Σύμφωνα με τη βοτανική ταξινόμηση, η ορτανσία ανήκει στην οικογένεια με το ίδιο όνομα. Τώρα αυτά τα λουλούδια ανθίζουν άφθονα στους κήπους και μαγευτικά κάθονται σε γλάστρες στα παράθυρα, κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρα. Στην Ευρώπη, η ορτανσία εμφανίστηκε πριν από έξι αιώνες. Σε διαφορετικούς χρόνους, το εξωτικό φυτό μεταφέρθηκε από τη Βόρεια Αμερική και την Ασία στη Γαλλία και την Αγγλία. Όπως κάθε απορία, κοστίζει πολλά χρήματα και αναπληρώνει τις συλλογές μόνο πλουσίων ανθρώπων. Στην Ευρώπη, αρχικά η ορτανσία εκπροσωπήθηκε σε δύο μόνο χρώματα: κόκκινο και λευκό. Στη συνέχεια, χάρη στο έργο των κτηνοτρόφων, εμφανίστηκαν ταξιανθίες νέων χρωμάτων. Αν και η ορτανσία αναπτύσσεται στα τεράστια εδάφη της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, της Άπω Ανατολής της Ρωσίας και της Ασίας, το λουλούδι είναι πιο διαδεδομένο στην Κίνα και την Ιαπωνία. Στο
Στη χώρα του ανερχόμενου ήλιου δόθηκε το όνομα Adzisai, το οποίο μεταφράζεται από kanji ως "μοβ ηλιόλουστο λουλούδι".Τα πιο βίαια ορχιδέα της ορτανσίας μπορεί να δει κανείς στην αρχαία ιαπωνική πόλη, μια από τις πρώην πρωτεύουσες της χώρας - Καμακούρα. Εκτός από το άγαλμα του Βούδα και πολυάριθμα ιερά Shinto, υπάρχει το Meigetsu-in ή το Adzisai-dera, το οποίο μεταφράζεται ως "Ναός της Ορτανσίας". Το συγκρότημα υπήρχε από το 1160 και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα κτίρια περιβάλλονται προσεκτικά από έντονα μπλε σύννεφα ταξιανθιών Princess hortensa. Στις αρχές του καλοκαιριού, ο ναός μετατρέπεται σε ένα τεράστιο αρωματικό κήπο, που προσελκύει τουρίστες. Τώρα δεν είναι δύσκολο να αποκτήσετε τέτοια μεγαλοπρέπεια για το σπίτι σας. Ας μάθουμε για τις ιδιοτροπίες της ορτανσίας του κήπου, τις ιδιαιτερότητες της καλλιέργειας και της ταξινόμησης των ειδών.
Η ακριβής ηλικία της ορτανσίας δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Οι επιστήμονες δίνουν μερικές φορές φανταστικό αριθμό δεκάδων εκατομμυρίων ετών. Έχουν λόγο για τέτοιες δηλώσεις: ανεξάρτητες ανασκαφές σε διαφορετικές ηπείρους έδειξαν ότι οι σπόροι φυτών έχουν διατηρηθεί στο πάχος της γης από την εποχή της εποχής των Κηνοζωών. Ο πρώτος βοτανολόγος που εισήγαγε το κοινό στο ορτανσία ήταν ο John Bartram.Ο αυτοδίδακτος, ένας ενθουσιώδης, οργάνωσε ανεξάρτητα μια εκστρατεία στα βουνά της Απαλαχίας το 1732, όπου ανακάλυψε περισσότερα από ένα νέα είδη φυτών που προηγουμένως ήταν άγνωστα στην επιστήμη. Μεταξύ αυτών ήταν η ορτανσία του δέντρου. Ήταν η πρώτη της που έφερε στον Παλαιό Κόσμο από τη Νέα. Η ευρωπαϊκή ονομασία "ορτανσία" δόθηκε στο φυτό από τον Γάλλο βοτανολόγο και φυσιοδίφη Philibert Commerson. Προέρχεται από το λατινικό "hortus", το οποίο μεταφράζεται ως "κήπος". Στη συνέχεια, σε μια μεταγενέστερη ταξινόμηση, η ορτανσία μετονομάστηκε σε "ορτανσία", η οποία στα ελληνικά σημαίνει "δοχείο με νερό". Σύμφωνα με την γενικά αποδεκτή γνώμη, το λουλούδι έλαβε ένα νέο όνομα λόγω του ειδικού σχήματος των κουτιών σπόρων, που μοιάζουν με μικρές κανάτες. Αν και το επίσημο όνομα άλλαξε και στα βιβλία άρχισαν να ονομάζουν διαφορετικά την ορτανσία, το ίδιο το όνομα που ονομάζεται το φυτό Commerson χρησιμοποιήθηκε στην καθημερινή ζωή.
Υπάρχει ένας μύθος ότι ένα εξωτικό λουλούδι κλήθηκε από έναν βοτανολόγο προς τιμήν του αγαπημένου του, αφού εκείνη την εποχή ο Hortensia ονομάζεται συχνά κορίτσια.
Ωστόσο, λόγω του μεγάλου αριθμού "προσποιητών" που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την ψυχή του Commerson, ο αληθινός εμπνευστής που ονομάστηκε Hortense ανάμεσα σε ιστορικά στοιχεία δεν μπορούσε να υπολογιστεί. Η δεύτερη πατρίδα του λουλουδιού είναι η Ιαπωνία. Ήταν πρακτικά αδύνατο να βρεθούν σπάνια είδη σε αυτή τη χώρα και να τα εξάγεις στον Μεσαίωνα. Από το 1639, έχει κλείσει για τους αλλοδαπούς. Οι λάτρεις έπρεπε να βγουν έξω, επινοώντας τους πρωτότυπους τρόπους εξαγωγής φυτών. Ο βοτανολόγος Karl Tunberg και ο γιατρός Philipp von Siebolz ανακάλυψαν δύο ακόμα ποικιλίες για τον υπόλοιπο κόσμο: μεγάλη ορτανσία και πανικοειδή, αντίστοιχα. Το τελευταίο πλήρωσε ακόμη και για τις δραστηριότητές του με δυο χρόνια που πέρασε στα ιαπωνικά μπουντρούμια. Μετά από αυτό, οι γιατροί εκδιώχθηκαν από τη χώρα χωρίς το δικαίωμα επιστροφής, αλλά διατηρούσε ακόμα πολύτιμα λάχανα και τους έφερε στην Ολλανδία. Παράλληλα, μια άλλη ποικιλία εισήχθη από την Κίνα, η οποία ονομάστηκε ορτανσία της Joseph Banks προς τιμήν του ιδρυτή του Kew Gardens στην Αγγλία, όπου φυτεύτηκε για πρώτη φορά.
Η φούσκα που παράγεται από την καινοτομία έπαψε να είναι άσχημη μετά από μερικά χρόνια, και το λουλούδι ξεχάστηκε αξέχαστα.Είναι αλήθεια ότι η λήθη δεν κράτησε πολύ (σε σύγκριση με την ηλικία του φυτού), μόνο μερικές δεκαετίες, και σήμερα μπορούμε να παρατηρήσουμε μια νέα έκρηξη στην όμορφη ορτανσία, που αποπνέει με το μεγαλείο των ταξιανθιών και την ποικιλία των χρωμάτων.
Αμέσως μετά την εμφάνισή του στον Παλαιό Κόσμο, η πρώτη παρτίδα λουλουδιών μπήκε σε ιδιωτικές συλλογές και προσωπικά θερμοκήπια. Μόλις δύο βλαστοί χτύπησαν το Βέλγιο. Σε αυτή τη χώρα, πίσω στο Μεσαίωνα, η πόλη της Γάνδης άκμασε (τόσο εικαστικά όσο και κυριολεκτικά). Στη συνέχεια, έλαβε το ανεπίσημο καθεστώς της "Πόλης των Λουλουδιών". Αρκετά ιδιωτικά αγροκτήματα για αρκετούς αιώνες μεγάλωσαν τα πιο ασυνήθιστα, εξωτικά φυτά για την Ευρώπη, τα οποία στη συνέχεια πωλούσαν. Οι επιχειρήσεις ανέβαιναν, καθώς μεγάλα θερμοκήπια και θερμοκήπια με τα οποία οι πλούσιοι που διακοσμούσαν τα αρχοντικά τους ήρθαν στη μόδα. Μέχρι σήμερα, κάθε πέντε χρόνια στη Γάνδη, πραγματοποιείται το φεστιβάλ λουλουδιών της Γάνδης Floralia. Άρχισαν να καλλιεργούν ορτανσία "σε βιομηχανική κλίμακα" εδώ στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η επιχείρηση λουλουδιών μοιράστηκε μεταξύ αρκετών τοπικών οικογενειών. Αν και κυρίως τα εσωτερικά είδη αναπτύσσονται σε θερμοκήπια, έχουν επανειλημμένα λάβει τα υψηλότερα βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς και φεστιβάλ.
Πλούσια συστάδες ταξιανθιών, θαμμένα σε πράσινα φύλλα, αξίζουν πραγματικά την προσοχή των κηπουρών. Εκτός από την πολυτελή εμφάνιση, το λουλούδι έχει ένα χαλαρό χαρακτήρα και πρακτικά δεν δείχνει ιδιοτροπίες. Το μόνο πράγμα που η ορτανσία κυριολεκτικά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς άφθονο πότισμα. Το φυτό αγαπά το νερό, αλλά έχει αναπτύξει μια πιο περίπλοκη σχέση με τον ήλιο: θα σας ευχαριστήσει με τα λουλούδια, αυξάνοντας ακόμα και στη σκιερή ζώνη του κήπου. Ψηλοί θάμνοι μπορούν να χρησιμεύσουν ως φράκτες στην περιοχή. Μια ποικιλία από λουλούδια και ακόμη και διαφορετικές αποχρώσεις των ταξιανθιών στον ίδιο θάμνο, σας επιτρέπουν να προσθέσετε νέα χρώματα στην παλέτα τοπίων και να επιλέξετε έναν τόνο για τη διάθεση.
Είδη και ποικιλίες
Το γένος Hydrangea ενώνει μερικές δεκάδες είδη.Όσον αφορά τον ακριβή αριθμό τους, τα κορίτσια δεν έχουν συναίνεση. Ως συνήθως, οι διαφορές δεν υποχωρούν στην επιστημονική κοινότητα: απαιτούν να συνδυάσουν ορισμένα είδη σε ένα και αντίστροφα - να χωριστούν βάσει σημαντικών διαφορών μεταξύ των φυτών. Η ορτανσία αυξάνεται όχι μόνο με τη μορφή θάμνων, αλλά και δένδρων και ακόμη και αμπέλια. Εξετάστε τα κορυφαία δέκα είδη που έχουν κερδίσει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα μεταξύ των κηπουρών.
