คำว่า "ย้อนยุค" เรียกว่าสิ่งใดก็ตามที่เกี่ยวข้องในอดีต แต่ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงของเวลาของเรา มีแนวคิดอื่น - วินเทจ พวกเขามักสับสนในภาษาพูดแม้ว่าพวกเขาจะเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน ย้อนยุค (จาก lat. "ย้อนกลับ") ถือเป็นการกำหนดนามธรรมของสิ่งเก่าและวัตถุเหล่านั้นที่มีอายุเทียม ไม่มีการ จำกัด เวลาสำหรับการอ้างอิง อายุของสิ่งต่าง ๆ สามารถมีได้ทั้ง 30 และ 60 ปี คำโบราณหมายถึงวัตถุของแท้ลัทธิ (ปกติในโลกแฟชั่น) ที่ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่แท้จริงของยุคทั้งหมด อายุของพวกเขาตามกฎไม่เกิน 25-30 ปี ตัวอย่างเช่นต่างหูและหุ้มด้วยพลาสติกสีกรดเป็นสิ่งโบราณในยุค 80 เทรนด์ย้อนยุครวมถึงเหล้าองุ่นเป็นองค์ประกอบของแนวโน้มเทรนด์ที่ขับเคลื่อนด้วย สิ่งที่ทางศาสนาไม่สามารถนำไปใช้ได้ในปัจจุบันหากพวกเขาไม่ได้รับความนิยมอีกครั้งสไตล์เรโทรเป็นแฟชั่นที่ล้าสมัยคุณค่าที่แท้จริงของรายละเอียดแบบเก่านั้นตรงตามอายุ วัตถุโบราณมีบทบาทพิเศษในทิศทางนี้ - มันได้กลายเป็นหนึ่งในองค์ประกอบพื้นฐาน สไตล์ย้อนยุคในการตกแต่งภายในเช่นเดียวกับในแฟชั่นจะดึงดูดความสนใจที่แท้จริงของความงาม ในบทความเราจะพูดถึงวิธีตกแต่งบ้านด้วยมือของคุณเองและในเวลาเดียวกันสื่อถึงจิตวิญญาณที่เป็นเอกลักษณ์ของยุคที่เลือก
คุณสมบัติและคุณสมบัติเด่นของสไตล์
แม้ว่ารายละเอียดของเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งโบราณนั้นถูกนำมาใช้ในยุคที่แตกต่างกัน แต่การเริ่มต้นของยุค 50 ถือเป็น "วันที่" อย่างเป็นทางการของการเกิดของย้อนยุค มันเป็นช่วงยุคหลังสงครามที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในการออกแบบ ควบคู่ไปกับการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจนักออกแบบพยายามที่จะกำจัดความหมองคล้ำและชีวิตประจำวันเพื่อค้นหาความคิดและการแก้ปัญหาใหม่ ๆ เพื่อที่การตกแต่งภายในจะเป็นกำลังใจให้กับผู้คน จากยุค 50 การนับถอยหลังของยุค (ปกติ 10 ปีละ) เริ่มต้นซึ่งปรากฏในประวัติศาสตร์ของ retrostyle เป็นเหตุการณ์สำคัญแยกต่างหาก ปีหลังสงครามมักถูกนำมาใช้เพื่อเป็นศูนย์ประสานงาน มีลักษณะทั่วไปที่เป็นลักษณะย้อนยุคเท่านั้น:
- เฟอร์นิเจอร์โบราณ มันอาจจะไม่ใช่แค่การประมูลที่มีราคาแพง แต่ยังเป็นห้องชุดของยายเก่าสำหรับห้องนั่งเล่นหรือตู้สำหรับห้องครัว นอกจากนี้ความปลอดภัยของเฟอร์นิเจอร์ก็ไม่สำคัญ หากตู้มันเงาและดูเหมือนใหม่เอี่ยมไม่ได้หมายความว่ามันไม่เหมาะสำหรับการตกแต่งอพาร์ทเม้นท์และคุณไม่จำเป็นต้องมีอายุมากขึ้น สิ่งสำคัญคือเฟอร์นิเจอร์สะท้อนให้เห็นถึงคุณสมบัติของยุค ไม่ว่าในกรณีใดมันมี "ประวัติ" พิเศษของตัวเองงานของนักออกแบบคือการทำให้เฟอร์นิเจอร์“ พูด” เพื่อรักษาบรรยากาศของความโรแมนติกย้อนยุค
- การใช้งานของเลียนแบบในวัสดุ ยุค 50 เป็นจุดเปลี่ยนเมื่อวัสดุใหม่ราคาต่ำเริ่มปรากฏขึ้นแทนที่ไม้ที่ทนทานหินหรืออิฐ
- รายละเอียดสีที่หลากหลาย บางทีนี่อาจเป็นสัญญาณเตือนครั้งแรกสำหรับสไตล์คลาสสิกเนื่องจากสีน้ำตาลและสีพาสเทลที่โดดเด่นของมันจางหายไปเป็นพื้นหลังเมื่อสีสดใสออกมาในการตกแต่งภายในด้วยลมสด
แต่ละยุคนั้นมีองค์ประกอบพิเศษโทนเสียงพื้นผิว แต่เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง
โทนสีของอดีต
เนื่องจากสไตล์ย้อนยุคไม่ได้ขึ้นอยู่กับแฟชั่น แต่ในเวลาก็ไม่ได้มีมาตรฐานสีทั่วไป ตัวอย่างเช่นทุกวันนี้สียอดนิยมเช่นมัสตาร์ดมินต์มะกอกพีช ในยุค 50 เฉดสีที่สดใสเป็นที่ต้องการ: สีฟ้าคราม, สีแดง, สีเขียว, สีเหลือง สมัยก่อนไม่ใช้ผ้าธรรมดา สำหรับยุคนี้การผสมกับเครื่องประดับดอกไม้, ถั่ว, ดอกไม้และกรง "ชนบท" มีความเกี่ยวข้อง พื้นหลังได้รับการคัดเลือกให้เป็นโทนสงบ: สีขาว, สีน้ำตาล, สีพาสเทล ความยับยั้งชั่งใจและพูดน้อยในจานสีไม่ยอมแพ้ "โดยไม่มีการต่อสู้" ในยุค 60 โทนสีพื้นหลังดูสงบลงและมีความเบลอมากขึ้น แต่ภาพพิมพ์ที่ดูสดใสนั้นเป็นลักษณะของ "ดอกไม้เด็ก" ในยุค 70 จานสีเปลี่ยนไปอีกครั้งโดยให้ความสำคัญกับสีทองและเฉดสีน้ำตาลซึ่งสีแดง, สีเหลือง, สีม่วง, สีเขียว, สีเขียวและรูปแบบเรขาคณิตสีน้ำเงินดูเป็นประโยชน์
