Ένας τεράστιος ρόλος στην τέχνη του σχεδιασμού τοπίου δίνεται στα φυτά. Οι έμπειροι σχεδιαστές γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα για κάθε είδος, από τις ιδιότητες του χλοοτάπητα μέχρι τα χαρακτηριστικά των μεγάλων δέντρων. Ένας αρχάριος κηπουρός θα πρέπει να καταλάβει όλες τις περιπλοκές του συνδυασμού διαφορετικής χλωρίδας, για να μελετήσει τα χαρακτηριστικά των λουλουδιών, θάμνων. Ένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στο σχεδιασμό του παρακείμενου χώρου είναι το λιβάδι. Σ 'αυτήν εστιάζουμε την προσοχή, εξετάζουμε τις ποικιλίες της, τις μεθόδους φύτευσης και τη φροντίδα των σπιτιών.
Ιδιοκτησία γης στην πόλη, προάστια, με κατοικημένες, προαστιακές κατασκευές - μια πραγματική σωτηρία για τους αστικούς κατοίκους. Μερικοί άνθρωποι, κουρασμένοι από την αιώνια φασαρία, θορυβώδεις διαδρόμους, βρώμικο αέρα, αποκτούν ένα σπίτι στο χωριό. Μαζί με τις καλλιέργειες, πολλοί αναβιώνουν την περιοχή, χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ειδικών και οι λάτρεις της γεωργίας το κάνουν.
Στα παλιά βιβλία και ταξινομητές, το φυτό βρίσκεται κάτω από το όνομα του meadowsweet. Το Spirea είναι ένα γένος με μικρές ανθισμένες πολυετείς θάμνες από την οικογένεια Rosaceae, περιλαμβάνει περίπου 70-80 είδη, καθώς και πολλές ποικιλίες κήπων που προκύπτουν από την υβριδοποίηση. Εκπρόσωποι αυτού του είδους αναπτύσσονται στις βόρειες εύκρατες ζώνες της Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής. Ωστόσο, η πατρίδα των περισσότερων τύπων είναι η Κεντρική και Ανατολική Ασία.
Οι φυλλοβόλοι θάμνοι έχουν ένα ρηχό ριζικό σύστημα. Η διαφορά ύψους είναι σημαντική - από 15 cm (νάνος) έως 250 cm (γίγαντας). Το χρώμα των κλαδιών κυμαίνεται από ανοιχτό καφέ έως σκούρο καφέ. Με τη μορφή υπάρχουν όρθια, απλωμένα, που βρίσκονται παραλλαγές των κλαδιών, έτσι ώστε να μπορούν να εξαπλωθούν στο έδαφος, να αναπτυχθούν σε καταρράκτες. Ο φλοιός απολέγεται διαμήκως. Πολλές ποικιλίες έχουν ωοειδές, λοβό, λόγχη (επιμήκη με αιχμηρή κορυφή) φύλλα μήκους 2,5 έως 10 cm. Οι άκρες τους είναι οδοντωτές, σπάνια συναντώνται ομαλά, είναι διατεταγμένες σε ζεύγη.
Οι ταξιανθίσεις μελιτζάνες αποτελούνται από μεγάλο αριθμό μικρών λουλουδιών με διάμετρο 0,5-1 cm, αποτελούμενα από 15-60 στήμονες, 5 πέταλα, 5 σέπάλες. Τα λουλούδια μπορούν να σχηματίσουν διαφορετικές ταξιανθίες με τη μορφή πυκνών πανικών, ασπίδων σε σχήμα ομπρέλας. Η διάρκεια του χρώματος, της ανθοφορίας και της καρποφορίας εξαρτάται από την ποικιλία. Πρώιμη ανθοφορία (την άνοιξη) χαρακτηρίζονται από λευκό χρώμα, καλοκαίρι ανθοφορία - λευκό, ροζ-κόκκινο τόνο, αργά ανθοφορία - σε διαφορετικές αποχρώσεις του μοβ.Αρχίζουν να ανθίζουν για 3-4 χρόνια ζωής, οι σπόροι ωριμάζουν μέσα σε 1,5-2 μήνες.
Το Spirea χρησιμοποιείται στην καλλωπιστική κηπουρική, στην ιατρική, καθώς περιέχει σαλικυλικά, τρώγεται. Αυτοί είναι εξαιρετικοί μεταφορείς μέλι, είναι πολύ εκτιμάται από τους μελισσοκόμους.
Είδη και ποικιλίες
Φυλλοβόλοι θάμνοι βρίσκονται σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη του Βορείου Ημισφαιρίου, αναπτύσσονται σε πολλές χώρες, κάθε μία από τις οποίες διεξάγει έρευνα στον τομέα της βοτανικής, διακρίνει το είδος της. Αμερικανοί, Καναδοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Γερμανοί επιστήμονες και ειδικοί από άλλες χώρες εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα, περίπου 80 ποικιλίες αυτού του φυτού είναι γνωστές, πολλά διαφορετικά υβρίδια εκτρέφονται.
Ορισμένες ποικιλίες χρησιμοποιούνται στην διακοσμητική φυτοκομία και τη δασοκομία, άλλες δεν είναι ευρέως διαδεδομένες, βρίσκονται είτε στο φυσικό τους περιβάλλον είτε σε βοτανικούς κήπους. Τα φυτά μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με διάφορες παραμέτρους, ωστόσο, η κύρια εποχή είναι η ανθοφορία τους, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν δύο τύποι:
Άνοιξη ανθοφορίας. Χαρακτηρίζεται από την πρώιμη ανθοφορία, ισχυρή αλατισμό. Στο σουτ, τα λουλούδια αρχίζουν να μεγαλώνουν μόνο στο δεύτερο έτος της ζωής του. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι οι αποχρώσεις των πετάλων μόνο σε λευκό.
Καλοκαίρι ανθοφορία. Σε αντίθεση με την προηγούμενη ομάδα, οι ταξιανθίες εμφανίζονται μόνο σε νεαρούς βλαστούς και τα παλιά ξεραίνουν σταδιακά και πεθαίνουν. Τα λουλούδια έχουν λευκό, ροζ, μοβ τόνο.
Ανθισμένα την άνοιξη
Υπάρχουν πολλά πρώτα είδη ανθοφορίας αυτού του φυτού, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Εξετάστε μερικές από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες που χρησιμοποιούν οι κηπουροί:
Το Spire είναι γκρίζο. Αυτό είναι ένα υβρίδιο που επιτυγχάνεται με τη διάσχιση του γένους του Αγίου Ιωάννη (hypericifolia) και του λευκού-γκρίζου (cana) spirea, οπότε δεν αναπαράγεται χρησιμοποιώντας σπόρους. Το ύψος του δακτυλίου είναι 0,9-1,8 μ. Είναι πολύ συμπαγές, έχει διακοσμητικό βλέμμα. Μπορεί να φυτευτεί ως ανεξάρτητο στοιχείο, να χρησιμοποιεί ολόκληρες ομάδες.Τα κλαδιά των σπιτιών της νύφης, υπό το βάρος των λογχοειδών φύλλων και ενός μεγάλου αριθμού λευκών λουλουδιών, αποκτούν καμπύλη μορφή.
Spirea Wangutta. Η ποικιλία αυτή εκτρέφεται επίσης τεχνητά από τα είδη της καντονέζικης και τριλοβικής (τριλόβατα). Ο θάμνος είναι στρογγυλός, το ύψος του φτάνει τα 2 μ. Όπως και στην προηγούμενη έκδοση, τα κλαδιά κάμπτουν προς τα κάτω, καλύπτονται με πολυάριθμες ημισφαιρικές ταξιανθίες που βρίσκονται σε όλο το μήκος του βλαστού. Τα φύλλα είναι οδοντωτά, αμφιβληστροειδή. Η αναπαραγωγή γίνεται με μοσχεύματα, η βλάστηση των σπερμάτων είναι ελάχιστη, δεν υπερβαίνει το 5%.
