Σήμερα, ο μινιμαλισμός θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή στυλ στο σχεδιασμό. Ο μετριοπαθής σχεδιασμός φαίνεται καλός τόσο στα ευρύχωρα δωμάτια των εξοχικών κατοικιών όσο και στα στενά διαμερίσματα της πόλης. Ο μινιμαλισμός διακρίνεται από τη λακωνικότητα, τη "σωστή" γεωμετρία, τους ελεύθερους χώρους και έναν ειδικό συνδυασμό ουδέτερων αποχρώσεων με υφές επιφανείας. Οι συντηρητικοί μπορούν να βρουν την κατεύθυνση άσκοπα φρέσκια και βαρετή, αν και χαρακτηρίζεται από έναν ιδιαίτερο δυναμισμό, τον οποίο ένας σύγχρονος άνθρωπος θα εκτιμήσει και θα τεντωθεί με το χέρι στον κρατήρα ενός τρελού ρυθμού ζωής. Ο σχεδιασμός των διαμερισμάτων στο ύφος του μινιμαλισμού μόνο με την πρώτη ματιά μπορεί να φανεί απλός στην εκτέλεση. Στην πραγματικότητα, η κατεύθυνση έχει πολλές παγίδες και λεπτότητα που πρέπει να ληφθούν υπόψη ακόμη και στο στάδιο της δημιουργίας του έργου. Στο άρθρο, θα μιλήσουμε για το πώς να κανονίσουμε σωστά τα δωμάτια σε ένα λακωνικό στυλ: μέτρια, αλλά με βαθιά συνεπαγωγή.
Ήδη στις αρχές του περασμένου αιώνα, η ζωή ενός μέσου ατόμου έχει αλλάξει δραματικά και ο λόγος για αυτό ήταν ένα τεχνικό "άλμα". Ένας σωλήνας Bell εμφανίζεται (τώρα ο σωλήνας Meucci), η Benz δείχνει το πρώτο αυτοκίνητο, οι αδελφοί Lumiere επινοούν μια κινηματογραφική κάμερα, ο Wright κάνει τις πρώτες δειλές προσπάθειες εξερεύνησης του ουρανού. Αν και το χειρωνακτικό εργατικό δυναμικό δεν είναι πλέον προς τιμή, το έργο των τεράστιων βιομηχανικών επιχειρήσεων απαιτεί ολόκληρες αρτέλες εργαζομένων. Για τους συνηθισμένους σκληρούς εργάτες, αρχίζουν να χτίζουν οικονομικά σπίτια με διαμερίσματα κουτιού, στα οποία το χαϊδεμένο, χαλαρό κλασικό και ο κύριος "οπαδός" του, Art Deco, δεν βρίσκουν χώρο για τον εαυτό τους. Η αρχιτεκτονική αλλάζει δραματικά, καθώς εμφανίζεται μια εντελώς νέα, σύγχρονη κατεύθυνση - ο εποικοδομητισμός και στη συνέχεια ο λειτουργικότητα, που αποκλείουν κάθε ρομαντισμό. Έγιναν οι ιδρυτές μιας ολόκληρης ομάδας στυλ, μεταξύ των οποίων η «υψηλής τεχνολογίας» υψηλής τεχνολογίας, μινιμαλισμός, βιομηχανική, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε μια πιο κομψή σοφίτα για μοντέρνα διαμερίσματα. Τα πολυώροφα κτίρια αντικαθίστανται από ουρανοξύστες από γυαλί και σκυρόδεμα. Η αρχιτεκτονική αγωνίζεται μέχρι το σημείο όπου οι εφευρέσεις του Mozhaisk και του Santos-Dumont πετούν ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Τα πρώτα στούντιο εμφανίζονται - διαμερίσματα χωρίς εσωτερικούς τοίχους, όπου όλα τα περιεχόμενα των επιλογών δύο δωματίων και τριών δωματίων ταιριάζουν. Η κατανομή των χώρων σε ζώνες γίνεται συνηθισμένη.
Οι σχεδιαστές προσπαθούν να τηρήσουν τις αρχές της συνοπτικότητας και του ορθολογισμού όταν διακοσμούν τη στέγαση. Και εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται στη σκηνή ο πρωταρχικός μινιμαλισμός. Εκείνη την εποχή, έγινε το προϊόν μιας μηδενιστικής διαμαρτυρίας. Οι μινιμαλιστές πίστευαν ότι η πολυτέλεια ήταν η παρτίδα των αστών, στους οποίους είχαν μια καυτή αμηχανία και παραμέληση.Ως εναλλακτική αντίθεση, δημιουργήθηκαν οι βασικές αρχές του στυλ, στις οποίες βασίζεται ακόμη. Οι μινιμαλιστικές ιδέες είναι σταθερά εδραιωμένες στην τέχνη του σχεδιασμού, αλλά σε σχεδόν εκατό χρόνια έχουν αποκτήσει μια νέα μορφή και διαφορετικό καθεστώς.
Τώρα αυτό είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία της ζωής, η οποία εμφανίζεται στη διακόσμηση των κατοικιών, επειδή το σπίτι είναι το φρούριο του ανθρώπου. Η γη του ανερχόμενου ηλίου συνέβαλε σε αυτό από πολλές απόψεις, όπου λακωνικότητα και απλότητα λατρεύονταν εκείνες τις μέρες που ο Παλαιός Κόσμος εξακολουθούσε να είναι θαμμένος σε αποτρόπαια πολυτελή, πλούσια διαμερίσματα στο στυλ μπαρόκ, ροκοκό, αυτοκρατορίας. Οι Ιάπωνες είναι οι θεωρητικοί, αλλά το θέμα της φιλοσοφικής παρατήρησης είναι φυσικά αντικείμενα, όχι τεχνητά αντικείμενα. Οι εσωτερικοί χώροι απλοποιούνται, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση του περιβάλλοντος και, ως εκ τούτου, δεν αποσπούν την προσοχή από μικροσκοπικά υλικά. Για να κατανοήσουμε αυτή τη φιλοσοφία της ζωής, δεν αρκεί να προσφέρουμε ένα σπίτι σε μινιμαλιστικό ύφος, γι 'αυτό πρέπει να επιτύχετε το "Ζεν" - μια ιδιαίτερη κατάσταση εσωτερικής αρμονίας που επηρεάζει την αντίληψη του κόσμου.
