Styl kolonialny należy do grupy klasycznych trendów. Ma swoją nazwę na cześć kolonistów, którzy osiedlając się na obcych ziemiach, nie tylko przynieśli własne tradycje do dekoracji wnętrz, ale także zapożyczili zwyczaje od lokalnych mieszkańców. W tym kierunku znaleziono równowagę między wyrafinowaniem, luksusem i lakonizmem, „rodzimą prostotą”. W rzeczywistości styl kolonialny we wnętrzu jest prefabrykowanym eklektycznym potpourri, składającym się z kilku gałęzi etnicznych. Każda z nich charakteryzuje się pewnymi cechami, ale istnieją ogólne zasady, które łączą te podgrupy w jeden strumień. Porozmawiajmy w artykule o tym, jak stworzyć kolonialne wnętrze w mieszkaniu lub domu w mieście własnymi rękami.
Wiele krajów, które w minionych stuleciach znajdowały się na politycznym „szczycie świata”, nie mogło się pochwalić własnymi rozległymi terytoriami. Ponieważ ich wzbogacenie było w dużej mierze spowodowane użyciem niewolniczej pracy i oszukaniem „zacofanej” ludności tubylczej, a nie umiejętnym zarządzaniem, konieczne było podbicie coraz większej liczby terytoriów. Kraje te obejmowały przede wszystkim Hiszpanię, Wielką Brytanię, Francję i Imperium Osmańskie. Po odkryciu „Indii” przez Krzysztofa Kolumba otworzyły się przed nimi wielkie perspektywy: dwa całe kontynenty z bogatymi ziemiami i populacją zawieszoną na złocie, ale nie znającą jej prawdziwej wartości. Ameryka Południowa i Północna zostały „przetarte” na trzy części, które nadal mówią własnym językiem kolonialnym. Południe poszło do Cortes i krwawych konkwistadorów, a północ podzielili Francuzi i Brytyjczycy. Ekspansja i polityka kolonializmu zmusiły metropolię do wysłania wojskowych i gubernatorów, którzy kontrolowali terytoria, do ich wasali. Ponieważ czas pobytu mógł wynosić dziesiątki lat, przeprowadzili się z rodziną i osiedlili się dokładnie. We wnętrzach domów kolonialnych były oczywiście cechy charakterystyczne dla ich ojczyzny, ale jednocześnie miejscowa kultura i cechy przenikały do nich, które pozwalały im dostosować się do niezwykłego klimatu. Lista krajów podporządkowanych nie była ograniczona tylko do Ameryki Północnej. Wielka Brytania kiedyś przejęła pod swoje skrzydła część Australii, Nowej Zelandii, Bangladeszu, Seszeli, Mauritiusa, Barbadosu i kilkunastu innych państw, które obecnie uzyskały względną niezależność. Francja rozszerzyła swoje „macki” na Syrię, Maroko, Algierię, Czad i Hiszpanię, zdobywając Manilę, Filipiny, Gwineę, część wyspy Tajwanu, a nawet Saharę.Po tym, jak USA zrzuciły „jarzmo” matki Wielkiej Brytanii, państwo poszło w jego ślady i nabyło Hawaje, Filipiny, Kubę i Samoa. Nastąpiła kolosalna mieszanka kultur, która następnie zaowocowała nie bezpretensjonalnym potpourri z wieloma elementami etnicznymi, ale eleganckimi, luksusowymi i oryginalnymi wnętrzami.
Główne kierunki stylu i ich charakterystyczne cechy
Styl kolonialny to kosztowna przyjemność, na którą mogą sobie pozwolić tylko osoby o dochodach powyżej średniej. We wnętrzach zastosowano wyłącznie naturalne materiały, które są teraz bardzo drogie. Ogólne cechy tego kierunku to:
Obfitość egzotycznej roślinności. Kolonizacja zwykle miała miejsce w krajach tropikalnych, co wynika z użycia „lokalnych” winorośli, paproci, palm. Rośliny nie tylko pięknie wyglądały w domach, ale także pozwoliły nieco ochłodzić gorące powietrze.