Μεγανόφυτη ορτανσία ή κήπος
Η μεγάλη ορτανσία ή ορτανσία κήπου είναι ένας θάμνος που μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 4 μ. Έχει ευρύ φύλλα με αιχμηρές άκρες, καλύπτοντας γενναιόδωρα τα κλαδιά. Τα ροζ λουλούδια συλλέγονται σε ταξιανθίες πανικού. Σε πολιτιστικές ποικιλίες, εξακολουθούν να υπάρχουν μπλε και λευκά. Σε αντίθεση με άλλα είδη του γένους Hydrangea, αυτό το φυτό αγαπά τον ήλιο και μπορεί να φυτευτεί σε μέρη με αδύναμη penumbra. Είναι αυτό το είδος, παρά το όνομα "κήπο", που φυτεύεται ενεργά σε γλάστρες και τοποθετείται σε τζάμια. Προτιμά μεσαία και ελαφρώς όξινα εδάφη. Ανάλογα με την οξύτητά τους, μπορεί να αλλάξει το χρώμα των ταξιανθιών. Για να διατηρηθεί το φυτό, το οποίο φυτεύτηκε σε αλκαλικό χώμα, οι ειδικοί συνιστούν το πότισμα του με ένα διάλυμα που περιέχει άλατα. Έχει χαμηλή αντίσταση στον παγετό, γι 'αυτό σε ανοιχτό έδαφος αναπτύσσεται μόνο στο νότο της Ρωσίας. Σε άλλες περιοχές καλλιεργείται σε κλειστά θερμοκήπια και θερμοκήπια. Για την αύξηση της αντοχής στον παγετό ενός φυτού είναι δυνατή μόνο με τη βοήθεια της κατάλληλης φροντίδας και άφθονο πότισμα το καλοκαίρι. Οι ταξιανθίες θα σχηματιστούν στους βλαστούς του περασμένου έτους, οπότε η διατήρηση τους είναι το βασικό καθήκον του κηπουρού. Εάν παρ 'όλα αυτά παίρνετε μια πιθανότητα και ορτανσία φυτών σε ανοιχτό έδαφος στη μεσαία λωρίδα, τότε το χειμώνα θα πρέπει να καλύψετε αξιόπιστα τον θάμνο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα ίδια υλικά όπως για τα τριαντάφυλλα κήπων. Αναπτύσσεται γρήγορα, διαδίδεται καλά με μοσχεύματα.
Πανδέλα ορτανσία
Panicled Hydrangea - θάμνοι και δέντρα που μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι 10 μέτρα ύψος.Αυτό το είδος, αρχικά από την Ασία, έχουμε ήδη αναφέρει. Η φυσική γκάμα των ορτανσία πανικού είναι η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ρωσική Άπω Ανατολή. Αν και το στέμμα των διακοσμητικών δέντρων είναι αρκετά ευρύ, οι ρίζες τους δεν είναι βαθιά, μόνο 0,5-1 m στο πάχος του εδάφους. Προτιμά χαλαρά δασικά εδάφη.
Κυρίως μεγαλώνει στις άκρες και τις εκκαθαρίσεις. Οι ταξιανθίες, σε αντίθεση με την ορτανσία του κήπου, έχουν σχήμα πυραμίδων και μπορούν να φτάσουν μέχρι και 25 εκατοστά σε διάμετρο. Τα φύλλα επιμήκων δέντρων καλύπτουν πυκνά τα κλαδιά. Τα λευκά λουλούδια χιονίζουν στα τέλη του Ιουνίου και μαραίνονται στα τέλη Οκτωβρίου. Είναι ενδιαφέρον ότι οι καρποφόρες ταξιανθίες, οι οποίες βρίσκονται στη μέση του τσαμπιού, πέφτουν νωρίς, και οι άγονες, πλαισιώνοντας την «πυραμίδα», μερικώς γίνονται ροζ με το πέρασμα του χρόνου και διατηρούνται μέχρι τους πρώτους παγετούς. Η πανικλοειδή ορτανσία αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, αν συνεισφέρουν κλιματολογικές συνθήκες σε αυτό. Καλά πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα. Εάν φυτέψετε ορτανσία από έναν σπόρο, τότε η πρώτη ανθοφορία μπορεί να παρατηρηθεί μόνο στο τέταρτο έτος της ανάπτυξης.
Το φυτό προτιμά όξινα ή ουδέτερα εδάφη. Αντιδρά αρνητικά στις ακαθαρσίες με τη μορφή τέφρας, κιμωλίας, ασβέστη. Για να αναπτυχθεί ένα δέντρο, δύο φορές το καλοκαίρι, οι ορτανσίες απομακρύνονται μπουμπούκια στα πλάγια βλαστοί.
Ορτανσία Bretschneider ή groundcover
Η Hortensia Bretschneider πήρε το όνομά της προς τιμήν του Ρώσου βοτανολόγου και γεωγράφου. Οι θάμνοι μπορούν να έχουν στέμμα με διάμετρο έως 3 μ. Και να εκτείνονται μέχρι ύψος 4 μ., Καθώς και ορτανσία μεγάλων φύλλων. Στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Ρωσίας μπορεί να παγώσει. Ανθίζει όλο το καλοκαίρι και νωρίς το φθινόπωρο. Έχει ευρύ, πολύ μεγάλο (το μεγαλύτερο στο γένος) φύλλα ελαφρώς επιμήκους σχήματος με χαρακτηριστικές "εγκοπές" κατά μήκος του περιγράμματος. Τα λουλούδια είναι επίσης μεγάλα, συλλέγονται σε τυπικά πινέλα για τα περισσότερα είδη, αλλά λιγότερο πλούσια από αυτά του κήπου ορτανσία ή πανικοβλημένα. Έχει ένα επιφανειακό ριζικό σύστημα.
Οι ταξιανθίες στην αρχή της ανθοφορίας είναι λευκές, στη συνέχεια σκουραίνουν και γίνονται κορεσμένες πορφυρές.Τα φύλλα, που αρχικά έχουν γαλακτώδες πράσινο χρώμα, στη συνέχεια σκουραίνουν και μέχρι τον Σεπτέμβριο γίνονται σκούρα καφέ. Προτιμά όξινα ή ουδέτερα εδάφη. Όπως και άλλοι εκπρόσωποι του είδους, του αρέσει άφθονο πότισμα, αλλά μεγαλώνει ελάχιστα στη σκιά. Το φυτό πρέπει να τροφοδοτείται με ενώσεις πλούσιες σε σίδηρο και μαγνήσιο. Το κλάδεμα πραγματοποιείται την άνοιξη πριν από τη ροή σίτου. Οι αδύναμοι βλαστοί αφαιρούνται σε έναν καλά ανεπτυγμένο κόμβο. Εάν ο χρόνος με το κλάδεμα χάθηκε και η ροή σίτου έχει ήδη αρχίσει, τότε μπορείτε να αφαιρέσετε αδύναμους και κατεψυγμένους βλαστούς μετά την απελευθέρωση των φύλλων. Φαίνεται μεγάλη σε mixborders και ως αντιστάθμιση. Παίρνει καλά μαζί με τα πολυετή φυτά.
Οι ταξιανθίες του Bretschneider διατηρούν το σχήμα τους καλά μετά το στέγνωμα, επομένως χρησιμοποιούνται συχνά ως συστατικά ξηρών ανθοδέσμων ή διακοσμητικών συνθέσεων.
Μίσθιο ή ορεινές ορειβασίες
Η μίστα ή η ορτανσία αναρρίχησης είναι ένα μοναδικό είδος ύφανσης που δεν έχει κορμό. Εάν συγκρίνουμε το φυτό με άλλους εκπροσώπους του γένους, τότε το λουλούδι είναι εξαιρετικά ανεπιτήδευτο. Το μόνο που χρειάζεται είναι άφθονο πότισμα και ελεύθερος χώρος για πλούσια ανάπτυξη. Έχει ευρύ φύλλα και λευκές ταξιανθίες που συλλέγονται σε πλούσια πινέλα. Η ορτανσία είναι ανθεκτική στον παγετό, αλλά είναι καλύτερα να στεγάσει νέους βλαστούς για τα πρώτα δύο χρόνια για το χειμώνα.
Κατατάσσεται σε διάφορες ποικιλίες: cordifolia, petiolaris, Miranda, αναρριχητική αμπέλια. Προτιμά μερική σκιά. Ιδανικό για διακόσμηση προσόψεων σπιτιών, βεράντες, βεράντες, κιόσκια, πέργκολες και αίθρια. Μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει τα σταφύλια, τον λυκίσκο, τον κλεμύτη ή τον κισσό. Φυτεύονται σε ελαφρώς όξινο έδαφος. Συχνά γίνεται στόχος για τα έντομα. Έχει ένα ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, επιφανειακό ριζικό σύστημα. Απαιτεί συστηματική επίδεσμο (ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια). Καλά πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και με τη βοήθεια στροφών. Τα μοσχεύματα κόβονται στη μέση του ελατηρίου και οι στροφές απλώς σκάβουν κοντά στον θάμνο στο προ-τροφοδοτημένο χώμα.
Ορτανσία ασήμι ή γκρι
Ashen ορτανσία πήρε το όνομά του, λόγω της γκρίζας σκιάς των φύλλων στην πλάτη. Έχει μεγάλες βούρτσες λευκών ταξιανθιών. Οι καλλιέργειες μπορούν να είναι μπλε ή ροζ. Η Βόρεια Αμερική θεωρείται ο τόπος γέννησης της ορτανσίας. Στη χώρα μας, το φυτό δεν έχει λάβει μεγάλη δημοτικότητα, αν και η περίοδος της ανθοφορίας του διαρκεί σχεδόν τρεις μήνες (από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο). Προτιμά ελαφρά όξινα και ουδέτερα εδάφη. Δεν ανέχεται τις ακαθαρσίες ασβέστη ή το πολύ πυκνό έδαφος, τους υγρότοπους. Τους αρέσει άφθονο πότισμα, μερική σκιά.
Οι θάμνοι μπορούν να φτάσουν σε ύψος 2 μ. Έχουν ένα ευρύ στέμμα. Απαιτούν τακτικές αποκοπές, χωρίς τις οποίες αποκτούν μια παραμελημένη και περιποιημένη εμφάνιση. Κατά το κλάδεμα, σχηματίζονται οι ισχυρότεροι κλάδοι, οι οποίοι θα γίνουν ο «σκελετός» του θάμνου. Ακολούθως, οι βλαστοί αποκόπτονται αμέσως μετά το πρήξιμο των νεφρών, μετά το οποίο τα φυτά τρέφονται. Συνιστάται να στεγάσετε νέους θάμνους για το χειμώνα.
Δέντρο ορτανσία
Η ορτανσία του δέντρου είναι ευρέως διαδεδομένη στους ανοικτούς χώρους της Βόρειας Αμερικής. Οι θάμνοι μεγαλώνουν μέχρι 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα είναι ευρύ, και οι ταξιανθίες συλλέγονται σε πλούσια βούρτσα. Το φυτό είναι ανθεκτικό και μπορεί να επιβιώσει σε σύντομο ξηρό διάστημα. Προτιμά καλά καλά υγραμένο έδαφος. Το αδύναμο σημείο της ορτανσίας του δέντρου είναι η ευαισθησία στα ρεύματα.
Στον κήπο γι 'αυτήν, είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα ήσυχο μέρος στη σκιά, που περιβάλλεται από φυσικά εμπόδια που δεν θα επιτρέψουν στον άνεμο να ξεκαθαρίσει. Η περίοδος άνθισης εκτείνεται από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τον Οκτώβριο. Στο ρωσικό κλίμα, μπορεί να παγώσει. Κάθε χρόνο στο τέλος της άνοιξης, θα πρέπει να κόψετε τους βλαστούς σχεδόν στη ρίζα. Στο μέλλον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοσχεύματα. Για να βελτιωθεί η υγεία της ορτανσίας, συνιστάται να το νερό με μια ασθενή διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου κατά μήκος του κορμού.
Ορτανσία ορτανσία
Η ορτανσία είναι δρυός, καθώς και ασβέστη, που είναι ιθαγενή στις νότιες περιοχές της Βόρειας Αμερικής.Το είδος δεν είναι ανθεκτικό, επομένως, στα γεωγραφικά μας πλάτη δεν καλλιεργείται σε ανοιχτό έδαφος, αλλά είναι ιδανικό για ένα κλειστό θερμοκήπιο. Έχει πολυτελή πυραμιδικά "συστάδες" ταξιανθιών και μεγάλα φύλλα με οδοντωτά λοβούς παρόμοια με τα σταφύλια. Μέχρι το φθινόπωρο, το φύλλωμα γίνεται πορφυρό-μοβ.