เฟอร์นิเจอร์สไตล์เรโทร
เฟอร์นิเจอร์เป็นสิ่งสำคัญในการหวนกลับ มันจะต้องสอดคล้องกับยุคที่เลือกดังนั้นพวกเขาจึงมีความรับผิดชอบต่อการเลือก แม้ว่าเฟอร์นิเจอร์ที่เหมาะสมจะถูกวางไว้ในห้องที่มีการตกแต่งตามปกติสำหรับเวลาของเรามันจะเข้ามาแทนที่จิตวิญญาณของความทันสมัยเนื่องจากรสชาติที่โดดเด่น นอกเหนือจากองค์ประกอบแบบดั้งเดิมแล้วผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้ใช้รายละเอียดที่ผิดปกติซึ่งจะกลายเป็น "ไฮไลท์"ตัวอย่างเช่นเก้าอี้ในรูปของดอกตูมบานหลังดั้งเดิมของเก้าอี้ด้านหน้าของตู้แกะสลักหรือโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกระจกรูปไข่ เฟอร์นิเจอร์ที่เหมาะสมนั้นหาซื้อได้ง่ายในตลาดนัดที่ขายของโบราณ คุณสามารถหาตู้ลิ้นชักหรือโต๊ะข้างเตียงในห้องใต้หลังคาของคุณยาย พวกเขาหัวปีด้วยความช่วยเหลือของวานิช, สี, กระดาษทรายด้วยความช่วยเหลือของที่มีการเพิ่มคุณลักษณะ scuffs“ เวลา” เพิ่ม เทคนิคการเดคูพาจกลายเป็นที่นิยมในยุคสมัยของเราเมื่อการวาดภาพถูกส่งไปยังพื้นผิวของตู้, ตู้, ตู้เก็บของ นอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มภาพวาดโดยใช้ stencils ซึ่งวางจำหน่ายในร้านค้าเฉพาะ สำหรับการตกแต่งภายในของยุค 50 เลือกเฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่เชิงมุม สำหรับยุคของยุค 60 การแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผลที่ใช้พื้นที่น้อยกว่า แต่ก็ไม่ได้แตกต่างในความสะดวกสบายที่เพิ่มขึ้น เพื่อสร้างสุนทรียภาพของยุค 70 ใช้เฟอร์นิเจอร์ขนาดกะทัดรัดที่ใช้งานได้ดีและสะดวกสบายในรูปแบบดั้งเดิม
สำหรับเฟอร์นิเจอร์จากยุคย้อนยุคใด ๆ ขามีรูปร่างที่สวยงามและทำจากไม้หรือโลหะ
วัสดุและวิธีการในการตกแต่งห้อง
ในการตกแต่งพื้นผิวของห้องให้เลือกใช้วัสดุที่เรียบง่าย ในเรื่องนี้สไตล์ย้อนยุคไม่โอ้อวดและแจกจ่ายให้กับคนจรจัดเช่นทิศทางนิเวศที่ทันสมัย การตกแต่งนั้นโดดเด่นด้วยไม้ หากเรากำลังพูดถึงเรโทรในภายหลังพวกเขาจะใช้พลาสติกซึ่งในเวลานั้นเป็นที่นิยมอย่างมากเนื่องจากราคาถูกและราคาถูก
ผนังและเพดาน
เพดานฉาบหรือแผ่นกระดาน พื้นผิวของต้นไม้นั้นถูกขัดและทาสีในสีที่ต้องการ ในห้องขนาดเล็กไม่แนะนำให้ทดลองกับภาพพิมพ์ที่สดใสและสีสันที่หลากหลายเนื่องจากวางบนเพดาน สำหรับการตกแต่งผนังใช้วอลล์เปเปอร์ผ้า รูปแบบบนพื้นผิวของพวกเขาสามารถแตกต่างกันมาก: จากเครื่องประดับดอกไม้ที่เรียบง่ายเพื่อรูปแบบที่ซับซ้อนหรูหรา ตัวเลือกที่สองจะทาสีผนัง ในกรณีนี้สามารถผสมสีได้สูงสุดห้าสีพวกเขาสามารถทั้งสดใสและอู้อี้ ในการตกแต่งภายในที่ทันสมัยย้อนยุคเก๋มักใช้อิฐ องค์ประกอบ Loftian ทั่วไปนี้ไม่สอดคล้องกับยุค แต่กลมกลืนกันอินทรีย์เข้าสู่บรรยากาศของยุค 50
พอล
ลามิเนตของเฉดสีอ่อนเหมาะสำหรับวอลล์เปเปอร์ผ้า หากผนังทาสีแล้วดีกว่าการใช้ไม้ปาร์เก้หรือเสื่อน้ำมันที่มีลวดลายเป็น "หมากรุก" พื้นเทกองที่ทันสมัยเหมาะสำหรับรูปแบบของยุค 80 ฟุ่มเฟือยเท่านั้น ห้องครัวใช้กระเบื้องที่ทนทาน องค์ประกอบบังคับบนพื้นเป็นพรมกลมที่มีกองสั้น สีของมันถูกเลือกในลักษณะที่กลมกลืนกับผนังและเฟอร์นิเจอร์
อุปกรณ์และการตกแต่ง