Szerokie okna na podłodze przypominają raczej drzwi. W domach kolonialnych otwory zostały celowo zwiększone. W dużej mierze zrobiono to, aby w domu pojawił się przyjemny przeciąg.
Zastosowanie naturalnego drewna i kamienia w dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej.
Chociaż istnieje wiele pod stylów w kierunku kolonialnym, tylko trzy z nich zyskały popularność w naszych czasach:
Francuski
Angielski
Amerykański
Ten ostatni zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest uważany za kolonialny „podniesiony do kwadratu”, ponieważ zanim został krajem macierzystym, sam kraj przez długi czas znajdował się pod jarzmem Wielkiej Brytanii. Kierunek oparty jest na stylu klasycznym, który poszerzył swoje granice. Wyrażono to w przestronnych (niekoniecznie 2-3 kondygnacyjnych) domach, w których gości przywitała ogromna sala z klatką schodową. W materiałach dominowało lite drewno, a wystrój wykonano z kutego metalu. Angielska wersja tego stylu to architektoniczna i wewnętrzna mieszanka Wielkiej Brytanii i Indii, która od dawna jest jej kolonią.Surowość, sztywność, arystokracja Brytyjczyków wobec delikatności, otwartości i prostoty Indian. Klasyczne wnętrza uzupełniają „dzikie” trofea w postaci skór zwierzęcych i głów na ścianach, a gotyckie elementy przeplatają się z gładkimi, zaokrąglonymi liniami i ozdobnymi wzorami, które ozdabiały świątynie hinduskie.
Francuski styl kolonialny dał nam słynne panoramiczne okna. W tym kierunku najostrzejszy ślad pozostawił połączenie z kulturami azjatyckimi. We wnętrzach zastosowano jedwabne tapety z rysunkami tematycznymi, kosztowną porcelanę, metalowe elementy dekoracyjne (szkatułki, wazony).
Wykończenie i wybór materiałów wykończeniowych
Wśród materiałów wykończeniowych wybiera się drewno, kamień i specjalną cegłę glinianą. Jeśli właściciele wolą naśladownictwo (choć drogie), wówczas wnętrze będzie wersją stylu kolonialnego dostosowaną do współczesnych realiów. Aby stworzyć klasyczne wnętrze, w którym zasymilowały się tradycje kilku narodów, nie można zbawić. Sufit jest otynkowany i ozdobiony drewnianymi belkami, podłoga jest osłonięta deską lub płytkami, a ściany można pokryć drogimi tapetami z tkaniny. Wyśmienita wersja jedwabna będzie pasować do francuskiego stylu.
Meble
Meble wykorzystują kontrastujące materiały w swoich cechach: lekkie wiklinowe detale i masywne przedmioty wykonane z naturalnego drewna. W pierwszym przypadku podstawą są trzcina, bambus, gałęzie palmowe i ratan. Wiklinowe krzesła, krzesła i kanapy pokryte są stertą miękkich poduszek. Takie meble są wygodne, ponieważ w razie potrzeby można je łatwo przenieść do ogrodu. Przedmioty „statyczne” (szafki, łóżka, komody) są ręcznie wykonane z litego drewna. Elewacje zdobią zwięzłe rzeźby lub wiklinowe wstawki.
Aby uzyskać próbkę klasycznych mebli, będziesz musiał zamówić ich produkcję lub skontaktować się z drogimi sklepami z oryginalnymi produktami.Sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy będzie wycieczka na tak zwany „pchli targ”, gdzie można kupić stare przedmioty. Jednak ich bezpretensjonalny wygląd doceni tylko Prowansja. Dobrze zachowane okazy bez widocznych wad nadają się do stylu kolonialnego.
Gama kolorów
Klasyczny styl kolonialny nie toleruje żadnych efektownych, efektownych akcentów. Ponieważ większość domów była w bezwzględnie gorącym klimacie, podstawa palety kolorów jest biała (czerń przyciąga światło i szybciej się nagrzewa). W opcjach mieszkań dozwolone są odpusty w postaci pastelowych kolorów. Powierzchnie akcentujące są pomalowane na naturalne kolory: brązowy, beżowy, bordowy, czerwony, musztardowy, oliwkowy i granatowy. Nie zaleca się łączenia więcej niż trzech odcieni w jednym wnętrzu. Koncepcja kierunku jest taka, że zielone plamy roślin domowych dodadzą jasności kompozycji.