Οι ταξιανθίες είναι αρχικά χιονάτες, προς το τέλος της περιόδου ανθοφορίας γίνονται ροζ. Προτιμά ελαφρά όξινα εδάφη. Επιτρέπεται προσγείωση σε αλκαλικές, αλλά με την εισαγωγή του σωστού λιπάσματος οξέος. Δεν ανέχεται ούτε σύντομες ξηρές περιόδους. Απαιτεί τακτική, άφθονο πότισμα. Προτιμά μερική απόχρωση με το φως, διάχυτο φως. Η ορτανσία δρυός πρέπει να γονιμοποιηθεί δύο φορές το χρόνο: νωρίς την άνοιξη και αμέσως πριν την ανθοφορία. Το χειμώνα, οι θάμνοι πρέπει να καλύπτονται.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κλαδιά ερυθρελάτης. Οι θάμνοι με ύψος άνω του 1 μ. Πρέπει να δένονται σε υποστηρίγματα, έτσι ώστε το κάλυμμα χιονιού με το βάρος του να μην σπάει τα κλαδιά.
Ορτανσία
Αυτό το είδος είναι επίσης εγγενές στη Βόρεια Αμερική. Έχει χαμηλή αντίσταση στον παγετό, επομένως, στη μεσαία ζώνη της Ρωσίας στο ανοικτό έδαφος δεν καλλιεργείται. Ο θάμνος φτάνει τα 2 μέτρα σε ύψος. Έχει υπέροχη πινέλα από ταξιανθίες ζωγραφισμένες στο λευκό. Τα φύλλα είναι μεγάλα, με χαρακτηριστικές μικρές εγκοπές και επιμήκη άκρη. Τα υποκαταστήματα καλύπτονται άνισα. Η περίοδος ανθοφορίας είναι αρκετά σύντομη (Ιούλιος-Αύγουστος). Σε σύγκριση με άλλους εκπροσώπους του είδους, η ακτινοβόλος ορτανσία διαθέτει τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στη Ρωσία, ριζώνει μόνο στις νότιες περιοχές. Το χειμώνα δεν καλύπτεται απαραίτητα μόνο το έδαφος του φυτού, αλλά και το λεπτό ριζικό σύστημα. Η διαδικασία της αυξανόμενης ακτινοβόλης ορτανσίας από τους σπόρους είναι πολύ επίπονη. Το έδαφος έχει προετοιμαστεί από την πτώση. Αργότερα, οι νεαροί βλαστοί θα πρέπει να τροφοδοτούνται τακτικά και να προστατεύονται από νυχτερινούς παγετούς. Η φύτευση δενδρυλλίων είναι πολύ απλούστερη: αρκεί να τα στρώσετε, να τα ρίξετε με νερό και να τα ταΐσετε γενναιόδωρα. Τους αρέσει μερική σκιά και ελαφρώς όξινο χώμα.
Οδοντωτή ορτανσία
Οδοντωτή ορτανσία - ένας καταπράσινος θάμνος που φτάνει σε ύψος έως 1,5 μ. Τα φύλλα είναι μικρά, σχήματος ατράκτου με αιχμηρή άκρη. Στην αρχή της ανθοφορίας, έχουν μια πλούσια, πυκνή πράσινη απόχρωση. Οι ταξιανθίες συγκεντρώνονται σε χαλαρές βούρτσες. Μπορεί να αλλάξει το χρώμα ανάλογα με την οξύτητα του εδάφους. Σε ελαφρώς όξινο χώμα, τα ανθοφόρα λουλούδια πυρήνα έχουν βαθύ μπλε απόχρωση και οι άγονες άκρες είναι μπλε με λευκό περίγραμμα. Υπάρχει επίσης ένα όμορφο λιλά χρώμα. Πριν ξεθωριάσει, τα αποστειρωμένα λουλούδια γίνονται ροζ στα άκρα της βούρτσας. Η περίοδος άνθισης διαρκεί από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο. Εάν το κλίμα δεν είναι κατάλληλο για το φυτό ή δεν έχει λάβει την κατάλληλη φροντίδα, τότε αυτή η περίοδος μειώνεται στον Αύγουστο. Η πιο δημοφιλής ποικιλία ορτανσίας serratus θεωρείται Blue Bird. Οι ταξιανθίες του Blue Bird έχουν ασυνήθιστο μπλε-ιώδες-πορφυρό χρώμα. Όπως και οι περισσότεροι εκπρόσωποι του γένους, ο οριζόντιος ορτανσία προτιμά ελαφρώς όξινα εδάφη, χώρους με διάχυτο φως και άφθονο πότισμα.
Όταν καλλιεργούνται σε ανοιχτό έδαφος στην κεντρική Ρωσία, το φυτό πρέπει να προστατεύεται για το χειμώνα. Στις νότιες περιοχές, δεν απαιτείται πρόσθετη θέρμανση, αλλά υπό την επιφύλαξη της απουσίας ξαφνικών μεταβολών της θερμοκρασίας. Εκτός από τα μοσχεύματα, η ορτανσία serratin διαδίδεται καλά με διαίρεση. Ο θάμνος εξορύσσεται εντελώς από το έδαφος και χωρίζεται σε δύο μέρη με την προϋπόθεση ότι τα νεφρά της ανανέωσης παραμένουν σε κάθε μία.
Ορτανσία Sargent
Το Sargent Hydrangea είναι ένας πολυτελής, ψηλός θάμνος που προέρχεται από την Κίνα. Ονομάστηκε από τον εξέχοντα Αμερικανό βοτανολόγο που έγινε ο πρώτος διευθυντής του Βοτανικού Κήπου στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο θάμνος μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 4 μ. Έχει σκληρά κλαδιά που καλύπτονται με τα δόντια. Τα φύλλα είναι μεγάλα, βελούδινα, ελαφρώς επιμήκη. Τα λουλούδια συλλέγονται σε ταξιανθίες με τη μορφή επίπεδων ομπρέλες. Φρούτα έχουν μια πλούσια λιλά, και αποστειρωμένο στις άκρες - ένα χιόνι-λευκό χρώμα. Το είδος χαρακτηρίζεται από σύντομη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου.
Στη μεσαία ζώνη της Ρωσίας, τα κουτιά φρούτων δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν. Είναι σχεδόν αδύνατο να αναπτύσσεται ανεξάρτητα ορτανσία από τους σπόρους, επομένως διαδίδεται με φυτικό τρόπο (με μοσχεύματα και στρωματοποίηση). Βυζιά προσεκτικά καταφύγιο για το χειμώνα. Το έδαφος του εργοστασίου πάει πολύ συχνά να παγώνει, αλλά με σωστή φροντίδα αποκαθίσταται γρήγορα. Προτιμά όξινα και ελαφρώς όξινα εδάφη. Απαιτεί άφθονο πότισμα, όπως και άλλοι τύποι ορτανσίας.
Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας και της φροντίδας της ορτανσίας στο ανοικτό έδαφος
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό το φυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδιότροπο. Για παράδειγμα, εάν την συγκρίνετε με τη βασίλισσα των λουλουδιών - ένα τριαντάφυλλο που αντιδρά έντονα σε οποιαδήποτε αλλαγή του κλίματος ή στο πρόγραμμα φροντίδας, τότε η ορτανσία είναι μια κουραστική και ανεπιτήδευτη κυρία. Το παραποιημένο πότισμα είναι το μόνο πράγμα που δεν θα αντιμετωπίσει σε καμία περίπτωση. Πολλές ποικιλίες ορτανσίες μπορούν να αντέξουν τη βραχυπρόθεσμη ξηρασία, αλλά αυτή είναι μάλλον η εξαίρεση από τον κανόνα. Όπως και με κάθε άλλο λουλούδι στον κήπο, η φροντίδα γι 'αυτό πρέπει να γίνεται σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, τους οποίους θα γνωρίσουμε αργότερα.
Επιλογή τόπου, προετοιμασία εδάφους και φύτευση θάμνων
Η ορτανσία των φυτών συνιστάται την άνοιξη. Το χώμα μπορεί να προετοιμαστεί το φθινόπωρο, να το χαλαρώσει και να προσθέσει λιπάσματα. Δεδομένου ότι σε όλους τους τύπους ορτανσίας (ακόμη και δέντρα) το ριζικό σύστημα είναι επιφανειακό, δηλαδή οι βλαστοί δεν διεισδύουν βαθιά μέσα στο έδαφος, προτιμώντας να τεντώνονται στις πλευρές, αρκεί ένα βαθύ βάθος 0,7 μ. Το μέρος πρέπει να προστατεύεται αξιόπιστα από τον άνεμο. Το άμεσο ηλιακό φως θα προκαλέσει ξηρότητα του θάμνου, οπότε είναι προτιμότερο να επιλέξετε μερική απόχρωση. Ίσως ένα ψηλό δέντρο με ένα φαρδύ στέμμα μεγαλώνει κοντά. Το διάσπαρτο φως που θα διαπεράσει το φύλλωμα είναι η καλύτερη επιλογή για την ορτανσία.
Το φυτό προτιμά χαλαρά, όξινα ή ελαφρώς όξινα εδάφη. Η τύρφη και τα λιπάσματα θα πρέπει να χύνεται στην τρύπα. Το πλάτος του πρέπει να είναι διπλάσιο από το μέγεθος του ριζικού συστήματος του δενδρυλλίου.Το βγάζουν από την κατσαρόλα, το κουνάζουν καλά και το καλύπτουν με χώμα αναμεμειγμένο με κομπόστ. Το κομμάτι της γης με ένα δενδρύλλιο πρέπει να ανέβει λίγο πάνω από το έδαφος. Το χώμα είναι τυλιγμένο, ποτισμένο και πολωμένο.
Πότισμα, λίπανση και πολτοποίηση
Μέχρι και 50 λίτρα νερού χύνονται σε ενήλικους θάμνους κάθε φορά. Αν το χώμα γύρω από την ορτανσία είναι αλατισμένο, τότε οι όγκοι μπορούν να μειωθούν. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η γη γύρω από τον θάμνο θα πρέπει να χαλαρώσει (μέχρι 5 εκατοστά βάθος) τουλάχιστον τρεις έως τέσσερις φορές. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, οι ξεθωριασμένοι βλαστοί πρέπει να απομακρύνονται έγκαιρα. Συμπλήρωση του δακτυλίου πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο: την άνοιξη και μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας. Για τους σκοπούς αυτούς, αγοράστε ειδικές ενώσεις που είναι εξισορροπημένες ειδικά για ορτανσία. Είναι καλύτερα να στρώσετε τη γη με βελόνες από έλατο ή φλοιό.
Κανόνες κλάδεμα
Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια (πριν από την πρώτη ανθοφορία), η ορτανσία δεν κλαδεύεται καθόλου. Κατά το πέμπτο έτος στις αρχές της άνοιξης, αμέσως μετά το πρήξιμο των μπουμπουκιών, οι κλαδιά κόβονται κατά περίπου ένα τρίτο. Θα πρέπει να μείνουν τρία έως έξι νεφρά. Για το κλάδεμα ορντεόν δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί το κλάδεμα, δεδομένου ότι ανθίζει στα βλαστικά του περασμένου έτους.