Χαρακτηριστικά και κύρια χαρακτηριστικά του στυλ
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο μινιμαλισμός καταλαμβάνει μια ενδιάμεση θέση μεταξύ της αυστηρής ασκητικότητας και της λειτουργικότητας πιο πιστών στην άνεση. Η διακόσμηση του δωματίου είναι για το πρόσωπο, και όχι το αντίστροφο, όπως συμβαίνει συχνά με τα artsy styles. Για όσους πάσχουν από «γαϊδισμό», δηλαδή τη συλλογή όλων των ειδών αντικειμένων που «θα μπορούσαν κάποτε να γίνουν χρήσιμα», αυτή η κατεύθυνση θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγείτε από άχρηστο έρμα. Ο μινιμαλισμός χαρακτηρίζεται από την εφαρμογή ορισμένων κανόνων:
Η αφθονία του φωτός, το αποτέλεσμα της οποίας ενισχύεται από την ελευθερία του χώρου.
Έλλειψη μικρών διακοσμητικών στοιχείων.
Αποκλεισμένοι ήχοι, ως βάση του χρωματικού σχεδίου. Κατά την εφαρμογή, εφαρμόζεται η αρχή του συνδυασμού τριών αποχρώσεων: δύο ουδέτερες και τρίτες.
Απλή γεωμετρία στις λεπτομέρειες των επίπλων.
Ορθολογική και βολική τοποθεσία γεμίζοντας το δωμάτιο.
Φυσικά υλικά και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, επιτρέποντάς σας να εξοπλίσετε ένα εσωτερικό εσωτερικό σε ακριβά διαμερίσματα.
Ο μινιμαλισμός θεωρείται σαφής και εκφραστικός. Για να υπογραμμίσετε κάθε λεπτομέρεια σχεδίασης, απλά προσθέστε την στη σύνθεση, δηλαδή δείξτε ότι αξίζει να την αντικαταστήσετε στο εσωτερικό. Μπορείτε να γυαλίσετε ένα στοιχείο έμφασης με τη βοήθεια του χρώματος και της ειδικής υφής, που θα ξεχωρίζουν στο πλαίσιο της γενικότερης ομαλότητας.
Για τους ιδιοκτήτες μικρών διαμερισμάτων ενός δωματίου, όπου δεν υπάρχει πουθενά να στραφούν, ο μινιμαλισμός θα είναι μια πραγματική ευκαιρία να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση προς το καλύτερο.
Χρωματική ποικιλία
Η βάση μιας μινιμαλιστικής έγχρωμης σύνθεσης είναι συνήθως ένα τρίο:
Λευκό
Γκρι
Μαύρο
Κατά κανόνα, η έννοια του τόνος βασίζεται στην αρχή της αναλογίας ή μονόχρωμη, δηλαδή, όλα τα συστατικά της σύνθεσης είναι αποχρώσεις του ίδιου χρώματος. Εάν η διακόσμηση είναι πολύ ζοφερή και ζοφερή, η ατμόσφαιρα αραιώνεται με μία ή δύο σχετικά φωτεινές λεπτομέρειες. Χρησιμοποιήστε στοιχεία σε απαλές αποχρώσεις του μπλε, κίτρινου, πορτοκαλί, πράσινου, λιλά. Για να τονιστεί η λευκότητα της επιφάνειας, χρησιμοποιείται ένα παιχνίδι αντιθέσεων με το θεαματικό μαύρο. Επίσης, για να εστιάσετε στο λευκό, θα βοηθήσετε τα υλικά με υφή: ξύλο, μέταλλο. Προτιμούνται οι γκρίζες, μπεζ, μαργαριτάριες, κρεμώδεις, άμμο, τέφρα και ελαφριές αποχρώσεις. Δεν έχουν την απλότητα και το ασυμβίβαστο λευκό, αλλά το μεγάλο παιχνίδι μαζί του σε ένα ντουέτο.
Υλικά και μέθοδοι διακόσμησης
Η οροφή έχει τελειώσει με μία από τις παρακάτω επιλογές:
Γύψος σε χιονάτο χρώμα.
Είναι βαμμένα σε "γαλακτώδεις" τόνους.
Καλύψτε με ένα τεντωμένο ύφασμα με γυαλιστερή επιφάνεια, αλλά χωρίς σχέδιο.
Τοποθετήστε το πλαίσιο, το οποίο είναι επενδυμένο με φύλλα γυψοσανίδας.
Η τελευταία μέθοδος είναι κατάλληλη για τη δημιουργία σύνθετης αρχιτεκτονικής πολυστρωματικής οροφής κατά τη διαμόρφωση χώρου.Το γυψοσανίδα στη συνέχεια βαμμένο σε λευκό ή σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις των χρωμάτων που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό. Οι τοίχοι είναι παραδοσιακά καλυμμένοι με υφή σοβά ή κολλημένοι με απλή ταπετσαρία. Επιπλέον, είναι διακοσμημένα με ξύλινα πάνελ, γυαλί ή κεραμίδι (στην κουζίνα), τούβλο ή τοιχοποιία. Η τελευταία επιλογή καθιστά το μινιμαλιστικό εσωτερικό απομακρυσμένα παρόμοιο με το σχεδιασμό στυλ σοφίτας. Οι επιφάνειες με υφή είναι συνήθως τοποθετημένες στο κάτω μέρος του τοίχου σε μια συγκεκριμένη γραμμή (περίπου στη γραμμή παραθύρου). Η κορυφή πρέπει να παραμείνει σταθερή, ώστε να μην αποσπάται από το "διαλογισμό". Το πάτωμα είναι τελειωμένο με σανίδα παρκέ, καταστρώματα, κεραμικά πλακάκια (μεγάλο), λινέλαιο ή με χύμα έκδοση. Προϋπόθεση: η επιφάνεια πρέπει να είναι σταθερή. Το σαλόνι, η κρεβατοκάμαρα και το παιδικό πάτωμα είναι καλυμμένα με μεγάλα χαλιά με μακρύ ύπνο, η χαλαρότητα του οποίου θα αντισταθμίσει τη βαρετή μονότονο χρώματος.
Επιλογή επίπλων
Αν και ο μινιμαλισμός όσον αφορά τα έπιπλα ακολουθεί συντηρητικές αρχές, δημιουργικές σχέσεις χαιρετίζονται επίσης στο εσωτερικό. Το κυριότερο είναι ότι πρέπει να υπάρχουν μερικοί από αυτούς, για κάθε δωμάτιο μια τέτοια έμφαση είναι αρκετή. Τα δημιουργικά στοιχεία μπορούν να είναι καρέκλες χωρίς πλαίσιο ή στερεωμένες στην οροφή (μπάλα, κουκούλι, αυγό), αιώρες, πρωτότυπα τραπεζάκια, κρεμαστά κρεβάτια. Όταν επιλέγετε έπιπλα, πρέπει να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες ιδιότητες:
Πολυλειτουργικότητα.
Πρακτικότητα.
Λακωνικός σχεδιασμός και έλλειψη διακοσμητικών στοιχείων.