Νippon Spiraea. Η πατρίδα αυτής της ποικιλίας είναι η Ιαπωνία, τα νησιά Shikoku και Honshu. Φυλλοβόλο θάμνος, το ύψος του οποίου φτάνει τα 1,5 - 2 μ. Το πλάτος φτάνει τα 2 μ. Η φρούτα αρχίζει σε 5-6 χρόνια. Τα κλαδιά είναι μακρά, ρέουν. Συρόμενα, ελλειπτικά φυλλάδια μήκους 1,5-3 cm. Λουλούδια 0,9 εκατοστά πλάτος, ταξιανθίες - έως 3 εκατοστά, αναπτύσσονται κατά μήκος ολόκληρου του πυροβολισμού.
Από τα υπάρχοντα υποείδη, τα πιο συνηθισμένα είναι τα εξής:
Snowound Ο θάμνος αναπτύσσεται σε ύψος 1,2 μ., Πλάτος 2,5-3 μ. Είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος με τσαμπιά από μικρά κυπελλοειδή λουλούδια.
Halvard Silver. Ένας πυκνός χαμηλός θάμνος, που δεν υπερβαίνει το 1 m, με διάμετρο 1,2 m. Τα φύλλα είναι ελλειπτικά, μήκους μέχρι 4,5 εκ. Τα λουλούδια είναι μικρά, αυξάνονται γρήγορα.
Το επιχείρημα Spirea. Thunberg υβρίδιο (thunbeigii) και πολλαπλών καλλιεργειών. Μεγάλο φυτό διασποράς, ύψος - έως 2 μ. Τα φύλλα είναι στενά και επιμήκη, έντονα οδοντωτά. Οι ταξιανθίες που μοιάζουν με ομπρέλες περιλαμβάνουν πολλά μικρά στοιχεία που καλύπτουν πλήρως τους βλαστούς. Αυτό είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά, κατέχοντας ηγετική θέση στους ανθοφόρους θάμνους, ανεπιτήδευτο, ανθεκτικό στις αστικές συνθήκες.
Ανθισμένο το καλοκαίρι
Αυτά τα φυτά ωριμάζουν αργότερα, αλλά μπορείτε να απολαύσετε την ομορφιά τους πολύ περισσότερο. Τα νεαρά υποκαταστήματα, στα οποία αναπτύσσονται οι ταξιανθίες, αυξάνονται κάθε χρόνο, μετά την ξήρανση, τα παλιά κλαδεύονται τουλάχιστον μία φορά κάθε 4 χρόνια.Η σωστή φροντίδα και η παρουσία ενός αναπτυγμένου ριζικού συστήματος παρέχουν μακροζωία θάμνων. Για να εξοικειωθείτε με αυτό το υποείδος, θα μελετήσουμε λεπτομερέστερα διάφορες επιλογές:
Ιαπωνικά Spirea. Η πατρίδα είναι η Κίνα, η Ιαπωνία, η Κορέα. Ψηλός θάμνος 1,2-2 m, με τις ίδιες παραμέτρους πλάτους. Οβάλ φύλλα με οδοντωτά πεδία, εναλλάσσονται κατά μήκος του στελέχους. Τα λουλούδια είναι ροζ, που βρίσκονται μόνο στα άκρα των κλαδιών. Έχει τέσσερις φυσικές ποικιλίες που ονομάζονται από βοτανολόγους από διάφορες χώρες.
Spirea Bumalda. Χαμηλό φυτό μέχρι 0,8 μ. Αναπτύσσεται αργά. Η περίοδος ανθοφορίας είναι έως και 100 ημέρες. Τα φύλλα είναι σε σχήμα αυγού σκούρο πράσινο, μαρούλι, χρυσό-πορτοκαλί. Ανάλογα με την ποικιλία, μπορούν να έχουν ανοικτό ροζ, σκούρο λιλά, σκούρες λεβάντες αποχρώσεις των ταξιανθιών.
Spirea loosestrife. Ανθεκτικός στον παγετό όρθιος θάμνος, όχι μεγαλύτερος από 2 μέτρα. Φυλλάδια επίμηκες-επιμήκη, αιχμηρά στις άκρες. Το χρώμα των πετάλων είναι ροζ, ταξιανθίες στενού πυραμιδικού σχήματος, που τείνουν να είναι κυλινδρικά. Μπορεί να καλλιεργηθεί ως διακοσμητικό φυτό.
Spirea Douglas. Αυξάνεται στη δυτική Βόρεια Αμερική. Είναι ένας μάλλινος θάμνος. Η απόσταση από το ρίζωμα μέχρι το ανώτερο σημείο φτάνει τα 2 μ. Στις αρχές του καλοκαιριού, τα λουλούδια είναι ροζ χρώματος και σκουραίνονται με την πάροδο του χρόνου. Τα φύλλα στις άκρες γίνονται οδοντωτά. Οικότοπος - βάλτο, λασπώδες έδαφος, ποτάμι. Οι ντόπιοι Αμερικανοί τους χρησιμοποίησαν ως σκούπα.
Spirea Billard. Τεχνητή εμφάνιση που προκύπτει από τη διάσχιση της ποικιλίας Douglas και την χαλαρή εμφάνιση. Ο θάμνος είναι ψηλός μέχρι 2,5 μ. Τα πέταλα είναι σκούρο ροζ, πολυάριθμες ταξιανθίες είναι κωνικές. Τα γυρίσματα είναι όρθια, ελαφρώς αποκλίνονται από τις πλευρές, αλλά δεν κρεμούν. Τα φύλλα είναι θαμπό πράσινα, στενά και μακρά. Ανέχει το κλάδεμα.
Χαρακτηριστικά προσγείωσης
Με σωστή φροντίδα, το spirea δίνει συνεχή, άφθονη ανθοφορία. Ορισμένα είδη έχουν τις δικές τους απαιτήσεις εδάφους. Όλα τα σπίρια αποτυπώνονται τέλεια σε εύφορη γη με την προσθήκη φυλλοβόλων χούμων.Ο λαιμός της ρίζας παραμένει πάντοτε στο επίπεδο του εδάφους, έτσι ώστε να μην υγραίνεται ή να σαπίζει.
Επιλογή τόπου και προετοιμασία εδάφους
Για να παρατηρήσετε την ομορφιά της ανθοφορίας και να απολαύσετε το τέλειο σχήμα ενός κίτρινου θάμνου το φθινόπωρο, θα πρέπει να επιλέξετε το σωστό μέρος για αυτό στην περιοχή. Αυτό πρέπει να είναι μια ανοιχτή περιοχή με το μέγιστο ποσό ηλιακού φωτός. Στη σκιά των σπιτιών, θα επιβραδύνει την ανάπτυξη, θα ανθίσει λιγότερο αφειδώς. Ένας θάμνος φυτεύεται στις αρχές της άνοιξης, μετά την εμφάνιση των πρώτων μπουμπουκιών ή το φθινόπωρο, όταν όλα τα φύλλα πέφτουν.
Το Spirea μεγαλώνει καλά σε χαλαρό έδαφος από ένα μίγμα χλοοτάπητα με χούμο. Ένα μέρος της άμμου προστίθεται στα δύο μέρη του γόνιμου μίγματος. Ένα υγιές δενδρύλλιο έχει ένα καλά αναπτυγμένο ριζικό σύστημα, με μέτρια αποξηραμένες ρίζες. Εάν είναι πολύ μεγάλα, πρέπει να συντομευθούν για να διευκολυνθεί η φύτευση και η επιβίωση. Πάρα πολύ ξηρές ρίζες τοποθετούνται στο νερό και οι βλαστοί κλαδεύονται.