การตกแต่งอย่างที่คุณรู้คือมันวาวในห้อง สไตล์ย้อนยุคใช้การตกแต่งมากมายที่ทำให้มีชีวิตชีวาและทำให้สนุกยิ่งขึ้น ควรเลือกผ้าม่านสีสันสดใสที่ทำจากผ้าเนื้อเบาในทุกห้อง นอกจากนี้การตกแต่งภายในก็จำเป็นต้องตกแต่งด้วยภาพถ่ายครอบครัวจำนวนมากและหนังสือมากมาย หลังเป็นที่พึงประสงค์ที่จะใช้ไม่เพียง แต่สำหรับการตกแต่ง แต่ยังเพื่อเสริมสร้างความรู้ของพวกเขา ในสิ่งทอผ้าลายและผ้าฝ้ายเหนือกว่า ตารางปกคลุมด้วยผ้าปูโต๊ะลาย, กรงหรือถั่วซุกซน การออกแบบดั้งเดิมจะเป็นการตกแต่งผนังด้วยป้ายและโปสเตอร์พร้อมภาพพินอัพของสาว ๆ ห้องครัวใช้จานที่สว่าง อย่าหลีกเลี่ยงการย้อนยุคและแจกัน, ตะกร้า, กระจก, โคมไฟตั้งพื้นด้วยเฉดสีที่ผิดปกติ ในบรรดาวัสดุสำหรับตกแต่งเหล็กและไม้ล้วนเป็นผู้นำ
ย้อนยุคจากทศวรรษต่าง ๆ
เป็นเวลาสามทศวรรษที่ผ่านมา (จากยุค 50 จนถึงยุค 70) สไตล์ได้รับการเปลี่ยนแปลงซึ่งสามารถพบภาพสะท้อนของการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตของคนทั่วไปและรสนิยมของเขา ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการตั้งค่าที่เข้มงวดซึ่งสะท้อนสไตล์คลาสสิก การตกแต่งภายในได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปและสะท้อนให้เห็นถึงช่วงเวลาที่วุ่นวายในการรอคอยการปฏิวัติ "แฟชั่น" ของยุค 80 ซึ่งต่อมานำไปสู่รูปแบบที่ทันสมัย ยุคย้อนยุคได้กลายเป็นตัวเลือกขั้นกลางการออกแบบ "บัฟเฟอร์โซน" ระหว่างพื้นที่ที่แตกต่างกันโดยพื้นฐานขอบคุณเธอการเปลี่ยนแปลงระหว่างความแตกต่างนี้อ่อนโดยปราศจากองค์ประกอบของการบำบัดด้วยความตกใจ
ปี 1950
ในเวลานี้มีความก้าวหน้าในอุตสาหกรรมและอุตสาหกรรมยานยนต์ สมาชิกสภานิติบัญญัติของการตกแต่งภายในในเวลานั้นคือประเทศในยุโรปและสหรัฐอเมริกา "บูม" นี้เกิดจากการออกแบบที่ผิดปกติของเครื่องใช้ในครัวเรือน: เตา, ตู้เย็น, เตาอบ, วิทยุ พวกเขามีมือจับคันโยกเซนเซอร์และปุ่มมากมายซึ่งทำให้พวกเขาดูเหมือนแผงหน้าปัดรถยนต์ เฟอร์นิเจอร์ทำจากวัสดุที่เรียบง่าย: ไม้ท่อโลหะเหล็ก "ขยะ" ที่หลากหลาย สิ่งนี้ติดตามการขาดดุลหลังสงครามและความเป็นเหตุเป็นผลจากสถานการณ์ สิ่งทอธรรมดาถูกนำมาใช้ในเบาะและการตกแต่งได้รับการตกแต่งด้วยเครื่องประดับ แม้แต่ตัวทำความร้อนแบบเรโทรก็มีพื้นผิวดั้งเดิมที่มีลวดลายนูน นอกจากนี้ในองค์ประกอบภายในยังมีองค์ประกอบของโครเมี่ยมมากมายและแทนที่จะใช้หนังที่มีราคาแพงจะใช้สารทดแทนคุณภาพเพื่อประหยัดอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเฟอร์นิเจอร์ (โดยเฉพาะเก้าอี้) นั้นรุนแรง แต่ใช้งานได้จริง
องค์ประกอบพิเศษสำหรับคนรักคาราโอเกะคือการจัดมุมสำหรับร้องเพลงในห้องนั่งเล่น หัวข้อหลักในพื้นที่นี้จะเป็นไมโครโฟนบนขาตั้งเช่นดาวอเมริกัน - Elvis Presley มันเป็นสัญลักษณ์ของยุคทั้งหมดการพัฒนาทางดนตรี อย่างไรก็ตามไมโครโฟนดังกล่าวมีไดอะแกรมแบบพิเศษ cardioid ซึ่งช่วยให้คุณทำงานในห้องที่มีระบบเสียงไม่ดี
ปี 1960
ความสวยงามของยุค 60 ยังไม่มี“ ความท้าทาย” ในทศวรรษหน้า การตกแต่งภายในใช้โทนเสียงเช่นเดียวกับในยุค 50 แต่ในรุ่นที่เงียบกว่า สำหรับความเก๋ของอพาร์ทเมนต์ที่ใช้โปสเตอร์และภาพพิมพ์เป็นสัญลักษณ์ของการเคลื่อนไหวเพื่อความสงบสุข (ฮิปปี้) "Flower Children" ในขณะที่พวกเขาถูกเรียกตัวนั้นได้รับความนิยมอย่างล้นหลามในสหรัฐอเมริกาจากนั้นเยาวชนอังกฤษก็ครอบงำกระแส คนรุ่นใหม่ดึงแนวคิดใหม่ ๆ จากโรงเรียนซึ่งเป็นสาเหตุของการปฏิวัติที่แท้จริงในโลกแห่งการออกแบบเด็กได้รับการเลี้ยงดูในอุดมคติที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงมากกว่าผู้ปกครองในช่วงหลังสงคราม ในตอนท้ายของยุค 60 เทศกาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสมัยนั้นจัดขึ้น - Woodstock ซึ่งมีเพียงมอนสเตอร์ร็อคจำนวนมากในปี 1991 ใน Tushino ในมอสโกสามารถมีประสิทธิภาพสูงกว่า ความนิยมขนาดใหญ่ของไลฟ์สไตล์ใหม่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการออกแบบตกแต่งภายใน อิสรภาพและความสว่างค่อย ๆ ฟื้นตำแหน่งของพวกเขาแทนที่ rationalism และพูดน้อย ในเครื่องใช้ไฟฟ้า (หลอด, กาต้มน้ำ, โทรทัศน์) การใช้รูปทรงที่เรียบและมุมโค้งมน แต่เฟอร์นิเจอร์ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเกือบ เฉพาะเบาะของมันเท่านั้นที่ถูกตกแต่งด้วยเครื่องประดับแบบอสมมาตร