Oświetlenie
Tradycyjne oświetlenie uzupełniają instrumenty w etnicznym kolorze. Oryginalny żyrandol i lampy podłogowe, stołowe zmieszczą się w klasycznym żyrandolu. Wykonane są z metalu (brąz, żelazo, mosiądz, miedź), szkła, skóry i specjalnego papieru ryżowego. W ten sposób będzie można organicznie łączyć tradycje europejskie z elementami kultury „tubylczej” i zapewnić lokalom niezbędną ilość światła.
Akcesoria i dekoracje
Dekoracja zawiera akcesoria ze świata zwierząt, ponieważ zajmowała szczególne miejsce w kulturach Azteków, Indian, plemion afrykańskich i wyspiarzy. Chociaż pogaństwo jest uważane za prymitywną religię, zamiast hierarchicznego panteonu klasycznych bóstw, miało ono własną lakoniczną, naturalną „tablicę honoru”, którą czczono. Jeśli mówimy o elementach pochodzących z Afryki, to zrobią to gliniane garnki i talerze, maski, figurki, tkaniny o etnicznym wzorze, obrazy z „piaszczystym” krajobrazem rozległej pustyni.Aby stworzyć „amerykański” smak, stosuje się łapacze snów, gaje, zdjęcia tematyczne na ścianach. W tapicerce można używać z grubsza przetworzonych skór, tkanych skrzyń, walizek, koszy. Aby oddać szczególny nastrój wnętrza, możesz przyłożyć do kominka wiązkę chrustu, która była ogrzewana w chłodne noce, i zawiesić na ścianie mapę starego świata.
Nie zapomnij o roślinach domowych. Zwyczajne draceny, horwey, rapis lub paprocie davallia, pteris podkreślają oryginalność sytuacji i stają się elementem wyrównującym kontrast między dwiema kulturami.
Wnętrze sypialni
Sypialnia w stylu kolonialnym ma jedną charakterystyczną cechę - baldachim nad łóżkiem. W krajach tropikalnych w ogóle nie jest instalowany ze względu na piękno, ale ze względu na ochronę przed irytującymi owadami. Samo łóżko wybiera się albo z litego drewna z rzeźbionymi nogami i „kolumnami” dla baldachimu, albo z eleganckimi, kutymi elementami. Ściany są pomalowane w neutralnym odcieniu brązu lub tonem z pastelowej skali. Podłoga jest pokryta deskami, a blat pokryty jest dywanem. Sufit jest po prostu otynkowany. Po obu stronach podwójnego łóżka szafki nocne są zainstalowane symetrycznie. Ich powierzchnia jest ozdobiona tymi samymi oprawami. Strefę „buduaru” zastępuje lekki stół i wiklinowe krzesło. Pudełko, walizka lub zamknięty kosz stanie się kolorowym miejscem do przechowywania rzeczy.
Nawiasem mówiąc, tkaniny użyte na baldachim powinny pokrywać się z tkaniną na zasłony. Możesz nawet zszyć oba te elementy z tego samego materiału.
Wnętrze salonu
Centralną ozdobą kolonialnego salonu będzie klasyczny kominek. Wykonany jest z ciemnego kamienia, który korzystnie podkreśla jasne wykończenie ściany z orzecha włoskiego. Nawiasem mówiąc, ta powierzchnia jest po prostu otynkowana lub pomalowana, ponieważ w kompozycji wnętrza akcentami będą akcesoria i tkaniny. Na ścianach wiszą klasyczne obrazy oprawione w bagietkę i luksusowe lustra.Połączenie między nimi a sufitem zdobi schludny filet z elementami sztukaterii. W zestawie do centralnego kryształowego żyrandola wokół obwodu pokoju na kominku i blatach ustaw świeczniki. Jeśli pozwalają na to wymiary pokoju, ma on tylko dwa obszary rekreacyjne. Pierwszy to kompozycja masywnej sofy i pary foteli wokół stolika do kawy. Najlepszą aktywnością intelektualną na tej stronie będzie gra w szachy. Druga grupa mebli składa się z pary wiklinowych krzeseł lub krzeseł. Są one umieszczone wokół drugiego stolika kawowego przy oknie. To miejsce jest idealne do czytania lub picia herbaty podczas mierzonej rozmowy. Okna zasłonięte są zaciemniającymi zasłonami o etnicznych wzorach. Podłogi pokryte są dywanami z krótkim włosiem. Nie wolno nam zapominać o roślinach doniczkowych, których doniczki są równomiernie rozmieszczone w całym pomieszczeniu.
