Modern tarzlara tam anlamıyla nüfuz eden şehirsel motiflere rağmen, bir insanın doğal ve hatta bazen ilkel unsurlar için özlemi vardır. Bu tür dekor şömineleri içerir. İlk prototipleri, bir kişinin ateş almayı ve sürdürmeyi öğrendiği Taş Devri'nde ortaya çıktı. Eski "şömineler" alevi ısıtma ve yemek pişirme için açık ocaklardı. O günlerde, bu elemanlar herhangi bir dekoratif işlev taşımadı. Yaşam tarzı ve sürekli hayatta kalma mücadelesi, eski insanlara güzelliğe hayran olma zamanı bırakmadı. Konutlar daha “sivil” bir görünüm kazanmaya başladığında, içine ocaklar kurulmaya başlandı. İlk başta taştan yapılmışlardı, ancak odayı duman ve kurumdan kurtarmaya izin veren ilkel bacalar vardı. Daha sonra, sobalar için daha modern tuğlalar kullanıldı ve şömineler pahalı daireleri süslemeye başladı. Rönesans sırasında mermerle süslenmeye ve mozaiklerle süslenmeye başladılar. Büyük kaleler ve şöminelerde uygun şekilde monte edilmiştir.Söylentilere göre Ortaçağ'da şövalyelerin ziyafetlerinde tükürük üzerine bütün domuzları kaynattılar.
Ardından, şöminelerin dekorasyonuna, görünümlerine ve aksesuar seçimine giderek daha fazla dikkat edilmeye başladı. Evin sıcak "kalbi" için kit, kömür otu için zarif çatallar, temiz maşalar ve kül yanma fırçası ile bir faraş içermeye başladı. Belki de ataların "hafızası" bir etkiye sahiptir, ancak yangın "sazlıkların" vahşi dansı ile insanları büyülemeye devam eder ve yakacak odun çatlaması sinirlerden daha iyi hapları yatıştırır. Şömineler evsizlik ve konforla ilişkilidir. Herhangi bir odada, iç mekanın vurgu noktası dekoratif “soba” olacaktır. Özel bir eve kurmak bir şehir dairesinden çok daha kolaydır. Ancak bu, mega şehir sakinlerinin fikri terk etmesi gerektiği anlamına gelmez. Sahte şömineler yaratmanın birkaç yolu vardır, benzer bir taklit sadece bir dekor görevi görür. "Oda" kelimesinin şömineden geldiğine inanılmaktadır, çünkü bütün ailenin gittiği ısıtmalı bir oda anlamına gelmektedir. Odak, insanları bugüne kadar birleştirmeye yönelik bu yeteneği korumuştur. Dairede dekoratif bir şömine, herhangi bir türdeki odanın koşullu merkezinin rolünü oynar. Onları kendiniz yapmanın en basit ve en popüler yollarıyla tanışacağız ve ayrıca hangi malzemelerin kullanılmasının tercih edildiğini öğreneceğiz.
Daire koşullarında, genellikle tam teşekküllü bir şömine kurma fırsatı yoktur: katlarda büyük bir yük, bacaları tutacak hiçbir yer, yakıt depolayacak hiçbir yer yoktur. Buna ek olarak, herkesin modern konutu odun demetleri ve kömür kovaları deposuna dönüştürmeye cesaret etmesi olası değildir.Odada açık bir alev de tehlikelidir, özellikle sadece odanın sahipleri değil, aynı zamanda apartmanın tüm sakinleri de risk altındadır. Bu gibi durumlarda, mevcut analogları kullanırlar - biyo-, elektrikli şömineler ve gazla çalışan modeller. Tam teşekküllü bir inşaat kaçınılmaz olarak ek maliyetlerle ilişkilendirilecek ve bütçe seçeneği ana görevle başa çıkacak - odayı dekore edecek, ancak sonuç olarak ucuz olacak. Benzer bir eleman, iç mekana organik olarak uyacaktır, çünkü modeller sadece boyut ve malzemelerde değil, aynı zamanda performans stillerinde de farklılık gösterir.
Dekoratif şöminelerin çeşitleri
Üç ana dekoratif şömine türü ve bir ayrı görünüm vardır:
Biyo şömineler. Özel yakıtla çalışırlar, "canlı" bir ateş yakarlar ve odayı kısmen ısıtırlar.