Τι να κάνετε για να αλλάξετε το χρώμα της ταξιανθίας
Το χρώμα των ταξιανθιών ορτανσίας μπορεί να αλλάξει προσωπικά. Αναφέραμε ήδη αυτό το χαρακτηριστικό του λουλουδιού: το φυτό αντιδρά έντονα στις αλλαγές της οξύτητας του εδάφους, η οποία εκδηλώνεται σε μια αλλαγή στις αποχρώσεις των πετάλων. Έτσι ώστε να επιστρωθούν προσωρινά με μπλε χρώμα, αρκεί να ρίξουμε ορτανσία με μια αδύναμη λύση μαγγανίου. Οι ταξιανθίες θα επιστρέψουν στο άσπρο αμέσως μετά το σταμάτημα του πότισμου. Για να πάρει μια μπλε απόχρωση, ο θάμνος ποτίζεται με ένα αδύναμο διάλυμα στυπτηρίας ή θειικού αργιλίου. Ένα διάλυμα με χαμηλή συγκέντρωση θειικού σιδήρου θα γίνει μοβ.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι τα ίδια τα πέταλα που αλλάζουν το χρώμα, αλλά οι φλέβες τους, δηλαδή, η σκιά δεν αποδίδει ομοιόμορφη.
Χειμερινά παρασκευάσματα
Το χώμα γύρω από τον θάμνο θα πρέπει να σκληρυνθεί και να σκονισθεί. Στη συνέχεια κόψτε τις ξεθωριασμένες βλαστοί και τα κάτω φύλλα.Η κλάδεσή του συμβάλλει στην εξόρυξη του κορμού, δηλαδή στη δημιουργία φυσικής προστασίας από τον παγετό. Δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί η χειμωνιάτικη ορτανσία που καλύπτεται από το έδαφος για το χειμώνα. Αυτά τα δύο είδη θεωρούνται τα πιο ανθεκτικά στον παγετό. Το υπόλοιπο θα πρέπει να είναι επιπλέον μονωμένο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κλαδιά ερυθρελάτης ή μη υφασμένα υλικά. Εάν ο θάμνος είναι ψηλός, τότε είναι δεμένο με ένα στήριγμα έτσι ώστε τα κλαδιά να μην σπάσουν κάτω από το βάρος του χιονιού. Η διαδικασία στεγάστωσης πραγματοποιείται στις αρχές Οκτωβρίου αμέσως μετά τους πρώτους αγχωμένους παγετούς. Πολύ νέοι θάμνοι απλά κοιμούνται με ένα μίγμα εδάφους και πεσμένα φύλλα.
Η καταπολέμηση ασθενειών και παρασίτων ορτανσίας
Η ορτανσία είναι αρκετά ανθεκτική στις ασθένειες, αλλά με ακατάλληλη φροντίδα ή ακατάλληλες συνθήκες μπορεί να αρχίσει να μαραίνεται. Οι δύο κύριοι κίνδυνοι για το λουλούδι είναι η χλωρόζη και οι μυκητιακές ασθένειες (λευκή, γκρίζα σήψη). Η πρώτη ασθένεια αναπτύσσεται με έλλειψη σιδήρου. Αν οι βλαστοί στεγνώσουν, τα φύλλα γίνονται κίτρινα και στριφογυρίζουν και οι ταξιανθίες παραμορφώνονται και έπειτα είναι καιρός να θρέψουμε τον θάμνο με διάλυμα που περιέχει σίδηρο. Η λευκή σήψη και η γκρίζα σήψη είναι μυκητιακές ασθένειες που επηρεάζουν πρώτα το ριζικό σύστημα. Το πρώτο σημάδι μόλυνσης είναι ένα χαρακτηριστικό χνούδι στον κορμό και τα κλαδιά. Αντιμετωπίζουν ασθένειες με ειδικά μυκητοκτόνα. Τα κατεστραμμένα κλαδιά κλαδεύονται.
Λιγότερο συχνά, η ορτανσία επηρεάζεται από το septoria. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η εμφάνιση μαύρων κηλίδων στα φύλλα. Σε μια παραμελημένη μορφή, επηρεάζουν τα υποκαταστήματα. Εάν η ανάπτυξη της νόσου δεν σταματήσει εγκαίρως, τότε ένα φυτό που έχει χάσει το φύλλωμα θα πεθάνει. Η Septoriosis αντιμετωπίζεται με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό. Το ωίδιο μούχλα εκδηλώνεται επίσης σε σημεία στο φύλλωμα, αλλά σε ένα ανοιχτό γκρι χρώμα. Εάν ο θάμνος επηρεάζεται από αυτή την ασθένεια, δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσει από το χειμώνα. Το ωίδιο μούχλα επεξεργάζεται με ειδικά μυκητοκτόνα.
Μέθοδοι αναπαραγωγής
Υπάρχουν τέσσερις τρόποι αναπαραγωγής των ορτανσιών:
Μοσχεύματα.
Διαίρεση του θάμνου.
Επίστρωση.
Σπόροι
Η τελευταία επιλογή είναι η πιο χρονοβόρα και είναι κατάλληλη μόνο για επαγγελματίες κηπουρούς που έτρωγαν το σκυλί σε αυτό το σκάφος. Είναι καλύτερα για έναν αρχάριο να δώσει προσοχή στις τρεις πρώτες μεθόδους. Η διαίρεση του θάμνου, για την οποία γράψαμε ήδη παραπάνω, είναι απλή: το φυτό είναι προσεκτικά κατεδαφισμένο και χωρισμένο σε δύο μέρη. Οι μύρκες των νεφρών θα πρέπει να παραμένουν σε κάθε μέρος με ρίζες. Μετά από αυτό, φυτεύονται σε δύο διαφορετικές κοιλότητες. Τα μοσχεύματα είναι η πιο δημοφιλής μέθοδος διάδοσης φυτών. Η βολή είναι γυρισμένη από έναν ενήλικα θάμνο. Τα μοσχεύματα από τους πλευρικούς κλάδους λαμβάνονται με την υψηλότερη ποιότητα. Η φέτα πρέπει να γίνει κάτω από τον κόμβο ή κάτω από τον νεφρό. Τα μοσχεύματα είναι ομαδοποιημένα, κόβουν περιττά φύλλα, αφήνοντας σε κάθε ένα ή δύο με μπουμπούκια.
Από κάτω, η δέσμη επεξεργάζεται με διεγερτικό ανάπτυξης. Φυτεύονται σε στραγγισμένο έδαφος υπό γωνία. Τα ριζωμένα μοσχεύματα συνήθως ανά μήνα σε θερμοκρασίες 15-25 μοίρες. Τα μοσχεύματα εκτελούνται στη μέση του καλοκαιριού. Για να διαδοθεί η στρωματοποίηση, τα πλευρικά κλαδιά του μητρικού θάμνου κάμπτονται στο έδαφος και καρφώνονται, σκαμμένα σε ρηχές τρύπες. Κατ 'αρχάς, στα κλαδιά, πρέπει να κάνετε τομές στις οποίες εισάγονται αγώνες. Τέτοιες βλάβες ιστού θα συμβάλλουν στην επιτάχυνση του σχηματισμού ρίζας Παστεριωμένοι βλαστοί πασπαλισμένοι με ένα μίγμα τύρφης και χώματος. Πρέπει να ποτίζονται τακτικά. Μετά το σχηματισμό ενός πλήρους ριζικού συστήματος, το φυτό μπορεί να διαχωριστεί από τη μητέρα και να μεταμοσχευθεί σε άλλη θέση.
Τι να εγκαταστήσετε δίπλα στην ορτανσία - επιλέξτε εταίρους και συνεργάτες
Ορτανσίες πηγαίνουν καλά με θάμνους πασχαλιά. Οι μεγάλες ταξιανθίες των φυτών βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους, δίνοντας έμφαση στη μεγαλοπρέπεια και ακόμη και στο ελαφρύ επίσημο σχεδιασμό. Τα μικρά άνθη spire και chubushnik είναι μια άλλη επιλογή για βούρτσες ορτανσίας. Δεδομένου ότι όλα τα είδη είναι υδρόφιλα, θάμνοι μπορούν να φυτευτούν κοντά στη λίμνη. Σε αυτή τη ζώνη, συνδυάζονται με παχάρια θυμίαμα και αστυπία.Μια άλλη επιλογή για την ομαδική φύτευση συνδυάζεται με άλλους θάμνους στο φράχτη (κουτσομπολιά, cotoneaster, αρκεύθου). Μπορείτε να πειραματιστείτε και να φυτέψετε ορτανσία δίπλα στα λουλούδια του "βασιλικού αίματος": κρίνους ή τριαντάφυλλα. Για ένα είδος ύφανσης, ο clematis ή ο κισσός είναι κατάλληλος ως γείτονας.
Ορτανσία στο σχεδιασμό του τοπίου του κήπου και του εξοχικού σπιτιού
Η ορτανσία, χάρη στην ανεπιτήδευσή της, μια πληθώρα μορφών και χρωμάτων, έχει γίνει δημοφιλής στο σχεδιασμό του τοπίου. Και ποιο άλλο λουλούδι μπορείτε να αλλάξετε τον εαυτό σας με το χρώμα ανάλογα με τη διάθεσή σας ή την παλέτα του site; Συχνά απαντάται σε μεσογυμνάσια, βραχόκηπους, διακοσμητικές συνθέσεις και ως αντιστάθμισμα. Η ορτανσία είναι κατάλληλη τόσο για ομαδικές όσο και για μονές στάσεις. Ευελιξία, ομορφιά, μεγάλη περίοδος ανθοφορίας, ευκολία φροντίδας - αυτές είναι οι ίδιες οι ιδιότητες για τις οποίες οι σχεδιαστές τοπίου εκτιμούν αυτό το λουλούδι.
Ορτανσίες και στυλ σχεδιασμού
Η ορτανσία είναι καθολική. Μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιαδήποτε στυλιστική λύση. Είναι δυνατό να χαλάσει το οικόπεδο με λουλούδια μόνο αν έχουν μια ασυνήθιστη, καλλωπισμένη εμφάνιση. Η ορτανσία ταιριάζει απόλυτα με το ιαπωνικό εθνοτικό στυλ. Σε ένα μινιμαλιστικό σχέδιο, ήταν πάντα ένας ευπρόσδεκτος φιλοξενούμενος. Οι πλούσιες ταξιανθίες θα συμπληρώσουν την ποικιλία του κήπου, διακοσμημένες με στυλ της χώρας, art nouveau, naturgarden, εθνοτικές. Η τελευταία ομάδα οδηγιών αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Η ορτανσία ρέει οργανικά σε χαοτικές, πλούσιες φυτείες του μαυριτανικού στυλ, καθώς και σε συγκρατημένα, αυστηρά αγγλικά σύνολα σύνθεσης.
Δημιουργία ενός λουλουδιού ορτανσία
Χαμηλή, όμορφα διακοσμημένα θάμνους ορτανσία είναι κατάλληλα για τακτοποιημένα παρτέρια κοντά στο σπίτι και κατά μήκος πεζών. Οι υψηλές φυτείες θα γίνουν το κέντρο της ελεύθερης σύνθεσης, μιας έκπτωσης, ενός μεσαίου πλαισίου ή μιας ζωντανής ταινίας φράχτη.Δεδομένου ότι η ορτανσία είναι πολυετής, μια παρτέρι συνεχούς ανθοφορίας θα πρέπει να προστατεύεται με ακανθώδη κωνοφόρα φυτά, τα οποία θα τονίζουν το πολύχρωμο του "πυρήνα" της σύνθεσης. Ο χώρος για έναν κήπο λουλουδιών καθαρίζεται από ζιζάνιο, εκσκαφέρεται και γονιμοποιείται. Συνδυάστε τα συστατικά της σύνθεσης σε αποχρώσεις και ύψη. Εάν το κρεβάτι λουλουδιών είναι δίπλα σε ένα φράχτη ή άλλο φράγμα, δηλαδή, είναι μονόπλευρο, τότε πρώτα φυτά ψηλά φυτά, σταδιακά μετακινώντας σε εκείνα που είναι χαμηλότερα. Εάν ο κήπος λουλουδιών βρίσκεται στο κέντρο (για παράδειγμα, ανάμεσα σε μονοπάτια κήπου), τότε ψηλά λουλούδια τοποθετούνται στο κέντρο.