Κατά τη φύτευση ενός σπιρίματος σε ένα μόνιμο μέρος, πρέπει να ληφθεί υπόψη η ταχεία ανάπτυξή του και η εμφάνιση βασικών βλαστών. Χρειάζεται πολύ ελεύθερο χώρο. Εάν δεν μπορεί να δημιουργηθεί χώρος, οι επιπλέον κλάδοι πρέπει να διαχωριστούν από τις ρίζες.
Κατά την φύτευση των σπιτιών για φράκτες, η απόσταση μεταξύ των δακτυλίων πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,7 m, ενώ παράλληλα δημιουργούνται συνθέσεις με έλατα - μέχρι 1 μέτρο σε κύκλο.
Προσγείωση την άνοιξη
Η επιλογή της εποχής φύτευσης για τα φυτά εξαρτάται από τον τύπο του σπιρίματος. Οι ποικιλίες που ανθίζουν το καλοκαίρι φυτεύονται στις αρχές της άνοιξης, για να έχουν χρόνο να τοποθετήσουν το φυτό σε ανοιχτό έδαφος πριν εμφανιστούν τα φύλλα. Προετοιμάστε ένα λάκκο προσγείωσης. Το βάθος του θα πρέπει να είναι τριπλάσιο του μήκους του ριζικού συστήματος, τουλάχιστον 70 εκ. Στρώμα αποστράγγισης (10-15 εκ.) Τοποθετείται στον πυθμένα και ένα μέρος της οπής γεμίζει με ένα μίγμα εδάφους, τύρφης και άμμου.
Στον πυθμένα του λάκκου σχηματίζεται ένας λόφος και φυτεύεται πάνω του ένα φυτό με ριζωμένες ρίζες. Γεμίζουν την τρύπα με καθαρό χώμα, συνθλίβουν λίγο και το νερό άφθονα. Η ριζική ζώνη είναι προσεκτικά κρύβεται κάτω από το στρώμα.
Φύτευση το φθινόπωρο
Πρώιμες ανθοφόρες ποικιλίες φυτών spirea το φθινόπωρο.Είναι σημαντικό να έχετε χρόνο για να βάλετε το φυτό στο έδαφος μερικές εβδομάδες πριν από τον πρώτο παγετό. Κατά τη διάρκεια της περιόδου συνηθειών, το φυτό πρέπει να είναι εντελώς αναπαυόμενο. Ξεχωριστά κατά προτίμηση νέοι θάμνοι, των οποίων η ηλικία δεν υπερβαίνει τα 4 έτη. Το ριζικό σύστημα των παλαιότερων φυτών θα είναι δύσκολο να εξαχθεί από το έδαφος.
Ο διαχωρισμός του θάμνου εκσκαφέρεται και τοποθετείται σε δοχείο με νερό, έτσι ώστε η συσσωρευμένη γη να απομακρυνθεί. Ένας κοφτερός κλαδευτής κόβει τον θάμνο σε μέρη έτσι ώστε κάθε ένα από αυτά να έχει έναν διακλαδισμένο λοβό των ριζών και αρκετές βλαστοί του καλοκαιριού. Στη συνέχεια, το φυτό αποστέλλεται στο έδαφος σύμφωνα με το πρότυπο σχέδιο με αποστράγγιση, mulch και άφθονο πότισμα.
Πώς να φροντίσετε τους θάμνους
Ένα όμορφο, ανεπιτήδευτο φυτό χρησιμοποιείται σε κάθε είδους κηπουρική μιας καλοκαιρινής κατοικίας. Μπορείτε να μεγιστοποιήσετε τις διακοσμητικές δυνατότητες του spirea εάν το παρέχετε με την κατάλληλη φροντίδα. Για να διατηρηθεί μια ελκυστική εμφάνιση, οι θάμνοι συρρικνώνονται συστηματικά, σχηματίζουν στέμμα, το κάνουν πυραμιδικό, σφαιρικό, φροντίζουν τα φύλλα. Αδύνατα, παλιά κλαδιά αποκόπτονται στη βάση. Τα σπίρια μπορούν να επιτεθούν από παράσιτα και ακόμη και σαλιγκάρια. Πρέπει να καταπολεμηθούν εγκαίρως.
Πότισμα
Λόγω της φύσης του ριζικού συστήματος, της επιφάνειας του, το λιβάδι μπορεί να μην έχει υγρασία σε άγονους καιρούς. Μπορείτε να δημιουργήσετε άνετες συνθήκες και να αποφύγετε το στέγνωμα εάν ενημερώνετε κάθε χρόνο το στρώμα του σάκου στις ρίζες του δακτυλίου. Το Spire δεν ανταποκρίνεται καλά στην υπερβολική υγρασία, επομένως θα πρέπει να ποτίζεται τακτικά, αλλά με μέτρο.
Κάθε ενήλικος θάμνος σε μια διαδικασία πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον 15 λίτρα νερού. Η συχνότητα του ποτίσματος εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, υγρασία, εποχή, καιρικές συνθήκες. Κατά μέσο όρο, βρέξτε το έδαφος δύο φορές το μήνα. Στα νεαρά ανθοφόρα φυτά χρειάζονται περισσότερο άφθονο πότισμα από τις πρώιμες ποικιλίες.
Γλάστρες, καλλιέργειες και πολτοποίηση
Ο πάτος των δακτυλίων πρέπει να διατηρείται σε χαλαρή κατάσταση. Οι σφραγίδες που έχουν εμφανιστεί κοντά στους κύκλους των κορμών πρέπει να ζυμώνονται, κορεσμένες με οξυγόνο.Θα πρέπει να ενεργείτε πολύ προσεκτικά, ώστε να μην αγγίζετε τις ρίζες των ερπυστριών.
Προκειμένου το χώμα να είναι πάντα μαλακό και ευάερο, είναι απαραίτητο να απελευθερωθεί η περιοχή με σπείρα από τα ζιζάνια στο χρόνο. Το έδαφος είναι πολτοποιημένο με τύρφη, φλοιό ηλιόσπορων, πριονίδι. Το στρώμα του σάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 εκατοστά, διαφορετικά θα δημιουργηθεί φαινόμενο θερμοκηπίου και οι ρίζες ενδέχεται να σαπίσουν. Το βυτίο τοποθετείται 15 εκατοστά από την βασική ζώνη για να αποφευχθεί η βλάβη των στελεχών από τα τρωκτικά.
Λίπασμα και λίπασμα
Το εργοστάσιο δεν απαιτεί πολλά λιπάσματα, σπίτια από μάλλον εύφορη γη και σπάνια πότισμα. Αλλά μέτρια επίδεσμος κορυφή θα είναι από την άνοιξη και το φθινόπωρο. Σε αυτή την περίοδο, χρησιμοποιήστε μαζικά φάρμακα γενικής χρήσης. Είναι απαραίτητο να τα τοποθετήσετε προσεκτικά στο έδαφος, ακολουθώντας τη δοσολογία που συνιστά ο κατασκευαστής. Είναι καλύτερο να τα πασπαλίζεις γύρω από τη βάση του βουνού. Ενισχύει το φυτό και τονώνει την ανάπτυξή του Kemira universal, azofoska.
