakıt ve zaman kullanmanız gerekecektir. Ancak, dökme demir piller uzun süre soğur. Birimin ortalama ömrü 30 yıldır. Malzeme neredeyse korozyondan korkmaz.
Gömme radyatörler
Yerleşik radyatörlerin tasarımı zaten pilin zeminde veya duvarda yetkin kılık değiştirmesini içerir. Ünite, ısıyı ileten bir kafes panel ile güvenli bir şekilde kapatılır. Sistemin tüm "iç kısımları" bu kutunun arkasında saklanıyor. Cam duvarlı geniş odaların (panoramik pencereler) ısıtılması için dahili radyatörler gereklidir. Bu durumda zemin modelleri daha etkilidir. Standartlara göre, cihazlar pencereli soğuk duvarların yanına monte edilir. "Yandaki kapıya" monte edilen duvara monte edilmiş dahili piller çok az ısı verir ve odayı biraz ısıtır.Zemin aküleri, iç tasarımı bozmayan, aynı zamanda görevle başarılı bir şekilde başa çıkabilen pencerenin önünde bir kafes “şerididir”.
Şekillendirme yolları
Odanın tasarımında stilistik karara uymayan düz bir radyatörü maskelemek için en basit seçenek ekrandır. Bu genellikle pili kaplayan deliklere sahip zaten bitmiş bir paneldir. Özel bir kutuya asılabilir veya gömülebilir, yani radyatörü tamamen gizleyebilir. Ekranlar cam, MDF, metalden yapılmıştır. Hasır gibi görünen ahşap paneller de var. Yüzeylerinin rengi odanın mobilyalarına uyacak şekilde seçilir. Glass, modern "yüksek teknoloji" tarzları için idealdir. Metal elekler genellikle dövme elemanları ile yapılır. Çiçek motifleri başlangıçta ülke veya klasik stile karışacaktır. Radyatörleri sadece ekranların yardımıyla tasarlayabilirsiniz. En basit, bütçe yöntemleri boyamayı içerir. Renk radyatörleri, perdelerin, duvarların gölgesi ile birleşir veya pili iç mekanın aksanı haline getirir. Bazen ünite duvar kağıdı şeritleri ile yapıştırılır, böylece yüzey tamamen maskelenir. Siyah, gri, beyaz radyatörler bir çatı katı, minimalizm, yüksek teknoloji, fütürizm ve avant-garde ile birleştirilir. Bazen pencere kenarına tutturulmuş kumaş perdeler kullanılır. Provence tarzında böyle rahat bir çözüm, eklektizm, etnik veya klasik görünüyor. Macun yardımıyla, şekle ek hacim verilir. Bakır radyatörler, yüzeyi yaşlandıran yapay patine ile dekore edilmiştir.
Doğru nasıl seçilir
Radyatörler boyut, tasarım ve malzemeye göre seçilir. Ancak belirli bir oda için sayılarının hesaplanması gerekecektir. Doğru değeri elde etmek için odanın boyutlarını, çerçevelerin ve yapının yapıldığı malzemeyi, dış duvarların sayısını ve pencere açıklıklarını dikkate almak gerekir. Bu verilere dayanarak, ısı kapasitesi hesaplanır.
Sonuç
Pilin tasarımıyla uğraşmak için zaman veya istek yoksa, yazarın tasarımına sahip bir radyatör satın alın. Elbette, ekipman maliyeti basit birimlerin maliyetinden birkaç kat daha yüksektir, ancak iç kısımdaki benzersiz bir eleman bunun bir parçası olacak ve böylece tasarım resmini tamamlayacaktır. Geleneksel olarak, bu tür radyatörler kabartma desenlerle dekore edilmiştir. Olağanüstü biçimlerin modelleri de vardır: hayvanlar, "aerodinamik" bir konfigürasyonun nesneleri, mandallı "kapılar", müzikal bir çıta, karmaşık bir desen oluşturan ince tüplerin kurnaz bir şekilde iç içe geçmesi.