Άνεση
Δεδομένου ότι τα πολυλειτουργικά έπιπλα εξοικονομούν σημαντικά χώρο, η χρήση τους είναι ευπρόσδεκτη στους μινιμαλιστικούς εσωτερικούς χώρους. Όλες οι οικιακές συσκευές κρύβονται συνήθως πίσω από τις πόρτες των συστημάτων αποθήκευσης, τα κρεβάτια μετατρέπονται σε καναπέδες ή ντουλάπια κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πολυθρόνες μετατρέπονται σε καναπέδες ή είναι εξοπλισμένες με ενσωματωμένους πίνακες.
Σχεδιασμός φωτισμού
Με τον μινιμαλισμό, ο φωτισμός γίνεται προσθήκη στο εσωτερικό και η διακόσμησή του.Φυσικά, είναι εγκατεστημένοι ειδικοί ισχυροί λαμπτήρες για εργασία ή ένα γραφείο (εργαστήριο, βιβλιοθήκη) είναι εγκατεστημένο κοντά σε ένα ευρύ παράθυρο για να εξοικονομήσει ηλεκτρική ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διαφορετικά, ο φωτισμός παίζει το ρόλο της διακόσμησης. Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική απόχρωση εδώ: το εσωτερικό δεν είναι διακοσμημένο με αρχικά πλαφονιέρες, αλλά με το ίδιο το φως. Οι απλίκες, οι λαμπτήρες δαπέδου, οι λαμπτήρες και οι πολυελαίοι έχουν πολύ πρωτότυπες και γνωστές μορφές. Η χρήση αρχικών λαμπτήρων ενθαρρύνεται, στην οποία μπορείτε να ρυθμίσετε την ένταση του φωτός ή τη φασματική του θέση. Τα δωμάτια με κρεμαστά κρεβάτια, πολυθρόνες, κόγχες στους τοίχους πρέπει να τονιστούν από προβολείς, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι κατά τρόπο ώστε να ενισχύουν την ψευδαίσθηση των "επιπλεόντων επίπλων".
Σχετικά με την υφαντική
Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα σε μια μινιμαλιστική εικόνα απέχουν πολύ από το σημαντικότερο μέρος. Ο λόγος είναι απλός: δεν χρησιμοποιείται πολύ. Υφάσματα με κουρτίνες και ταπετσαρίες. Προτιμώνται οι φυσικές επιλογές, αφού τα συνθετικά δεν θα ενταχθούν στην έννοια της λακωνικής φιλοσοφίας. Οι κουρτίνες χρησιμοποιούν κυλίνδρους ή πάνελ. Στο πρώτο μοντέλο, ο ιστός είναι τυλιγμένος σε έναν οριζόντια τοποθετημένο κύλινδρο, και στη δεύτερη - πιέζεται εντελώς προς τα πλάγια. Με την ευκαιρία, είναι κουρτίνες πάνελ μαζί με πτυσσόμενες οθόνες που χρησιμοποιούνται όταν ζωνεύουν ένα δωμάτιο. Η επιφάνεια τους είναι συνήθως απλή με ελαφριά εκτύπωση. Η ταπετσαρία επίπλων επιλέγεται επίσης από μονόχρωμα υφάσματα ουδέτερων αποχρώσεων. Μερικές φορές καλύπτεται με ένα μαξιλάρι σε αντίθεση με τους τόνους.
Επίπεδη σχεδίαση
Για την ενσωμάτωση του μινιμαλισμού σε ένα διαμέρισμα, ο σχεδιαστής θα χρειαστεί μια άψογη γεύση και αίσθηση αναλογίας. Για να βρείτε έμπνευση και να αποκτήσετε μια «χρέωση» δημιουργικής ενέργειας, μπορείτε να δείτε το χαρτοφυλάκιο των σεβάσμιων σχεδιαστών, που παρουσιάζουν τα καλύτερα έργα σε αυτό το ύφος. Παρόλο που η κατεύθυνση υπόκειται σε γενικούς κανόνες, θεωρούμε τον προσεγγιστικό σχεδιασμό κάθε δωματίου χωριστά, προκειμένου να βυθιστεί σε μια μινιμαλιστική ατμόσφαιρα και να εξερευνήσει ορισμένες αποχρώσεις σε ειδικές περιπτώσεις.
Σαλόνι
Το καθιστικό συνήθως καταλαμβάνει το πιο ευρύχωρο δωμάτιο στο σπίτι. Μια χαρακτηριστική λύση για αυτό το δωμάτιο θα είναι η σύνδεσή του με την κουζίνα, την τραπεζαρία ή το διάδρομο. Κατά το σχεδιασμό, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα ικανό μοντέλο, όπου θα συνδυαστούν κατάλληλα οργανωμένοι χώροι και φωτισμός. Οι τοίχοι είναι βαμμένοι, επικαλυμμένοι με βερνικωμένο γύψο ή κολλημένοι με ταπετσαρία από ελαφριές αποχρώσεις. Το λευκό χρώμα είναι ιδανικό στην περίπτωση αυτή. Το δάπεδο καλύπτεται από παρκέ ή λινέλαιο. Εάν το σαλόνι συνδυάζεται με την κουζίνα, τότε το δωμάτιο είναι ζωντανό χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μεγάλων πλακιδίων. Τα έπιπλα επιλέγονται σε αυστηρά γεωμετρική διάταξη: ο καναπές είναι ορθογώνιος και οι καρέκλες έχουν κυβικό σχήμα. Το τραπέζι του καφέ είναι κατασκευασμένο από γυαλί με λεπτομέρειες χρωμίου. Παρόμοια ράφια κοσμούν το ράφι. Το δάπεδο είναι καλυμμένο με χνουδωτό χαλί χρώματος τέφρας. Επιτρέπεται η τοποθέτηση μιας γωνίας για ατομική χαλάρωση με τη μορφή κρεμαστής καρέκλας. Ένα από τα δύο στοιχεία επιλέγονται από το ντεκόρ: ένα τεράστιο αγγείο από πορσελάνη στο πάτωμα, μια εικόνα ή εικόνα στον τοίχο, ένα δοχείο με φυτό εσωτερικού χώρου, ένα μεγάλο γλυπτό.
Μην αποθηκεύετε σε καθρέφτες. Συνιστάται να κρεμάσετε μόνο ένα που θα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του τείχους. Μια τέτοια κίνηση θα αυξήσει οπτικά το σαλόνι σε βάρος της προοπτικής.