Εκτός από τη σίτιση για σίτιση, χρειάζεται λιπάσματα. Για κάθε περίοδο ανάπτυξης, αναπτύσσονται ορισμένες συνθέσεις. Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες λύσεις:
Οργανικά Κορεάζουν τη γη μετά από κλάδεμα υγιεινής και πριν από την ανθοφορία. Η πηγή των θρεπτικών συστατικών είναι κοπριά, κοπριά κοτόπουλου και υπερφωσφορικά. Για ψηλούς θάμνους συγκομιδή 1-2 κουβάδες έγχυσης. Η μισή καλλιέργεια είναι αρκετή για το ήμισυ του κανονικού. Ως λίπασμα, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το κομπόστ, την τέφρα, την τύρφη.
Ορυκτά Κατά το πρώτο μισό του καλοκαιριού, δίνεται έμφαση στην ουρία, τα νιτρικά άλατα (αμμωνία, κάλιο, ασβέστιο). Μείγματα αζώτου χρησιμοποιούνται μαζί με φωσφόρο πριν από την ανθοφορία του σπιρίματος. Το φθινόπωρο, αυτοί οι τύποι λιπασμάτων δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, επειδή μπορούν να προκαλέσουν την ταχεία ανάπτυξη νέων βλαστών που δεν έχουν χρόνο να ενισχυθούν πριν από το κρύο και να πεθάνουν.
Κλάδεμα θάμνων
Το κλάδεμα πραγματοποιείται σε φυτά που ανθίζουν την άνοιξη και το καλοκαίρι. Οι μαραμένες βούρτσες πανικού αφαιρούνται από κάθε τύπο σπιρί. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ποικιλίες των οποίων το φύλλωμα έχει μια πιο γραφική εμφάνιση από ταξιανθίες.Με αυτό τον τρόπο, υπογραμμίστε την εκφραστικότητα του στις αρχές του φθινοπώρου.
Μπορείτε να φτιάξετε έναν πλούσιο θάμνο στις ποικιλίες που ανθίζουν με την άνοιξη, χρησιμοποιώντας ειδικό κλάδεμα μετά την ανθοφορία. Οι μακρύτεροι βλαστοί μειώνονται κατά το ήμισυ ή το τρίτο. Από αυτά, πολλά υποκαταστήματα και πολλοί μπουμπούκια θα πάνε. Με αυτό τον τρόπο, τονωθεί η πλούσια άνθηση.
Για τους σπιράγιους καλοκαιρινής ανθοφορίας, μπορούν να εφαρμοστούν διάφορες μέθοδοι κούρεμας. Η επιλογή της μεθόδου θα εξαρτηθεί από το σκοπό της φύτευσης, την ηλικία του θάμνου. Οι μοναδικοί θάμνοι κόβονται τρία χρόνια μετά τη φύτευση για να σχηματίσουν νέους βλαστούς για ανθοφορία. Εφαρμόζονται οι ακόλουθοι τύποι επεξεργασίας ελατηρίων:
Τόνωση;
Διαμόρφωση;
Αντιγήρανση;
Καλλυντικά, υγιεινής.
Μέθοδοι αναπαραγωγής
Το Spirea είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους κηπουρούς. Φαίνεται μεγάλη σε ένα φράκτη, σε ένα λουλούδι με άλλα φυτά ή σε μια ενιαία φύτευση. Το φυτό εκπροσωπείται από πολλά είδη, η εκτροφή των οποίων μπορεί να γίνει χωρίς ειδικά δημιουργούμενες συνθήκες. Τα σπίθρα μπορούν να πολλαπλασιαστούν με διάφορους τρόπους, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Εάν υπάρχει ανάγκη διαίρεσης του φυτού το καλοκαίρι, είναι καλύτερα να το κάνετε σε συννεφιασμένο καιρό.
Σπόροι
Δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν όλες οι ποικιλίες των σπιτιών από τους σπόρους. Τα υβριδικά είδη δεν θα βλαστήσουν, αλλά ακόμη και αν βλαστήσουν, θα τροποποιήσουν τις ιδιότητές τους. Σε άλλες περιπτώσεις, αυτή η μέθοδος αναπαραγωγής είναι πολύ απλή και ορθολογική. Τα πλεονεκτήματα της καλλιέργειας από τους σπόρους περιλαμβάνουν τους ακόλουθους παράγοντες:
Μπορείτε να πάρετε πολλά φυτά ταυτόχρονα.
Καλά διατηρούνται μετά τη συλλογή?
Δεν απαιτείται πρόσθετη προετοιμασία για προσγείωση.
Η διασπορά των σπόρων διεξάγεται σε ομάδες στο τελικό έδαφος.
Η σπορά πραγματοποιείται την άνοιξη. Ένα μείγμα τύρφης με βερμικουλίτη τοποθετείται σε ένα μεγάλο κουτί και οι σπόροι διανέμονται. Πασπαλίστε με μαλακό χώμα και καλύψτε με μια μεμβράνη. Όταν τα φυτά φυτρώνουν, αφαιρείται το φιλμ. Μετά από μερικούς μήνες, οι βλαστοί βουτάνε, τσιμπάνουν τις ρίζες και μεταφέρονται σε ένα ευρύχωρο κιβώτιο. Σε μια τέτοια ικανότητα θα είναι spirea όλο το καλοκαίρι.Το φθινόπωρο, το φυτεύουν σε ένα κρεβάτι. Μεταφέρεται στην κύρια θέση τον επόμενο χρόνο.
Μοσχεύματα
Μπορείτε να αποθηκεύσετε όλα τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας εάν μεταδώσετε τον θάμνο φυτικά - με εμβολιασμό. Η μέθοδος είναι εξίσου καλή τόσο για τις καλλιέργειες των ειδών όσο και για τα υβρίδια.
Woody μοσχεύματα ρίζα το Σεπτέμβριο. Η αρχή του φθινοπώρου επιλέγεται για την απλούστευση της φροντίδας των φυτών, αφού το χειμώνα δεν χρειάζονται πότισμα. Για τα μοσχεύματα, είναι κατάλληλοι μόνο οι ετήσιοι βλαστοί που αναπτύσσονται κάθετα. Κόβονται σε διάφορα μέρη, τα φύλλα αφήνονται στην κορυφή και τα χαμηλότερα αφαιρούνται. Τοποθετήστε για 12 ώρες σε βάζο με διάλυμα νερού και 1 ml Epin. Τα μοσχεύματα φυτεύονται σε υγρή άμμο υπό γωνία και αποστέλλονται στη σκιά. Για το χειμώνα, θα στάζουν και θα τυλίξουν τα σπιράια. Την άνοιξη, τα φυτά μπορούν να φυτευτούν στο έδαφος.
Επίστρωση
Ένας βολικός τρόπος αν χρειαστεί να πάρετε κάποια φυτά. Τη νωρίς την άνοιξη, κατά τη στιγμή του ανοίγματος των πρώτων φύλλων, κάποιες κατώτερες κλαδιά του δακτυλίου κάμπτονται και καρφώνονται στο έδαφος. Κατόπιν πασπαλίζουμε με άφθονο έδαφος και νερό. Οι πρώτες ταξιανθίες αφαιρούνται για να πάρουν νέα φυτά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το χειμώνα, τα υποκαταστήματα τοποθετούνται σε καταφύγιο.
Την επόμενη άνοιξη, τα σπίρια μπορούν να φυτευτούν, το ριζικό σύστημα των φυτών θα διαμορφωθεί πλήρως. Τα επίπεδα διαχωρίζονται προσεκτικά και μεταμοσχεύονται σε μόνιμο μέρος χρησιμοποιώντας συμβουλές από ειδικούς.