Elektrikli şömineler. Ön panelde, gerçek bir alevin alevlerini taklit eden bir TV'de olduğu gibi bir ekran kurulur. Geleneksel olarak, ısı veren simülasyonlar ve sadece ısıtma için kullanılan fonksiyonel şömineler olarak sınıflandırılırlar. İkinci modeller genellikle bir odayı dekore etmek için tasarlanmamıştır, bu nedenle tasarım sanatı nesnesi olarak kabul edilmezler.
Gazlı şömineler. Gerçek alevleri var, odanın ek ısınması için kullanılıyorlar.
Kendiniz tarafından yapılan dekoratif yapılar. Ateş taklidi mum veya ampul kullanılarak elde edilir. Çoğu model odayı ısıtmaz. Bazı durumlarda, eko-şömineler hazırlıksız bir ocağa monte edilir.
Yere göre, dekoratif şömineler üç tipte sınıflandırılır:
Merkez. Odanın ortasında yer alır;
Köşe. Fazla yer kaplamadıklarından küçük odaları süslemek için uygun;
Pristennye. Duvarlardan birinin yakınında bulunurlar. Bu tür en popüler olarak kabul edilir.
Dairenin iç kısmında elektrikli şömineler
Kurulum tipine göre elektrikli şömineler üç tipe ayrılır:
Zemin ayakta.Taşınabilir bir kurulum, şömine olarak stilize edilen geleneksel bir elektrikli fırındır.
Asma. Duvara asılan nispeten yeni bir model. Bu seçenekler organik olarak modern stillere uyar: neoklasik, modern, yüksek teknoloji, minimalizm.
Gömülü. Bir ocak ve bir “portal” dan oluşur - orijinal şömineyi taklit eden bir kutu. Modeller duvardaki veya hatta mobilyadaki özel nişlere yerleştirilmiştir. İlk bakışta onları orijinalinden ayırt etmek neredeyse imkansızdır.
Elektrikli şöminelerin sürekli temizlenmesi gerekmez, duman ve kurum vermezler. Gaz "akrabaları" ile karşılaştırıldığında, "canlı" bir ateşi olmadığı için bu modellerin kullanımı güvenlidir. Ekranlarla donatılmış modeller, dinamik olarak hareket eden bir alevin görüntüsüne sahiptir.
İç mekandaki biyo şömineler
Biyo veya eko şömineler son yıllarda gerçek bir moda trendi haline geldi. Alevi taklit etmezler, gerçek ateş yakarlar. Yanma işlemine koku, duman ve kurumun salınması eşlik etmez, yani havaya hiçbir yan ürün salınmaz. Benzer bir harika etki, özel bir tür sıvı yakıtla denatüre etanolün kullanılmasıyla elde edilir. Yanma sırasında su buharı ve karbondioksit açığa çıkarır. Her iki madde de insanlar için kesinlikle güvenlidir. Ocak, paslanmaz çelikten yapılmış güvenilir bir şekilde korunan bir "yuvaya" yerleştirilmiştir ve alevin yoğunluğu isteğe göre düzenlenmiştir. Zengin ürün yelpazesi, en iyi eko-stil geleneklerinde ve antika versiyonlarda cam paneller ve ahşap elemanlara sahip modeller olarak sunulmaktadır. Bu tür ekipmanların fiyatları şimdiye kadar müşterilerin cüzdanlarını “ısırdı”. Etanol yenilenebilir bir kaynak olmasına rağmen yakıt kutularının sürekli satın alınması da ek maliyetler getirecektir. Biyo şömineler evrenseldir ve mutfak, oturma odası veya yatak odasının dekorasyonunu dekore edebilir.
Gaz şömineler: kentsel iç mekanda canlı ateş
Bir kerede gazlı şömineler odun yakmanın yerini aldı.Bu üniteler kendileri gibi ucuz olarak adlandırılamazlar ve kurulumları yüksek maliyetlerle doludur. Bu tür modellerin merkezi gaz ısıtmasının sağlandığı dairelere monte edilmesi daha uygundur. Aksi takdirde, ek olarak silindirler halinde yakıt satın almanız gerekecektir ve bunların da bir yerde depolanması gerekir. Şöminenin tasarımı bir ateş kutusu ve baca içerir ve gereksiz olarak kül tablası yoktur. Gazlı şömineler kapalı ve açık tiplerde sınıflandırılır. İlk durumda, alev refrakter cam bölümünün arkasında yanar. Gaz modelinin bacası için gereksinimler odun yanan şöminelerden daha az katıdır: daha dar olabilir ve daha az “diz” içerebilir. Cihaz odayı mükemmel şekilde ısıtır. Bunların gerçekte, geleneksel pillerin ana görevle baş edemediği dairelerde kullanılması. Cam duvarların sayısına göre başka bir sınıflandırma daha vardır:
Tek taraflı. Alevi sadece önden gözlemleyebileceğiniz geleneksel model;
Çift taraflı. Genellikle bunlar iki cam duvarla donatılmış köşe seçenekleridir;
Bileşenler. Üç açıdan görüntülenmeye açık dekoratif bir sütuna yerleştirilmiş duvara monte veya merkezi modeller.