Η κουζίνα
Για τις κουζίνες με το στυλ του μινιμαλισμού, επιλέγονται έπιπλα με ενσωματωμένες συσκευές, τα οποία θα εξοικονομήσουν χώρο. Όλα τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για το μαγείρεμα κρύβονται πίσω από τις προσόψεις των ντουλαπιών. Είναι καλύτερο να αγοράσετε ένα ολόκληρο σύνολο, και όχι κάθε ένα από τα στοιχεία επίπλων μεμονωμένα. Οι προσόψεις του δεν είναι διακοσμημένες, μόνο επίπεδη επιφάνεια, κατά προτίμηση με "κρυμμένες" λαβές. Για να αυξηθεί οπτικά ο χώρος, καταφεύγουν σε μια δύσκολη μέθοδο: το κάτω μέρος της πρόσοψης εκτελείται σε σκούρο χρώμα και η κορυφή στο φως. Το φινίρισμα της ποδιάς κουζίνας με πλακάκια καθρέφτη θα φανεί κομψό. Εάν το δωμάτιο είναι μεγάλο, τότε η διάταξη του νησιού είναι ευπρόσδεκτη, όταν ο χώρος εργασίας αντιπροσωπεύεται από ένα πάγκο με μια σόμπα,εξυπηρετώντας μπροστά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως τραπεζαρία. Ένα ευρύ φάσμα υλικών χρησιμοποιείται στη διακόσμηση τοίχων: τούβλο, πέτρα, καπλαμά, ταπετσαρία βινυλίου, χάλυβας χρωμίου, πλαστικό υψηλής ποιότητας. Η πλήρωση της κουζίνας τονίζεται από προβολείς που βρίσκονται γύρω από την περίμετρο του δωματίου και στην περιοχή των ράφια, τις κόγχες και τον χώρο εργασίας.
Υπνοδωμάτιο
Κατά τον σχεδιασμό μιας κρεβατοκάμαρας, θα πρέπει να εξετάσετε την εγκατάσταση ενός βάθρου. Σε ένα τέτοιο "βάθρο" το κρεβάτι θα επιπλέει με μηδενική βαρύτητα και ένα κρυφό σύστημα αποθήκευσης από συρτάρια θα επιτρέψει την εκφόρτωση της ντουλάπας. Μια παρόμοια προεξοχή γίνεται στην οροφή, η οποία ακολουθεί τα περιγράμματα του βάθρου. Οι τοίχοι είναι απλώς τελειωμένοι, ο σοβάς θεωρείται η καλύτερη επιλογή. Η περιοχή προφοράς στην κορυφή του κρεβατιού είναι διακοσμημένη με ένα ή δύο έργα ζωγραφικής. Τα μικρά κομοδίνα είναι κατασκευασμένα από ξύλο, παρόμοια με το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται το κρεβάτι. Η ντουλάπα είναι εγκατεστημένα ενσωματωμένα μοντέλα κουπέ. Έτσι θα αποδειχθεί ότι κερδίζει λίγο περισσότερο χρήσιμο χώρο και καλύπτει το συνολικό στοιχείο των επίπλων. Το πάτωμα είναι τελειωμένο με laminate ή παρκέ σκάφους. Στην κορυφή καλύπτεται με ένα μεγάλο χαλί. Η ζώνη μπουτόν είναι κατασκευασμένη με τη βοήθεια ενός τραπέζι ντεκόρ ή ενός κάγκελου και ενός καθρέφτη. Με την ευκαιρία, η μορφή και το ύφος του τελευταίου μπορεί να δανειστεί από το φουτουρισμό. Ο καθρέφτης σχεδιαστής, συναρμολογημένος από μεμονωμένα θραύσματα ή κυρτά στοιχεία χωρίς πλαίσιο, θα φαίνεται ασυνήθιστο. Τοποθετούνται απευθείας στον τοίχο. Εάν το πράσινο επιλέγεται ως χρώμα προφοράς, τότε εκτός από το κάλυμμα και τα μαξιλάρια στο κρεβάτι, που γίνεται στις αποχρώσεις του, το πάτωμα καλύπτεται με ένα χαλί που μοιάζει με γκαζόν. Θα έχει κάτι κοινό με έναν φοίνικα σε μια εξωτερική κατσαρόλα από το κρεβάτι ή το παράθυρο.
Διάδρομος
Για μια στενότερη είσοδο, ο μινιμαλισμός θα είναι χρήσιμος. Οι τοίχοι και η οροφή είναι καλυμμένοι με λευκό γυψοσανίδα και το πάτωμα είναι τελειωμένο με ένα μαλακό φύλλο καρυδιάς ή ασφάλτου. Η επιφάνεια της μαύρης πόρτας εισόδου με γυαλιστερή λάμψη θα είναι σε αρμονία με την ενσωματωμένη ντουλάπα.Η πόρτα του είναι διακοσμημένη με καθρέφτη επιφάνεια και οι προσόψεις είναι διακοσμημένες με εναλλασσόμενη τέφρα και μαύρες οριζόντιες ρίγες. Τα εξωτερικά ρούχα, τα παπούτσια και τα καπέλα στοιβάζονται στα ράφια του. Για να αλλάξουν τα παπούτσια, βάζουν έναν χαμηλό μαύρο οθωμανό στην πόρτα στο διάδρομο. Ένας άδειος τοίχος μπορεί να διακοσμηθεί με μια φωτογραφία ή μια μεγάλη φωτογραφία σε ένα μεταλλικό πλαίσιο.
Το μπάνιο
Στο μπάνιο, το λευκό θα είναι πολύ κατάλληλο. Το δωμάτιο έχει τελειώσει με πλακάκια, μάρμαρο ή ανοιχτόχρωμη απομίμηση γρανίτη. Η λευκότητα θραύεται αποτελεσματικά με φωτεινούς τόνους: μια κουρτίνα ή ένα χαλάκι μπάνιου, πετσέτες σε μια θήκη, περσίδες σε ένα παράθυρο. Το δωμάτιο είναι διακοσμημένο με επιφάνειες καθρέπτη, επιχρωμιωμένο χάλυβα και γυαλί παραδοσιακού στιλ. Η κρεμαστή τουαλέτα και το επικαλυμμένο μπωλ νεροχύτη θα φαίνονται εντυπωσιακά. Οι θήκες σωστά καλύπτονται κάτω από την επιφάνεια του τοίχου. Το συνδυασμένο μπάνιο είναι διαμορφωμένο με ημιδιαφανή κατάτμηση μικρού ύψους. Ο φωτισμός επιλέγεται ελαφρώς θωρακισμένος, αφού οι επιφάνειες με πλακάκια και καθρέφτες θα αναβοσβήνουν με νέα χρώματα.