Ανθίζοντας spirea
Η περίοδος άνθησης των σπειρών σχετίζεται με τα χαρακτηριστικά του σχηματισμού ταξιανθιών. Στα πρώιμα λουλούδια ανθοφορίας, τοποθετούνται στους βλαστούς του περασμένου έτους και εμφανίζονται μαζί με τα φύλλα. Οι καλοκαιρινές ανθοφόρες ποικιλίες σχηματίζουν μικρά λουλούδια σε ταξιανθίες στα άκρα νεαρών βλαστών.
Στην κορυφή της ανθοφορίας, panicles καλύπτουν το σουτ σε όλο το μήκος του ή μόνο στο πάνω μέρος του. Τέτοια φυτά χρησιμοποιούνται συχνά σε mixborders, δεδομένου ότι συμμετέχουν με επιτυχία σε συνθέσεις με floral και φυλλώδη ρούχα. Το φθινόπωρο, οι ξεθωριασμένοι πανικόι κόβονται έτσι ώστε να μην χαλάσουν την εμφάνιση του βουνού.
Προετοιμασία του εργοστασίου για το χειμώνα
Λόγω της καλής χειμωνιάτικης ανθεκτικότητας, τα περισσότερα είδη σπίριων δεν απαιτούν ειδική προετοιμασία για το χειμώνα. Η κρίσιμη θερμοκρασία για μια τέτοια εγκατάσταση είναι - 50 ° C. Σε περιοχές με χειμωνιάτικους καιρούς χωρίς χιονόπτωση, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν ορισμένα μέτρα θέρμανσης στο τέλος του φθινοπώρου.
Όταν ο θάμνος ξεθωριάζει, πραγματοποιείται το κλάδεμα υγιεινής. Άρρωστοι, αδύναμοι, νεκροί βλαστών αφαιρούνται. Ο σχηματισμός μιας κορώνας με ψαλίδια κλαδέματος μπορεί να αποδυναμώσει το φυτό, οπότε είναι καλύτερο να αναβληθεί αυτή η διαδικασία μέχρι την άνοιξη.
Μετά το πέρας των φύλλων, θα πρέπει να διεξάγεται διεξοδική χαλάρωση γύρω από ολόκληρο τον θάμνο, το νερό και να καλύπτεται η περιοχή κοντά στις ρίζες με φύλλα, πριονίδι, τύρφη. Το ύψος του στρώματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 εκ. Αυτή η μόνωση θα διατηρήσει το ριζικό σύστημα, προστατεύοντας τα κλαδιά από την κατάψυξη.
Έλεγχος παρασίτων και ασθενειών
Έχοντας εξαιρετική ανοσία, τα σπίτια σπάνια εκτίθενται σε ασθένειες και επιθέσεις παρασίτων. Ακόμα και αν η ασθένεια δεν ήταν δυνατόν να αποφευχθεί, είναι απίθανο να επηρεαστεί σοβαρά. Η Spirea μπορεί να χάσει το διακοσμητικό της αποτέλεσμα στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Επιθέσεις με αφίδες. Μεγάλες αποικίες αποστραγγίζουν μικρά κλαδιά, φύλλα. Ενάντια σε αυτά, ένα συνηθισμένο σκόρδο βάμμα με μερικές σταγόνες μαγγανίου βοηθά. Χρησιμοποιήστε επίσης ειδικά εργαλεία - Kronefos, Actellik.
Rosarioae ανθρακωρύχος. Τα θηλυκά των μυγών εξόρυξης διαπερνούν τα φύλλα και βάζουν τα αυγά σε αυτά, γεγονός που οδηγεί στο θάνατο του κλάδου. Οι προνύμφες καταστρέφονται με παράγοντες που περιέχουν παραφίνη, με εντομοκτόνα με πυρεθροειδή.
Φύλλο Rose. Οι κάμπιες εμφανίζονται με την πρώτη θέρμανση, τραβήξτε τα φύλλα σε ένα σωλήνα και σκουπίστε έξω. Ο θάμνος επεξεργάζεται με διάλυμα σαπουνιού και τέφρας, παρασκευάσματα "Denis pro", "Fitoverm".
Αράχνη αράχνης. Μια μεγάλη γενιά καλύπτει τους μίσχους σε λευκή πλάκα. Στη συνέχεια, παίρνουν μια κόκκινη απόχρωση, στεγνώνουν και πέφτουν. Για να καταστρέψετε τα παράσιτα, χρησιμοποιήστε μια έγχυση τέφρας και σαπουνιού, παρασκευάσματα "Fozalon", "Metophos"?
Μπλε φραγκοκάσταλο.Ακόμη και ένα ζευγάρι προνυμφών μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο φυτό, τρώγοντας τους βλαστούς και τα φύλλα του. Για τον έλεγχο χρησιμοποιήστε ψεκασμό με εντομοκτόνα.
Whitefly Τα φυτά τρέφονται με το χυμό και πολλαπλασιάζονται γρήγορα. Οι βατράχοι φέρουν παθογόνους ιούς. Οι ενήλικες πιάνονται σε παγίδες που κρεμούνταν ειδικά κοντά στο σπιρί, οι νύμφες απομακρύνονται με διάλυμα σαπουνιού και η έγχυση σκόρδου.
Συμπέρασμα
Μπορείτε να αναπτύξετε έναν υγιή πλούσιο θάμνο χωρίς να κάνετε ιδιαίτερες προσπάθειες. Το Spirea είναι ιδανικό για αρχάριους κηπουρούς που αποφασίζουν απλώς να δοκιμάσουν το χέρι τους σε εργασίες γης και εργοστάσια στο εργοτάξιο. Η αφθονία των ειδών και των μορφών σας επιτρέπει να δημιουργήσετε εκπληκτικές συνθέσεις, σε συνδυασμό με άλλα όμορφα πολυετή.
Ένας τεράστιος ρόλος στην τέχνη του σχεδιασμού τοπίου δίνεται στα φυτά. Οι έμπειροι σχεδιαστές γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα για κάθε είδος, από τις ιδιότητες του χλοοτάπητα μέχρι τα χαρακτηριστικά των μεγάλων δέντρων. Ένας αρχάριος κηπουρός θα πρέπει να καταλάβει όλες τις περιπλοκές του συνδυασμού διαφορετικής χλωρίδας, για να μελετήσει τα χαρακτηριστικά των λουλουδιών, θάμνων. Ένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στο σχεδιασμό του παρακείμενου χώρου είναι το λιβάδι. Σ 'αυτήν εστιάζουμε την προσοχή, εξετάζουμε τις ποικιλίες της, τις μεθόδους φύτευσης και τη φροντίδα των σπιτιών.
Ιδιοκτησία γης στην πόλη, προάστια, με κατοικημένες, προαστιακές κατασκευές - μια πραγματική σωτηρία για τους αστικούς κατοίκους. Μερικοί άνθρωποι, κουρασμένοι από την αιώνια φασαρία, θορυβώδεις διαδρόμους, βρώμικο αέρα, αποκτούν ένα σπίτι στο χωριό. Μαζί με τις καλλιέργειες, πολλοί αναβιώνουν την περιοχή, χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ειδικών και οι λάτρεις της γεωργίας το κάνουν.
Περιεχόμενα
Spirea - περιγραφή φυτών
Στα παλιά βιβλία και ταξινομητές, το φυτό βρίσκεται κάτω από το όνομα του meadowsweet. Το Spirea είναι ένα γένος με μικρές ανθισμένες πολυετείς θάμνες από την οικογένεια Rosaceae, περιλαμβάνει περίπου 70-80 είδη, καθώς και πολλές ποικιλίες κήπων που προκύπτουν από την υβριδοποίηση. Εκπρόσωποι αυτού του είδους αναπτύσσονται στις βόρειες εύκρατες ζώνες της Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής. Ωστόσο, η πατρίδα των περισσότερων τύπων είναι η Κεντρική και Ανατολική Ασία.