Συμπέρασμα
Η ορτανσία είναι ένα εκπληκτικό λουλούδι με μακρά ιστορία. Αν και έχει πάψει πολύ να θεωρείται εξωτικό στη χώρα μας, το φυτό εξακολουθεί να κατακτά τις καρδιές των κηπουρών με ένα συνδυασμό απλότητας και πολυπλοκότητας. Εάν μόλις αρχίσετε να εργάζεστε στον κήπο, έχετε λίγη εμπειρία στην καλλιέργεια χώρων πρασίνου, τότε η ανεπιτήδευτη ορτανσία θα είναι μια καλή επιλογή για το πρώτο πείραμα.
Σύμφωνα με τη βοτανική ταξινόμηση, η ορτανσία ανήκει στην οικογένεια με το ίδιο όνομα. Τώρα αυτά τα λουλούδια ανθίζουν άφθονα στους κήπους και μαγευτικά κάθονται σε γλάστρες στα παράθυρα, κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρα. Στην Ευρώπη, η ορτανσία εμφανίστηκε πριν από έξι αιώνες. Σε διαφορετικούς χρόνους, το εξωτικό φυτό μεταφέρθηκε από τη Βόρεια Αμερική και την Ασία στη Γαλλία και την Αγγλία. Όπως κάθε απορία, κοστίζει πολλά χρήματα και αναπληρώνει τις συλλογές μόνο πλουσίων ανθρώπων. Στην Ευρώπη, αρχικά η ορτανσία εκπροσωπήθηκε σε δύο μόνο χρώματα: κόκκινο και λευκό. Στη συνέχεια, χάρη στο έργο των κτηνοτρόφων, εμφανίστηκαν ταξιανθίες νέων χρωμάτων. Αν και η ορτανσία αναπτύσσεται στα τεράστια εδάφη της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, της Άπω Ανατολής της Ρωσίας και της Ασίας, το λουλούδι είναι πιο διαδεδομένο στην Κίνα και την Ιαπωνία. Στο
Στη χώρα του ανερχόμενου ήλιου δόθηκε το όνομα Adzisai, το οποίο μεταφράζεται από kanji ως "μοβ ηλιόλουστο λουλούδι".Τα πιο βίαια ορχιδέα της ορτανσίας μπορεί να δει κανείς στην αρχαία ιαπωνική πόλη, μια από τις πρώην πρωτεύουσες της χώρας - Καμακούρα. Εκτός από το άγαλμα του Βούδα και πολυάριθμα ιερά Shinto, υπάρχει το Meigetsu-in ή το Adzisai-dera, το οποίο μεταφράζεται ως "Ναός της Ορτανσίας". Το συγκρότημα υπήρχε από το 1160 και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα κτίρια περιβάλλονται προσεκτικά από έντονα μπλε σύννεφα ταξιανθιών Princess hortensa. Στις αρχές του καλοκαιριού, ο ναός μετατρέπεται σε ένα τεράστιο αρωματικό κήπο, που προσελκύει τουρίστες. Τώρα δεν είναι δύσκολο να αποκτήσετε τέτοια μεγαλοπρέπεια για το σπίτι σας. Ας μάθουμε για τις ιδιοτροπίες της ορτανσίας του κήπου, τις ιδιαιτερότητες της καλλιέργειας και της ταξινόμησης των ειδών.
Περιεχόμενα
Χαρακτηριστικά ορτανσίας
Η ακριβής ηλικία της ορτανσίας δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Οι επιστήμονες δίνουν μερικές φορές φανταστικό αριθμό δεκάδων εκατομμυρίων ετών. Έχουν λόγο για τέτοιες δηλώσεις: ανεξάρτητες ανασκαφές σε διαφορετικές ηπείρους έδειξαν ότι οι σπόροι φυτών έχουν διατηρηθεί στο πάχος της γης από την εποχή της εποχής των Κηνοζωών. Ο πρώτος βοτανολόγος που εισήγαγε το κοινό στο ορτανσία ήταν ο John Bartram.Ο αυτοδίδακτος, ένας ενθουσιώδης, οργάνωσε ανεξάρτητα μια εκστρατεία στα βουνά της Απαλαχίας το 1732, όπου ανακάλυψε περισσότερα από ένα νέα είδη φυτών που προηγουμένως ήταν άγνωστα στην επιστήμη. Μεταξύ αυτών ήταν η ορτανσία του δέντρου. Ήταν η πρώτη της που έφερε στον Παλαιό Κόσμο από τη Νέα. Η ευρωπαϊκή ονομασία "ορτανσία" δόθηκε στο φυτό από τον Γάλλο βοτανολόγο και φυσιοδίφη Philibert Commerson. Προέρχεται από το λατινικό "hortus", το οποίο μεταφράζεται ως "κήπος". Στη συνέχεια, σε μια μεταγενέστερη ταξινόμηση, η ορτανσία μετονομάστηκε σε "ορτανσία", η οποία στα ελληνικά σημαίνει "δοχείο με νερό". Σύμφωνα με την γενικά αποδεκτή γνώμη, το λουλούδι έλαβε ένα νέο όνομα λόγω του ειδικού σχήματος των κουτιών σπόρων, που μοιάζουν με μικρές κανάτες. Αν και το επίσημο όνομα άλλαξε και στα βιβλία άρχισαν να ονομάζουν διαφορετικά την ορτανσία, το ίδιο το όνομα που ονομάζεται το φυτό Commerson χρησιμοποιήθηκε στην καθημερινή ζωή.
Ωστόσο, λόγω του μεγάλου αριθμού "προσποιητών" που θα μπορούσαν να προκαλέσουν την ψυχή του Commerson, ο αληθινός εμπνευστής που ονομάστηκε Hortense ανάμεσα σε ιστορικά στοιχεία δεν μπορούσε να υπολογιστεί. Η δεύτερη πατρίδα του λουλουδιού είναι η Ιαπωνία. Ήταν πρακτικά αδύνατο να βρεθούν σπάνια είδη σε αυτή τη χώρα και να τα εξάγεις στον Μεσαίωνα. Από το 1639, έχει κλείσει για τους αλλοδαπούς. Οι λάτρεις έπρεπε να βγουν έξω, επινοώντας τους πρωτότυπους τρόπους εξαγωγής φυτών. Ο βοτανολόγος Karl Tunberg και ο γιατρός Philipp von Siebolz ανακάλυψαν δύο ακόμα ποικιλίες για τον υπόλοιπο κόσμο: μεγάλη ορτανσία και πανικοειδή, αντίστοιχα. Το τελευταίο πλήρωσε ακόμη και για τις δραστηριότητές του με δυο χρόνια που πέρασε στα ιαπωνικά μπουντρούμια. Μετά από αυτό, οι γιατροί εκδιώχθηκαν από τη χώρα χωρίς το δικαίωμα επιστροφής, αλλά διατηρούσε ακόμα πολύτιμα λάχανα και τους έφερε στην Ολλανδία. Παράλληλα, μια άλλη ποικιλία εισήχθη από την Κίνα, η οποία ονομάστηκε ορτανσία της Joseph Banks προς τιμήν του ιδρυτή του Kew Gardens στην Αγγλία, όπου φυτεύτηκε για πρώτη φορά.
Η φούσκα που παράγεται από την καινοτομία έπαψε να είναι άσχημη μετά από μερικά χρόνια, και το λουλούδι ξεχάστηκε αξέχαστα.Είναι αλήθεια ότι η λήθη δεν κράτησε πολύ (σε σύγκριση με την ηλικία του φυτού), μόνο μερικές δεκαετίες, και σήμερα μπορούμε να παρατηρήσουμε μια νέα έκρηξη στην όμορφη ορτανσία, που αποπνέει με το μεγαλείο των ταξιανθιών και την ποικιλία των χρωμάτων.
Αμέσως μετά την εμφάνισή του στον Παλαιό Κόσμο, η πρώτη παρτίδα λουλουδιών μπήκε σε ιδιωτικές συλλογές και προσωπικά θερμοκήπια. Μόλις δύο βλαστοί χτύπησαν το Βέλγιο. Σε αυτή τη χώρα, πίσω στο Μεσαίωνα, η πόλη της Γάνδης άκμασε (τόσο εικαστικά όσο και κυριολεκτικά). Στη συνέχεια, έλαβε το ανεπίσημο καθεστώς της "Πόλης των Λουλουδιών". Αρκετά ιδιωτικά αγροκτήματα για αρκετούς αιώνες μεγάλωσαν τα πιο ασυνήθιστα, εξωτικά φυτά για την Ευρώπη, τα οποία στη συνέχεια πωλούσαν. Οι επιχειρήσεις ανέβαιναν, καθώς μεγάλα θερμοκήπια και θερμοκήπια με τα οποία οι πλούσιοι που διακοσμούσαν τα αρχοντικά τους ήρθαν στη μόδα. Μέχρι σήμερα, κάθε πέντε χρόνια στη Γάνδη, πραγματοποιείται το φεστιβάλ λουλουδιών της Γάνδης Floralia. Άρχισαν να καλλιεργούν ορτανσία "σε βιομηχανική κλίμακα" εδώ στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η επιχείρηση λουλουδιών μοιράστηκε μεταξύ αρκετών τοπικών οικογενειών. Αν και κυρίως τα εσωτερικά είδη αναπτύσσονται σε θερμοκήπια, έχουν επανειλημμένα λάβει τα υψηλότερα βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς και φεστιβάλ.
Πλούσια συστάδες ταξιανθιών, θαμμένα σε πράσινα φύλλα, αξίζουν πραγματικά την προσοχή των κηπουρών. Εκτός από την πολυτελή εμφάνιση, το λουλούδι έχει ένα χαλαρό χαρακτήρα και πρακτικά δεν δείχνει ιδιοτροπίες. Το μόνο πράγμα που η ορτανσία κυριολεκτικά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς άφθονο πότισμα. Το φυτό αγαπά το νερό, αλλά έχει αναπτύξει μια πιο περίπλοκη σχέση με τον ήλιο: θα σας ευχαριστήσει με τα λουλούδια, αυξάνοντας ακόμα και στη σκιερή ζώνη του κήπου. Ψηλοί θάμνοι μπορούν να χρησιμεύσουν ως φράκτες στην περιοχή. Μια ποικιλία από λουλούδια και ακόμη και διαφορετικές αποχρώσεις των ταξιανθιών στον ίδιο θάμνο, σας επιτρέπουν να προσθέσετε νέα χρώματα στην παλέτα τοπίων και να επιλέξετε έναν τόνο για τη διάθεση.
Είδη και ποικιλίες
Το γένος Hydrangea ενώνει μερικές δεκάδες είδη.Όσον αφορά τον ακριβή αριθμό τους, τα κορίτσια δεν έχουν συναίνεση. Ως συνήθως, οι διαφορές δεν υποχωρούν στην επιστημονική κοινότητα: απαιτούν να συνδυάσουν ορισμένα είδη σε ένα και αντίστροφα - να χωριστούν βάσει σημαντικών διαφορών μεταξύ των φυτών. Η ορτανσία αυξάνεται όχι μόνο με τη μορφή θάμνων, αλλά και δένδρων και ακόμη και αμπέλια. Εξετάστε τα κορυφαία δέκα είδη που έχουν κερδίσει τη μεγαλύτερη δημοτικότητα μεταξύ των κηπουρών.