Gazlı şömineler sürekli yakıt fırlatma gerektirmez, ancak taklidi genellikle ahşap orijinaline daha fazla benzemek için ocağı dekore eder.
Gaz modellerinin elektrikli modellerden daha dikkatli bir şekilde çalıştırılması gerekir, çünkü eski "canlı" bir yangın yaratır. Cihazı açmadan önce kullanım talimatlarını okumalısınız.
Yanlış şömineler
Heyecan verici bir süreç, kendi başına özel bir şöminenin yaratılması olacaktır. Modern tasarımda, bu tür iç çözümler sıklıkla bulunur. Bunları alçıpan, dekoratif tuğla, kontrplak, polistiren, poliüretan veya basit bir karton kutudan yapabilirsiniz. Taklitin iki dezavantajı vardır:
Görsel olarak orijinaliyle karıştırmayacaksınız, ancak kaliteli bir şey benzersizliğinde güzel olacak.
Sahte şömine odanın ısıtılması için uygun değildir. Sadece güzellik için ayarlanmıştır. Taklitler yeterince hızlı yapılır, eğer “kutu” niteliksel olarak yapılırsa, dekor bir yıldan fazla sürecektir. Ayrıca yanlış modeller üç tipte sınıflandırılır:
Fiili. En otantik orijinal taklit. Genellikle sıva veya yapay taş ile klasik bir tarzda gerçekleştirilir. Ocağa daha küçük bir brülör veya eko-şömine monte edilir - oldukça pahalı bir seçenek.
Isıtma olmadan gerçek. Aslında, bunlar yaşam boyu modeller. Alevi simüle etmek için mum kullanın.
Koşullu. Herhangi bir doğaçlama malzemeden yapılabilirler. Duvara boyanmış odaklar bile Pinokyo hakkındaki masalda olduğu gibi bu türe aittir.
Kendin yap dekoratif sahte şömine
Taklit yapmak kendi başına oldukça gerçekçi. Bina becerileriniz yoksa, o zaman iğne işi ile daha ilgili olan en basit seçeneklere başvurun. Bu arada, böyle bir mobilya parçası bariz duvar kusurlarını gizleyebilir, sadece onları kapatırlar. Odada bir niş varsa, sahte bir merkez düzenlemek için doğal bir girinti olarak kullanılır. Bu tür modeller baca için ek kurulum gerektirmediğinden ve boyut olarak küçük olduğundan, cumbalı pencerelerde bile inşa edilebilir ve kurulabilir. Şöminenin rolü, dekore edilmiş pencere eşiği tarafından gerçekleştirilecektir. Farklı malzemelerle çalıştıkları adım adım ustalık sınıflarını düşünün.
Alçıpan
Birkaç gün içinde bir alçıpan şömine yapabilirsiniz. Ana işi yapmadan önce bir proje hazırlamak gerekir: gelecekteki bir ürünü bir kağıda çizin, tüm küçük şeyleri halledin. Bazıları daha ileri gider ve görünüşü görsel olarak değerlendirmek ve gerekirse ayarlamalar yapmak için karton maketler yapar.Gelecekteki şöminenin altında bir yer mobilyalardan kurtulur ve bir çerçeve oluşturmaya başlar. Metal veya ahşap çubuklardan yaparlar. Daha sonra alçı levhalar gerekli boyuttaki modüllere kesilir. Çerçeveye tutturulur ve astarın yüzeye daha iyi döşenmesi için astarlanırlar. Son aşama dekoratif dekorasyon. Burada herhangi bir malzeme kullanılabilir: polistirenden yapay taşa. Sıva elemanları ile taklit tuğlaların kullanımı yaygın olarak uygulandı. Bu tür şömineler, türün klasiklerini inandırıcı bir şekilde canlandıracak: geçen yüzyılda kullanılan ahşap orijinaller.