Wnętrze kuchni
Do projektowania kuchni używają klasycznego masywnego zestawu brązowego lub niezwykłego oliwkowego koloru. Elewacje zdobią metalowe uchwyty. Sufit jest otynkowany i udekorowany wzdłuż spoin ścianami sztukatorskimi. W rzadkich przypadkach powierzchnia jest wyłożona deską i ozdobiona zgrubnie przetworzonymi belkami. Oryginalnym elementem wystroju będzie żyrandol, który jest wyposażony w specjalne haczyki wzdłuż promienia całego sufitu. Kadzie i patelnie są następnie zawieszane na nich. Smak etniczny w kuchni przejawia się w małych rzeczach. Fartuch ozdobiony jest kamieniem. Gliniane garnki, dzbanki, wazony, talerze i inne „rodzime” przybory są ukryte na otwartych półkach i za szklanymi drzwiami klasycznego zestawu. Wnętrze uzupełniają również wiklinowe kosze, które ogólnie mogą stworzyć pojedynczy system przechowywania, w którym tradycyjne szuflady zastępuje się „lekką” wersją wykonaną z trzciny cukrowej lub rattanu. Obowiązkowy element nawet w najmniejszych kuchniach jest uważany za układ wyspy ze stołem do gotowania i szybkich posiłków na środku pokoju.Oczywiście w domach kolonialnych były przestronne jadalnie, ale służący zwykle jedli osobno od właścicieli. Można go ozdobić kutymi elementami, przykryć obrusem i ozdobić miską owoców.
Łazienka
Łazienka w stylu kolonialnym jest wyłożona kafelkami. Jeśli mówimy o kierunku angielskim, wówczas „szachy” z terakoty i cień mokrego asfaltu na ścianach będą wyglądać organicznie. Podłoga jest wykończona lekkimi płytkami ceramicznymi ułożonymi w jodełkę z dodatkiem. Meble do łazienki wybiera się z drzewa (specjalnie przetworzonego) o jasnobrązowych odcieniach. Ściana nad zlewem ozdobiona jest prostokątnym lustrem w prostej ramie. Po obu stronach umieść proste urządzenia. Tradycyjna wanna ozdobiona jest mosiądzem i stoi na eleganckich nogach, jak we wszystkich klasycznych wnętrzach. Naczynia gliniane, naczynia, miniaturowe słonie inkrustowane kamieniami umieszcza się na blacie w pobliżu zlewu.
Wnętrze apartamentu typu studio
Styl kolonialny jest idealny do dekoracji w studio. Jeśli korzystasz z francuskiego kierunku, możesz ustawić duży pokój z klasycznym wnętrzem, używając ekranów mobilnych typowych dla wnętrz azjatyckich. Ściana akcentująca jest pokryta tapetą z tkaniny, a reszta powierzchni jest otynkowana. Nawiasem mówiąc, lepiej trzymać tkaniny z dala od strefy „kuchennej”. Sypialnię można zamknąć zasłonami i dodać do strefy kilka doniczek z roślinami, które są symetrycznie umieszczone na podłodze. Alternatywnie jedną ścianę można ozdobić serią obrazów przyrodników lub obrazów indyjskich, afrykańskich elementów rytualnych.