Μεγανόφυτη ορτανσία ή κήπος
Η μεγάλη ορτανσία ή ορτανσία κήπου είναι ένας θάμνος που μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 4 μ. Έχει ευρύ φύλλα με αιχμηρές άκρες, καλύπτοντας γενναιόδωρα τα κλαδιά. Τα ροζ λουλούδια συλλέγονται σε ταξιανθίες πανικού. Σε πολιτιστικές ποικιλίες, εξακολουθούν να υπάρχουν μπλε και λευκά. Σε αντίθεση με άλλα είδη του γένους Hydrangea, αυτό το φυτό αγαπά τον ήλιο και μπορεί να φυτευτεί σε μέρη με αδύναμη penumbra. Είναι αυτό το είδος, παρά το όνομα "κήπο", που φυτεύεται ενεργά σε γλάστρες και τοποθετείται σε τζάμια. Προτιμά μεσαία και ελαφρώς όξινα εδάφη. Ανάλογα με την οξύτητά τους, μπορεί να αλλάξει το χρώμα των ταξιανθιών. Για να διατηρηθεί το φυτό, το οποίο φυτεύτηκε σε αλκαλικό χώμα, οι ειδικοί συνιστούν το πότισμα του με ένα διάλυμα που περιέχει άλατα. Έχει χαμηλή αντίσταση στον παγετό, γι 'αυτό σε ανοιχτό έδαφος αναπτύσσεται μόνο στο νότο της Ρωσίας. Σε άλλες περιοχές καλλιεργείται σε κλειστά θερμοκήπια και θερμοκήπια. Για την αύξηση της αντοχής στον παγετό ενός φυτού είναι δυνατή μόνο με τη βοήθεια της κατάλληλης φροντίδας και άφθονο πότισμα το καλοκαίρι. Οι ταξιανθίες θα σχηματιστούν στους βλαστούς του περασμένου έτους, οπότε η διατήρηση τους είναι το βασικό καθήκον του κηπουρού. Εάν παρ 'όλα αυτά παίρνετε μια πιθανότητα και ορτανσία φυτών σε ανοιχτό έδαφος στη μεσαία λωρίδα, τότε το χειμώνα θα πρέπει να καλύψετε αξιόπιστα τον θάμνο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα ίδια υλικά όπως για τα τριαντάφυλλα κήπων. Αναπτύσσεται γρήγορα, διαδίδεται καλά με μοσχεύματα.
Πανδέλα ορτανσία
Panicled Hydrangea - θάμνοι και δέντρα που μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι 10 μέτρα ύψος.Αυτό το είδος, αρχικά από την Ασία, έχουμε ήδη αναφέρει. Η φυσική γκάμα των ορτανσία πανικού είναι η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ρωσική Άπω Ανατολή. Αν και το στέμμα των διακοσμητικών δέντρων είναι αρκετά ευρύ, οι ρίζες τους δεν είναι βαθιά, μόνο 0,5-1 m στο πάχος του εδάφους. Προτιμά χαλαρά δασικά εδάφη.
Κυρίως μεγαλώνει στις άκρες και τις εκκαθαρίσεις. Οι ταξιανθίες, σε αντίθεση με την ορτανσία του κήπου, έχουν σχήμα πυραμίδων και μπορούν να φτάσουν μέχρι και 25 εκατοστά σε διάμετρο. Τα φύλλα επιμήκων δέντρων καλύπτουν πυκνά τα κλαδιά. Τα λευκά λουλούδια χιονίζουν στα τέλη του Ιουνίου και μαραίνονται στα τέλη Οκτωβρίου. Είναι ενδιαφέρον ότι οι καρποφόρες ταξιανθίες, οι οποίες βρίσκονται στη μέση του τσαμπιού, πέφτουν νωρίς, και οι άγονες, πλαισιώνοντας την «πυραμίδα», μερικώς γίνονται ροζ με το πέρασμα του χρόνου και διατηρούνται μέχρι τους πρώτους παγετούς. Η πανικλοειδή ορτανσία αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, αν συνεισφέρουν κλιματολογικές συνθήκες σε αυτό. Καλά πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα. Εάν φυτέψετε ορτανσία από έναν σπόρο, τότε η πρώτη ανθοφορία μπορεί να παρατηρηθεί μόνο στο τέταρτο έτος της ανάπτυξης.
Ορτανσία Bretschneider ή groundcover
Η Hortensia Bretschneider πήρε το όνομά της προς τιμήν του Ρώσου βοτανολόγου και γεωγράφου. Οι θάμνοι μπορούν να έχουν στέμμα με διάμετρο έως 3 μ. Και να εκτείνονται μέχρι ύψος 4 μ., Καθώς και ορτανσία μεγάλων φύλλων. Στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Ρωσίας μπορεί να παγώσει. Ανθίζει όλο το καλοκαίρι και νωρίς το φθινόπωρο. Έχει ευρύ, πολύ μεγάλο (το μεγαλύτερο στο γένος) φύλλα ελαφρώς επιμήκους σχήματος με χαρακτηριστικές "εγκοπές" κατά μήκος του περιγράμματος. Τα λουλούδια είναι επίσης μεγάλα, συλλέγονται σε τυπικά πινέλα για τα περισσότερα είδη, αλλά λιγότερο πλούσια από αυτά του κήπου ορτανσία ή πανικοβλημένα. Έχει ένα επιφανειακό ριζικό σύστημα.
Οι ταξιανθίες στην αρχή της ανθοφορίας είναι λευκές, στη συνέχεια σκουραίνουν και γίνονται κορεσμένες πορφυρές.Τα φύλλα, που αρχικά έχουν γαλακτώδες πράσινο χρώμα, στη συνέχεια σκουραίνουν και μέχρι τον Σεπτέμβριο γίνονται σκούρα καφέ. Προτιμά όξινα ή ουδέτερα εδάφη. Όπως και άλλοι εκπρόσωποι του είδους, του αρέσει άφθονο πότισμα, αλλά μεγαλώνει ελάχιστα στη σκιά. Το φυτό πρέπει να τροφοδοτείται με ενώσεις πλούσιες σε σίδηρο και μαγνήσιο. Το κλάδεμα πραγματοποιείται την άνοιξη πριν από τη ροή σίτου. Οι αδύναμοι βλαστοί αφαιρούνται σε έναν καλά ανεπτυγμένο κόμβο. Εάν ο χρόνος με το κλάδεμα χάθηκε και η ροή σίτου έχει ήδη αρχίσει, τότε μπορείτε να αφαιρέσετε αδύναμους και κατεψυγμένους βλαστούς μετά την απελευθέρωση των φύλλων. Φαίνεται μεγάλη σε mixborders και ως αντιστάθμιση. Παίρνει καλά μαζί με τα πολυετή φυτά.
Μίσθιο ή ορεινές ορειβασίες
Η μίστα ή η ορτανσία αναρρίχησης είναι ένα μοναδικό είδος ύφανσης που δεν έχει κορμό. Εάν συγκρίνουμε το φυτό με άλλους εκπροσώπους του γένους, τότε το λουλούδι είναι εξαιρετικά ανεπιτήδευτο. Το μόνο που χρειάζεται είναι άφθονο πότισμα και ελεύθερος χώρος για πλούσια ανάπτυξη. Έχει ευρύ φύλλα και λευκές ταξιανθίες που συλλέγονται σε πλούσια πινέλα. Η ορτανσία είναι ανθεκτική στον παγετό, αλλά είναι καλύτερα να στεγάσει νέους βλαστούς για τα πρώτα δύο χρόνια για το χειμώνα.
Κατατάσσεται σε διάφορες ποικιλίες: cordifolia, petiolaris, Miranda, αναρριχητική αμπέλια. Προτιμά μερική σκιά. Ιδανικό για διακόσμηση προσόψεων σπιτιών, βεράντες, βεράντες, κιόσκια, πέργκολες και αίθρια. Μπορεί εύκολα να αντικαταστήσει τα σταφύλια, τον λυκίσκο, τον κλεμύτη ή τον κισσό. Φυτεύονται σε ελαφρώς όξινο έδαφος. Συχνά γίνεται στόχος για τα έντομα. Έχει ένα ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, επιφανειακό ριζικό σύστημα. Απαιτεί συστηματική επίδεσμο (ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια). Καλά πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και με τη βοήθεια στροφών. Τα μοσχεύματα κόβονται στη μέση του ελατηρίου και οι στροφές απλώς σκάβουν κοντά στον θάμνο στο προ-τροφοδοτημένο χώμα.
Ορτανσία ασήμι ή γκρι
Ashen ορτανσία πήρε το όνομά του, λόγω της γκρίζας σκιάς των φύλλων στην πλάτη. Έχει μεγάλες βούρτσες λευκών ταξιανθιών. Οι καλλιέργειες μπορούν να είναι μπλε ή ροζ. Η Βόρεια Αμερική θεωρείται ο τόπος γέννησης της ορτανσίας. Στη χώρα μας, το φυτό δεν έχει λάβει μεγάλη δημοτικότητα, αν και η περίοδος της ανθοφορίας του διαρκεί σχεδόν τρεις μήνες (από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο). Προτιμά ελαφρά όξινα και ουδέτερα εδάφη. Δεν ανέχεται τις ακαθαρσίες ασβέστη ή το πολύ πυκνό έδαφος, τους υγρότοπους. Τους αρέσει άφθονο πότισμα, μερική σκιά.
Οι θάμνοι μπορούν να φτάσουν σε ύψος 2 μ. Έχουν ένα ευρύ στέμμα. Απαιτούν τακτικές αποκοπές, χωρίς τις οποίες αποκτούν μια παραμελημένη και περιποιημένη εμφάνιση. Κατά το κλάδεμα, σχηματίζονται οι ισχυρότεροι κλάδοι, οι οποίοι θα γίνουν ο «σκελετός» του θάμνου. Ακολούθως, οι βλαστοί αποκόπτονται αμέσως μετά το πρήξιμο των νεφρών, μετά το οποίο τα φυτά τρέφονται. Συνιστάται να στεγάσετε νέους θάμνους για το χειμώνα.
Δέντρο ορτανσία
Η ορτανσία του δέντρου είναι ευρέως διαδεδομένη στους ανοικτούς χώρους της Βόρειας Αμερικής. Οι θάμνοι μεγαλώνουν μέχρι 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα είναι ευρύ, και οι ταξιανθίες συλλέγονται σε πλούσια βούρτσα. Το φυτό είναι ανθεκτικό και μπορεί να επιβιώσει σε σύντομο ξηρό διάστημα. Προτιμά καλά καλά υγραμένο έδαφος. Το αδύναμο σημείο της ορτανσίας του δέντρου είναι η ευαισθησία στα ρεύματα.
Στον κήπο γι 'αυτήν, είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα ήσυχο μέρος στη σκιά, που περιβάλλεται από φυσικά εμπόδια που δεν θα επιτρέψουν στον άνεμο να ξεκαθαρίσει. Η περίοδος άνθισης εκτείνεται από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τον Οκτώβριο. Στο ρωσικό κλίμα, μπορεί να παγώσει. Κάθε χρόνο στο τέλος της άνοιξης, θα πρέπει να κόψετε τους βλαστούς σχεδόν στη ρίζα. Στο μέλλον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοσχεύματα. Για να βελτιωθεί η υγεία της ορτανσίας, συνιστάται να το νερό με μια ασθενή διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου κατά μήκος του κορμού.
Ορτανσία ορτανσία
Η ορτανσία είναι δρυός, καθώς και ασβέστη, που είναι ιθαγενή στις νότιες περιοχές της Βόρειας Αμερικής.Το είδος δεν είναι ανθεκτικό, επομένως, στα γεωγραφικά μας πλάτη δεν καλλιεργείται σε ανοιχτό έδαφος, αλλά είναι ιδανικό για ένα κλειστό θερμοκήπιο. Έχει πολυτελή πυραμιδικά "συστάδες" ταξιανθιών και μεγάλα φύλλα με οδοντωτά λοβούς παρόμοια με τα σταφύλια. Μέχρι το φθινόπωρο, το φύλλωμα γίνεται πορφυρό-μοβ.