Bir karton kutunun dışında
Bir kutu seçerken, boyutları ve karton kalınlığı ile yönlendirilirler. Malzeme ne kadar yoğun olursa, tasarım o kadar uzun sürer. Ön kısım olacak kutunun duvarına, gelecekteki odağın konturu bir kalemle uygulanır. Kare, yarım daire biçimli veya kombine olabilir. Fazla kısım kesilir, ancak ön yan duvarlarda ve "tavan" kısmında boşluklar kalacak şekilde. İçe bükülmeli ve çift taraflı bir banda yapıştırılmalıdır. Sadece bu durumda, odağın konturları düzgün bir görünüm kazanacaktır. Yüzeyde karmaşık bir rahatlama yaratmayı planlıyorsanız, gerekli elemanların kesildiği diğer küçük kutular buna yardımcı olacaktır. Karton çerçeve hazırlandıktan sonra dekore edilmiştir. Karton özellikle güçlü olmadığından, yapının ağır finisaj malzemeleri ile kaplanması gerekli değildir. En iyi seçenek köpüktür. Bir kırtasiye bıçağı, bir havya ve boya kullanarak, yüksek kaliteli bir tuğla taklidi oluşturabilirsiniz. Odağın iç arka duvarı siyaha boyanır. Dekorasyon, gerçek küçük yaratıkların slaytlarının döşenmesiyle tamamlanır. Mumları yapının içine koymak önerilmez. Böyle bir şömine hareketliliği için iyidir, gerekirse başka bir yere aktarılır.
Köpüğü bir havya ile ısıtırken, malzeme toksik maddeler yayar, açık havada çalışır.Yüzey sadece su bazlı boya ile kaplanabilir ve bileşimde aseton içermeyen tutkal ile tutturulabilir. Strafor, agresif kimya ile temas ettiğinde erir.
Tuğladan yapılmış
Tasarım amaçlanan amaç için kullanılamasa da, anıtsaldır. Tuğla şömineler gerçek olanları mükemmel bir şekilde taklit eder, ancak ne bir baca ne de bir kül tavası yoktur. Bu iç elemanın zaten hareket ettirilebileceğini unutmayın, bu nedenle önceden yerleştirilecek bir yere karar vermelisiniz. Böyle bir dekor oluşturmak için çimento harcı ve tuğlanın kendisi gerekli olacaktır. İş, duvarların yapımıyla benzer şekilde gerçekleştirilir. Bir şömineyi dekore etmek için, genellikle yüzeye sıkıca tutturulmuş seramik karolar kullanılır. Mumlar ocakta yanar veya malzeme gerçek ateşten korkmadığı için ampuller takılır.
poliüretan
Poliüretan bir şömine uzun süre dayanır ve mekanik hasardan korkmazsınız. Materyal, üzerine düşen rastgele vuruşlar veya ağır nesneler karşısında “kader darbelerine” dayanacak. Isıtıldığında yanmaz, erir, bu yüzden odak tamamen nominal bir nitelikte olacaktır. Şömine alçıpan analogu tarafından yapılır, ancak çerçevesizdir. Modülleri tutkal yerine kendinden kılavuzlu vidalarla sabitlemek daha iyidir, çünkü er ya da geç parçalar yapıdan “düşebilir”. Malzemenin ana avantajı, yüzeylerinin çeşitli formları olarak düşünülebilir. Bitmiş şömine, sıva kalıplamayı taklit eden birçok viraj ve düzgün ayrıntıya sahip olabilir. Yapıyı istenen renkte boyayarak işi bitirin. Genellikle iç mekanın geri kalanıyla uyumlu bir gölge seçin.
Lamine levhalardan
Belki de bu malzeme ile çalışmak en zoru onu modüller halinde kesmek olacaktır. Bu amaçlar için, küçük dişli testereler ve testereler kullanılır ve plakalar, işlemi kolaylaştırmak için belirli bir açıda tutulur. Bu malzemeden bir şömine oluşturmak, alçıpan bir ürün yapmaya benzer.Çerçeve isteğe bağlı olarak kurulur, eğer hala olacaksa, tasarım ek güç kazanacaktır. Son tasarım sırasında, levhalar tuğla veya taşı taklit eden köpükle boyanır veya yapıştırılır.