Συμπέρασμα
Ο μινιμαλισμός τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει απίστευτη δημοτικότητα. Ίσως ο λόγος για αυτό ήταν η φυσική επιθυμία ενός ανθρώπου κουρασμένου από υπερφορτωμένους χώρους για να απαλλαγεί από όλα αυτά που ήταν περιττά και να περιβάλλει τον εαυτό του με ένα κομμάτι χώρου και ελευθερίας. Δυστυχώς, η λαχτάρα για «υλισμό» και η αποθήκευση περιττών, σπάνια χρησιμοποιημένων, είναι ακόμα πολύ ισχυρή για πολλούς. Επομένως, ο μινιμαλισμός δεν είναι κατάλληλος για όλους: τα κενά δωμάτια μπορούν να προκαλέσουν ψυχολογική δυσφορία και αίσθηση ανασφάλειας. Στην πραγματικότητα, αυτό το στυλ δεν είναι χωρίς ένα είδος ομορφιάς και ηρεμίας, το κύριο πράγμα είναι να βρεθεί ισορροπία και αρμονία σε αυτό.
Σήμερα, ο μινιμαλισμός θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή στυλ στο σχεδιασμό. Ο μετριοπαθής σχεδιασμός φαίνεται καλός τόσο στα ευρύχωρα δωμάτια των εξοχικών κατοικιών όσο και στα στενά διαμερίσματα της πόλης. Ο μινιμαλισμός διακρίνεται από τη λακωνικότητα, τη "σωστή" γεωμετρία, τους ελεύθερους χώρους και έναν ειδικό συνδυασμό ουδέτερων αποχρώσεων με υφές επιφανείας. Οι συντηρητικοί μπορούν να βρουν την κατεύθυνση άσκοπα φρέσκια και βαρετή, αν και χαρακτηρίζεται από έναν ιδιαίτερο δυναμισμό, τον οποίο ένας σύγχρονος άνθρωπος θα εκτιμήσει και θα τεντωθεί με το χέρι στον κρατήρα ενός τρελού ρυθμού ζωής. Ο σχεδιασμός των διαμερισμάτων στο ύφος του μινιμαλισμού μόνο με την πρώτη ματιά μπορεί να φανεί απλός στην εκτέλεση. Στην πραγματικότητα, η κατεύθυνση έχει πολλές παγίδες και λεπτότητα που πρέπει να ληφθούν υπόψη ακόμη και στο στάδιο της δημιουργίας του έργου. Στο άρθρο, θα μιλήσουμε για το πώς να κανονίσουμε σωστά τα δωμάτια σε ένα λακωνικό στυλ: μέτρια, αλλά με βαθιά συνεπαγωγή.
Περιεχόμενα
Ιστορία της εμφάνισης του στυλ
Ήδη στις αρχές του περασμένου αιώνα, η ζωή ενός μέσου ατόμου έχει αλλάξει δραματικά και ο λόγος για αυτό ήταν ένα τεχνικό "άλμα". Ένας σωλήνας Bell εμφανίζεται (τώρα ο σωλήνας Meucci), η Benz δείχνει το πρώτο αυτοκίνητο, οι αδελφοί Lumiere επινοούν μια κινηματογραφική κάμερα, ο Wright κάνει τις πρώτες δειλές προσπάθειες εξερεύνησης του ουρανού. Αν και το χειρωνακτικό εργατικό δυναμικό δεν είναι πλέον προς τιμή, το έργο των τεράστιων βιομηχανικών επιχειρήσεων απαιτεί ολόκληρες αρτέλες εργαζομένων. Για τους συνηθισμένους σκληρούς εργάτες, αρχίζουν να χτίζουν οικονομικά σπίτια με διαμερίσματα κουτιού, στα οποία το χαϊδεμένο, χαλαρό κλασικό και ο κύριος "οπαδός" του, Art Deco, δεν βρίσκουν χώρο για τον εαυτό τους. Η αρχιτεκτονική αλλάζει δραματικά, καθώς εμφανίζεται μια εντελώς νέα, σύγχρονη κατεύθυνση - ο εποικοδομητισμός και στη συνέχεια ο λειτουργικότητα, που αποκλείουν κάθε ρομαντισμό. Έγιναν οι ιδρυτές μιας ολόκληρης ομάδας στυλ, μεταξύ των οποίων η «υψηλής τεχνολογίας» υψηλής τεχνολογίας, μινιμαλισμός, βιομηχανική, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε μια πιο κομψή σοφίτα για μοντέρνα διαμερίσματα. Τα πολυώροφα κτίρια αντικαθίστανται από ουρανοξύστες από γυαλί και σκυρόδεμα. Η αρχιτεκτονική αγωνίζεται μέχρι το σημείο όπου οι εφευρέσεις του Mozhaisk και του Santos-Dumont πετούν ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Τα πρώτα στούντιο εμφανίζονται - διαμερίσματα χωρίς εσωτερικούς τοίχους, όπου όλα τα περιεχόμενα των επιλογών δύο δωματίων και τριών δωματίων ταιριάζουν. Η κατανομή των χώρων σε ζώνες γίνεται συνηθισμένη.
Οι σχεδιαστές προσπαθούν να τηρήσουν τις αρχές της συνοπτικότητας και του ορθολογισμού όταν διακοσμούν τη στέγαση. Και εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται στη σκηνή ο πρωταρχικός μινιμαλισμός. Εκείνη την εποχή, έγινε το προϊόν μιας μηδενιστικής διαμαρτυρίας. Οι μινιμαλιστές πίστευαν ότι η πολυτέλεια ήταν η παρτίδα των αστών, στους οποίους είχαν μια καυτή αμηχανία και παραμέληση.Ως εναλλακτική αντίθεση, δημιουργήθηκαν οι βασικές αρχές του στυλ, στις οποίες βασίζεται ακόμη. Οι μινιμαλιστικές ιδέες είναι σταθερά εδραιωμένες στην τέχνη του σχεδιασμού, αλλά σε σχεδόν εκατό χρόνια έχουν αποκτήσει μια νέα μορφή και διαφορετικό καθεστώς.
Τώρα αυτό είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία της ζωής, η οποία εμφανίζεται στη διακόσμηση των κατοικιών, επειδή το σπίτι είναι το φρούριο του ανθρώπου. Η γη του ανερχόμενου ηλίου συνέβαλε σε αυτό από πολλές απόψεις, όπου λακωνικότητα και απλότητα λατρεύονταν εκείνες τις μέρες που ο Παλαιός Κόσμος εξακολουθούσε να είναι θαμμένος σε αποτρόπαια πολυτελή, πλούσια διαμερίσματα στο στυλ μπαρόκ, ροκοκό, αυτοκρατορίας. Οι Ιάπωνες είναι οι θεωρητικοί, αλλά το θέμα της φιλοσοφικής παρατήρησης είναι φυσικά αντικείμενα, όχι τεχνητά αντικείμενα. Οι εσωτερικοί χώροι απλοποιούνται, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση του περιβάλλοντος και, ως εκ τούτου, δεν αποσπούν την προσοχή από μικροσκοπικά υλικά. Για να κατανοήσουμε αυτή τη φιλοσοφία της ζωής, δεν αρκεί να προσφέρουμε ένα σπίτι σε μινιμαλιστικό ύφος, γι 'αυτό πρέπει να επιτύχετε το "Ζεν" - μια ιδιαίτερη κατάσταση εσωτερικής αρμονίας που επηρεάζει την αντίληψη του κόσμου.