Οι φυλλοβόλοι θάμνοι έχουν ένα ρηχό ριζικό σύστημα. Η διαφορά ύψους είναι σημαντική - από 15 cm (νάνος) έως 250 cm (γίγαντας). Το χρώμα των κλαδιών κυμαίνεται από ανοιχτό καφέ έως σκούρο καφέ. Με τη μορφή υπάρχουν όρθια, απλωμένα, που βρίσκονται παραλλαγές των κλαδιών, έτσι ώστε να μπορούν να εξαπλωθούν στο έδαφος, να αναπτυχθούν σε καταρράκτες. Ο φλοιός απολέγεται διαμήκως. Πολλές ποικιλίες έχουν ωοειδές, λοβό, λόγχη (επιμήκη με αιχμηρή κορυφή) φύλλα μήκους 2,5 έως 10 cm. Οι άκρες τους είναι οδοντωτές, σπάνια συναντώνται ομαλά, είναι διατεταγμένες σε ζεύγη.
Οι ταξιανθίσεις μελιτζάνες αποτελούνται από μεγάλο αριθμό μικρών λουλουδιών με διάμετρο 0,5-1 cm, αποτελούμενα από 15-60 στήμονες, 5 πέταλα, 5 σέπάλες. Τα λουλούδια μπορούν να σχηματίσουν διαφορετικές ταξιανθίες με τη μορφή πυκνών πανικών, ασπίδων σε σχήμα ομπρέλας. Η διάρκεια του χρώματος, της ανθοφορίας και της καρποφορίας εξαρτάται από την ποικιλία. Πρώιμη ανθοφορία (την άνοιξη) χαρακτηρίζονται από λευκό χρώμα, καλοκαίρι ανθοφορία - λευκό, ροζ-κόκκινο τόνο, αργά ανθοφορία - σε διαφορετικές αποχρώσεις του μοβ.Αρχίζουν να ανθίζουν για 3-4 χρόνια ζωής, οι σπόροι ωριμάζουν μέσα σε 1,5-2 μήνες.
Είδη και ποικιλίες
Φυλλοβόλοι θάμνοι βρίσκονται σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη του Βορείου Ημισφαιρίου, αναπτύσσονται σε πολλές χώρες, κάθε μία από τις οποίες διεξάγει έρευνα στον τομέα της βοτανικής, διακρίνει το είδος της. Αμερικανοί, Καναδοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Γερμανοί επιστήμονες και ειδικοί από άλλες χώρες εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα, περίπου 80 ποικιλίες αυτού του φυτού είναι γνωστές, πολλά διαφορετικά υβρίδια εκτρέφονται.
Ορισμένες ποικιλίες χρησιμοποιούνται στην διακοσμητική φυτοκομία και τη δασοκομία, άλλες δεν είναι ευρέως διαδεδομένες, βρίσκονται είτε στο φυσικό τους περιβάλλον είτε σε βοτανικούς κήπους. Τα φυτά μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με διάφορες παραμέτρους, ωστόσο, η κύρια εποχή είναι η ανθοφορία τους, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν δύο τύποι:
Ανθισμένα την άνοιξη
Υπάρχουν πολλά πρώτα είδη ανθοφορίας αυτού του φυτού, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Εξετάστε μερικές από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες που χρησιμοποιούν οι κηπουροί:
Από τα υπάρχοντα υποείδη, τα πιο συνηθισμένα είναι τα εξής:
Ανθισμένο το καλοκαίρι
Αυτά τα φυτά ωριμάζουν αργότερα, αλλά μπορείτε να απολαύσετε την ομορφιά τους πολύ περισσότερο. Τα νεαρά υποκαταστήματα, στα οποία αναπτύσσονται οι ταξιανθίες, αυξάνονται κάθε χρόνο, μετά την ξήρανση, τα παλιά κλαδεύονται τουλάχιστον μία φορά κάθε 4 χρόνια.Η σωστή φροντίδα και η παρουσία ενός αναπτυγμένου ριζικού συστήματος παρέχουν μακροζωία θάμνων. Για να εξοικειωθείτε με αυτό το υποείδος, θα μελετήσουμε λεπτομερέστερα διάφορες επιλογές:
Χαρακτηριστικά προσγείωσης
Με σωστή φροντίδα, το spirea δίνει συνεχή, άφθονη ανθοφορία. Ορισμένα είδη έχουν τις δικές τους απαιτήσεις εδάφους. Όλα τα σπίρια αποτυπώνονται τέλεια σε εύφορη γη με την προσθήκη φυλλοβόλων χούμων.Ο λαιμός της ρίζας παραμένει πάντοτε στο επίπεδο του εδάφους, έτσι ώστε να μην υγραίνεται ή να σαπίζει.
Επιλογή τόπου και προετοιμασία εδάφους
Για να παρατηρήσετε την ομορφιά της ανθοφορίας και να απολαύσετε το τέλειο σχήμα ενός κίτρινου θάμνου το φθινόπωρο, θα πρέπει να επιλέξετε το σωστό μέρος για αυτό στην περιοχή. Αυτό πρέπει να είναι μια ανοιχτή περιοχή με το μέγιστο ποσό ηλιακού φωτός. Στη σκιά των σπιτιών, θα επιβραδύνει την ανάπτυξη, θα ανθίσει λιγότερο αφειδώς. Ένας θάμνος φυτεύεται στις αρχές της άνοιξης, μετά την εμφάνιση των πρώτων μπουμπουκιών ή το φθινόπωρο, όταν όλα τα φύλλα πέφτουν.
Το Spirea μεγαλώνει καλά σε χαλαρό έδαφος από ένα μίγμα χλοοτάπητα με χούμο. Ένα μέρος της άμμου προστίθεται στα δύο μέρη του γόνιμου μίγματος. Ένα υγιές δενδρύλλιο έχει ένα καλά αναπτυγμένο ριζικό σύστημα, με μέτρια αποξηραμένες ρίζες. Εάν είναι πολύ μεγάλα, πρέπει να συντομευθούν για να διευκολυνθεί η φύτευση και η επιβίωση. Πάρα πολύ ξηρές ρίζες τοποθετούνται στο νερό και οι βλαστοί κλαδεύονται.
Κατά τη φύτευση ενός σπιρίματος σε ένα μόνιμο μέρος, πρέπει να ληφθεί υπόψη η ταχεία ανάπτυξή του και η εμφάνιση βασικών βλαστών. Χρειάζεται πολύ ελεύθερο χώρο. Εάν δεν μπορεί να δημιουργηθεί χώρος, οι επιπλέον κλάδοι πρέπει να διαχωριστούν από τις ρίζες.
Προσγείωση την άνοιξη
Η επιλογή της εποχής φύτευσης για τα φυτά εξαρτάται από τον τύπο του σπιρίματος. Οι ποικιλίες που ανθίζουν το καλοκαίρι φυτεύονται στις αρχές της άνοιξης, για να έχουν χρόνο να τοποθετήσουν το φυτό σε ανοιχτό έδαφος πριν εμφανιστούν τα φύλλα. Προετοιμάστε ένα λάκκο προσγείωσης. Το βάθος του θα πρέπει να είναι τριπλάσιο του μήκους του ριζικού συστήματος, τουλάχιστον 70 εκ. Στρώμα αποστράγγισης (10-15 εκ.) Τοποθετείται στον πυθμένα και ένα μέρος της οπής γεμίζει με ένα μίγμα εδάφους, τύρφης και άμμου.