İçeri ne konmalı
İçine mumlar, elektrikli lambalar veya “çıplak” lambalar, minyatür eko-şömineler koydular. İkinci seçenek, ekipman hala pahalı kategorisine ait olduğu için ek maliyetler gerektirecektir. Böyle bir kombinasyondaki anlam sadece biyo şöminenin küçük olduğu ve klasik tarzlardan birinde iç mekan için çok modern göründüğü durumlarda geçerlidir. Dekoratif “kutu” durumu düzeltir. Mumlar sadece tuğla şöminelerin ocaklarına yerleştirilebilir. Diğer malzemelerden yapılmış modeller yangına doğrudan temas ettiğinde yangına neden olabilir. En iyi çözüm elektrik ışığıdır, ancak onunla bile dikkatli olmalısınız. Ampulleri ocağın duvarlarından uzak tutun, çünkü uzun süre açıldıklarında ısınma eğilimindedirler ve sıcaklığa duyarlı malzemeleri pasif olarak etkileyebilirler.
Sahte şöminelerin dekorasyonu
Dekorasyon yaparken aşağıdaki araçlar kullanılır:
Kağıt ve karton. Nasıl çizileceğini bilenler için uygundur;
Duvar kağıdı. Ucuz ve pratik malzeme;
Kumaş. Taklitin “yapaylığını” vurgulayan önemsiz bir seçenek;
Ahşap kaplama. Yapıyı ağırlaştırmayan ve düzgün bir görünüm veren hafif malzeme;
Köpük. Bu nedenle dövülebilir, bir havya yardımıyla kolayca orijinal bir rahatlama yaratılır;
Yapay taş veya tuğla. Orijinaline maksimum benzerlik gösteren "iddia" olan sahte şömineler için uygundur.
Bu liste nihai değildir, çünkü eldeki malzemelerden herhangi biri tasarımın bir parçası olabilir. Gereken tek şey fantezi.
Sonuç
Evdeki canlı ateş, ailenin ve misafirlerin toplanacağı odanın çekici merkezi olacak. Bilinçsiz olarak, bir kişi ısınmak ve onu veren alev dillerine çekilir.Tasarımcılar tarafından rahatlık hissi çeşitli şekillerde elde edilir, ancak en “doğru” odanın odanın düzenlenmesidir. Çevreyi herhangi bir iç mekandan "büyütebilir", ancak çerçevesinin dışında bağımsız bir unsur olarak kalacaktır.
Modern tarzlara tam anlamıyla nüfuz eden şehirsel motiflere rağmen, bir insanın doğal ve hatta bazen ilkel unsurlar için özlemi vardır. Bu tür dekor şömineleri içerir. İlk prototipleri, bir kişinin ateş almayı ve sürdürmeyi öğrendiği Taş Devri'nde ortaya çıktı. Eski "şömineler" alevi ısıtma ve yemek pişirme için açık ocaklardı. O günlerde, bu elemanlar herhangi bir dekoratif işlev taşımadı. Yaşam tarzı ve sürekli hayatta kalma mücadelesi, eski insanlara güzelliğe hayran olma zamanı bırakmadı. Konutlar daha “sivil” bir görünüm kazanmaya başladığında, içine ocaklar kurulmaya başlandı. İlk başta taştan yapılmışlardı, ancak odayı duman ve kurumdan kurtarmaya izin veren ilkel bacalar vardı. Daha sonra, sobalar için daha modern tuğlalar kullanıldı ve şömineler pahalı daireleri süslemeye başladı. Rönesans sırasında mermerle süslenmeye ve mozaiklerle süslenmeye başladılar. Büyük kaleler ve şöminelerde uygun şekilde monte edilmiştir.Söylentilere göre Ortaçağ'da şövalyelerin ziyafetlerinde tükürük üzerine bütün domuzları kaynattılar.
Ardından, şöminelerin dekorasyonuna, görünümlerine ve aksesuar seçimine giderek daha fazla dikkat edilmeye başladı. Evin sıcak "kalbi" için kit, kömür otu için zarif çatallar, temiz maşalar ve kül yanma fırçası ile bir faraş içermeye başladı. Belki de ataların "hafızası" bir etkiye sahiptir, ancak yangın "sazlıkların" vahşi dansı ile insanları büyülemeye devam eder ve yakacak odun çatlaması sinirlerden daha iyi hapları yatıştırır. Şömineler evsizlik ve konforla ilişkilidir. Herhangi bir odada, iç mekanın vurgu noktası dekoratif “soba” olacaktır. Özel bir eve kurmak bir şehir dairesinden çok daha kolaydır. Ancak bu, mega şehir sakinlerinin fikri terk etmesi gerektiği anlamına gelmez. Sahte şömineler yaratmanın birkaç yolu vardır, benzer bir taklit sadece bir dekor görevi görür. "Oda" kelimesinin şömineden geldiğine inanılmaktadır, çünkü bütün ailenin gittiği ısıtmalı bir oda anlamına gelmektedir. Odak, insanları bugüne kadar birleştirmeye yönelik bu yeteneği korumuştur. Dairede dekoratif bir şömine, herhangi bir türdeki odanın koşullu merkezinin rolünü oynar. Onları kendiniz yapmanın en basit ve en popüler yollarıyla tanışacağız ve ayrıca hangi malzemelerin kullanılmasının tercih edildiğini öğreneceğiz.
içerik
Dekoratif şömine nedir?