ปี 1970
การตกแต่งภายในที่ผ่อนคลายมีการติดตั้งความหรูหราและความสะดวกสบายอย่างค่อยเป็นค่อยไป: ตู้ข้างเคาน์เตอร์บาร์โต๊ะกาแฟปรากฏขึ้น พื้นผิวได้รับการตกแต่งด้วยเครื่องประดับที่ซับซ้อนตามการผสมผสานของโทนสีที่สงบ: เฉดสีธรรมชาติและสีทอง, สีน้ำตาล, สีวอลนัท เก้าอี้กลายเป็น "เบา" เพื่อความสะดวกสบายมากขึ้นสำหรับแขกและครัวเรือน ในการตกแต่งภายในจำนวนมากโครงร่างของมินิมัลลิสตั้งไข่ได้รับการสังเกต มุมคมจะถูกทิ้งอย่างสมบูรณ์ในความโปรดปรานของกลมที่อ่อนนุ่ม แบบฟอร์มมีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น ยุคของดิสโก้กำหนดกฎของตัวเองเกี่ยวกับแสงและจานสี ในการตั้งค่าจำเป็นต้องใช้โทนสีที่เน้นและสว่าง รูปแบบทางเรขาคณิต (วงกลมสี่เหลี่ยมสามเหลี่ยม) กลายเป็นแฟชั่น บ้านตกแต่งด้วยมาลัย, โคมไฟนีออน, อุปกรณ์ที่มีรูปทรงที่ซับซ้อน
ออตโตมันจะกลายเป็นองค์ประกอบที่ทันสมัยในห้องนั่งเล่น มองเห็นมันดูเหมือนโซฟาที่ไม่มีที่วางแขนและด้านหลัง ที่นั่งกว้างจะรองรับแขกได้มากถึงสองเท่าบนออตโตมันธรรมดาหรือโซฟา
ครัวสไตล์ย้อนยุค
พิจารณาตัวเลือกของอาหารย้อนยุคจากยุคกลางที่ทางแยกของ 60 และ 70 พื้นเป็นกระเบื้องเซรามิคสีดำและสีขาว กระเบื้องถูกเซผ้ากันเปื้อนครัวตกแต่งด้วยกระเบื้อง แต่มีขนาดเล็กลงและสีอื่น ๆ (ม่วงกับมิ้นท์) ห้องครัวถูกเลือกใช้เฉดสีเขียวสดใหม่ อาคารมีความกระชับและไม่มีการตกแต่งปูนปั้น โต๊ะสีแดงสดใสจับคู่กับเก้าอี้ที่มีสีเดียวกันสร้างพื้นที่รับประทานอาหารที่สะดวกสบาย เบาะทำจากหนังเทียมและเคาน์เตอร์มีรอยเปื้อนสีเทาอ่อน ๆ ที่เลียนแบบหินอ่อนที่มีสีแปลกตา เครื่องใช้ในครัวเรือนมีพื้นผิวโครเมี่ยม ผนังถูกปกคลุมด้วยวอลล์เปเปอร์ล้างทำความสะอาดพิเศษที่มีรูปแบบซ้ำ พวกเขาตกแต่งจานที่สดใสในห้องเพื่อเป็นของตกแต่งแขวนนาฬิกาแขวนภาพวาดหรือภาพถ่ายสองภาพ
เลานจ์สไตล์ย้อนยุค / ห้องนั่งเล่น
ในห้องนั่งเล่นผนังทั้งสามถูกทาสีในโทนสีพาสเทลที่เป็นกลางและที่สี่ตกแต่งด้วยวอลล์เปเปอร์ที่มีการพิมพ์ที่สดใส เฟอร์นิเจอร์ที่หุ้มด้วยโซฟาเข้ามุมและเก้าอี้นวมคู่หนึ่งตัวพร้อมกับเบาะนั่งที่มีเฉดสี: สีเหลืองสีเขียวสีแดงสีส้ม ไม่จำเป็นต้องซื้อชุดอุปกรณ์มาตรฐาน เก้าอี้นวมเลือกรูปแบบที่ผิดปกติซึ่งเป็นลักษณะของช่วงปลายยุค 70 โต๊ะกาแฟทำจากแก้วและพลาสติก sconces ได้รับการแก้ไขบนผนังและโคมไฟตั้งพื้นที่มีเฉดสีโลหะอยู่ใกล้กับโซฟา ตรงมุมวางตู้หนังสือพร้อมหนังสือ พื้นปูด้วยพรมทรงกลมสีสันสดใส โปสเตอร์ที่สดใสบนผนังจะทำให้องค์ประกอบภายในสมบูรณ์
ในบ้านชนบทที่ห้องโถงมีพื้นที่ขนาดใหญ่คุณสามารถติดตั้งโซฟายาวขนาดใหญ่ที่จะตามแนวผนัง มันจะเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนสำหรับ บริษัท ขนาดใหญ่
ห้องนอน
ห้องนอนย้อนยุคของยุค 50 ใช้เตียงขนาดใหญ่กว้างพร้อมกรอบโลหะหรือไม้ ด้านหลังเป็นผ้าที่ทำจากผ้าม่าน ทางออกที่ดีที่สุดคือแสงสีพาสเทลที่มีลวดลายดอกไม้แสงในสิ่งทอ เตียงถูกคลุมด้วยผ้าคลุมเตียงสีขาวฉลุ รูปภาพและภาพวาดในกรอบสี่เหลี่ยมและวงรีแขวนอยู่บนผนังโต๊ะข้างเตียงบังคับด้วยภาพขาวดำตกแต่งด้วยแจกันด้วยดอกไม้สดและโคมไฟ ผนังถูกทาสีในสีงาช้างสีมุกโทนสีเหลืองอ่อน พื้นทำด้วยลามิเนตสีเข้มและส่วนกลางของห้องปูด้วยพรมขนาดใหญ่
ห้องน้ำ
ในห้องน้ำของยุค 50 แผ่นไม้ที่ทาสีด้วยสี“ ยางมะตอย” สีเข้มใช้สำหรับหุ้มผนัง เพดานฉาบ วัสดุนั้นไม่สามารถนำไปใช้ได้จริง แต่การเคลือบแบบพิเศษจะช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น Faucet, faucet และ Bathroom เลกทำจากทองเหลือง ตู้และตู้ที่เลือกจากเฉดสีไม้ กระจกสี่เหลี่ยมในกรอบบาแกตต์ติดตั้งอยู่เหนืออ่างล้างจาน - เป็นที่ระลึกของสไตล์คลาสสิก พื้นปูด้วยพรมพร้อมรูป (ดอกไม้, นกสวรรค์, ปลา) หากห้องมีหน้าต่างจากนั้นพวกเขาจะถูกประดับด้วยผ้าม่านโปร่งแสงด้วยเครื่องประดับที่ไม่สร้างความรำคาญให้ตรงกับสีของผนัง