Χαρακτηριστικά και κύρια χαρακτηριστικά του στυλ
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο μινιμαλισμός καταλαμβάνει μια ενδιάμεση θέση μεταξύ της αυστηρής ασκητικότητας και της λειτουργικότητας πιο πιστών στην άνεση. Η διακόσμηση του δωματίου είναι για το πρόσωπο, και όχι το αντίστροφο, όπως συμβαίνει συχνά με τα artsy styles. Για όσους πάσχουν από «γαϊδισμό», δηλαδή τη συλλογή όλων των ειδών αντικειμένων που «θα μπορούσαν κάποτε να γίνουν χρήσιμα», αυτή η κατεύθυνση θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγείτε από άχρηστο έρμα. Ο μινιμαλισμός χαρακτηρίζεται από την εφαρμογή ορισμένων κανόνων:
Ο μινιμαλισμός θεωρείται σαφής και εκφραστικός. Για να υπογραμμίσετε κάθε λεπτομέρεια σχεδίασης, απλά προσθέστε την στη σύνθεση, δηλαδή δείξτε ότι αξίζει να την αντικαταστήσετε στο εσωτερικό. Μπορείτε να γυαλίσετε ένα στοιχείο έμφασης με τη βοήθεια του χρώματος και της ειδικής υφής, που θα ξεχωρίζουν στο πλαίσιο της γενικότερης ομαλότητας.
Χρωματική ποικιλία
Η βάση μιας μινιμαλιστικής έγχρωμης σύνθεσης είναι συνήθως ένα τρίο:
Κατά κανόνα, η έννοια του τόνος βασίζεται στην αρχή της αναλογίας ή μονόχρωμη, δηλαδή, όλα τα συστατικά της σύνθεσης είναι αποχρώσεις του ίδιου χρώματος. Εάν η διακόσμηση είναι πολύ ζοφερή και ζοφερή, η ατμόσφαιρα αραιώνεται με μία ή δύο σχετικά φωτεινές λεπτομέρειες. Χρησιμοποιήστε στοιχεία σε απαλές αποχρώσεις του μπλε, κίτρινου, πορτοκαλί, πράσινου, λιλά. Για να τονιστεί η λευκότητα της επιφάνειας, χρησιμοποιείται ένα παιχνίδι αντιθέσεων με το θεαματικό μαύρο. Επίσης, για να εστιάσετε στο λευκό, θα βοηθήσετε τα υλικά με υφή: ξύλο, μέταλλο. Προτιμούνται οι γκρίζες, μπεζ, μαργαριτάριες, κρεμώδεις, άμμο, τέφρα και ελαφριές αποχρώσεις. Δεν έχουν την απλότητα και το ασυμβίβαστο λευκό, αλλά το μεγάλο παιχνίδι μαζί του σε ένα ντουέτο.
Υλικά και μέθοδοι διακόσμησης
Η οροφή έχει τελειώσει με μία από τις παρακάτω επιλογές:
Η τελευταία μέθοδος είναι κατάλληλη για τη δημιουργία σύνθετης αρχιτεκτονικής πολυστρωματικής οροφής κατά τη διαμόρφωση χώρου.Το γυψοσανίδα στη συνέχεια βαμμένο σε λευκό ή σε ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις των χρωμάτων που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό. Οι τοίχοι είναι παραδοσιακά καλυμμένοι με υφή σοβά ή κολλημένοι με απλή ταπετσαρία. Επιπλέον, είναι διακοσμημένα με ξύλινα πάνελ, γυαλί ή κεραμίδι (στην κουζίνα), τούβλο ή τοιχοποιία. Η τελευταία επιλογή καθιστά το μινιμαλιστικό εσωτερικό απομακρυσμένα παρόμοιο με το σχεδιασμό στυλ σοφίτας. Οι επιφάνειες με υφή είναι συνήθως τοποθετημένες στο κάτω μέρος του τοίχου σε μια συγκεκριμένη γραμμή (περίπου στη γραμμή παραθύρου). Η κορυφή πρέπει να παραμείνει σταθερή, ώστε να μην αποσπάται από το "διαλογισμό". Το πάτωμα είναι τελειωμένο με σανίδα παρκέ, καταστρώματα, κεραμικά πλακάκια (μεγάλο), λινέλαιο ή με χύμα έκδοση. Προϋπόθεση: η επιφάνεια πρέπει να είναι σταθερή. Το σαλόνι, η κρεβατοκάμαρα και το παιδικό πάτωμα είναι καλυμμένα με μεγάλα χαλιά με μακρύ ύπνο, η χαλαρότητα του οποίου θα αντισταθμίσει τη βαρετή μονότονο χρώματος.
Επιλογή επίπλων
Αν και ο μινιμαλισμός όσον αφορά τα έπιπλα ακολουθεί συντηρητικές αρχές, δημιουργικές σχέσεις χαιρετίζονται επίσης στο εσωτερικό. Το κυριότερο είναι ότι πρέπει να υπάρχουν μερικοί από αυτούς, για κάθε δωμάτιο μια τέτοια έμφαση είναι αρκετή. Τα δημιουργικά στοιχεία μπορούν να είναι καρέκλες χωρίς πλαίσιο ή στερεωμένες στην οροφή (μπάλα, κουκούλι, αυγό), αιώρες, πρωτότυπα τραπεζάκια, κρεμαστά κρεβάτια. Όταν επιλέγετε έπιπλα, πρέπει να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες ιδιότητες:
Δεδομένου ότι τα πολυλειτουργικά έπιπλα εξοικονομούν σημαντικά χώρο, η χρήση τους είναι ευπρόσδεκτη στους μινιμαλιστικούς εσωτερικούς χώρους. Όλες οι οικιακές συσκευές κρύβονται συνήθως πίσω από τις πόρτες των συστημάτων αποθήκευσης, τα κρεβάτια μετατρέπονται σε καναπέδες ή ντουλάπια κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πολυθρόνες μετατρέπονται σε καναπέδες ή είναι εξοπλισμένες με ενσωματωμένους πίνακες.