Daire koşullarında, genellikle tam teşekküllü bir şömine kurma fırsatı yoktur: katlarda büyük bir yük, bacaları tutacak hiçbir yer, yakıt depolayacak hiçbir yer yoktur. Buna ek olarak, herkesin modern konutu odun demetleri ve kömür kovaları deposuna dönüştürmeye cesaret etmesi olası değildir.Odada açık bir alev de tehlikelidir, özellikle sadece odanın sahipleri değil, aynı zamanda apartmanın tüm sakinleri de risk altındadır. Bu gibi durumlarda, mevcut analogları kullanırlar - biyo-, elektrikli şömineler ve gazla çalışan modeller. Tam teşekküllü bir inşaat kaçınılmaz olarak ek maliyetlerle ilişkilendirilecek ve bütçe seçeneği ana görevle başa çıkacak - odayı dekore edecek, ancak sonuç olarak ucuz olacak. Benzer bir eleman, iç mekana organik olarak uyacaktır, çünkü modeller sadece boyut ve malzemelerde değil, aynı zamanda performans stillerinde de farklılık gösterir.
Dekoratif şöminelerin çeşitleri
Üç ana dekoratif şömine türü ve bir ayrı görünüm vardır:
Yere göre, dekoratif şömineler üç tipte sınıflandırılır:
Dairenin iç kısmında elektrikli şömineler
Kurulum tipine göre elektrikli şömineler üç tipe ayrılır:
Elektrikli şöminelerin sürekli temizlenmesi gerekmez, duman ve kurum vermezler. Gaz "akrabaları" ile karşılaştırıldığında, "canlı" bir ateşi olmadığı için bu modellerin kullanımı güvenlidir. Ekranlarla donatılmış modeller, dinamik olarak hareket eden bir alevin görüntüsüne sahiptir.
İç mekandaki biyo şömineler
Biyo veya eko şömineler son yıllarda gerçek bir moda trendi haline geldi. Alevi taklit etmezler, gerçek ateş yakarlar. Yanma işlemine koku, duman ve kurumun salınması eşlik etmez, yani havaya hiçbir yan ürün salınmaz. Benzer bir harika etki, özel bir tür sıvı yakıtla denatüre etanolün kullanılmasıyla elde edilir. Yanma sırasında su buharı ve karbondioksit açığa çıkarır. Her iki madde de insanlar için kesinlikle güvenlidir. Ocak, paslanmaz çelikten yapılmış güvenilir bir şekilde korunan bir "yuvaya" yerleştirilmiştir ve alevin yoğunluğu isteğe göre düzenlenmiştir. Zengin ürün yelpazesi, en iyi eko-stil geleneklerinde ve antika versiyonlarda cam paneller ve ahşap elemanlara sahip modeller olarak sunulmaktadır. Bu tür ekipmanların fiyatları şimdiye kadar müşterilerin cüzdanlarını “ısırdı”. Etanol yenilenebilir bir kaynak olmasına rağmen yakıt kutularının sürekli satın alınması da ek maliyetler getirecektir. Biyo şömineler evrenseldir ve mutfak, oturma odası veya yatak odasının dekorasyonunu dekore edebilir.
Gaz şömineler: kentsel iç mekanda canlı ateş
Bir kerede gazlı şömineler odun yakmanın yerini aldı.Bu üniteler kendileri gibi ucuz olarak adlandırılamazlar ve kurulumları yüksek maliyetlerle doludur. Bu tür modellerin merkezi gaz ısıtmasının sağlandığı dairelere monte edilmesi daha uygundur. Aksi takdirde, ek olarak silindirler halinde yakıt satın almanız gerekecektir ve bunların da bir yerde depolanması gerekir. Şöminenin tasarımı bir ateş kutusu ve baca içerir ve gereksiz olarak kül tablası yoktur. Gazlı şömineler kapalı ve açık tiplerde sınıflandırılır. İlk durumda, alev refrakter cam bölümünün arkasında yanar. Gaz modelinin bacası için gereksinimler odun yanan şöminelerden daha az katıdır: daha dar olabilir ve daha az “diz” içerebilir. Cihaz odayı mükemmel şekilde ısıtır. Bunların gerçekte, geleneksel pillerin ana görevle baş edemediği dairelerde kullanılması. Cam duvarların sayısına göre başka bir sınıflandırma daha vardır:
Gazlı şömineler sürekli yakıt fırlatma gerektirmez, ancak taklidi genellikle ahşap orijinaline daha fazla benzemek için ocağı dekore eder.