ข้อสรุป
แรงบันดาลใจในการสร้างบรรยากาศย้อนยุคสามารถวาดได้จากภาพถ่ายเก่า ๆ ภาพยนตร์เพลงประกอบหนังสือ บางครั้งความคิดที่ดีอาจซ่อนอยู่ในการตกแต่งภายในของร้านกาแฟย้อนยุคร้านอาหารและสถาบันอื่น ๆ โดยวิธีการร้านอาหารริมถนนอเมริกันถ่ายทอดรสชาติพิเศษ การตกแต่งภายในของพวกเขาหลายคนโดยเจตนาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมานานหลายทศวรรษและเวลาที่ดูเหมือนจะแข็งในที่เดียว ตามคำอธิบายสไตล์ย้อนยุคดูเหมือนง่ายและไม่โอ้อวด ในความเป็นจริงในหมู่นักออกแบบถือว่าเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ยากที่สุดอาจเป็นเพราะในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ "บรรยากาศ" มีบทบาทสำคัญวิญญาณของสมัยโบราณซึ่งทุกคนไม่สามารถจับได้
คำว่า "ย้อนยุค" เรียกว่าสิ่งใดก็ตามที่เกี่ยวข้องในอดีต แต่ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงของเวลาของเรา มีแนวคิดอื่น - วินเทจ พวกเขามักสับสนในภาษาพูดแม้ว่าพวกเขาจะเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน ย้อนยุค (จาก lat. "ย้อนกลับ") ถือเป็นการกำหนดนามธรรมของสิ่งเก่าและวัตถุเหล่านั้นที่มีอายุเทียม ไม่มีการ จำกัด เวลาสำหรับการอ้างอิง อายุของสิ่งต่าง ๆ สามารถมีได้ทั้ง 30 และ 60 ปี คำโบราณหมายถึงวัตถุของแท้ลัทธิ (ปกติในโลกแฟชั่น) ที่ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่แท้จริงของยุคทั้งหมด อายุของพวกเขาตามกฎไม่เกิน 25-30 ปี ตัวอย่างเช่นต่างหูและหุ้มด้วยพลาสติกสีกรดเป็นสิ่งโบราณในยุค 80 เทรนด์ย้อนยุครวมถึงเหล้าองุ่นเป็นองค์ประกอบของแนวโน้มเทรนด์ที่ขับเคลื่อนด้วย สิ่งที่ทางศาสนาไม่สามารถนำไปใช้ได้ในปัจจุบันหากพวกเขาไม่ได้รับความนิยมอีกครั้งสไตล์เรโทรเป็นแฟชั่นที่ล้าสมัยคุณค่าที่แท้จริงของรายละเอียดแบบเก่านั้นตรงตามอายุ วัตถุโบราณมีบทบาทพิเศษในทิศทางนี้ - มันได้กลายเป็นหนึ่งในองค์ประกอบพื้นฐาน สไตล์ย้อนยุคในการตกแต่งภายในเช่นเดียวกับในแฟชั่นจะดึงดูดความสนใจที่แท้จริงของความงาม ในบทความเราจะพูดถึงวิธีตกแต่งบ้านด้วยมือของคุณเองและในเวลาเดียวกันสื่อถึงจิตวิญญาณที่เป็นเอกลักษณ์ของยุคที่เลือก
เนื้อหา
คุณสมบัติและคุณสมบัติเด่นของสไตล์
แม้ว่ารายละเอียดของเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งโบราณนั้นถูกนำมาใช้ในยุคที่แตกต่างกัน แต่การเริ่มต้นของยุค 50 ถือเป็น "วันที่" อย่างเป็นทางการของการเกิดของย้อนยุค มันเป็นช่วงยุคหลังสงครามที่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในการออกแบบ ควบคู่ไปกับการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจนักออกแบบพยายามที่จะกำจัดความหมองคล้ำและชีวิตประจำวันเพื่อค้นหาความคิดและการแก้ปัญหาใหม่ ๆ เพื่อที่การตกแต่งภายในจะเป็นกำลังใจให้กับผู้คน จากยุค 50 การนับถอยหลังของยุค (ปกติ 10 ปีละ) เริ่มต้นซึ่งปรากฏในประวัติศาสตร์ของ retrostyle เป็นเหตุการณ์สำคัญแยกต่างหาก ปีหลังสงครามมักถูกนำมาใช้เพื่อเป็นศูนย์ประสานงาน มีลักษณะทั่วไปที่เป็นลักษณะย้อนยุคเท่านั้น:
โทนสีของอดีต
เนื่องจากสไตล์ย้อนยุคไม่ได้ขึ้นอยู่กับแฟชั่น แต่ในเวลาก็ไม่ได้มีมาตรฐานสีทั่วไป ตัวอย่างเช่นทุกวันนี้สียอดนิยมเช่นมัสตาร์ดมินต์มะกอกพีช ในยุค 50 เฉดสีที่สดใสเป็นที่ต้องการ: สีฟ้าคราม, สีแดง, สีเขียว, สีเหลือง สมัยก่อนไม่ใช้ผ้าธรรมดา สำหรับยุคนี้การผสมกับเครื่องประดับดอกไม้, ถั่ว, ดอกไม้และกรง "ชนบท" มีความเกี่ยวข้อง พื้นหลังได้รับการคัดเลือกให้เป็นโทนสงบ: สีขาว, สีน้ำตาล, สีพาสเทล ความยับยั้งชั่งใจและพูดน้อยในจานสีไม่ยอมแพ้ "โดยไม่มีการต่อสู้" ในยุค 60 โทนสีพื้นหลังดูสงบลงและมีความเบลอมากขึ้น แต่ภาพพิมพ์ที่ดูสดใสนั้นเป็นลักษณะของ "ดอกไม้เด็ก" ในยุค 70 จานสีเปลี่ยนไปอีกครั้งโดยให้ความสำคัญกับสีทองและเฉดสีน้ำตาลซึ่งสีแดง, สีเหลือง, สีม่วง, สีเขียว, สีเขียวและรูปแบบเรขาคณิตสีน้ำเงินดูเป็นประโยชน์