Οι ταξιανθίες είναι αρχικά χιονάτες, προς το τέλος της περιόδου ανθοφορίας γίνονται ροζ. Προτιμά ελαφρά όξινα εδάφη. Επιτρέπεται προσγείωση σε αλκαλικές, αλλά με την εισαγωγή του σωστού λιπάσματος οξέος. Δεν ανέχεται ούτε σύντομες ξηρές περιόδους. Απαιτεί τακτική, άφθονο πότισμα. Προτιμά μερική απόχρωση με το φως, διάχυτο φως. Η ορτανσία δρυός πρέπει να γονιμοποιηθεί δύο φορές το χρόνο: νωρίς την άνοιξη και αμέσως πριν την ανθοφορία. Το χειμώνα, οι θάμνοι πρέπει να καλύπτονται.
Ορτανσία
Αυτό το είδος είναι επίσης εγγενές στη Βόρεια Αμερική. Έχει χαμηλή αντίσταση στον παγετό, επομένως, στη μεσαία ζώνη της Ρωσίας στο ανοικτό έδαφος δεν καλλιεργείται. Ο θάμνος φτάνει τα 2 μέτρα σε ύψος. Έχει υπέροχη πινέλα από ταξιανθίες ζωγραφισμένες στο λευκό. Τα φύλλα είναι μεγάλα, με χαρακτηριστικές μικρές εγκοπές και επιμήκη άκρη. Τα υποκαταστήματα καλύπτονται άνισα. Η περίοδος ανθοφορίας είναι αρκετά σύντομη (Ιούλιος-Αύγουστος). Σε σύγκριση με άλλους εκπροσώπους του είδους, η ακτινοβόλος ορτανσία διαθέτει τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στη Ρωσία, ριζώνει μόνο στις νότιες περιοχές. Το χειμώνα δεν καλύπτεται απαραίτητα μόνο το έδαφος του φυτού, αλλά και το λεπτό ριζικό σύστημα. Η διαδικασία της αυξανόμενης ακτινοβόλης ορτανσίας από τους σπόρους είναι πολύ επίπονη. Το έδαφος έχει προετοιμαστεί από την πτώση. Αργότερα, οι νεαροί βλαστοί θα πρέπει να τροφοδοτούνται τακτικά και να προστατεύονται από νυχτερινούς παγετούς. Η φύτευση δενδρυλλίων είναι πολύ απλούστερη: αρκεί να τα στρώσετε, να τα ρίξετε με νερό και να τα ταΐσετε γενναιόδωρα. Τους αρέσει μερική σκιά και ελαφρώς όξινο χώμα.
Οδοντωτή ορτανσία
Οδοντωτή ορτανσία - ένας καταπράσινος θάμνος που φτάνει σε ύψος έως 1,5 μ. Τα φύλλα είναι μικρά, σχήματος ατράκτου με αιχμηρή άκρη. Στην αρχή της ανθοφορίας, έχουν μια πλούσια, πυκνή πράσινη απόχρωση. Οι ταξιανθίες συγκεντρώνονται σε χαλαρές βούρτσες. Μπορεί να αλλάξει το χρώμα ανάλογα με την οξύτητα του εδάφους. Σε ελαφρώς όξινο χώμα, τα ανθοφόρα λουλούδια πυρήνα έχουν βαθύ μπλε απόχρωση και οι άγονες άκρες είναι μπλε με λευκό περίγραμμα. Υπάρχει επίσης ένα όμορφο λιλά χρώμα. Πριν ξεθωριάσει, τα αποστειρωμένα λουλούδια γίνονται ροζ στα άκρα της βούρτσας. Η περίοδος άνθισης διαρκεί από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο. Εάν το κλίμα δεν είναι κατάλληλο για το φυτό ή δεν έχει λάβει την κατάλληλη φροντίδα, τότε αυτή η περίοδος μειώνεται στον Αύγουστο. Η πιο δημοφιλής ποικιλία ορτανσίας serratus θεωρείται Blue Bird. Οι ταξιανθίες του Blue Bird έχουν ασυνήθιστο μπλε-ιώδες-πορφυρό χρώμα. Όπως και οι περισσότεροι εκπρόσωποι του γένους, ο οριζόντιος ορτανσία προτιμά ελαφρώς όξινα εδάφη, χώρους με διάχυτο φως και άφθονο πότισμα.
Όταν καλλιεργούνται σε ανοιχτό έδαφος στην κεντρική Ρωσία, το φυτό πρέπει να προστατεύεται για το χειμώνα. Στις νότιες περιοχές, δεν απαιτείται πρόσθετη θέρμανση, αλλά υπό την επιφύλαξη της απουσίας ξαφνικών μεταβολών της θερμοκρασίας. Εκτός από τα μοσχεύματα, η ορτανσία serratin διαδίδεται καλά με διαίρεση. Ο θάμνος εξορύσσεται εντελώς από το έδαφος και χωρίζεται σε δύο μέρη με την προϋπόθεση ότι τα νεφρά της ανανέωσης παραμένουν σε κάθε μία.
Ορτανσία Sargent
Το Sargent Hydrangea είναι ένας πολυτελής, ψηλός θάμνος που προέρχεται από την Κίνα. Ονομάστηκε από τον εξέχοντα Αμερικανό βοτανολόγο που έγινε ο πρώτος διευθυντής του Βοτανικού Κήπου στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο θάμνος μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 4 μ. Έχει σκληρά κλαδιά που καλύπτονται με τα δόντια. Τα φύλλα είναι μεγάλα, βελούδινα, ελαφρώς επιμήκη. Τα λουλούδια συλλέγονται σε ταξιανθίες με τη μορφή επίπεδων ομπρέλες. Φρούτα έχουν μια πλούσια λιλά, και αποστειρωμένο στις άκρες - ένα χιόνι-λευκό χρώμα. Το είδος χαρακτηρίζεται από σύντομη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου.
Στη μεσαία ζώνη της Ρωσίας, τα κουτιά φρούτων δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν. Είναι σχεδόν αδύνατο να αναπτύσσεται ανεξάρτητα ορτανσία από τους σπόρους, επομένως διαδίδεται με φυτικό τρόπο (με μοσχεύματα και στρωματοποίηση). Βυζιά προσεκτικά καταφύγιο για το χειμώνα. Το έδαφος του εργοστασίου πάει πολύ συχνά να παγώνει, αλλά με σωστή φροντίδα αποκαθίσταται γρήγορα. Προτιμά όξινα και ελαφρώς όξινα εδάφη. Απαιτεί άφθονο πότισμα, όπως και άλλοι τύποι ορτανσίας.
Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας και της φροντίδας της ορτανσίας στο ανοικτό έδαφος
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό το φυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδιότροπο. Για παράδειγμα, εάν την συγκρίνετε με τη βασίλισσα των λουλουδιών - ένα τριαντάφυλλο που αντιδρά έντονα σε οποιαδήποτε αλλαγή του κλίματος ή στο πρόγραμμα φροντίδας, τότε η ορτανσία είναι μια κουραστική και ανεπιτήδευτη κυρία. Το παραποιημένο πότισμα είναι το μόνο πράγμα που δεν θα αντιμετωπίσει σε καμία περίπτωση. Πολλές ποικιλίες ορτανσίες μπορούν να αντέξουν τη βραχυπρόθεσμη ξηρασία, αλλά αυτή είναι μάλλον η εξαίρεση από τον κανόνα. Όπως και με κάθε άλλο λουλούδι στον κήπο, η φροντίδα γι 'αυτό πρέπει να γίνεται σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, τους οποίους θα γνωρίσουμε αργότερα.
Επιλογή τόπου, προετοιμασία εδάφους και φύτευση θάμνων
Η ορτανσία των φυτών συνιστάται την άνοιξη. Το χώμα μπορεί να προετοιμαστεί το φθινόπωρο, να το χαλαρώσει και να προσθέσει λιπάσματα. Δεδομένου ότι σε όλους τους τύπους ορτανσίας (ακόμη και δέντρα) το ριζικό σύστημα είναι επιφανειακό, δηλαδή οι βλαστοί δεν διεισδύουν βαθιά μέσα στο έδαφος, προτιμώντας να τεντώνονται στις πλευρές, αρκεί ένα βαθύ βάθος 0,7 μ. Το μέρος πρέπει να προστατεύεται αξιόπιστα από τον άνεμο. Το άμεσο ηλιακό φως θα προκαλέσει ξηρότητα του θάμνου, οπότε είναι προτιμότερο να επιλέξετε μερική απόχρωση. Ίσως ένα ψηλό δέντρο με ένα φαρδύ στέμμα μεγαλώνει κοντά. Το διάσπαρτο φως που θα διαπεράσει το φύλλωμα είναι η καλύτερη επιλογή για την ορτανσία.
Το φυτό προτιμά χαλαρά, όξινα ή ελαφρώς όξινα εδάφη. Η τύρφη και τα λιπάσματα θα πρέπει να χύνεται στην τρύπα. Το πλάτος του πρέπει να είναι διπλάσιο από το μέγεθος του ριζικού συστήματος του δενδρυλλίου.Το βγάζουν από την κατσαρόλα, το κουνάζουν καλά και το καλύπτουν με χώμα αναμεμειγμένο με κομπόστ. Το κομμάτι της γης με ένα δενδρύλλιο πρέπει να ανέβει λίγο πάνω από το έδαφος. Το χώμα είναι τυλιγμένο, ποτισμένο και πολωμένο.
Πότισμα, λίπανση και πολτοποίηση
Μέχρι και 50 λίτρα νερού χύνονται σε ενήλικους θάμνους κάθε φορά. Αν το χώμα γύρω από την ορτανσία είναι αλατισμένο, τότε οι όγκοι μπορούν να μειωθούν. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η γη γύρω από τον θάμνο θα πρέπει να χαλαρώσει (μέχρι 5 εκατοστά βάθος) τουλάχιστον τρεις έως τέσσερις φορές. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, οι ξεθωριασμένοι βλαστοί πρέπει να απομακρύνονται έγκαιρα. Συμπλήρωση του δακτυλίου πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο: την άνοιξη και μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας. Για τους σκοπούς αυτούς, αγοράστε ειδικές ενώσεις που είναι εξισορροπημένες ειδικά για ορτανσία. Είναι καλύτερα να στρώσετε τη γη με βελόνες από έλατο ή φλοιό.
Κανόνες κλάδεμα
Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια (πριν από την πρώτη ανθοφορία), η ορτανσία δεν κλαδεύεται καθόλου. Κατά το πέμπτο έτος στις αρχές της άνοιξης, αμέσως μετά το πρήξιμο των μπουμπουκιών, οι κλαδιά κόβονται κατά περίπου ένα τρίτο. Θα πρέπει να μείνουν τρία έως έξι νεφρά. Για το κλάδεμα ορντεόν δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί το κλάδεμα, δεδομένου ότι ανθίζει στα βλαστικά του περασμένου έτους.
Τι να κάνετε για να αλλάξετε το χρώμα της ταξιανθίας
Το χρώμα των ταξιανθιών ορτανσίας μπορεί να αλλάξει προσωπικά. Αναφέραμε ήδη αυτό το χαρακτηριστικό του λουλουδιού: το φυτό αντιδρά έντονα στις αλλαγές της οξύτητας του εδάφους, η οποία εκδηλώνεται σε μια αλλαγή στις αποχρώσεις των πετάλων. Έτσι ώστε να επιστρωθούν προσωρινά με μπλε χρώμα, αρκεί να ρίξουμε ορτανσία με μια αδύναμη λύση μαγγανίου. Οι ταξιανθίες θα επιστρέψουν στο άσπρο αμέσως μετά το σταμάτημα του πότισμου. Για να πάρει μια μπλε απόχρωση, ο θάμνος ποτίζεται με ένα αδύναμο διάλυμα στυπτηρίας ή θειικού αργιλίου. Ένα διάλυμα με χαμηλή συγκέντρωση θειικού σιδήρου θα γίνει μοβ.