Yanlış şömineler
Heyecan verici bir süreç, kendi başına özel bir şöminenin yaratılması olacaktır. Modern tasarımda, bu tür iç çözümler sıklıkla bulunur. Bunları alçıpan, dekoratif tuğla, kontrplak, polistiren, poliüretan veya basit bir karton kutudan yapabilirsiniz. Taklitin iki dezavantajı vardır:
Taklitler yeterince hızlı yapılır, eğer “kutu” niteliksel olarak yapılırsa, dekor bir yıldan fazla sürecektir. Ayrıca yanlış modeller üç tipte sınıflandırılır:
Kendin yap dekoratif sahte şömine
Taklit yapmak kendi başına oldukça gerçekçi. Bina becerileriniz yoksa, o zaman iğne işi ile daha ilgili olan en basit seçeneklere başvurun. Bu arada, böyle bir mobilya parçası bariz duvar kusurlarını gizleyebilir, sadece onları kapatırlar. Odada bir niş varsa, sahte bir merkez düzenlemek için doğal bir girinti olarak kullanılır. Bu tür modeller baca için ek kurulum gerektirmediğinden ve boyut olarak küçük olduğundan, cumbalı pencerelerde bile inşa edilebilir ve kurulabilir. Şöminenin rolü, dekore edilmiş pencere eşiği tarafından gerçekleştirilecektir. Farklı malzemelerle çalıştıkları adım adım ustalık sınıflarını düşünün.
Alçıpan
Birkaç gün içinde bir alçıpan şömine yapabilirsiniz. Ana işi yapmadan önce bir proje hazırlamak gerekir: gelecekteki bir ürünü bir kağıda çizin, tüm küçük şeyleri halledin. Bazıları daha ileri gider ve görünüşü görsel olarak değerlendirmek ve gerekirse ayarlamalar yapmak için karton maketler yapar.Gelecekteki şöminenin altında bir yer mobilyalardan kurtulur ve bir çerçeve oluşturmaya başlar. Metal veya ahşap çubuklardan yaparlar. Daha sonra alçı levhalar gerekli boyuttaki modüllere kesilir. Çerçeveye tutturulur ve astarın yüzeye daha iyi döşenmesi için astarlanırlar. Son aşama dekoratif dekorasyon. Burada herhangi bir malzeme kullanılabilir: polistirenden yapay taşa. Sıva elemanları ile taklit tuğlaların kullanımı yaygın olarak uygulandı. Bu tür şömineler, türün klasiklerini inandırıcı bir şekilde canlandıracak: geçen yüzyılda kullanılan ahşap orijinaller.
Bir karton kutunun dışında
Bir kutu seçerken, boyutları ve karton kalınlığı ile yönlendirilirler. Malzeme ne kadar yoğun olursa, tasarım o kadar uzun sürer. Ön kısım olacak kutunun duvarına, gelecekteki odağın konturu bir kalemle uygulanır. Kare, yarım daire biçimli veya kombine olabilir. Fazla kısım kesilir, ancak ön yan duvarlarda ve "tavan" kısmında boşluklar kalacak şekilde. İçe bükülmeli ve çift taraflı bir banda yapıştırılmalıdır. Sadece bu durumda, odağın konturları düzgün bir görünüm kazanacaktır. Yüzeyde karmaşık bir rahatlama yaratmayı planlıyorsanız, gerekli elemanların kesildiği diğer küçük kutular buna yardımcı olacaktır. Karton çerçeve hazırlandıktan sonra dekore edilmiştir. Karton özellikle güçlü olmadığından, yapının ağır finisaj malzemeleri ile kaplanması gerekli değildir. En iyi seçenek köpüktür. Bir kırtasiye bıçağı, bir havya ve boya kullanarak, yüksek kaliteli bir tuğla taklidi oluşturabilirsiniz. Odağın iç arka duvarı siyaha boyanır. Dekorasyon, gerçek küçük yaratıkların slaytlarının döşenmesiyle tamamlanır. Mumları yapının içine koymak önerilmez. Böyle bir şömine hareketliliği için iyidir, gerekirse başka bir yere aktarılır.