Σχεδιασμός φωτισμού
Με τον μινιμαλισμό, ο φωτισμός γίνεται προσθήκη στο εσωτερικό και η διακόσμησή του.Φυσικά, είναι εγκατεστημένοι ειδικοί ισχυροί λαμπτήρες για εργασία ή ένα γραφείο (εργαστήριο, βιβλιοθήκη) είναι εγκατεστημένο κοντά σε ένα ευρύ παράθυρο για να εξοικονομήσει ηλεκτρική ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διαφορετικά, ο φωτισμός παίζει το ρόλο της διακόσμησης. Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική απόχρωση εδώ: το εσωτερικό δεν είναι διακοσμημένο με αρχικά πλαφονιέρες, αλλά με το ίδιο το φως. Οι απλίκες, οι λαμπτήρες δαπέδου, οι λαμπτήρες και οι πολυελαίοι έχουν πολύ πρωτότυπες και γνωστές μορφές. Η χρήση αρχικών λαμπτήρων ενθαρρύνεται, στην οποία μπορείτε να ρυθμίσετε την ένταση του φωτός ή τη φασματική του θέση. Τα δωμάτια με κρεμαστά κρεβάτια, πολυθρόνες, κόγχες στους τοίχους πρέπει να τονιστούν από προβολείς, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι κατά τρόπο ώστε να ενισχύουν την ψευδαίσθηση των "επιπλεόντων επίπλων".
Σχετικά με την υφαντική
Τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα σε μια μινιμαλιστική εικόνα απέχουν πολύ από το σημαντικότερο μέρος. Ο λόγος είναι απλός: δεν χρησιμοποιείται πολύ. Υφάσματα με κουρτίνες και ταπετσαρίες. Προτιμώνται οι φυσικές επιλογές, αφού τα συνθετικά δεν θα ενταχθούν στην έννοια της λακωνικής φιλοσοφίας. Οι κουρτίνες χρησιμοποιούν κυλίνδρους ή πάνελ. Στο πρώτο μοντέλο, ο ιστός είναι τυλιγμένος σε έναν οριζόντια τοποθετημένο κύλινδρο, και στη δεύτερη - πιέζεται εντελώς προς τα πλάγια. Με την ευκαιρία, είναι κουρτίνες πάνελ μαζί με πτυσσόμενες οθόνες που χρησιμοποιούνται όταν ζωνεύουν ένα δωμάτιο. Η επιφάνεια τους είναι συνήθως απλή με ελαφριά εκτύπωση. Η ταπετσαρία επίπλων επιλέγεται επίσης από μονόχρωμα υφάσματα ουδέτερων αποχρώσεων. Μερικές φορές καλύπτεται με ένα μαξιλάρι σε αντίθεση με τους τόνους.
Επίπεδη σχεδίαση
Για την ενσωμάτωση του μινιμαλισμού σε ένα διαμέρισμα, ο σχεδιαστής θα χρειαστεί μια άψογη γεύση και αίσθηση αναλογίας. Για να βρείτε έμπνευση και να αποκτήσετε μια «χρέωση» δημιουργικής ενέργειας, μπορείτε να δείτε το χαρτοφυλάκιο των σεβάσμιων σχεδιαστών, που παρουσιάζουν τα καλύτερα έργα σε αυτό το ύφος. Παρόλο που η κατεύθυνση υπόκειται σε γενικούς κανόνες, θεωρούμε τον προσεγγιστικό σχεδιασμό κάθε δωματίου χωριστά, προκειμένου να βυθιστεί σε μια μινιμαλιστική ατμόσφαιρα και να εξερευνήσει ορισμένες αποχρώσεις σε ειδικές περιπτώσεις.
Σαλόνι
Το καθιστικό συνήθως καταλαμβάνει το πιο ευρύχωρο δωμάτιο στο σπίτι. Μια χαρακτηριστική λύση για αυτό το δωμάτιο θα είναι η σύνδεσή του με την κουζίνα, την τραπεζαρία ή το διάδρομο. Κατά το σχεδιασμό, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα ικανό μοντέλο, όπου θα συνδυαστούν κατάλληλα οργανωμένοι χώροι και φωτισμός. Οι τοίχοι είναι βαμμένοι, επικαλυμμένοι με βερνικωμένο γύψο ή κολλημένοι με ταπετσαρία από ελαφριές αποχρώσεις. Το λευκό χρώμα είναι ιδανικό στην περίπτωση αυτή. Το δάπεδο καλύπτεται από παρκέ ή λινέλαιο. Εάν το σαλόνι συνδυάζεται με την κουζίνα, τότε το δωμάτιο είναι ζωντανό χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μεγάλων πλακιδίων. Τα έπιπλα επιλέγονται σε αυστηρά γεωμετρική διάταξη: ο καναπές είναι ορθογώνιος και οι καρέκλες έχουν κυβικό σχήμα. Το τραπέζι του καφέ είναι κατασκευασμένο από γυαλί με λεπτομέρειες χρωμίου. Παρόμοια ράφια κοσμούν το ράφι. Το δάπεδο είναι καλυμμένο με χνουδωτό χαλί χρώματος τέφρας. Επιτρέπεται η τοποθέτηση μιας γωνίας για ατομική χαλάρωση με τη μορφή κρεμαστής καρέκλας. Ένα από τα δύο στοιχεία επιλέγονται από το ντεκόρ: ένα τεράστιο αγγείο από πορσελάνη στο πάτωμα, μια εικόνα ή εικόνα στον τοίχο, ένα δοχείο με φυτό εσωτερικού χώρου, ένα μεγάλο γλυπτό.
Η κουζίνα
Για τις κουζίνες με το στυλ του μινιμαλισμού, επιλέγονται έπιπλα με ενσωματωμένες συσκευές, τα οποία θα εξοικονομήσουν χώρο. Όλα τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για το μαγείρεμα κρύβονται πίσω από τις προσόψεις των ντουλαπιών. Είναι καλύτερο να αγοράσετε ένα ολόκληρο σύνολο, και όχι κάθε ένα από τα στοιχεία επίπλων μεμονωμένα. Οι προσόψεις του δεν είναι διακοσμημένες, μόνο επίπεδη επιφάνεια, κατά προτίμηση με "κρυμμένες" λαβές. Για να αυξηθεί οπτικά ο χώρος, καταφεύγουν σε μια δύσκολη μέθοδο: το κάτω μέρος της πρόσοψης εκτελείται σε σκούρο χρώμα και η κορυφή στο φως. Το φινίρισμα της ποδιάς κουζίνας με πλακάκια καθρέφτη θα φανεί κομψό. Εάν το δωμάτιο είναι μεγάλο, τότε η διάταξη του νησιού είναι ευπρόσδεκτη, όταν ο χώρος εργασίας αντιπροσωπεύεται από ένα πάγκο με μια σόμπα,εξυπηρετώντας μπροστά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως τραπεζαρία. Ένα ευρύ φάσμα υλικών χρησιμοποιείται στη διακόσμηση τοίχων: τούβλο, πέτρα, καπλαμά, ταπετσαρία βινυλίου, χάλυβας χρωμίου, πλαστικό υψηλής ποιότητας. Η πλήρωση της κουζίνας τονίζεται από προβολείς που βρίσκονται γύρω από την περίμετρο του δωματίου και στην περιοχή των ράφια, τις κόγχες και τον χώρο εργασίας.