Wniosek
Styl kolonialny - wyróżnia się spośród wielu klasycznych trendów. Wieki później nie straciło na znaczeniu. Warunki pojawienia się tego stylu były tak szczególne, że uderzająco różni się od innych kierunków, stając się odzwierciedleniem krwawej ery podbojów i wielkiej epoki odkryć geograficznych.Każdy podróżnik lub żeglarz pragnął zabrać ze sobą kawałek swojej ojczyzny, co najwyraźniej przejawiało się we wnętrzach mieszkań, ale nie mógł uniknąć zderzenia własnej kultury z nieznaną lokalną. Dociekliwe umysły, które ciekawość pchnęły dosłownie tysiące mil od domu, pochłaniały nowe informacje chciwością. Połączenie narodowych motywów rozwiniętych metropolii i rozwijających się kolonii zaowocowało wyjątkowym stylem, którego piękno do dziś budzi w pamięci.
Styl kolonialny należy do grupy klasycznych trendów. Ma swoją nazwę na cześć kolonistów, którzy osiedlając się na obcych ziemiach, nie tylko przynieśli własne tradycje do dekoracji wnętrz, ale także zapożyczili zwyczaje od lokalnych mieszkańców. W tym kierunku znaleziono równowagę między wyrafinowaniem, luksusem i lakonizmem, „rodzimą prostotą”. W rzeczywistości styl kolonialny we wnętrzu jest prefabrykowanym eklektycznym potpourri, składającym się z kilku gałęzi etnicznych. Każda z nich charakteryzuje się pewnymi cechami, ale istnieją ogólne zasady, które łączą te podgrupy w jeden strumień. Porozmawiajmy w artykule o tym, jak stworzyć kolonialne wnętrze w mieszkaniu lub domu w mieście własnymi rękami.
Spis treści
Historia powstania stylu
Wiele krajów, które w minionych stuleciach znajdowały się na politycznym „szczycie świata”, nie mogło się pochwalić własnymi rozległymi terytoriami. Ponieważ ich wzbogacenie było w dużej mierze spowodowane użyciem niewolniczej pracy i oszukaniem „zacofanej” ludności tubylczej, a nie umiejętnym zarządzaniem, konieczne było podbicie coraz większej liczby terytoriów. Kraje te obejmowały przede wszystkim Hiszpanię, Wielką Brytanię, Francję i Imperium Osmańskie. Po odkryciu „Indii” przez Krzysztofa Kolumba otworzyły się przed nimi wielkie perspektywy: dwa całe kontynenty z bogatymi ziemiami i populacją zawieszoną na złocie, ale nie znającą jej prawdziwej wartości. Ameryka Południowa i Północna zostały „przetarte” na trzy części, które nadal mówią własnym językiem kolonialnym. Południe poszło do Cortes i krwawych konkwistadorów, a północ podzielili Francuzi i Brytyjczycy. Ekspansja i polityka kolonializmu zmusiły metropolię do wysłania wojskowych i gubernatorów, którzy kontrolowali terytoria, do ich wasali. Ponieważ czas pobytu mógł wynosić dziesiątki lat, przeprowadzili się z rodziną i osiedlili się dokładnie. We wnętrzach domów kolonialnych były oczywiście cechy charakterystyczne dla ich ojczyzny, ale jednocześnie miejscowa kultura i cechy przenikały do nich, które pozwalały im dostosować się do niezwykłego klimatu. Lista krajów podporządkowanych nie była ograniczona tylko do Ameryki Północnej. Wielka Brytania kiedyś przejęła pod swoje skrzydła część Australii, Nowej Zelandii, Bangladeszu, Seszeli, Mauritiusa, Barbadosu i kilkunastu innych państw, które obecnie uzyskały względną niezależność. Francja rozszerzyła swoje „macki” na Syrię, Maroko, Algierię, Czad i Hiszpanię, zdobywając Manilę, Filipiny, Gwineę, część wyspy Tajwanu, a nawet Saharę.Po tym, jak USA zrzuciły „jarzmo” matki Wielkiej Brytanii, państwo poszło w jego ślady i nabyło Hawaje, Filipiny, Kubę i Samoa. Nastąpiła kolosalna mieszanka kultur, która następnie zaowocowała nie bezpretensjonalnym potpourri z wieloma elementami etnicznymi, ale eleganckimi, luksusowymi i oryginalnymi wnętrzami.