Χειμερινά παρασκευάσματα
Το χώμα γύρω από τον θάμνο θα πρέπει να σκληρυνθεί και να σκονισθεί. Στη συνέχεια κόψτε τις ξεθωριασμένες βλαστοί και τα κάτω φύλλα.Η κλάδεσή του συμβάλλει στην εξόρυξη του κορμού, δηλαδή στη δημιουργία φυσικής προστασίας από τον παγετό. Δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί η χειμωνιάτικη ορτανσία που καλύπτεται από το έδαφος για το χειμώνα. Αυτά τα δύο είδη θεωρούνται τα πιο ανθεκτικά στον παγετό. Το υπόλοιπο θα πρέπει να είναι επιπλέον μονωμένο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κλαδιά ερυθρελάτης ή μη υφασμένα υλικά. Εάν ο θάμνος είναι ψηλός, τότε είναι δεμένο με ένα στήριγμα έτσι ώστε τα κλαδιά να μην σπάσουν κάτω από το βάρος του χιονιού. Η διαδικασία στεγάστωσης πραγματοποιείται στις αρχές Οκτωβρίου αμέσως μετά τους πρώτους αγχωμένους παγετούς. Πολύ νέοι θάμνοι απλά κοιμούνται με ένα μίγμα εδάφους και πεσμένα φύλλα.
Η καταπολέμηση ασθενειών και παρασίτων ορτανσίας
Η ορτανσία είναι αρκετά ανθεκτική στις ασθένειες, αλλά με ακατάλληλη φροντίδα ή ακατάλληλες συνθήκες μπορεί να αρχίσει να μαραίνεται. Οι δύο κύριοι κίνδυνοι για το λουλούδι είναι η χλωρόζη και οι μυκητιακές ασθένειες (λευκή, γκρίζα σήψη). Η πρώτη ασθένεια αναπτύσσεται με έλλειψη σιδήρου. Αν οι βλαστοί στεγνώσουν, τα φύλλα γίνονται κίτρινα και στριφογυρίζουν και οι ταξιανθίες παραμορφώνονται και έπειτα είναι καιρός να θρέψουμε τον θάμνο με διάλυμα που περιέχει σίδηρο. Η λευκή σήψη και η γκρίζα σήψη είναι μυκητιακές ασθένειες που επηρεάζουν πρώτα το ριζικό σύστημα. Το πρώτο σημάδι μόλυνσης είναι ένα χαρακτηριστικό χνούδι στον κορμό και τα κλαδιά. Αντιμετωπίζουν ασθένειες με ειδικά μυκητοκτόνα. Τα κατεστραμμένα κλαδιά κλαδεύονται.
Λιγότερο συχνά, η ορτανσία επηρεάζεται από το septoria. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η εμφάνιση μαύρων κηλίδων στα φύλλα. Σε μια παραμελημένη μορφή, επηρεάζουν τα υποκαταστήματα. Εάν η ανάπτυξη της νόσου δεν σταματήσει εγκαίρως, τότε ένα φυτό που έχει χάσει το φύλλωμα θα πεθάνει. Η Septoriosis αντιμετωπίζεται με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό. Το ωίδιο μούχλα εκδηλώνεται επίσης σε σημεία στο φύλλωμα, αλλά σε ένα ανοιχτό γκρι χρώμα. Εάν ο θάμνος επηρεάζεται από αυτή την ασθένεια, δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσει από το χειμώνα. Το ωίδιο μούχλα επεξεργάζεται με ειδικά μυκητοκτόνα.
Μέθοδοι αναπαραγωγής
Υπάρχουν τέσσερις τρόποι αναπαραγωγής των ορτανσιών:
Η τελευταία επιλογή είναι η πιο χρονοβόρα και είναι κατάλληλη μόνο για επαγγελματίες κηπουρούς που έτρωγαν το σκυλί σε αυτό το σκάφος. Είναι καλύτερα για έναν αρχάριο να δώσει προσοχή στις τρεις πρώτες μεθόδους. Η διαίρεση του θάμνου, για την οποία γράψαμε ήδη παραπάνω, είναι απλή: το φυτό είναι προσεκτικά κατεδαφισμένο και χωρισμένο σε δύο μέρη. Οι μύρκες των νεφρών θα πρέπει να παραμένουν σε κάθε μέρος με ρίζες. Μετά από αυτό, φυτεύονται σε δύο διαφορετικές κοιλότητες. Τα μοσχεύματα είναι η πιο δημοφιλής μέθοδος διάδοσης φυτών. Η βολή είναι γυρισμένη από έναν ενήλικα θάμνο. Τα μοσχεύματα από τους πλευρικούς κλάδους λαμβάνονται με την υψηλότερη ποιότητα. Η φέτα πρέπει να γίνει κάτω από τον κόμβο ή κάτω από τον νεφρό. Τα μοσχεύματα είναι ομαδοποιημένα, κόβουν περιττά φύλλα, αφήνοντας σε κάθε ένα ή δύο με μπουμπούκια.
Από κάτω, η δέσμη επεξεργάζεται με διεγερτικό ανάπτυξης. Φυτεύονται σε στραγγισμένο έδαφος υπό γωνία. Τα ριζωμένα μοσχεύματα συνήθως ανά μήνα σε θερμοκρασίες 15-25 μοίρες. Τα μοσχεύματα εκτελούνται στη μέση του καλοκαιριού. Για να διαδοθεί η στρωματοποίηση, τα πλευρικά κλαδιά του μητρικού θάμνου κάμπτονται στο έδαφος και καρφώνονται, σκαμμένα σε ρηχές τρύπες. Κατ 'αρχάς, στα κλαδιά, πρέπει να κάνετε τομές στις οποίες εισάγονται αγώνες. Τέτοιες βλάβες ιστού θα συμβάλλουν στην επιτάχυνση του σχηματισμού ρίζας Παστεριωμένοι βλαστοί πασπαλισμένοι με ένα μίγμα τύρφης και χώματος. Πρέπει να ποτίζονται τακτικά. Μετά το σχηματισμό ενός πλήρους ριζικού συστήματος, το φυτό μπορεί να διαχωριστεί από τη μητέρα και να μεταμοσχευθεί σε άλλη θέση.
Τι να εγκαταστήσετε δίπλα στην ορτανσία - επιλέξτε εταίρους και συνεργάτες
Ορτανσίες πηγαίνουν καλά με θάμνους πασχαλιά. Οι μεγάλες ταξιανθίες των φυτών βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους, δίνοντας έμφαση στη μεγαλοπρέπεια και ακόμη και στο ελαφρύ επίσημο σχεδιασμό. Τα μικρά άνθη spire και chubushnik είναι μια άλλη επιλογή για βούρτσες ορτανσίας. Δεδομένου ότι όλα τα είδη είναι υδρόφιλα, θάμνοι μπορούν να φυτευτούν κοντά στη λίμνη. Σε αυτή τη ζώνη, συνδυάζονται με παχάρια θυμίαμα και αστυπία.Μια άλλη επιλογή για την ομαδική φύτευση συνδυάζεται με άλλους θάμνους στο φράχτη (κουτσομπολιά, cotoneaster, αρκεύθου). Μπορείτε να πειραματιστείτε και να φυτέψετε ορτανσία δίπλα στα λουλούδια του "βασιλικού αίματος": κρίνους ή τριαντάφυλλα. Για ένα είδος ύφανσης, ο clematis ή ο κισσός είναι κατάλληλος ως γείτονας.
Ορτανσία στο σχεδιασμό του τοπίου του κήπου και του εξοχικού σπιτιού
Η ορτανσία, χάρη στην ανεπιτήδευσή της, μια πληθώρα μορφών και χρωμάτων, έχει γίνει δημοφιλής στο σχεδιασμό του τοπίου. Και ποιο άλλο λουλούδι μπορείτε να αλλάξετε τον εαυτό σας με το χρώμα ανάλογα με τη διάθεσή σας ή την παλέτα του site; Συχνά απαντάται σε μεσογυμνάσια, βραχόκηπους, διακοσμητικές συνθέσεις και ως αντιστάθμισμα. Η ορτανσία είναι κατάλληλη τόσο για ομαδικές όσο και για μονές στάσεις. Ευελιξία, ομορφιά, μεγάλη περίοδος ανθοφορίας, ευκολία φροντίδας - αυτές είναι οι ίδιες οι ιδιότητες για τις οποίες οι σχεδιαστές τοπίου εκτιμούν αυτό το λουλούδι.
Ορτανσίες και στυλ σχεδιασμού
Η ορτανσία είναι καθολική. Μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιαδήποτε στυλιστική λύση. Είναι δυνατό να χαλάσει το οικόπεδο με λουλούδια μόνο αν έχουν μια ασυνήθιστη, καλλωπισμένη εμφάνιση. Η ορτανσία ταιριάζει απόλυτα με το ιαπωνικό εθνοτικό στυλ. Σε ένα μινιμαλιστικό σχέδιο, ήταν πάντα ένας ευπρόσδεκτος φιλοξενούμενος. Οι πλούσιες ταξιανθίες θα συμπληρώσουν την ποικιλία του κήπου, διακοσμημένες με στυλ της χώρας, art nouveau, naturgarden, εθνοτικές. Η τελευταία ομάδα οδηγιών αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Η ορτανσία ρέει οργανικά σε χαοτικές, πλούσιες φυτείες του μαυριτανικού στυλ, καθώς και σε συγκρατημένα, αυστηρά αγγλικά σύνολα σύνθεσης.
Δημιουργία ενός λουλουδιού ορτανσία
Χαμηλή, όμορφα διακοσμημένα θάμνους ορτανσία είναι κατάλληλα για τακτοποιημένα παρτέρια κοντά στο σπίτι και κατά μήκος πεζών. Οι υψηλές φυτείες θα γίνουν το κέντρο της ελεύθερης σύνθεσης, μιας έκπτωσης, ενός μεσαίου πλαισίου ή μιας ζωντανής ταινίας φράχτη.Δεδομένου ότι η ορτανσία είναι πολυετής, μια παρτέρι συνεχούς ανθοφορίας θα πρέπει να προστατεύεται με ακανθώδη κωνοφόρα φυτά, τα οποία θα τονίζουν το πολύχρωμο του "πυρήνα" της σύνθεσης. Ο χώρος για έναν κήπο λουλουδιών καθαρίζεται από ζιζάνιο, εκσκαφέρεται και γονιμοποιείται. Συνδυάστε τα συστατικά της σύνθεσης σε αποχρώσεις και ύψη. Εάν το κρεβάτι λουλουδιών είναι δίπλα σε ένα φράχτη ή άλλο φράγμα, δηλαδή, είναι μονόπλευρο, τότε πρώτα φυτά ψηλά φυτά, σταδιακά μετακινώντας σε εκείνα που είναι χαμηλότερα. Εάν ο κήπος λουλουδιών βρίσκεται στο κέντρο (για παράδειγμα, ανάμεσα σε μονοπάτια κήπου), τότε ψηλά λουλούδια τοποθετούνται στο κέντρο.
Συμπέρασμα
Η ορτανσία είναι ένα εκπληκτικό λουλούδι με μακρά ιστορία. Αν και έχει πάψει πολύ να θεωρείται εξωτικό στη χώρα μας, το φυτό εξακολουθεί να κατακτά τις καρδιές των κηπουρών με ένα συνδυασμό απλότητας και πολυπλοκότητας. Εάν μόλις αρχίσετε να εργάζεστε στον κήπο, έχετε λίγη εμπειρία στην καλλιέργεια χώρων πρασίνου, τότε η ανεπιτήδευτη ορτανσία θα είναι μια καλή επιλογή για το πρώτο πείραμα.