เฟอร์นิเจอร์สไตล์เรโทร
เฟอร์นิเจอร์เป็นสิ่งสำคัญในการหวนกลับ มันจะต้องสอดคล้องกับยุคที่เลือกดังนั้นพวกเขาจึงมีความรับผิดชอบต่อการเลือก แม้ว่าเฟอร์นิเจอร์ที่เหมาะสมจะถูกวางไว้ในห้องที่มีการตกแต่งตามปกติสำหรับเวลาของเรามันจะเข้ามาแทนที่จิตวิญญาณของความทันสมัยเนื่องจากรสชาติที่โดดเด่น นอกเหนือจากองค์ประกอบแบบดั้งเดิมแล้วผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้ใช้รายละเอียดที่ผิดปกติซึ่งจะกลายเป็น "ไฮไลท์"ตัวอย่างเช่นเก้าอี้ในรูปของดอกตูมบานหลังดั้งเดิมของเก้าอี้ด้านหน้าของตู้แกะสลักหรือโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกระจกรูปไข่ เฟอร์นิเจอร์ที่เหมาะสมนั้นหาซื้อได้ง่ายในตลาดนัดที่ขายของโบราณ คุณสามารถหาตู้ลิ้นชักหรือโต๊ะข้างเตียงในห้องใต้หลังคาของคุณยาย พวกเขาหัวปีด้วยความช่วยเหลือของวานิช, สี, กระดาษทรายด้วยความช่วยเหลือของที่มีการเพิ่มคุณลักษณะ scuffs“ เวลา” เพิ่ม เทคนิคการเดคูพาจกลายเป็นที่นิยมในยุคสมัยของเราเมื่อการวาดภาพถูกส่งไปยังพื้นผิวของตู้, ตู้, ตู้เก็บของ นอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มภาพวาดโดยใช้ stencils ซึ่งวางจำหน่ายในร้านค้าเฉพาะ สำหรับการตกแต่งภายในของยุค 50 เลือกเฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่เชิงมุม สำหรับยุคของยุค 60 การแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผลที่ใช้พื้นที่น้อยกว่า แต่ก็ไม่ได้แตกต่างในความสะดวกสบายที่เพิ่มขึ้น เพื่อสร้างสุนทรียภาพของยุค 70 ใช้เฟอร์นิเจอร์ขนาดกะทัดรัดที่ใช้งานได้ดีและสะดวกสบายในรูปแบบดั้งเดิม
วัสดุและวิธีการในการตกแต่งห้อง
ในการตกแต่งพื้นผิวของห้องให้เลือกใช้วัสดุที่เรียบง่าย ในเรื่องนี้สไตล์ย้อนยุคไม่โอ้อวดและแจกจ่ายให้กับคนจรจัดเช่นทิศทางนิเวศที่ทันสมัย การตกแต่งนั้นโดดเด่นด้วยไม้ หากเรากำลังพูดถึงเรโทรในภายหลังพวกเขาจะใช้พลาสติกซึ่งในเวลานั้นเป็นที่นิยมอย่างมากเนื่องจากราคาถูกและราคาถูก
ผนังและเพดาน
เพดานฉาบหรือแผ่นกระดาน พื้นผิวของต้นไม้นั้นถูกขัดและทาสีในสีที่ต้องการ ในห้องขนาดเล็กไม่แนะนำให้ทดลองกับภาพพิมพ์ที่สดใสและสีสันที่หลากหลายเนื่องจากวางบนเพดาน สำหรับการตกแต่งผนังใช้วอลล์เปเปอร์ผ้า รูปแบบบนพื้นผิวของพวกเขาสามารถแตกต่างกันมาก: จากเครื่องประดับดอกไม้ที่เรียบง่ายเพื่อรูปแบบที่ซับซ้อนหรูหรา ตัวเลือกที่สองจะทาสีผนัง ในกรณีนี้สามารถผสมสีได้สูงสุดห้าสีพวกเขาสามารถทั้งสดใสและอู้อี้ ในการตกแต่งภายในที่ทันสมัยย้อนยุคเก๋มักใช้อิฐ องค์ประกอบ Loftian ทั่วไปนี้ไม่สอดคล้องกับยุค แต่กลมกลืนกันอินทรีย์เข้าสู่บรรยากาศของยุค 50
พอล
ลามิเนตของเฉดสีอ่อนเหมาะสำหรับวอลล์เปเปอร์ผ้า หากผนังทาสีแล้วดีกว่าการใช้ไม้ปาร์เก้หรือเสื่อน้ำมันที่มีลวดลายเป็น "หมากรุก" พื้นเทกองที่ทันสมัยเหมาะสำหรับรูปแบบของยุค 80 ฟุ่มเฟือยเท่านั้น ห้องครัวใช้กระเบื้องที่ทนทาน องค์ประกอบบังคับบนพื้นเป็นพรมกลมที่มีกองสั้น สีของมันถูกเลือกในลักษณะที่กลมกลืนกับผนังและเฟอร์นิเจอร์
อุปกรณ์และการตกแต่ง
การตกแต่งอย่างที่คุณรู้คือมันวาวในห้อง สไตล์ย้อนยุคใช้การตกแต่งมากมายที่ทำให้มีชีวิตชีวาและทำให้สนุกยิ่งขึ้น ควรเลือกผ้าม่านสีสันสดใสที่ทำจากผ้าเนื้อเบาในทุกห้อง นอกจากนี้การตกแต่งภายในก็จำเป็นต้องตกแต่งด้วยภาพถ่ายครอบครัวจำนวนมากและหนังสือมากมาย หลังเป็นที่พึงประสงค์ที่จะใช้ไม่เพียง แต่สำหรับการตกแต่ง แต่ยังเพื่อเสริมสร้างความรู้ของพวกเขา ในสิ่งทอผ้าลายและผ้าฝ้ายเหนือกว่า ตารางปกคลุมด้วยผ้าปูโต๊ะลาย, กรงหรือถั่วซุกซน การออกแบบดั้งเดิมจะเป็นการตกแต่งผนังด้วยป้ายและโปสเตอร์พร้อมภาพพินอัพของสาว ๆ ห้องครัวใช้จานที่สว่าง อย่าหลีกเลี่ยงการย้อนยุคและแจกัน, ตะกร้า, กระจก, โคมไฟตั้งพื้นด้วยเฉดสีที่ผิดปกติ ในบรรดาวัสดุสำหรับตกแต่งเหล็กและไม้ล้วนเป็นผู้นำ