Główne kierunki stylu i ich charakterystyczne cechy
Styl kolonialny to kosztowna przyjemność, na którą mogą sobie pozwolić tylko osoby o dochodach powyżej średniej. We wnętrzach zastosowano wyłącznie naturalne materiały, które są teraz bardzo drogie. Ogólne cechy tego kierunku to:
Chociaż istnieje wiele pod stylów w kierunku kolonialnym, tylko trzy z nich zyskały popularność w naszych czasach:
Ten ostatni zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest uważany za kolonialny „podniesiony do kwadratu”, ponieważ zanim został krajem macierzystym, sam kraj przez długi czas znajdował się pod jarzmem Wielkiej Brytanii. Kierunek oparty jest na stylu klasycznym, który poszerzył swoje granice. Wyrażono to w przestronnych (niekoniecznie 2-3 kondygnacyjnych) domach, w których gości przywitała ogromna sala z klatką schodową. W materiałach dominowało lite drewno, a wystrój wykonano z kutego metalu. Angielska wersja tego stylu to architektoniczna i wewnętrzna mieszanka Wielkiej Brytanii i Indii, która od dawna jest jej kolonią.Surowość, sztywność, arystokracja Brytyjczyków wobec delikatności, otwartości i prostoty Indian. Klasyczne wnętrza uzupełniają „dzikie” trofea w postaci skór zwierzęcych i głów na ścianach, a gotyckie elementy przeplatają się z gładkimi, zaokrąglonymi liniami i ozdobnymi wzorami, które ozdabiały świątynie hinduskie.
Francuski styl kolonialny dał nam słynne panoramiczne okna. W tym kierunku najostrzejszy ślad pozostawił połączenie z kulturami azjatyckimi. We wnętrzach zastosowano jedwabne tapety z rysunkami tematycznymi, kosztowną porcelanę, metalowe elementy dekoracyjne (szkatułki, wazony).
Wykończenie i wybór materiałów wykończeniowych
Wśród materiałów wykończeniowych wybiera się drewno, kamień i specjalną cegłę glinianą. Jeśli właściciele wolą naśladownictwo (choć drogie), wówczas wnętrze będzie wersją stylu kolonialnego dostosowaną do współczesnych realiów. Aby stworzyć klasyczne wnętrze, w którym zasymilowały się tradycje kilku narodów, nie można zbawić. Sufit jest otynkowany i ozdobiony drewnianymi belkami, podłoga jest osłonięta deską lub płytkami, a ściany można pokryć drogimi tapetami z tkaniny. Wyśmienita wersja jedwabna będzie pasować do francuskiego stylu.
Meble
Meble wykorzystują kontrastujące materiały w swoich cechach: lekkie wiklinowe detale i masywne przedmioty wykonane z naturalnego drewna. W pierwszym przypadku podstawą są trzcina, bambus, gałęzie palmowe i ratan. Wiklinowe krzesła, krzesła i kanapy pokryte są stertą miękkich poduszek. Takie meble są wygodne, ponieważ w razie potrzeby można je łatwo przenieść do ogrodu. Przedmioty „statyczne” (szafki, łóżka, komody) są ręcznie wykonane z litego drewna. Elewacje zdobią zwięzłe rzeźby lub wiklinowe wstawki.
Gama kolorów
Klasyczny styl kolonialny nie toleruje żadnych efektownych, efektownych akcentów. Ponieważ większość domów była w bezwzględnie gorącym klimacie, podstawa palety kolorów jest biała (czerń przyciąga światło i szybciej się nagrzewa). W opcjach mieszkań dozwolone są odpusty w postaci pastelowych kolorów. Powierzchnie akcentujące są pomalowane na naturalne kolory: brązowy, beżowy, bordowy, czerwony, musztardowy, oliwkowy i granatowy. Nie zaleca się łączenia więcej niż trzech odcieni w jednym wnętrzu. Koncepcja kierunku jest taka, że zielone plamy roślin domowych dodadzą jasności kompozycji.