Tuğladan yapılmış
Tasarım amaçlanan amaç için kullanılamasa da, anıtsaldır. Tuğla şömineler gerçek olanları mükemmel bir şekilde taklit eder, ancak ne bir baca ne de bir kül tavası yoktur. Bu iç elemanın zaten hareket ettirilebileceğini unutmayın, bu nedenle önceden yerleştirilecek bir yere karar vermelisiniz. Böyle bir dekor oluşturmak için çimento harcı ve tuğlanın kendisi gerekli olacaktır. İş, duvarların yapımıyla benzer şekilde gerçekleştirilir. Bir şömineyi dekore etmek için, genellikle yüzeye sıkıca tutturulmuş seramik karolar kullanılır. Mumlar ocakta yanar veya malzeme gerçek ateşten korkmadığı için ampuller takılır.
poliüretan
Poliüretan bir şömine uzun süre dayanır ve mekanik hasardan korkmazsınız. Materyal, üzerine düşen rastgele vuruşlar veya ağır nesneler karşısında “kader darbelerine” dayanacak. Isıtıldığında yanmaz, erir, bu yüzden odak tamamen nominal bir nitelikte olacaktır. Şömine alçıpan analogu tarafından yapılır, ancak çerçevesizdir. Modülleri tutkal yerine kendinden kılavuzlu vidalarla sabitlemek daha iyidir, çünkü er ya da geç parçalar yapıdan “düşebilir”. Malzemenin ana avantajı, yüzeylerinin çeşitli formları olarak düşünülebilir. Bitmiş şömine, sıva kalıplamayı taklit eden birçok viraj ve düzgün ayrıntıya sahip olabilir. Yapıyı istenen renkte boyayarak işi bitirin. Genellikle iç mekanın geri kalanıyla uyumlu bir gölge seçin.
Lamine levhalardan
Belki de bu malzeme ile çalışmak en zoru onu modüller halinde kesmek olacaktır. Bu amaçlar için, küçük dişli testereler ve testereler kullanılır ve plakalar, işlemi kolaylaştırmak için belirli bir açıda tutulur. Bu malzemeden bir şömine oluşturmak, alçıpan bir ürün yapmaya benzer.Çerçeve isteğe bağlı olarak kurulur, eğer hala olacaksa, tasarım ek güç kazanacaktır. Son tasarım sırasında, levhalar tuğla veya taşı taklit eden köpükle boyanır veya yapıştırılır.
İçeri ne konmalı
İçine mumlar, elektrikli lambalar veya “çıplak” lambalar, minyatür eko-şömineler koydular. İkinci seçenek, ekipman hala pahalı kategorisine ait olduğu için ek maliyetler gerektirecektir. Böyle bir kombinasyondaki anlam sadece biyo şöminenin küçük olduğu ve klasik tarzlardan birinde iç mekan için çok modern göründüğü durumlarda geçerlidir. Dekoratif “kutu” durumu düzeltir. Mumlar sadece tuğla şöminelerin ocaklarına yerleştirilebilir. Diğer malzemelerden yapılmış modeller yangına doğrudan temas ettiğinde yangına neden olabilir. En iyi çözüm elektrik ışığıdır, ancak onunla bile dikkatli olmalısınız. Ampulleri ocağın duvarlarından uzak tutun, çünkü uzun süre açıldıklarında ısınma eğilimindedirler ve sıcaklığa duyarlı malzemeleri pasif olarak etkileyebilirler.
Sahte şöminelerin dekorasyonu
Dekorasyon yaparken aşağıdaki araçlar kullanılır:
Bu liste nihai değildir, çünkü eldeki malzemelerden herhangi biri tasarımın bir parçası olabilir. Gereken tek şey fantezi.
Sonuç
Evdeki canlı ateş, ailenin ve misafirlerin toplanacağı odanın çekici merkezi olacak. Bilinçsiz olarak, bir kişi ısınmak ve onu veren alev dillerine çekilir.Tasarımcılar tarafından rahatlık hissi çeşitli şekillerde elde edilir, ancak en “doğru” odanın odanın düzenlenmesidir. Çevreyi herhangi bir iç mekandan "büyütebilir", ancak çerçevesinin dışında bağımsız bir unsur olarak kalacaktır.