ย้อนยุคจากทศวรรษต่าง ๆ
เป็นเวลาสามทศวรรษที่ผ่านมา (จากยุค 50 จนถึงยุค 70) สไตล์ได้รับการเปลี่ยนแปลงซึ่งสามารถพบภาพสะท้อนของการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตของคนทั่วไปและรสนิยมของเขา ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการตั้งค่าที่เข้มงวดซึ่งสะท้อนสไตล์คลาสสิก การตกแต่งภายในได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปและสะท้อนให้เห็นถึงช่วงเวลาที่วุ่นวายในการรอคอยการปฏิวัติ "แฟชั่น" ของยุค 80 ซึ่งต่อมานำไปสู่รูปแบบที่ทันสมัย ยุคย้อนยุคได้กลายเป็นตัวเลือกขั้นกลางการออกแบบ "บัฟเฟอร์โซน" ระหว่างพื้นที่ที่แตกต่างกันโดยพื้นฐานขอบคุณเธอการเปลี่ยนแปลงระหว่างความแตกต่างนี้อ่อนโดยปราศจากองค์ประกอบของการบำบัดด้วยความตกใจ
ปี 1950
ในเวลานี้มีความก้าวหน้าในอุตสาหกรรมและอุตสาหกรรมยานยนต์ สมาชิกสภานิติบัญญัติของการตกแต่งภายในในเวลานั้นคือประเทศในยุโรปและสหรัฐอเมริกา "บูม" นี้เกิดจากการออกแบบที่ผิดปกติของเครื่องใช้ในครัวเรือน: เตา, ตู้เย็น, เตาอบ, วิทยุ พวกเขามีมือจับคันโยกเซนเซอร์และปุ่มมากมายซึ่งทำให้พวกเขาดูเหมือนแผงหน้าปัดรถยนต์ เฟอร์นิเจอร์ทำจากวัสดุที่เรียบง่าย: ไม้ท่อโลหะเหล็ก "ขยะ" ที่หลากหลาย สิ่งนี้ติดตามการขาดดุลหลังสงครามและความเป็นเหตุเป็นผลจากสถานการณ์ สิ่งทอธรรมดาถูกนำมาใช้ในเบาะและการตกแต่งได้รับการตกแต่งด้วยเครื่องประดับ แม้แต่ตัวทำความร้อนแบบเรโทรก็มีพื้นผิวดั้งเดิมที่มีลวดลายนูน นอกจากนี้ในองค์ประกอบภายในยังมีองค์ประกอบของโครเมี่ยมมากมายและแทนที่จะใช้หนังที่มีราคาแพงจะใช้สารทดแทนคุณภาพเพื่อประหยัดอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเฟอร์นิเจอร์ (โดยเฉพาะเก้าอี้) นั้นรุนแรง แต่ใช้งานได้จริง
ปี 1960
ความสวยงามของยุค 60 ยังไม่มี“ ความท้าทาย” ในทศวรรษหน้า การตกแต่งภายในใช้โทนเสียงเช่นเดียวกับในยุค 50 แต่ในรุ่นที่เงียบกว่า สำหรับความเก๋ของอพาร์ทเมนต์ที่ใช้โปสเตอร์และภาพพิมพ์เป็นสัญลักษณ์ของการเคลื่อนไหวเพื่อความสงบสุข (ฮิปปี้) "Flower Children" ในขณะที่พวกเขาถูกเรียกตัวนั้นได้รับความนิยมอย่างล้นหลามในสหรัฐอเมริกาจากนั้นเยาวชนอังกฤษก็ครอบงำกระแส คนรุ่นใหม่ดึงแนวคิดใหม่ ๆ จากโรงเรียนซึ่งเป็นสาเหตุของการปฏิวัติที่แท้จริงในโลกแห่งการออกแบบเด็กได้รับการเลี้ยงดูในอุดมคติที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงมากกว่าผู้ปกครองในช่วงหลังสงคราม ในตอนท้ายของยุค 60 เทศกาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสมัยนั้นจัดขึ้น - Woodstock ซึ่งมีเพียงมอนสเตอร์ร็อคจำนวนมากในปี 1991 ใน Tushino ในมอสโกสามารถมีประสิทธิภาพสูงกว่า ความนิยมขนาดใหญ่ของไลฟ์สไตล์ใหม่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการออกแบบตกแต่งภายใน อิสรภาพและความสว่างค่อย ๆ ฟื้นตำแหน่งของพวกเขาแทนที่ rationalism และพูดน้อย ในเครื่องใช้ไฟฟ้า (หลอด, กาต้มน้ำ, โทรทัศน์) การใช้รูปทรงที่เรียบและมุมโค้งมน แต่เฟอร์นิเจอร์ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเกือบ เฉพาะเบาะของมันเท่านั้นที่ถูกตกแต่งด้วยเครื่องประดับแบบอสมมาตร
ปี 1970