Oświetlenie
Tradycyjne oświetlenie uzupełniają instrumenty w etnicznym kolorze. Oryginalny żyrandol i lampy podłogowe, stołowe zmieszczą się w klasycznym żyrandolu. Wykonane są z metalu (brąz, żelazo, mosiądz, miedź), szkła, skóry i specjalnego papieru ryżowego. W ten sposób będzie można organicznie łączyć tradycje europejskie z elementami kultury „tubylczej” i zapewnić lokalom niezbędną ilość światła.
Akcesoria i dekoracje
Dekoracja zawiera akcesoria ze świata zwierząt, ponieważ zajmowała szczególne miejsce w kulturach Azteków, Indian, plemion afrykańskich i wyspiarzy. Chociaż pogaństwo jest uważane za prymitywną religię, zamiast hierarchicznego panteonu klasycznych bóstw, miało ono własną lakoniczną, naturalną „tablicę honoru”, którą czczono. Jeśli mówimy o elementach pochodzących z Afryki, to zrobią to gliniane garnki i talerze, maski, figurki, tkaniny o etnicznym wzorze, obrazy z „piaszczystym” krajobrazem rozległej pustyni.Aby stworzyć „amerykański” smak, stosuje się łapacze snów, gaje, zdjęcia tematyczne na ścianach. W tapicerce można używać z grubsza przetworzonych skór, tkanych skrzyń, walizek, koszy. Aby oddać szczególny nastrój wnętrza, możesz przyłożyć do kominka wiązkę chrustu, która była ogrzewana w chłodne noce, i zawiesić na ścianie mapę starego świata.
Wnętrze sypialni
Sypialnia w stylu kolonialnym ma jedną charakterystyczną cechę - baldachim nad łóżkiem. W krajach tropikalnych w ogóle nie jest instalowany ze względu na piękno, ale ze względu na ochronę przed irytującymi owadami. Samo łóżko wybiera się albo z litego drewna z rzeźbionymi nogami i „kolumnami” dla baldachimu, albo z eleganckimi, kutymi elementami. Ściany są pomalowane w neutralnym odcieniu brązu lub tonem z pastelowej skali. Podłoga jest pokryta deskami, a blat pokryty jest dywanem. Sufit jest po prostu otynkowany. Po obu stronach podwójnego łóżka szafki nocne są zainstalowane symetrycznie. Ich powierzchnia jest ozdobiona tymi samymi oprawami. Strefę „buduaru” zastępuje lekki stół i wiklinowe krzesło. Pudełko, walizka lub zamknięty kosz stanie się kolorowym miejscem do przechowywania rzeczy.
Wnętrze salonu
Centralną ozdobą kolonialnego salonu będzie klasyczny kominek. Wykonany jest z ciemnego kamienia, który korzystnie podkreśla jasne wykończenie ściany z orzecha włoskiego. Nawiasem mówiąc, ta powierzchnia jest po prostu otynkowana lub pomalowana, ponieważ w kompozycji wnętrza akcentami będą akcesoria i tkaniny. Na ścianach wiszą klasyczne obrazy oprawione w bagietkę i luksusowe lustra.Połączenie między nimi a sufitem zdobi schludny filet z elementami sztukaterii. W zestawie do centralnego kryształowego żyrandola wokół obwodu pokoju na kominku i blatach ustaw świeczniki. Jeśli pozwalają na to wymiary pokoju, ma on tylko dwa obszary rekreacyjne. Pierwszy to kompozycja masywnej sofy i pary foteli wokół stolika do kawy. Najlepszą aktywnością intelektualną na tej stronie będzie gra w szachy. Druga grupa mebli składa się z pary wiklinowych krzeseł lub krzeseł. Są one umieszczone wokół drugiego stolika kawowego przy oknie. To miejsce jest idealne do czytania lub picia herbaty podczas mierzonej rozmowy. Okna zasłonięte są zaciemniającymi zasłonami o etnicznych wzorach. Podłogi pokryte są dywanami z krótkim włosiem. Nie wolno nam zapominać o roślinach doniczkowych, których doniczki są równomiernie rozmieszczone w całym pomieszczeniu.