Στον πυθμένα του λάκκου σχηματίζεται ένας λόφος και φυτεύεται πάνω του ένα φυτό με ριζωμένες ρίζες. Γεμίζουν την τρύπα με καθαρό χώμα, συνθλίβουν λίγο και το νερό άφθονα. Η ριζική ζώνη είναι προσεκτικά κρύβεται κάτω από το στρώμα.
Φύτευση το φθινόπωρο
Πρώιμες ανθοφόρες ποικιλίες φυτών spirea το φθινόπωρο.Είναι σημαντικό να έχετε χρόνο για να βάλετε το φυτό στο έδαφος μερικές εβδομάδες πριν από τον πρώτο παγετό. Κατά τη διάρκεια της περιόδου συνηθειών, το φυτό πρέπει να είναι εντελώς αναπαυόμενο. Ξεχωριστά κατά προτίμηση νέοι θάμνοι, των οποίων η ηλικία δεν υπερβαίνει τα 4 έτη. Το ριζικό σύστημα των παλαιότερων φυτών θα είναι δύσκολο να εξαχθεί από το έδαφος.
Ο διαχωρισμός του θάμνου εκσκαφέρεται και τοποθετείται σε δοχείο με νερό, έτσι ώστε η συσσωρευμένη γη να απομακρυνθεί. Ένας κοφτερός κλαδευτής κόβει τον θάμνο σε μέρη έτσι ώστε κάθε ένα από αυτά να έχει έναν διακλαδισμένο λοβό των ριζών και αρκετές βλαστοί του καλοκαιριού. Στη συνέχεια, το φυτό αποστέλλεται στο έδαφος σύμφωνα με το πρότυπο σχέδιο με αποστράγγιση, mulch και άφθονο πότισμα.
Πώς να φροντίσετε τους θάμνους
Ένα όμορφο, ανεπιτήδευτο φυτό χρησιμοποιείται σε κάθε είδους κηπουρική μιας καλοκαιρινής κατοικίας. Μπορείτε να μεγιστοποιήσετε τις διακοσμητικές δυνατότητες του spirea εάν το παρέχετε με την κατάλληλη φροντίδα. Για να διατηρηθεί μια ελκυστική εμφάνιση, οι θάμνοι συρρικνώνονται συστηματικά, σχηματίζουν στέμμα, το κάνουν πυραμιδικό, σφαιρικό, φροντίζουν τα φύλλα. Αδύνατα, παλιά κλαδιά αποκόπτονται στη βάση. Τα σπίρια μπορούν να επιτεθούν από παράσιτα και ακόμη και σαλιγκάρια. Πρέπει να καταπολεμηθούν εγκαίρως.
Πότισμα
Λόγω της φύσης του ριζικού συστήματος, της επιφάνειας του, το λιβάδι μπορεί να μην έχει υγρασία σε άγονους καιρούς. Μπορείτε να δημιουργήσετε άνετες συνθήκες και να αποφύγετε το στέγνωμα εάν ενημερώνετε κάθε χρόνο το στρώμα του σάκου στις ρίζες του δακτυλίου. Το Spire δεν ανταποκρίνεται καλά στην υπερβολική υγρασία, επομένως θα πρέπει να ποτίζεται τακτικά, αλλά με μέτρο.
Κάθε ενήλικος θάμνος σε μια διαδικασία πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον 15 λίτρα νερού. Η συχνότητα του ποτίσματος εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, υγρασία, εποχή, καιρικές συνθήκες. Κατά μέσο όρο, βρέξτε το έδαφος δύο φορές το μήνα. Στα νεαρά ανθοφόρα φυτά χρειάζονται περισσότερο άφθονο πότισμα από τις πρώιμες ποικιλίες.
Γλάστρες, καλλιέργειες και πολτοποίηση
Ο πάτος των δακτυλίων πρέπει να διατηρείται σε χαλαρή κατάσταση. Οι σφραγίδες που έχουν εμφανιστεί κοντά στους κύκλους των κορμών πρέπει να ζυμώνονται, κορεσμένες με οξυγόνο.Θα πρέπει να ενεργείτε πολύ προσεκτικά, ώστε να μην αγγίζετε τις ρίζες των ερπυστριών.
Προκειμένου το χώμα να είναι πάντα μαλακό και ευάερο, είναι απαραίτητο να απελευθερωθεί η περιοχή με σπείρα από τα ζιζάνια στο χρόνο. Το έδαφος είναι πολτοποιημένο με τύρφη, φλοιό ηλιόσπορων, πριονίδι. Το στρώμα του σάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 εκατοστά, διαφορετικά θα δημιουργηθεί φαινόμενο θερμοκηπίου και οι ρίζες ενδέχεται να σαπίσουν. Το βυτίο τοποθετείται 15 εκατοστά από την βασική ζώνη για να αποφευχθεί η βλάβη των στελεχών από τα τρωκτικά.
Λίπασμα και λίπασμα
Το εργοστάσιο δεν απαιτεί πολλά λιπάσματα, σπίτια από μάλλον εύφορη γη και σπάνια πότισμα. Αλλά μέτρια επίδεσμος κορυφή θα είναι από την άνοιξη και το φθινόπωρο. Σε αυτή την περίοδο, χρησιμοποιήστε μαζικά φάρμακα γενικής χρήσης. Είναι απαραίτητο να τα τοποθετήσετε προσεκτικά στο έδαφος, ακολουθώντας τη δοσολογία που συνιστά ο κατασκευαστής. Είναι καλύτερο να τα πασπαλίζεις γύρω από τη βάση του βουνού. Ενισχύει το φυτό και τονώνει την ανάπτυξή του Kemira universal, azofoska.
Εκτός από τη σίτιση για σίτιση, χρειάζεται λιπάσματα. Για κάθε περίοδο ανάπτυξης, αναπτύσσονται ορισμένες συνθέσεις. Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες λύσεις:
Κλάδεμα θάμνων
Το κλάδεμα πραγματοποιείται σε φυτά που ανθίζουν την άνοιξη και το καλοκαίρι. Οι μαραμένες βούρτσες πανικού αφαιρούνται από κάθε τύπο σπιρί. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ποικιλίες των οποίων το φύλλωμα έχει μια πιο γραφική εμφάνιση από ταξιανθίες.Με αυτό τον τρόπο, υπογραμμίστε την εκφραστικότητα του στις αρχές του φθινοπώρου.
Μπορείτε να φτιάξετε έναν πλούσιο θάμνο στις ποικιλίες που ανθίζουν με την άνοιξη, χρησιμοποιώντας ειδικό κλάδεμα μετά την ανθοφορία. Οι μακρύτεροι βλαστοί μειώνονται κατά το ήμισυ ή το τρίτο. Από αυτά, πολλά υποκαταστήματα και πολλοί μπουμπούκια θα πάνε. Με αυτό τον τρόπο, τονωθεί η πλούσια άνθηση.
Για τους σπιράγιους καλοκαιρινής ανθοφορίας, μπορούν να εφαρμοστούν διάφορες μέθοδοι κούρεμας. Η επιλογή της μεθόδου θα εξαρτηθεί από το σκοπό της φύτευσης, την ηλικία του θάμνου. Οι μοναδικοί θάμνοι κόβονται τρία χρόνια μετά τη φύτευση για να σχηματίσουν νέους βλαστούς για ανθοφορία. Εφαρμόζονται οι ακόλουθοι τύποι επεξεργασίας ελατηρίων:
Μέθοδοι αναπαραγωγής
Το Spirea είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους κηπουρούς. Φαίνεται μεγάλη σε ένα φράκτη, σε ένα λουλούδι με άλλα φυτά ή σε μια ενιαία φύτευση. Το φυτό εκπροσωπείται από πολλά είδη, η εκτροφή των οποίων μπορεί να γίνει χωρίς ειδικά δημιουργούμενες συνθήκες. Τα σπίθρα μπορούν να πολλαπλασιαστούν με διάφορους τρόπους, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Εάν υπάρχει ανάγκη διαίρεσης του φυτού το καλοκαίρι, είναι καλύτερα να το κάνετε σε συννεφιασμένο καιρό.