การตกแต่งภายในที่ผ่อนคลายมีการติดตั้งความหรูหราและความสะดวกสบายอย่างค่อยเป็นค่อยไป: ตู้ข้างเคาน์เตอร์บาร์โต๊ะกาแฟปรากฏขึ้น พื้นผิวได้รับการตกแต่งด้วยเครื่องประดับที่ซับซ้อนตามการผสมผสานของโทนสีที่สงบ: เฉดสีธรรมชาติและสีทอง, สีน้ำตาล, สีวอลนัท เก้าอี้กลายเป็น "เบา" เพื่อความสะดวกสบายมากขึ้นสำหรับแขกและครัวเรือน ในการตกแต่งภายในจำนวนมากโครงร่างของมินิมัลลิสตั้งไข่ได้รับการสังเกต มุมคมจะถูกทิ้งอย่างสมบูรณ์ในความโปรดปรานของกลมที่อ่อนนุ่ม แบบฟอร์มมีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น ยุคของดิสโก้กำหนดกฎของตัวเองเกี่ยวกับแสงและจานสี ในการตั้งค่าจำเป็นต้องใช้โทนสีที่เน้นและสว่าง รูปแบบทางเรขาคณิต (วงกลมสี่เหลี่ยมสามเหลี่ยม) กลายเป็นแฟชั่น บ้านตกแต่งด้วยมาลัย, โคมไฟนีออน, อุปกรณ์ที่มีรูปทรงที่ซับซ้อน
ครัวสไตล์ย้อนยุค
พิจารณาตัวเลือกของอาหารย้อนยุคจากยุคกลางที่ทางแยกของ 60 และ 70 พื้นเป็นกระเบื้องเซรามิคสีดำและสีขาว กระเบื้องถูกเซผ้ากันเปื้อนครัวตกแต่งด้วยกระเบื้อง แต่มีขนาดเล็กลงและสีอื่น ๆ (ม่วงกับมิ้นท์) ห้องครัวถูกเลือกใช้เฉดสีเขียวสดใหม่ อาคารมีความกระชับและไม่มีการตกแต่งปูนปั้น โต๊ะสีแดงสดใสจับคู่กับเก้าอี้ที่มีสีเดียวกันสร้างพื้นที่รับประทานอาหารที่สะดวกสบาย เบาะทำจากหนังเทียมและเคาน์เตอร์มีรอยเปื้อนสีเทาอ่อน ๆ ที่เลียนแบบหินอ่อนที่มีสีแปลกตา เครื่องใช้ในครัวเรือนมีพื้นผิวโครเมี่ยม ผนังถูกปกคลุมด้วยวอลล์เปเปอร์ล้างทำความสะอาดพิเศษที่มีรูปแบบซ้ำ พวกเขาตกแต่งจานที่สดใสในห้องเพื่อเป็นของตกแต่งแขวนนาฬิกาแขวนภาพวาดหรือภาพถ่ายสองภาพ
เลานจ์สไตล์ย้อนยุค / ห้องนั่งเล่น
ในห้องนั่งเล่นผนังทั้งสามถูกทาสีในโทนสีพาสเทลที่เป็นกลางและที่สี่ตกแต่งด้วยวอลล์เปเปอร์ที่มีการพิมพ์ที่สดใส เฟอร์นิเจอร์ที่หุ้มด้วยโซฟาเข้ามุมและเก้าอี้นวมคู่หนึ่งตัวพร้อมกับเบาะนั่งที่มีเฉดสี: สีเหลืองสีเขียวสีแดงสีส้ม ไม่จำเป็นต้องซื้อชุดอุปกรณ์มาตรฐาน เก้าอี้นวมเลือกรูปแบบที่ผิดปกติซึ่งเป็นลักษณะของช่วงปลายยุค 70 โต๊ะกาแฟทำจากแก้วและพลาสติก sconces ได้รับการแก้ไขบนผนังและโคมไฟตั้งพื้นที่มีเฉดสีโลหะอยู่ใกล้กับโซฟา ตรงมุมวางตู้หนังสือพร้อมหนังสือ พื้นปูด้วยพรมทรงกลมสีสันสดใส โปสเตอร์ที่สดใสบนผนังจะทำให้องค์ประกอบภายในสมบูรณ์
ห้องนอน
ห้องนอนย้อนยุคของยุค 50 ใช้เตียงขนาดใหญ่กว้างพร้อมกรอบโลหะหรือไม้ ด้านหลังเป็นผ้าที่ทำจากผ้าม่าน ทางออกที่ดีที่สุดคือแสงสีพาสเทลที่มีลวดลายดอกไม้แสงในสิ่งทอ เตียงถูกคลุมด้วยผ้าคลุมเตียงสีขาวฉลุ รูปภาพและภาพวาดในกรอบสี่เหลี่ยมและวงรีแขวนอยู่บนผนังโต๊ะข้างเตียงบังคับด้วยภาพขาวดำตกแต่งด้วยแจกันด้วยดอกไม้สดและโคมไฟ ผนังถูกทาสีในสีงาช้างสีมุกโทนสีเหลืองอ่อน พื้นทำด้วยลามิเนตสีเข้มและส่วนกลางของห้องปูด้วยพรมขนาดใหญ่
ห้องน้ำ
ในห้องน้ำของยุค 50 แผ่นไม้ที่ทาสีด้วยสี“ ยางมะตอย” สีเข้มใช้สำหรับหุ้มผนัง เพดานฉาบ วัสดุนั้นไม่สามารถนำไปใช้ได้จริง แต่การเคลือบแบบพิเศษจะช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น Faucet, faucet และ Bathroom เลกทำจากทองเหลือง ตู้และตู้ที่เลือกจากเฉดสีไม้ กระจกสี่เหลี่ยมในกรอบบาแกตต์ติดตั้งอยู่เหนืออ่างล้างจาน - เป็นที่ระลึกของสไตล์คลาสสิก พื้นปูด้วยพรมพร้อมรูป (ดอกไม้, นกสวรรค์, ปลา) หากห้องมีหน้าต่างจากนั้นพวกเขาจะถูกประดับด้วยผ้าม่านโปร่งแสงด้วยเครื่องประดับที่ไม่สร้างความรำคาญให้ตรงกับสีของผนัง
ข้อสรุป
แรงบันดาลใจในการสร้างบรรยากาศย้อนยุคสามารถวาดได้จากภาพถ่ายเก่า ๆ ภาพยนตร์เพลงประกอบหนังสือ บางครั้งความคิดที่ดีอาจซ่อนอยู่ในการตกแต่งภายในของร้านกาแฟย้อนยุคร้านอาหารและสถาบันอื่น ๆ โดยวิธีการร้านอาหารริมถนนอเมริกันถ่ายทอดรสชาติพิเศษ การตกแต่งภายในของพวกเขาหลายคนโดยเจตนาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมานานหลายทศวรรษและเวลาที่ดูเหมือนจะแข็งในที่เดียว ตามคำอธิบายสไตล์ย้อนยุคดูเหมือนง่ายและไม่โอ้อวด ในความเป็นจริงในหมู่นักออกแบบถือว่าเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ยากที่สุดอาจเป็นเพราะในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ "บรรยากาศ" มีบทบาทสำคัญวิญญาณของสมัยโบราณซึ่งทุกคนไม่สามารถจับได้