Wnętrze kuchni
Do projektowania kuchni używają klasycznego masywnego zestawu brązowego lub niezwykłego oliwkowego koloru. Elewacje zdobią metalowe uchwyty. Sufit jest otynkowany i udekorowany wzdłuż spoin ścianami sztukatorskimi. W rzadkich przypadkach powierzchnia jest wyłożona deską i ozdobiona zgrubnie przetworzonymi belkami. Oryginalnym elementem wystroju będzie żyrandol, który jest wyposażony w specjalne haczyki wzdłuż promienia całego sufitu. Kadzie i patelnie są następnie zawieszane na nich. Smak etniczny w kuchni przejawia się w małych rzeczach. Fartuch ozdobiony jest kamieniem. Gliniane garnki, dzbanki, wazony, talerze i inne „rodzime” przybory są ukryte na otwartych półkach i za szklanymi drzwiami klasycznego zestawu. Wnętrze uzupełniają również wiklinowe kosze, które ogólnie mogą stworzyć pojedynczy system przechowywania, w którym tradycyjne szuflady zastępuje się „lekką” wersją wykonaną z trzciny cukrowej lub rattanu. Obowiązkowy element nawet w najmniejszych kuchniach jest uważany za układ wyspy ze stołem do gotowania i szybkich posiłków na środku pokoju.Oczywiście w domach kolonialnych były przestronne jadalnie, ale służący zwykle jedli osobno od właścicieli. Można go ozdobić kutymi elementami, przykryć obrusem i ozdobić miską owoców.
Łazienka
Łazienka w stylu kolonialnym jest wyłożona kafelkami. Jeśli mówimy o kierunku angielskim, wówczas „szachy” z terakoty i cień mokrego asfaltu na ścianach będą wyglądać organicznie. Podłoga jest wykończona lekkimi płytkami ceramicznymi ułożonymi w jodełkę z dodatkiem. Meble do łazienki wybiera się z drzewa (specjalnie przetworzonego) o jasnobrązowych odcieniach. Ściana nad zlewem ozdobiona jest prostokątnym lustrem w prostej ramie. Po obu stronach umieść proste urządzenia. Tradycyjna wanna ozdobiona jest mosiądzem i stoi na eleganckich nogach, jak we wszystkich klasycznych wnętrzach. Naczynia gliniane, naczynia, miniaturowe słonie inkrustowane kamieniami umieszcza się na blacie w pobliżu zlewu.
Wnętrze apartamentu typu studio
Styl kolonialny jest idealny do dekoracji w studio. Jeśli korzystasz z francuskiego kierunku, możesz ustawić duży pokój z klasycznym wnętrzem, używając ekranów mobilnych typowych dla wnętrz azjatyckich. Ściana akcentująca jest pokryta tapetą z tkaniny, a reszta powierzchni jest otynkowana. Nawiasem mówiąc, lepiej trzymać tkaniny z dala od strefy „kuchennej”. Sypialnię można zamknąć zasłonami i dodać do strefy kilka doniczek z roślinami, które są symetrycznie umieszczone na podłodze. Alternatywnie jedną ścianę można ozdobić serią obrazów przyrodników lub obrazów indyjskich, afrykańskich elementów rytualnych.
Wniosek
Styl kolonialny - wyróżnia się spośród wielu klasycznych trendów. Wieki później nie straciło na znaczeniu. Warunki pojawienia się tego stylu były tak szczególne, że uderzająco różni się od innych kierunków, stając się odzwierciedleniem krwawej ery podbojów i wielkiej epoki odkryć geograficznych.Każdy podróżnik lub żeglarz pragnął zabrać ze sobą kawałek swojej ojczyzny, co najwyraźniej przejawiało się we wnętrzach mieszkań, ale nie mógł uniknąć zderzenia własnej kultury z nieznaną lokalną. Dociekliwe umysły, które ciekawość pchnęły dosłownie tysiące mil od domu, pochłaniały nowe informacje chciwością. Połączenie narodowych motywów rozwiniętych metropolii i rozwijających się kolonii zaowocowało wyjątkowym stylem, którego piękno do dziś budzi w pamięci.