Σπόροι
Δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν όλες οι ποικιλίες των σπιτιών από τους σπόρους. Τα υβριδικά είδη δεν θα βλαστήσουν, αλλά ακόμη και αν βλαστήσουν, θα τροποποιήσουν τις ιδιότητές τους. Σε άλλες περιπτώσεις, αυτή η μέθοδος αναπαραγωγής είναι πολύ απλή και ορθολογική. Τα πλεονεκτήματα της καλλιέργειας από τους σπόρους περιλαμβάνουν τους ακόλουθους παράγοντες:
Η σπορά πραγματοποιείται την άνοιξη. Ένα μείγμα τύρφης με βερμικουλίτη τοποθετείται σε ένα μεγάλο κουτί και οι σπόροι διανέμονται. Πασπαλίστε με μαλακό χώμα και καλύψτε με μια μεμβράνη. Όταν τα φυτά φυτρώνουν, αφαιρείται το φιλμ. Μετά από μερικούς μήνες, οι βλαστοί βουτάνε, τσιμπάνουν τις ρίζες και μεταφέρονται σε ένα ευρύχωρο κιβώτιο. Σε μια τέτοια ικανότητα θα είναι spirea όλο το καλοκαίρι.Το φθινόπωρο, το φυτεύουν σε ένα κρεβάτι. Μεταφέρεται στην κύρια θέση τον επόμενο χρόνο.
Μοσχεύματα
Μπορείτε να αποθηκεύσετε όλα τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας εάν μεταδώσετε τον θάμνο φυτικά - με εμβολιασμό. Η μέθοδος είναι εξίσου καλή τόσο για τις καλλιέργειες των ειδών όσο και για τα υβρίδια.
Woody μοσχεύματα ρίζα το Σεπτέμβριο. Η αρχή του φθινοπώρου επιλέγεται για την απλούστευση της φροντίδας των φυτών, αφού το χειμώνα δεν χρειάζονται πότισμα. Για τα μοσχεύματα, είναι κατάλληλοι μόνο οι ετήσιοι βλαστοί που αναπτύσσονται κάθετα. Κόβονται σε διάφορα μέρη, τα φύλλα αφήνονται στην κορυφή και τα χαμηλότερα αφαιρούνται. Τοποθετήστε για 12 ώρες σε βάζο με διάλυμα νερού και 1 ml Epin. Τα μοσχεύματα φυτεύονται σε υγρή άμμο υπό γωνία και αποστέλλονται στη σκιά. Για το χειμώνα, θα στάζουν και θα τυλίξουν τα σπιράια. Την άνοιξη, τα φυτά μπορούν να φυτευτούν στο έδαφος.
Επίστρωση
Ένας βολικός τρόπος αν χρειαστεί να πάρετε κάποια φυτά. Τη νωρίς την άνοιξη, κατά τη στιγμή του ανοίγματος των πρώτων φύλλων, κάποιες κατώτερες κλαδιά του δακτυλίου κάμπτονται και καρφώνονται στο έδαφος. Κατόπιν πασπαλίζουμε με άφθονο έδαφος και νερό. Οι πρώτες ταξιανθίες αφαιρούνται για να πάρουν νέα φυτά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το χειμώνα, τα υποκαταστήματα τοποθετούνται σε καταφύγιο.
Την επόμενη άνοιξη, τα σπίρια μπορούν να φυτευτούν, το ριζικό σύστημα των φυτών θα διαμορφωθεί πλήρως. Τα επίπεδα διαχωρίζονται προσεκτικά και μεταμοσχεύονται σε μόνιμο μέρος χρησιμοποιώντας συμβουλές από ειδικούς.
Ανθίζοντας spirea
Η περίοδος άνθησης των σπειρών σχετίζεται με τα χαρακτηριστικά του σχηματισμού ταξιανθιών. Στα πρώιμα λουλούδια ανθοφορίας, τοποθετούνται στους βλαστούς του περασμένου έτους και εμφανίζονται μαζί με τα φύλλα. Οι καλοκαιρινές ανθοφόρες ποικιλίες σχηματίζουν μικρά λουλούδια σε ταξιανθίες στα άκρα νεαρών βλαστών.
Στην κορυφή της ανθοφορίας, panicles καλύπτουν το σουτ σε όλο το μήκος του ή μόνο στο πάνω μέρος του. Τέτοια φυτά χρησιμοποιούνται συχνά σε mixborders, δεδομένου ότι συμμετέχουν με επιτυχία σε συνθέσεις με floral και φυλλώδη ρούχα. Το φθινόπωρο, οι ξεθωριασμένοι πανικόι κόβονται έτσι ώστε να μην χαλάσουν την εμφάνιση του βουνού.
Προετοιμασία του εργοστασίου για το χειμώνα
Λόγω της καλής χειμωνιάτικης ανθεκτικότητας, τα περισσότερα είδη σπίριων δεν απαιτούν ειδική προετοιμασία για το χειμώνα. Η κρίσιμη θερμοκρασία για μια τέτοια εγκατάσταση είναι - 50 ° C. Σε περιοχές με χειμωνιάτικους καιρούς χωρίς χιονόπτωση, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν ορισμένα μέτρα θέρμανσης στο τέλος του φθινοπώρου.
Όταν ο θάμνος ξεθωριάζει, πραγματοποιείται το κλάδεμα υγιεινής. Άρρωστοι, αδύναμοι, νεκροί βλαστών αφαιρούνται. Ο σχηματισμός μιας κορώνας με ψαλίδια κλαδέματος μπορεί να αποδυναμώσει το φυτό, οπότε είναι καλύτερο να αναβληθεί αυτή η διαδικασία μέχρι την άνοιξη.
Μετά το πέρας των φύλλων, θα πρέπει να διεξάγεται διεξοδική χαλάρωση γύρω από ολόκληρο τον θάμνο, το νερό και να καλύπτεται η περιοχή κοντά στις ρίζες με φύλλα, πριονίδι, τύρφη. Το ύψος του στρώματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 εκ. Αυτή η μόνωση θα διατηρήσει το ριζικό σύστημα, προστατεύοντας τα κλαδιά από την κατάψυξη.
Έλεγχος παρασίτων και ασθενειών
Έχοντας εξαιρετική ανοσία, τα σπίτια σπάνια εκτίθενται σε ασθένειες και επιθέσεις παρασίτων. Ακόμα και αν η ασθένεια δεν ήταν δυνατόν να αποφευχθεί, είναι απίθανο να επηρεαστεί σοβαρά. Η Spirea μπορεί να χάσει το διακοσμητικό της αποτέλεσμα στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Συμπέρασμα
Μπορείτε να αναπτύξετε έναν υγιή πλούσιο θάμνο χωρίς να κάνετε ιδιαίτερες προσπάθειες. Το Spirea είναι ιδανικό για αρχάριους κηπουρούς που αποφασίζουν απλώς να δοκιμάσουν το χέρι τους σε εργασίες γης και εργοστάσια στο εργοτάξιο. Η αφθονία των ειδών και των μορφών σας επιτρέπει να δημιουργήσετε εκπληκτικές συνθέσεις, σε συνδυασμό με άλλα όμορφα πολυετή.