Υπνοδωμάτιο
Κατά τον σχεδιασμό μιας κρεβατοκάμαρας, θα πρέπει να εξετάσετε την εγκατάσταση ενός βάθρου. Σε ένα τέτοιο "βάθρο" το κρεβάτι θα επιπλέει με μηδενική βαρύτητα και ένα κρυφό σύστημα αποθήκευσης από συρτάρια θα επιτρέψει την εκφόρτωση της ντουλάπας. Μια παρόμοια προεξοχή γίνεται στην οροφή, η οποία ακολουθεί τα περιγράμματα του βάθρου. Οι τοίχοι είναι απλώς τελειωμένοι, ο σοβάς θεωρείται η καλύτερη επιλογή. Η περιοχή προφοράς στην κορυφή του κρεβατιού είναι διακοσμημένη με ένα ή δύο έργα ζωγραφικής. Τα μικρά κομοδίνα είναι κατασκευασμένα από ξύλο, παρόμοια με το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται το κρεβάτι. Η ντουλάπα είναι εγκατεστημένα ενσωματωμένα μοντέλα κουπέ. Έτσι θα αποδειχθεί ότι κερδίζει λίγο περισσότερο χρήσιμο χώρο και καλύπτει το συνολικό στοιχείο των επίπλων. Το πάτωμα είναι τελειωμένο με laminate ή παρκέ σκάφους. Στην κορυφή καλύπτεται με ένα μεγάλο χαλί. Η ζώνη μπουτόν είναι κατασκευασμένη με τη βοήθεια ενός τραπέζι ντεκόρ ή ενός κάγκελου και ενός καθρέφτη. Με την ευκαιρία, η μορφή και το ύφος του τελευταίου μπορεί να δανειστεί από το φουτουρισμό. Ο καθρέφτης σχεδιαστής, συναρμολογημένος από μεμονωμένα θραύσματα ή κυρτά στοιχεία χωρίς πλαίσιο, θα φαίνεται ασυνήθιστο. Τοποθετούνται απευθείας στον τοίχο. Εάν το πράσινο επιλέγεται ως χρώμα προφοράς, τότε εκτός από το κάλυμμα και τα μαξιλάρια στο κρεβάτι, που γίνεται στις αποχρώσεις του, το πάτωμα καλύπτεται με ένα χαλί που μοιάζει με γκαζόν. Θα έχει κάτι κοινό με έναν φοίνικα σε μια εξωτερική κατσαρόλα από το κρεβάτι ή το παράθυρο.
Διάδρομος
Για μια στενότερη είσοδο, ο μινιμαλισμός θα είναι χρήσιμος. Οι τοίχοι και η οροφή είναι καλυμμένοι με λευκό γυψοσανίδα και το πάτωμα είναι τελειωμένο με ένα μαλακό φύλλο καρυδιάς ή ασφάλτου. Η επιφάνεια της μαύρης πόρτας εισόδου με γυαλιστερή λάμψη θα είναι σε αρμονία με την ενσωματωμένη ντουλάπα.Η πόρτα του είναι διακοσμημένη με καθρέφτη επιφάνεια και οι προσόψεις είναι διακοσμημένες με εναλλασσόμενη τέφρα και μαύρες οριζόντιες ρίγες. Τα εξωτερικά ρούχα, τα παπούτσια και τα καπέλα στοιβάζονται στα ράφια του. Για να αλλάξουν τα παπούτσια, βάζουν έναν χαμηλό μαύρο οθωμανό στην πόρτα στο διάδρομο. Ένας άδειος τοίχος μπορεί να διακοσμηθεί με μια φωτογραφία ή μια μεγάλη φωτογραφία σε ένα μεταλλικό πλαίσιο.
Το μπάνιο
Στο μπάνιο, το λευκό θα είναι πολύ κατάλληλο. Το δωμάτιο έχει τελειώσει με πλακάκια, μάρμαρο ή ανοιχτόχρωμη απομίμηση γρανίτη. Η λευκότητα θραύεται αποτελεσματικά με φωτεινούς τόνους: μια κουρτίνα ή ένα χαλάκι μπάνιου, πετσέτες σε μια θήκη, περσίδες σε ένα παράθυρο. Το δωμάτιο είναι διακοσμημένο με επιφάνειες καθρέπτη, επιχρωμιωμένο χάλυβα και γυαλί παραδοσιακού στιλ. Η κρεμαστή τουαλέτα και το επικαλυμμένο μπωλ νεροχύτη θα φαίνονται εντυπωσιακά. Οι θήκες σωστά καλύπτονται κάτω από την επιφάνεια του τοίχου. Το συνδυασμένο μπάνιο είναι διαμορφωμένο με ημιδιαφανή κατάτμηση μικρού ύψους. Ο φωτισμός επιλέγεται ελαφρώς θωρακισμένος, αφού οι επιφάνειες με πλακάκια και καθρέφτες θα αναβοσβήνουν με νέα χρώματα.
Συμπέρασμα
Ο μινιμαλισμός τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει απίστευτη δημοτικότητα. Ίσως ο λόγος για αυτό ήταν η φυσική επιθυμία ενός ανθρώπου κουρασμένου από υπερφορτωμένους χώρους για να απαλλαγεί από όλα αυτά που ήταν περιττά και να περιβάλλει τον εαυτό του με ένα κομμάτι χώρου και ελευθερίας. Δυστυχώς, η λαχτάρα για «υλισμό» και η αποθήκευση περιττών, σπάνια χρησιμοποιημένων, είναι ακόμα πολύ ισχυρή για πολλούς. Επομένως, ο μινιμαλισμός δεν είναι κατάλληλος για όλους: τα κενά δωμάτια μπορούν να προκαλέσουν ψυχολογική δυσφορία και αίσθηση ανασφάλειας. Στην πραγματικότητα, αυτό το στυλ δεν είναι χωρίς ένα είδος ομορφιάς και ηρεμίας, το κύριο πράγμα είναι να βρεθεί ισορροπία και αρμονία σε αυτό.